AlexisPap

Με πρόλαβαν οι συνάδελφοι... Καλύτερα, μία που γενικά δεν θεωρώ σωστό να κάνω τέτοιου είδους υποδείξεις. Προφανώς τώρα "παίζεις" με το πρόγραμμα. Κοιτάς τις διάφορες παραμέτρους στον σχεδιασμό, στην διαμόρφωση του φορέα, το πως μπορεί να βγει ένας φορέας "όμορφος", λειτουργικός και οικονομικός. Ό,τι δηλαδή κάνουμε και σε μια πραγματική μελέτη. Ωστόσο σε μια πραγματική μελέτη και τα συγκριτικά πλεονέκτημα είναι πραγματικά και ποσοτικά ορισμένα. Γιατί να κάνω δοκό επί δοκού; επειδή ο αρχιτέκτων έχει από κάτω πόρτα; Επειδή θα έχω δύο υποστυλώματα πολύ κοντά μεταξύ τους (όχι καλό...); Κι αν δεν βάλω καθόλου την δευτερεύουσα δοκό αλλά αυξήσω λίγο το πάχος της πλάκας (που γίνεται μεγαλύτερη); Κι αν βάλω τοιχείο και ανοίξω πάνω του την πόρτα; Πότε είναι καλύτερα; Όχι γενικά και φιλολογικά, αλλά συγκεκριμένα, προκειμένου περί πραγματικού προβλήματος. Γιατί τα υποστυλώματα να είναι 30Χ30; Δεν θα μπορούσαν να είναι 40Χ40 ή 50/50/25; Αλλά το ζύγισμα μεταξύ των διαφόρων επιλογών είναι πάντα δουλειά και ευθύνη του μελετητή...

Η ΔΕΗ δεν με διαφώτισε, αλλά η κουβέντα με τους γείτονες έδειξε ότι: - είτε δεν κατάλαβαν τίποτα - είτε διαπίστωσαν μικρή διακύμανση της τάσης (προς τα κάτω) - είτε διαπίστωσαν μεγάλη πτώση τάσης / διακοπή Άρα μάλλον έχεις δίκιο miltos. Τώρα, διαπίστωσα καθώς μετρούσα την τάση ότι η είσοδος στο κύκλωμα της αντίστασης του φούρνου έριχνε την τάση περίπου κατά 2V (από 70V -> 68V). Αντίσταση 1500W ~ 190Ω όταν είναι κρύα. Άρα: 70 = Rx/(Rx+Ry)*230 => Rx=0,4375Ry 68 = Rx'/(Rx'+Ry)*230 => Rx'=0,4198Ry => Rx' = 0,9574Rx Rx'=(Rx*190)/(Rx+190) => 0,9574*Rx=(Rx*190)/(Rx+190) => Rx = 8,5Ω οπότε και Ry = 19,3Ω Προφανώς η ακρίβεια των μετρήσεων και του "ιδανικού μοντέλου" είναι λίγο περιορισμένη, αλλά η τάξη μεγέθους είναι που έχει σημασία... Μιλάμε λοιπόν για ένα φορτίο που με τάση 230V θα είχε ισχύ 6,2kW στην μία φάση και 2,7kW στην άλλη. Μάλλον μικρό φορτίο έ; Στην μία γραμμή είναι μερικές λάμπες και ένας θερμοσίφωνας και στην άλλη μόνο μερικές λάμπες... Φαίνεται πως έχεις 100% δίκιο! :)

Το μη κανονικό εδώ φαίνεται πως έχει να κάνει με το ότι η μεγάλη πλευρά της κάτοψης είναι > 2 φορές η μικρή (χωρίς τα μπαλκόνια)... Δοθέντος ότι με τα μπαλκόνια μέσα αυτό δεν ισχύει, μάλλον είναι δυσλειτουργία του προγράμματος...

Για να ονομαστεί κάτι τοίχωμα πρέπει να έχει πλευρά >1,50. Όταν θα κάνεις το 1,20 ->1,50 θα πιάσεις σίγουρα το 0,60. Σε κολονάκια 30Χ30 περίσφιξη δεν βγαίνει με τίποτα. Θα πας για το 0,75. Λίγο "ελαφρύς" μου φαίνεται ο ξυλότυπος για τα σημερινά γούστα, αλλά, εσύ ξέρεις...

Ανέβασε έναν ξυλότυπο. Κάτι, μάλλον σοβαρό, σου έχει "ξεφύγει"...

Μάλλον πρόκειται περί παρεξήγησης. Οι εργασίες που προτάθηκαν στον φίλο μας και τις οποίες ήδη -όπως λέει- εκτέλεσε δεν αποτελούν -όπως γράφηκε εξάλλου- επέμβαση αποκατάστασης. Είναι κάποιες πρακτικές πρώτες ενέργειες που μπορεί να κάνει κάποιος που δεν έχει την επιστημονική και τεχνική γνώση και υποδομή, είναι ας πούμε οι "πρώτες βοήθειες". Προφανώς, ο μηχανικός που θα εξετάσει το πρόβλημα θα προτείνει μεταξύ των άλλων και αναστολέα. Αλλά τώρα τι αναστολέα να βάλει, και για ποιόν λόγο; Μέτρησε κανείς επικαλύψεις, ph, χλωριόντα, δυναμικό, απομείωση οπλισμού; Έγινε πλήρης αποξήλωση των σαθρών τμημάτων; έγινε καθαρισμός του οπλισμού, υδροβολή ή, τέλος πάντων, ο,τι θα κριθεί από τον μηχανικό αναγκαίο; Ας μην δημιουργούμε στους ανθρώπους την ψευδή εντύπωση ότι θα αγοράσουν ένα "επώνυμο" "πασαλιψατέρ" και θα εξαφανιστεί το πρόβλημά τους...

Κοίτα να δεις! Τελικά στην πατρίδα μας είναι πιο εύκολο να βάλεις την χώρα στο ΔΝΤ, να κόψεις μισθούς και συντάξεις, να καταργήσεις τις συλλογικές συμβάσεις, να κάνεις "Καλλικράτη" (όλα μαζί) παρά να πείσεις τον κόσμο ότι δεν μπορεί να καπνίσει όπου του κατέβει...

Δεν είναι θέμα εργαλείων, εργαλεία υπάρχουν. Το θέμα είναι τι είναι "ανθρωπίνως" δυνατόν. Μπορείς να κάνεις μελέτες οικοδομών με nastrad, solid fem, smeared cracking, είκοσι επιταχυνσιογραφήματα, τοιχοπληρώσεις μέσα; Μπορεί κάποιος να πληρώσει τέτοια μελέτη; Κι αν κάποιος μπορεί, είναι δυνατόν να φτιάξουμε κανονισμό για τέτοιες μελέτες; Και μήπως αν κάνουμε τέτοιου είδους μελέτη, δεν υπάρχουν πάλι ένα σωρό αβεβαιότητες; Ένας κανονισμός δεν μπορεί να βγάλει σωστούς φορείς. Τους σωστούς φορείς τους βγάζουμε εμείς, οι μηχανικοί. Γιαυτό δεν κάνουν μελέτες οι απόφοιτοι πληροφορικής...

7890

Αν το κτήριό μας έχει εκκεντρότητες και αν είναι εύστρεπτο, στην δυναμική ανάλυση θα προκύψει η αντίστοιχη εντατική κατάσταση, η οποία θα είναι δυσμενέστερη απ' ότι αν είχαμε καλύτερη διαμόρφωση φορέα. Που σημαίνει ότι θα αναγκαστούμε εκ των πραγμάτων να έχουμε μεγαλύτερες διατομές υποστυλωμάτων, περισσότερους οπλισμούς κλπ. Μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει ο ΕΑΚ, δυστυχώς... Αν δεν υπήρχαν αβεβαιότητες στην μετελαστική συμπεριφορά, στις μάζες και στην σεισμική δράση, θα ήταν όλα καλά. Λόγω όμως του τεράστιου πλήθους των αβεβαιοτήτων, ο "καλά διαμορφωμένος φορέας" υπερέχει, επειδή ακριβώς λόγω διαμόρφωσης περιορίζει τις αβεβαιότητες. Πόσο υπερέχει; ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ, επειδή δραματικές είναι και οι αβεβαιότητες. Αλλά ο ΕΑΚ δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτό.

φίλε μου... Σωστή διαμόρφωση φορέα είναι αυτή που δίνει προβλέψιμη μετελαστική συμπεριφορά, που περιορίζει τις αβεβαιότητες. Δεν είναι πάντα δυνατόν να έχουμε την τέλεια διαμόρφωση. Αλλά όσο περιορίζουμε τις εκκεντρότητες, όσο πλησιάζουμε την διπλή συμμετρία, όσο εξασφαλίζουμε κανονική κατανομή μαζών - δυσκαμψιών, όσο ομαδοποιούμε τα στοιχεία που εισέρχονται στην διαρροή σε συμμετρικές ομάδες, τόσο σωστότερη γίνεται η διαμόρφωση του φορέα. Δεν μπορεί να μπει κάποιο όριο διότι μοιραία θα περιορίσει την δυνατότητα οικοδόμησης σε κάποια οικόπεδα. Πρέπει να δεχθούμε ότι δύο διαφορετικές διαμορφώσεις που ικανοποιούν και οι δύο τα κριτήρια του ΕΑΚ μπορεί να έχουν διαφορετικό βαθμό ασφάλειας. (Στην πραγματικότητα, δύο πανομοιότυπες κατασκευές τοποθετημένες δίπλα - δίπλα έχουν -για δεδομένο σεισμό- διαφορετικό βαθμό ασφάλειας) Είναι σαν το παράδειγμα με τις γωνιακές οικοδομές: Σε ένα οικοδομικό τετράγωνο, παρά τον αντισεισμικό αρμό, οι γωνιακές οικοδομές είναι πιο επιβαρυμένες κι ας σχεδιάστηκαν με τον ίδιο κανονισμό. Τι να κάνουμε, να τις "καταργήσουμε"; Έτσι είναι η ζωή... Στην γενικότητα του προβλήματος, η σωστή διαμόρφωση του φορέα δεν είναι αναγκαίο να περιλαμβάνει τοιχώματα. Βέβαια στις συμβατικές οικοδομές καλό είναι να υπάρχουν τοιχώματα. Προσωπικά προτιμώ να τοποθετώ τοιχώματα που να ικανοποιούν τον έλεγχο επάρκειας, είναι προφανές το γιατί. Επίσης προτιμώ να έχουν τέτοια διατομή ώστε η ροπή που τους αντιστοιχεί να παραλαμβάνεται ακριβώς από τον ελάχιστο οπλισμό (δεν ξέρω αν είναι τόσο προφανές το γιατί). Τοιχώματα με το αυτό στατικό ύψος διατομής, που εισέρχονται ταυτόχρονα στην διαρροή, που είναι τοποθετημένα στην περίμετρο της οικοδομής, που συνδέονται με δοκούς ικανού μήκους (όχι "κοντές"), που παραλαμβάνουν μεγάλο μέρος του κατακόρυφου φορτίου, αποτελούν πολύ σωστή επιλογή. Εννοείται ότι σκοπός του μηχανικού είναι να φτιάξει δομικό έργο (πχ κατοικία), όχι γλυπτό, ή στατικό φορέα, ή Η/Μ εγκατάσταση. Άρα υπάρχει συνεργασία στο πλαίσιο της οποίας όλοι "κάνουν σκόντο" στο πλαίσιο που ορίζει ο νόμος και οι απαιτήσεις του πελάτη...

Πολύ, πάρα μα πάρα πολύ, σωστά! Οι οποίες δυναμικές εκκεντρότητες δεν καλύπτονται κανονιστικά, δεν μπαίνουν στην ανάλυση... Γιαυτό (και για άλλου λόγους), πέρα από τα διάφορα κριτήρια, πρώτιστης σημασίας είναι η σωστή διαμόρφωση του φορέα...

Ο ΕΑΚ χρησιμοποιεί τι κριτήριο της §3.3.3[7]: - Στην ανάλυση (ισοδύναμη στατική) για τον προσδιορισμό των τυχηματικών εκκεντροτήτων. - Ως κριτήριο απαλλαγής από τον ικανοτικό, §4.1.4.2β.[3] β)

Για να αποφύγουμε την όποια παρεξήγηση, θα γίνω λίγο κουραστικός επαναλαμβάνοντας αρκετά πράγματα, ελπίζω να έχω την κατανόησή σου... - Δυσκαμψία ενός ορόφου είναι η δύναμη που χρειάζεται να ασκηθεί (σε οποιαδήποτε θέση του) ώστε το ΚΕΣ να μετατοπιστεί κατά 1m. - "Δυστρεψία" ή στρεπτική δυσκαμψία ενός ορόφου είναι η ροπή που πρέπει να ασκηθεί (σε οποιαδήποτε θέση του) ώστε αυτός να στραφεί περί το ΚΕΣ κατά 1 ακτίνιο. - ΚΕΣ είναι το σημείο περί του οποίου στρέφεται το διάφραγμα όταν του ασκηθεί ροπή κατά τον κατακόρυφο άξονα. - Σε φορείς που η κάτοψη τους παρουσιάζει διπλή σημμετρία τα ΚΕΣ όλων των ορόφων βρίσκονται σε έναν κατακόρυφο άξονα, τον ΑΕΣ. Αυτό σημαίνει ότι αν ένα φορ΄τιο ασκηθεί στο ΚΕΣ ενός ορόφου, όλοι οι όροφοι μετατοπίζονται μόνο μεταφορικά. - Σε όλους τους υπόλοιπους φορείς, ο κάθε όροφος έχει το ΚΕΣ σε διαφορετική θέση. Αυτό σημαίνει ότι είναι είναι αδύνατον να παρουσιάζουν όλοι οι όροφοι μόνο μεταφορική μετατόπιση, ακόμη κι εάν η δύναμη ασκείται στο ΚΕΣ ενός ορόφου. - Η στρεπτική ευαισθησία ενός φορέα εξαρτάται από την τιμή του λόγου δυστρεψία/δυσκαμψία. Όταν η ρίζα αυτού του λόγου υπολείπεται της ακτίνας αδρανείας ενός οποιουδήποτε ορόφου του φορέα, έστω και κατά μία μόνο διεύθυνση, ο φορέας βαφτίζεται στρεπτικά ευαίσθητος. Άρα για να απαντήσουμε στο κριτήριο της ΕΑΚ§3.3.3[7], πρέπει χώρια από την δυναμική ανάλυση που θα κάνουμε, να λύσουμε τον φορέα μας για 3*Ν συνδυασμούς, όπου Ν ο αριθμός των ορόφων. Δηλαδή τρεις επιλύσεις ανά όροφο, μία με μοναδιαίο φορτίο κατά Χ, μία με μοναδιαίο φορτίο κατά Ψ, μία με μοναδιαία ροπή κατά ΖΖ (αν και η τελευταία ανάλυση μπορεί να υποκατασταθεί από τις άλλες δύο). Έτσι θα βρούμε το ΚΕΣ του κάθε ορόφου, την δυσκαμψία του ως προς Χ και Ψ και την δυστρεψία του (η αλήθεια είναι ότι για να φτιαχτεί το μητρώο δυσκαμψίας για την δυναμική ανάλυση χρειάζεται η ίδια δουλειά...). Θέλει επομένως αρκετό κόπο για να γίνει σωστά, και από τα προγράμματα που ξέρω, κανένα δεν το κάνει έτσι, όλα χρησιμοποιούν "προσεγγιστικές μεθόδους". Επομένως δεν είναι δυνατόν να αποκτήσει κανείς οπτικά την πληροφορία αν είναι ή όχι ευαίσθητος ένας φορέας, απλώς βλέποντας τον ξυλότυπο, παρεκτός κι αν έχει φοβερή μελετητική εμπειρία. Ωστόσο, όπως ήδη έχεις καταλάβει πολύ - πολύ σπάνια συναντάμε ευαίσθητους στρεπτικά φορείς. Ήδη, παρότι προσπάθησες αρκετά, δεν μπόρεσες να φτιάξεις έναν! Νά λοιπόν άλλα δύο παραδείγματα, πέραν εκείνου του #12: - Κτήριο (γραφείων) τετραγωνικής κάτοψης με ισχυρό πυρήνα (κλιμακοστάσια - ανελκυστήρες) στο κέντρο της κάτοψης και περιμετρικά υποστυλώματα χωρίς δοκούς (μυκητοειδής πλάκα). - Συμβατική γωνιακή οικοδομή διαστάσεων 8Χ8, με το κλιμακοστάσιο στην τυφλή γωνία. Δες και μερικά "παράδοξα": - Ένας φορέας στρεπτικά μη ευαίσθητος, μπορεί να γίνει ευαίσθητος αν του προσθέσεις... μπαλκόνια. - Ένας φορέας στρεπτικά μη ευαίσθητος, μπορεί να γίνει ευαίσθητος αν τον ενισχύσεις τοποθετώντας ένα τοίχωμα πάνω σε έναν κύριο άξονα.

Ποιος θα βεβαιώσει ότι δεν έγινε κάποια εργασία; Κι κάποιος αν το βεβαιώσει, θα σημαίνει ότι δεν έγινε ούτε θεμελιακή; Όποτε μου έτυχε χρειαζόταν πάντα Τεχνική Έκθεση του νύν -και μέλλοντα πρώην- επιβλέποντα.

Απλώς είναι άλλο πράγμα η στρεπτική ευαισθησία και άλλο η εκκεντρότητα ΚΒ- ΚΕΣ. Δύο διαφορετικά πράγματα. Ο σωστός φορέας είναι και δύστρεπτος και χωρίς εκκεντρότητες και σημμετρικός.

Όχι. Όπως φαίνεται αναλυτικά εδώ, ο έλεγχος στροφικής ευαισθησίας δεν έχει σχέση με την εκκεντρότητα. Εξαρτάται αποκλειστικά από της διαμόρφωση του φορέα. Ένας φορέας πλαισιακός που είναι μη ευαίσθητος στροφικά, μπορεί να μεταβληθεί σε ευαίσθητο με ...την προσθήκη τοιχείων! (εφόσον προστεθούν με τρόπο που να αυξάνει την δυσκαμψία χωρίς να αυξάνει την δυστρεψία). Στο παράδειγμα της παραπομπής μου, η στροφικά ευαίσθητη κάτοψη θα γίνει μη ευαίσθητη αν φύγει το τοιχείο. Και στην μία, και στην άλλη περίπτωση έχει μηδενική εκκεντρότητα.

Ναι, στο ΑΒ μπαίνει, αλλά είναι διπλός, και πάνω και κάτω, αφού το τμήμα αυτό της σκάλας ως πρόβολος οφείλει να έχει και θλιβόμενο οπλισμό. Ομοίως, όπου υπάρχει κύριος οπλισμός πάνω και κάτω οι διανομές είναι επίσης διπλές.

Γιατί μιλάμε για κορεσμό του πυρήνα; Αφού φάσεις και ουδέτερος περνάνε από μέσα, το ΣΙ είναι μηδέν όταν δεν υπάρχει διαρροή και ομοίως η μαγνητική ροή είναι μηδέν, ασχέτως αν υπάρχει βραχυκύκλωμα και τρελά ρεύματα...

Θα πω κι εγώ μια άποψη, αν και -κατά την γνώμη μου- οι σκάλες είναι πολύ "προσωπικό" θέμα. Γενικά οι συνήθεις σκάλες στέκονται μόνες τους, ακόμη και άοπλες, αν και -φυσικά- δεν συνιστώ σε κανένα να το δοκιμάσει... Αν είχα τις δύο κολώνες 30/30 που δείχνεις θα έβαζα δοκό κεκλιμένη στην πλάτη και τίποτα στα πλαϊνά. Βέβαια θα τις έκανα μάλλον 25/40 αφού στην μία διεύθυνση θα είχα απαιτήσεις αγκύρωσης ενώ στην άλλη όχι. Με τον τρόπο αυτό η σκάλα μετατρέπεται σε δύο διέρειστες συνεστραμμένες πλάκες με φοβερή φέρουσα ικανότητα και μηδαμινά φορτία. Θα όπλιζα τόσο το άνοιγμα όσο και τις στηρίξεις για ql²/8, μολονότι οι ροπές θεωρητικά είναι ροπές μονοπάκτου διέρειστης (φυσικά πιθανότατα ο ελάχιστος οπλισμός θα είναι ακόμη περισσότερος). Θα απέφευγα να βάλω λιγότερο από Φ10/20 για να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος της ρηγμάτωσης. Οι σκάλες χωρίς τοιχεία είναι επιρρεπείς στην ρηγμάτωση και η εμφανής ρηγμάτωση στης σκάλες είναι ...αντιαισθητική. Θα έβγαινε κάτι τέτοιο: Αριστερά ο συνολικός οπλισμός, δεξιά έσβησα τα σίδερα που έρχονται από την πλάκα. Βέβαια αυτό που θα φτιάξει ο σιδεράς θα μοιάζει περισσότερο με την δεξιά εικόνα, που παρότι δεν είναι τελείως σωστή, είναι επαρκέστατα οπλισμένη. Αν οι κολόνες δεν είναι δεδομένες, μπορεί να έκανα και αυτό που είπαν και κάποιοι άλλοι προηγουμένως, τοιχεία δεξιά - αριστερά. Έστω και σε συγκεκομμένη μορφή, αν σου πέφτει πολύ βαριά η δυσκαμψία τους: Χωρίς δοκούς, όπως βλέπεις, ή και με δοκούς αν το προτιμάς. Πιο δύσκολη η ανάλυση και η όπλιση της πλάκας, αλλά και πάλι δεν θα βγάλει πάνω από Φ10/20, με εξαίρεση τον οπλισμό προβόλου από τα τοιχεία που -άσχετα με το τι λέει η ανάλυση- είναι καλό να μην υπολείπεται του Φ10/15. Φυσικά, αν δεν υπεροπλίσεις όπως προτείνω και αρκεστείς στους ελάχιστους οπλισμούς από την ανάλυση και τον ΕΚΩΣ, η σκάλα συνεχίζει να είναι ασφαλέστατη. Αλλά, για να μην πλατειάζω, οι σκάλες έχουν πολλές εναλλακτικές, και από ένα σημείο και πέρα μπαίνει το προσωπικό κριτήριο του μελετητή και το ΓΟΥΣΤΟ του. Παράγοντες όπως οι αρχιτεκτονικές απαιτήσεις, η αναγκαιότητα να ελεγχθεί η κατανομή της δυσκαμψίας σε κάτοψη, οι κατασκευαστικές ιδιαιτερότητες και προτιμήσεις της κάθε περιοχής καθιστούν κάθε σκάλα διαφορετική από τις άλλες. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, κρίσιμο σημείο είναι η σωστή, έντεχνη όπλιση, που την δείχνουν διεξοδικότατα τα διάφορα εγχειρίδια (Leohnard, beton calender κλπ). Και για να ελαφρώσουμε λίγο, να ένας ωραίος οπλισμός πλατυσκάλου με διπλή εσχάρα από κατεδάφιση:

Συσσωρευτές για θέρμανση; :shock: Κατ' αρχάς, αφού έχεις ΔΕΗ, τι τους θέλεις τους συσσωρευτές;

Ναι, αλλά θα υπάρχουν περιπτώσεις που θα θες θέρμανση του σπιτιού χωρίς να θες ψύξη του μπόιλερ. Άρα θες δύο κυκλοφορητές και δύο θερμοστάτες. Επίσης μπορεί να μην έχει αέρα (ή να μην επαρκεί) κι εσύ να χρειάζεσαι ζεστό νερό. Άρα θες κι άλλον θερμοστάτη για να ελέγχει μία εναλλακτική πηγή θέρμανσης.

Φίλε μου, με σειρά προτεραιότητας και αντίστροφη σειρά αποτελεσματικότητας πρέπει να κάνεις τα ακόλουθα: - Να σταματήσεις την υγρασία που προφανώς φτάνει σε αυτές τις θέσεις (χωρίς υγρασία δεν έχει οξείδωση, εκτός αν έχεις χλωριόντα κλπ) - Να αποξηλώσεις τα φουσκωμένα μπετά και να μινιάρεις τα σίδερα που απέμειναν - Να αποκαταστήσεις την βλάβη. Τα δύο πρώτα τα κάνεις και μόνος σου, δοθέντος ότι είσαι άνεργος. ΔΕΝ βελτιώνουν σε ΤΙΠΟΤΑ την κατάσταση, αλλά σου δίνουν παράταση χρόνου. Το τελευταίο είναι η ουσία της υπόθεσης. Να ξανά αποκτήσει η οικοδομή επαρκή αντοχή. Είναι δαπανηρό, δεν μπορείς να το κάνεις με τίποτα μόνος σου, απαιτεί έρευνα της οικοδομής σου και μελέτη από μηχανικό. Το κυριότερο είναι να γίνει σωστή διάγνωση, διότι όπως και με τις ασθένειες, δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη θεραπεία. Ο μηχανικός θα αξιολογήσει την κατάσταση και θα προτείνει κάτι συγκεκριμένο. Μην κάνεις επεμβάσεις από μόνος σου, επειδή έτσι έκανε κάποιος μάστορας κάπου αλλού. Στην καλύτερη περίπτωση θα είναι πεταμένα λεφτά, στην χειρότερη θα κάνεις ζημιά. Ανάλογα με την αιτία που οδήγησε σε αυτή την κατάσταση θα πρέπει να εφαρμοστεί η κατάλληλη μέθοδος επισκευής. Ανάλογα με την έκταση της βλάβης θα πρέπει να μελετηθεί η αναγκαία ενίσχυση.

Όταν πλεονάζει η ενέργεια στο μπόιλερ θες να την απορροφάς και να την αποδίδεις στο κύκλωμα της θέρμανσης, έτσι δεν είναι; Αυτό θα γίνεται προφανώς μέσω της σερπαντίνας. Αλλά για υπάρχει ικανή ροή θερμότητας πρέπει να υπάρχει και ικανό ΔΘ.

Ναι, αυτό γίνεται, σημαίνει ότι το μπόιλερ θα έχει τρεις θερμοστάτες: - ένας θα θέτει σε λειτουργία τα ηλιοθερμικά όταν το νερό χρήσης κρυώσει - ένας θα θέτει σε λειτουργία τον κυκλοφορητή της θέρμανσης (εφόσον υπάρχει απαίτηση θέρμανσης) όταν η θερμοκρασία του νερού χρήσης ξεπεράσει κάποιο όριο, ώστε να απαχθεί θερμότητα. - ένας θα βγάζει την αντίσταση εκτός, όταν η θερμοκρασία του νερού χρήσης ξεπεράσει κάποιο όριο ασφαλείας. Φυσικά προϋποτίθεται ότι η θερμοκρασία της προσαγωγής (ή και των επιστρεφομένων) της θέρμανσης θα είναι αρκετά χαμηλή σε σχέση με αυτή του νερού χρήσης ώστε να μπορεί να περάσει από την σερπαντίνα το 1,5kW.