Οι αρχαιολογικές καλά θα έκαναν να εφάρμοζαν κατά γράμμα το Ν.4178/13 διότι είτε τους αρέσει είτε όχι είναι και αυτός ένας νόμος του κράτους όπως για παράδειγμα ο ποινικός κώδικας. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο κάποιος προϊστάμενος αρχαιολογίας επιλέγει ποιους νόμους θα εφαρμόσει και ποιους όχι. Για ποιο λόγω δηλαδή εφαρμόζει σαν πολίτης τον ποινικό κώδικα και όχι το Ν.4178?
Αν διαφωνούσε θα μπορούσε να εκφράσει τις αντιρρήσεις του κατά την περίοδο της δημόσιας διαβούλευσης όπως κάθε πολίτης και αν πιστεύει ότι ο υπουργός πολιτισμού είχε διαφορετική άποψη και δεν υπέγραψε κάτω από το κείμενο τότε να τον ρωτήσει γιατί ψήφισε τους Ν.3843, το Ν4014 και Ν.4178 στην βουλή. Ο νομοθέτης καλός ή κακός άφησε παράθυρο για την νομιμοποίηση – τακτοποίηση αυθαιρέτων σε αρχαιολογικό χώρο και τόπο στην περίπτωση που δεν απαγορευόταν η δόμηση κατά την περίοδο κατασκευής του αυθαιρέτου και εφόσον εγκριθεί μορφολογικά από την επιτροπή του άρθρου 12.
Η αρχαιολογία καλό θα ήταν να περιορίσει τις αρμοδιότητες της στην επίβλεψη των εκσκαφών και στο μορφολογικό έλεγχο μνημείων και δε χρειάζεται να γνωμοδοτεί για τη μορφολογική ένταξη κάθε κατασκευής που βρίσκεται σε αρχαιολογικό τόπο. Η επιτροπή του άρθρου 12 και το ΣΑ πιστεύω είναι αρκετά. Η χρονική καθυστέρηση των θεμάτων όταν πρέπει να εξασφαλιστεί η γνωμοδότηση όλων παρακλαδιών της υπηρεσίας όπως εφορίες κλασικών, βυζαντινών, νεωτέρων μνημείων κλπ, αλλά και των τοπικών και κεντρικών αρχαιολογικών συμβουλίων είναι φοβερή το αποτέλεσμα το ίδιο. Δηλαδή μετά από την 3-4ετή αναμονή (στην καλύτερη περίπτωση) η εγκεκριμένη μελέτη καταλήγει να είναι ίδια με αυτή που θα μπορούσε να συντάξει ένας μηχανικός εάν είχε ένα καθοριστεί ένας βασικός μπούσουλας με την τεχνοτροπία της κάθε περιοχής ο οποίος θα έπρεπε υποχρεωτικά να εφαρμοστεί και μετά να ελεγχθεί από τους ελεγκτές δόμησης.