AlexisPap

Εννοείς να βρούμε τον ορισμό που δίνει ο ΕΑΚ, τον ορισμό που μας έμαθαν στο πολυτεχνείο, ή να πούμε με δικά μας λόγια αυτό που πιστεύουμε;

Τελικά, ο έλεγχος αντοχής ενός κοχλία γίνεται για την πραγματική διατομή στην θέση του σπειρώματος. Θεωρούμε ότι σε όλες τις θέσεις ο κοχλίας έχει σχεδιαστεί έτσι (ακτίνες καμπυλότητας στο σπείρωμα και στην σύνδεση με την κεφαλή, μεταβολή της κατανομής των τάσεων στην θέση του περικοχλίου) ώστε σε συνδυασμό με τα μετελαστικά χαρακτηριστικά του υλικού να μην υπεισέρχεται η υπόθεση "συγκέντρωση τάσεων" στην αξιοπιστία του υπολογισμού της αντοχής. Αν τα παραπάνω δεν ικανοποιούνται, απλούστατα θα έχουμε μικρότερο συντελεστή ασφαλείας από εκείνον που θεωρήσαμε κατά την μελέτη. Η αστοχία σε θέση άλλη από το σπείρωμα προφανώς είναι ένδειξη ότι ο κοχλίας δεν συμμορφώνεται με την θεωρία υπολογισμού της αντοχής.

Καλός !!!

Μα, δεν θα γίνουν και οι 7. Ανάλογα με την περίπτωση, μόνο τρεις θα γίνουν...

Χμμ... αυτές είναι τρεις ερωτήσεις!

ΟΚ, έβγαλα το εμβαδό με χαρτί και μολύβι και φαίνεται ότι έχεις δίκιο. Θα έλεγα ότι: Φορτία πλάκας: Ίδιο βάρος = 0.21*25=5,25kN/m2 Πλακόστρωση: θερμομόνωση +10cm τσιμεντοκονίαμα + 2cm σοβάς = 0,1*24+0,02*17= 2,74kN/m2 Κινητό = 2 kN/m2 Συνολικό μόνιμο πλάκας= 7,99kN/m2 Κινητό πλάκας= 2kN/m2 Φορτίο που μεταφέρεται στο εν λόγω δοκάρι: Μόνιμο 7,99*8,76/6,85= 10,21 kN/m Τοιχοποιία (10cm, 1m ύψος) = 0.2*1*18= 3,6 kN/m Ίδιο βάρος = 0.25*0.7*25=4,375 kN/m Κινητό 2*8,76/6,85 = 2,56 κΝ/m Συνολικό μόνιμο δοκού: 18,19 kN/m Συνολικό κινητό δοκού: 2,56 kN/m G=1,35g+1,5q= 1,35*18,19 +1,5*2,56=28.40 kN/m συντελεστής μετατροπής ροπής για τριγωνική φόρτιση ~1,3 Ροπή 1,3*ql2/8 = 1,3*28,40*6,85^2/8=217kNm κάθε ροπή μικρότερη από αυτή είναι παράλογα (και επικίνδυνα) υποεκτιμημένη... Υ.Γ: Τα εμπειρικά νούμερα τα αναφέρω για αξιολόγηση, αλλά δεν πρέπει να υποκαθιστούμε με αυτά τους υπολογισμούς...

Κάτι δεν καταλαβαίνω... - κάνω το τραπέζιο κατά DIN και βγάζω εμβαδόν 12~13m² - 120kg/m² είναι πολύ λίγο. Ειδικά για δώμα (αν κατάλαβα καλά). Μόνο ο σοβάς του ταβανιού είναι 35kg/m². - Ο τοίχος 0,1Χ1,0 είναι στηθαίο; Θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 0,2Χ1,0. Όπως και νά 'ναι, τοίχος 0,10 δεν υπάρχει σήμερα. Με τον σοβά 0,13 το ελάχιστο.

Δες και την δική μου, έχει μόνο τρεις ερωτήσεις! μήπως κερδίζω; !!!

Όπως κατάλαβες, μάλλον συμφωνώ. Όμως πρέπει να ρωτήσεις και την γνώμη αυτού που το σχεδίασε έτσι.

καλά... ο σωστό έλεγχος όμως δεν γίνεται έτσι, θέλει υπολογισμό της καμπυλότητας σε διαδοχικές διατομές και μετά εκτίμηση του βέλους. Αλλά δεν πειράζει. Πως βγήκαν 126kNm; Μου φαίνεται λάθος, εγώ βγάζω τουλάχιστον 350kNm. (να σχολιάσω ότι τα 200kNm εμφανίζονται "για πλάκα" σε δοκούς με άνοιγμα 4,5 ~ 5m) Λες ότι το "παπούτσι" θα έβγαινε μέσα στο σαλόνι... άρα έχει πλάκα και από την άλλη πλευρά της δοκού;

Ναι. Του εφελκυσμού που προκύπτει όταν ρηγματωθεί η τοιχοποιία. Αλλά όταν το διάζωμα είναι μέρος διαφράγματος, ποιο είναι το αξονικό που πραγματικά παραλαμβάνει; Φυσικά, ξαναλέω, δεν είναι κακό το ότι οπλίζουμε και αυτά τα διαζώματα κανονικά...

Ε, καλά, ας το γεμίσει τούβλα... τέλος πάντων, είναι όντως τρελοί... Θα έλεγα να έχεις οπλισμό ανοίγματος ικανό να παραλάβει την ροπή (g+0,3q)*l²/8. Μην βασιστείς στην μεγάλη ροπή στήριξης που θα δώσει το πρόγραμμα στο Κ13. Κάνε τον έλεγχο βελών για ερπυσμό και συστολή ξήρανσης!

Γενικά το σενάζ στην θέση σύνδεσης πλάκας - τοιχοποιίας δεν καταπονείται από κάποια ιδιαίτερη δράση, δοθέντος ότι βρίσκεται στην ακμή τομής δύο δίσκων ("διαφραγμάτων"). Κυρίως, δεν καταπονείται σε κάμψη και τέμνουσα. Το δε αξονικό είναι μικρό (άσχετα αν συνήθως οπλίζουμε το διάζωμα αγνοώντας την διαφραγματική λειτουργία της πλάκας)

Έτσι όπως λες, όχι. Τον ίδιο τον ρώτησες;

Τι τοιχειάρα είναι το Κ13; δεν βλέπω νόημα στο μεγάλο πάχος του Κ13. Θα ήταν καλή όμως μία νεύρωση στην μεριά έδρασης της Δ10. Όπως είπε ο συνάδελφος, αντίστοιχη του στατικού ύψους της δοκού. Έλεγχο βελών έκανες;

Εκτός θέματος βέβαια, αλλά δεν γνωρίζω κάποια πτυχή του Ελληνικού νομοθετικού πλαισίου που να μην περιορίζει την αρχιτεκτονική.

Κοχλίες Μ12 10.6. Χρήση σε προεντεταμένη σύνδεση κόμβου. Το σφίξιμο με αερόκλειδο δεν μπορούσε να ανεβάσει επαρκή ροπή διότι αστοχούσε ο κοχλίας στην ρίζα της κεφαλής. Κρίνοντας από την μορφή της επιφάνειας αστοχίας, λόγω κόπωσης. Τι σφίξιμο με κλειδί οδηγούσε σε αστοχία σπειρώματος.

Εφόσον η δυστρεψία μιας δοκού δεν είναι αναγκαία για την ισορροπία των πλακών (είναι μία περίσσια δέσμευση βαθμού ελευθερίας) μπορεί (και πρέπει) να αγνοήται.

Εγώ θα το έλεγα ανάποδα. άρθρωση από την μεριά του δρόμου... Αν το τοιχείο είναι επιδεκτικό παραμορφώσεως θα μπορούσε να έχει και εκεί άρθρωση.

Όχι ακριβώς. Αν ο Α είχε το 28, μέσα στα πιθανά Χ, Ψ είναι και τα {11,17} που είναι πρώτοι αριθμοί. Ο Α δεν ξέρει ποιοι είναι αλλά εάν είναι αυτοί τότε θα ξέρει ο Γ που θα έχει το γινόμενο 187. Έτσι ο Α δεν θα μπορούσε να είναι σίγουρος ότι ο Γ δεν μπορεί να βρει τα Χ, Ψ...

Δεν είναι λίγα. Κόπωση δεν παίζει, οι εντάσεις είναι πολύ μικρότερες του ορίου διαρροής. Παίζουν φαινόμενα δευτέρας τάξεως, για μικρά βέλη κάμψης, επειδή το άνοιγμα της κάθε "πλάκας" είναι πολύ μικρό. Ένας ναυπηγός λογικά θα ξέρει καλύτερα...

312211 13112221 1113213211 31131211131221

Δl = 30*7,2*0,00001=2mm. Είναι και δεν είναι ανάξιο λόγου. σίγουρα είναι ικανό να κουνήσει το τοιχείο. Το θέμα είναι, "πειράξει"; αν ναι, απλή έδραση ώστε να έχει περιθώριο ολίσθησης...

Ο Γ ήξερε ότι τα πιθανά ζεύγη είναι τα {2,26} και {4,13} από την αρχή. Όταν όμως ακούει τον Α να λέει πως ήξερε ότι ο Γ δεν μπορούσε να βρει τους αριθμούς, συμπεραίνει ότι το άθροισμα δεν πρέπει να είναι άθροισμα πρώτων, άρα πρέπει να ανήκει στο σύνολο {11, 17, 23, 27, 29, 35, 37}. Και αυτό ισχύει μόνο για το ζεύγος {4,13}.

To 17 μπορεί να γραφεί ως: 2+15 = 2+3*5 3+14 = 3+2*7 13+4 = 13+2*2 5+12 = 5+2*2*3 11+6 = 11+2*3 7+10 = 7+2*5 8+9 =2*2*2+3*3 παρατηρούμε ότι τουλάχιστον ο δεύτερος αριθμός δεν είναι ποτέ πρώτος. Άρα το 17 δεν μπορεί να είναι άθροισμα πρώτων. Άρα ο Α μπορεί να είναι σίγουρος ότι ο Γ δενμπορεί να ξέρει τα Χ, Ψ. Διότι μόνο αν και ο Χ και ο Ψ ήταν πρώτοι θα μπορούσε ο Γ να τους βρει.