AlexisPap

Ας θυμηθούμε και την μεγαλύτερη βιομηχανική πυρκαγιά της Ελλάδος, την φωτιά στις δεξαμενές της jet oil το 1986 (24 Φεβρουαρίου 1986). Ξεκίνησε από εργασίες ηλεκτροσυγκόλλησης σε αγωγό μαζούτ και έκαιγε επί 7 ημέρες προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές (ευτυχώς γλύτωσε η αμμωνία). Επιπλέον: Ένας ενδιαφέρον σύνδεσμος για να πάρουμε μία εικόνα του τί συμβαίνει γύρω μας: Στατιστικά συμβάντων του 2ου Πυροσβεστικού Σταθμού Θεσσαλονίκης: Κατά μέσο όρο πάνω από δύο πυρκαγιές ημερησίως για έναν πυροσβεστικό σταθμό.

myri, δεν είμαι απολογητής του ΥΠΠΟ, για την φανερή του αδυναμία να προστατέψει επαρκώς της αρχαιότητες και τα μνημεία της πατρίδας μας. Όπως εξάλλου είπα, "εκτιμώ τις συστηματικές προσπάθειές για την ανάδειξη ενός υπαρκτού προβλήματος". Αλλά το πρόβλημα δεν είναι υπόθεση ενός μνημείου ή κάποιων συγκεκριμένων υπαλλήλων (όποια θέση κι αν κατέχουν). Το πρόβλημα είναι κοινωνικό, έχει να κάνει με την νοοτροπία του "νεοέλληνα" που περιορίζεται στο να τυρβάζει περί τα ίδια και που αρκείται να "καταγγέλλει" ο,τι δεν του κάθεται καλά. Ας μην ξεχνάμε ότι οι δεκάδες χιλιάδες υπάλληλοι του ΥΠΠΟ είναι άνθρωποι "σαν κι εμάς", άνθρωποι που δίψασαν για εξασφάλιση, που επιθύμησαν το Δημόσιο, που προσπάθησαν πολύ, που βάλαν λυτούς και δεμένους για να μπούν. Και που τώρα "απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων τους". Όχι όλοι, γνωρίζω προσωπικά εξαιρετικούς ανθρώπους και επιστήμονες που στελεχώνουν τις υπηρεσίες του ΥΠΠΟ. Αρκετοί όμως για να διαμορφωθεί και εκεί το γνωστό "δημοσιοϋπαλληλικό" κλίμα. Δεν μπορούν λοιπόν να λύσουν οι εισαγγελείς το κοινωνικό μας πρόβλημα. Ούτε μπορεί αυτό να λυθεί με "ενημέρωση". Δεν έχουμε άγνοια των προβλημάτων. Έχουμε κάνει δεύτερη φύση μας την αντίληψη ότι δεν πρέπει να πειράζουμε ο,τι είναι έξω απ' την πόρτα μας. Χρειάζεται να καταλάβουμε ΓΙΑΤΙ είναι σημαντικά όσα βρίσκονται έξω απ' την πόρτα μας, να μάθουμε ΤΙ είναι αυτό που μας δένει μαζί τους, να συνειδητοποιήσουμε το ΠΩΣ θα λειτουργήσουμε όλοι μαζί σαν κοινωνία και όχι σαν τυχοδιώκτες μιας μίζερης ζωής. Χρειάζεται διαπαιδαγώγηση, χρειάζεται μόρφωση, χρειάζεται κόπος. Όχι ότι είναι κακό να "καταγγέλλονται" τα στραβά και τα ανάποδα. Αλλά είναι ανεπαρκές, είναι λίγο... Εμείς είμαστε το κράτος. Πότε θα το καταλάβουμε;

Γίνεται. Το ΠΔ των αμοιβών προβλέπει ακριβώς πως θα αποζημιωθεί ο "παυθείς" συνάδελφος για την εργασία που ολοκλήρωσε. Αν υπάρχει συμφωνία για αμοιβή μεγαλύτερη της ελάχιστης, και πάλι έχουν εφαρμογή οι ίδιες διατάξεις. Φυσικά τέτοια περίπτωση είναι πάντα ατυχέστατη και απευκταία. Και για τον εργοδότη, και για τον συνάδελφο με τον οποίο διακόπτεται η συνεργασία, και για τον νέο που καλείται να αναλάβει. Παρ' όλα αυτά δεν είναι τόσο σπάνια... Επομένως -δοθείσης της γενικότητας που αναγκαστικά έχει η δημόσια κουβέντα- το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι πρέπει να εξαντλήται κάθε δυνατότητα συνεννόησης και συνεργασίας εργοδότη - μηχανικού. Προφανώς βέβαια χωρίς να θιχθεί το συμφέρον του εργοδότη...

Φίλε/η sofiagreek, εκτιμώ τις συστηματικές προσπάθειές σου για την ανάδειξη ενός υπαρκτού προβλήματος. Όχι μόνον η αρχαία διολκός, αλλά και αμέτρητο πλήθος άλλων μνημείων της αρχαϊκής, κλασικής, και ελληνιστικής εποχής ρημάζουν,ελλείψει χρηματικών πόρων και ουσιαστικής μέριμνας για την προστασία τους. Επίσης ρημάζουν εξαιτίας της νοοτροπίας των "νεοελλήνων" που αρέσκονται να τυρβάζουν περί τα ίδια, αδιαφορώντας για το τί συμβαίνει γύρω τους, περιοριζόμενοι σε "καταγγελίες" των "άλλων" για ο,τι δεν πάει καλά... Τα όσα μας παραθέτεις είναι βεβαίως σημαντικά, αλλά απηχούν μία δημοσιογραφικού τύπου ελαφρότητα με σκοπό τον επηρεασμό - στράτευση και όχι την ουσιαστική ενημέρωση. Δεν είναι το πρόβλημα της διολκού ο εισαγγελέας, η αστυνομία, οι μοτοσυκλετιστές. Το πρόβλημα είναι η λαϊκή αδιαφορία. Και αυτή δεν θεραπεύεται με καταγγελίες και χειραγώγηση αλλά με διαπαιδαγώγηση και ουσιαστική ενημέρωση. Δυστυχώς τίποτα από τα δύο δεν δύναται να παράσχει η δημοσιογραφία σήμερα. Θα πρότεινα λοιπόν να ξεκινήσουμε από τα βασικά, από την εξοικείωση με το άγνωστο αυτό μνημείο για το οποίο όλοι διδασκόμασταν κάποτε, όταν ακόμη η Ελληνική ιστορία και γεωγραφία περιλαμβανόντουσαν στον βασικό κορμό της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Για αρχή, θα περιοριστώ να σχολιάσω ότι η αρχαία διολκός είναι γένους θηλυκού, καθώς προσδιορίζει την οδόν δια της οποίας έλκονται τα πλοία. Είναι προσδιορισμός δηλαδή της οδού. Η ολκός (ο ελκυστήρας δηλαδή, εκ του έλκω) ελκύει δια της οδού αυτής, της διόλκου. "Ολκός νεών" (πλοίων) λεγόταν το όχημα επί του οποίου μεταφέροντο τα πλοία. Και φυσικά δεν τονίζεται στην πρόθεση (δια) αλλά στο ουσιαστικό (ολκός). Όπως και η διώρυγα, η διόπτρα κλπ... (ας μην συγχέεται με την διάτρηση, διάτμηση κλπ). Είναι λυπηρό να βλέπεις το σημαντικότερο (και μόνο ζωντανό) μνημείο της αρχαίας παράδοσής μας να κακοποιείται στα χέρια των "ταγών" της ενημέρωσης του λαού. Είναι λυπηρό το ότι οι "αγωνιζόμενοι" για την διάσωση της διόλκου γέμισαν το διαδίκτυο με τον "δίολκο".

Συγνώμη που επιμένω, αλλά μήπως είσαι λίγο υπερβολικός; Τι φορτία έχεις; Γιατί τόσο χονδρή επικάλυψη;

Κάτσε ρε terry, για 12,5m άνοιγμα; Ολόσωμη ΙΡΕ240 + τεγίδες ΙΡΕ120 + Επικάλυψη 50mm με νευρώσεις --> 44cm. Απομένουν 66cm. Ποιο είναι το πρόβλημα; Και δίριχτη κάνεις άμα θες...

200°C; Αντέχει ο "ανεμιστήρας" της φώτο τέτοια θερμοκρασία; Στον υπολογισμό έλαβες υπόψη την μειωμένη ειδική μάζα του αέρα (0,81kg/m³) λόγω διαστολής (και άρα το μειωμένο κατά 43% "μανομετρικό" της αντλίας).

Ουάου! τι κινητήρα έχει η φτερωτή; Ναι λύση 2 προτείνω, οι απώλειες δεν θα είναι μεγάλες εφόσον η γωνία του κώνου δεν είναι μεγάλη. Βέβαια, με 14m/sec η κινητική ενέργεια ανά μονάδα χρόνου είναι 0,5kW. Μπορεί να έχεις απώλειες τις τάξης των 100W ~ 150W (κατά μέγιστο).

Πόσο μεγάλες φαντάζεσαι ότι μπορεί να είναι οι τοπικές απώλειες λόγω αυξομείωσης της διατομής; Μπορεί να είναι μεγαλύτερες από την κινητική ενέργεια του αέρα που διέρχεται στην μονάδα του χρόνου; Τι ταχύτητα ροής έχεις; Αν έχεις 2m/sec η ισχύς λόγω κινητικής ενέργειας είναι: Pκ = (2*3.14*0.3²*1,3)*2²/2 = 2,9Joule/sec. Μήπως το μέγεθος είναι μηδαμινό;

Ξαναλέω: Δεν έχει καμία σημασία η απόσταση ΚΒ - ΚΕΣ. Η στροφή που αναφέρει η §3.3.3[7] δεν προέρχεται από στην σεισμική δράση επί την εκκεντρότητα. Προέρχεται από υποθετική ροπή ανεξάρτητη της εκκεντρότητας. Ο έλεγχος συγκρίνει δύο πράγματα: - Την ακτίνα αδρανείας που είναι γεωμετρικό μέγεθος και εξαρτάται μόνο από την κάτοψη και όχι από την διαμόρφωαση του φορέα. - Την ακτίνα δυστρεψίας που εξαρτάται μόνο από την διαμόρφωση του φορέα και είναι η ρίζα του λόγου δυστρεψία / δυσκαμψία ορόφου. Όσο βάζεις τοιχώματα περιμετρικά (ασχέτως αν τα τοποθετείς συμμετρικά ή όχι) αυξάνεις την δυσκαμψία ΚΑΙ την δυστρεψία και αυτός είναι ο λόγος που το κτήριο δεν βγαίνει εύστρεπτο. Για να το βγάλεις εύστρεπτο πρέπει να βάλεις τοιχώματα ή πυρήνα στο κέντρο της κάτοψης. Τα αποτελέσματα που βλέπεις είναι σωστά, μην παραξενεύεσαι.

Προφανώς αναφέρεσαι στην ΕΑΚ §3.3.3[7]. Μας ζητάει να συγκρίνουμε δύο μεγέθη, την ακτίνα αδρανείας και την ακτίνα δυστρεψιας. Έστω ορθογωνική κάτοψη b x d οπότε έχουμε: Ακτίνα αδρανείας: J=b*d³/12+b³*d/12 i=(J/A)^0,5=(d²/12+b²/12)^0,5 περίπου ίσο με 0,29*(b²+d²), δηλαδή περίπου το 30% της διαγωνίου της ορθογωνικής μας κάτοψης. Ακτίνα δυστρεψίας: Είναι η τετραγωνική ρίζα του λόγου της μετατόπισης του διαφράγματος κατά τον άξονα δράσης μιας δύναμης, προς την γωνία στροφής του διαφράγματος για την ροπή που προκαλεί η δύναμη αυτή όταν ασκείται με μοναδιαίο μοχλοβραχίονα (Η περιγραφή του ΕΑΚ είναι διαφορετική, αλλά ισοδυναμεί με το παραπάνω). Είναι δηλαδή η τετραγωνική ρίζα της δυστρεψίας του ορόφου προς την δυσκαμψία του. Δεν έχει να κάνει με την εκκεντρότητα του σημείου ελαστικής στροφής ως προς το κέντρο βάρους, αλλά με το πόσο εύκολα στρέφεται η κάτοψη, σε σχέση με το πόσο εύκολα μετατοπίζεται. Δεν μπορούμε επομένως να εξάγουμε γεωμετρική σχέση μεταξύ κάτοψης και εκκεντρότητας. Μπορούμε όμως να πούμε ότι για να καταστήσουμε ένα κτήριο στροφικά ευαίσθητο πρέπει να του δώσουμε μικρή δυστρεψία και μεγάλη δυσκαμψία, τουλάχιστον στον ένα άξονα. Στο παράδειγμά σου: Edit: Ήταν αναγκαίο να βάλει ο ΕΑΚ κάποιο κριτήριο για την στροφική ευαισθησία, μια που δεν είναι πάντα δυνατή η κατασκευή κανονικών - δύστρεπτων - συμμετρικών κατόψεων. Ωστόσο τα τρία τελευταία είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την σωστή απόκριση της κατασκευής και δεν υποκαθίστανται από κανένα κριτήριο. Καμία ασύμμετρη κατασκευή, όσο καλά κι αν μελετηθεί δεν μπορεί να συγκριθεί με έναν συμμετρικό, δύστρεπτο φορέα χωρίς εκκεντρότητες.

Λογικά μπορεί να βρεις πάνελ 12,5m. Οπότε και με 2% είσαι καλυμμένος. Προσοχή, 2% μαζί με τα βέλη.

Το χωνί δεν θα έχει μικρότερες απώλειες, αλλά ούτε και μεγαλύτερες. Αν δεν σε πειράζει η σκόνη που πιθανώς θα μαζεύει, προτίμησέ το.

Φίλε μου, η αύξηση της απόδοσης προέρχεται από την θερμότητα συμπύκνωσης των υδρατμών των καυσαερίων (που στην περίπτωση του φυσικού αερίου είναι πολλοί) και έχει προφανώς σχέση -και- με την θερμοκρασία επιστρεφομένων. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ζητήσεις πιστοποιημένο βαθμό απόδοσης για την θερμοκρασία λειτουργίας της εγκατάστασής σου και να αγνοήσεις τις γνώμες των (συνήθως ανίδεων) πωλητών...

Γενικά είναι απίθανο να υπάρξει πρόβλημα. Το πιο σωστό εφόσον δεν μπορείς να την εντοιχίσεις θα ήταν να βάλεις καμινάδα διπλού τοιχώματος. Αν δεν το έκανες, μπορείς να βάλεις μία ανοξείδωτη λαμαρίνα μεταξύ καμινάδας και ξύλου, σε απόσταση ~2cm από το τελευταίο. Παρέχει επαρκέστατη προστασία (εννοείται ότι μεταξύ καμινάδας - λαμαρίνας και λαμαρίνας - ξύλου υπάρχει... αέρας).

Μία καμινάδα τζακιού που καίει φυσιολογικά με ανοιχτή εστία σπάνια ξεπερνάει του 100°C. Όμως αν ανάψει κανείς μεγάλη φωτιά μπορεί να πιάσει και τους 200°C για λίγη ώρα. Την μεγαλύτερη θερμοκρασία την πιάνει όταν καίγονται οι επικαθίσεις εσωτερικά. Για λίγα δευτερόλεπτα η καμινάδα μπορεί να ερυθροπυρωθεί. Θέλω να πω ότι δύσκολα θα αναφλεγεί ένα ξύλο σε απόσταση 10cm από την καμινάδα, αλλά, φυσικά, μέτρα προστασίας όπως το μπετουδάκι που ανέφερες είναι εκ των ων ουκ άνευ... Συνήθως εντοιχίζουμε την καμινάδα ή βάζουμε καμινάδα διπλού τοιχώματος. Το κομμάτι που βρίσκεται πίσω από την γυψοσανίδα, πάνω από την εστία δεν έχει φόβο. Συνήθως οι τζακάδες βάζουν ένα ανοξείδωτο σπιράλ για να κάνουν την προσαρμογή, αν και η σωλήνα σκληρού τοιχώματος σαφώς υπερέχει. Αλλά ότι και να γίνει εκεί μέσα, το πολύ πολύ να γεμίσει καπνό ο χώρος.

Με το κεραμικό πολύ δύσκολο. 5mm είναι πολύ! Μόνο επιγόμωση μετά την μορφοποίηση και προκαμπύλωση ώστε κατά την ψύξη να λάβει το επιθυμητό σχήμα. Η εναπόθεση του κεραμικού πως γίνεται; με πλάσμα; Είναι κεραμικό ή κάτι άλλο;

Δεν απέχεις καθόλου από τα κανονιστικά ορισμένα, ειδικά μάλιστα αν έλαβες για την δυναμική ανάλυση το μισό του μέτρου ελαστικότητας της στατικής (δηλαδή 500*fcm). Αλλά απέχεις αρκετά από τα όσα λέει η εμπειρία για τις παλιές κατασκευές. Αν η θεμελιώδης ιδιοπερίοδος βγαίνει μικρότερη του Τ1, θα πρότεινα να αναθεωρήσεις προς τα κάτω το Ε της δυναμικής ανάλυσης. Δεν υπάρχει διώροφη κατασκευή με τόσο μικρή ιδιοπερίοδο.

Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού !!!

Τελευταία φορά θυμάμαι έκρηξη λόγω βενζίνης σε δελτίο ειδήσεων πριν ~4 χρόνια. Αλλά σχεδόν κάθε χρόνο συμβαίνει και μία, απλά δεν "ακούγεται". Κι αυτή που έφτασε στις ειδήσεις ήταν επειδή βρισκόταν μέσα ο συντηρητής και σκοτώθηκε... Βέβαια σχεδόν ποτέ δεν οδηγεί η έκρηξη σε πυρκαγιά (μιλάω για λεβητοστάσια πετρελαίου). Ενίοτε όμως η πυρκαγιά μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη. Είναι ένα θέμα πάντως, διότι ασχέτως του τι προβλέπει ο κανονισμός είναι πολύ δύσκολη η μελέτη και κατασκευή πυροδιαμερίσματος ανθεκτικού στις εκρήξεις. Άρα ένα πυροδιαμέρισμα επικίνδυνου χώρου είναι "δυνάμει" πυροδιαμέρισμα ή για να το πούμε αλλιώς, είναι πυροδιαμέρισμα που προστατεύει περισσότερο το περιεχόμενο του έναντι εξωτερικής πυρκαγιάς, παρά το εξωτερικό του έναντι εσωτερικής πυρκαγιάς...

Τι πρόβλημα υπάρχει; μα το ότι απαγορεύεται δεν είναι ένα σημαντικό πρόβλημα; Προφανώς βέβαια εννοείς "γιατί απαγορεύεται, αφού είναι ξεχωριστό πυροδιαμέρισμα, σχεδιασμένο να παρουσιάζει επαρκή πυραντίσταση για την προστασία της οδεύσεως διαφυγής..." Φαντάζομαι (με την λογική του πολιτικού μηχανικού) ότι οι λόγοι έχουν να κάνουν με τον βαθμό επικινδυνότητας, την σοβαρή πιθανότητα να συμβούν μη προβλεπόμενες "δράσεις", και τις ιδιαίτερες ανάγκες μετά την έναρξη του όποιου συμβάντος. Δηλαδή στους επικίνδυνους χώρους: - Υπάρχει κίνδυνος έκρηξης, όπως πχ συμβαίνει σχεδόν κάθε χρόνο σε λεβητοστάσια που το πετρέλαιό τους έχει υπόλοιπο βενζίνης. Η έκρηξη μπορεί να καταστρέψει το πυροδιαμέρισμα, πράγμα καθόλου καλό, ιδιαίτερα εφόσον αυτό γειτνιάζει με την έξοδο διαφυγής. - Είναι πολύ μεγαλύτερη η διακινδύνευση. Η όδευση διαφυγής είναι το μόνο μέρος στο οποίο θα συγκεντρωθεί το σύνολο του πληθυσμού του κτηρίου, σε αντίθεση με όλους τους άλλους χώρους - διαμερίσματα. - Το πυροδιαμέρισμα του επικίνδυνου χώρου δεν είναι και τόσο "πυροδιαμέρισμα", αφού έχει απαιτήσεις αερισμού... (είναι από τις λίγες περιπτώσεις που θα θέλαμε και τον εξωτερικό τοίχο απολύτως κλειστό και πυράντοχο) - Ο κίνδυνος δεν προέρχεται μόνο από την θερμοκρασία ή την υψηλή τάση ή... αλλά και από τις αναθυμιάσεις, καπνούς, κλπ. Το πυροδιαμέρισμα μπορεί να αντέξει, αλλά ...ο ασθενής να αποθάνει. - Η τοποθέτηση στην βάση του κλιμακοστασίου καθιστά -σε περίπτωση αστοχίας, (πχ πυρκαγιά με ανοιχτή πόρτα κατά την φάση του ανεφοδιασμού)- το κλιμακοστάσιο "κόλαση" και αγωγό τροφοδοσίας θερμότητας και τοξικών αερίων προς όλη την οικοδομή. - Η κατάσβεση σε χώρο κοντά στην έξοδο διαφυγής μπορεί να είναι προβληματική. Τι θα λάβει προτεραιότητα στον περιορισμένο αυτό χώρο, η εκκένωση - διάσωση ή η κατάσβεση; Αυτά εκ της κοινής λογικής. Με αντίστοιχο προβληματισμό είχα ανοίξει ένα σχετικό θέμα κάποτε... Γενικά έχω την αίσθηση ότι η κανονιστική λογική σε θέματα πυροπροστασίας κινείται σε επίπεδο γενικών διατάξεων και όχι σε επίπεδο κριτηρίων σχεδιασμού. Δεν θα την έλεγα απαρχαιωμένη, ωστόσο είναι σίγουρα πολύ περιοριστική. Βεβαίως εφόσον "δουλεύει" καλά, δεν υπάρχει και λόγος για κάτι πιο πολύπλοκο. Πάντως, ένα πρόβλημα που έχουν οι κανονισμοί μας είναι η απουσία σχολίων (ακόμη και σε ΕΑΚ - ΕΚΩΣ τα σχόλια είναι ελεεινά). Edit: Τώρα βεβαίως, όπως το έθεσες και στο #9, οι κανονισμοί μας δεν φαίνεται να είναι και τόσο συνεπείς με τον εαυτό τους... Απαγορεύουν την τοποθέτηση κάτω από την σκάλα ή την είσοδο, αλλά όχι και κάτω από την οποιαδήποτε θέση της όδευσης διαφυγής, δίπλα στην όδευση, ή πάνω από αυτή... (φυσικά αν το κάναν δεν θα υπήρχαν λεβητοστάσια...) Νομίζω όμως ότι το θέμα δεν είναι τόσο φοβερό, ο μελετητής έχει την κρίση να χωροθετήσει τους επικίνδυνους χώρους μένοντας πιστός στο πνεύμα των κανονισμών, ή να λάβει πρόσθετα μέτρα ενεργητικής προστασίας. Φυσικά για να κατανοήσεις το πνεύμα ενός κανονισμού, ο κανονισμός αυτός πρέπει να έχει επαρκή σχόλια. Επίσης φυσικά ο μελετητής πρέπει να είναι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ και όχι απλώς να έχει δικαίωμα υπογραφής ανάλογων μελετών... Υ.Γ: Sorry για το εκτός θέματος...

Πάλι καλά που δεν αστόχησε το ανάχωμα... :) Καλέ τον πήρες μονότερμα τον άνθρωπο, προφανώς και θα την κάνει την μελέτη πολιτικός μηχανικός, γέφυρα είναι! Κι εμένα μου αρέσει να ασχολούμαι με την ανθοκομία, αλλά τις δενδροστοιχίες στις μελέτες διαμόρφωσης (πλατείες) που εκπονώ τις κάνει δασολόγος... (Μη σου πω ότι συνεργάζομαι ΚΑΙ με αρχιτέκτονα!) :) - χωρίς παρεξήγηση για το ύφος, χιούμορ κάνω... -

Πάλι δεν κατάλαβα... Τι είδους ανάλυση θα γίνει με το χέρι; Ποτέ πάντως δεν κάνουμε ανάλυση λίθο - λίθο και αρμό - αρμό. Λαμβάνουμε το fcm=k*fb^0,7*fm^0,3 (το γράφω από μνήμης, θέλει έλεγχο στον ΕΚ-6) και μετά το Ε=1000*fcm...

Βγάλε άδεια διωρόφου, κάνε μπετά και αποπεράτωση ισογείου και ζήτα τμηματική θεώρηση. Ούτως ή άλλως προσθήκη ορόφου δεν θα πάρεις ποτέ, θα προλάβει να αλλάξει ο ΕΑΚ (τουλάχιστον μια φορά ακόμη μέχρι να αρχίσουν να ισχύουν οι ευρωκώδικες ) και ποιος ξέρει τι θα λέει στο παράρτημα Ε...

Αν κατάλαβα καλά, το ερώτημά σου αφορά σε προσομοίωση φέρουσας τοιχοποιίας... Μάλλον είσαι σε λάθος κατηγορία. Λοιπόν, τυπικά και κανονιστικά (ΕΚ-6) λαμβάνουμε μέτρο ελαστικότητας Ε=1000fc. Ο ΕΚ-8 λέει κάπου (στο Αγγλικό κείμενο, στο Ελληνικό δεν ξέρω τι γίνεται) ότι για να συνεκτιμηθεί η λειτουργία σε "στάδιο ΙΙ" θα λάβουμε Εs=Ε/2. Αλλά διευκρίνισε, αναφέρεσαι σε παλαιά κατασκευή ή σε νέα;