AlexisPap

Δεν αναφέρει κάτι συγκεκριμένο για λιθοδομή. Για τοιχοποιία γενικά, θυμάμαι κάτι γύρω στα 25cm.

Ας ξεκινήσουμε με την επισήμανση ότι μόνο εξουσιοδοτημένο προσωπικό επιτρέπεται να παίζει με τα 230V. Επίσης, αυτά που γράφω περιλαμβάνουν μετρήσεις με το πολύμετρο, δεν προβλέπονται από κανένα πρότυπο, και δεν περιλαμβάνουν μετρήσεις με επαγγελματικά όργανα ελέγχου εσωτερικών εγκαταστάσεων. Τα εφαρμόζεις με δική σου ευθύνη, και μόνο εφόσον έχεις τις απαραίτητες γνώσεις... Ξεκίνα ως εξής: Κατέβασε τον γενικό, αποσύνδεσε τον αγωγό γείωσης από την μπάρα του πίνακα, και μέτρα (με το πολύμετρο) την αγωγιμότητα μεταξύ μπάρας γείωσης και μπάρας ουδετέρου (ή μεταξύ οποιουδήποτε ακροδέκτη γείωσης και οποιουδήποτε ακροδέκτη ουδετέρου της εσωτερικής εγκατάστασης), με όλα τα κυκλώματα κλειστά. Αν δείξει ότι όλα είναι ΟΚ, βάλε μία συνεχή τάση μερικές δεκάδες βολτ (μπορείς να την φτιάξεις με μερικές μπαταρίες 9V) και μέτρα πόσα μA περνάνε. Αν λάβεις ένδειξη "μηδέν" επανάλαβε τις μετρήσεις μεταξύ φάσης και μπάρας γείωσης, και μετά μεταξύ φάσης και αγωγού γείωσης. Την φάση μετά τον γενικό ανοιχτό πάντα, δηλαδή χωρίς σύνδεση με τα 230V της ΔΕΗ. Αν όλες οι μετρήσεις στο συνεχές είναι εντάξει, σήκωσε τον γενικό και μέτρα την διαφορά δυναμικού μεταξύ μπάρας γείωσης και αγωγού γείωσης. Λογικά θα πάρεις ένδειξη μερικών V. Κατέβασε τον γενικό, σύνδεσε μία αντίσταση 10kΩ μεταξύ μπάρας και αγωγού γείωσης, σήκωσε τον γενικό, μέτρα ξανά την διαφορά δυναμικού. Κανονικά πρέπει να είναι περίπου μηδέν. Αν δεν είναι, παίξε με τα αυτοματάκια για να δεις πως μεταβάλλετε η διαφορά δυναμικού. Αν όλες οι μετρήσεις είναι ΟΚ, πρέπει να ψάξεις την ευαισθησία του ο ΔΔΕ... Αν και η ευαισθησία του ΔΔΕ είναι εντάξει, τότε το πράγμα μπερδεύει άσχημα. Μην ξεχάσεις να κατεβάσεις τον τον γενικό, να συνδέσεις ξανά την γείωση, και να κλείσεις τον πίνακα...

Πάντα η πραγματική διάμετρος του σπειρώματος είναι μικρότερη αυτής του λαιμού. Δες εδώ: http://www.metricmcc.com/catalog/Ch1/1-13.pdf

Μράβο τα παλικάρια, ωραίο σχέδιο: Αν είναι καλά τα φουσκωτά θα τα επισκευάζουμε και θα τα στέλνουμε πίσω (στους διακινητές; ), αν όχι θα φτιάχνουμε με αυτά τσάντες... Δήμαρχε, πόλεμος γίνεται, άνθρωποι πνίγονται, το ΝΑΤΟ μπήκε να φυλάει το Αιγαίο, κι εσείς ασχολείστε με την κοπτοραπτική... Ήμουν στο νησί το καλοκαίρι, και είδα πως ξυνόταν ο δήμος, οι αρχές και οι φορείς. Πέρασε ένας χρόνος κι ακόμη δεν μάζεψαν τα περυσινά σωσίβια! Θα 'ρθει το καλοκαίρι και λένε πάλι τον νταλκά τους οι μαγαζάτορες, πως οι πρόσφυγες χαλάνε την μόστρα και διώχνουν τον τουρισμό...

Τα χαλάει πρώτα απ' όλα ο ΕΚ-8, ο οποίος μηδενίζει την διατμητική αντοχή του σκυροδέματος για σεισμική δράση. Την στιγμή που, ακόμη και σήμερα, με ΕΑΚ § ΕΚΩΣ παίρνουμε για σεισμό VRd1/3. Έχω μόνο μία περίπτωση παλιάς οικοδομής (1982) που να βγάζει επάρκεια για στάθμη Β1, κι αυτή με τα χίλια ζόρια (δευτερεύοντα στοιχεία, ανακατανομές ροπών κλπ)... Είχε φουλ τοιχεία και ήταν ισόγειο! Υ.Γ: Στάθμη Γ2... Όσα έγραψα τα έγραψα έχοντας στον νου στάθμη Β1...

Οι γνωστές υπερβολές των δημοσιογράφων. Που εν προκειμένω είναι κατευθυνόμενες, και περιέχουν και δόση μοχθηρίας... Τα δικαιώματα και οι ευθύνες των εργαζομένων δεν αλλάζουν με αυτές τις αποφάσεις. Ούτε μειώνονται οι ευθύνες των εργοδοτών και των επιβλεπόντων. Μην μας διαφεύγει ότι και τα δύο δυστυχήματα αφορούν τον χώρο των αυτοκινητιστών, που έχει αρκετές ιδιαιτερότητες. Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις αυτές δεν κάνουν την ζωή καλύτερη για κανέναν, ούτε για τον εργοδότη, ούτε για τον εργαζόμενο.

Το θέμα του ικανοτικού είναι μπερδεμένο, και ο ΚΑΝΕΠΕ δεν βοηθάει... Κατά την γνώμη μου, για μικρές τιμές του q (ας πούμε, q ο ικανοτικός δοκών σε τέμνουσα δεν έχει νόημα, ιδίως αν λάβει κανείς τις πολύ δυσμενείς διατάξεις του ΕΝ1992 για την Vrd1. οι ικανοτικές ροπές των υποστυλωμάτων μπορούν να αγνοηθούν αν υπάρχει επαρκής πλαστημότητα των ελλειμματικών υποστυλωμάτων, και εφόσον υπάρχουν τοιχώματα που αποτρέπουν (επαρκής αντοχή) τον μηχανισμό ορόφου. η ικανοτική τέμνουσα των υπστυλωμάτων δεν έχει νόημα για τυπικά υποστυλώματα προ του ~1985 (St I, χαμηλό ποσοστό οπλισμού, "ανύπαρκτοι" συνδετήρες). Αν ένα τέτοιο υποστύλωμα μπορεί να κάνει πλαστικές αρθρώσεις σε κεφαλή/πόδα, αποκλείεται να αστοχήσει σε τέμνουσα. Αλλά αυτά δεν βρίσκονται στο γράμμα του ΚΑΝΕΠΕ. Προκύπτουν βέβαια από την κοινή λογική, αλλά πρέπει να εξετάσει κανείς πολύ προσεκτικά αν ισχύουν στην εκάστοτε υπό εξέταση περίπτωση. Σε πιο πρακτικό επίπεδο: Δεν υπάρχει καμία περίπτωση σε κτήριο προ του 1995 να εφαρμόσεις ΚΑΝΕΠΕ και να μην βγαίνει ανεπαρκές το 90% των υποστυλωμάτων. Ό,τι και να κάνεις, ακόμη κι αν αγνοήσεις τελείως τον ικανοτικό. Δεν οπλίστηκαν για να αντέχουν την (σημερινή) σεισμική ροπή σχεδιασμού. Ως προς το τι επιλογές αποδέχεται το πρόγραμμα σχετικά με τις ΚΠΧ και ΚΠΜ, εφόσον η μόνη διαφορά είναι ο ικανοτικός, θα έλεγα να τρέξεις με ΚΠΜ, δηλώνοντας ως δευτερεύοντα όσα στοιχεία κρίνεις σκόπιμο...

Δες το παράρτημα 9Α του ΚΑΝΕΠΕ, και συγκεκριμένα την §2: 2) Στάθμη επιτελεστικότητας Β ή Γ ( «Σημαντικές βλάβες» ή «Οιονεί κατάρρευση»), οιονεί-ελαστική ανάλυση, χρήση q (ενιαίου/καθολικού δείκτη συμπεριφοράς), § 9.3.3 α) Δράσεις α.1) Ψαθυρά στοιχεία : Με ικανοτικόν σχεδιασμόν, βλέπε τα περί m, πλην απλουστεύσεων ή εξαιρέσεων ΕΚ 8-1. α.2) Οιονεί-πλάστιμα στοιχεία : Με γSd κατά την § 4.5.1, βεβαίως χωρίς ικανοτικόν σχεδιασμόν. β) Αντιστάσεις, με αντιπροσωπευτικές τιμές και συντελεστές γm (Κεφ. 4), σε όρους δυνάμεων. Γενικώς, με γRd ≈1. Όσο για την κατηγορία πλαστημότητας, άποψή μου είναι ότι πρέπει να επιλέγεται αυτή που αντιστοιχεί στις κατασκευαστικές λεπτομέρειες του υφισταμένου: Λείοι χάλυβες - ελλιπείς αγκυρώσεις, αραιοί συνδετήρες, υπερόπλιση, ισχνοί ελάχιστοι οπλισμοί -> ΚΠΧ Αλλά, αν είναι φτιαγμένο βάσει ΕΑΚ/ΕΚΩΣ, και έχουν εφαρμοστεί οι κανονιστικές επιταγές -> ΚΠΥ

Τα τελευταία ωραία πλοία φτιάχτηκαν την δεκαετία του '60.

Έχει καταντήσει αηδία, και το λυπηρό είναι ότι όσοι ασχολούνται στοιχειωδώς με τα αρχαιολογικά ζητήματα το ήξεραν εξαρχής... Τέτοιος ευτελισμός δεν αξίζει σε κανέναν κλάδο, πόσο μάλλον στον χώρο της αρχαιολογικής ανασκαφής. Για όσους δεν καταλάβατε: Η ζωφόρος δεν βρισκόταν μέσα στον τάφο. Πιθανολογείται ότι βρισκόταν στην βάση του λέοντα, ο οποίος πιθανολογείται ότι βρισκόταν στην κορυφή του τύμβου... (που μπορείς να το ονομάσεις και "εσωτερικό" του τύμβου, όπως λέμε "μέσα" -και όχι "πάνω"- "στον αγωνιστικό χώρο"). Όμως, τα θραύσμα της πιθανολογούμενης ζωφόρου, βρέθηκαν 100m μακρυά από τον περίβολο. Για να το κάνω πιο ξεκάθαρο: 100m μακρυά από το σπίτι μου βρήκα ένα σκισμένο αυτοκόλλητο του ΤΣΕ. Πιθανολογείται ότι το αυτοκόλλητο ήταν κολλημένο στο κουτί ενός Η/Υ, που δεν τον έχουμε βρει ακόμη ολόκληρο, αλλά πιθανολογείται ότι βρισκόταν μέσα στο σπίτι μου. (πολλοί επιστήμονες διαφωνούν βάσιμα με τις πιθανολογήσεις αυτές, αλλά τους γράφουμε) Να λοιπόν που "κορυφώνονται τα σενάρια για ενδεχόμενη συσχέτιση" του σπιτιού μου με τον ΤΣΕ. Και είμαι και επιεικής.

Που είναι το λάθος;

Είναι πολύπλοκο ζήτημα η ασφάλεια στο εργοτάξιο. Δεν έρχεται με εκπαίδευση (που είναι υποχρέωση του εργοδότη), με ΜΑΠ (που είναι υποχρέωση του εργοδότη), και με βαριές ποινές (για τον εργοδότη). Όποιος έχει κάνει στο εργοτάξιο, το καταλαβαίνει. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν θέλει την ασφάλεια στο εργοτάξιο: Η πολιτεία δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη της οργάνωσης και των ελέγχων, οι κύριοι των έργων δεν θέλουν να αναλάβουν το κόστος των μέτρων ασφαλείας, οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να ακούσουν για ΜΑΠ και εκπαίδευση, τα συνδικάτα έχουν για κόκκινο πανί την υποχρεωτική πιστοποίηση του προσωπικού. Άν δεν αναλάβει ο καθένας το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, δεν θα σταματήσουν αυτές οι τραγωδίες.

Δεν απαντιέται αυτή η ερώτηση. Εξαρτάται από το πόσο καλές είναι οι ηλεκτρικές συνδέσεις των σίδερων μέσα στο σκυρόδεμα: Δεν το ξέρεις. Ξέρεις όμως ότι κανείς δεν μερίμνησε για να είναι καλές, και κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση πόσες είναι και πόσα Α σηκώνουν. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι μπορεί να μην λειτουργήσει σωστά σαν γείωση. Είναι και ότι, αν δεν λειτουργήσει σωστά, θα δώσει δυναμικό σε μεγάλο μέρος της οικοδομής. Τώρα, ας κάνουμε ένα άλμα, κι ας περάσουμε στον τομέα του πολιτικού μηχανικού. Υπάρχουν δύο θέματα: Σε περίπτωση σφάλματος, ο αγωγός γειώσεως θερμαίνεται, και επομένως διαστέλλεται. Αν ο αγωγός είναι μία ράβδος οπλισμού, η θέρμανση αυτή ενδέχεται να επηρεάζει την λειτουργία του φορέα. Επομένως, θα έπρεπε να γίνει ένας υπολογισμός με πολύ μικρή θερμοκρασία, ίσως της τάξης των 50°. Η ροή ρεύματος μέσα από τις ράβδους του οπλισμού προκαλεί διάβρωση (οξείδωση των οπλισμών). Το φαινόμενο είναι τελείως άγνωστο στους Ηλ/γους, και δεν αναφέρεται καν στο 384. Όμως είναι υπαρκτό, και χρειάζεται ιδιαίτερη μέριμνα, ακόμη στις κανονικές γειώσεις (πχ θεμελιακή με χάλκινες ταινιές ή/και χάλκινα ηλεκτρόδια οδηγεί σε διάβρωση). Τέλος, δες κι αυτό το ενδεχόμενο: Concrete, by nature retains a lot of water, which rises in temperature as the electricity flows through the concrete. If the extent of the electrode is not sufficiently great for the total current flowing, the boiling point of the water may be reached, resulting in an explosive conversion of water into steam. Many concrete encased electrodes have been destroyed after receiving relatively small electrical faults.

Χίλια συγνώμη και χωρίς παρεξήγηση, αλλά με τις τσιμπίδες σε Ν και ΡΕ, και ένδειξη 0,07, το μόνο που μπορώ να πιστέψω είναι ότι ο Ν και η ΡΕ κάπου συνδέονται... Εγώ όμως την ουσία την βλέπω αλλού: Η εγκατάσταση έχει παροχή 250Α, δυνητικά μπορούν να περνάνε από την γείωση 249Α και να μην πέφτει το κύκλωμα... Το 384 για χαλύβδινο αγωγό γείωσης, ρεύμα βραχυκυκλώματος (βάζω εγώ μία μικρή τιμή) ~1000Α, και θερμοκρασία αγωγού 150°C (ως πολιτικός μηχανικός το θεωρώ κι αυτό πολύ για ένα κολονοσίδερο) ζητάει διατομή αγωγού 316mm², που αντιστοιχεί σε ράβδο Φ22... Φ22 συνεχόμενο, χωρίς διακοπές, χωρίς συρματάκια, με ενιαία διατομή 316mm² κατ' ελάχιστον. Γιαυτό ξαναλέω το "εξασφαλίζει" του προτύπου σημαίνει πολλά περισσότερα από την μικρή αντίσταση. Και, ναι, η άποψή μου είναι ότι αν είναι ανάγκη για να πετύχεις το "εξασφαλίζει", ξηλώνεις και το πάτωμα του ισογείου.

Τραγικό περιστατικό, και τι να πεις όταν χάνονται άνθρωποι... Κρίμα, πραγματικά.

τα 2200kN είναι το βάρος του ορόφου σε N. Δουλεύει το SAP. Βάζει την μάζα σε κάποιον κόμβο χειροκίνητα. Πρέπει να βάλει 2200kN/g=220tn. Μήπως βάζει "2200" αντί "220";

Επανέρχομαι, με νέες απορίες: Φωτιστικό φθορίου και είχε ΡΕ; Γιατί ήταν αδύνατον να γίνει γείωση με πάσσαλο, είτε μέσα από το κτήριο, είτε έξω από αυτό; Βρισκόμαστε σε πολυκατοικία; Πόσες παροχές "χρεώνεται" αυτή η γείωση; Δεν αμφισβητώ ότι αυτή ήταν η ευκολότερη και η φθηνότερη λύση, και ίσως η μόνη ρεαλιστική λύσηγια την Ελλάδα του 2016. Αμφισβητώ όμως το ότι είναι τεχνικά άρτια. Δεν είναι. Επίσης, δεν είναι σύμφωνη με το 384, διότι ναι μεν προβλέπεται γείωση στον οπλισμό, αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η κατασκευή που έγινε μπορεί να αντέξει το ρεύμα βραχυκυκλώσεως. Τέλος, ενδέχεται να μην είναι σύννομη. Αν στην οικοδομή υπάρχουν κι άλλες παροχές, μάλλον δεν είναι...

Θα το γράψω μία φορά ακόμη: Σε kN μετράμε τις δυνάμεις. Την μάζα την μετράμε σε τόνους. Μήπως έβαλες μάζα 2200tn ενώ έπρεπε να βάλεις 220tn;

Ψάξε για κάποιον λόγο εντυπωσιακού μεγέθους: Έχει ιδιοπερίοδο 4~5 φορές μεγαλύτερη από την συνήθη. Άρα είτε η μάζα είναι 16~25 φορές μεγαλύτερη από την συνήθη, είτε η δυσκαμψία 16~25 φορές μικρότερη από την συνήθη. Βλέπω παρεμπιπτόντως να μνημονεύεις την μάζα σε μονάδες Ν. Μήπως υπάρχει σφάλμα δεδομένων εν σχέση με τις μονάδες;

Ο λόγος που ρωτάω για την ακριβή διαδρομή του ρεύματος, είναι επειδή υποψιάζομαι ότι ο βρόχος έκλεισε μέσω κάποιας ισοδυναμικής σύνδεσης σε κάποια άλλη θέση της εσωτερικής εγκατάστασης, και το ρεύμα δεν πέρασε καθόλου από την γη. Γιαυτό ξαναρωτάω -και συγχωρέστε με- οι ακροδέκτες του οργάνου που ακριβώς συνδέθηκαν; Μέτρησαν απευθείας από το εξωτερικό δίκτυο στο "ηλεκτρόδιο", με ασύνδετο το εσωτερικό δίκτυο, ή μέτρησαν με το εσωτερικό δίκτυο μέσα στο κύκλωμα; Η γείωση αυτή γιατί έγινε; δεν είχε ήδη γείωση αυτή η οικοδομή; Είναι μία πρόσθετη γείωση; Άλλες παροχές υπάρχουν σε αυτήν την οικοδομή; Με την ίδια, ή με άλλη γείωση; Από τον ίδιο ή από άλλον υποσταθμό (μην εκπλήττεστε που το ρωτώ);

Δεν το κατάλαβα όμως... Το όργανο μέτρησε μεταξύ κολονοσίδερου και αγωγού γείωσης; μεταξύ ζυγού και ουδετέρου της ΔΕΗ;

Δεν το κατάλαβα -νομίζω- αυτό, ο βρόχος σφάλματος πως έκλεισε; Ποιο ήταν το κύκλωμα;

Ορισμός: "Ηλεκτρόδιο γείωσης. Ένα αγώγιµο σώµα ή ένα σύνολο αγώγιµων σωµάτων σε στενή επαφή µε τη γη, το οποίο εξασφαλίζει την ηλεκτρική σύνδεση µε αυτήν." Το κολονοσίδερο την εξασφαλίζει; φτάνει μονοκόμματο στην γη; πως το ξέρεις; Πιάνει την επιθυμητή αντίσταση μόνο του, ή μαζί με άλλα σίδερα; Πόσο καλή είναι η μεταξύ τους σύνδεση, και πόσα Α σηκώνει; Γενικώς το "εξασφαλίζει" σημαίνει πολλά πράγματα, πολύ περισσότερα από όσα μπορεί να προσφέρει η σύνδεση με ένα τυχαίο σίδερο.

Αυτό είναι το πρόβλημα. Πως θα κατέβεις στα θεμέλια όπου βρίσκεται το ηλεκτρόδιο; Με αγωγό γείωσης. Αντιλαμβάνεσαι ότι όταν έχεις απαίτηση για αγωγό γείωσης 16mm², δεν μπορείς να βασιστείς στα συρματάκια των σιδεράδων... Και πως θα συνδεθείς με αρκετά σίδερα (ηλεκτρόδια); Κι αυτό είναι πρόβλημα. Μάλλον θα αναγκαστείς να κάνεις καινούργια γείωση, και δεν θα χρησιμοποιήσεις τον οπλισμό... Αν διαβάσεις προσεκτικά το 384, θα δεις ότι στην πράξη είναι αδύνατο να πληρούνται οι απαιτήσεις για όλα τα είδη των αναφερόμενων ηλεκτροδίων, εκτός από ράβδους, ταινίες, πλάκες, και θεμελιακή.

Όπως γίνεται η θεμελιακή: Κατεβαίνει αγωγός στην θεμελίωση, και συνδέεται άμεσα με σφιγκτήρες με όσα σίδερα είναι αναγκαία για να επιτευχθεί η επιθυμητή αντίσταση. Στην συνήθη εικόνα θεμελιακής, η ταινία είναι ταυτόχρονα ηλεκτρόδιο και αγωγός, και συνδέεται με σφιγκτήρες με σίδερα, τα οποία είναι επίσης ηλεκτρόδια. Φυσικά, σίδερο με σίδερο ακουμπάνε, αλλά αυτή η έμμεση επαφή δεν λογίζεται.