AlexisPap

Δεν έχει να κάνει με το αν είναι πολυκατοικία ή όχι... Δοκός με μsd=0,24 θέλει 10,5cm² οπλισμού που το πετυχαίνεις με 4Φ18. Τοποθετημένα σε δύο δέσμες αφήνουν χώρο και για ένα πρόσθετο. Η ροπή που αναλαμβάνει τότε η διατομή είναι 242kNm, διόλου ευκαταφρόνητη...

Προφανώς. Τον καιρό εκείνο δεν θυμάμαι να κυκλοφορούσε κάτι άλλο...

Το καλύτερο fax - modem που είχα ήταν ένα 33Kbs εσωτερικό για ISA slot... Απίστευτα σταθερό, ειδικά στο fax... Η γενιά των 56Kbs στο fax ήταν απαράδεκτη...

Ο ΝΕΑΚ υπάρχει από το 1993. Μέχρι τότε ίσχυε ο κανονισμός του 1985 που θα τον βρεις εδώ. Στου Θρακομακεδόνες έχω την αίσθηση ότι ο έλεγχος είναι -ακόμη- "μετασεισμικός"...

Προσωπικά θα όπλιζα ως εξής: Άνω πέλμα: Τα δύο Φ14 από Δ1 περνάνε το Κ16 και εισέρχονται στην Δ2 με μήκος 0,25 (για να φτάσουν την περιβάλλουσα) + 0,45 (η μετάθεση της περιβάλλουσας, χονδρικά) + 68Φ = 0,95 για αγκύρωση. Σύνολο 1,65m (αν κάνεις αναλυτικά τους υπολογισμούς μπορεί να είναι λίγο λιγότερο). Ομοίως τα δύο Φ12 από Δ2 περνάνε το Κ16 και εισέρχονται στην Δ1 με μήκος 0,25 (για να φτάσουν την περιβάλλουσα) + 0,45 (η μετάθεση της περιβάλλουσας, χονδρικά) + 68Φ = 0,80 για αγκύρωση. Σύνολο 1,50m. Έτσι στην στήριξη έχουμε άνω οπλισμό 2Φ12+2Φ14=5,34cm² Κάτω πέλμα: έχουμε από κάθε άνοιγμα 4Φ12 που τα τοποθετούμε σε δύο δέσμες των 2Φ12. Από κάθε δέσμη, μόνο το ένα σίδερο εισέρχεται στον κόμβο, για κατασκευαστική ευκολία: Αν μιλάμε για την Δ2, πχ, το ένα σίδερο της δέσμης εισέρχεται και αγκυρώνεται στο Κ16 και το άλλο στο Κ7. Επομένως σε κάθε παρειά του κόμβου ο διαθέσιμος οπλισμός είναι 2Φ12, που είναι λιγότερο του ημίσεως του οπλισμού του άνω πέλματος. Γιαυτό τοποθετούμε πρόσθετο ένα Φ12 που διαπερνά τον κόμβο και τα άκρα του αγκυρώνονται στις Δ1, Δ2. Έχουμε λοιπόν διαθέσιμα 3Φ12 κάτω, από τα οποία το ένα είναι μονοκόμματο. Τα άλλα δύο, αγκυρόνωνται στον κόμβο και -κατά τι- στην αρχή της επόμενης δοκού. Λέμε δε ότι αγκυρόνωνται και όχι ότι ενώνονται με παράθεση, διότι ποτέ δεν θα εφελκύονται μαζί, αλλά εναλλάξ, άρα δεν πρόκειται περί ενώσεως. Κριτήρια για την παραπάνω επιλογή είναι: - Τήρηση των διατάξεων (όχι "τρέλες" με τον ικανοτικό). - Ευκολία για τον σιδερά (πιο κοντά σίδερα στο κάτω πέλμα) - Ευκολία στην σκυροδέτηση (τοποθετώντας τα σίδερα σε δέσμες ελευθερώνεται ο κόμβος και μπορεί να περάσει το σκυρόδεμα και δονητής)

Από εδώ προκύπτει η οικογένεια με την "θεία"... Άντε πάμε και για τέταρτη!

Δύο οικογένειες με μαμά συμβολαιογράφο και μία με θεία... Ή αλλιώς, η μάχη των οικογενειών...

Μα, στον ευρωκώδικα, ο υπολογισμός της κρίσιμης ροπής δεν συνεκτιμά τις ατέλειες;

Σωστά είναι τα διαγράμματα. Λόγω μεγάλης επιφάνειας επιρροής της Δ8 οι ροπές λόγω 1,35g + 1,5q είναι πολύ μεγάλες και καθορίζουν την περιβάλλουσα. Εξάλλου, ο συνδυασμός g+0.3q-E δεν καταφέρνει να αλλάξει το πρόσημο των ροπών...

ντεν ξέρει φέσπα καρντιά μου !!! Λοιπόν, η όπλιση θέλει περιβάλλουσα ροπών αντοχής και ροπών σχεδιασμού. Δεν υπάρχει άλλο κριτήριο.

Ξυλότυπος;

Μα, και να υπέγραφαν οι μηχανολόγοι στατικά, όποιος έχει όνειρο ζωής να υπολογίζει αποθήκες δεν θα γινόταν μηχανολόγος, για Π.Μ. θα πήγαινε...

Η χρήση γραφείων γενικά. Απλά μηχανικοί και δικηγόροι στεγάζονται και σε χρήση κατοικίας.

Πολύ λογικό...

Στην χειρότερη περίπτωση, μόλις ολοκληρωθεί η εκσκαφή θα κάνεις ενημέρωση φακέλου για τροποποίηση θεμελίωσης... (υποθέτω ότι τα μπάζα δεν είναι πολλά μέτρα...)

Οι ατέλειες είναι μέσα;

Όντως! διαβάζω και δεν καταλαβαίνω τι γίνεται!

Αν δεν σου κάνει κόπο κάνε μια προώθηση, κι άλλη φορά δοκίμασα να γραφτώ και δεν μπόρεσα...

Χμ... ακόμη χειρότερα, εκτός αν δεν το κατάλαβα καλά: Οι ροπές θα έπρεπε να είναι περίπου ίσες και τα αξονικά διαφορετικά...

Για να είναι το k ίσο με 2 πρέπει ο πρόβολος να είναι τελείως ελεύθερος, ας πούμε, όπως η μπούμα ενός γερανού. Αν είναι μέλος ενός φορέα, τότε το k είναι μονάδα... Αν λοιπόν ο πρόβολος είναι τελείως ελεύθερος, τότε εξασφαλίζεται η στροφή μόνο σε μία διατομή και η στρέβλωση σε καμία. Οι πίνακες δεν έχουν τέτοια περίπτωση, μια που θεωρούν πάντα αμφίπλευρη στήριξη. Νομίζω ότι η σωστή αντιμετώπιση είναι να δεχθεί κανείς αμφιέρειστη δοκό διπλάσιου ανοίγματος. Κι επειδή οι πίνακες δεν έχουν τέτοιο διάγραμμα ροπών, να πάει με c1=1...

Ναι τα έχετε διδαχθεί, αλλά η δυσκολία έρχεται μετά... Σκέψου ότι ένας φοιτητής πολιτικός μηχανικός στο 8ο εξάμηνο πιθανότατα δεν μπορεί να λύσει ένα τέτοιο πρόβλημα. Και τέλος πάντων, άντε και το έλυσες, τι κέρδισες ως μηχανολόγος; Δεν μπορούσες να λύσεις την βάση μιας μηχανής, την μπούμα ενός γερανού, το αμάξωμα ενός οχήματος, κάτι που να έχει κάποιο νόημα τέλος πάντων για έναν μηχανολόγο...

Καλά κάνεις και διαφωνείς. αλλά, πως εξηγείς ότι το αριστερό και το δεξιό υποστύλωμα έχουν διαφορετικές ροπές ενώ είναι ίδιας διατομής και αντισυμετρικά; Και να ήταν ροπές οφειλόμενες σε κατακόρυφα, το καταλάβαινα...

αν είναι έτσι, χαίρομαι! καλή αρχή!

Δεν καταλαβαίνω... Δεν βλέπω σχέση μεταξύ ξυλοτύπου και διαγραμμάτων... Τα τοιχώματα δεν είναι ισχυρά -> δεν δικαιολογείται το ότι αυξάνουν οι ροπές με το ύψος Τα υποστυλώματα είναι ίδια, δεν δικαιολογούνται διαφορετικά διαγράμματα ροπών Η σχέση των επιφανειών επιρροής των υποστυλωμάτων δεν δικαιολογεί αυτή την διαφορά στα αξονικά

Το λινκ -ως γνωστόν- δεν μπορώ να το δω... Ο στρεπτοκαμπτικός λυγισμός είναι επί της ουσίας πλευρικός (καμπτικός) λυγισμός του θλιβόμενου πέλματος, παρεμποδιζόμενος (και) από την δυστρεψία της δοκού. Όπως ας πούμε συμβαίνει στο θλιβόμενο πέλμα του κάγκελου-δικτυώματος των πεζογεφυρών. Δεν έχει να κάνει με τις συνθήκες στήριξης. Σχετίζεται μόνο με τα διαγράμματα ροπών - αξονικών και τις δεσμεύσεις πλευρικής μετατόπισης, στροφής περί τον διαμήκη άξονα και στροφής περί τον ισχυρό άξονα του μέλους.