AlexisPap

Υ.Γ: Το διάγραμμα ελευθέρου σώματος έχει ένα λάθος, που όταν διορθωθεί γίνεται ακόμη ευνοϊκότερη η ενδεδειγμένη χρήση. Ποιός θα το βρεί;

Ας το κάνουμε αναλυτικά: Το διάγραμμα ελευθέρου σώματος για την κινητή σιαγόνα στην περίπτωση της "λάθος" χρήσης είναι: Για ροπή 1kgm και κοχλία Μ12 (19άρι κλειδί) και συντελεστή τριβής χάλυβα με χάλυβα μ=0,60 η αντίδραση του κοχλία ιδεατά είναι Fαy*0,011 + Fαy*0,60*0,0095 = 10Nm => Fαy = 599N. Άρα Fαx = -599*0.6 = -359N. Ο μοχλοβραχίονας των β, γ είναι 33mm (διάλεξα μεγάλο κλειδί) Η ισορροπία των δυνάμεων γράφεται ως εξής: Fαx + Fβx + Fγx = 0 Fαy + Fβy + Fγy + Fδy = 0 ΣΜ = 0 Μας δίνει: Fβx = -184Ν Fγx = 542N (εφελκυσμός) Fβy = 110Ν Fγy = 325N Fδy = 164N Η ίδια ανάλυση για την "ενδεδειγμένη" διεύθυνση μας δίνει (χάριν απλότητας δεχόμαστε ίδιες τιμές για τις Fα) Fβx = -743Ν Fγx = 384N (εφελκυσμός) Fβy = 395Ν Fγy = 204N Fδy = 0N Βεβαίως, η ανάλυση αυτή δεν αποκαλύπτει τα πάντα, αφού ο συντελεστής τριβής μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 0,15 και 0,75 (λαδωμένες ή στεγνές και τραχιές επιφάνειες), να είναι διαφορετικός από θέση σε θέση (λαδωμένο εργαλείο, στεγνή βίδα) κλπ, ενώ το μέγεθος της βίδας επηρεάζει επίσης το αποτέλεσμα. Ωστόσο: Αυτό που είναι προφανές, είναι είναι ότι η "ενδεδειγμένη" χρήση οδηγεί σε σημαντικά μικρότερη Fγx, όταν ο συντελεστής τριβής είναι σχετικά μεγάλος. Και, η Fγx είναι η δύναμη που καθορίζει την αστοχία του κλειδιού. Στα γαλλικά κλειδιά αστοχεί πάντα το στέλεχος που ολισθαίνει στο εσωτερικό του κλειδιού. Επίσης, η "ενδεδειγμένη" φορά οδηγεί σε πολύ μικρή ή μηδενική καταπόνηση του κοχλία ρύθμισης (όπως είπε κι ο Μίλτος). Επομένως, μικρότερο τζόγο. Επομένως, όντως υπάρχει μία φορά που οδηγεί σε μικρότερη καταπόνηση του κλειδιού και μικρότερους τζόγους, και αυτή είναι η "ενδεδειγμένη" φορά. Με μόνη εξαίρεση τα πολύ καλά γυαλισμένα και λαδωμένα κεφάλια βιδών...

Μου προξενεί εντύπωση που δεν αναφέρονται πουθενά οι συντελεστές. Μετά από μία σύντομη έρευνα διαπίστωσα ότι η "εργασία" αυτή είναι απόσπασμα από έναν τόμο σημειώσεων του ΕΜΠ που δεν αναφέρει ούτε μάθημα, ούτε καθηγητή, ούτε συντάκτη... Το περιεχόμενο του τόμου, όπως και το περιεχόμενο της παραπάνω "εργασίας¨" μπορεί να χαρακτηριστεί "μη σοβαρό" ή τουλάχιστον "αμφιλεγόμενο". Βρήκα και αυτό το μπλογκ, που περιέχει ως άρθρα πολλά από τα κεφάλαια του παραπάνω τόμου... Ωστόσο δεν φαίνεται ποιος γράφει τα άρθρα και σε ποιον ανήκει το μπλογκ. Εικάζω ότι βρισκόμαστε ενώπιον ενός σπάνιου φαινομένου της ψυχολογίας... Πάντως, το "χαλυβοσκυρόδεμα" μεγάλη μπαρούφα.

Ο λόγος υποτίθεται πως είναι ότι με την "ενδεδειγμένη" φορά η τριβή ωθεί την κινητή σιαγόνα προς την βάση της, ενώ διαφορετικά την τραβάει προς τα έξω - η βάση της σιαγόνας δεν στην εξόλκευση δεν διαθέτει μεγάλη αντοχή και δυσκαμψία. Βεβαίως, κάνοντας κανείς την ανάλυση των δυνάμεων, θα διαπιστώσει ότι είναι αδύνατον να προκαλέσει κανείς καθαρό εφελκυσμό στην βάση της σιαγόνας, αφού κυριαρχεί η κάμψη λόγω της κάθετης αντίδρασης στο κεφάλι της βίδας. Ακόμη, στην "ενδεδειγμένη" χρήση η κάμψη είναι ισχυρότερη λόγω αυξημένου μοχλοβραχίονα, επομένως και η καταπόνηση στην βάση ισχυρότερη... Προφανώς η "ενδεδειγμένη" φορά δεν προέκυψε από την θεωρητική προσέγγιση των αναπτυσσόμενων τάσεων. Υποθέτω ότι εμπειρία της πράξης έδειξε πως τα γαλλικά κλειδιά που χρησιμοποιούνται με τον "ενδεδειγμένο" τρόπο λειτουργούν καλύτερα, με λιγότερους τζόγους, και ίσως φθείρονται αργότερα. Αλλά, επειδή προσωπικά τα αντιπαθώ σφόδρα, δεν διαθέτω την σχετική εμπειρία...

Δοκίμασε πρώτα να βάλεις σπαστά σίδερα, όπως στον παλιό καλό καιρό... Πολύ εύκολα στην τοποθέτηση, εύκολα καλύπτεις την διαφορά στην τέμνουσα, και πολύ οικονομικά.

Αντιθέτως, θα έπρεπε να σπεύδετε να βγείτε από τα σπίτια σας! Τί δεν καταλαβαίνετε; Κι ενώ η οικοδομή είναι επικίνδυνη, κάνετε δύο σελίδες συζήτηση για την μούχλα στο μπάνιο... Προφανώς και δεν καταλαβαίνετε ! Επί της ουσίας: Δεν είδα διαταγή εκκένωσης (ίσως χάθηκα στην συζήτηση για την υγρασία). Σημειωτέον, αυτή βγαίνει από δικαστήριο... Αλλά, οι εργασίες αποτύπωσης του φέροντος οργανισμού και των βλαβών για την εκπόνηση μελέτης αποτίμησης του κτίσματος, είναι τόσο επεμβατικές, που θα είναι αδύνατον να κατοικίσετε στην οικοδομή όσο πραγματοποιούνται. Δεν συζητώ καν για την ενδεχόμενη ενίσχυση. Αυτό το λέει και η τελευταία πρόταση της τελευταίας έκθεσης. Αγαπητέ φίλε, μένεις σε μία οικοδομή που είναι προβληματική από δομικής άποψης ήδη από το 1999. Οι ιδιοκτήτες δεν έκαναν τίποτα επί 17 έτη και, όπως αφήνεις να εννοηθεί, μάλλον δεν έχουν σκοπό να κάνουν κάτι και στο μέλλον. Πέρα από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, η οικοδομή είναι επικίνδυνη. Είχε ρωγμές πριν τον σεισμό, έπαθε σοβαρές σεισμικές βλάβες σε πολλά δομικά και μη δομικά στοιχεία, έχει υποστεί επιπλέον επιβάρυνση στα 17 χρόνια που πέρασαν. Κανείς, ούτε η πολιτεία, δεν θα ενδιαφερθεί, και δεν θα πληρώσει για πάρτη σας. Για την οικοδομή πληρώνουν οι ιδιοκτήτες. Κι όταν δεν θέλουν (ή δεν μπορούν), υπάρχει δικαστική διαδικασία που τους υποχρεώνει να αναλάβουν την δαπάνη επισκευής. Η ουσία όμως είναι στο ότι πρέπει να κατανοήσουν και οι άλλοι ότι κινδυνεύετε!

Με μία γρήγορη ματιά διαπιστώνω ότι ανάμεσα στα πολλά καλά που έχει (η ιστοσελίδα), έχουν παρεισφρήσει και ορισμένες μη ορθές πρακτικές. Η τουλάχιστον αμφιλεγόμενες πρακτικές, που δεν εφαρμόζονται στην πιάτσα ορθά, και που η ιστοσελίδα δεν διευκρινίζει τον ορθό (αν υπάρχει) τρόπο εφαρμογής. Επομένως, όσοι αντλείτε από αυτήν γνώση, προσοχή...

Κατά καιρούς έχουν συμβεί διάφορα, με πολλά προγράμματα. Άνθρωποι τα φτιάχνουν, κι ενίοτε έχουν λάθη... Μην ξεχνάς ότι την ευθύνη ο νόμος την ρίχνει σε εσένα, όχι στην "υποστήριξη". Άσχετα λοιπόν με το τι λέει η "υποστήριξη", δες τα διαγράμματα για κάθε μία φόρτιση ξεχωριστά. Επίσης, για τις τρεις πρώτες ιδιόμορφες... Αν τα αθροίσματα ροπών/τεμνουσών στους κόμβους είναι μηδέν, βρίσκεσαι σε καλό δρόμο. Αλλά δεν σημαίνει και ότι είναι σωστά. Μέσα από αυτή την διαδικασία ελέγχου, θα πρέπει να γίνεται φανερός και ο λόγος που η περιβάλλουσα βγαίνει πριονωτή. Υπάρχουν αλλού πιο δύσκαμπτα στοιχεία; Κυριαρχεί η δεύτερη ιδιόμορφη; Έχουν δοθεί λάθος δυσκαμψίες; Έχει δοθεί λάθος το φάσμα του σεισμού; κλπ, κλπ

Το διάγραμμα είναι προφανέστατα λάθος, αλλά για να αποκτήσεις μία εικόνα του τι μπορεί να φταίει είναι καλύτερα να δεις ένα διάγραμμα στατικής φόρτισης (στο οποίο μπορείς να ελέγξεις το άθροισμα των ροπών του κόμβου). Φυσικά, στον πυρήνα της αιτίας βρίσκεται η λάθος δυσκαμψία του στοιχείου... Όσον αφορά στον πρόβολο, δεν βλέπω πρόβλημα στην διάταξη. Η ύπαρξη αρμών θα απλοποιούσε τις παραδοχές για την ανάλυση, αλλά δεν θα έδινε έναν πιο στιβαρό ή πιο αξιόπιστο φορέα. Όπως έγραψα και προηγουμένως, την λύση θα την βρεις με προσεγγιστική ανάλυση της περιοχής αυτής με το χέρι. Αν και προσεγγιστική, θα είναι καλύτερη και πιο αξιόπιστη από την ανάλυση του προγράμματος. Κι όπως έγραψα, θα πρέπει να γίνει για όλα τα ακραία σενάρια σχεδιασμού, και όχι μόνο για 1,35g+1,5q καθολικό.

Άλλη μία εκδήλωση μαζικής παράνοιας. Σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο έχουν βρει τον τρόπο να προστατεύουν την πολιτισμική κληρονομιά, χωρίς κατά κανόνα να την κηρύσσουν διατηρητέα. Στην Ελλάδα έχουμε επινοήσει την μέθοδο να κηρύσσουμε ασταμάτητα μνημεία, με αποτέλεσμα -κατά κανόνα- την καταστροφή τους. Και οι υπηρεσίες κηρύσσουν συνεχώς, χωρίς φυσικά να υπάρχει καμία προοπτική να υποστηρίξουν την προστασία των κηρυγμένων. Χωρίς καν να έχουν χαρτί Α4 για να τυπώσουν τις αποφάσεις, ή βενζίνη για να τις περιηγηθεί ένας υπάλληλος. Και, υποψιάζομαι, χωρίς καν να γνωρίζουν πολλές κατασκευές που είναι μοναδικές, ή ακόμη χωρίς καν να μπορούν να εκτιμήσουν την αξία τους... Πάντως, από όσα γνώριζα μέχρι τώρα, η διαδικασίες κήρυξης ακολουθούσαν μία κάποια μεθοδολογία: Συζήτηση με τους φορείς, προσχέδιο κήρυξης, έγκριση, ενημέρωση των θιγομένων, πρόσκληση για αντιρρήσεις, σύσταση τελικής επιτροπής, τελικό σχέδιο κήρυξης, ενστάσεις, έκδοση ΠΔ...

Βέβαια, ο φίλος δημοσιογράφος έβαλε και πάλι την φαντασία του να δουλέψει: Το γνήσιο άρθρο δεν λέει ότι η μηχανή αυτή φτιάχνει διαμάντια. Λέει ότι με την αιθάλη που συλλέγεται μπορεί (ένας καλλιτέχνης) να φτιάξει κοσμήματα όπως αυτό της 3ης εικόνας. Όπου ο μαύρος κύβος μέσα στο ακρυλικό "πετράδι" του δαχτυλιδιού αντιστοιχεί σε ρύπους 1000m³ αέρα, επομένως το δαχτυλίδι έχει συμβολική αξία... Τώρα, προφανώς, το όλο έργο έχει καλλιτεχνική και μιντιακή διάσταση και μόνο: Αν θέλει κανείς να μαζέψει τα αιωρούμενα σωματίδια, θα πάει να τα βρεί εκεί από όπου εκπέμπονται, και δεν θα περιμένει να διαχυθούν στην ατμόσφαιρα πρώτα...

Η προσομοίωση είναι σωστή, αλλά: το σύστημα είναι ευαίσθητο στις εναλλακτές φορτίσεις, τις οποίες δεν ελέγχει το πρόγραμμα. άρα, θα πρέπει να κάνεις κάποια προσέγγιση με το χέρι. ο πρόβολος, στην θέση της κλίμακας, είναι απίθανο να μην βγάζει αρνητικές ροπές ανοίγματος για κάποιον συνδυασμό (σεισμός, εναλλακτές, θερμικός -η σκάλλα είναι εκτεθειμένη, ο φορέας όχι- κλπ). ο πρόβολος θέλει ικανό εγκάρσιο οπλισμό.

Ιδιόκτητες μονάδες, ή αγοράζουν από μικροπαραγωγούς, συμπαραγωγούς κλπ; Το ερώτημα είναι: Πρόκειται για πραγματικούς επενδυτές στον τομέα της ενέργειας;

Ποιος παράγει το ρεύμα που πουλάνε οι εναλλακτικοί;

Ακούγεται εντυπωσιακό, απλά επειδή είναι κόμοντορ. Αλλά, είναι πολύ σύνηθες στα μηχανήματα να δουλεύουν με πολύ παλιές τεχνολογίες. Το διαστημικό λεωφορείο πετούσε με υπολογιστή πτήσης που χρησιμοποιούσε μνήμη μαγνητικών πυρήνων. Ο επεξεργαστής intel 80386 βρισκόταν σε παραγωγή μέχρι το 2007 (για τοποθέτηση σε μηχανήματα), παρότι οι περισσότεροι είχαμε Η/Υ με 486 από το 1994. Υ.Γ: Φαντάζομαι ότι όλο και κάποιος συνάδελφος θα έχει φαξ με επεξεργαστή 8080, ή ακόμη και 4040...

Αδίσταχτος μαυραγορίτης ανακυκλώσιμων υλικών, δρα ανενόχλητος μπροστά στα μάτια αδιάφορων αστυνομικών...

Όταν λέμε "η μεγαλύτερη", τι ακριβώς εννοούμε; http://www.power-technology.com/features/featurepower-from-waste---the-worlds-biggest-biomass-power-plants-4205990/

Θα λυθεί με ΕΚ-6 + ΕΚ-8, ως προς την αντοχή του τοίχου, αλλά η σεισμική δράση θα είναι η δράση επί προσαρτημάτων του ΕΑΚ, αν η μελέτη του φορέα έγινε με ΕΑΚ - ΕΚΩΣ. Αν η μελέτη έγινε με ΕΚ-2 & ΕΚ-8, τα φορτία προσαρτημάτων τα δίνει η §4.3.5.2(2) του ΕΚ-8. Προσοχή, μήπως εμπίπτεις στην §4.3.5.1(1)Α.

Δεν υπάρχει απολύτως σαφές πλαίσιο. Ωστόσο, επί παραδείγματι, ο ΕΑΚ έχει την παράγραφο περί προσαρτημάτων. Όπου ορίζει ότι καμινάδες, στηθαία, και άλλες κατασκευές πρέπει να αντιμετωπίζονται και να ελέγχονται ως προσαρτήματα. Βεβαίως, οι τοιχοπληρώσεις δεν ελέγχονται, και ο κανονισμός δεν ορίζει την διαχωριστική γραμμή. Απόκειται στην κρίση του μελετητή να εκτιμήσει πότε ένα μη δομικό στοιχείο απαιτεί έλεγχο. Αλλά, όταν μιλάμε για τοίχο πρόβολο με ύψος 6m, είναι προφανές ότι απαιτείται έλεγχος. Επιπλέον, με βάση το ΠΔ696 (υποχρεώσεις μελετητών), η στατική μελέτη αφορά αποκλειστηκά στον φέροντα οργανισμό. Η στατική μελέτη των μη δομικών στοιχείων δεν περιλαμβάνεται στις ευθύνες του εκπονούντος την στατική μελέτη, εκτός κι αν ρητά του ανατεθεί...

Όλα γίνονται. Το πρόβλημα δεν είναι η κοπή, ούτε το αν θα είναι αδιατάρακτη ή διαταραγμένη. Το πρόβλημα είναι ότι απαιτείται στατική μελέτη, έκδοση οικοδομικής άδειας, συναίνεση όλων των ιδιοκτητών κλπ... Ακόμη, πρόβλημα είναι ότι απαιτείται μεθοδική αποτύπωση της δοκού (και του οπλισμού) για να γίνει ο σχεδιασμός της επέμβασης. Καθώς και όλου του κτιρίου. Με ΚΑΝΕΠΕ πάμε εδώ. Τέλος, αποτελεί πρόβλημα το ότι η λύση αποκατάστασης της δοκού θα είναι εξεζητημένη, δαπανηρή, και θα απαιτεί ειδικά συνεργεία. Αν ο φωτισμός του χώρου αξίζει όλη αυτή την διαδικασία και δαπάνη, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Είναι μία απλή υπόθεση, τελείως αστεία για όποιον έχει ασχοληθεί με ενίσχυση υφισταμένων.

Να και το φυλλάδιο του ΕΛΙΝΥΑΕ για τον αμίαντο. Η έκδοση είναι παλιά, η αναφερόμενη νομοθεσία δεν είναι επίκαιρη.

Ότι ο νόμος απαγορεύει αυστηρά κάθε ενασχόληση με τον αμίαντο. Όπως απαγορεύεται να περνάς με κόκκινο (γιατί σκοτώνει), απαγορεύεται και το παιχνίδι με τον αμίαντο (γιατί σκοτώνει). Απαγορεύεται. Για αρχή, αρκεί μία ματιά στον τίτλο της σχετικής ΥΑ: 4229/395/15.02.2013 «Προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται με την εκτέλεση κατεδαφιστικών έργων και εργασιών αφαίρεσης αμιάντου ή/και υλικών που περιέχουν αμίαντο από κτίρια, κατασκευές, συσκευές, εγκαταστάσεις και πλοία, καθώς επίσης και με εργασίες συντήρησης, επικάλυψης και εγκλεισμού αμιάντου ή/και υλικών που περιέχουν αμίαντο» Όποιος έχει κουράγιο, διαβάζει και το κείμενο για να δει τί απαιτείται... Επίσης, μία ματιά εδώ σχετικά με τις νομοθετικές απαιτήσεις περί αμιάντου, αρκεί για να αποθαρρύνει και τον πιο θαρραλέο που θέλει να παίξει με τον αμίαντο...

Αγαπητέ φίλε aithilenio, Η προσωπική, επιπόλαια, και ίσως ανεύθυνη γνώμη, είναι ότι η φασαρία που γίνεται για τον αμίαντο είναι πολύ μεγαλύτερη από τον πραγματικό κίνδυνο. Έχει ωστόσο σημασία αυτή η προσωπική γνώμη, γιατί πίσω από την μέριμνα για τον αμίαντο κρύβεται η αμέλια για πλειάδα σοβαρότατων ζητημάτων. Στις ευρωπαϊκές χώρες (από όπου μας ήρθαν οι οδηγίες για τον αμίαντο) έχουν λύσει όλα εκείνα τα θέματα ασφαλείας που σε εμάς θεωρείται δεδομένο ότι... δεν ασχολούμαστε μαζί τους: Αναθυμιάσεις από κόλλες, συγκολλήσεις και σωλήνες αποχετεύσεως, τραυματισμοί από ακατάλληλο εξοπλισμό, φιάλες ασετιλήνης που ανατινάζονται, τροχάκια χωρίς προφυλλακτήρα, και μαγκιές κατά την άσκηση του επαγγέλματος... Ωστόσο, υπάρχει και η επίσημη άποψη: Ο αμίαντος βάσει νόμου θεωρείται ουσία επικίνδυνη για την υγεία, και η αποξήλωση, αποκομιδή και απόρριψη υλικών που περιέχουν αμίαντο γίνεται μόνο από πιστοποιημένα συνεργεία, με συγκεκριμένες διαδικασίες, που ορίζονται απο τον νόμο. Κάθε άλλη διαδικασία είναι απολύτως παράνομη. Δεν είναι θέμα άγνοιας κινδύνου ή προσωπικής άποψης, ο νόμος δεν αφήνει κανένα περιθώριο επιλογής. Επί της ουσίας δεν υπάρχει θέμα συζήτησης.

Πάμε ολοταχώς στο παρελθόν. Στην δημιουργία χιλιάδων οργανισμών με μοναδικό σκοπό να βολεύονται οι βολεψάκηδες και να τρώνε λεφτά. Έχουμε ήδη δύο ερευνητικούς φορείς: ΙΤΣΑΚ -> Τεχνική σεισμολογία ΟΑΣΠ -> κανονισμοί και πολιτική προστασία Το να διασπάται ένα αντικείμενο σε περισσότερους φορείς, όταν μάλιστα δεν υπάρχουν φράγκα, δεν βοηθάει την έρευνα, την υποβαθμίζει. α) η εφαρμοσμένη έρευνα στους τομείς της Τεχνικής Σεισμολογίας, των Αντισεισμικών Κατασκευών και της Εδαφοδυναμικής, Το κάνει το ΙΤΣΑΚ β) η ανάπτυξη τεχνολογίας για την ελαχιστοποίηση των συνεπειών των σεισμών, Ζήλεψαν οι καθηγητάδες την δόξα του seismic... γ) η εκπόνηση επιστημονικών έργων και μελετών που εμπίπτουν στον σκοπό του και ανατίθενται με Απόφαση του Υπουργού Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, κατόπιν εισήγησης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ε.Φ.Α.Κ.ΤΕ.Σ., Εδώ μάλλον γίνεται το φαγοπότι. Είσοδος στο κλάμπ μόνο με πρόσκληση. Μιλάμε για κοινές μελέτες γεφυρών, τεχνικών έργων, και κατασκευών αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, που θα ανατίθενται απευθείας. Όπως ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός του σταθμού Βενιζέλου (Μετρό Θεσσαλονίκης), που τον έχει πάρει το ΑΠΘ... και όποιος κατάλαβε. δ) η εκπόνηση επιστημονικών έργων και μελετών που εμπίπτουν στον σκοπό του, που ανατίθενται από φορείς του Δημοσίου, του ευρύτερου Δημοσίου και φορείς του Ιδιωτικού τομέα, της ημεδαπής ή αλλοδαπής ή οποιουδήποτε τρίτου, με βάση συμβάσεις που συνάπτει κάθε φορά μαζί τους, Διεύρυνση του γ, για να μεγαλώσει η πίτα. στ) η σύνταξη Κανονισμών και Προδιαγραφών αντισεισμικών κατασκευών, υποδομών και δικτύων, εξοπλισμών και εγκαταστάσεων και η εισήγησή τους στον Υπουργό Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων είτε αυτόνομα, είτε σε συνεργασία με τον Ο.Α.Σ.Π. και άλλους ερευνητικούς και επιστημονικούς φορείς. Γιατι ο ΟΑΣΠ και οι ευρωκώδικες δεν φτάνουν. Έτσι, εκτός από ΕΚ-8, ΝΕΑΚ και ΚΑΝΕΠΕ, θα αποκτήσουμε κι έναν τέταρτο, πέμπτο κλπ κανονισμό... Δείτε το άρθρο στην διαβούλευση, και θαυμάστε τις §6,7,8,9,10

Επανέρχομαι, γιατί βλέπω ότι δεν έγινα κατανοητός: Η δοκός ΙΡΕ500, που είναι σύμμεικτη, και στην οποία συντρέχουν καθέτως ΙΡΕ220 κάθε ένα μέτρο, επίσης σύμμεικτα, αποκλείεται να έχει πρόβλημα στρεπτοκαμπτικού...