AlexisPap

-Επάρκεια και συμμετρία πάντα. -Ικανοτικός όπου βγαίνει από μόνος του (συνήθως πάντως βγαίνει παντού) -q=3,5, αλλά εάν τα τοιχώματα με τον ελάχιστο οπλισμό επαρκούν (ή σχεδόν επαρκούν) για q=1,5, το γυρνάω σε q=1,5...

Καλά, έτσι το είπα το νούμερο, μην το παίρνεις τοις μετρητοίς! Απλά, αν θες να δεις το ποιον ενός κατασκευαστή μπορείς να το κάνεις καλύτερα χωρίς να περιμένεις σεισμό και χωρίς να χρειάζεσαι μια ολόκληρη στατιστική υπηρεσία... :)

Τώρα εγώ έχασα την μπάλα... σε ένα σπίτι όπου "έχουμε", ξέχασε ο "ιδιοκτήτης", θα επιβαρυνθεί ο "κατασκευαστής", όσες πολυκατοικίες "έχω" επιβλέψει... Τι γίνεται τελικά εκεί, μήπως τα έχετε μπερδέψει λίγο; Τέλος πάντως, είπα την γνώμη μου, αν δεν σ' αρέσει, εσύ αποφασίζεις...

Οι δύο μήνες δεν έχουν να κάνουν με την πολυστερίνη αλλά με τον σοβά. Αν θες, σοβάτισε και βάψε την επόμενη. Με πολυστερίνη ή χωρίς, ο τοίχος θα γίνει για τα κλάματα. Μία λύση αν βιάζεσαι είναι να μειώσεις τον ασβέστη και να αυξήσεις το τσιμέντο. Αλλά τα πράγματα είναι για καλούς γνώστες του αντικειμένου, όχι για ερασιτέχνες.

Τότε δεν θες περιβάλλουσα... Θα κατεβάσεις τα αποτελέσματα της ανάλυσης των φορτιστικών καταστάσεων στο Excel, θα κάνεις εκεί τους συνδυασμούς δράσεως, και μετά θα διαλέξεις τον συνδυασμό με το maxN, τον συνδυασμό με το minN, τον συνδυασμό με το MaxMx, τον συνδυασμό με το MaxMy, τον συνδυασμό με το maxVx, τον συνδυασμό με το maxVy...

Φίλε katrmp, ας τα πούμε λίγο αναλυτικά: Το "κακό" συστατικό στην άμμο θαλάσσης είναι το Cl-. Το πρόβλημα δεν είναι ο σοβάς και οι εξανθήσεις. Το πρόβλημα είναι ότι αν το Cl- φτάσει στα σίδερα, αυτά θα αρχίσουν να σκουριάζουν. Για να περπατήσει το Cl- θέλει νερό. Γιαυτό, βάλε ένα καλό χρώμα, διαπνέον, για να μην υγραίνεται ο σοβάς και αρχίσει να πηγαίνει βόλτα το Cl-. Κάποτε φτιάχναν μπετό με θαλασσινά αδρανή και θαλασσινό νερό. Αν δεις πως έγιναν τα μπετά αυτά, θα καταλάβεις. Πόσο χλώριο χρειάζεται για να γίνει η ζημιά; ελάχιστο! Ακόμη και αυτό που μεταφέρει ο άνεμος σε απόσταση χιλιομέτρων από την ακτή, κάνει ζημιά όταν διεισδύσει στο σκυρόδεμα. Πολλώ δε μάλλον, όταν το βάζεις εσύ -τρεις φτυαριές ανά χαρμάνι- μέσα στον σοβά. Ότι έγινε έγινε, μην σκοτίζεσαι. Αλλά μην βάλεις άλλο. Και βάλε μία "καλή" μπογιά, ίσως δεν είναι ανάγκη να βάλεις την ακριβότερη, το θέμα είναι να κρατάς τον σοβά από κάτω στεγνό.

sdim, συγνώμη, αλλά τα όσα αναφέρεις περί Ηλείας κινούνται στο πλαίσιο της λαϊκής δοξασίας. Είναι αδύνατον να γνωματεύσει κανείς περί κατασκευαστικής ποιότητας με τα κριτήρια που παρουσιάζεις. Επιπλέον, και με τα ποιο επιστημονικά κριτήρια -αν ήθελε κανείς να κρίνει- θα χρειαζόταν τεράστιο στατιστικό δείγμα, ας πούμε εκατό οικοδομές ανά κατασκευαστή, ανά περιοχή, για να έχει αξιόπιστο στατιστικό δείγμα. Κοινώς είναι αδύνατον. Μόνο πολύ ακραίες καταστάσεις κακοτεχνίας μπορούν να διαπιστωθούν (τύπου ρικομέξ), κι αυτές όχι εκ της απόκρισης, αλλά επειδή βλέπει στα ερείπια τις κατασκευαστικές ελλείψεις. Επιπλέον, αν κριτήριο είναι η προστασία της ζωής, δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να επιδιώξει μεγαλύτερο συντελεστή ασφαλείας από τον κανονιστικά ορισμένο. Αλλά ας μην βγαίνουμε εκτός θέματος...

Είπαμε, θα βάλεις πλέγμα (υαλόπλεγμα). Φυσικά, σίγουρος δεν είναι κανείς και για τίποτα σ' αυτή την ζωή. Φρόντισε το πλέγμα να πιάσει καλά εκατέρωθεν της πολυστερίνης (τουλάχιστον 25cm), το πάχος της τελικής στρώσης να είναι μικρό (κάτω των 10mm), το κονίαμα καλής ποιότητας. Το υαλόπλεγμα κατάλληλο για σοβά, ανθεκτικό στα αλκαλικά. Θα περιμένεις τουλάχιστον 2 μήνες πριν βάψεις για να ολοκληρωθεί η ενανθράκωση της ασβέστου και η συστολή ξήρανσης. Αν κάπου βγει κάποιο σκάσιμο, το αρμολογείς με ακρυλική μαστίχη. Αν τα κάνεις σωστά, δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα.

Κόλλα εξωτερικά λωρίδες εξηλασμένης πολυστερίνης πάχους 20mm. Σοβάτισε κανονικά τα ενδιάμεσα φατνώματα, 1ο και 2ο χέρι (πεταχτό - λάσπωμα). Πριν το ψιλό (τρίτη στρώση) αστάρωσε με PVA την πολυστερίνη και βάλε πλέγμα. Σοβατίζεις όλη την επιφάνεια κανονικά. Μετά τον σοβά μία καλή ανακλαστική βαφή. Απόφυγε τα κόκκινα και τα καφετιά, προτίμησε λευκά και υπόλευκα χρώματα...

Ας μην βάλουμε τον Εγκέλαδο στην κουβέντα. Είναι αναξιόπιστος, μεροληπτικός μέχρι αηδίας και απρόβλεπτος! Πέρα από την πλάκα, η συμπεριφορά των κατασκευών σε έναν σεισμό δεν μπορεί να είναι κριτήριο κατασκευαστικής ποιότητας, για πολλούς λόγους...

Παραμονεύουν όλοι οι κίνδυνοι. Οτιδήποτε κι αν πάει στραβά, εκτεθειμένος θα είσαι εσύ. Αν κάτι πάει πολύ στραβά, ο φίλος θα σε "αδειάσει" και θα "την κάνει" με το παραδάκι. Εσύ θα μείνεις να κοιτάς τις υπογραφές σου και το άδειο πορτοφόλι. Τώρα, άσχετα με όλα αυτά, βρες μια δουλειά που θα σε θέλουνε για αυτό που κάνεις και για τις ικανότητές σου. Είναι δύσκολοι καιροί, οπότε ένας λόγος παραπάνω να κυνηγήσεις κάτι καλύτερο.

Σε βεβαιώνω ότι είσαι σωστός! Πολλές πράξεις, πράγματι, νά 'ναι καλά το excel. Φυσικά, δεν νομίζω ότι έπρεπε να το λύσω με το excel... Μάλλον ήταν πρόβλημα θεωρίας των αριθμών. Αλλά, βράδυ Σαββάτου, μοιρολόι της βροχής, στατικά - SAP κι excelάκι, δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνω με χαρτί και μολύβι... Εξάλλου, το IQ μου έχει ισοπεδωθεί... Edit: Σαν να μπέρδεψα και τις μέρες...

Γιαυτό και είναι παράδοξο. Ο Thomson ήθελε με αυτό να δείξει ότι οι "υπερδιεργασίες" είναι αδύνατες. Για τους μαθηματικούς οι "υπερδιεργασίες" (διεργασίες με άπειρα βήματα) είναι ζήτημα λογισμού. Έχουν λύση (ας πούμε, στην περίπτωσή μας, η μαθηματική απάντηση είναι ότι η λάμπα θα είναι 0,5 αναμμένη). Κάτι που όμως δεν έχει φυσική σημασία και δεν ικανοποιεί τους φιλοσόφους. Τελικά, είναι δυνατές οι "υπερδιεργασίες"; Είναι η κίνηση υπερδιεργασία; Πρόκειται για αναπάντητα ερωτήματα ηλικίας -ήδη- 2500 ετών...

Σήμερα, 4 Δεκεμβρίου του σωτηρίου έτους 2010, μπορώ να σου απαντήσω με βεβαιότητα ότι κανένα σύστημα θέρμανσης δεν έχει μέλλον! Αν και είναι χειμώνας, αν και βρέχει, αν και βρισκόμαστε στους πρόποδες του Χορτιάτη, καθόμαστε στο μπαλκόνι με τα κοντομάνικα χωρίς κανένα πρόβλημα! Τέρμα οι σόμπες, οι λέβητες, οι θερμοσυσσωρευτές. Να δω με την ψύξη τι θα κάνουμε...

Είπαμε, δεν πειράζει, κάλο όμως δεν είναι...

Τίποτα δεν θα έχει. Μην ανησυχείς...

Αν μπήκε, τι το συζητάς; Αν δεν μπήκε, να μην μπει. Αν θέλεις βάλε άμμο ποταμού. Τελικά, κάνεις μαρμαροκονίαμα, ή τριβιδιστό για βάψιμο; Άλλο το ένα, άλλο τ' άλλο. Άλλα υλικά και κατεργασία.

Καλό, αλλά... γνωστό! Να ένα ακόμη: Ο κύριος Πέτρος εργάζεται σε ένα γραφείο, στην 11ο όροφο μιας οικοδομής. Κάθε μεσημέρι παίρνει το ασανσέρ για να κατέβει στο ισόγειο. Κάθε πρωί παίρνει το ασανσέρ, ανεβαίνει στον έκτο, και τους υπόλοιπους ορόφους τους ανεβαίνει μετά με απ' τις σκάλες. Γιατί;

Όταν λες θάλασσας, εννοείς θάλασσας ή ποταμού;

petrosmallios, όπως αντιλαμβάνεσαι, το νόημα της παρότρυνσης για συνεργασία με μηχανικό εμπιστοσύνης δεν βρίσκεται στα εννοούμενα, αλλά στα υπονοούμενα: Δηλαδή, για να κάνεις μια δουλεία, δεν αρκεί -ως φαίνεται- να αποτανθείς απλώς σε έναν μηχανικό. Πρέπει να αποτανθείς σε μηχανικό "εμπιστοσύνης". :confused: Που είναι ισοδύναμο με το ότι υπάρχουν μηχανικοί που δεν είναι έμπιστοι, που είναι ενδεχομένως απατεώνες, που υπάρχει ο κίνδυνος να μην διαφυλάξουν τα συμφέροντά σου!!! Θεέ και Κύριε, συμβαίνουν τέτοια πράγματα; ακόμη κι αν συμβαίνουν, δεν μπορούν να λέγονται... ! Όχι, καλύτερα ακούγετε το "petrosmallios, θα χρειαστείς έναν μηχανικό εμπιστοσύνης για να λύσεις το πρόβλημά σου" Να λοιπόν το νόημα της φράσης "μηχανικός εμπιστοσύνης": Να είναι ένας επαγγελματίας που να μην έχει "κακό όνομα", εξειδικευμένος στο αντικείμενο που σε απασχολεί έχεις ζήτημα: - κατασκευαστικό; θες κάποιον που να ασχολείται με κατασκευές, μην πας στον φίλο σου που είναι τοπογράφος. - πολεοδομικό; θες κάποιον που να ξέρει από νομοθεσία και υπηρεσίες, μην πας στον γιο της κυρά Νίτσας που τώρα τελειώνει την σχολή. - ιδιοκτησιακό; κάποιον που να κατέχει τα σχετικά ζητήματα, όχι τον φίλο του κουμπάρου σου που ασχολείται με αναστήλωση. και πάει λέγοντας. Απλά πράγματα δηλαδή... Υ.Γ: Εννοείται πως διαχωρίζω κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις προβλημάτων που έχουν τεθεί στο φόρουμ, όπου η "εμπιστοσύνη" αποκτά τελείως διαφορετική σημασία. Περιπτώσεις που αφορούν σε ζητήματα απώλειας περιουσίας, δυσβάσταχτες οικονομικές συνέπειες, ποινικές ευθύνες...

Καλό... Μεγάλος μπελάς, αλλά ωραία λύση... Thanks optimus17!

optimus17, μάλλον δεν έγινα κατανοητός: ζυγίζεις α+β: αν είναι ίσες, η κάλπικη βρίσκεται στην γ ή στην δ. ζυγίζεις β+γ: αν είναι διαφορετικές, η κάλπικη βρίσκεται στην γ. αν είναι κι αυτές ίσες, η κάλπικη είναι στην δ. αν α/β είναι διαφορετικές ζυγίζεις β+γ: αν είναι ίσες, η κάπλικη ήταν στην α αν είναι διαφορετικές, η κάλπικη ήταν στην β

Δεν είναι σπαζοκεφαλιά, αλλά παράδοξο... Παρόλα αυτά το παραθέτω, ίσως αποτελέσει αφορμή για κουβέντα. Είναι επινόηση του James F. Thomson και έχει να κάνει με τα "supertasks", μια μεγάλη κουβέντα που άνοιξε πριν ...αρκετά χρόνια, με τον Ζήνωνα τον Ελεάτη: Έχουμε μία λάμπα την οποία αναβοσβήνει ένας ταχύτατος χειριστής ως εξής: Πρώτα την ανάβει για 60sec. μετά την σβήνει για 30sec. Μετά την ανάβει για 15sec, κοκ υποδιπλασιάζοντας κάθε φορά τον χρόνο που μένει αναμμένη ή σβηστή. Είναι φανερό (μαθηματικά αποδεδειγμένο) ότι η διαδικασία περιλαμβάνει άπειρα βήματα και θα διαρκέσει 120sec. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, η λάμπα θα είναι αναμμένη ή σβηστή;

Αφού τελειώσεις με όλους τους συνδυασμούς σχεδιασμού που θες, θα φτιάξεις έναν ακόμη συνδυασμό που θα περιέχει μέσα όλους τους προηγούμενους συνδυασμούς και θα επιλέξεις "envelope" Προσοχή, αν έχεις συνδυασμούς σεισμικούς, θα σου δώσει μαζί: maxΝ, maxΜ, maxV minN, minM, minV και όχι maxN+M+V minN+M+V N+maxM+V N+M+maxV Επίσης προσοχή, αν αλλάξεις συντελεστές στους βασικούς συνδυασμού, ο envelope δεν ενημερώνεται αυτόματα...

Θα μπει ο πρώτος και θα σταθεί με την πλάτη στην πόρτα. Δίπλα του θα σταθεί ο δεύτερος. Ο τρίτος θα δει τα χρώματά τους και αν είναι διαφορετικά θα σταθεί ανάμεσα, ώστε να γίνει ένας ζυγός. Ο τέταρτος θα δει τα χρώματα και σταθεί ανάμεσα σε μαύρο και άσπρο. Κάθε επόμενος θα μπαίνει στην θέση όπου το ενώνονται τα μαύρα με τα άσπρα, και ο ζυγός θα μεγαλώνει κατά πλάτος. Στο τέλος θα ξέρουν ποιες είναι οι δύο ομάδες, αλλά δεν θα ξέρουν σε ποια ανήκει ο χιλιοστός.