AlexisPap

Για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει με τον αντισεισμικό σχεδιασμό πρέπει να δούμε την σαφή διάκριση μεταξύ της ελαστικής ανάλυσης που χρησιμοποιούμε στον σχεδιασμό και της μετελαστικής συμπεριφοράς που έχουμε στην πράξη. Κάνουμε την ανάλυση με δυσκαμψίες σταδίου ΙΙ, και θεωρώντας ότι ο φορέας είναι ελαστικός βρίσκουμε τις ιδιοπεριόδους. Στην συνέχεια σχεδιάζουμε για σεισμό σχεδιασμού και οριακή κατάσταση αστοχίας βαθειά μέσα στην διαρροή. Είναι προφανές ότι στον σεισμό σχεδιασμού δεν θα ισχύουν αυτές οι ιδιοπερίοδοι. Για την ακρίβεια, δεν θα υπάρχει καν η έννοια της ιδιοπεριόδου, αφού ο φορέας εργάζεται στην μη γραμμική περιοχή. Ο χρόνος ολοκλήρωσης ενός κύκλου ταλάντωσης, εξαρτάται πλέον από το πλάτος της ταλάντωσης και είναι μεγάλο πολαπλάσιο της ελαστικής ιδιοπεριόδου σταδίου ΙΙ. Η διαφορά μεταξύ ελαστικής ιδιοπεριόδου και χρόνου επαναφοράς στην οριακή κατάσταση αστοχίας (κατάρρευση λόγω βλαβών ή/και P/Δ) είναι αυτή που προστατεύει εν τέλει την κατασκευή από κατάρρευση. (Τα είπα λίγο επιστημονικά, για χάρη του Jesus... Χρειάζονται πολλές πράξεις για να καταλήξεις σε αυτό το συμπέρασμα, αλλά αν δεν τις κάνεις δεν έχεις κατανοήσει τον αντισεισμικό σχεδιασμό...) Υ.Γ: Μεγαλύτερη μάζα λόγω του τοιχείου; Ανάξια λόγου η διαφορά...

Καλώς ήλθες στο φόρουμ spyneer. - Τα ψηλά κτήρια κατασκευάζονται με χαλύβδινο Φ/Ο λόγω της αυξημένης φέρουσας ικανότητας του χάλυβα και της ικανότητας να μορφώνονται με αυτόν πιο ελαφριές κατασκευές. - Οι ιδιοπερίοδοι μίας κατασκευής είναι αντιστρόφως ανάλογες της ρίζας της δυσκαμψίας, συνεπώς η δυσκαμψία πρέπει να υποτετραπλασιαστεί για να διπλασιαστεί η ιδιοπερίοδος, ή να υπό-εκατονταπλασιαστεί, για να δεκαπλασιαστεί η περίοδος. Επομένως δεν μπορεί να περιμένει κανείς πολλά από την δυσκαμψία για να ανακουφιστεί ως προς την τέμνουσα βάσης. - Οι ιδιοπερίοδοι μίας κατασκευής είναι ανάλογες της ρίζας της μάζας της κατασκευής. Καθώς οι μεταλλικές κατασκευές είναι ελαφρύτερες, δεν είναι απίθανο να βρεις και φορείς με μικρότερη ιδιοπερίοδο εκείνης των κατασκευών από Ω/Σ. - Η τέμνουσα βάσης εξαρτάται από την μάζα. Δοθέντος ότι η μάζα στις μεταλλικές κατασκευές τείνει να είναι σημαντικά μικρότερη, μικραίνει και η τέμνουσα βάσης, ασχέτως του τι κάνει η δυσκαμψία. - Γιαυτό, οι συνήθεις μονώροφες μεταλλικές κατασκευές έχουν τόσο μικρή τέμνουσα βάσης, ώστε δεν ελέγχονται έναντι σεισμού, αλλά έναντι ανέμου. Αυτά τα ολίγα για αρχή...

ifysentz, καλώς ήλθες στο φόρουμ. Σε τι μπορεί να διαφέρει η μελέτη ενός μικροβιολογικού εργαστηρίου από μία συνήθη μελέτη; Ίσως λίγοι περισσότεροι ρευματολήπτες, ίσως ένας επιτηρητής τάσης ή μια αντικεραυνική προστασία στον πίνακα; Όσο για "πρότυπη μελέτη", αν καταλαβαίνω καλά τι εννοείς, δεν διατίθενται τέτοιες στο φόρουμ... Επιπλέον, έθεσες το ίδιο ερώτημα και στα ηλεκτρολογικά... Δεν κάνουμε πολλαπλές αναρτήσεις στο φόρουμ, ρίξε μια ματιά στους κανόνες συμμετοχής. Το θέμα εκείνο το κλείδωσα, αν έχεις αντίρρηση στείλε μου πμ.

Πορτοκαλί σωλήνα; Από PE; Αυτή είναι ακριβότερη από την ίδια την κολόνα! Την βάζει κανείς μόνο αν την έχει κλεμμένη! Τώρα, για τα στατικά, δεν επηρεάζει τίποτα. Δεν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο στην μελέτη, μόνο ο σοβατζής θα τα βρει σκούρα... Όσο για το καλύτερο καλούπι, προφανώς είναι το φθηνότερο!

Ως προς το θεωρητικό μέρος δεν μπορεί να υπάρξει εγγυημένη ελαστική συμπεριφορά. Αφενός επειδή το ελαστικό φάσμα του σεισμού δεν είναι λείο αλλά με αιχμές πολύ μεγάλης επιτάχυνσης. Αφ' εταίρου επειδή το φάσμα σχεδιασμού είναι μία υπόθεση στατιστικά τεκμηριωμένη, που δεν παρέχει εγγύηση ότι καλύπτει το φάσμα κάθε μελλοντικού σεισμού.

Αν και πολιτικός μηχανικός, ποτέ δεν θυμάμαι να είδα μέση τάση σε κολώνες υψηλής επειδή ήταν δάσος ή χαράδρα... Όταν υπάρχουν ανυπέρβλητα φυσικά εμπόδια η μέση τάση οδεύει δρόμο - δρόμο. Όταν δεν υπάρχουν φυσικά εμπόδια πηγαίνει περίπου δρόμο - δρόμο, κόβοντας ευθείες...

Ανοίγω αυτό το θέμα για να συζητήσουμε γενικότερα το πρόβλημα -αν υπάρχει όντως πρόβλημα- που δημιουργεί η εξωτερική θερμομόνωση στην επιθεώρηση φορέων από ωπλισμένο σκυρόδεμα. Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε ουσιαστική εμπειρία από επιθεώρηση σωστά θερμομονωμένων κατασκευών. Η εμπειρία που έχουμε αφορά κυρίως σε κατασκευές προ του κανονισμού θερμομόνωσης, οι δε λίγες νεότερες οικοδομές που έχουν επιθεωρηθεί (οικοδομές εικοσιπενταετίας ~ τριακονταετίας), συνήθως δεν αποτελούν "πρότυπο" κατασκευής. Βλέπω δύο ζητήματα τα οποία θα ανακύψουν στο μέλλον: Οι οικοδομές τις τελευταίας τριακονταετίας θα αρχίζουν να παρουσιάζουν μαζικά τα πρώτα προβλήματα ενανθράκωσης στο προσεχές μέλλον. Οι οικοδομές αυτές στην συντριπτική τους πλειοψηφία κατασκευάστηκαν σε εποχές ταχείας ανοικοδόμησης, με χαμηλής στάθμης συνεργεία / απαιτήσεις ποιότητας, και με την θερμομόνωση ενσωματωμένη στον ξυλότυπο. Οι οικοδομές που τώρα θα αρχίσουν να κτίζονται θα θερμομονώνονται στην πλειοψηφία τους με παχύ στρώμα εξωτερικής θερμομόνωσης. Η θερμομόνωση αυτή αποκλείει αναμφισβήτητα κάθε δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης προβλημάτων διάβρωσης. Από την άλλη όμως, έχει η ίδια πολύ υψηλές απαιτήσεις κατασκευαστικής ποιότητας, ενώ πλέον τίποτα δεν θα ενσωματώνεται στον ξυλότυπο... Ποια είναι τα πιθανά προβλήματα που θα ανακύψουν; Ποιες οι ορθές κατασκευαστικές επιλογές για την αποφυγή τους; Ποια η αναγκαία μέθοδος επιθεώρησης στις οικοδομές που ήδη έχουν κτιστεί;

Σαφώς πολύ σοβαρές, η οικοδομή θα είναι ήδη κόκκινη. Αλλά και πάλι, λυγισμός του οπλισμού του άνω πέλματος δεν θα προκύψει.

Ούτως ή άλλως η επαγόμενη τάση στο δίκτυο κατά την διάρκεια του κεραυνού δεν είναι πολλά kV; Επιπλέον, ένας κεραυνός των 200kA ανεβάζει τάση 200V για αντίσταση 1mΩ... Καμία γείωση δεν φτάνει τόσο χαμηλή αντίσταση, ούτε καν ο αγωγός της γείωσης...

Όχι κατ' ανάγκη. ΗΥ θετική ροπή στην στήριξη μπορεί να προκύψει από προχωρημένη μετελαστική παραμόρφωση του φορέα. Οπότε δεν θα φανεί καμία ένδειξη στην ανάλυση.

nikoscivil, μάλλον παρεξηγείς το λεκτικό της §17.9.2.β) όπου αναφέρει ότι προκειμένου περί δοκών ΜΑΑΠ επιβάλλεται η μόρφωση των συνδετήρων σύμφωνα με τα σχήματα 17.5α και 17.5β. Εννοεί ότι απαγορεύεται η μόρφωση σύμφωνα με τα σχήματα 17.5γ και 17.6δ. Στις πλακοδοκούς αναφέρεται η 17.9.2.α) που έχει τα σχήματα 17.4α και 17.4β. Τέλος, στην 18.3.4 είναι σαφές ότι οι ανοιχτοί συνδετήρες μπορούν να τοποθετούνται σε δοκούς ΧΑΑΠ και ΜΑΑΠ, αδιακρίτως, αφού αργότερα εξειδικεύει τα πρόσθετα αναγκαία μέτρα στις δοκούς ΜΑΑΠ. Terry, δυνητικά μπορεί να αναπτυχθεί η θετική ροπή διαρροής, εφόσον βέβαια επαρκεί γιαυτό ο οπλισμός του ανοίγματος... Αλλά αυτό δεν μεταβάλει σε τίποτα το σκεπτικό περί λυγισμού...

dimpoll, δεν κάνεις αγωγή σε έναν άνθρωπο που πιστεύεις ότι δεν ευθύνεται για κάτι, ειδικά όταν αυτό το "κάτι" (η βλάβη της όμορης οικοδομής) θεωρείς ότι δεν συνέβη καν. Επιπλέον, όταν κάνεις αγωγή σε κάποιον, δεν έχεις άριστες σχέσεις μαζί του, άσχετα τι λες παραπάνω. Τέλος, δεν είναι -κατ' εμέ- τυχαίο το ότι δεν βρίσκεις συνάδελφο στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς να αναλάβει τεχνικός σύμβουλος. Προφανώς δεν θα έχεις φήμη καλού και αξιόπιστου εργοδότη. Καταλαβαίνεις ότι λύσεις στο πρόβλημά σου δεν θα βρεις στο διαδίκτυο. Έκανες πολλά λάθη στους χειρισμούς σου, το κυριότερο εκ των οποίον ότι χάραξες υπερασπιστική γραμμή (αν υποθέσουμε ότι έχεις τέτοια) χωρίς να ξέρεις καν τι έχει συμβεί. Το πρώτο που χρειάζεσαι είναι έναν επιστήμονα (μηχανικό) που θα σε ενημερώσει για την πραγματική κατάσταση της υπόθεσής σου. Όχι κάποιον που θα σου χαϊδέψει τ΄αυτιά, αλλά κάποιον που θα σου πει τι ακριβώς συμβαίνει. Όταν θα έχεις το πόρισμά του, τότε μπορεί να αναλάβει ο δικηγόρος, ανάλογα αν φταις ή όχι. Επειδή ο μηχανικός αυτός θα σου πει την αλήθεια και επειδή -εφόσον δεν φταις- είναι αυτός που θα σε ξελασπώσει, φρόντισε να κάνεις την καλύτερη επιλογή και ετοιμάσου να του δώσεις πολλά λεφτά. Υ.Γ: Μην περιμένεις να λάβεις σοβαρές και αξιόπιστες πληροφορίες από το διαδίκτυο.

Σίγουρα όχι. Αν ίσχυαν όσα λες, αφενός θα το επεσήμαινε ο ΕΚΩΣ στην σχετική παράγραφο (όπως κάνει για τα υποστυλώματα), αφετέρου δεν θα επέτρεπε ανοιχτούς συνδετήρες. Όσο για τα υπόλοιπα, απλοί υπολογισμοί με το χέρι (αλλά και η εμπειρία από πραγματικές σεισμικές αστοχίες) αποδεικνύουν ότι δεν υφίσταται ενδεχόμενο λυγισμού στον άνω οπλισμό των στηρίξεων. Η πρόβλεψη του ΕΚΩΣ για τοποθέτηση του 20% του οπλισμού εκτός συνδετήρων είναι άκρως ευεργετική, διότι επιτρέπει την σωστή κατανομή του οπλισμού μέσα στους κόμβους (σχετικές διατάξεις έχει νομίζω και το κεφάλαιο 17).

Ο.Κ, ευχαριστώ, δεν ασχολούμαι κάθε μέρα με Μ/Σ και έχω αβεβαιότητες... Για επιβεβαίωσε λίγο τις σχέσεις: Τάση πρωτεύοντος: ~sin(ωt) Ρεύμα πρωτεύοντος: ~sin(ωt-π/2) (υποθέτοντας καθαρή αυτεπαγωγή χωρίς ωμική αντίσταση) ΗΕΔ: ~-cos(ωt-π/2) = -sin(ωt) άρα, όμως, η τάση στο δευτερεύον προπορεύεται, ή υστερεί κατά π/2; (εντάξη, ξέρω ότι επί της ουσίας είναι το ίδιο) Οι σχέσεις αυτές ισχύουν πάντα, ασχέτως της κατάστασης του δευτερεύοντος (ανοικτό ~ βραχυκυκλωμένο); Το ρωτάω διότι, όταν ο Μ/Σ εργάζεται με φορτίο, η φαινόμενη αυτεπαγωγή του πρωτεύοντος μειώνεται, το δε φορτίο εμφανίζεται ως ωμική αντίσταση στο κύκλωμα του πρωτεύοντος, οπότε θα έπρεπε να έχουμε: Τάση πρωτεύοντος: ~sin(ωt) Ρεύμα πρωτεύοντος: ~sin(ωt-φ) (όπου φ ολίσθηση φάσης, έκφραση του αβατικού ρεύματος) ΗΕΔ: ~-cos(ωt-φ)

Σήμερα ο ΕΚΩΣ το απαγορεύει. Κάποτε, στις περιπτώσεις όπου το VRd.1 επαρκούσε για την διάτμηση, ο τοποθετούμενος εγκάρσιος οπλισμός (Φ6/25) ήταν τόσο λίγος που ουσιαστικά ο κύριος οπλισμός ήταν σαν ελεύθερος... Άλλοι λόγοι και όχι ο λυγισμός είναι αυτοί που επιβάλλουν τον περιορισμό, όπως: - Θέματα αγκύρωσης και τάσεων διασπάσεως - θέματα ρίσκου σχετικά με την τύχη του ωπλισμού στο μέλλον, όταν πχ ένας υδραυλικός θα θελήσει να τρυπήσει σύριζα στο δοκάρι. Θα θυμίσω πάντως ότι ο ΕΚΩΣ προβλέπει την χρήση ανοικτών συνδετήρων στις δοκούς (§18.3.4)...

Για να υπάρξει λυγισμός πρέπει να υπάρξει η απαιτούμενη θλιπτική δύναμη που θα συντρίψει το σκυρόδεμα, θα οδηγήσει σε μεγάλη παραμορφωση (θλιπτική) του χάλυβα, θα προκαλέσει αποφλοίωση και τελικά θα εκθέσει τον χάλυβα σε λυγισμό (δεν είναι δυνατός ο λυγισμός όσο ο χάλυβας περιβάλλεται από σκυρόδεμα). Όλα αυτά δεν μπορούν να συμβούν διότι: - Η μέγιστη δυνατή θλίψης εξαρτάται από τον εφελκυόμενο ωπλισμό. Ο οποίος είναι ο μισός του άνω οπλισμού, που με την σειρά του επιλέχτηκε να είναι αρκετά λίγος ώστε να μην μπορεί να οδηγήσει σε συντριβή σκυροδέματος στο κάτω πέλμα. - Αφού μιλάμε για πλακοδοκούς, ο οπλισμός του άνω πέλματος βρίσκεται στο επίπεδο της πλάκας που αποτελεί δίσκο. Ακόμη κι αν εκφυλίσει κανείς το πρόβλημα σε ζήτημα συμπεριφοράς δοκού διατομής "Τ", το άνω πέλμα έχει τεράστια αντοχή σε θλίψη, πολλαπλάσια εκείνης του κάτω πέλματος. Ως εκ των άνω, είναι απολύτως αδύνατον να οδηγηθεί ο άνω οπλισμός των συνήθων δοκών σε λυγισμό. Επιπλέον, ο ΕΚΩΣ είναι ιδιαιτέρως συντηρητικός, επιτρέποντας να τοποθετηθούν εκτός συνδετήρων μόνο το 20% του οπλισμού.

Αν θέλει κάποιος, ας ρίξει μία ακόμη ματιά στο #32... Με προβληματίζει η διαφορά φάσης έντασης πρωτεύοντος - τάσης δευτερεύοντος που προκύπτει από την παραγώγιση της μαγνητικής ροής με τον χρόνο. Έχω κάτι λάθος στα μαθηματικά;

Δηλαδή, έκανες αγωγή στον μηχανικό σου;

Πριν από 10 μήνες, στην ίδια κατηγορία, είχε ανοίξει το θέμα "Θερμομόνωση υφιστάμενων φορέων. Το καμουφλάζ των σεισμών", με το οποίο μάλλον θα συνενώσω το παρόν, καθώς βλέπω ότι λέμε τα ίδια πράγματα... Παραθέτω ένα απόσπασμα από εκείνο το θέμα: Για να συνοψίσω, περιοριζόμενος αποκλειστικά στα ζητήματα πρωτοβάθμιου - δευτεροβάθμιου ελέγχου μετά από σεισμό: Υπάρχουν παλαιόθεν κατασκευαστικές επιλογές που καθιστούς απροσπέλαστες κάποιες πλευρές της οικοδομής και, ωστόσο, δεν έχει υπάρξει πρόβλημα διάγνωσης. Ο έλεγχος μπορεί κάλλιστα να γίνει από το εσωτερικό του κτηρίου, όπως γίνεται πάντα. Ο έλεγχος συνίσταται στην οπτική αναγνώριση των σεισμικών βλαβών και δεν απαιτεί εξοπλισμό, γεωραντάρ ή άλλες συσκευές. Αν απαιτηθεί κάτι τέτοιο, θα είναι σε επίπεδο μελέτης επισκευής. sdim, κανείς έλεγχος αντοχής σκυροδέματος / χάλυβας δεν απαιτείται κατά τον πρωτοβάθμιο/δευτεροβάθμιο έλεγχο.

Μα, δεν το λέω για την εξέλιξη... απλά είναι θέμα κλίμακας.

Καλά, ας κρατάμε μικρό καλάθι, το εύρος ρωγμής που αναφέρει είναι για δοκίμια πάχους... τσιμεντοσανίδας. Η τροπή και η παραμόρφωση οφείλουν να είναι συμβατές και σε αντικείμενα συνήθων διαστάσεων δεν μπορεί να επαναληφθεί αυτή η συμπεριφορά...

Πολλάκις... Στην απλούστερη μορφή δεν θέλει ανάλυση με πεπερασμένα, χρειάζεται όμως προσοχή σε ποια διατομή γίνονται οι έλεγχοι... Ως προς τα σίδερα, γίνεται πανικός! Δύσκολο σιδέρωμα, δεν συζητάμε για την δόνηση... Δεν έχω φωτογραφία, ανεβάζω μία λεπτομέρεια από μελέτη:

Μπορείς είτε να προσλάβεις έναν ιδιώτη της προτίμησής σου ως τεχνικό σύμβουλο, είτε να ζητήσεις από το ΤΕΕ τον ορισμό πραγματογνώμονα, είτε και τα δύο.

Εννοείται ότι έγιναν όλοι οι έλεγχοι... Και φυσικά, η γεφύρωση με φορτίο... Στις μέρες μας, κανείς δεν χαλαλίζει έναν ΔΔΕ "για την επιστήμη".

Η θερμότητα που εκλύεται πάνω στον αγωγό δεν μπορεί να προκαλέσει τις βλάβες που παρατηρούμε. Ακόμη κι αν σε κάποια θέση είχαμε τήξη του χαλκού, δεν θα είχαμε αστοχία εκρηκτικού τύπου. Το ρεύμα θα πρέπει να κινηθεί εκτός αγωγού, μέσα στην μάζα του σκυροδέματος, πράγμα που στην περίπτωση αυξημένης αγωγιμότητας του σκυροδέματος μπορεί να συμβεί λόγω επιδερμικού φαινομένου. Όμως σε ένα στοιχείο που κάθε 15cm το πολύ διαθέτει μία βέργα κατ' ελάχιστον Φ8 προς κάθε κατεύθυνση, είναι ένα θέμα το πού πάει το ρεύμα...