AlexisPap

Για όλη αυτή την δουλειά που θέλουμε συχνά να κάνουμε οι ασχολούμενοι με την αναστήλωση, έγραψα κάποτε έναν απλό κώδικα σε VB. Διαβάζει τα δεδομένα από το txt αρχείο που φτιάχνει η εντολή print tables του SAP (τάσεις και συντεταγμένες κόμβων), υπολογίζει κύριες τάσεις, κάνει έλεγχο βάσει κάποιου κριτηρίου αστοχίας, υπολογίζει capacity ratio σε κάθε κόμβο και παράγει τρία αρχεία BMP με απεικόνιση του βαθμού καταπόνησης σε ψευδοχρωματική κλίμακα. Σαν πρόγραμμα δεν είναι κάτι φοβερό, μόνο μια ρουτίνα με πολύ απλή γραφή (κάποτε δούλευε σε QBasic). Οι επιλογές, ρυθμίσεις κλπ γίνονται μέσα από τον κώδικα. Με ελάχιστο κόπο μπορεί κανείς να το μετατρέψει ώστε να ελέγχει διαφορετικά κριτήρια αστοχίας, να υπολογίζει και να απεικονίζει οπλισμούς, να κάνει συνδυασμούς δράσεων κλπ. Το ανεβάζω μέσα σε ένα excel-άκι, μια που εδώ και χρόνια δουλεύω την VB αποκλειστικά από το Excel. Φυσικά το αρχείο είναι εντελώς άχρηστο, η μακροεντολή δεν έχει να κάνει τίποτα με το φύλλο εργασίας. Στην εκδοχή που ανεβάζω ελέγχει απλώς την μέγιστη εφελκυστική κύρια τάση για τρεις συνδυασμούς δράσεων και τυπώνει capacity ratio... Το αρχείο z.zip - 1.2 MB είναι το αρχείο δεδομένων που δίνει την παρακάτω εικόνα: . BMP.zip

Χωρίς διάγνωση θεραπεία δεν έχει. Αν είναι αυτό που φαντάζομαι χρειάζεται Ροδόπουλος πριν από κάθε άλλη ενέργεια...

Δεν καταλαβαίνω... Δεν είναι η τυπική περίπτωση βλάβης, κάτι παράξενο παίζει. Δίχνει σαν να είναι αποκόλληση τοιχοπλήρωσης με τμήμα επιχρίσματος της δοκού. Οι διατομές είναι θηριώδεις για οικοδομή του '73. Δεν γλιτώνεις το γκρέμισμα. Το πιθανότερο πάντως είναι να έχεις αποκόλληση τοιχοπλήρωσης που συμπαρέσυρε την επικάλυψη του κάτω πέλματος και του επιχρίσματός του λόγω οξείδωσης του οπλισμού (υποθέτοντας μεγάλο ποσοστό όπλισης). Αναμένω με ενδιαφέρον νεότερα...

Καμιά φώτο ακόμη;

Κρίμα... Πάντως στην πράξη κάνουμε συχνά κατακόρυφους αρμούς (προσθήκες, μανδύες, τμηματικές κατασκευές, ντουλάπια κλπ)...

Πού το λέει;

Θέλει λίγη προσοχή με την διάτμηση... Αξονικό δεν υπάρχει, ο κατακόρυφος αρμός σημαίνει μικρή διατμητική αντοχή και ακαμψία, αν βάλεις βλήτρα αυξάνεις το MRd και "χαλάς" τον ικανοτικό... Τις "γέφυρες πρόσφυσης" δεν είναι να τις εμπιστεύεσαι για τέτοιες δουλειές. Αλλά είναι κάτι που γίνεται, απλά θέλει προσοχή.

Την αγόρασα από τον προμηθευτή μου, την έφερε από Αθήνα, δεν ξέρω ποιας εταιρίας είναι, την πλήρωσα 280€. Σπάει πολύ εύκολα, γιαυτό και έχω μία ενώ αγόρασα τρεις . Δεν είναι πάντως σπάνιο πράγμα, κι άλλους που ρώτησα μου φέρνουν με τα ίδια περίπου λεφτά. Επίσης δεν είναι Φ18. Είναι Φ20 (SDS max).

Προφανώς, αλλά δεν μιλάω για εργοτάξια, εργαστήρια, οικοτεχνίες, βιοτεχνίες που δουλεύουν με μία τριφασική παροχή Νο2... Μιλάω για πραγματική βιομηχανία, πραγματικές εγκαταστάσεις ισχύος, που έχουν σταθερή συντήρηση, που χρειάζονται ένα κάρο άδειες για να λειτουργήσουν, που λειτουργούν με τεχνικό ασφαλείας 24h το 24ωρο... Σαν αυτά που ανέφερες, χαλυβουργία κλπ...

Δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι... Εγώ έχω πακτώσει μέχρι Φ18 και για τον λόγο αυτό έχω μία αρίδα 1,30m Φ20 . Και μετά έλεγχο με γρύλο στο 80% του fyd. Ίσως είμαι υπερβολικός, αλλά στα μικρά βάθη παίρνω κανονικότατη εξόλκευση.

Τα λογισμικά που γνωρίζω υπολογίζουν αστοχία κώνου. Γενικά η αστοχία κώνου απαιτεί μηδαμινό βάθος (γύρω στα 10Φ ~ 15Φ), που μπορεί να είναι καλό για ένα αγκύριο, αλλά όχι και για αποκατάσταση μονολιθικότητας... Υ.Γ: Ακριβώς, το σκυρόδεμα βάζει τους κανόνες. Υποθέτω το +2mm λόγω της υψηλής συνάφειας ρητίνης - σκυροδέματος. Αλλά και πάλι τονίζω ότι αυτά που λέω είναι προσωπική γνώμη...

Θες τάξη... Αν έπρεπε να πακτώσεις Φ8 σε σκυρόδεμα C20/25 δεν θα είχες απαίτηση Lb0 = 68Φ = 54cm που προκύπτει από τον τύπο 17.1 της §17.6.2 του ΕΚΩΣ; Η προσωπική μου γνώμη είναι προκειμένου περί εποξειδικής ρητίνης (υποθέτοντας ότι ανοίγεις τρύπα Φ10 και χρησιμοποιείς κάποια κατάλληλη παχύρρευστη ρητίνη με αδρανές) να θεωρήσεις διάμετρο πάκτωσης Φ12mm, οπότε θα λάβεις: Lb = 0.008^2/(0.7*4*0.012) * 435/2.3 = 0,36m. Αλλά lb.net = 0.3Lb = 0,3*0,54=0,16m Εγώ δεν θα άνοιγα ούτε με σφαίρες τρύπα μικρότερη από 30cm. Αλλά και πάλι, το κλειδί της επιτυχίας είναι στην εφαρμογή...

Η πρακτική αυτή είναι εφαρμόσιμη και διαδεδομένη. Πλην όμως τον σχεδιασμό δεν τον κάνει ο μπετατζής, τον κάνει ο μηχανικός. Μικρές διαφοροποιήσεις στον τρόπο εφαρμογής, αδιόρατες λεπτομέρειες για τον μη εξειδικευμένο παρατηρητή, χωρίζουν την πετυχημένη επέμβαση από την επικίνδυνη επέμβαση.

Το πρόβλημα δεν είναι τα 600kg που μπορείς άνετα να τα αναρτήσεις με ασφάλεια από ένα εκτονούμενο αγκύριο Μ12. Είναι η αποκατάσταση της μονολιθικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει η πλακίτσα να συμπεριφέρεται σαν να ήταν εκεί εξ αρχής. Πρέπει να αναπτύξει αρνητικές ροπές στα πακτωμένα άκρα της και να μην ρηγματωθεί (εμφανώς) στις θέσεις αυτές. Ο οπλισμός της πρέπει να επαρκεί για την ανάληψη της ροπής και να πακτώνεται στις γύρω πλάκες, ως εάν ήτο εκ κατασκευής τοποθετημένος εκεί. Πρέπει να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις εντάσεις λόγω συστολοδιαστολών, λόγω κραδασμών και δονήσεων κλπ κλπ. Επομένως, τα 600kg θα μπορούσες να τα αναρτήσεις από ένα βλήτρο πιθανώς Φ16 ή Φ18, χωρίς ρητίνη (απλός πείρος). Όμως την μονολιθικότητα για να την αποκαταστήσεις πρέπει να εξασφαλίσεις ότι η πάκτωση κάθε ράβδου οπλισμού μπορεί να φέρει το φορτίο διαρροής. Θα γνωρίζεις ότι όταν ελέγχουμε αγκύρια πακτωμένα με εποξειδικά, ελέγχουμε την επιφάνεια ενός κώνου αστοχίας και το απαιτούμενο βάθος πάκτωσης βγαίνει γενικά μικρό... Αλλά εδώ δεν πακτώνεις ένα μόνο αγκύριο, πακτώνεις μία σειρά ράβδων σε έναν φορέα που καλείται υπό το (εφελκυστικό) φορτίο των ράβδων αυτών να λειτουργήσει σε στάδιο ΙΙ. Επομένως δεν υπάρχει συνεχές μέσο και αστοχία μορφής κώνου. Η ταπεινή και προσωπική μου άποψη είναι ότι τις πακτώσεις αυτές πρέπει να τις ελέγχουμε κανονικά ως αγκυρώσεις οπλισμού. Αλλά με την εξής ευνοϊκότερη παραδοχή: Η διάμετρος πάκτωσης να μην είναι η διάμετρος της ράβδου αλλά η διάμετρος της οπής + 2mm. Edit: terry, πότε πρόλαβες, δεν σε είδα!

Πέραν των τεχνικών δυσχερειών και των δυσμενών επιπτώσεων στην παραγωγική διαδικασία, υπάρχει ένα θεμελιώδες ερώτημα: Προκύπτει από τα στατιστικά δεδομένα ή από κάποια μελέτη ότι η έλλειψη διαφορικής προστασίας αποτελεί (στατιστικά) βασική αιτία διακινδύνευσης της ανθρώπινης ζωής στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις; Αν ναι, παρά τις δυσκολίες και το κόστος, καλώς ζητείται ο ΔΔΕ. Αν όχι, κάτι είναι λάθος... - Στο εξωτερικό (όπου υπάρχει η κατ' εξοχήν βιομηχανία) πως αντιμετωπίζεται το θέμα; - Ξαναρωτάω: Είναι ξεκάθαρο σε ποιο τμήμα του δικτύου εστιάζεται ο κίνδυνος τον οποίο καλείται να αποτρέψει ο ΔΔΕ; Ο κίνδυνος βρίσκεται στην σταθερή εγκατάσταση (πριν τον ρευματολήπτη) ή στις συσκευές / εργαλεία (από τον ρευματολήπτη και μετά);

Τα 12cm είναι απελπιστικά λίγα... κάποιος θα φάει το κεφάλι του

Ξεχάστε την πολυουρεθάνη. Εξωτερική θερμομόνωση με εξηλασμένη πολυστερίνη (όσο πάχος είναι επιτρεπτό) + το σπατουλαριστό τελείωμα. Κι αν έχετε όρεξη για κάτι εξτρά μία ανακλαστική βαφή. Δεν υπάρχει τρόπος να πετύχετε καλύτερη θερμομόνωση με αποδεκτό κόστος.

μ.Χ.; Τι συνέβη τότε που μου διέφυγε της προσοχής;

Συγνώμη, αλλά προσπαθείς να εφαρμόσεις την ισοδύναμη στατική μέθοδο σε κατασκευή χωρίς διάφραγμα; Γιατί εμφανίζεις το φορτίο κατανεμημένο;

Έχεις διαρροή προς το σασί της εξωτερικής μονάδας. Με την βροχή η αντίσταση του σασί προς την γή μειώθηκε αρκετά ώστε να πέφτει ρελέ...

Ήλεγξες τις συνδέσεις που έκανε ο τεχνίτης; Συνήθως το καλώδιο πάει στην εσωτερική μονάδα και αυτός συνδέει ένα πεντάκλωνο (συνήθως L, N, G, και δύο για εντολή βαλβίδας) μεταξύ εσωτερικής - εξωτερικής μονάδας. Μήπως κάποιος αγωγός είναι πληγωμένος ή πολύ μακρύ το άκρο του και ακουμπάει στο σασί; Μήπως έκανε λάθος συνδεσμολογία και έβαλε ουδέτερο στην γείωση; Μήπως ήταν τσαπατσούλης και κάποιο συρματάκι που "πετάει" ακουμπάει σε γειτονικό αγωγό (Το καλώδιο διασύνδεσης έρχεται έτοιμο με πρεσσαριστά άκρα, αλλά συνήθως θέλει κόψιμο και κανείς δεν ξαναπρεσσάρει ακροδέκτες...); Τον οπτικό έλεγχο μπορείς να τον κάνεις και μόνος σου χωρίς εργαλεία. Αν έχεις τα φυλλάδια, μπορείς να επιβεβαιώσεις την ορθότητα της συνδεσμολογίας (πολλές φορές δεν χρειάζεται, υπάρχουν σύμβολα στις κλέμες και απλώς ελέγχεις αν κάθε αγωγός συνδέει όμοια σύμβολα. Αν ως εδώ δεν βγάλεις άκρη, χρειάζεσαι πολύμετρο (βασικά ωμόμετρο). Εφόσον η διαρροή είναι μετρήσημη, θα αποσυνδέσεις τις κλέμες από την μεριά της εξωτερικής μονάδας και θα μετρήσεις χώρια την πρίζα και χώρια τους ακοδέκτες της κλέμας για να δεις αν η διαρροή είναι στην εσωτερική μονάδα, στο μοτέρ ή στην βαλβίδα...

Η ποιότητα καθορίζεται από τους "εξακτέους". Κανένα σχολείο (βασικά και καμία επιχείρηση) δεν αξιολογείται βάσει της "πρώτης ύλης".

Αλλά μπορείς και να μπαζώσεις το υπόγειο μέχρι την προβλεπόμενη στάθμη αφήνοντας τοπική εκσκαφή για την είσοδό του. Μόνο που δεν ξέρω αν αυτό θα πρέπει να γίνει δια της οδού της νομιμοποιήσεως ή με κάποιον άλλο τρόπο...

Νταβατζιλίκι για να μην βρούν τον μπελά τους αυτοί που δεν κλέψαν το κράτος.

Δεν έχεις άδικο. Κι ούτε μπορώ να ισχυριστώ ότι ήμουν εκεί με θερμόμετρο και μανόμετρο... Απλά είπαν ότι όταν έσπασε (για την ακρίβεια έχασε την στεγανότητά του το ρακόρ) γέμισε ο τόπος ατμούς. Θα μπορούσε να έχει θερμοκρασία και κάτω από 100°C.