AlexisPap

Η άσκηση μεγάλης δύναμης δεν απαιτεί κατ' ανάγκη μεγάλη ισχύ. Το πόση θα είναι η ισχύς εξαρτάται από το παραγόμενο έργο. Υπάρχουν υδραυλικά μηχανήματα που ασκούν δύναμη εκατοντάδων τόνων, η ισχύς τους όμως είναι αρκετά μικρότερη του ίππου...

Ειλικρινά χωρίς ίχνος κακεντρέχειας, αυτό σημαίνει ότι είναι καλύτερο να ασχοληθεί κάποιος άλλος με το εν λόγω θέμα, κατά προτίμηση ηλ/γος... Υπάρχει συγκεκριμένη μέθοδος και όργανο που μετράμε(νε) τις γειώσεις, με βάση τρίγωνο αναφοράς. Το ΕΛΟΤ 384 έχει στο παράρτημα Π.61-Γ σχετικό παράδειγμα με δύο ηλεκτρόδια αναφοράς. Γενικώς, ξεκίνα από τα ΕΛΟΤ 384 και ΕΛΟΤ 1197 τα οποία φαντάζομαι ότι διαθέτεις, αφού ασχολείσαι με ηλ/κά.

Συνήθως το μισό + λίγα εκατοστά.

Για να αυξηθεί η αντοχή της τοιχοποιίας σε κάμψη λόγω κατασκευής μανδύα, πρέπει η διεπιφάνεια μανδύα/τοιχοποιίας να είναι ικανή να παραλάβει την σχετική διάτμηση που θα προκύψει... Ο κοινός σοβάς δεν αναπτύσσει την αναγκαία πρόσφυση, κι αυτό γίνεται φανερό στον σεισμό, όπου χοντρά επιχρίσματα αποκολλώνται και πέφτουν από μόνα τους... Και να σκεφτεί κανείς ότι θέλουμε εξασφαλισμένη πρόσφυση για αρκετούς κύκλους φόρτισης, και για εισαγωγή του οπλισμού στην διαρροή... Στις ενισχύσεις με μανδύες το θέμα της πρόσφυσης - διάτμησης στην διεπιφάνεια είναι ο μεγαλύτερος μπελάς κατά την μελέτη / κατασκευή. Συνήθως αντιμετωπίζεται με βλήτρα - δημιουργία φωλεών, και συνήθως απαιτεί την ύπαρξη μανδύα και από την άλλη πλευρά, κάτι που γίνεται αναγκαίο όταν η ενίσχυση στοχεύει στην εκτός επιπέδου κάμψη του τοίχου... Το πρόβλημα γίνεται ακόμη δυσκολότερο προκειμένου περί λιθοδομών, όπου η αντοχή σε διάτμηση πρέπει να ελεγχθεί σε πολλά επίπεδα, τόσο οριζόντια όσο και κατακόρυφα... Τέλος, αν μιλήσουμε για πραγματικούς μανδύες, ένα θέμα είναι ο ικανοτικός (δεν σημαίνει ότι επειδή ο ΕΑΚ δεν έχει κεφάλαιο για τοιχοποιίες δεν θα κάνουμε ικανοτικό): Υπάρχουν παραδείγματα εσφαλμένων ενισχύσεων, οι οποίες οδήγησαν σε διατμητικές αστοχίες πεσσών, οι οποίοι κανονικά θα αστοχούσαν καμπτικά...

Τι σχέση έχει η πολεοδομία; Πάνε στους χώρους, δες τύπο και εταιρία φωτιστικών, βρες τον κατάλογό τους και είσαι ΟΚ. Αν τα φωτιστικά δεν είναι εξεζητημένα, δεν χρειάζεται καν αυτό: Οι διαφορές στην κατανομή της ακτινοβολίας δεν είναι τόσο τραγικές (για την ακρίβεια, οι διαφορές στην κατανομή δεν έχουν τόσο μεγάλη επιρροή στο τελικό αποτέλεσμα): Θεώρησε για κάθε τύπο φωτιστικού (πλαφονιέρα, απλίκα, σποτάκι κλπ) μία τυπική καμπύλη και κάνε την δουλειά σου. Μόνο αν έχει προβολείς - προβολάκια εστιαζόμενης δέσμης θα έχεις αξιόλογες αποκλίσεις...

agoratos56, αυτό που έχεις να κάνεις είναι περίπου η εξής διαδικασία: Θα πάρεις την λαμπρότητα των λαμπτήρων, θα την κατανείμεις στον χώρο βάσει των διαγραμμάτων των φωτιστικών σωμάτων, θα βρείς την ολική ένταση (το άθροισμα από όλους τους λαμπτήρες) στις φωτιζόμενες επιφάνειες (που προφανώς δεν είναι σταθερή), θα εφαρμόσεις τον συντελεστή ανακλαστικότητας της επιφάνειας (άλλο άσπροι τοίχοι, άλλο βαριές πορφυρές κουρτίνες), και να, μόλις βρήκες την φωτεινότητα, το lm. Αυτό σήμερα δεν το κάνεις με το χέρι, εκτός αν έχεις βίτσια... Το κάνεις με ωραία προγράμματα που συνήθως κάνουν και φωτορεαλισμό, ή αν δεν έχεις τα χιλιάρικα που απαιτούνται, με το excel...

Απλά ξέχνα το. Δεν θα προσφέρει καμία ενίσχυση απολύτως.

Συνάδελφοι, λυπάμαι, αλλά όσο δεν υπάρχει νέος νόμος δεν υπάρχει και θέμα... Διαφωνίες παρακαλώ με πμ, αν ο δημιουργός του το θέλει, μπορώ να στο στείλω στην χαλαρή κουβέντα...

Lv = Cd/m² Cd (κηρίο) -> μονάδα μέτρησης της λαμπρότητας φωτεινής πηγής. Lv -> μονάδα μέτρησης της φωτεινότητας φωτιζόμενης επιφανείας (θα μπορούσε να θεωρηθεί και "ένταση φωτεινής ροής", αλλά αυτό το μέγεθος δεν έχει κάποια αξία...).

Εσωτερικά στο δομικό στοιχείο δεν υπάρχουν δυνάμεις, υπάρχουν τάσεις. Σε κάθε διατομή, εφόσον θεωρήσουμε μία τομή Ritter, το ολοκλήρωμα των τάσεων στην επιφάνεια και τα ολοκλήρώματα των γινομένων των τάσεων επί την απόσταση από τον (όποιον) ουδέτερο άξονα εξισορροπούν τα φορτία διατομής. Συνήθως εργαζόμαστε σε κύρια συστήματα αξόνων και εξετάζουμε μεγέθη ορθής έντασης ορθής... Έχουμε λοιπόν: - Εξωτερικές δράσεις που μπορεί να είναι δυνάμεις, ροπές, κατανεμημένες δυνάμεις και κατανεμημένες ροπές που δρουν επί των δομικών στοιχείων. - Φορτία διατομής (ήτοι αξονικό, τέμνουσα σε δύο άξονες, καμπτική ροπή σε δύο άξονες και ροπή στρέψης) τα οποία προκύπτουν εκ των εξωτερικών δράσεων βάσει της ισορροπίας δυνάμεων - ροπών (ας αφήσουμε προς το παρόν τις συνθήκες συμβιβαστού). - Εσωτερικές (ορθές και διατμητικές) τάσεις, ήτοι σ11, σ12, σ13, οι οποίες προκύπτουν από τα φορτία διατομής βάσει του καταστατικού νόμου του υλικού. Αυτά σύμφωνα με την θεωρία των δοκών. Ο όρος "καμπτική δύναμη" δεν παρουσιάζεται πουθενά...

Η δύναμη δεν χαρακτηρίζεται ποτέ "καμπτική" διότι από μόνη της δεν μπορεί να προκαλέσει κάμψη: χρειάζεται και τον μοχλοβραχίονα. Καμπτική μπορεί να είναι η ροπή. Και λέγεται καμπτική εφόσον προκαλεί σε κάποια διατομή ανηγμένη παραμόρφωση (τροπή) καμπτικού τύπου (και όχι στρεπτικού ή μεικτού τύπου). Όταν αναφερόμαστε σε καμτική ροπή, δεν κάνουμε διάκριση αν αυτή είναι δράση (εξωτερικά επιβαλλόμενη ροπή) ή αντίδραση (το ολοκλήρωμα του γινομένου ορθών τάσεων επί κεντροβαρική απόσταση σε μία διατομή)

Είναι καλό που "την ψάχνεις" συνάδελφε, αλλά γιατί δεν είναι ο μηχανικός σου ο πρώτος αποδέκτης της απορίας σου; (ξέρω, είναι στο εξωτερικό...) Λοιπόν, την μελέτη την έκανε άλλος, κι εσύ -αν κατάλαβα καλά- ρίχνεις μπετά χωρίς μηχανικό... Τέλος πάντων, λέμε χοντράδες (φυσικά τίποτα δεν αποκλείει να είναι τα πράγματα όντως "χοντρά") και δεν ωφελεί. Μίλα κατ' αρχάς με τον μηχανικό σου... Όχι τίποτα άλλο, μπορεί να είναι κι αυτός τώρα "μέσα" και να διαβάζει τι γράφουμε για πάρτη του...

Σχετική συζήτηση για τις ΠΕΤΕΠ έχει γίνει εδώ και χρόνια εδώ. Από τότε δεν φαίνεται να έχει αλλάξει κάτι...

Με την ίδια λογική που στο Λονδίνο δεν υπάρχουν τζάκια, παρά μόνο αερίου: Σε μία πυκνοκατοικημένη περιοχή όπου θα δημιουργηθεί πρόβλημα αν όλοι υιοθετήσουν ένα όχι αρκετά καθαρό καύσιμο, απαγορεύεις αυτό το καύσιμο σε όλους.

Αν αναζητούμε στο διαδίκτυο υπεύθυνη απάντηση για την αξιοπιστία μίας στατικής μελέτης, σίγουρα στραβά αρμενίζουμε... Όσο για τα στατικά και τους οπλισμούς των προβόλων, ο μέσος πολιτικός μηχανικός ξέρει να υπολογίσει από μνήμης τα σίδερα ενός προβόλου... Οπότε, αν αυτό είναι το κριτήριο, τότε σίγουρα ο γιαλός είναι στραβός.

Κι αν δεν είναι γενικά εφαρμόσιμες, μπορούν να καταστούν εφαρμόσιμες στο δικό σου έργο με μία απλή αναφορά στην ΤΠΕ. Ωστόσο, ακόμη και οι ΤΠΕ αφήνουν πλήθος παραμέτρων ακάλυπτο. Για την ορθή εκτέλεση μίας εργασίας που περιγράφεται σε μία ΠΕΤΕΠ προϋποτίθεται έμπειρο προσωπικό, που κατέχει τουλάχιστον τις τεχνικές εκτέλεσης της εν λόγω εργασίας...

Κάθε πάνελ περιλαμβάνει αρκετές συστοιχείες (ομάδες στοιχείων σε σειρά) συνδεδεμένες παράλληλα μεταξύ τους. Αν ένα στοιχείο σκιαστεί, θα υποβληθεί εξ ανάγκης σε ανάστροφη τάση. Πόση όμως είναι αυτή η τάση; δοθέντος ότι το ίδιο πάνελ διαθέτει συστοιχίες εν παραλλήλω, η τάση αυτή είναι μικρή, μικρότερη πάντως από την τάση διάσπασης... Υποτίθεται ότι ο κατασκευαστής του πάνελ έχει μελετήσει διάφορα σενάρια σκίασης σε συνδυασμό με ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας (μια που η τάση διάσπασης εξαρτάται από την θερμοκρασία), και λειτουργίας (πχ ρεύμα βραχυκυκλώματος). Επομένως στο εσωτερικό του πλαισίου έχει μεριμνήσει ο κατασκευαστής να μην δημιουργείται κίνδυνος από την μερική σκίαση. Με τις διόδους παράκαμψης και φραγής του πλαισίου (που μπορεί να είναι και περισσότερες από ένα ζεύγος) εξασφαλίζεται και η προστασία σε επίπεδο string.

Δεν νομίζω ότι το κατώφλιο τάσης διαφέρει εκείνου των συνήθων διόδων (~0,7V). Κι αν το γράψουμε με βάση την πολικότητα του Φ/Β θα είναι -0,7V. Υ.Γ: Υποθέτοντας ότι αυτό είναι το ερώτημα, διόρθωσα και τον τίτλο. Αν έχεις αντίρρηση, ενημέρωσε με πμ.

Γενικά δεν υπάρχει πρόβλημα "διαρροών" εφόσον μιλάμε για καμινάδα που δουλεύει με φυσικό ελκυσμό (και επομένως έχει υποπίεση). Εξάλλου, το πρόβλημα των τζακιών δεν είναι το κάπνισμα από την καπνοδόχο, αλλά το κάπνισμα από την (ανοιχτή) εστία... Για όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, κάνε μία αναζήτηση...

Η ορθή φράση είναι "...σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης και της τεχνικής". Φυσικά δεν είναι δικηγορίστικη "άρα μάρα κουκουνάρα" ούτε ανούσια έκφραση και, κανονικά, διατυπώνεται από ανθρώπους που έχουν βαθειά γνώση της τέχνης και της τεχνικής -όχι από άσχετους. Η φράση δεν αφορά στην δουλειά του μηχανικού, αλλά στην εργασία του τεχνίτη: Όταν χρησιμοποιούμε αυτή την φράση αναγνωρίζουμε ότι η συγκεκριμένη εργασία απαιτεί κάποιου είδους "τέχνη", τουτέστιν την καταβολή εκ μέρους του τεχνίτη και νοητικού κόπου με δημιουργική κατεύθυνση. Δεν είναι μία μηχανιστική εργασία, όπως -φερ' ειπείν- το βίδωμα ενός εξαρτήματος σε μία μηχανή, αλλά μία δημιουργική εργασία, όπως ας πούμε η δουλειά του σιδερά (blacksmith) η του λιθοξόου... Φυσικά, κατεξοχήν τέχνη είναι οι καλές τέχνες. Όμως τελικά, ψήγματα τέχνης κρύβονται (μπορεί να κρύβονται) πίσω από κάθε εργασία: του μαραγκού, του κτίστη του σοβατζή, του σιδερά (που σιδερώνει), του ηλ/γου, του υδραυλικού. Είναι αυτό που κάνει την διαφορά από τον μάστορα στον τεχνίτη: Ο πρώτος είναι κάτοχος του επαγγελματικού του αντικειμένου, ο δεύτερος όμως καταβάλει κατά την εργασίας του και πνευματικό κόπο... Όταν λοιπόν ζητάμε μία εργασία να γίνει σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης, εννοούμε ακριβώς αυτό: Ότι θέλουμε το προσωπικό που θα εργαστεί να το κάνει με δημιουργικό πνεύμα και όχι απλώς μηχανιστικά. Η τέχνη είναι κάτι που ο τεχνίτης το αναπτύσσει σταδιακά, εφόσον εμφορείται από αγάπη για την δουλειά του, και εφόσον αποκτήσει αυτή την "επαφή" με το αντικείμενο της εργασίας του (τυχαίνει καμιά φορά να δεις μαραγκό ή λιθοξόο να πιάνει ένα ξύλο ή μια πέτρα, και τα μάτια του να λάμπουν: όλες οι αισθήσεις του, αφή-όραση-ακοή διαβάζουν το βάρος, την σκληρότητα, τα νερά, την υφή του υλικού, και στον νού του σχηματίζονται ήδη τα αντικείμενα που θα μπορούσε να γίνει το υλικό αυτό... Πολλές φορές θα το πάρει και θα το σκαλίσει, κι ας μην του έχει ζητήσει κανείς να φτιάξει κάτι: πρόκειται προφανώς για αληθινό τεχνίτη). Η τεχνική είναι κάτι απολύτως γνωστό: Όλα τα έργα της τέχνης γίνονται με κάποια τεχνική. Η ζωγραφική με λάδι, το παίξιμο της ηλεκτρικής κιθάρας, η ποίηση, έχουν συγκεκριμένες τεχνικές. Ομοίως και οι τεχνικές εργασίες έχουν τεχνική. Μολονότι ο τεχνίτης μπορεί να αναπτύξει προσωπικές τεχνικές, υπάρχουν ορθές τεχνικές γενικά αποδεκτές. Πχ, η αποδεκτή τεχνική για την αφαίρεση της μόνωσης από το άκρο ενός καλωδίου είναι με το σχετικό εργαλείο (και όχι με την φαλτσέτα, τον κόφτη, τα δόντια κλπ)... Όταν λοιπόν λέμε "σύμφωνα με τους κανόνες της τεχνικής" εννοούμε ότι θέλουμε το προσωπικό να χρησιμοποιεί τις γενικά αποδεκτές τεχνικές, οι οποίες βεβαίως είναι αδύνατον να απαριθμηθούν στα πλαίσια μίας συγγραφής. Όπως ένας μαέστρος θέλει τα όργανα της ορχήστρας του να είναι "τεχνίτες" (να βγάζουν κάτι ζωντανό, να μην είναι απλώς... midi), αλλά απαιτεί και να εφαρμόζουν τις τεχνικές που επί χρόνια διδάχτηκαν στα ωδεία, έτσι και ο μηχανικός θέλει στα έργα του το προσωπικό να εφαρμόζει "τους κανόνες της τέχνης και της τεχνικής". Υ.Γ: Όπως είναι "φυσικό", με τα θέματα τέχνη, τεχνική, τεχνίτης, τεχνολογία, έχει ασχοληθεί ο Τάσιος... Υ.Γ2: Η ορθότερη μεταφορά στην Αγγλική φαίνεται να είναι "state off the art". Υ.Γ3: Που είναι γραμμένοι οι κανόνες της τεχνικής; Στα διδακτικά εγχειρίδια της κάθε ειδικότητας... Και οι κανόνες της τέχνης; Πουθενά!

Το ποιο σοβαρό πρόβλημά σου εν προκειμένω είναι η μη τήρηση του Δ (θα έπρεπε κατά την άδεια να "κολλάς" στο όριο. Δεν κολλάς, αλλά και δεν έχεις Δ). Θα πρέπει να βρείς έναν τρόπο να αντιμετωπίσεις αυτό το ζήτημα...

Οι κανονισμοί προδιαγράφουν τι είναι επιτρεπτό να γίνεται και τι όχι, προκειμένου να διασφαλίζεται μία ελάχιστη αποδεκτή στάθμη ποιότητας. Κι όταν λέμε ποιότητα, αναφερόμαστε σε πολλά πράγματα, μεταξύ των οποίων η αντοχή, η οποία όμως δεν κατέχει κατ' ανάγκη την δεσπόζουσα θέση... Στα έργα λοιπόν ενδιαφερόμαστε για δύο πράγματα: - Να τηρούμε τις κανονιστικές διαδικασίες (κατ' αρχάς επειδή είναι υποχρεωτικές). - Να ελέγχουμε την ποιότητα εφαρμογής (πχ να λαμβάνουμε δοκίμια). Διότι, η τήρηση των διατάξεων δεν διασφαλίζει αυτόματα την ποιότητα, η δε αγνόησή τους δεν σημαίνει κατ' απόλυτο τρόπο μείωση της ποιότητας. Σε κάθε περίπτωση, απευθύνσου στον επιβλέποντα μηχανικό για να μάθεις: - αν ό,τι έγινε είναι στα πλαίσια των κανονισμών, - αν όχι ποιές οι συνέπειες στην ποιότητα του έργου... - Τέλος, με ποιόν τρόπο διασφαλίζεται η ποιότητα (τουτέστιν τι έλεγχοι γίνονται) στην κατασκευή. Οι απαντήσεις είναι αναμενόμενο να διαφέρουν ουσιωδώς ανάλογα με την περιοχή, τα διαθέσιμα τεχνικά μέσα και το είδος της συνεργασίας που έχετε: πχ, μπορεί να λαμβάνονται δοκίμια, ή μπορεί να έχει γίνει υπερδιαστασιολόγηση, ή ... ή ...

Ο επιβλέπων μηχανικός τι άποψη έχει;

mi.pal, στα παραρτήματα του ΕΚΩΣ έχει αναλυτικά την μέθοδο υπολογισμού του βέλους λόγω σταδίου ΙΙ, συστολή ξήρανσης, ερπυσμού. Πάρε χαρτί και μολύβι, τους πίνακες cherny και ένα φύλλο exel, αφιέρωσε (ως πρωτάρης) περί τις 3 ώρες και θα έχεις το αποτέλεσμα που ζητάς. Αν διαβάσεις την μέθοδο και έχεις απορίες τα ξαναλέμε...

Όσο το έδαφος είναι κορεσμένο, οι συνθήκες για δυναμική φόρτιση είναι αστράγγιστες. Επειδή όμως διαισθάνομαι ότι υποκρύπτεται άλλο ζήτημα, να διευκρινίσω ότι αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως κάθε κορεσμένο έδαφος κινδυνεύει από ρευστοποίηση...