AlexisPap

Θα μπει ο πρώτος και θα σταθεί με την πλάτη στην πόρτα. Δίπλα του θα σταθεί ο δεύτερος. Ο τρίτος θα δει τα χρώματά τους και αν είναι διαφορετικά θα σταθεί ανάμεσα, ώστε να γίνει ένας ζυγός. Ο τέταρτος θα δει τα χρώματα και σταθεί ανάμεσα σε μαύρο και άσπρο. Κάθε επόμενος θα μπαίνει στην θέση όπου το ενώνονται τα μαύρα με τα άσπρα, και ο ζυγός θα μεγαλώνει κατά πλάτος. Στο τέλος θα ξέρουν ποιες είναι οι δύο ομάδες, αλλά δεν θα ξέρουν σε ποια ανήκει ο χιλιοστός.

Χμ... έχω διαφορετική άποψη. Ασχέτως αν στην πράξη ο μηχανικός αναλαμβάνει και την διεκπεραίωση των διαφόρων υποθέσεων, δουλειά του είναι η εκπόνηση της μελέτης. Αν και πρέπει να ερευνήσει τις απαιτήσεις που αφορούν στην δόμηση στον συγκεκριμένο χώρο, δεν είναι ευθύνη του να γνωρίζει ποιες είναι οι αναγκαίες εγκρίσεις. Αντιθέτως, είναι ευθύνη του πολεοδομικού γραφείου το ότι εκδόθηκε οικοδομική άδεια χωρίς να υπάρχει πληρότητα φακέλου. Το πρόβλημα είναι σοβαρό και μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες. Προσοχή: εφόσον είναι όντως ευθύνη της υπηρεσίας, έχεις εξαίρεση απ' την κατεδάφιση. Η υπηρεσία λογικά θα σε ζορίσει πολύ, για να καλύψει τις ευθύνες της. Εφόσον δεν είναι ευθύνη του μηχανικού σου, φρόντισε να αποκαταστήσεις την εμπιστοσύνη μαζί του. Θα τον χρειαστείς.

Ωπ, μπέρδεψα τα προβλήματα: χωρίζουμε τέσσερις τριάδες, α,β,γ,δ. ζυγίζουμε α+β, μετά β+γ ως εδώ ξέρουμε την τριάδα με την κάλπικη. από αυτή την τριάδα ζυγίζουμε πρώτα τις δύο λίρες. Αν ίσες, η τρίτη είναι η κάλπικη -> τρεις ζυγίσεις Αν διαφορετικές θέλουμε μία ζύγιση ακόμα -> 4.

Ζυγίζεις 2+2. μετά 2+τα άλλα δύο. Ως εδώ ξέρεις ποια δυάδα έχει το κάλπικο. Την βάζει στον ζυγό, 1+1. Αντικαθιστάς το 1 με άλλο ένα. Τώρα ξέρεις ποιο είναι το κάλπικο, και αν είναι βαρύτερο ή ελαφρύτερο. Σύνολο 4 ζυγίσεις

Ρε zavi, αφού το 1980 δεν έχει ακέραια ρίζα! Και όπως βλέπω, παίζεται αν ζεί ακόμη ο άνθρωπος... πάντως είναι σίγουρα στην σύνταξη! :) Edit: τι έγινε ρε παιδιά, πως γυρνάνε έτσι οι σελίδες;

Τέσσερις είναι πολλές;

Θες να αλλάξεις μηχανικό... Δηλαδή, είσαι σίγουρος ότι τώρα γνωρίζεις κάποιον που θα είναι ικανότερος, πιο έμπιστος, πιο "συμφέρων" (δεν σημαίνει κατ' ανάγκη φθηνότερος)... Αν ναι, υπάρχει διαδικασία. Θα κάνεις ανάθεση στον νέο μηχανικό, θα γίνει παραίτηση του παλαιού μηχανικού, θα γίνει αναθεώρηση της αδείας. Ως προς τα μέρος του κόστους επίβλεψης που περιλαμβάνεται στα φορολογικά, η νομοθεσία ρυθμίζει ακριβώς τι πρέπει να γίνει. Για τα υπόλοιπα θα "τα βρείτε". Κάνε αναζήτηση, το θέμα έχει συζητηθεί πολλάκις και έχουν αναπτυχθεί διάφορες πτυχές του στο φόρουμ... Αλλά, είσαι σίγουρος; Βεβαιώσου πριν ενεργήσεις...

Έλα καλέ, μην το λες τόσο απότομα, έχω κάνει κι εγώ βεντάλια... Είναι αλήθεια ότι η βεντάλια δεν είναι ορθολογικός τρόπος όπλισης, δεν βρίσκεται σε συμφωνία με το τασικό πεδίο, δεν απαντά στην βιβλιογραφία, αντιμετωπίζει δραματικές κατασκευαστικές δυσκολίες, οδηγεί σε σπατάλη υλικού... όλοι κάνουμε λάθη! Συμφωνούμε, αλλά πες το μαλακά...

howard_roark, ασφαλώς είναι όπως τα λες! Αλλά, ας μην ξεχνάμε, η υπαγωγή των πολεοδομιών στους δήμους αποσκοπεί στο μπάχαλο, σίγουρα όχι σε αυτά που λες...

Γιατί και κάποιος άλλος σοφός, επίσης "κολλημένος" με την μηχανική και τα μαθηματικά, αλλά 800 χρόνια μεταγενέστερος σου, εκδήλωνε την αντιπάθειά του στις βεντάλιες επικαλούμενος την διεθνή βιβλιογραφία...

προδίδεσαι! και δεν το γράφει πουθενά στην βιβλιογραφία!

Αυτό είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο... Προφανώς αφορά τα περικόχλια κατά DIN934. Προσπαθώ να ανακαλέσω στην μνήμη μου περιπτώσεις αστοχίας. Έχω έρθει πολλές φορές αντιμέτωπος με αστοχία σπειρώματος, αλλά συνήθως λόγω λάθος υλικού (μαλακό περικόχλιο), λάθος βήματος (Μ10x1.25 σε M10x1.50, ή ίντσες σε χιλιοστά), ή λόγω χτυπημένου πάσου (που έχει βγάλει γρέζο)... Από την άλλη έχω και πολλά παραδείγματα αστοχίας του κοχλία... :confused:

Ότι το ταμείον είναι μείον;

Λογικά, τα δύο πέδιλα θα συνενωθούν. Φυσικά θα υπάρχει διαμόρφωση δοκού (στον οπλισμό) μεταξύ Κ1, Τ2.

:) κέρδισα, κέρδισα! Πολύ ενδιαφέρον έχει αυτό το νήμα, αναμένω και άλλα! προς το παρόν, ευχαριστώ!

Απ' ότι καταλαβαίνω το ζητούμενο είναι να υπολογίσεις τις απώλειες μέσω του τοίχου για την επιφάνεια του 1m² που είναι η προβολή του σώματος επάνω τον τοίχο. Προφανώς θεωρούμε ότι ο τοίχος θερμαίνεται μόνο δι' ακτινοβολίας, εφόσον η ροή του αέρα στο διάκενο μεταξύ τοίχου και σώματος είναι στρωτή (αν είναι τυρβώδης, άσ' τα!). Επομένως, ο τοίχος δέχεται θερμότητα μέσω ακτινοβολίας από το σώμα και ο συντελεστής συναγωγής θα βρεθεί από πίνακες που αναφέρονται σε ακτινοβολία (εκτός αν υποτεθεί ακτινοβολία μέλανος σώματος που μάλλον δεν είναι πολύ μακρυά της πραγματικότητας). Ο τοίχος χάνει θερμότητα: - λόγω ακτινοβολίας (μέρος της οποίας ανακλάται στο σώμα...) - λόγω μεταφοράς από το ανερχόμενο ρεύμα αέρα (εδώ χρειάζεται συντελεστής συναγωγής) - μέσω αγωγιμότητας. Η υπόθεση αγωγιμότητα δεν είναι μονοδιάστατο πρόβλημα στην συγκεκριμένη περίπτωση, (λόγω της περιορισμένης επιφάνειας σε σχέση με το πάχος του τοίχου), αλλά νομίζω ότι για της ανάγκες του προβλήματος δικαιολογείται μια απλοποίηση. Φυσικά εκτός από την αγωγιμότητα του τοίχου χρειάζεται η συναγωγή με το εξωτερικό περιβάλλον και η εξωτερική θερμοκρασία, που στον κανονισμό θερμομόνωσης ενσωματώνονται σε έναν και μόνο συντελεστή. Αν το πρόβλημα είναι όντως έτσι όπως το φαντάστηκα... καλή τύχη! Υ.Γ: Η συναγωγή με τον αέρα (μη εξαναγκασμένη ροή) είναι δύσκολη υπόθεση... Που θα την βρεις; Ίσως μπορείς να χρησιμοποιήσεις τους πίνακες που χρησιμοποιούμε στα στοιχεία συμπυκνώσεως των ψυγείων... Από πλευράς γεωμετρίας και θερμοκρασιών ταιριάζει αρκετά...

"Πονηρούλη"... ! το βρήκα!

Από την στιγμή που οι δήμοι δεν νομοθετούν, από την στιγμή που η νομοθεσία είναι η ίδια σε κάθε δήμο, από την στιγμή που η πολεοδομία δεν είναι αυτοδιοικητικό ζήτημα, δεν υπάρχει λόγος να υπάγονται οι πολεοδομίες στον Δήμο. Επιπλέον, είμαι υπέρ των απλών διοικητικών δομών. Η πολεοδομία είναι υπόθεση της κεντρικής εξουσίας, έχει σχέση με το ΥΠΕΧΩΔΕ, πρέπει να είναι τέτοια η δομή ώστε να μεσολαβούν οι λιγότερες δυνατές διοικητικές βαθμίδες μεταξύ του ελεγκτή και του υπουργού του. Πρέπει να εμπλέκονται όσο γίνεται λιγότεροι υπουργοί στην ζωή του τελικού υπαλλήλου.

Βασικά, τέτοιες συνδέσεις χρησιμοποιούνται -συνήθως- όταν το σώμα στο οποίο θέλουμε να βιδώσουμε είναι αλουμίνιο...

Συγνώμη, αλλά πόσο κρατάει μια "στιγμή"; "...κατασκευαζω εξοχικο στην Ευβοια και εχω τελειωσει τα τουβλα..." με το συμπάθιο δηλαδή, πέρασαν 9 μήνες, εκτός κι αν μιλάμε για άλλο σπίτι, οπότε πάω πάσο...

Archytas.... με προσβάλεις! για 'σένα έγραψα το #147!

Αν ο στόχος είναι απλώς να εξασφαλίσουμε με τον οικονομικότερο τρόπο ότι δεν θα έχουμε μηχανισμό ορόφου, δεν είναι ανάγκη να εισάγουμε τις τοιχοπληρώσεις στο μοντέλο. Αρκεί να έχουμε έναν γενικό μπούσουλα σχετικά με το ποια είναι τέμνουσα αστοχίας τους. Στην συνέχεια απλώς φροντίζουμε η τέμνουσα στο "όριο ελαστικότητας του ορόφου" συν την τέμνουσα αστοχίας των τοιχοποιιών να είναι μικρότερη (+ κάποιος ικανοτικός συντελεστής) από την τέμνουσα στο "όριο διαρροής του ορόφου". Υ.Γ: Όπως είπες, όλα αυτά είναι πολύ μακρυά από τον ΕΑΚ.

Ναι... εκλέγουμε τον κοχλία με βάση την εφελκυστική του αντοχή, την οποία υπολογίζουμε βάσει του fy και την πραγματικής διατομής. (τουλάχιστον έτσι κάνουμε οι πολιτικοί μηχανικοί, αλλά ας μην μπλέξουμε τα... διακλαδικά μας! )

Μήπως μα λέει μη αποδεκτή συμπεριφορά υπό ανακυκλιζόμενη φόρτιση (κόπωση; )

Έστω μία οικοδομή απολύτως κανονική καθ' ύψος όσον αφορά στον φορέα και στις τοιχοπληρώσεις. Υποβάλλεται σε οριζόντια ταλάντωση και σε κάποιον όροφο ρηγματώνονται κάποιες τοιχοπληρώσεις. Αμέσως μεταβάλλεται η δυσκαμψία. Η πρώτη ιδιομορφή στην θέση αυτή αποκτά ένα άλμα με αποτέλεσμα οι εντάσεις να αυξάνουν ενώ η αντοχή (μεικτή αντοχή τοιχοπληρώσεων - φορέα) μειώνεται. Ως συνέπεια η αστοχία συνεχίζει να εξελίσσεται στον συγκεκριμένο όροφο. Φτιάξαμε λοιπόν έναν μαλακό όροφο (για την ακρίβεια έναν μηχανισμό ορόφου) σε μια κανονική οικοδομή. Τι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε την εξέλιξη αυτού του φαινομένου; Πρέπει ο μετελαστικός κλάδος P/Δ του ορόφου να έχει αρκετά μεγάλη κλίση, ώστε πολύ σύντομα να καταλήγει σε αντοχή μεγαλύτερη από την ελαστική αντοχή των υπολοίπων ορόφων. Ώστε να μπορέσουν να επεκταθούν οι βλάβες και σε άλλους ορόφους. Γενικά την δουλειά αυτή την κάνουν τα τοιχεία ως εξής: P/Δ τοιχοποιίας P/Δ πλαισίων P/Δ τοιχωμάτων P/Δ συνολικό με διακεκομμένη ένα P/Δ που οδηγεί σε μηχανισμό ορόφου. Αυτά έπρεπε να τα λέει ο ΕΑΚ. Και αντί για τις "χαζομάρες" περί ελάχιστου πλάτους τοιχείων 1,5m, 50% τοιχοπληρώσεων κλπ, έπρεπε να δίνει εμπειρικές σχέσεις προσδιορισμού ελάχιστης αποδεκτής καμπύλης P/Δ. Ως αποτέλεσμα της ανεπάρκειας του ΕΑΚ είναι δυνατόν να φτιάξουμε μηχανισμό ορόφου σχεδιάζοντας σύμφωνα με το γράμμα του κανονισμού. Κι από την άλλη, υποβαλλόμαστε σε άσκοπες υπερβολές σε περιπτώσεις σαν εκείνη του sundance.