AlexisPap

Φίλη Ελευθερία, ίσως έχεις μία σύγχυση ως προς τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την ηλεκτροδότηση. Και είσαι απολύτως δικαιολογημένη... Λοιπόν, το πρώτο που χρειάζεται είναι να έχει γίνει τελική θεώρηση της οικοδομικής αδείας. Μετά να έχουν πάει τα παραστατικά στην εφορία και να έχει δώσει αυτή την έγκρισή της. Αν αυτά έγιναν για το σύνολο της οικοδομής, τότε ανά πασα στιγμή μπορείς να συγκεντρώσεις τα υπόλοιπα δικαιολογητικά με απλές αιτήσεις: - Γνήσιο αντίγραφο αδείας με την ένδειξη "για την ΔΕΗ". - Σχέδιο ηλεκτρολόγου για την εγκατάσταση. - Συμβόλαιο Αν έγινε μερική τελική θεώρηση, μόνο για τους αποπερατωμένους διαιρετούς χώρους, δεν μπορείς να συλλέξεις τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τους μη αποπερατωμένους χώρους. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ζητήσεις ενημέρωση και συμβουλή από τον μηχανικό σου. Αν εχει γίνει μερική τελική θεώρηση μόνο για το αποπερατωμένο διαμέρισμα, δύσκολα

Μία διευκρίνιση ακόμη, δεν φαντάζομαι να μιλάμε για ολόπασο κοχλία;

Περίπου ναι. Δηλαδή: Για δεδομένη δράση σχεδιασμού Μ, Ν, Q, ασχέτως της προελεύσεώς της (μπορεί να είναι και ικανοτικά εντατικά μεγέθη) η σύνδεση θα σχεδιαστεί με τον ίδιο τρόπο: Πλαστικά σε εφελκυσμό κοχλιών, διάτμηση λαιμού και σύνθλιψη άντυγος. Ομοίως πλαστικά για τις περισσότερες ραφές. Μπορεί να διαφέρουν κανονιστικές λεπτομέρειες (που δεν γνωρίζω), αλλά η φιλοσοφία του σχεδιασμού είναι η ίδια.

Ναι... στην σύνδεση κεφαλής - λαιμού έχουμε συγκέντρωση τάσεων. Ωστόσο οι κοχλίες έχουν εκεί μία καμπύλη διαμόρφωση για να μην ξεκινάει από εκεί η διαρροή. Η -προσωπική μου- τεχνική εμπειρία λέει ότι οι κοχλίες αστοχούν στο σπείρωμα και όχι στον λαιμό, όταν καταπονούνται σε εφελκυσμό + ροπή στρέψης. Στην σύνδεση κεφαλής λαιμού αστοχούν λόγω κόπωσης (χαρακτηριστική μορφή της επιφάνειας αστοχίας) όταν σφίγγονται με αερόκλειδο. Μιλάω για κοχλίες 8.8 και 10.6.

Γίνε ποιο αναλυτικός... Βιδώνεις έναν κοχλία και σπάει; Τι είδους (μετρικό κοινό din931), με λαιμό ή όχι, τι αντοχής, με τι εργαλείο; Ή τον δοκιμάζεις σε καθαρό εφελκυσμό;

Ο σεισμός προσθέτει απαιτήσεις ικανοτικού σχεδιασμού. Την διαφορά μπορείς να την δεις και στην Ελλάδα μεταξύ: - Των κόμβων ενός χιαστί αντιανεμίου συνδέσμου - Των κόμβων ενός χιαστί συνδέσμου προορισμένου για σεισμικά φορτία. Αυτό που διαφέρει είναι τα εντατικά μεγέθη. Κατά τα λοιπά, η αντίσταση της σύνδεσης (αντοχή) υπολογίζεται με τον ίδιο τρόπο.

Έτσι γίνεται με τις θέσεις στάθμευσης. Τα 25m² που ορίζονται εκ του νόμου γίνονται διαιρετοί χώροι και πωλούνται, η υπόλοιπη επιφάνεια μένει -συνήθως- στους ιδιοκτήτες των θέσεων, οι οποίοι έχουν την αποκλειστική χρήση. Για να αλλάξεις κάτι στον χώρο στάθμευσης θέλεις σίγουρα: - Την συνυπογραφή των ιδιοκτητών όλων των θέσεων στάθμευσης (που στην περίπτωσή σου είναι ...ένας!). - Να μην υπάρχει συμβολαιογραφική δέσμευση. Άλλη διαδικασία, μπορεί να γίνει ακόμη και εάν υπάρχει συμβολαιογραφική δέσμευση, πάλι θέλει υπογραφές από όλους, δηλαδή ...τον έναν. Υ.Γ: Όλα με την επιφύλαξη του ελέγχου του κανονισμού και της διανομής, οι οποίοι μπορεί να ορίζουν ότι και άλλοι ιδιοκτήτες έχουν δικαιώματα επί του κοινοχρήστου τμήματος του χώρου στάθμευσης...

Δεν εμπλέκω τον σχεδιασμό των δημόσιων δικτύων ομβρίων, για τα οποία υπάρχει συγκεκριμένη μέθοδος, τα οποία οφείλουν να βασίζονται σε σύγχρονα και κατάλληλα για την συγκεκριμένη περιοχή υδρολογικά στοιχεία, και στα οποία η έκταση και ο χρόνος συρροής - απορροής είναι συνήθως τόσο μεγάλα που οι ακραίες εντάσεις βροχόπτωσης τα αφήνουν σχεδόν ανέπαφα. Περισσότερο αναφέρομαι στα οικοδομικά, τα οποία παγίως σχεδιάζουμε με βάση την σχετική ΤΟΤΕΕ. Στα έργα αυτά είναι αδύνατον να γίνει υδρολογική μελέτη και εκτενής υδραυλικός υπολογισμός (έστω ορθολογική μέθοδος). Όχι μόνον επειδή η έκταση του έργου δεν δικαιολογεί την δαπάνη της έρευνας, αλλά και διότι η ίδια η μέθοδος είναι ακατάλληλη για τόσο μικρούς και εξαρτώμενους από την ένταση χρόνους συρροής. Παρ' όλα αυτά, μέση ένταση 100mm/h είναι πραγματικά εξωφρενική (μπορεί -θεωρητικά- η ένταση πενταλέπτου να ήταν 45mm ).

Κατά την μελέτη των κατασκευών παροχέτευσης των ομβρίων υδάτων, είτε πρόκειται για ένα απλό λούκι στέγης, είτε για ένα μεγάλο αντιπλημμυρικό έργο, ο σχεδιασμός ξεκινάει με τα υδρολογικά στοιχεία της περιοχής. Για τα έργα που ξεφεύγουν από τα όρια του οικοπέδου, χρησιμοποιούμε όμβριες καμπύλες που μας δίνουν το ύψος βροχής ως συνάρτηση της κρίσιμης διάρκειας (χρόνος συρροής) και της περιόδου επαναφοράς. Φυσικά, οι τιμές ύψους βροχής (i) είναι "πιθανές" τιμές. Από τα διαγράμματα μπορούμε να διαπιστώσουμε εύκολα πόσο ισχυρότερη είναι η ένταση της πιθανής βροχόπτωσης με περίοδο επαναφοράς -ας πούμε- πενταετίας έναντι εκείνης με περίοδο επαναφοράς την διετία. Αλλά, πόση μπορεί να είναι η μέγιστη βροχόπτωση; Το ρωτώ αυτό με αφορμή την χθεσινή βροχόπτωση στην Θεσσαλονίκη: Σε περιοχή των προαστίων ο ρυθμός βροχόπτωσης ήταν εκπληκτικός και πέραν κάθε φαντασίας. Σε μια περιοχή για την οποία η όμβρια καμπύλη δίνει συνολικό ύψος βροχής 30mm για μία ώρα με περίοδο επαναφοράς πέντε έτη, η πραγματική βροχόπτωση που διήρκεσε περίπου μία ώρα, είχε ύψος βροχής περίπου 100mm. Φυσικά, κανείς δεν θυμόταν να έχει ζήσει τέτοια βροχή... Το θέαμα απίστευτο, τα νερά ξεχείλιζαν από παντού: από τα λούκια στις στέγες, από ταράτσες, από περιφράξεις, από κράσπεδα. Ο θόρυβος εκκωφαντικός... Σε επίπεδο μεγάλων δικτύων οι βροχοπτώσεις με ακραία ένταση φαίνεται πως δεν επηρεάζουν σημαντικά, μια που έχουν περιορισμένη έκταση. Όμως τα δίκτυα και οι εγκαταστάσεις μικρής κλίμακας δοκιμάζονται σκληρά, πόσο μάλλον αν σκεφτούμε ότι συνήθως σχεδιάζονται για μικρές περιόδους επαναφοράς... Ποια λοιπόν θα έπρεπε να θεωρείται μέγιστη πιθανή τιμή έντασης βροχόπτωσης; Ο σχεδιασμών κρίσιμων ιδιωτικών εγκαταστάσεων (όπως οι σχάρες έξω από ένα υπόγειο) σε ποια παροχή θα έπρεπε να βασίζεται;

Τα ίδια γνωρίζω κι εγώ. Θεωρημένα στοιχεία κόβουμε μόνον για τον τομέα δραστηριότητάς μας (πχ ως μηχανικός - κατασκευαστής κόβω μόνο ΑΠΥ - ΤΕ - ΔΑ για εσωτερική κίνηση υλικών, όχι εμπόριο). Αυτό που ήξερα είναι ότι η συναλλαγή που γίνεται μεταξύ -ας πούμε- δύο μηχανικών πιστοποιείται με ιδιωτικό συμφωνητικό (μη θεωρημένο) στο οποίο αναγράφεται και το τίμημα. Η συναλλαγή αυτή δεν μπορεί να περαστεί στα βιβλία, και για τον αγοραστή δεν μπορεί να αποτελέσει επαγγελματικό έξοδο.

Καλησπέρα Δήμητρα, αρκεί η ερώτηση σε ένα μόνο νήμα! Το πράγμα είναι σχετικά απλό: Πρέπει να συνυπογράφουν όλοι όσοι έχουν -βάσει συμβολαίων- λόγο για το ακίνητο. Για άδεια εσωτερικών εργασιών σε διαιρετό χώρο ή για αλλαγή χρήσης -που δεν θίγουν μη διαιρετά πράγματα- αρκεί γενικά η υπογραφή του ενδιαφερομένου.

Απαιτείται μελέτη ύδρευσης - αποχέτευσης. Τυπικά δεν εμπίπτει στις εργασίες μικρής κλίμακας.

Θα λάβεις ως αφετηρία την νοητή γραμμή των τελικών σταθμών (διαμορφωμένο έδαφος) και όχι το αδιαμόρφωτο.

Η συγκέντρωση ιζήματος είναι αναπόφευκτη. Τόσο ιλύς που καθιζάνει λόγω της ηρεμίας, όσο και άλατα που κρυσταλλώνονται και σχηματίζουν ένα υπόλευκο κοκκώδες ίζημα. Η υδροληψία κοντά στον πυθμένα μπορεί να έχει ως συνέπεια την σποραδική εισρόφηση ιζήματος. Στην δεξαμενή γενικά δεν υπάρχει διαστρωμάτωση του νερού και δεν είναι δυνατόν να πεις αν το φρέσκο νερό μαζεύεται στον πυθμένα ή στην επιφάνεια (στις μικρές δεξαμενές το εισερχόμενο νερό είναι ικανό να προκαλέσει πλήρη ανακύκλωση μέσα στην δαξαμενή). Δεν έχει βάση ο φόβος ότι το νερό κάτω από την υδροληψία μπορεί να μείνει στάσιμο επί μακρόν.

Τα είπε ο CostasV... Εκκένωση από τον πυθμένα, με τοπική διαμόρφωση "λακούβας" για ευκολία στην εκκένωση και στο πλύσιμο, με διατομή που να επαρκεί για να αδειάσει η δεξαμενή σε 1h το πολύ (μιλάμε για μικρές δεξαμενές, 10~20m³. Όχι κάτω από 2''. Πυθμένας με έντονη κλίση (>4%). Υδροληψία 10~20cm πάνω από την στάθμη του πυθμένα στην θέση του αγωγού υδροληψίας, με ελαφρά (αδιόρατη) κλίση προς την δεξαμενή ώστε να στραγγίζει πλήρως κατά την εκκένωση. Συνήθως με την διατομή του εκκενωτή (2''), μια που η εισαγωγή της αντλίας θέλει μεγάλη διατομή. Επιπλέον για να έχει μικρή ταχύτητα εισαγωγής και να μη παρασύρει λάσπη από τον πυθμένα. Θυρίδα επισκέψεως συνήθως σε απόσταση από εκκενωτή - υδροληψία ώστε να διευκολύνεται η στεγάνωση. Υπερχείλιση ~20cm κάτω από την οροφή, κυρίως για να είναι αρκετά κάτω από το τέλος της στεγάνωσης. Η υπερχείλιση προστατεύεται εξωτερικά με σίτα. Διατομή που να επαρκεί για ροή με ελεύθερη επιφάνεια. Εξαερισμός από την οροφή (άσχετα που εξαερίζει και η υπερχείλιση), ας πούμε 2'', προστατευμένη με σίτα. Στεγάνωση εσωτερικά με τσιμεντοειδή χωρίς πρόσμεικτα (άλλοτε με τσιμεντοκονίαμα των 600Kgr). Χρόνος παραμονής του νερού της τάξης της μίας εβδομάδος είναι συνήθης. Όπως είπαν οι συνάδελφοι εξαρτάται κατά βάση από το μικροβιακό φορτίο και το χλώριο.

Υποθέτω ότι έχει αλλάξει το όνομα του συμβολαίου με την ΔΕΗ... Να δει προσεκτικά τι γράφει ο λογαριασμός της ΔΕΗ (περιγραφή, τετραγωνικά). Να ελέγξει με βάση τον Αριθμό Παροχής του λογαριασμού ποιο είναι το ρολόι της. Να ελέγξει ότι όντως οι κοινόχρηστες καταναλώσεις χρεώνουν το ρολόι της. Να κάνει εξώδικο στον ιδιοκτήτη ζητώντας τα ρέστα και αποποιούμενη κάθε ευθύνη. Edit: Καλησπέρα myri, ωραίος συγχρονισμός!

Όλοι ανεξαιρέτως οι κινητήρες ξεκινούν με το 0% των ονομαστικών στροφών... Προφανώς εννοείς ότι εκκινούν με ρύθμιση του dimer στο 25% (κάτι που δεν το αμφισβητώ, πρόσφατα διαπίστωσα ότι ένας ανεμιστήρας μπορεί να ξεκινήσεις με 70V). Ξαναγυρνάμε στα ίδια. Οι ανεμιστήρες σε χαμηλές στροφές έχουν πολύ μικρή ισχύ. Μπορεί το τοποθετημένο μοτέρ να είναι ισχύος 2,2kW, αλλά ποιο είναι το πραγματικό φορτίο; Μπορεί να είναι -ας πούμε- 1,5kW στις 1450rpm. Όμως στις 700rpm η ωφέλιμη ισχύς στον άξονα είναι μόλις 188W και η καταναλισκόμενη μάλλον κάτω από 500W...

Δεν είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνω σωστά τι ζητάει η πολεοδομία. Αλλά εάν το καταλαβαίνω καλά (έδραση της δοκού μέσω εφεδράνου επί των στοιχείων της απόληξης), πρόκειται για μέγιστη ανοησία και παραλογισμό. - Πουθενά ο κανονισμός δεν προβλέπει τμήμα φέροντος οργανισμού οικοδομικού έργου να εδράζεται μέσω εφεδράνων επί του λοιπού φορέα. Ο κανονισμός λέει ότι κάνουμε ΜΟΝΟΛΙΘΙΚΕΣ κατασκευές. - Δεν υπάρχουν εφάδρανα κατάλληλα για τόσο μικρή μάζα. - Δεν βάζουμε εφέδρανα σε δοκαράκια 25cm. Αν γίνει σεισμός το δοκάρι απλά θα φύγει από πάνω. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. Κάποια στιγμή πρέπει να κοπεί η αυθαιρεσία των συναδέλφων με καρέκλα ΔΥ. Δεν είναι εκεί για να κάνουν τους έξυπνους, νόμος ορίζει την δουλειά τους.

Η πέργκολα σου είναι ολίγον... βαρβάτη. Στης ουσία επαναλαμβάνεις τον σκελετό μίας στάθμης, απλά δεν βάζεις πλάκα. Και προφανώς φαντάζομαι ότι η κατασκευή αυτή υπάρχει στο στατικό μοντέλο μαζί με την απόληξη. Δεν βλέπω λόγο για τον αποίο θα έπρεπε να μην συνδεθούν μονολιθικά δοκοί και τοιχώματα απόληξης.

Όσες περιπτώσεις μου έτυχαν, ο σχεδιασμός ήταν ημιεμπειρικός. Προδιαγραφές δεν συνάντησα ποτέ μου. Αλλά αυτά που ρωτάς είναι τυπικά πράγματα... Αν κατάλαβα καλά σε προβληματίζουν ζητήματα υγιεινής;

Το πρόβλημα βρίσκεται στην λειτουργία με μειωμένο αριθμό στροφών (και όχι στο dimer καθ΄ αυτό, των αρμονικών μη συνυπολογιζομένων), που σημαίνει μεγάλη γωνιακή ταχύτητα ολίσθησης πεδίου στον δρομέα. Που σημαίνει έκλυση μεγάλων ποσών θερμότητας στον δρομέα και μεγάλο ρεύμα (= θερμότητα) στον στάτη. Μικρή απόδωση, μεγάλη απώλεια ισχύος και σίγουρο κάψιμο για έναν κινητήρα που καλείται να εργαστεί με πλήρη ροπή στην άτρακτο (άσχετα που δεν μπορεί)... Όχι ότι είναι σωστό και για ανεμιστήρες. Αλλά στον ανεμιστήρα, μισές στροφές σημαίνει 25% της ροπής και 12,5% του φορτίου. Και επειδή τα μοτέρ των ανεμιστήρων σπανία περνάνε τον μισό ίππο, δεν τρέχει και τίποτα...

Η κοινή λογική υποβάλει να θεωρήσουμε πως τα υπερκείμενα πρέπει να είναι μικρότερα ή ίσα των υποκειμένων. Αλλά αν θέλεις να κάνεις μεγαλύτερη κολόνα επάνω, δεν νομίζω ότι απαγορεύεται να αυξήσεις το μήκος της κρυφοκολόνας...

Για λόγους πρακτικούς. Μιλάμε για μικρή κατασκευή, ειδικού χαρακτήρα, σε σχετικά δυσπρόσιτο μέρος, χωρίς πολλές κατασκευαστικές ευκολίες και δυνατότητες.

Δεν σε κατέκρινε κανείς. Είσαι ελεύθερος να ρωτάς οτιδήποτε και όποιος θέλει μπορεί να τοποθετηθεί εκφράζοντας την γνώμη του. Η άποψή μου, την οποία ήδη παρέθεσα, αφορά στην δική σου διευκόλυνση και είσαι -προφανώς- ελεύθερος να την δεχθείς ή όχι. Αν δεν βοήθησα, λυπάμαι.

Είναι ειδική κατασκευή, πήγε με q=5kN/m², είναι υπερδιαστασιολογημένη ως προς τις δοκούς κατά 25%, οι ήλοι υπάρχουν για την μεταβίβαση των φορτίων λόγω διαφραγματικής λειτουργείας.