AlexisPap

Πολύ ενδιαφέροντα τα λεγόμενα του Νανόπουλου, κρίμα που τα μετέφερε -εμμέσως- ο αρθρογράφος... Εν τω μεταξύ έχει πολύ ενδιαφέρον το ότι η επιστημονική γνώση έχει λάβει τέτοια έκταση ώστε μεταξύ κλάδων οι διατυπώσεις και οι αντιλήψεις για βασικά ζητήματα διαφέρουν: Πχ, διαβάζουμε ότι με την τεχνολογία FMRI γίνεται λειτουργική ανάλυση του εγκεφάλου, κάτι που θα δώσει απάντηση στον μηχανισμό λήψης αποφάσεων του εγκεφάλου. Κάτι που δεν αφορά -σχεδόν- καθόλου την φιλοσοφική διάσταση του προβλήματος και το ζήτημα της ελεύθερης βούλησης: Υπάρχει "κέντρο λήψης" "αποφάσεων"; Αντιστοίχως η θεωρία περί παραλλήλων συμπάντων δοκιμάζει σκληρά την φιλοσοφική σκέψη από τον Πλάτωνα μέχρι τους σύγχρονους φιλοσόφους. Τα μαθηματικά υπόσχονται ότι με νέα εργαλεία ανάλυσης θα επιτρέψουν την επίλυση των εξισώσεων της φυσικής για την στιγμή της μεγάλης έκρηξης, φιλοδοξώντας να καταστήσουν παρωχημένες τις ιδέες του Μ. Βασιλείου (#26). Ωστόσο, τι σχέση έχουν όλα αυτά με την "εποχή του Planck"; Ποια η έννοια της μαθηματικής λύσης όταν αυτή αναφέρεται σε μία διαφορετική έννοια του χρόνου; Και για λίγη χαλάρωση, να μία της επικαιρότητας των κλασσικών φιλοσοφικών προβλημάτων...

Το πρόβλημα εστιάζεται στην §5.3 του ΕΑΚ. Η τομή είναι σχηματική και δεν απεικονίζει την θεμελίωση (η οποία δεν είναι κοιτόστρωση, αλλά αυτό δεν επηρεάζει το πρόβλημα). Το ζήτημα είναι καθαρά εδαφοτεχνικό και θα μπορούσε να αφορά γαιώδες πρανές, σε γήπεδο κλίσης 40%: Οι δράσεις κατά Mononobe - Okabe είναι εξωπραγματικά ισχυρές, και γνωρίζουμε ότι δεν είναι αντιπροσωπευτικές, κατ' αρχάς επειδή το πρόβλημα δεν είναι επίπεδο. Παράλληλα, ο έλεγχος (της οικοδομής ή του αναλήμματος εν γένει) σε ολίσθηση είναι εξαιρετικά δυσμενής, με αποτέλεσμα από ένα σημείο και πέρα να απαιτούνται αγκυρώσεις. Βέβαια, θα μπορούσε να συνεκτιμηθεί και η γωνία τριβής γαιών-αναλήμματος (οικοδομής), η οποία προσφέρει πρόσθετο κατακόρυφο φορτίο, αλλά αυτό περιπλέκει τον υπολογισμό χωρίς εντυπωσιακά οφέλη... Τέλος, ένα θέμα ακόμη είναι το γιατί υπολογίζουμε ωθήσεις ηρεμίας για τον σεισμό σχεδιασμού, αφού αποδεχόμαστε σεισμικές βλάβες (και άρα θα μπορούσαμε να αποδεχθούμε βλάβη -> μετακίνηση της θεμελίωσης), άρα θα έπρεπε να πάμε σε ενεργές ωθήσεις... Αλλά, ας μην ξεφύγουμε στα γεώδη πριν τελειώσουμε με τα βραχώδη...

Να μία σχηματική τομή με το κτίσμα διαγραμμισμένο και τα όρια εκσκαφής... Αλλά, ας μην μείνουμε στην περιπτωσιολογία, αυτό που ενδιαφέρει είναι η γενικότερη προβληματική...

Συνάδελφοι, μη μου συγχύζεστε πασχαλιάτικα! Ας μείνουμε στην ουσία του θέματος: Μιλάμε για μία πλαγιά με πολύ μεγάλη κλίση (80%), όχι όμως τόσο μεγάλη όσο αυτή που αντιμετωπίζουν τα κλασσικά προβλήματα βραχομηχανικής (θεμελίωση βάθρων κοιλαδογεφυρών ενός ανοίγματος, σταθερότητα κατακόρυφου πρανούς κλπ). Μιλάμε για μία μεγάλη εκσκαφή (περίπου 20m πλάτος και 7m ύψος, που όμως είναι αστεία μπροστά στους εκβραχισμούς που γίνονται για χάρη της οδοποιίας ή άλλων τεχνικών έργων. Σε ένα μεγάλο έργο, πιθανότατα δεν θα ασχολούνταν κανείς για μία εκσκαφή/αντιστήριξη αυτής της κλίμακας... Η αρχική τοποθέτησή μου έχει να κάνει κυρίως με την κανονιστική ανεπάρκεια στο πρόβλημα. Επιπλέον, οι βασικές μέθοδοι της βραχομηχανικής είναι απλούστατες, και για προβλήματα τόσο μικρής κλίμακας η εφαρμογή γίνεται και με το χέρι. Έλα όμως που για να τις εφαρμόσεις χρειάζονται δεδομένα... Στην υπόψη περίπτωση τα δεδομένα προέκυψαν κατά την εκσκαφή και -με εξαίρεση τον προσανατολισμό και την κλίση των διακλάσεων- εκτιμήθηκαν καθαρά εμπειρικά. Εξάλλου, η όλη αντιμετώπιση ήταν εμπειρική: "Σε αντίστοιχα πρανή βάζουμε τόσα αγκύρια, σε τόσο βάθος". Τουτέστιν, υπολογισμός γιοκ. Φυσικά δεν υποτιμώ την αξία των καθαρά εμπειρικών μεθόδων, ωστόσο η απόδειξη ενός τεχνικού ισχυρισμού περιλαμβάνει πάντα και ένα τεύχος υπολογισμών... Όσο για το "google rock mechanics, rock slope, rock instability, rock bolts κτλ", όλοι μας έχουμε τουλάχιστον δύο τόμους βραχομηχανικής από την σχολή (και άλλους τρείς εδαφομηχανική, επιφανειακές-βαθειές θεμελιώσεις, αντιστηρίξεις), αυτό όμως δεν μας κάνει γεωτεχνικούς... Όλα αυτά, έχοντας υπόψη ότι πρόκειται για ιδιωτικό οικοδομικό έργο...

3. Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να γνωρίζεις τις διακλάσεις και τα χαρακτηριστικά τους (ποσοστό, τριβή κλπ)... δηλαδή, γεωτρήσεις... 4. Αυτό θα ήταν η "καλύτερη περίπτωση"... 5. Θεωρητικά μπορεί να αυτοστηριχθεί, διότι υπάρχουν στην περιοχή φυσικά κατακόρυφα πρανή (γκρεμοί)... Η μόνη αναγκαία αντιστήριξη φαίνεται πως αφορά στην επιφανειακή (κατακερματισμένη) ζώνη και ό,τι χαλαρώσει λόγω των μεθόδων εκσκαφής. Το θέμα όμως είναι πως το αποδεικνύεις (γεωτρήσεις...) και αν το δέχεται ο... υπάλληλος (προσκόλληση στο γράμμα του κανονισμού) 6. Τα αγκύρια μπήκαν ακριβώς για να μην χρειαστεί να λυθεί η οικοδομή για την εδαφική φόρτιση. Περιττό να πω ότι μπήκαν ολίγον "εμπειρικά" μια που ο ιδιώτης που χτίζει μονοκατροικία -συνήθως- δεν μπορεί να "επενδύσει" σε θέματα βραχομηχανικής με την ίδια ευκολία που το κάνουμε όταν -πχ- ανοίγουμε σήραγγες... 7. Οπότε γίνεται κατανοητό ότι η συμβολή του γεωτεχνικού ήταν μάλλον εμπειρική - ψυχολογική...

Αληθώς Ανέστη! Όσο για την πασχαλινή κραιπάλη, μπορούν να την απολαύσουν χωρίς τύψεις όσοι επιδόθηκαν σε "δίαιτα" κατά την σαρακοστή... Οι υπόλοιποι, ας ξορκίσουν τις τύψεις κάνοντας δίαιτα μετά!

Με αφορμή την συζήτηση στο παραπάνω θέμα, θυμήθηκα μία προβληματική περίπτωση μελέτης: Κατοικία σε δύο στάθμες (ας πούμε διώροφη), σε γήπεδο με κλίση εδάφους 80%. Είναι προφανές ότι όλη η "πίσω" πλευρά της οικοδομής ήταν πλήρως θαμμένη, ενώ και η οροφή ήταν καλυμμένη με χώμα και φυτεμένη... Το έδαφος ασβεστολιθικός βράχος, με έντονες διακλάσεις μέχρι βάθους δύο μέτρων, συμπαγής και σκληρός σε μεγαλύτερο βάθος. Το πρόβλημα προφανές: Ο κανονισμός δεν καλύπτει βραχώδες -παρά μόνο γαιώδες- έδαφος. Αν πάμε με τον κανονισμό, το κτήριο πρέπει (λόγω κλίσης) να μπορεί να αντιστηρίξει ολόκληρο το βουνό. Η τελική αντιμετώπιση φαιδρή: Να δημιουργηθεί διάκενο μεταξύ οικοδομής και βράχου, ο βράχος να λυθεί με αγκυρώσεις ως βραχώδες πρανές, η δε οικοδομή να θεωρηθεί πανταχόθεν ελεύθερη. Ποιες θα ήταν άλλες εναλλακτικές; ποια θα ήταν η ορθολογική λύση;

Κάπου θυμάμαι να έχει ξανασυζητηθεί... Σίγουρα θέλεις οικοδομική άδεια, αρχιτεκτονικά και στατικά απ' την αρχή...

Η θερμογόνος δύναμη του πετρελαίου διαφέρει ανάλογα με τα κλάσματα που περιέχει. Δεν θυμάμαι απ' έξω τι τιμή λαμβάνουμε στις μελέτες, και δεν νομίζω ότι είναι αξιόπιστο να λάβεις μία τυχαία τιμή που θα βρείς στο διαδίκτυο. Ωστόσο, αν θες, ρίξε μία ματιά εδώ ή και σε άλλα σχετικά νήματα του φόρουμ...

Χρειάστηκε να κάνω σχήμα για να το καταλάβω... Καταραμένη τριφασική ανόρθωση, επί διαρροής το Σ(Δi) των φάσεων είναι σχεδόν συνεχές! (αγνοώντας τις αρμονικές φυσικά). Άρα, σε πλήθος οικιακών εγκαταστάσεων χρειάζεται ΔΔΕ τύπου Β; Όπως και στους ανελκυστήρες των οικοδομών (VVF); Τι θα συνέβαινε αν υπήρχε γαλβανική απομόνωση; Ο ΔΔΕ τύπου Α ή τύπου Β δεν θα καταλάβαινε τίποτα... Από την άλλη, εφόσον στην πλευρά του δευτερεύοντος υπάρχει σύνδεση με την γείωση, η απομόνωση είναι άχρηστη... Υ.Γ: Για την φιλολογία του πράγματος βρήκα και αυτό...

Χμ... πολύ ακριβό, αλλά όχι αρκετά ακριβό για να δικαιολογεί μετασχηματιστή απομόνωσης... Γιατί η τριφασική ανόρθωση θέλει τύπου Β και η μονοφασική όχι; Τι διαφορά υπάρχει;

Γιατί JEK; Έλυσες, διαστασιολόγησες και διαπίστωσες ότι υπάρχει πρόβλημα αντοχής ή παραμορφώσεων; Αν δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα, ποιος ο λόγος για αντηρίδες;

Αυτό θέλει να κάνει:

Πάντως, κάποτε που χρειάστηκε, είχα κολλήσει ους συνδέσμους (μπουλόνια) από πρίν και έκοβα την λαμαρίνα χτυπώντας με την βαριοπούλα κι ένα καρυδάκι... Βέβαια η λαμαρίνα ήταν λεπτή και είχα φροντίσει τα καρφιά να πέφτουν στην σωστή θέση...

- Επειδή το υλικό είναι απόλυτα ελαστοπλαστικό δεν θα έρθει κατάρρευση με την έννοια του να διαχωριστεί ο πρόβολος από την στήριξη. Λόγω δευτέρας τάξεως η αντοχή θα αυξάνει συνεχώς, Πρέπει επομένως να οριστεί ένα όριο παραμόρφωσης που θα θεωρηθεί κατάρρευση... - Στην απλή περίπτωση που αγνοούμε την δευτέρα τάξη, το φορτίο αστοχίας επέρχεται όταν πλαστικοποιηθεί πλήρως η διατομή της στήριξης. - Στην ακόμη απλούστερη περίπτωση που αγνοήσουμε την πραγματική κατανομή των τάσεων και θεωρήσουμε ότι έχουμε μόνο κύριες τάσεις (κύρια τροπή τριγωνικής κατανομής) το φορτίο (ροπή) κατάρρευσης είναι το γινόμενο fu*Wpl.

Πράγματι. Αλλά ο ψευδάργυρος είναι εκεί, ανάμεσα στο καρφί και στην δοκό. Το ότι ο ψευδάργυρος της λαμαρίνα εξατμίζεται και φεύγει σημαίνει ότι πιθανώς και ο ψευδάργυρος της δοκού θα φύγει. Ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για πολύ μεγάλες εντάσεις (1000Α) οπότε η διαδικασία διαφέρει από την απλή συγκόλληση (και στην ΜΜΑ όταν κολλάς με πολλά αμπέρ ο ψευδάργυρος φεύγει).

Γιατί όχι; Και η λαμαρίνα που παρεμβάλλεται δεν είναι γαλβανισμένη; Ίσως μία δοκιμή θα δείξει...

τυχαία έπεσα σε αυτό το θέμα... που έμεινε "σύξυλο" εδώ και ένα έτος... Τί έγινε τελικά με την σφαίρα και το σωστό link;

Πράγματι ο κανονισμός περί τα ενεργειακά έχει αλλάξει και αναμένουμε κι άλλες αλλαγές, σε βασικού οικοδομικούς κανονισμούς. Όμως ένας σωστός προγραμματισμός της διαδικασίας μελέτης - αδειοδότησης δεν πρόκειται να συναντήσει προσκόμματα λόγω των αλλαγών. Σε κάθε περίπτωση, οι μελέτες εκπονούνται -και η άδεια εκδίδεται- συνήθως μετά την υπογραφή του εργολαβικού.

Έχει μεγάλη σημασία το τι χαρτιά υπογράψατε. Εν τέλει, θα χρειαστείτε νομικό και όχι μηχανικό... Η άδεια δεν χρειάζεται ακύρωση.

- Μιλάω για την συγκεκριμένη περίπτωση (όχι για μονόπλευρο μανδύα). - Καλά, μην βαράς, που να δεις την ουσία αυτού που πρότεινα: Αυτό που πρότεινα είναι να καταστρέψει τον γωνιακό οπλισμό, όχι να περάσει το τσέρκι από πίσω.

Ναι, υπάρχει. Η ουσία όμως βρίσκεται εδώ:

Οπότε, αν θυμάμαι καλά τα νούμερα, είναι 8300/1,1*4,18/3600=8,761kWh/lt...

Σωστά. Κι ανάλογα με την εφαρμογή που ζητάς θα λάβεις θερμογόνο δύναμη με ή χωρίς συμπύκνωση υδρατμών...