AlexisPap

Αυτό που ζητάει ο Δήμος είναι η συνήθως εφαρμοζόμενη πρακτική. Θέλεις επέκταση δικτύου; Την πληρώνεις!

Ποιο είναι το ελάχιστο ανεκτό πλάτος, αν επιτρέπονται οι σφηνοειδείς βαθμίδες, διαστάσεις πλατυσκάλων κα...

Ναι, αυτήν. Βεβαίως ανάλογα με τους περιορισμούς μπορεί να μειώσει κανείς ελαφρώς το μήκος πατήματος ή να αλλάξει την αναλογία υ/π αφαιρώντας πχ ένα σκαλί... Αλλά το βασικό εργαλείο που θα χρησιμοποιήσει ο αρχιτέκτων δεν είναι η μεταβολή της κλίσης της σκάλας (η οποία έχει σοβαρές συνέπειες στην άνεση), αλλά η μεταβολή στην "οριζοντιογραφία". Κοινώς, θα μελετήσει διάφορους τύπους σκάλας, όπως "Π", ανισοσκελές "Π", "Π" με μεγάλο φανάρι, "Γ" κλπ κλπ... Με τον τρόπο αυτό θα προσπαθήσει να σχεδιάσει μία σκάλα με άνετη κλίση, η οποία θα εντάσσεται λειτουργικά στην κάτοψη της οικοδομής...

Και ναι και όχι... Επειδή ο έλεγχος τέμνουσας γίνεται σε απόσταση d από την παρειά της στήριξης, είναι πολύ απίθανο η αλλαγή τιμής της τέμνουσας (δηλαδή η μετάβαση από το επικλινές διάγραμμα της τέμνουσας της ανάλυσης στο οριζόντιο διάγραμμα της ικανοτικής τέμνουσας) να πέσει στο 2Η-d που απομένει... Κι ακόμη πιο απίθανο είναι να συμβεί συγχρόνως η τέμνουσα σχεδιασμού να απαιτεί ωπλισμό περισσότερο από τον ελάχιστο εγκάρσιο... Αλλά, αν συμβούν όλα αυτά (που δεν μου συνέβησαν ποτέ, ακόμη κι όταν οπλίζαμε εγκαρσίως με StI), ναι, θεωρητικά δεν είναι λάθος... Να σχολιάσω ωστόσο ότι τεχνικά είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί (διότι οι αναλογία των διαστάσεων των δοκών και οι περιορισμοί του μSd περιορίζουν την σχέση τέμνουσας σχεδιασμού και ικανοτικής τέμνουσας) και ότι αν τελικά συμβεί, η αλλαγή πυκνότητας συνδετήρων θα θεωρηθεί τεχνικά λάθος...

[ΟΤ] Πιο φθηνά θα του έβγαινε να παίρνει κάθε φορά που πάει για ψάρεμα δύο σακούλια πάγο... Θα τον χρησιμοποιούσε και για τα ψάρια. [/ΟΤ]

Όχι, δεν είναι σωστή. Σε ένα τυπικό δοκάρι ανοίγματος 3m~6m η κρίσιμη περιοχή μπορεί να κυμαίνεται από 0,80m~1,6m. Είναι πολύ μικρή για να αναρωτηθούμε αν θα αλλάξουμε την πυκνότητα των συνδετήρων στο εσωτερικό της. Αντίστοιχα, μικρό είναι και το μη κρίσιμο μήκος της δοκού. Επομένως έχουμε δύο περιοχές με διαφορετική πυκνότητα συνδετήρων: Τις κρίσιμες όπου η πυκνότητα καθορίζεται εκ του απαιτητικότερου από τα - μέγιστη τέμνουσα εκ της ανάλυσης - ικανοτική τέμνουσα - διατάξεις πύκνωσης του ΕΚΩΣ Τις μη κρίσιμες περιοχές όπου η πυκνότητα καθορίζεται εκ του απαιτητικότερου από τα - μέγιστη τέμνουσα εκ της ανάλυσης - ικανοτική τέμνουσα - διατάξεις ελάχιστου εγκάρσιου οπλισμού σε μη κρίσιμες περιοχές του ΕΚΩΣ Στην πράξη, συνηθέστατα εφαρμόζουμε την μέγιστη πυκνότητα σε όλο το μήκος της δοκού, διότι δεν υπάρχει ουσιώδης οικονομική διαφορά. (με bold οι συνηθέστερες περιπτώσεις στα συνήθη οικοδομικά έργα)

Εφόσον δεν διατίθεται κατάλληλος χώρος για μηχανοστάσιο στην κεφαλή του φρέατος, οι λύσεις είναι πολύ περιορισμένες. Η μόνη συμβατική είναι ο υδραυλικός (φυσικά υπάρχει και η λύση MRL που δεν μπορεί όμως να καλύψει όλες τις περιπτώσεις...).

Προβλήματα μηχανοστασίου, φθηνός και αξιόπιστος αυτόματος απεγκλωβισμός...

Κανείς δεν θα πάθει ζημιά. Η μπαταρία του σκάφους (Pb-12V-60Ah) δεν νομίζω ότι μπορεί να δώσει το ρεύμα εκκίνησης για κλιματιστικό ισχύος 1kW (λογικά θα ζητάει 5kVA στην εκκίνηση = 420Α στα 12V). Επίσης, αν καταφέρει να εκκινήσει, θα ξοδέψει την μπαταρία σε 20min και θα επιστρέψει από το ψάρεμα με τα κουπιά!

Όταν σχεδιάζουμε έναν φορέα δεν αγνοούμε την πραγματικότητα, αντιθέτως μεριμνούμε για την κατά το δυνατόν ακριβή προσομοίωση της πραγματικότητας. Προφανώς κάπως αλλιώς το εννοούσες και χάσαμε το νόημα στην διατύπωση. Γίνε αν θες λίγο σαφέστερος στο ερώτημά σου...

Προφανώς σωστά: Τα υποστυλώματα οπλίζονται για τον δυσμενέστερο συνδυασμό από τις παρακάτω ομάδες συνδυασμών. - Συνδυασμοί κατακόρυφων φορτίων (συνήθως 1,35g+1,5q) - Σεισμικοί συνδυασμοί (συνήθως g+0,3q +-Εχ+-Εψ) - Ικανοτικοί συνδιασμοί (συνήθως ένας κατά Χ και ένας κατά Ψ)

Είναι τεχνικά εφικτή η κατασκευή μίας τέτοιας στέγης; θα μου πεις, όλα γίνονται... Αλλά, πως; Είναι κεραμοσκεπή; Πως θα κατασκευαστεί η πολύπλοκη αλληλοτομία των επιπέδων; Είναι μεταλλική (λαμαρίνα, Ζn, ή άλλο);

Γειά σου georg coco με το απέραντο αρχείο σου! Με αυτά που ανέβασες χρειάζεται ειδικό θέμα για τα ζητήματα της φιλοσοφίας του ικανοτικού... Φίλε YiannisNTUA, οπλίζουμε τις διατομές των δοκών για την ροπή που προκύπτει από τον δυσμενέστερο συνδυασμό της οριακής κατάστασης αστοχίας (που μπορεί να είναι κατακόρυφα, σεισμός, άνεμος)... Αν έχουμε διαφράγματα (πλάκες) δεν υπάρχει αξονικό. Αν έχουμε αξονικό οπλίζουμε για τον συνδυασμό Ν+Μ, και φυσικά ο δυσμενέστερος συνδυασμός μπορεί να μην είναι εκείνος που έχει το maxM. - Το ΣΜrd είναι το άθροισμα των ροπών αντοχής των δοκών που βρήκαμε βάσει του οπλισμού των. - Το ΣΜEb είναι το άθροισμα των ροπών των ίδιων δοκών λόγω του σεισμικού συνδυασμού. Προσοχή: ποιού συνδυασμού; εκείνου που προκαλεί την ροπή Μec στο υποστύλωμα. - Η Μec είναι η μέγιστη ροπή του υπ/τος που προκύπτει από την σεισμική φόρτιση. Δηλαδή, για το δεδομένο υποστύλωμα και την δεδομένη διεύθυνση (πχ ροπή Μχχ) η ροπή του δυσμενέστερου σεισμικού συνδυασμού.

Έτσι είναι. Κάποτε κυκλοφορούσαν τυπικές διατομές αναλήμματος (για μικρά ύψη) ανάλογα με τον κατασκευαστικό τύπο (βαρύτητας, Ω/Σ κλπ) και το είδος του εδάφους. Όσοι τυχόν έχετε λύσει αρκετά τοιχεία αντιστήριξης μικρού ύψους θα έχετε δει ότι οι απαιτήσεις σε διατομή και όπλιση είναι πολύ μικρές. Φυσικά δεν μιλάμε για τοίχους που αντιστηρίζουν οδόστρωμα και που γενικά φορτίζονται από άλλα φορτία πλην των φορτίων γαιών.

Ναι, ξέρω... Ο Μπουτάρης διαφωνεί με τον Μίκη, ... κουβέντα να γίνεται... Τα λέμε Αριστοτέλους, στις 19:00΄

Αφού τρώγεστε τόσο με τον Μίκη, να σας ενημερώσω ότι την Πέμπτη, 9-6-2011 - 19:00' μιλάει στην Αριστοτέλους...

Ότι αντέχει, αντέχει. Αλλά, το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι να καλύπτονται οι κανονιστικές διατάξεις. Τουτέστιν, αφού μπει η εκτατικού τύπου φύτευση, πρέπει να απομένει φέρουσα ικανότητα για το απαιτούμενο κινητό (που μπορεί να αντιστοιχεί στο κινητό του μη βατού δώματος)... Γενικώς, ακόμη και σε παλιές κατασκευές (ή, ειδικά σε παλιές, λόγω των αντιβομβιστικών διατάξεων), υπάρχει απόθεμα φέρουσας ικανότητας. Γενικώς, στην πραγματική ζωή -και όχι στις εργασίες- αυτό το εξετάζει ένας πολιτικός μηχανικός.

Υπάρχουν συστήματα φυτεμένων δωμάτων με πολύ μικρό φορτίο (~100kg/m²). Αυτό που πρέπει να ξέρεις είναι η χαρακτηριστική τιμή του κορεσμένου φαινόμενου βάρους. Και αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να περιγράψεις επαρκώς στην τεχνική έκθεση τον τύπο του φυτεμένου δώματος, ώστε να μην υπάρξει παρανόηση στο μέλλον...

Μα, δεν είναι "μετά", είναι "πριν"! Άσχετα που το δίκτυο εν προκειμένω καταναλώνει ισχύ, για τον ΔΔΕ είναι "πριν".

Ο ΔΔΕ δεν τοποθετείται -υποτίθεται- για να προστατέψει το δίκτυο (ΤΝ) αλλά για να προστατέψει την γραμμή αντιστροφέας - ρολόι ΔΕΗ... Τώρα, αν σωστά ή λάθος τοποθετείται, ντεν ξέρει εγκώ...

http://www.youtube.com/watch?v=xj9nKSd-nmc&feature=related Δείτε μέχρι τέλους!

Μεμονωμένο φορτίο τροχού θα χρησιμοποιήσεις, μια που η επιφάνεια επιρροής "πέφτει" γρήγορα, με αποτέλεσμα να μην έχει νόημα η επαλληλία... Βάζεις ελατήρια, το φορτίο και λύνεις. Γενικά πάντως η ορθολογική επιλογή είναι κατασκευή συμπυκνωμένης υπόβασης και άοπλου καταστρώματος... @Saltapidas, δεν τόλμησα να παραπέμψω στα σχετικά θέματα, διότι είναι μπερδεμένα τα φορτία πλακών με τα φορτία εδαφοπλακών. Μία αναζήτηση για "εδαφόπλακα" βγάζει αρκετά σχετικά αποτελέσματα, αλλά...

1. Και ναι και όχι 2. Εξαρτάται 3. Ναι. Τον μπετατζή βράσ' τον... 4. μπορεί και να υπάρχει 5. Συνήθως όχι 6. Αν γίνει σωστά, ναι

http://www.michanikos.gr/showthread.php?t=6882&page=2 http://iiu.teikav.edu.gr/iiw/courses/eksamino_04/ilisxios/BIOM_SYST_HL_EN/Theory/syncmach0.pdf

Το τί είθισται είναι (μπορεί να είναι) ολίγον σχετικό, ανάλογα με τον "χώρο" του έργου... Σαφώς όμως η ορθή πρακτική είναι να υπάρχει σαφής διάκριση ρόλων. Στα δημόσια έργα αυτό επιβάλλεται διά νόμου.