AlexisPap

Καλά μην βαράς! Έχω να υπολογίσω φορολογικά από το 2002... Πάντως, αν εφαρμοστούν οι σχετικές ρυθμίσεις θα κλάψει πολύς κόσμος...

Για ποιον λόγο απαιτεί ουδέτερο; Έχει ρελέ ή άλλους αυτοματισμούς μονοφασικούς;

Κάτι τέτοιο προκύπτει εκ του ότι οι κρατήσεις θα υπολογίζονται βάσει αντικειμενικής και όχι βάσει ογκομετρικού προϋπολογισμού... Προς το παρόν δεν υπάρχου υπουργικές αποφάσεις και δεν εφαρμόζεται.

Να σημειώσω απλώς ότι άλλες οι απαιτήσεις των κτηριακών έργων και άλλε οι απαιτήσεις των αντιπλημμυρικών έργων.

Μπορεί να υπολογιστεί, εφόσον ξέρεις τον τύπο και την ποσότητα των εκρηκτικών αλλά δεν ωφελεί... Αφενός διότι δεν μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων πότε, που, πόσα και τι τύπου εκρηκτικά θα εκραγούν. Αφετέρου επειδή οι επιπτώσεις στις κατασκευής δεν συναρτώνται μόνο με την πίεση, αλλά και με το είδος της κατασκευής.

Η στιγμιαία ώθηση είναι ίση -προφανώς- με την πίεση του κύματος. Ωστόσο, επειδή το κύμα ταξιδεύει ταχύτατα, μας ενδιαφέρει ο χρόνος για τον οποίο ασκείται αυτή η ώθηση, ούτως ώστε να βρούμε την ενέργεια που αποδίδεται στην κατασκευή (μιλάμε για εύκαμπτες κατασκευές φαντάζομαι). Προφανώς, εκτός από την πίεση του κύματος (που για μικρές αποστάσεις είναι αντιστρόφως ανάλογη της απόστασης από επίκεντρο) μας ενδιαφέρει και το μήκος κύματος που γενικά είναι ανάλογο της ισχύος της έκρηξης...

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός... λένε.

Δεν είναι ακριβά. Πολύ φθηνότερα απ' ό,τι αν αγοράσεις όλες τις εργαλειομηχανές που χρειάζεσαι. Και μην ξεχνάς: Ένα στροφαλοφόρος άξονας έχει ανοχή με το έδρανο 40μm ±5μm... Μία βάση ρουλεμάν μπορεί να έχει αποδεκτή ανοχή ±1μm... Μπορείς εσύ να κατεργαστείς μέταλλο με αυτή την ακρίβεια;

Φίλε Bz2, έχε υπόψη σου ότι (σχεδόν) κανένας κατασκευαστής πρωτοτύπων δεν λιώνει μέταλλο για να φτιάξει την κατασκευή του. Όλες οι κατασκευές αυτού του είδους γίνονται από ράβδους μετάλλου που κατεργάζονται μηχανουργικά. Το επιθυμητό σχήμα το δίνουν τόρνοι, φρέζες, γραναζοκόπτες, boring(s), ρεκτιφιέ και άλλες εργαλειομηχανές. Εξάλλου, και στην βιομηχανική παραγωγή, τα εξαρτήματα μετά την χύτευση δέχονται μηχανουργική κατεργασία, με τα ίδια ακριβώς εργαλεία.

Στην Θεσσαλονίκη τα επαγγελματικά γκαράζ έχουν ράμπα που διακόπτει το πεζοδρόμιο, σήμανση με κολονάκια και ενίοτε καθρέπτη. Τα ιδιωτικά όμως απαγορεύεται να κόψουν το πεζοδρόμιο. Έχουν μόνο υποβιβασμό κρασπέδου και ο πεζός δεν μπορεί να ξεχωρίσει ότι "κάτι παίζει". Ενίοτε διαγραμμίζεται το πεζοδρόμιο, αλλά είναι παράνομο. Φυσικά, καθρέπτης μπορεί πάλι να μπει.

Κι αν ξέρεις (ή υποτίθεται ότι ξέρεις), δεν είναι να πειραματίζεσαι σε λάθος χώρο, με λάθος εξοπλισμό, χωρίς μέτρα ασφαλείας...

gzin, πριν πολλά χρόνια μου χύθηκε 1gr λιωμένος χαλκός... Έκανε "πλάτς" πετάχτηκαν σταγονίδια σε μία ακτίνα 1m και χάλασαν 3m² πλακάκια. Ευτυχώς δεν έπεσε στο πόδι μου...

Τα κοινά τούβλα λιώνουν στους 900°... Ένα καμίνι πρέπει να φτιαχτεί από υλικά που έχουν επαρκή αντοχή στους 1500°. Τα κουβαδάκια γραφίτη χρειάζονται για να λιώνεις μέσα το μέταλλο. Δεν μπορείς να λιώσεις σίδηρο (ούτε καν χαλκό) σε σιδερένιο κουβαδάκι... Το αλουμίνο μπορείς να το λιώσεις σε ανοξείδωτο κατσαρολάκι. Αλλά, αυτά σου τα λέω απλά πληροφοριακά. Αν θες να χυτεύσεις μηχανολογικά εξαρτήματα χρειάζεσαι ακριβό εξοπλισμό και πάρα πολλές γνώσεις. Επίσης, αν καταπιαστείς με τέτοια θέματα, ρίξε μία ματιά στην νομοθεσία... Δεν επιτρέπεται να κάνεις χυτήριο στο μπαλκόνι σου, θα καταλήξεις φυλακή... Υ.Γ: kosmas85, δεν είμαι, κάποτε όμως χύτευσα εξαρτήματα ΜΕΚ από αλουμίνιο (επιτυχώς)...

aithilenio, όπως καταλαβαίνεις, το νούμερο αυτό αφορά στον μέγιστο πιθανό ρυθμό βροχόπτωσης, ο οποίος -φυσικά- δεν είναι δυνατόν να διατηρηθεί για πολύ. Υπάρχει σύνθετη μέθοδος με την οποία μπορεί να υπολογίσει κανείς το μέγιστο πιθανό ύψος βροχής για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα βροχόπτωσης. Αυτό που πρέπει να έχει κανείς διαθέσιμο είναι τα υδρολογικά δεδομένα της περιοχής, ενώ πρέπει να καθορίσει και την πιθανότητα υπέρβασης του ύψους αυτού. Προφανώς η διαδικασία αυτή δεν μπορεί (δεν συμφέρει) να ακολουθηθεί στα οικοδομικά έργα. Γιαυτό η ΤΟΤΕΕ δίνει μία μέγιστη τιμή ανεξαρτήτως περιοχής, έχοντας υποθέσει έναν μέσο χρόνο συρροής και έχοντας συνεκτιμήσει μία αποδεκτή συχνότητα υπέρβασης αυτού του ύψους (μία φορά στα 50 χρόνια)... Όπως θα δεις στα πρώτα μηνύματα, σε αυτό το θέμα περιγράφω μία βροχόπτωση κατά την οποία ξεπεράστηκε -κατά τα φαινόμενα- αυτή η τιμή...

Μόλυβδος: τήκεται στους 350°, μπορείς να τον λιώσεις με γκαζάκι ή στην σόμπα. Αλουμίνιο: τήκεται στους 660°, μπορείς να το λιώσεις με προπάνιο, ή σε πολύ ισχυρή φωτιά με ξύλα. Χαλκός: τήκεται στους 1200°, μόνο σε μεγάλα καμίνια με κάρβουνο ή σε ηλεκτρικές καμίνους. Σίδηρος (μαντέμι): τήκεται στους 1300°, μόνο σε μεγάλα καμίνια με κάρβουνο (υψικάμινος) ή σε ηλεκτρικές καμίνους. Σίδηρος (χάλυβας): τήκεται στους 1500°, πρωτογενώς σε "άμβυκα" Bessemer (τεχνολογία 19ου αιώνα) ή -προκειμένου περί ανάτηξης- σε ηλεκτρική κάμινο τόξου (σε βιομηχανική ή εργαστηριακή κλίμακα) Κοινώς, χρειάζεσαι ηλεκτρική κάμινο και ηλεκτρική κάμινο τόξου, κουβαδάκια γραφίτη, ειδική άργιλο για τα καλούπια, θερμόμετρα κλπ εξοπλισμό, φυσικά γνώσεις μεταλλουργίας και τα πρόσθετα για τον καθαρισμό του τηγμένου μετάλλου... Επίσης μέτρα ασφαλείας και προσοχή, το να ανατιναχτεί το καλούπι την ώρα της χύτευσης δεν είναι ευχάριστο, το δε να χυθεί 1kg λιωμένος χάλυβας στο πάτωμα κάνει μεγάλη ζημιά...

Από την ΕΜΥ δεν έχω καταφέρει να βρω, μολονότι έχω ψάξει...

Η ΕΜΥ έχει (και διαθέτει) για όλους του μετεορολογικούς σταθμούς, καταστάσεις με ύψος mm ανά ημέρα, οπότε δεν είναι δυνατή η εξαγωγή συμπεράσματος για τον ρυθμό βροχόπτωσης... Εξ' όσον γνωρίζω δεν καταγράφει ένταση βροχόπτωσης, μόνο συνολικό ύψος. Ακόμη, η καταγραφή αναφέρεται σε υετό, που είναι λογικό -αλλά όχι αναγκαίο- να υποθέσουμε ότι είναι βροχή (αν και σε συνδυασμό με την θερμοκρασία μπορεί κανείς να καταλάβει τί είναι).

Προς Θεού, μην παραιτηθείς! Δεν επιτρέπουν οι εποχές επίδειξη αδυναμίας... Ουσιαστική ευθύνη δεν έχει η θέση σου, ενημέρωσε όποιον νομίζεις (μελετητή, εργολάβο, τεχνικό ασφαλείας, ιδιοκτήτη) και προχώρα.

Απλά, όταν έχουμε πλάκα επί δοκών, δεν κάνουμε έλεγχο διάτρησης, ελέγχουμε μόνο τις δοκούς σε διάτμηση. Όταν έχουμε πλάκα χωρίς δοκούς ελέγχουμε σε διάτρηση. Αφού υπάρχουν δοκοί, και αφού το άνοιγμα της πλάκας είναι ~5m, το πάχος και ο ωπλισμός της ακούγονται εξωπραγματικά μεγάλα...

Ωραία, μιλάμε για φρίκη... Αυτό σχεδόν δεν στήνεται (λόγω λυγισμού) και τα βέλη λόγω ιδίου βάρους θα είναι αξιοσημείωτα... Προφανώς οφείλεις να ξεκαθαρίσεις την θέση σου.

Αν το καταλαβαίνω καλά, το υποστύλωμα αυτό έχει επιφάνεια επιρροής 5Χ5m = 25m². Επί δύο ορόφους + υπόγειο και 2000kg/m², μας κάνει αξονικό 150t ή 1500kN... Για υποστυλώματα 45/45 έχεις επιφάνεια ελέγχου 4*(0,45+0,5*3,14/2)=5m². Δίνει (αγνοώντας τον κύριο ωπλισμό) 1452kN... Δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα... Τι αξονικό έχεις; Επίσης, γιατί κάνεις ραντιέ; Άν έχεις έδαφος με σ=1,5kg/cm², αρκεί ένα πέδιλο 3,20Χ3,20...

Για διώροφο κτήριο τα μεγέθη που αναφέρεις είναι εξωπραγματικά. Τους οπλισμούς αυτούς έβαλα πρόσφατα σε εξαώροφο με ραντιέ επί εδάφους με σ=1,5kg/cm² (με πάχος 1m λόγω διάτρησης)... Για την διάτρηση ο κώνος είναι κλασσική λύση, εφόσον το πρόβλημα δεν λύνεται με ωπλισμό διάτρησης. Αλλά τι υποστύλωμα είναι αυτό που κατεβάζει τέτοιο αξονικό;

Δεν είναι πάντα εύκολος ο έλεγχος μίας μελέτης. Φυσικά υπάρχουν τα προφανή λάθη, όπως λάθος σχεδίαση (τα σχέδια δεν συμφωνούν μεταξύ τους ή με τα αρχιτεκτονικά), οι λάθος αναγραφόμενες παραδοχές, οι εξόφθαλμα λανθασμένοι υπολογισμοί... Σε κάθε περίπτωση, εφόσον έχεις αμφιβολία, κάνε έναν "πρόχειρο" έλεγχο, πχ λύσε το τυπικό ζευκτό... Ακολούθως επικοινώνησε με τον μελετητή, ενημέρωσέ τον για τις αμφιβολίες σου και ζήτα του ό,τι πληροφορία θεωρείς χρήσιμη. Δεν αποκλείεται να είναι πράγματι λάθος η μελέτη. Μπορεί όμως και να υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα που να διαφοροποιεί το έργο σε σχέση με την τυπική μέθοδο κατασκευής...

Φίλε μου, αυτό που θέλεις να κάνεις δεν γίνεται. Αν δεν έχεις αυξημένες δυνατότητες κατεργασίας μετάλλων και επαρκείς μεταλλουργικές - μηχανουργικές γνώσεις δεν θα καταφέρεις να φτιάξεις τίποτα. Ειδικά για wankel οι απαιτήσεις είναι εξαιρετικά υψηλές. Ακόμη και να διαθέτεις όλα τα παραπάνω, το καλύτερο που μπορείς να πετύχεις είναι ένα λειτουργικο -αλλά πρακτικά άχρηστο- μοντέλο.

Στα αγγλικά χρησιμοποιείται ο όρος "atomization" για να περιγραφεί αυτό που συμβαίνει στην βενζίνη. Στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο κατά κυριολεξία, η βενζίνη αναμιγνύεται με τον αέρα σε μορφή σταγονιδίων αρκετά μεγάλων ώστε να είναι άνετα διακριτά με το μάτι. Το μείγμα δεν είναι καν ομοιογενές, και γιαυτό από τον Β΄ΠΠ οι σοβαρές εφαρμογές χρησιμοποιούν ψεκασμό (injection) υψηλής -κατά προτίμηση- πίεσης. Για να βελτιωθεί η κατανομή της βενζίνης (να μειωθεί το μέγεθος των σταγονιδίων) πριν φθάσει η βενζίνη στο ζιγκλέρ αναμιγνύεται με αέρα (φτιάχνονται δηλαδή "μπουρμουλίθρες"). Η διάταξη αυτή δεν απεικονίζεται στο σχήμα σου, υπάρχει όμως και στον πιο απλό εξαεριωτή που θα βρεις σε ΜΕΚ, ακόμη κι αν είναι η μηχανή ενός χορτοκοπτικού...