AlexisPap

Έχεις δίκιο, κακή διατύπωση. Το ερώτημα όμως παραμένει: Απαιτείται όντως ΔΔΕ σε κυκλώματα που δεν έχουν άμεσους χρήστες;

Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι τα κόμματα εξουσίας εν Ελλάδι έχουν ιδεολογικό υπόβαθρο; Καθυβρίζεις τον νεοφιλελευθερισμό όταν λες τέτοιες κουβέντες... Γιατί τόσο εμμονή με τον εμφύλιο; Αν θέλετε να κάνουμε σοβαρή ιστορική κουβέντα με ντοκουμέντα θα έχει πολύ ενδιαφέρον. Αλλά αυτή η εμμονή με το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο... Κι αλήθεια, είναι δυνατόν εν έτη 2010 να αναζητάμε ακόμη την προσωπική ευθύνη του κάθε αντάρτη, ή του κάθε φαντάρου του εμφυλίου, ή του κάθε τσολιά; Ή μήπως το πρόβλημα είναι αν η μεριά στην οποία βρέθηκαν οι παππούδες μας δικαιώθηκε ιστορικά; Αν υπάρχει ένα ιστορικό δίδαγμα από αυτή την υπόθεση είναι ότι την ανικανότητα της εξουσίας την πληρώνει ο λαός. Και ότι χωρίς ομόνοια δεν μπορεί να γίνει το παραμικρό. Τότε, μας παίξανε πολύ χοντρό παιχνίδι, και όπως και τώρα όλη η ουσία της προπαγάνδας και από τις δύο μεριές ήταν ότι για τον εμφύλιο φταίει ο μισός πληθυσμός, που ήταν προδότες. Τα ίδια και τώρα, αυτοί κάθονται στο σβέρκο μας και όλη η κουβέντα γίνεται για τις ευθύνες του λαού (δεν υπονοώ επ' ουδενί ιστορική αντιστοιχία, μόνο ομοιότητα, μην παρεξηγηθούμε): - Φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι που τα παίρνουν. - Φταίνε οι επιχειρηματίες (ναι οι μικρομεσαίοι, του μόχθου και του ιδρώτα) που τα δίνουν. - Φταίει το κεφάλαιο. Καλά είναι δυνατόν να τρώμε το ίδιο παραμύθι που έκανε τους παππούδες μας να σκοτώνονται; Εμείς φταίμε πάλι; Τι να κάνουμε, να σκοτωθούμε μεταξύ μας; Να μπουκάρουμε και να λιντσάρουμε τους ΔΥ; Να κάψουμε ξανά την Μαρφίν; Να συνεχίσουμε να σπάμε τα μαγαζιά στα κέντρα των πόλεων; Πότε θα σταματήσουμε την αυτομαστίγωση και θα ασχοληθούμε με αυτούς που φταίνε; Και μην ξανακούσω για την δική μας ευθύνη. Είναι προφανές πως έχουμε την αντικειμενική ευθύνη των πράξεών μας, δεν χρειάζεται ανάλυση το θέμα. Αλλά δεν έχουμε την ευθύνη της προαιρέσεως. Δεν έγινε ο απλός άνθρωπος φαύλος από ιδεολογική διαστροφή και από πρόθεση, έγινε από ανάγκη. Εκεί τελειώνει και η ιστορία της αντικειμενικής του ευθύνης. Όμως κάποιοι που ασκούν όλα αυτά τα χρόνια εξουσία επεδίωξαν συνειδητά να οδηγήσουν την χώρα σε αυτή την κατεύθυνση για να διατηρήσουν την καρέκλα. Κάποιοι έκριναν ότι θα βολευτούν με αυτή την κατάσταση και την επεδίωξαν. Και είναι αυτοί που μας λένε "μαζί τα φάγαμε".

Δηλαδή: - Κινητήρας 150kW πρέπει να τροφοδοτείται μέσω ΔΔΕ; - Ηλεκτρική κάμινος εξαγωγής αλουμινίου ομοίως; - Γενικώς βιομηχανικά κυκλώματα και καταναλώσεις που δεν έχουν άμεση σχέση με το προσωπικό, που δεν έχουν ρευματολήπτες και τους γνωστούς διακόπτες με πλήκτρο πρέπει να προστατεύονται από ΔΔΕ; - Όλα τα κυκλώματα ασχέτως ισχύος; - Μήπως στα σπίτια πρέπει να βάζουμε και έναν ΔΔΕ στα ρολόγια για να προστατεύει την γραμμή μετρητή - πίνακα; - Μήπως η ΔΕΗ πρέπει να βάλει ΔΔΕ σε όλο το εναέριο και υπόγειο δίκτυο; - Αλήθεια, οι σταθμοί παραγωγής (ΑΗΣ / ΥΗΣ) είναι βιομηχανικές εγκαταστάσεις; Προστατεύονται κι αυτές από ΔΔΕ; - Μήπως ο ΔΔΕ είναι για να προστατεύει κυκλώματα ρευματοληπτών και κυκλώματα με άμεσο χειρισμό (όπως ο οικιακός φωτισμός); Μήπως δηλαδή αυτό που προσπαθούμε να προστατέψουμε δεν είναι η εγκατάσταση αλλά οι συσκευές που κοτσάρονται στην εγκατάσταση (υπολογιστές, στεγνωτήρες, τοστιέρες, πλυντήρια, καφετιέρες, μίξερ, σκούπες κλπ κλπ) καθώς και οι διακόπτες πλήκτρου; - Μήπως δεν έχει νόημα να προστατεύουμε με ΔΔΕ τις μόνιμες εγκαταστάσεις;

Όπως καταλαβαίνεις κι εγώ είχα ανάλογο "κόλλημα", μόνο που έμεινα στην θεωρία... Λοιπόν, να μερικές σκέψεις: Δοθέντος ότι με το ντίζελ δύσκολα θα περάσεις τις 2000rpm θα πρότεινα να μην παιδευτείς με λιγότερα από 1500cc και λιγότερους από τρεις κυλίνδρους. Εκτός κι αν καταλήξεις στην πατροπαράδοτη μορφή του συμπιεστή με λοβούς... Η λύση αυτή σε γλιτώνει από πολλούς μπελάδες σχετικά με τον βαθμό υπερπλήρωσης. Σε συνδυασμό με το τούρμπο σε απαλλάσσει από την δύσκολη δουλειά να πρέπει να ταιριάξεις πιέσεις συμπιεστή και στροβίλου. Επίσης σου δίνει την δυνατότητα να δουλέψεις με μικρότερο κυβισμό και λιγότερους κυλίνδρους, και να έχεις συγχρόνως πολύ καλή λειτουργία σε μεγάλο φάσμα στροφών και φορτίου. Στην ουσία θα έχεις έναν ατμοσφαιρικό κινητήρα που θα γίνεται υπερτροφοδοτούμενος για μεγάλα φορτία. Αναγκαστικά θα ξεκινήσεις και θα περιοριστείς από τα υλικά που θα μπορέσεις να βρεις: - Χρειάζεσαι ψηλά έμβολα για να κρατάνε κλειστές τις θυρίδες όταν βρίσκονται στο ΑΝΣ, κάτι που δεν απαιτείται με αντλία στροφαλοθαλάμου. Επίσης πρέπει να είναι κατάλληλα για τις πιέσεις ενός ντίζελ... - Χρειάζεσαι μακρύτερες μπιέλες από αυτές που φοράνε οι δίχρονες βενζινομηχανές με αντλία στροφαλοθαλάμου, εκτός κι αν βρεις έμβολα που να έχουν χαμηλά τον πείρο ή αν φτιάξεις δικά σου έμβολα... Είχα βρει κατάλληλα έμβολα από τετράχρονη ντιζελομηχανή (ψηλά) αλλά ήταν μεγάλα (διάμετρος ~10cm)... Κατάλληλα έμβολα, ψηλά και αρκετά χοντροκομμένα για να αντέχουν, έχουν μικρές δίχρονες μηχανές "της πλάκας" με θυρίδα εισαγωγής στροφαλοθαλάμου (έχουν το καρμπυλατέρ στον κύλινδρο και όχι στον στροφαλοθάλαμο). Αλλά είναι αρκετά μικρά... Αν λύσεις τα παραπάνω και κατασκευάσεις έναν κινητήρα, θα μπορέσεις να τον λειτουργήσεις σε πρώτη φάση με τον αέρα που κάνει το μοτέρ μίας ηλεκτρικής σκούπας. Τα υπόλοιπα θα χρειαστούν πολύ πειραματισμό... Τα υπόλοιπα προβλήματα θα έλεγα να τα αφήσεις κατά μέρος σε πρώτη φάση...

Το πρόβλημα το δημιουργούν οι θυρίδες και το ελάχιστο λαδάκι που μαζεύουν κάθε φορά που περνάει μπροστά τους το έμβολο. Της μεν εισαγωγής εισέρχεται στον κύκλο καύσης, το δε της εξαγωγής απορρίπτεται... Αν ήταν ντίζελ θα σου έλεγα αεραντλία εκτοπίσεως. Αλλά για βενζίνη η μόνη λύση είναι υψηλό ρελαντί Εφόσον έχεις ψεκασμό κατά την φάση της συμπίεσης όχι (αλλιώς θα έχανες καύσιμο). Αλλά χωρίς υπερβολές μια που η δίοδος περίσσιου αέρα σημαίνει απώλεια ισχύος και ψύξη της εξαγωγής -> μειωμένη απόδοση του στροβίλου. Αδύνατον. Δεν θα δουλέψει. Αν θες να μπείς σε αυτή την λογική θέλεις μηχανή αντικείμενων εμβόλων τύπου junkers, με διαφορά φάσης μεταξύ των στροφαλοφόρων ώστε να ανοίγει πρώτη η εξαγωγή και να κλείνει τελευταία η εισαγωγή. Κάποτε με το σκεπτικό αυτό, αλλά με έναν στροφαλοφόρο, σχεδιάστηκε η μηχανή του trojan, με δύο έμβολα στον ίδιο διωστήρα... Δεν αρμόζει όμως στην σύγχρονη εποχή. Όχι δα! Είναι γνωστό ότι οι πολιτικοί μηχανικοί τρελαίνονται για τα δίχρονα! Νά τες! Αν σου αρέσουν τα ντίζελ θα έλεγα σε στροφαλοθάλαμο δίχρονης βενζίνης να προσαρμόσεις μικρότερης διαμέτρου κύλινδρο και να το κάνεις ντίζελ. Σαφώς περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας! Επίσης πολύ καλή επιλογή για ξεκίνημα μπορεί να αποτελέσει ένας παλιός δικύλινδρος αεροσυμπιεστής. Μέσα στον κανονικό κύλινδρο θα προσαρμόσεις χιτώνια μικρότερης διαμέτρου με τις θυρίδες και κεφαλή της αρεσκείας σου. Θα έλεγα να ξεκινήσεις αναλογιζόμενος τα εξής δύο ζητήματα: - Πως θα σχεδιάσεις ένα τούρμπο που να λειτουργεί τόσο ως στρόβιλος όσο και ως συμπιεστής με την ίδια πίεση και πως θα πετύχεις η πίεση λειτουργίας να είναι ίση με την πίεση των καυσαερίων κατά το άνοιγμα των θυρίδων εξαγωγής. - Πως θα μπορέσεις να προγραμματίσεις τον ψεκασμό με μοναδικό δεδομένο την πίεση στην εισαγωγή και το λ.

Όπως τα λες είναι argarab. Χρειάζεται να συμβούν πολλές συμπτώσεις (τις κυριότερες τις ανέφερα στο #2) για να παρατηρηθεί κτήριο να βυθίζεται στο ρευστοποιημένο έδαφος κατακόρυφα. Μία παράμετρος που δεν θίξαμε καθόλου είναι το θέμα της άνωσης: Ακόμη κι αν αρχικά συμβούν όλες αυτές οι συμπτώσεις, εφόσον δεν αστοχήσει ομοιόμορφα και καθολικά η εδαφόπλακα, η άνωση θα ανακόψει την βύθιση, δίνοντας το προβάδισμα στην ανατροπή.

Δίχρονα μηχανάκια με ψεκασμό (ντίζελ βεβαίως) και τροφοδότηση από φυγοκεντρικό κομπρέσορα υπάρχουν εδώ και σχεδόν εκατό χρόνια: jumo 205. Και με πραγματικό τούρμπο, εφόσον δεν σε ενδιαφέρουν εξεζητημένες λύσεις τύπου napier nomad υπάρχουν και οι zoche (ντίζελ πάντα, τυχαίο, δε νομίζω!). Μεγάλο μπελά ανοίγεις. Που ξεκινάει με το γνωστό θέμα του ελέγχου των λαδιών στον θάλαμο καύσης, περνάει από την λειτουργία με μειωμένο φορτίο (αφού ο βενζινοκινητήρας σε χαμηλό φορτίο και ασχέτως rpm δεν έχει αρκετή παροχή καυσαερίων για να στροφάρει το τούρμπο), κάπου εκεί τα μπλέκει με την απόπλυση και την υπερπλήρωση, και καταλήγει στον προγραμματισμό του ψεκασμού και στον προσδιορισμό της στοιχειομετρικής αναλογίας με άγνωστη ...την ποσότητα του αέρα! Επιπλέον, είναι ευκολότερο να κάνεις την δουλειά με ένα δίχρονο μοτέρ στο οποίο θα τροποποιήσεις την δίοδο που ενώνει τις θυρίδες με τον στροφαλοθάλαμο. Προς το παρόν ξέχνα το κάρτερ, απλά αφαιρείς την βαλβίδα εισαγωγής (ή την θυρίδα εισαγωγής, ο,τι έχει) και φροντίζεις να έχει πάντα λίγο λαδάκι. Αν πάρει ποτέ μπρος, κόβεις τον στροφαλοθάλαμο και κάνεις ελαιοδοχείο... Υ.Γ: Με βάση την παραπάνω ιστορική αναφορά νομίζω πως γίνεται κατανοητό ότι χρειάζεσαι τουλάχιστον δύο κυλίνδρους και διπλό συμπεστή: μία βαθμίδα αλά κομπρέσορ με κίνηση από τον στροφαλοφόρο και μία βαθμίδα τούρμπο... Καλή τύχη!

Καλά, τόσες μέρες δεν ακούει κανείς τίποτα; and time evaporates

Στην φάση του καλουπώματος - σκυροδέτησης και τα δύο γίνονται εξίσου εύκολα. Από πλευράς πολιτικού μηχανικού η δεύτερη λύση δίνει στρεβλή - ευθειογενή επιφάνεια και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ακαδημαϊκά φυσικά. Τόσο στην πρώτη, όσο και στην δεύτερη λύση, αυτός που θα περάσει τα κεραμίδια θα σε βρίσει. Καλύτερα θα ήταν η κάτω δοκός να είναι κάθετη στην κλίση (και φυσικά οριζόντια).

Πες τα ρε CNA! Νομίζουν μερικοί ότι οι πολίτες ανακάλυψαν την διαφθορά. Οι πολίτες αυτοί πριν εξήντα χρόνια ήταν αγρότες, εργάτες, πρόσφυγες, αλλά πάνω απ' όλα μπεσαλήδες άνθρωποι, πιστοί στην αξία του προσώπου, στο καθήκον, στον λόγο του άλλου. Άνθρωποι που υπέφεραν στα Λαρισαίικα τσιφλίκια, στα καπνεργοστάσια της Θεσσαλονίκης, στα βουλγάρικα στρατόπεδα αναγκαστικής εργασίας, στους αθηναϊκούς προσφυγικούς καταυλισμούς, που με το αίμα τους τρώγαν το ψωμί τους. Ανίκανοι να πράξουν το άδικο, ικανοί να αγωνιστούν με πλήρη αυταπάρνηση για το δίκαιο, τα δικαιώματά τους, ένα καλύτερο αύριο, την ελευθερία. Αυτούς τους ανθρώπους αναίσχυντες και άπονες εξουσίες τους κάναν δοσίλογους, προδότες, τους βάλαν να πολεμήσουν μεταξύ τους, τους βάλαν να εξαγοράσουν την ζωή τους με το χαφιεδιλίκι, τους κατέστρεψαν την ζωή στις πατρογονικές εστίες, τους τσουβάλιασαν σε αστικά κέντρα, τους βάλαν στην ουρά για μία βίζα για την Γερμανία, τους παίξαν σαν μαριονέτες, τους είπαν ψέμματα, τους εξαπάτησαν, τους βάλαν να παίξουν το παιχνίδι του καλού και του κακού, του πατριώτη και του προδότη, του αριστερού και του δεξιού, του χωριάτη και του πρωτευουσιάνου, του "δικού μας" και του "άλλου", του Πειραιώτη και του Αθηναίου. Τους ποδηγέτησαν επί εξήντα χρόνια με μαστίγιο και καρότο, μοιράζοντας εξουσία και καρέκλες σε ανθρώπους διευθαρμένους, εξαγοράζοντας με το δημοσιοϋπαλληλίκι, όχι τις ψήφους αλλά τις συνειδήσεις. Τους πήρε 60 χρόνια αλλά πέτυχαν να διασπάσουν τον κοινωνικό ιστό, να σπείρουν την αμφισβήτηση των αξιών, την αποδιοργάνωση, κατάφεραν να εγκαθιδρύσουν το καθεστώς άσκησης εξουσίας που ήθελαν. Όχι μόνοι τους βέβαια, με στήριξη και καθοδήγηση απ' έξω... Κι όλα αυτά για το βίτσιο της εξουσίας. Έρχονται λοιπόν τώρα να μας πούν ότι "μαζί τα φάγαμε" κι εμείς καθόμαστε και το συζητάμε κι όλας! Και μην μου πει κανείς περί δημοκρατίας και "εμείς τους ψηφίσαμε". Ναι εμείς του ψηφίσαμε, μας έδωσαν άλλη επιλογή; Και οι συνταγματάρχες στο αποτέλεσμα εκλογών στήριζαν το καθεστώς τους. Ζούμε σε μία μη δημοκρατική χώρα, σε μία χώρα όπου η εκτελεστική εξουσία καταπατά το σύνταγμα ελέγχοντας πλήρως την νομοθετική εξουσία, μερικώς την δικαστική και ευρισκόμενη σε απόλυτη διαπλοκή με τον τύπο. Δεν έχουμε Δημοκρατία. Κάθε συζήτηση που ξεκινάει από διαφορετική βάση είναι εξωπραγματική.

Κανείς δεν πληρώνει και κανείς δεν φοβάται. Πριν έξι χρόνια, οικοδομή με διάβρωση στα υποστυλώματα, κίτρινη κατά τον σεισμό, με απόκλιση από την κατακόρυφο ~20cm στο ύψος των τεσσάρων ορόφων, με έκθεση επικινδύνου... Τελικά δεν κάναν ΤΙΠΟΤΑ! Πριν οκτώ χρόνια, οκταώροφη οικοδομή στην παραλία, χωρίς τοιχώματα, με ημιυπόγειο. Στην περίμετρο όλα τα υποστυλώματα κοντά και στο εσωτερικό γύρω από κάθε υποστύλωμα πεσμένα θρύμματα από μπετό και σκουριά (γνώριμη εικόνα), τα υποστυλώματα χωρίς γωνίες και το Φ14 ανύπαρκτο. Τελικά τα ...σοβάτισαν! Πέρυσι, οικοδομή με σοβαρότατα προβλήματα στην πλάκα επικαλύψεως... Με το ζόρι τους έπεισα να δώσουν (όχι σε εμένα) 1500€ για στεγανώσεις και τους φάνηκαν και πολλά! Μόνο στα πλαίσια σοβαρών εργολαβιών γίνονται τέτοιες δουλειές, ή σε μικρή κλίμακα σε ελάχιστα ιδιωτικά έργα...

Θα μπορούσε κάποιο κτήριο να βυθιστεί κατακόρυφα... Αλλά αυτό προϋποθέτει απόλυτη ομοιογένεια των χαρακτηριστικών του εδάφους σε όλη την περιοχή που επηρεάζει το κτήριο και το κέντρο βάρους του κτηρίου να ανήκει στην ίδια κατακόρυφο με το κέντρο βάρους της θεμελίωσης (μηδενική εκκεντρότητα). Λίγο δύσκολα να συμβούν όλα αυτά στην πράξη, συμβαίνουν όμως εύκολα στο πείραμα...

Επειδή τα έγραψα λίγο... μπερδεμένα στα ενδιάμεσα μηνύματα κάνω μία ανακεφαλαίωση: Ακόμη κι αν έχουμε ανεξάρτητους φορείς στο ίδιο μοντέλο η δυναμική ανάλυση θα βγει σωστή ως προς τις ιδιομορφές και τα εντατικά μεγέθη: Ιδιομορφική ανάλυση: Όταν υπάρχουν ανεξάρτητα τμήματα στο μοντέλο, το μητρώο δυσκαμψίας θα έχει τμήματα διαγωνίως διατεταγμένα που θα είναι ασύνδετα. Οι ιδιοτιμές υπολογίζονται κανονικά. Στις εξισώσεις των ιδιοδιανυσμάτων η έλλειψη μη διαγώνιων όρων θα έχει ως συνέπεια να εμφανιστούν και εξισώσεις της μορφής 0*φ(i)=0. Προφανώς ο αλγόριθμος αντιμετωπίζει το πρόβλημα αποδίδοντας κανονικοποιημένες τυχαίες τιμές. Επειδή ακριβώς οι τιμές είναι τυχαίες, η μορφή των ιδιομορφών φαίνεται παράλογη. Φασματική απόκριση: Μάλλον τα προγράμματα χρησιμοποιούν το διάνυσμα στερεοστατικής συσχέτισης για να αποφύγουν την ιδιομορφική (χρονική) επαλληλία μη σχετιζόμενων ιδιομορφών. Πράγμα που σημαίνει ότι η τέμνουσα βάσης και τα εντατικά μεγέθη θα είναι τα αντιπροσωπευτικά για κάθε ανεξάρτητο τμήμα του μοντέλου. Στα δικά μου προγράμματα που δοκίμασα έτσι συμβαίνει. Φυσικά τα ποσοστά συμμετοχής των ιδιομορφών είναι παράλογα. Που σημαίνει ότι Χρειάζονται περισσότερες ιδιομορφές για να "πιάσουμε" καλό ποσοστό συμμετοχής των μαζών. Επομένως τα ουσιαστικά προβλήματα μάλλον περιορίζονται στο στάδιο του ελέγχου και δεν έχουν να κάνουν με την ανάλυση. Ο σχετικός έλεγχος του προγράμματος μπορεί να γίνει με μονοβάθμιους ταλαντωτές, αλλά δεν μπορούν να συγκριθούν άμεσα οι ιδιοπερίοδοι. Πρέπει να συγκριθούν οι τέμνουσες βάσης του κάθε ταλαντωτή σε σχέση με ένα μοντέλο που θα έχει μόνο έναν ταλαντωτή...

Αστείο πράγμα... Μήπως η διπλωματική είναι πιο ενδιαφέρουσα;

Πως γίνεται αυτό; Οι ιδιομορφές δεν μπορούν να είναι περισσότερες από τους βαθμούς ελευθερίας...

Αν κάνεις όμως σε δύο πανομοιότυπους στύλους δυναμική ανάλυση (μονοβάθμιοι ταλαντωτές) θα λάβεις τέσσερις αντί για δύο ιδιομορφές (μόνο μεταφορικές μάζες)... Και ενώ η τέμνουσα βάσης κάθε στύλου θα είναι σωστή, η κάθε ιδιομορφή θα ενεργοποιεί το 50% της δρώσας μάζας...

Σωστός... Ανάλυση με πολύ σασπένς και εκπλήξεις! Ωραία δουλίτσα, για πες μερικά στοιχεία, άνοιγμα, πλάτος, φορτία, ύψος πυλώνων... Έτσι για να πάρουμε μια γεύση. Αφού θα το κάνει αλά κούτρα, θυμήσου να λογαριάσεις την συστολή ξήρανσης και τον ερπυσμό, εφόσον βέβαια το άνοιγμα και η αναπτυσσόμενη ένταση δικαιολογούν τον κόπο...

Χμμ... Το καθαρά αλγευρικό μέρος της ανάλυσης δεν έχει πρόβλημα. Το μητρώο απλά θα έχει δύο ξεχωριστά μέρη που θα είναι τελείως ανεξάρτητα ως προς τα Κij, (i<>j). Όπως συμβαίνει στα απολύτως συμμετρικά κτήρια σε σχέση με τα τμήματα του μητρώου που εκφράζουν δυσκαμψίες κατά Χ και κατά Ψ. Λύνεται, οι ιδιομορφές και ιδιοπερίοδοι θα είναι σωστές, αλλά μετά; Τα ποσοστά συμμετοχής θα είναι άσχετα, οι επαλληλίες θα είναι σωστές, αλλά μεταξύ ποιών ιδιομορφών; Πρέπει να έχει την αντίστοιχη υποδομή του πρόγραμμα για να αντιληφθεί ότι κάθε ανεξάρτητο τμήμα του μητρώου είναι διαφορετική κατασκευή... Η ανάλυση μπορεί να έγινε, αλλά πως θα γίνουν οι έλεγχοι; Δεν ξέρω αν το κάνει κανένα πρόγραμμα.

Άντε ρε... και είναι αμαξιτή; ενδιαφέρον έχει... Ναι, στην θλίψη πρέπει να λογιστεί και το σκυρόδεμα, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να μην δίνει οδηγίες το ΕΝ 1994-2.

Α!!! αυτό το λένε απ' την αρχή... Να φανταστώ εγκάρσιες δοκοί ανά δύο μέτρα περίπου και δύο γαϊδούρια διαμήκη κάτω απ' τα καλώδια; Κατάστρωμα 20cm; Edit: Φυσικά ο Topap έχει δίκιο...

Θες να πεις ότι δεν υπάρχει διάφραγμα αλλά πλακοδοκοί, η μία δίπλα στην άλλη...; Στον μεν εφελκυσμό συμμετέχει και η πλάκα με την ισοδύναμη διατομή λόγω οπλισμού. Στην θλίψη συμμετέχει με την ισοδύναμη διατομή λόγω σκυροδέματος. Αλλά και επειδή είναι γέφυρα; που βρέθηκε το αξονικό;

Πως γίνεται μία δοκός που αποτελεί μέρος διαφράγματος να καταπονείται σε αξονικό;

Έχω ακούσει και από άλλους χαμηλές τιμές και έχω απορία... Με τιμή χάλυβα 0,8€/kg σημαίνει ότι εργασία, κολλήσεις, αμμοβολή, χρωματισμοί, μεταφορά, γερανός, βοηθητικά υλικά ενσωματούμενα και μη, φύρα, συναρμολόγηση, αποκατάσταση χρωματισμών κοστίζουν μόνο 0,5€/kg; Εγώ δεν πέτυχα ποτέ κάτω από 2,5€/kg, φυσικά μιλάμε για μικρές δουλειές (15~20tn) και δύσκολες (ελαφριά δικτυώματα κλπ). Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε το κόστος συναρτήσει του τύπου κατασκευής ή συναρτήσει του μέσου βάρους διατομής...

Υπάρχει και σχετική οδηγία* του ΤΕΕ να μην περιλαμβάνονται δασαρχεία, αρχαιολογίες κλπ... *δεν θυμάμαι ακριβώς τι είναι, αν είναι απλώς γνωμοδότηση του νομικού τμήματος ή κάτι άλλο. Πάει καιρός πάντος...

Μα... ο πίνακας F1.1 είναι του ΕΚ-3, όπως και ο F1.2. Εγώ δουλεύω με το SAP. Καταλαβαίνει μόνο από c1, δεν ξέρει τι είναι το c2 και δουλεύει μόνο με τον πίνακα F1.1. Ως εκ τούτου γενικά είναι προς την μεριά στης ασφαλείας. Γενικά λαμβάνει σωστά τους συντελεστές ψ αλλά δίνει και την δυνατότητα να πειράξεις το c1 κατά βούληση. Συχνά χρειάζεται επέμβαση στο k. Δεν μου έτυχε ποτέ να είναι τόσο συντηρητικά τα μεγέθη που να χρειαστεί να παραβλέψω τον δικό του έλεγχο, μολονότι ελέγχω τον στρεπτοκαμπτικό και με το χέρι. Κι έχω κάνει πολύ λυγηρά πράγματα...