AlexisPap

Πόσος ήταν αυτός ο ωπλισμός;

Δεν αλλάζει κάτι. Το ότι η μεγάλη ρωγμή έγινε κατακόρυφη μπορεί να οφείλεται σε μη εφαρμογή του απαιτούμενου μήκους παράθεσης των οριζόντιων οπλισμών (εξαιρετικά πιθανό) και όχι στην εντατική κατάσταση (απίθανο). Κοινώς, η ρωγμή έγινε στην θέση ένωσης των διανομών οι οποίες στην πράξη... δεν ενώνονται.

Διαφοροκή καθίζηση, ήτοι ανεπαρκής (αντοχή) δυσκαμψία της θεμελίωσης του τοιχείου σε κατακόρυφα φορτία. Προφανώς η θεμελίωση έγινε επιφανειακά, επί χαλαρού επιχώματος. Φυσικά η καθίζηση δεν προέκυψε από το βάρος του τοιχείου, αλλά από το βάρος των ανάντη γαιών... Όσο για το Φ10/κάτι, είναι μάλλον απελπιστικά λίγο για τοιχείο 4,5m, αλλά τι να το κάνεις, άμα δεν έχει θεμελίωση, τι τα θες τα σίδερα;

Ανατίναξη... Καλό ακούγεται... Προς το παρόν πάντως, μόνο επί δίωρο σήκωμα των μπαρών, μία φορά τον μήνα (σήμερα ήταν το τελευταίο)... Κάνε μία εισήγηση στο "Διόδια Stop"...

...

Δυστυχώς!

Τι μου θύμησες Νικολέτα! Η Αμοργός είναι απίστευτη! Η Αρκεσίνη πάνω στο βουνό, ο αρχαίος πύργος στον Βρούτση, τα αμέτρητα εκκλησάκια, και στην άλλη άκρη τα θολάρια και ο Άγιος Ιωάννης στο δάσος... Πάσχα 2001, Απρίλιος, λίγοι Γερμανοί, η μεγάλη λιτανεία από την Αιγιάλη στην μονή της Χοζοβιώτισσας (δεν θυμάμαι πια για ποια γιορτή)... Η θάλασσα ταραγμένη και κρύα, οι λιγοστές παραλίες έρημες, οι τερατώδεις γκρεμοί της νότιας ακτής επιβλητικοί, ο αέρας ασταμάτητος...

Αμφότερα...

Τα μηνύματα σχετικά με εργολαβία και ΚΑΔ μεταφέρθηκαν στο θέμα "Εργολαβία (μελετοκατασκευή) Φ/Β και φορολογικές προϋποθέσεις".

Μια χαρά χωράνε, εγώ διπλή βάζω πάντα... Αλλά αφού βάζεις μονή, ποιό το πρόβλημα; Θα έχεις μόνο τα σίδερα που μπαίνουν στο δοκάρι. Άρα, θα κάνεις ό,τι έκανες πάντα. Και το "ελεύθερο" άκρο απλά θα το αγνοήσεις...

Βάζεις ένα "καπέλο" από στρατζαριστή λαμαρίνα και "καθαρίζεις"... Αλλά και το σιδέρωμα γίνεται. Και μάλιστα τα σίδερα της πλάκας (κόκκινο) δεν χρειάζεται να διαμορφωθούν τόσο περίεργα, μιά που υπάρχουν οι συνδετήρες της δοκού.

Η "τυπική" όπλιση θα ήταν αυτή του σχήματος... Εγώ πάντως σε μία περίπτωση που είχα δεν έκανα δόντι, συνέχισα την θερμομόνωση μέχρι πάνω... Ούτως ή άλλως είναι καλό να γίνει έτσι για να μειωθούν οι απώλειες της θερμογέφυρας.

Κάνε την στην γωνία, μια χαρά είναι. Η γωνία είναι καλή θέση, θέλει μόνο λίγη προσοχή στις μεγάλες τρύπες λόγω των ροπών συστροφής που συνήθως τις αγνοούμε...

Πάντα έπρεπε να λαμβάνουμε την θερμομόνωση υπόψη, οι δε "υποψισμένοι" την σχεδίαζαν. Να θυμίσω ότι τα 4cm και 5cm που απαιτούσε ο παλιός κανονισμός δεν είναι λίγα... άσχετα που κάποιοι δεν τα έβαζαν.

Δεν είναι βέβαια τέτοιες όλες οι αναρτήσεις των τριαξονικών... Υπάρχουν και ανεξάρτητες αναρτήσεις, όπως εξάλλου και αναρτήσεις με ανασυρόμενο άξονα...

Νίκο, στην προηγούμενη απάντησή μου προσπάθησα να δείξω μια γενική ιδέα και μέσα στην απλότητα της διατύπωσης κρύβονται και κάποιες ανακρίβειες. Γενικά το θέμα των αρμονικών είναι απέραντο και μεγάλη σημασία έχει το ποιές αρμονικές μας ενδιαφέρουν (άρτιες - περιττές, ποιας τάξης). Γενικά έχω την εντύπωση ότι η τρίτη, η πέμπτη και η έβδομη είναι αυτές που ενοχλούν στα δίκτυα... Επίσης, για ποιές αρμονικές ενδιαφερόμαστε; για των φάσεων ή του ουδετέρου (3η,6η κλπ); Ρίξε μια ματιά εδώ για τους ζικ - ζάκ, και εδώ για την αντιμετώπιση των αρμονικών με μετάθεση της διαφοράς φάσης γενικότερα. Δες ακόμη και αυτό. Έχω όμως την αίσθηση ότι για σοβαρή ενημέρωση πάνω στο θέμα θα χρειαστεί κάτι πανεπιστημιακού επιπέδου... Νομίζω ότι τα φίλτρα (κυρίως τα ενεργητικά στις μέρες μας) είναι το βασικό εργαλείο ελέγχου των αρμονικών...

Οποιαδήποτε (γενικά) θέση στην οποία μηδενίζονται οι ροπές...

Δες τις εικόνες και το πως η διαφορά φάσης στα μαγνητικά πεδία γίνεται 90°. Να το όφελος με τις αρμονικές: Τα 50Hz βρίσκονται σε διαφορά φάσης 90°, τα 100Hz σε διαφορά φάσης 180°, επομένως εξουδετερώνονται. Ομοίως όλες οι υπόλοιπες άρτιες αρμονικές. Για να χρησιμοποιήσει κανείς τον μετασχηματιστή αυτόν για φίλτρο αρμονικών δεν χρειάζεται να μετατρέψει το ρεύμα σε διφασικό και μετά σε τριφασικό ξανά (άρα δύο Μ/Σ). Αρκεί ένας Μ/Σ, που έχει τα ίδια τυλίγματα και στο δευτερεύον (δες το σχήμα: Wikipedia, Skott - T transformer 3Φ-to-3Φ). Αρκεί δηλαδή που το μαγνητικό πεδίο γίνεται διφασικό.

Έριξες μία ματιά εδώ; Αν συνεχίζεις να έχει απορίες τα ξαναλέμε...

Διότι, είπαμε, το υλικό αυτό "απομονώνει" τους μαγνήτες αλληλεπιδρώντας το ίδιο μαζί τους. Οι μαγνήτες του ενός τροχού δεν "αισθάνονται" άμεσα τους μαγνήτες του άλλου, διότι αλληλεπιδρούν με το διάφραγμα. Το οποίο διάφραγμα όμως αλληλεπιδρά και με τους μαγνήτες του άλλου τροχού. Τελικά, σε μία περιστροφή, το έργο της αλληλεπίδρασης με το διάφραγμα είναι ίσο με το έργο της αλληλεπίδρασης με τους μαγνήτες...

Πράγματι αλλάζει (από απειροελάχιστα έως πολύ), ανάλογα με τις ιδιότητες του υλικού. Αλλά, αν και στον βαθμό που αλλάζει, η εισαγωγή του υλικού δεν θα γίνει χωρίς έργο...

Έστω ένα σημείο του διαφράγματος, το οποίο γνωρίζεις τις μετατοπίσεις κατά χ και ψ και την στροφή περί ζ. Αρχική θέση Α και παραμορφωμένη η Α'. Το διάνυσμα ΑΑ' είναι προφανώς ίσο με Ux+Uy (διανυσματικά). Ο πόλος στροφής βρίσκεται σε μία θέση επί της καθέτου στο διάνυσμα ΑΑ' και σε απόσταση από το σημείο ίση ΑΑ'/tan(φ), όπου φ η στροφή περί τον ζ. Απλή γεωμετρία...

Αυτό είναι το ένα και μοναδικό κριτήριο. Παράδειγμα: Ένα διάφραγμα, δύο ιδιομορφές (με διακεκομμένη λευκή οι ακραίες θέσεις του διαφράγματος για την συγκεκριμένη ιδιομορφή). Η πρώτη είναι στρεπτική (κυρίως), ή δεύτερη μεταφορική (κυρίως). Πόλος στροφής είναι το σημείο ως προς το οποίο η ιδιομορφή φαίνεται να είναι καθαρή στροφή. Εξ ου και "πόλος στροφής"

Τι θα πει "μονωτής"; Εγώ ξέρω διαμαγνητικά, παραμαγνητικά, σιδηρομαγνητικά υλικά...

Υποτίθεται -φαντάζομαι- ότι το διάφραγμα θα είναι σιδηρομαγνητικό. Ταυτόχρονα οφείλει να είναι μη αγώγιμο, προκειμένω να απορροφά ενέργεια σε ρεύματα Έντυ. Έστω ότι όλα αυτά συμβαίνουν... Τι κάνει η σιδηρά πλάκα; Απλώς "ομογενοποιεί" το μαγνητικό πεδίο. Η ίδια η πλάκα αποκτά δυναμικό, το οποίο είναι το μέσο δυναμικό που δημιουργούν στο επίπεδό της οι μαγνήτες των δύο τροχών. Ως εκ τούτο, το έργο για να περιστραφεί ένας μαγνήτης και να πλησιάσει στην πλάκα, είναι ίσο με το αντίστοιχο έργο αν δεν υπήρχε η πλάκα...