AlexisPap

Έχουμε τρείς περιπτώσεις: - Ανεξάρτητοι φορείς με αντισεισμικό αρμό μεταξύ τους, ο οποίος πρέπει με κάποιον τρόπο να "κόβει" και τις τοιοχοπληρώσεις. Με ο,τι αυτό συνεπάγεται από πλευράς δυσκολίας. - Συνεργαζόμενοι φορείς θεμελιωμένοι στο έδαφος: Εξασφάλιση ότι και οι δύο φορείς έχουν αντίστοιχη συμπεριφορά, αν και, ο μεταλλικός μπορεί να σχεδιαστεί ώστε να παίρνει μέρος της τέμνουσας βάσης των τοιχοποιιών. Ικανοτικός σχεδιασμός της σύνδεσης, πολύ μικρό αξονικό στην θεμελίωση των μεταλλικών. - Σιδηρά κατασκευή επί των τοιχοποιιών: Ικανοτικός σχεδιασμός στην σύνδεση, οικονομική μέθοδος μόνο εφόσον η τοιχοποιία διαθέτει την απαιτούμενη φέρουσα ικανότητα. Ζυγίζει κανείς τα + και τα - και διαλέγει. Προσωπικά θα προτιμούσα το 3 αλλά ποτέ δεν μου έτυχε να επαρκεί το εκ τοιχοποιίας. Οπότε πηγαίνω στο 2.

Να κι άλλο ένα συμβάν: 08-08-2010 - Recyn, Πολωνία, κοντά στα σύνορα με Γερμανία. Το φράγμα αστόχησε κατόπιν παρατεταμένης ισχυρής βροχόπτωσης. Απ' ο,τι καταλαβαίνω πρόκειται για μικρά χωμάτινα φράγματα, μάλλον χωρίς (ικανό) υπερχειλιστή, που αστοχούν επειδή το νερό πέρασε από την στέψη τους...

Σε κάθε όροφο. Μόνο σε κοινόχρηστους διαδρόμους εξαιρείται το πλέον του απαιτούμενου πλάτους, όπως εξάλλου και στα κλιμακοστάσια.

Καλά κάνει ο ΕΚ-2. Δεν απαγορεύει τις λεπτές πλάκες, αυξάνει τα όρια λυγηρότητας για απαλλαγή από έλεγχο βελών. Αν πραγματικά τις θες λεπτές, βγάλε τα μάτια σου να υπολογίσεις τα βέλη...

...δηλαδή ανερχόμενης. Ανοδική είναι η προστασία. :) Όσο για τις πατέντες, δεν έχω κάτι μαζί τους, αρκεί να τις χρησιμοποιούμε με φειδώ και εξ ανάγκης και όχι εκ συστήματος...

Altair, είναι έτσι όπως τα είπε ο BAS.

Όχι, θα δημιουργηθούν προβλήματα.

Με μικρής κλίμακας μπορείς να στήσεις ικριώματα και να κάνεις επισκευές επιχρισμάτων - χρωματισμούς; Το θέμα είναι όντως σοβαρό, αν πράγματι οι εργασίες γίνονται χωρίς πολεοδομική άδεια, υπάρχει θέμα...

Καλώς ήλθες hdkeys. Το φορτίο είναι σημαντικό, και πιθανότατα μεγαλύτερο από το φορτίο για το οποίο σχεδιάστηκε η πλάκα. Φυσικά το τι θα συμβεί εξαρτάται από πολλές παραμέτρους. Γενικά, πράγματι, δεν είναι πιθανό να συμβεί κάτι "καταστροφικό": να σπάσει η πλάκα και η πισίνα με τον λουόμενο να βρεθούν στον κάτω όροφο. Αλλά μπορεί να προκύψει κάποια ρωγμή... Τέλος πάντων, το θέμα δεν είναι απλό και φυσικά η κουβέντα που γίνεται είναι μόνο θεωρητική. Αν πραγματικά θέλεις να την βάλεις, συμβουλέψου κάποιον συνάδελφο που θα απαντήσει υπεύθυνα, αφού δει το μέρος...

Κατ' αρχάς ξεκαθάρισε αν ο οπλισμός αυτός αυτός είναι αναγκαίος για την παραλαβή των ροπών σχεδιασμού στον πόδα του υποστυλώματος. Αν δεν είναι, δεν χρειάζεται να φυτέψεις τίποτα...

Έχω την εντύπωση ότι ήταν μια απόφαση που απάλλασσε έναν κατασκευαστή από την καταβολή των υπολειπόμενων βάσει πίνακα 1 ασφαλιστικών εισφορών... Αλλά δεν έχει και τόσο σημασία, το ΙΚΑ δεν εφαρμόζει αυτές τις αποφάσεις. Όποιος θέλει να τις αξιοποιήσει θα πρέπει να κάνει μεγάλη υπομονή μέχρι να τελειώσει από τον Άρειο Πάγο. Και θα έχει την χαρά να τον δούμε στις ειδήσεις... :)/:(

Αν τα δύο δίκτυα δεν είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ συγχρονισμένα, δεν μπορεί να γίνει άμεση διασύνδεση (στο εναλλασσόμενο). Φυσικά, αν έχουνε διαφορετική συχνότητα είναι αδύνατη η διασύνδεση. Edit: kallis99, με πρόλαβες

Πράγματι, η διασύνδεση με Ιταλία γίνεται με συνεχές. Αλλά όχι για οικονομικούς λόγους. Αντιθέτως η μετατροπή σε συνεχές υψηλής τάσης και μετά η μετατροπή σε εναλλασσόμενο υψηλής τάσης είναι απίστευτα δαπανηρή. Η επιλογή της μετατροπής αυτής γίνεται επειδή η διασύνδεση εξαιρετικά απομακρυσμένων συστημάτων έχει μεγάλες δυσκολίες στον συγχρονισμό με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος αποσταθεροποίησης. Επιπλέον, αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κανείς, όταν έγινε η διασύνδεση με Ιταλία αυτοί είχαν 60Hz και εμείς 50Hz...

Αυτό ποιος το είπε; Αν μπλέξουμε το συνεχές τα διασυνδεδεμένα και τον συγχρονισμό, καήκαμε!!!

Αγαπητέ leflask επίτρεψέ μου να σχολιάσω ότι τα προγράμματα δεν υπάρχουν για να επαληθεύουμε τις γνώσεις μας. Τις γνώσεις χρησιμοποιούμε για να ελέγχουμε τα προγράμματα. Μάλλον δεν σε βοήθησα πολύ... Πάντως σκέψου το. Ποτέ μην εμπιστευτείς πρόγραμμα να κάνει κάτι που δεν ξέρεις.

Γενικά μιλώντας, το φορτίο είναι συνεχώς μεταβαλλόμενο και επομένως και η αντίστασή του. Αλλά σε δεδομένη χρονική στιγμή, ας κάνουμε την εξής υπόθεση: Έχουμε δύο υποθετικά δίκτυα μέσης τάσης, ένα 2300V και ένα 4600V, που εξυπηρετούν το ίδιο φορτίο 4600kW. Ας υποθέσουμε καθαρά ωμικό φορτίο, οπότε δεν υπάρχουν φανταστικά ρεύματα και φανταστικές εμπεδήσεις. Στην γραμμή μέσης τάσης το φορτίο εμφανίζει ρεύμα 20.000Α και αντίσταση 0,0115Ω. Πρώτη περίπτωση: O μετασχηματιστής έχει λόγο τυλιγμάτων 1:10. Μεταβάλει την τάση Χ10 και την αντίσταση Χ100. Έτσι στην μέση τάση το φορτίο τροφοδοτείται σωστά με 2300V και εμφανίζει αντίσταση 1,15Ω. Το ρεύμα είναι 2300/1,12 = 2000Α. Η ισχύς είναι 2300*2000 = 4600kW. Δεύτερη περίπτωση: Ο μετασχηματιστής έχει λόγο τυλιγμάτων 1:20. Μεταβάλει την τάση Χ20 και την αντίσταση Χ400. Έτσι στην μέση τάση το φορτίο τροφοδοτείται σωστά με 4600V και εμφανίζει αντίσταση 4,6Ω. Το ρεύμα είναι 4600/4,6 = 1000Α. Η ισχύς είναι 4600*1000 = 4600kW. Νά λοιπόν τι εννοώ όταν λέω ότι ο μετασχηματιστής αλλάζει την αντίσταση. Υ.Γ. Τα νούμερα είναι πέρα για πέρα λάθος και επιλέχθηκαν για την ευκολία των πράξεων.

Αγαπητέ συνάδελφε KF, ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι την απορία και το προσβλητικό ύφος σου. Και μάλιστα όψιμα, καθώς το ζήτημα των ιδιωτών έχει -κατά την γνώμη μου- εξαντληθεί. Το ήθος του συναδέλφου στον οποίο επιτέθηκες και η προσοχή με την οποία απαντά σε ιδιώτες δεν δικαιολογεί την στάση σου, απορώ δε πραγματικά που μπήκε στην διαδικασία να σου απαντήσει. Προτείνω προς τους συντονιστές να μεταφέρουν τα οφ-τοπικ μηνύματα στο σχετικό θέμα - ή να τα διαγράψουν.

Να σημειώσω ότι η V0 που ανέφερα είναι μετά τον μετασχηματιστή... ως εδώ είσαι απολύτως σωστός. Απλά δεν έδωσες προσοχή στην υπόθεση εργασίας που χρησιμοποίησες για να φτάσεις εδώ: Η ισχύς είναι δεδομένη. Περνάει μέσα από τον αγωγό ως το γινόμενο V0*Ι0. Μπορεί να περάσει με πολλούς συνδυασμούς τάσης και έντασης, αλλά πάντα το γινόμενό τους θα δίνει P0. Όταν έχουμε υψηλή τάση, η ένταση θα είναι μικρή ώστε το γινόμενο να δώσει P0. Όταν έχουμε χαμηλή τάση η ένταση θα είναι μεγάλη και το γινόμενό τους πάλι θα είναι P0. Σε μπερδεύει η αντίσταση του φορτίου που είναι σε σειρά με την αντίσταση του αγωγού. Αλλά η αντίσταση φορτίου δεν είναι δεδομένη!!! Ανάλογα με την τάση της γραμμής μεταφοράς ένας μετασχηματιστής στο άλλο άκρο της θα αναλάβει να δώσει τάση 230V. Αυτός ο μετασχηματιστής κάνει και προσαρμογή της αντίστασης. Συγκεκριμένα μεταβάλει την φαινόμενη αντίσταση του φορτίου ανάλογα με το τετράγωνο της τάσης της γραμμής μεταφοράς. Επομένως η φαινόμενη αντίσταση φορτίου (έστω RL) είναι τέτοια ώστε το Ι0=V0/RL να ισούται με P0/V0!!! Ασχέτως τι V0 θα επιλέξουμε, διότι ανάλογα με το V0 θα διαλέξουμε και άλλο λόγο μετασχηματισμού, που με την σειρά του θα μας δώσει άλλη αντίσταση RL!!!

Είναι οξύμωρο το να δημιουργείται στα αρχιτεκτονικά θέμα στο οποίο οι πολιτικοί μηχανικοί παρουσιάζουν αρχιτεκτονική. Και, φυσικά, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να παραθέσω την ταπεινή μου άποψη. Αυτό που σήμερα παρουσιάζεται ως "υψηλή" αρχιτεκτονική είναι (στην καλύτερη περίπτωση) αποτέλεσμα άλογης προσέγγισης των αναγκών της κοινωνίας για δομημένο χώρο, μέσα από τα συμπλέγματα του μεταμοντέρνου. Η αντίδραση στο αυταρχικό -έως φασιστικό- μοντέρνο, η απαξίωση του φονξιοναλισμού και του ρασιοναλισμού, η αποθέωση του εικαστικού χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής και του αυθαίρετου υποκειμενισμού, οδήγησαν στην ιδεολογική απογύμνωση της διαδικασίας της σύνθεσης. Η ανθρωπιστική - ανθρωποκεντρική προσέγγιση της αρχιτεκτονικής μετατράπηκε σε αόριστη ρητορεία (συνεργούσης και της γενικότερης κατάρρευσης των ιδεολογιών). Ο βερμπαλισμός έγινε βασικό συστατικό της αρχιτεκτονικής, τόσο σε επίπεδο δημιουργίας, όσο και σε επίπεδο θεωρητικό. Μέσα από "ρεύματα" του στυλ "αποδόμηση" ο βερμπαλισμός έγινε "ιστορία" και "νεώτερη αρχιτεκτονική παράδοση" την οποία οι αρχιτέκτονες διδάσκονται στις σχολές τους. Ταυτόχρονα η αρχιτεκτονική φόρμα παγκοσμιοποιήθηκε και επικράτησαν γραμμές διεθνούς αξίας από "διάσημους αρχιτέκτονες". Στον αρχιτεκτονικό κόσμο εγκαθιδρύθηκε ένα αυταρχικό - ταξικό καθεστώς στο οποίο κάποιοι "μεγάλοι" αρχιτέκτονες απολαμβάνουν γενικής αναγνώρισης, ενώ οι υπόλοιποι "συνθέτουν" ψάχνοντας ευφάνταστες λύσεις σε αρχιτεκτονικά περιοδικά. Κάτι που πριν 80 χρόνια θα χαρακτηριζόταν ασύστολος μανιερισμός. Οι "μεγάλοι" αρχιτέκτονες σχεδιάζουν τα σημαντικά έργα, οι "ανώνυμοι" αρχιτέκτονες είναι καταδικασμένοι να βγάζουν οικοδομικές άδειες. Ή να περιμένουν να έρθει η ώρα που θα σχεδιάσουν κάποια ιδιωτική κατοικία για να ξεσπάσουν οι καταπιεσμένες αρχιτεκτονικές τους φαντασιώσεις... Δεν ήταν πάντα έτσι. Πριν από εξήντα χρόνια ο ανώνυμος αρχιτέκτων μπορούσε να κάνει -και έκανε- τον δικό του σχεδιασμό, ακόμη και αν επρόκειτο για προσφυγική πολυκατοικία. Γιατί να μην μπορεί τώρα; Διότι ήδη από την εκπαίδευση η αυτοεκτίμησή του έχει κρατηθεί χαμηλά, το ιδεολογικό υπόβαθρο είναι πλήρως απαξιωμένο, ο επαγγελματικός χώρος καταδυναστευμένος... Μόνο η αφύπνιση του "ανώνυμου" αρχιτέκτονα, η απαγκίστρωση της σκέψης του από τον ακαδημαϊκό "γύψο", η βαθιά και ειλικρινής μελέτη των έργων του, μπορεί να οδηγήσει σε έργα πραγματικά υψηλής αρχιτεκτονικής. Ας μην ξεχνάμε ότι η αρχιτεκτονική δημιουργία είναι φαινόμενο κοινωνικό, δεν πέφτει από τον ουρανό, δεν είναι -και δεν μπορεί να είναι- το εγκεφαλικό προϊόν ενός εγκεφάλου με ισχυρούς σπόνσορες. Αυτά που έγραψα μπορεί σε άλλους να ακούγονται σαν "αρλούμπες" και σε άλλους ως "ξαναμάσιμα" μιας χιλιοειπωμένης ιστορίας. Θεωρήστε απλώς ότι είναι η άποψη που με εκφράζει. Εγώ θέλω να μείνω στην σημασία της δημιουργίας του "απλού" αρχιτέκτονα. Η δική του, "ανώνυμη" δημιουργία είναι η μόνη που μπορεί και δικαιούται να διεκδικήσει τα επίθετα του "πρωτότυπου" και "δημιουργικού" του τίτλου. Θα πρότεινα λοιπόν, αντί να παρουσιάζονται έργα "διεθνούς" εμβέλειας, να παρουσιάζονται "πρωτότυπες" και "δημιουργικές" συνθέσεις που αφορούν την δική μας, ιδιαίτερη πραγματικότητα...

Έστω πηγή ηλεκτρική (πχ σταθμός παραγωγής) με τάση V0, ένταση Ι0, ισχύ Ρ0=V0*I0. έστω δίκτυο μεταφοράς με αντίσταση Rα επί του οποίου συμβαίνει πτώση τάσης Vα=Ι0*Rα και απώλεια ισχύος Pα=Ι0^2*Rα. Ο λόγος Pα/Ρ0 εκφράζει το ποσοστό απωλειών και ισούται με (Ι0^2*Ra)/(I0*V0) = (I0*Rα)/V0 = (P0*Rα)/(V0^2). Για δεδομένο σύστημα το P0 και το Rα είναι επίσης δεδομένα. Είναι η ισχύς της μονάδας παραγωγής και η αντίσταση του δικτύου. Η εξίσωση αυτή μας λέει ότι για δεδομένη αντίσταση δικτύου και δεδομένη μεταφερόμενη ισχύ οι απώλειες είναι αντιστρόφως ανάλογες του τετραγώνου της τάσης υπό την οποία μεταφέρεται η ισχύς αυτή. Ο.Ε.Δ.

Δεν είναι ζήτημα ηλεκτρομαγνητισμού, είναι καθαρά ωμικό ζήτημα: Ρ=r*Ι^2. Για δεδομένη αντίσταση (άρα κόστος) αγωγού οι απώλειες υπό-εκετονταπλασιάζονται όταν δεκαπλασιάζεται η τάση (υπό-δεκαπλασιάζεται η ένταση)... καλό!

Τα αντίβαρα των στροφάλων που χρησιμεύουν στον περιορισμό των ταλαντώσεων. Στις συνήθεις τετρακύλινδρες μηχανές μικρού κυβισμού εκφυλίζονται σε μικρά "αυτιά" τους στροφαλοφόρου...

Νομίζω ότι δημοσίευσες σε λάθος θέμα. Αν η έκταση των φωλεών είναι σχετικά μικρή και η ποιότητα του σκυροδέματος γενικά καλή, καθαρίζεις της φωλιές με κομπρεσέρ από τα σαθρά σκυροδέματα και γεμίζεις με κονίαμα τύπου ΕΜΑΚΟ. Αν όχι...

Εγώ πάλι θα έλεγα ότι είναι ανορθολογικός τρόπος όπλισης που δεν προκύπτει από την αναπτυσσόμενη ένταση και δεν απαντά πουθενά στην βιβλιογραφία. Χαμένος κόπος και σπατάλη χάλυβα για το τίποτα.