AlexisPap

Σωστά κατάλαβες. Αλλά θα προσέξεις την γωνία που σχηματίζει η δύναμη σε σχέση με την ακτίνα... Για πες λίγο, σε ποιο μάθημα το έχετε άσκηση, μήπως τζάμπα λέμε άσχετες ιδέες...

Με τίποτα; !!! Σε πληροφορώ ότι δεν γνώρισα σιδερά που να μην σκιστεί να κάνει πολύ δυσκολότερα μόλις αύξησα την τιμή κατά 0,01€ στο κιλό... Αλλά για να κάνεις κάτι πρέπει πρώτα να ξέρεις πως γίνεται. Και όπως υπονόησα αυτό είναι από τα εύκολα.

Η ασκούμενη δύναμη μεταβάλεται συνεχώς κατά την φορά εφόσον εξετάζεται ως προς τον οδοντωτό τροχό (ενώ έχει σταθερό μέτρο και φορά ως προς ένα σταθερό σύστημα συντεταγμένων). Και εκτός από την δύναμη που αναπαριστά η εικόνα και η οποία είναι κάθετη στην ενέλιξη, υπάρχει και η διόλου ευκαταφρόνητη δύναμη της τριβής (η επιφάνεια του δοντιού είναι ενέλιξη). Ωστόσο τα πράγματα είναι συνήθως εύκολα διότι στους οδοντωτούς τροχούς με σημαντικό πλήθος δοντιών η δυσμενέστερη θέση εφαρμογής της δύναμης είναι στο άκρο του δοντιού. Βρίσκεις την τιμή της δύναμης με βάση την ισορροπία των ροπών στον άξονα -αν απαιτείται με τον ίδιο τρόπο βρίσκεις και την τριβή- και μετά πρέπει να λύσεις το γρανάζι σαν στατικό φορέα και να εφαρμόσεις το κριτήριο αστοχίας. Τυπικά με πεπερασμένα στοιχεία, ή -εφόσον προβλέπεται- με ημιεμπειρικές σχέσεις όπως η σχέση του Lewis.

Υπολογισμοί της πλάκας -και όχι μόνο- για φορτία μικρότερα των δράσεων σχεδιασμού, άγχος περί επάρκειας στύλων που καλούνται να φέρουν το φορτίο ενός ...ελέφαντα, διάτρηση πλακός με την χρήση ύδατος και άλλα συναφή. Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης! Και όπως είπε και ο φίλτατος εκ Χανίων συνάδελφος, το θέμα εξηντλήθη ...μην εκτεθούμε κιόλας...

Υποθέτω ότι η κατασκευή της έδρασης ΠΡΕΠΕΙ να γίνεται όπως μελετήθηκε. Βεβαίως τον κατασκευαστή τον βολεύει η πλάκα να είναι από κάτω άδεια και να έχει χώρο 4 ~ 5cm για να βάλει κόντρα βίδες για το αλφάδιασμα, όπως γίνεται στους στύλους οδοφωτισμού (μόνο που αυτών η στήριξη μελετάται ως τέτοια). Ή, άλλοι, βάζουν μεταλλικές σφήνες και λαπάτσες. Άσχετα αν είναι πολύ ή λίγο κακό, εφόσον δεν είναι αυτό που προβλέπει η μελέτη, δεν πρέπει να γίνεται.

Λοιπόν, μάλλον έχεις δίκιο, το ήλεγξα κι εγώ. Φαίνεται πως χρειάζομαι επανάληψη... Υ.Γ: Αυτό βεβαίως δεν αλλάζει την ουσία...

Έχω την εντύπωση ότι ένα mol έχει 22,4l στους 20°C = 293°Κ. Αλλά δεν έχω φρεσκάρει τις γνώσεις μου στην χημεία από το 1993... λες να τα ξέχασα; Απ' ότι κατάλαβα ο "σπινθήρας" δεν είναι εκκένωση εντός του αερίου (που απαιτεί τόσα βολτ που το στοιχείο δεν μπορεί να παράσχει). Αντιθέτως δημιουργείται ως εξής: Σε συσσωρευτές που έχουν χαμηλή στάθμη υγρών, στο εκτεθειμένο στον αέρα τμήμα των πλακών αναπτύσσονται άλατα του μολύβδου που φτάνουν να συνενώσουν τις πλάκες μεταξύ τους. Τα άλατα προκαλούν μικρά εσωτερικά βραχυκυκλώματα τα οποία καταλήγουν σε σπινθήρα, ή ορθότερα σε μικροσκοπικό βολταϊκό τόξο, όταν κατά την αύξηση της θερμοκρασίας διακόπτεται το κύκλωμα (το υδρογόνο αναφλέγεται και με πολύ ασθενείς σπινθήρες, ακόμη και από σπινθήρες μη ορατούς στο μάτι). Άρα, όπως το καταλαβαίνω, η έκρηξη γίνεται λόγω καύσης 2Η2+Ο2 που παράγεται κατά την

Κανείς που να έχει νεότερα για την ποσότητα του Η2; Edit: Σύμφωνα πάντως με τηνWikipedia υδρογόνο παράγεται μόνο κατά την υπερφόρτιση. Επίσης αποδίδει εικόνες σαν αυτή του πρώτου post σε έκρηξη Η2 - Ο2. Βρήκα και αυτό, αυτό και αυτό. (καλά, όχι όλα τόσο "επιστημονικά", αλλά τα πρόσεξα λίγο...)

Αγαπητέ xbasher, οι αδρανειακές δυνάμεις λόγω μεταβολής της ισχύος στα συστήματα μετάδοσης, πολύ σπάνια είναι σημαντικές. Στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων είναι μικρότερες από τις δυνάμεις που αναπτύσσονται υπό πλήρες φορτίο. Αν όντως μιλάμε για αυτοκίνητα, ένας κατά το μέγιστο περιορισμός τίθεται από την στατική τριβή του συμπλέκτη. Τώρα ο υπολογισμός των εσωτερικών τάσεων είναι εξαιρετικά δύσκολος και γίνεται μόνο με τρισδιάστατα πεπερασμένα στοιχεία. Επειδή το φορτίο είναι δυναμικό, επειδή το σημείο εφαρμογής κινείται ασταμάτητα και επειδή η τιμή της ροπής είναι λίγο - πολύ αβέβαιη χρησιμοποιούνται υψηλοί συντελεστές ασφαλείας. Αλλά, πάντα υπάρχει και το θέμα της λίπανσης και των τάσεων που είναι επιτρεπτό να αναπτυχθούν με βάση την μείωση των φθορών.

Πράγματι μία άργιλος μπορεί να έχει μικρό φ. Αλλά για τα ύψη που συζητάμε θα στέκεται μόνη της λόγω συνοχής...

Ξέρει κανείς αν υπάρχει κάτι νεότερο σχετικά με αυτό το θέμα;

Προτιμάμε Ελληνικά! Σας χαιρετώ για ελαχιστοήμερη απόδραση στις όχθες του Λούρου...

Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Για ύψος 1,50m αν αγνοήσεις την συνοχή και λάβεις φ=30°~35° (νομίζω ότι παρά είναι συντηρητικό) βγαίνεις με τοιχείο d=15cm και Φ8/15. Πόση παραπάνω οικονομία να κάνεις; Ακόμη και για ύψος 3m, (εφόσον δεν υφίστανται παράξενες φορτίσεις και υπάρχει ασφαλής θεμελίωση) τα νούμερα είναι τόσο λογικά που δεν έχει νόημα να την πολύ - ψάξεις...

Ή μόλις απέκτησε πρόβλημα! Αυτά τα μαστόρια είναι φοβερά... Εδώ και έναν αιώνα επιστήμονες άνθρωποι βγάζουν καμπύλες τάσης - φόρτισης - θερμοκρασίας, βολτόμετρα και πυκνόμετρα για τον έλεγχο των συσσωρευτών... Ευτυχώς είμαι πολιτικός μηχανικός και δεν θα χρειαστεί να σκίσω το πτυχίο μου! Edit: Τώρα είδα το edit για το Η2. Κάνω τις πράξεις: 1Α*1sec = 1Coulomb = 6,242E18 ηλεκτρόνια Για ένα μόριο Η2 χρειαζόμαστε 2 ηλεκτρόνια, άρα 1Α σε 1sec παράγει μέσω ηλεκτρόλυσης 3,121Ε18 μόρια Η2 ή 3,121Ε18/6,022Ε23 = 5,18E-4 mol στους 20°C, 1atm ->5,18E-4 * 22,4 = 0,0116lt ή 11,6cm³. Αναγωγή στους 25°C ->298/293*11,6 = 11,8cm³. Που είναι 1,18Ε-7m³, λίγο μικρότερο από το 1,27E-7m³ που λέει το link... Δηλαδή το link λέει ότι το παραγόμενο Η2 είναι λίγο περισσότερο από το μέγιστο δυνατό!!! Όπως το καταλαβαίνω, η παραγωγή αυτή αναφέρεται στην καθαρή ηλεκτρόλυση κατά την ολοκλήρωση της ΦΟΡΤΙΣΗΣ, όταν έχει σταματήσει η μετατροπή θειικού - θειώδους μολύβδου και έχει ξεκινήσει η ηλεκτρόλυση. ΑΝ ξεχαστεί ο φορτιστής και συνεχίσει να τροφοδοτεί ρεύμα μετά την ολοκλήρωση της φόρτισης, ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ θα υπάρξει τόσο μαζική παραγωγή Η2. Άρα η ποσότητα αυτή δεν αφορά την εκφόρτιση! Πόση είναι η ποσότητα εκλυώμενου Η2 σε ένα φυσιολογικό κύκλο φόρτισης εκφόρτησης; Δεν ξέρω Αλλά η αρχή διατήρησης της ενέργειας λέει τα εξής: Ηλεκτρική απόδοση κύκλου > 80%. Άρα χάνεται λιγότερο από 20% της ενέργειας. Ένα σημαντικό μέρος από αυτή είναι θερμότητα (ας πούμε η μισή). Άρα λιγότερο από 10% χάνεται σε χημικές διεργασίες. Άρα η παραγόμενη ποσότητα Η2 σε ένα φυσιολογικό κύκλο φόρτισης - εκφόρτισης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1/10 της ποσότητας που αναφέρεται στο Link. Αλήθεια, η εκφόρτιση παράγει Η2; Δεν το νομίζω. Οι παρατηρούμενες φυσαλίδες ήξερα ότι είναι παγιδευμένο Η2 που ελευθερώνεται λόγω θερμοκρασίας και κίνησης ιόντων... Άρα, μπορεί να σκάσει μία μπαταρία κατά την εκφόρτιση λόγω έκλυσης Η2;

Το Fabia έχει . Αμαξάρα!!!

Πράγματι έτσι είναι εφόσον όλη η θερμότητα διαχέεται μόνο σε ένα στοιχείο (εγώ υπολόγισα λίγη παραπάνω ατμοποίηση αλλά δεν έχει σημασία, εδώ ενδιαφέρει η τάξη μεγέθους), υπόθεση λογική αφού ένα τέτοιο βραχυκύκλωμα θα μπορούσε να διαρκέσει λιγότερο από 1min. Θα μπορούσε λοιπόν γίνει έτσι... αλλά τότε δεν θα έσπαζε μόνο το ένα στοιχείο; Αν ο ατμός μπορούσε να διαρρεύσει και σε γειτονικά διαμερίσματα θα συμπυκνωνόταν μέχρι να ανέβει και εκεί η θερμοκρασία... Αφού υποθέτουμε ότι έρευσαν τόσα αμπέρ στην θέση του βραχυκυκλώματος, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ίχνη; Η θερμοκρασία πρέπει να ανέβηκε πολύ και ίσως ακόμη και το χαρτί ανάμεσα στις πλάκες θα έπρεπε να μαυρίσει.

Συγχαρητήρια αγαπητέ Γιάννη για την εξαιρετική και λεπτομερέστατη παρουσίαση της τεχνικής!

Έχω την εντύπωση ότι στα αυτοκίνητα υπάρχει ασφάλεια: ένα χάλκινο έλασμα που μεσολαβεί μεταξύ συνδετήρα του πόλου και του καλωδίου που τροφοδοτεί τον εκκινητή. Πράγματι τοπικά μπορεί μπορεί να ξεκινήσει βρασμός με μικρό ποσό ενέργειας. Για να ανέβει όμως η πίεση πρέπει να θερμανθεί το σύνολο του δοχείου στους 100°, διαφορετικά ο παραγόμενος από τον βρασμό ατμός συμπυκνώνεται αμέσως στις ψυχρότερες παρειές.

Εξάλλου για να σκάσει η μπαταρία λόγω θερμοκρασίας πρέπει να έχουμε βρασμό και όχι απλώς 100°C, που σημαίνει περίπου 500cal/gr... Επίσης λόγω της κυκλοφορίας του ατμού η πίεση δεν θα ανέβει πριν η θερμοκρασία φτάσει τους 100° σε κάθε γωνιά του στοιχείου... Για την ακρίβεια 103kCal είναι το μέγιστο ποσό ηλεκτρικής ενέργειας που μπορεί να αποδοθεί στον μεγαλύτερο ωφέλιμο κύκλο εκφόρτισης (χωρίς να πέσει η τάση σε σημείο που να καταστραφεί το στοιχείο) που είναι περίπου το 60% της πλήρους εκφόρτισης. Η χημική ενέργεια μετατρέπεται σε ηλεκτρική με βαθμό απόδοσης γύρω στο 95% (και 5% θερμότητα λόγω αντίστασης των ιόντων μέσα στον ηλεκτρολύτη). Στην συνέχεια η ηλεκτρική μετατρέπεται σε θερμότητα. Άρα πράγματι η ενέργεια που μπορεί να μετατραπεί σε θερμότητα είναι μεγαλύτερη, πιθανότατα 103/0,6/0,95=181kCal. Πάλι όμως δεν βλέπω να είναι αρκετή. 50° ~ 60° μου φαίνεται πολύ. Δεν θυμάμαι να φόρτισα μπαταρία και να μην μπορούσα να την κρατήσω με άνεση μετά... Έπειτα σκέφτομαι και το εξής: κατά την φόρτιση η ενέργεια που μετατρέπεται σε θερμότητα είναι αυτή που αντιστοιχεί στην εσωτερική αντίσταση του συσσωρευτή. Όλη η υπόλοιπη ενέργεια γίνεται χημική, είτε PbSO4 σε χαμηλές τάσεις, είτε 2Η2+Ο2 όταν ολοκληρωθεί η φόρτιση...

Θα κάνεις ή το ένα ή το άλλο: Με μαύρο το μοντάζ. Πιθανότατα να έχεις και άλλους οπλισμούς. Μην αμελήσεις το μοντάζ για την στήριξη του άνω οπλισμού της κάτω πλάκας να είναι καλοδεμένο. Στρέψη δεν υπάρχει.

...αν το κλειδί είναι πολύγωνο ή γαλλικό; (μου έχει συμβεί πολλάκις κατά το την αλλαγή μπαταρίας...) Σκέφτομαι (φωναχτά): 2V/στοιχείο * 60AH * 3600sec = 432000Joule = 103kCal. Η μπαταρία ζυγίζει ~20kg και έχει μέση θερμοχωρητικότητα (μόλυβδος - ηλεκτρολύτης - πλαστικό) 0,56Cal/gr. Άρα 80*20*0,56 = 896kCal απαιτούνται για να θερμανθεί η συστοιχία από τους 20° στους 100°. Αλλά το στοιχείο διαθέτει μόνο 103kCal. Άρα θα θερμάνει τον συσσωρευτή μόνο μέχρι τους 30°C. Α, βρήκα και την θερμοχωρητικότητα του Pb σε Joule/mol/°Κ : 26,65 άρα ~ 2,35Joule/gr Άρα, προτείνω νέο σενάριο: Η μπαταρία "τα έφτυσε", ο φορτιστής έβλεπε μειωμένη τάση και έδινε ρεύμα φόρτισης, έγινε ηλεκτρόλυση, ο εξαερισμός είχε βουλώσει, η πίεση των αερίων ανέβηκε μέχρι που έσπασε το περίβλημα. ή ο φορτιστής "τα έφτυσε". Αλήθεια τον μετρήσατε;

30cm... ο κούκος αηδόνι... κι εγώ το ίδιο θα πρότεινα αν έπαιρνα προμήθεια ...κακίες!

Κατ' αρχάς, ο Αρχιτέκτων που έχει άποψη αισθητική και γνώση πολεοδομική τι λέει; Ο Πολιτικός Μηχανικός που υπολόγισε τα φορτία της οικοδομής τι λέει; Αν θές την γνώμη μου, αλίμονο αν χτίζαμε τοίχους 30cm, με τον σοβά δηλαδή πάνω από 35cm. Τι θα μείνει για δωμάτια; Τα μαστόρια μην τα ακούς, ζητάνε το συμφέρον τους...

DELTAMARIN, έχεις ασχοληθεί καθόλου με υποθαλάσσια καλώδια και αγωγούς;

Εντυπωσιακό! Αλλά γιατί έσκασαν όλα τα στοιχεία και όχι μόνο αυτό που βραχυκύκλωσε; Φάνηκε που έγινε το βραχυκύκλωμα; Ευτυχώς που δεν υπήρχε κανείς εκεί δίπλα... Το πιτσίλισμα με ζεστό διάλυμα θειικού οξέως δεν είναι ευχάριστο... Κάνει κακό και στα ρούχα!