AlexisPap

Αλλάζει άρδην ο χάρτης των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος

Οι γνωστές υπερβολές των δημοσιογράφων. Που εν προκειμένω είναι κατευθυνόμενες, και περιέχουν και δόση μοχθηρίας...

Τα δικαιώματα και οι ευθύνες των εργαζομένων δεν αλλάζουν με αυτές τις αποφάσεις.

Ούτε μειώνονται οι ευθύνες των εργοδοτών και των επιβλεπόντων.

Μην μας διαφεύγει ότι και τα δύο δυστυχήματα αφορούν τον χώρο των αυτοκινητιστών, που έχει αρκετές ιδιαιτερότητες.

Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις αυτές δεν κάνουν την ζωή καλύτερη για κανέναν, ούτε για τον εργοδότη, ούτε για τον εργαζόμενο.

Το θέμα του ικανοτικού είναι μπερδεμένο, και ο ΚΑΝΕΠΕ δεν βοηθάει...

Κατά την γνώμη μου, για μικρές τιμές του q (ας πούμε, q

• ο ικανοτικός δοκών σε τέμνουσα δεν έχει νόημα, ιδίως αν λάβει κανείς τις πολύ δυσμενείς διατάξεις του ΕΝ1992 για την Vrd1.
• οι ικανοτικές ροπές των υποστυλωμάτων μπορούν να αγνοηθούν αν υπάρχει επαρκής πλαστημότητα των ελλειμματικών υποστυλωμάτων, και εφόσον υπάρχουν τοιχώματα που αποτρέπουν (επαρκής αντοχή) τον μηχανισμό ορόφου.
• η ικανοτική τέμνουσα των υπστυλωμάτων δεν έχει νόημα για τυπικά υποστυλώματα προ του ~1985 (St I, χαμηλό ποσοστό οπλισμού, "ανύπαρκτοι" συνδετήρες). Αν ένα τέτοιο υποστύλωμα μπορεί να κάνει πλαστικές αρθρώσεις σε κεφαλή/πόδα, αποκλείεται να αστοχήσει σε τέμνουσα.

Αλλά αυτά δεν βρίσκονται στο γράμμα του ΚΑΝΕΠΕ. Προκύπτουν βέβαια από την κοινή λογική, αλλά πρέπει να εξετάσει κανείς πολύ προσεκτικά αν ισχύουν στην εκάστοτε υπό εξέταση περίπτωση.

Σε πιο πρακτικό επίπεδο:

Δεν υπάρχει καμία περίπτωση σε κτήριο προ του 1995 να εφαρμόσεις ΚΑΝΕΠΕ και να μην βγαίνει ανεπαρκές το 90% των υποστυλωμάτων. Ό,τι και να κάνεις, ακόμη κι αν αγνοήσεις τελείως τον ικανοτικό. Δεν οπλίστηκαν για να αντέχουν την (σημερινή) σεισμική ροπή σχεδιασμού.

Ως προς το τι επιλογές αποδέχεται το πρόγραμμα σχετικά με τις ΚΠΧ και ΚΠΜ, εφόσον η μόνη διαφορά είναι ο ικανοτικός, θα έλεγα να τρέξεις με ΚΠΜ, δηλώνοντας ως δευτερεύοντα όσα στοιχεία κρίνεις σκόπιμο...

Δες το παράρτημα 9Α του ΚΑΝΕΠΕ, και συγκεκριμένα την §2:

2) Στάθμη επιτελεστικότητας Β ή Γ ( «Σημαντικές βλάβες» ή «Οιονεί κατάρρευση»), οιονεί-ελαστική ανάλυση, χρήση q
(ενιαίου/καθολικού δείκτη συμπεριφοράς), § 9.3.3
 

α) Δράσεις
α.1) Ψαθυρά στοιχεία : Με ικανοτικόν σχεδιασμόν, βλέπε τα περί m, πλην απλουστεύσεων ή εξαιρέσεων ΕΚ 8-1.
α.2) Οιονεί-πλάστιμα στοιχεία : Με γSd κατά την § 4.5.1, βεβαίως χωρίς ικανοτικόν σχεδιασμόν.
 

β) Αντιστάσεις, με αντιπροσωπευτικές τιμές και συντελεστές γm (Κεφ. 4), σε όρους δυνάμεων. Γενικώς, με γRd ≈1.

Όσο για την κατηγορία πλαστημότητας, άποψή μου είναι ότι πρέπει να επιλέγεται αυτή που αντιστοιχεί στις κατασκευαστικές λεπτομέρειες του υφισταμένου:

Λείοι χάλυβες - ελλιπείς αγκυρώσεις,  αραιοί συνδετήρες, υπερόπλιση, ισχνοί ελάχιστοι οπλισμοί -> ΚΠΧ

Αλλά, αν είναι φτιαγμένο βάσει ΕΑΚ/ΕΚΩΣ, και έχουν εφαρμοστεί οι κανονιστικές επιταγές -> ΚΠΥ

Τα τελευταία ωραία πλοία φτιάχτηκαν την δεκαετία του '60.

Νέα μαρμάρινα μέλη, κομμάτια από παράσταση που κοσμούσε τη ζωφόρο στο εσωτερικό του τύμβου Καστά στην Αμφίπολη, τα οποία κορυφώνουν τα σενάρια για ενδεχόμενη συσχέτιση με τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Ηφαιστίωνα, εντόπισε η ανασκαφική ομάδα της Κατερίνας Περιστέρη.

Έχει καταντήσει αηδία, και το λυπηρό είναι ότι όσοι ασχολούνται στοιχειωδώς με τα αρχαιολογικά ζητήματα το ήξεραν εξαρχής...

Τέτοιος ευτελισμός δεν αξίζει σε κανέναν κλάδο, πόσο μάλλον στον χώρο της αρχαιολογικής ανασκαφής.

Τα νέα ευρήματα εντοπίστηκαν μάλιστα 100 μόλις μέτρα μακριά από τον περίβολο του υπερμεγέθους μνημείου, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσαν οι επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας των ανασκαφών στον περίφημο τύμβο.

Για όσους δεν καταλάβατε: Η ζωφόρος δεν βρισκόταν μέσα στον τάφο.

Πιθανολογείται ότι βρισκόταν στην βάση του λέοντα, ο οποίος πιθανολογείται ότι βρισκόταν στην κορυφή του τύμβου...

(που μπορείς να το ονομάσεις και "εσωτερικό" του τύμβου, όπως λέμε "μέσα" -και όχι "πάνω"- "στον αγωνιστικό χώρο").

Όμως, τα θραύσμα της πιθανολογούμενης ζωφόρου, βρέθηκαν 100m μακρυά από τον περίβολο.

Για να το κάνω πιο ξεκάθαρο:

100m μακρυά από το σπίτι μου βρήκα ένα σκισμένο αυτοκόλλητο του ΤΣΕ. Πιθανολογείται ότι το αυτοκόλλητο ήταν κολλημένο στο κουτί ενός Η/Υ, που δεν τον έχουμε βρει ακόμη ολόκληρο, αλλά πιθανολογείται ότι βρισκόταν μέσα στο σπίτι μου. (πολλοί επιστήμονες διαφωνούν βάσιμα με τις πιθανολογήσεις αυτές, αλλά τους γράφουμε)

Να λοιπόν που "κορυφώνονται τα σενάρια για ενδεχόμενη συσχέτιση" του σπιτιού μου με τον ΤΣΕ.

Και είμαι και επιεικής.

Που είναι το λάθος;

Δεν απαντιέται αυτή η ερώτηση.

Εξαρτάται από το πόσο καλές είναι οι ηλεκτρικές συνδέσεις των σίδερων μέσα στο σκυρόδεμα: Δεν το ξέρεις.

Ξέρεις όμως ότι κανείς δεν μερίμνησε για να είναι καλές, και κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση πόσες είναι και πόσα Α σηκώνουν.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι μπορεί να μην λειτουργήσει σωστά σαν γείωση.

Είναι και ότι, αν δεν λειτουργήσει σωστά, θα δώσει δυναμικό σε μεγάλο μέρος της οικοδομής.

Τώρα, ας κάνουμε ένα άλμα, κι ας περάσουμε στον τομέα του πολιτικού μηχανικού. Υπάρχουν δύο θέματα:

• Σε περίπτωση σφάλματος, ο αγωγός γειώσεως θερμαίνεται, και επομένως διαστέλλεται. Αν ο αγωγός είναι μία ράβδος οπλισμού, η θέρμανση αυτή ενδέχεται να επηρεάζει την λειτουργία του φορέα. Επομένως, θα έπρεπε να γίνει ένας υπολογισμός με πολύ μικρή θερμοκρασία, ίσως της τάξης των 50°.
• Η ροή ρεύματος μέσα από τις ράβδους του οπλισμού προκαλεί διάβρωση (οξείδωση των οπλισμών). Το φαινόμενο είναι τελείως άγνωστο στους Ηλ/γους, και δεν αναφέρεται καν στο 384. Όμως είναι υπαρκτό, και χρειάζεται ιδιαίτερη μέριμνα, ακόμη στις κανονικές γειώσεις (πχ θεμελιακή με χάλκινες ταινιές ή/και χάλκινα ηλεκτρόδια οδηγεί σε διάβρωση).

Τέλος, δες κι αυτό το ενδεχόμενο:

Concrete, by nature retains a lot of water, which rises in temperature as the electricity flows through the concrete. If the extent of the electrode is not sufficiently great for the total current flowing, the boiling point of the water may be reached, resulting in an explosive conversion of water into steam. Many concrete encased electrodes have been destroyed after receiving relatively small electrical faults.

Η φώτο από τον Γενικό πίνακα και την μέτρηση με βρόχο σφάλματος

Χίλια συγνώμη και χωρίς παρεξήγηση, αλλά με τις τσιμπίδες σε Ν και ΡΕ, και ένδειξη 0,07, το μόνο που μπορώ να πιστέψω είναι ότι ο Ν και η ΡΕ κάπου συνδέονται...

Εγώ όμως την ουσία την βλέπω αλλού:

Η εγκατάσταση έχει παροχή 250Α, δυνητικά μπορούν να περνάνε από την γείωση 249Α και να μην πέφτει το κύκλωμα...

Το 384 για χαλύβδινο αγωγό γείωσης, ρεύμα βραχυκυκλώματος (βάζω εγώ μία μικρή τιμή) ~1000Α, και θερμοκρασία αγωγού 150°C (ως πολιτικός μηχανικός το θεωρώ κι αυτό πολύ για ένα κολονοσίδερο) ζητάει διατομή αγωγού 316mm², που αντιστοιχεί σε ράβδο Φ22...

Φ22 συνεχόμενο, χωρίς διακοπές, χωρίς συρματάκια, με ενιαία διατομή 316mm² κατ' ελάχιστον.

Γιαυτό ξαναλέω το "εξασφαλίζει" του προτύπου σημαίνει πολλά περισσότερα από την μικρή αντίσταση.

Και, ναι, η άποψή μου είναι ότι αν είναι ανάγκη για να πετύχεις το "εξασφαλίζει", ξηλώνεις και το πάτωμα του ισογείου.

Τραγικό περιστατικό, και τι να πεις όταν χάνονται άνθρωποι...

Κρίμα, πραγματικά.

Αλέξη 2200 κΝ του βγαίνει η μάζα ανά όροφο. Σωστή μου φαίνεται. 

τα 2200kN είναι το βάρος του ορόφου σε N.

Δουλεύει το SAP. Βάζει την μάζα σε κάποιον κόμβο χειροκίνητα.

Πρέπει να βάλει 2200kN/g=220tn.

Μήπως βάζει "2200" αντί "220";

Επανέρχομαι, με νέες απορίες:

...δεν έπεφτε στο βραχυκύκλωμα μεταξύ Lκαι PE...

• Φωτιστικό φθορίου και είχε ΡΕ;
• Γιατί ήταν αδύνατον να γίνει γείωση με πάσσαλο, είτε μέσα από το κτήριο, είτε έξω από αυτό;
• Βρισκόμαστε σε πολυκατοικία; Πόσες παροχές "χρεώνεται" αυτή η γείωση;

Δεν αμφισβητώ ότι αυτή ήταν η ευκολότερη και η φθηνότερη λύση, και ίσως η μόνη ρεαλιστική λύσηγια την Ελλάδα του 2016.

Αμφισβητώ όμως το ότι είναι τεχνικά άρτια. Δεν είναι.

Επίσης, δεν είναι σύμφωνη με το 384, διότι ναι μεν προβλέπεται γείωση στον οπλισμό, αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η κατασκευή που έγινε μπορεί να αντέξει το ρεύμα βραχυκυκλώσεως.

Τέλος, ενδέχεται να μην είναι σύννομη. Αν στην οικοδομή υπάρχουν κι άλλες παροχές, μάλλον δεν είναι...

Θα το γράψω μία φορά ακόμη:

Σε kN μετράμε τις δυνάμεις.

Την μάζα την μετράμε σε τόνους.

Μήπως έβαλες μάζα 2200tn ενώ έπρεπε να βάλεις 220tn;

Ψάξε για κάποιον λόγο εντυπωσιακού μεγέθους:

Έχει ιδιοπερίοδο 4~5 φορές μεγαλύτερη από την συνήθη. Άρα είτε η μάζα είναι 16~25 φορές μεγαλύτερη από την συνήθη, είτε η δυσκαμψία 16~25 φορές μικρότερη από την συνήθη.

Βλέπω παρεμπιπτόντως να μνημονεύεις την μάζα σε μονάδες Ν. Μήπως υπάρχει σφάλμα δεδομένων εν σχέση με τις μονάδες;

TN  ειναι σαλονικιέ ... 

Ο λόγος που ρωτάω για την ακριβή διαδρομή του ρεύματος, είναι επειδή υποψιάζομαι ότι ο βρόχος έκλεισε μέσω κάποιας ισοδυναμικής σύνδεσης σε κάποια άλλη θέση της εσωτερικής εγκατάστασης, και το ρεύμα δεν πέρασε καθόλου από την γη.

Γιαυτό ξαναρωτάω -και συγχωρέστε με- οι ακροδέκτες του οργάνου που ακριβώς συνδέθηκαν; Μέτρησαν απευθείας από το εξωτερικό δίκτυο στο "ηλεκτρόδιο", με ασύνδετο το εσωτερικό δίκτυο, ή μέτρησαν με το εσωτερικό δίκτυο μέσα στο κύκλωμα;

Η γείωση αυτή γιατί έγινε; δεν είχε ήδη γείωση αυτή η οικοδομή; Είναι μία πρόσθετη γείωση; Άλλες παροχές υπάρχουν σε αυτήν την οικοδομή; Με την ίδια, ή με άλλη γείωση; Από τον ίδιο ή από άλλον υποσταθμό (μην εκπλήττεστε που το ρωτώ);

...Το κύκλωμα είναι μεταξύ γείωσης οπλισμού,έδαφος,γείωση Μ/Τ που καταλήγει στον ουδέτερο κόμβο και ξανά Επιστροφή από την φάση...

Δεν το κατάλαβα όμως...

Το όργανο μέτρησε μεταξύ κολονοσίδερου και αγωγού γείωσης;

μεταξύ ζυγού και ουδετέρου της ΔΕΗ;

Δεν το κατάλαβα -νομίζω- αυτό, ο βρόχος σφάλματος πως έκλεισε; Ποιο ήταν το κύκλωμα;

Ορισμός:

"Ηλεκτρόδιο γείωσης. Ένα αγώγιµο σώµα ή ένα σύνολο αγώγιµων σωµάτων σε στενή επαφή µε τη γη, το οποίο εξασφαλίζει την  ηλεκτρική σύνδεση µε αυτήν."

Το κολονοσίδερο την εξασφαλίζει; φτάνει μονοκόμματο στην γη; πως το ξέρεις; Πιάνει την επιθυμητή αντίσταση μόνο του, ή μαζί με άλλα σίδερα; Πόσο καλή είναι η μεταξύ τους σύνδεση, και πόσα Α σηκώνει;

Γενικώς το "εξασφαλίζει" σημαίνει πολλά πράγματα, πολύ περισσότερα από όσα μπορεί να προσφέρει η σύνδεση με ένα τυχαίο σίδερο.

Αυτό είναι το πρόβλημα.

Πως θα κατέβεις στα θεμέλια όπου βρίσκεται το ηλεκτρόδιο;

Με αγωγό γείωσης.

Αντιλαμβάνεσαι ότι όταν έχεις απαίτηση για αγωγό γείωσης 16mm², δεν μπορείς να βασιστείς στα συρματάκια των σιδεράδων...

Και πως θα συνδεθείς με αρκετά σίδερα (ηλεκτρόδια);

Κι αυτό είναι πρόβλημα.

Μάλλον θα αναγκαστείς να κάνεις καινούργια γείωση, και δεν θα χρησιμοποιήσεις τον οπλισμό...

Αν διαβάσεις προσεκτικά το 384, θα δεις ότι στην πράξη είναι αδύνατο να πληρούνται οι απαιτήσεις για όλα τα είδη των αναφερόμενων ηλεκτροδίων, εκτός από ράβδους, ταινίες, πλάκες, και θεμελιακή.

Όπως γίνεται η θεμελιακή:
Κατεβαίνει αγωγός στην θεμελίωση, και συνδέεται άμεσα με σφιγκτήρες με όσα σίδερα είναι αναγκαία για να επιτευχθεί η επιθυμητή αντίσταση.

Στην συνήθη εικόνα θεμελιακής, η ταινία είναι ταυτόχρονα ηλεκτρόδιο και αγωγός, και συνδέεται με σφιγκτήρες με σίδερα, τα οποία είναι επίσης ηλεκτρόδια. Φυσικά, σίδερο με σίδερο ακουμπάνε, αλλά αυτή η έμμεση επαφή δεν λογίζεται.

Μα αυτό δε λέει η 2.1 (4) ότι πρέπει να γίνει ;

Σε αυτό καταλήγει.

Αλλά, αντί να βγάλουν μία λακωνική διάταξη που να λέει:

"Προσθήκες που μελετήθηκαν με παλαιότερους κανονισμούς, μπορούν να υλοποιούνται, εφόσον έχουν εφαρμοστεί οι μελέτες και δεν υπάρχουν βλάβες, στον βαθμό που η τέμνουσα βάσης δεν υπερβαίνει το Χ ποσοστό του σημερινού a*g*2,5/q. Η πλήρης εφαρμογή της αρχικής μελέτης πιστοποιείται από την τελική θεώρηση, και επιβεβαιώνεται με οπτικό έλεγχο ως προς την μη ύπαρξη μεταγενέστερων επεμβάσεων",

                   ...γράψανε ένα δεκασέλιδο κείμενο που ντύνει τον παραλογισμό με μανδύα επιστημονικοφανή.

Με μακροπερίοδο λόγο και άθλια ελληνικά, με περιπτώσεις επί περιπτώσεων, με τον παράλογο ισχυρισμό ότι καλύπτονται οι απαιτήσεις του ΚΑΝΕΠΕ, με την παραβίαση των διατάξεών του.

Μπορεί τυπικά το συμπέρασμα να είναι το ίδιο, ωστόσο η διατύπωση του νέου παραρτήματος γεννά ηθικό και νομικό βάρος για τον μηχανικό, ο οποίος:

• Δεν εφαρμόζει την παλιά μελέτη προσθήκης, αλλά εκπονεί νέα μελέτη, με τον παλιό κανονισμό.
• Καλείται από μία απόφαση που επικαλείται τον ΚΑΝΕΠΕ να βεβαιώσει ότι η παλιά μελέτη έχει εφαρμοστεί. Δεν μνημονεύεται μεν η διαδικασία ελέγχου, αλλά δεν θα πρέπει να είναι συμβατή με τον ΚΑΝΕΠΕ;

Η δεύτερη αυτή απαίτηση έχει πλείστες συνέπειες:

• Αν ο νέος μελετητής αποτύχει στην διαπίστωση των αποκλίσεων από την εγκεκριμένη μελέτη, φέρει ευθύνη.
• Αν ο νέος μελετητής αποτύχει στην διαπίστωση των κακοτεχνιών, ακόμη και κρυμμένων, φέρει ευθύνη.
• Αν ο νέος μελετητής αποτύχει στην διάγνωση βλαβών, φέρει ευθύνη.
• Αν η παλιά μελέτη είναι ασύμβατη με τον κανονισμό της (πχ τετραώροφο με τοιχώματα 1,40m) ο νέος μελετητής οφείλει να το επισημάνει. Δηλαδή, απαιτείται πλήρης έλεγχος της μελέτης με τις διατάξεις μιας άλλης εποχής. Τρέχα - γύρευε...
• Αν τα φορτία της οικοδομής υπερβαίνουν τις παραδοχές της μελέτης, ο νέος μηχανικός έχει ευθύνη.

Και άλλα πολλά, αλλά απαριθμώ μόνο όσα είναι κανόνας στις παλιές οικοδομές.

Γιατί καλή μου Πολιτεία βάζεις τέτοια ανυπέρβλητα εμπόδια; Για να φταίει πάντα ένας μηχανικός;

Θέλεις -πολύ σωστά-  να προστατέψεις το δικαίωμα των πολιτών στην εκμετάλλευση της περιουσίας τους, κάνοντας λιγάκι σκόντο στην ασφάλεια. Πολύ καλά κάνεις... Υπάρχει ήδη εγκεκριμένη μελέτη που εκπονήθηκε σύννομα με τις διατάξεις εκείνης της εποχής. Μπορεί να εφαρμοστεί αυτή η μελέτη. Γιατί θέλεις να βάλει ακόμη ένας άνθρωπος το κεφάλι του στον τουρβά, αφού δεν ζητάς πρόσθετη ασφάλεια;

Ο συγκεκριμένος τρόπος γείωσης αναφέρεται στον HD384 ως μια από τις 5 μεθόδους γείωσης σε μια εγκατάσταση.

Σελ.95 του προτύπου.

542.2.1

Όχι, δεν ισχύει αυτό που λες:

Το 384 προβλέπει ότι μπορούν οπλισμοί στοιχείων Ω/Σ που βρίσκονται εντός του εδάφους να χρησιμοποιηθούν ως ηλεκτρόδια.

Εν προκειμένω, το κολονοσίδερο αποτελεί τμήμα του αγωγού γείωσης, που οδεύει προς την θεμελίωση όπου βρίσκονται ράβδοι οπλισμού που θα μπορούσαν να λειτουργούν ως ηλεκτρόδια.

Παραβιάζεται επομένως και το "Η σύνδεση του αγωγού γείωσης µε το ηλεκτρόδιο γείωσης πρέπει να εκτελείται µε ιδιαίτερη

επιµέλεια"

Έχω την εξής επιφύλαξη:

Το παράρτημα Ε΄, και στην παλαιότερη του μορφή, και στην σημερινή, είναι ένα κείμενο πολιτικού χαρακτήρα, που αποσκοπεί στο να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των σύγχρονων απαιτήσεων ασφαλείας αφενός*, και της επιθυμίας των ιδιοκτητών να αξιοποιήσουν στο μέγιστο την περιουσία τους αφετέρου.

Ως τέτοιο, δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στο σώμα κάποιου κανονισμού, αλλά θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητο νομικό κείμενο (όπως ας πούμε, οι όροι δόμησης δεν είναι μέρος του ΓΟΚ). Αυτό βεβαίως ήταν λάθος εξαρχής, αλλά τώρα αποκτά ανανεωμένη ισχύ.

Παράδειγμα προσπάθειας γεφύρωσης του χάσματος, με γερή δόση παραλογισμού (όχι μεγαλύτερη όμως από το παλιό Ε΄):

Η αναθεωρημένη εκδοχή του παραρτήματος μας λέει:

§1(2): Αποτίμηση αντοχής ή ενίσχυση υφισταμένου γίνεται μόνο με ΚΑΝΕΠΕ. Προφανώς, και η ίδια η προσθήκη θα μελετηθεί με ΚΑΝΕΠΕ.

§2(1): Ο συνολικός φορέας μετά την προσθήκη θα πρέπει να συμμορφώνεται με τον ΚΑΝΕΠΕ και το ισχύον σήμερα φάσμα σχεδιασμού.

§2(2): Αλλά, όταν θα εφαρμόζετε τον ΚΑΝΕΠΕ για τον συνολικό φορέα, μπορείτε να παραλείψετε τον έλεγχο αντοχής του υφισταμένου, και να σχεδιάσετε μόνο την προσθήκη, αν υπάρχει πλήρης πρόβλεψη της προσθήκης, και η μελέτη είναι με κανονισμό μετά το 1984, και η τέμνουσα βάσης μετά την προσθήκη δεν υπερβαίνει ένα ποσοστό του σημερινού αgβ/q (S=1,γi=1).

Τότε, μας λέει η §2(1), θα θεωρούμε ότι η προσθήκη ικανοποιεί τις προβλέψεις του ΚΑΝΕΠΕ (άσχετα που δεν τις ικανοποιεί).

Προσπαθώ να κάνω μία υποθετική εφαρμογή:

Θα αποτυπώσουμε τον υφιστάμενο φορέα κατά ΚΑΝΕΠΕ, θα διαπιστώσουμε ότι έχει εφαρμοστεί η μελέτη (αν έχει εφαρμοστεί), θα ελέγξουμε για διάβρωση-βλάβες-τροποποιήσεις (και θα πιστοποιήσουμε ότι δεν υπάρχουν), θα προχωρήσουμε σε συλλογή δεδομένων για χαμηλή ΣΑΔ, δεν θα πάρουμε δοκίμια υλικών, θα λύσουμε το μοντέλο για S=1,γi=1,q=..., θα πιστοποιήσουμε ότι η υπέρβαση της τέμνουσας βάσης είναι μέσα στα όρια της §2(2). Τέλος, θα ξαναλύσουμε για σα σωστά S, γi, q, θα κάνουμε ελέγχους αντοχής μόνο στην προσθήκη, και τέλος.

Σε τι υπερέχει αυτή η διαδικασία, ως προς το να μελετήσεις την προσθήκη με τον αρχικώς ισχύοντα κανονισμό;

Προφανώς σε τίποτα, αφού αφήνεις το υφιστάμενο όπως είναι, με τον παλιό κανονισμό:

Είναι σαν να δουλεύεις με τον παλιό κανονισμό, αλλά με διαφορετική τέμνουσα βάσης.

Μόνο που πλέον υπάρχει μία διάσταση ειρωνείας:

"Στόχος των κανόνων που ακολουθούν είναι: μετά την προσθήκη το κτίριο να ικανοποιεί τον ελάχιστο στόχο αποτίμησης και ανασχεδιασμού που ισχύει στον ΚΑΝ.ΕΠΕ με βάση την ισχύουσα εδαφική επιτάχυνση σχεδιασμού"

* Στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλεια, και δεν έχουν επιστημονική βάση οι διατάξεις του. Ενδιαφέρεται καθαρά και μόνο για το ζήτημα των ευθυνών, σε περίπτωση κατάρρευσης.

Η αλήθεια είναι ότι αποκαθίσταται η συμβατότητα των κανονισμών εν σχέση με τις προσθήκες και αλλαγές χρήσης.

Από την άλλη, αποδεικνύεται ότι τα διάφορα κανονιστικά κείμενα, καίτοι ισχύουν πάράλληλα, γράφονται αποσπασματικά και χωρίς μέριμνα για την συμβατότητά τους.

Έχουμε πλέον υπερπληθώρα κανονισμών, και αυτό δεν είναι καλό. Πρακτικά είναι αδύνατον για έναν μελετητή να μην κάνει λάθος. Ήδη, με το να ψιρίζουμε την περιπτωσιολογία, καταπίνουμε καθημερινά σοβαρά ζητήματα για τα οποία οι κανονισμοί αφιερώνουν όλο κι όλο δύο γραμμές.

Εν προκειμένω, όλα τα ωραία της νέας τροποποίησης έχουν μία προϋπόθεση: Η οικοδομή να είναι σύνομη, και η στατική μελέτη να είναι η εγκεκριμένη και να έχει εφαρμοστεί. Όχι μονο ο φορέας, αλλά και τα φορτία.

Αυτό χωρίς ταυτότητα κτιρίου, σχέδια "οπως κατασκευάστηκε" και πλήρη οπτική αναγνώριση δεν τεκμηριώνεται...

Διαφορετικά πάμε σε διαδικασίες αποτύπωσης βασει ΚΕΝΑΚ, ακόμη και για να ενταχθούμε στην περίπτωση που μας απαλλάσει από τον ΚΕΝΑΚ...