AlexisPap

Για εμένα το κρίσιμο ερώτημα είναι το εξής: Το δεύτερο εξάμηνο θα εξοφληθεί, η θα εξαληφθεί (όπως ελπίζω να εννοεί ο αρθρογράφος);

Επανέρχεται ξανά το θέμα με τον κύριο του έργου... Η ευθύνη για την ασφάλεια των εργαζομένων είναι εργοδοτική ευθύνη: Στα συνήθη οικοδομικά, ο ιδιοκτήτης είναι και ΚτΕ και εργοδότης, και ως εργοδότης φέρει ευθύνη. Ο δε επιβλέπων έχει ευθύνες τεχνικού ασφαλείας και συμβούλου του εργοδότη. Όταν υπάρχει ανάδοχος τεχνική εταιρία, ο ανάδοχος ως νομικό πρόσωπο είναι ο εργοδότης. Ο ΚτΕ δεν έχει εργοδοτική ευθύνη. Και ο μηχανικός που επιβλέπει για λογαριασμό του ΚτΕ (και δεν είναι ο επιβλέπων του έργου) δεν έχει ευθύνες τεχνικού ασφαλείας. Είναι απολύτως φυσικό λοιπόν το ότι απαλλάχθηκε ο εκπρόσωπος της ξενοδοχειακής επιχείρησης.

Άκρη δεν βγάζεις με τους δημοσιογράφους... Ποιος καταδικάστηκε τελικά; Είναι καλό που υπάρχει νομοθεσία για την προστασία των εργαζομένων. Είναι παράλογο που η νομοθεσία θεωρεί αποκλειστικά υπεύθυνο τους μηχανικό - εργοδότη. Όσοι έχετε ψάξει την νομοθεσία, θα έχετε διαπιστώσει ότι όταν -ως επιβλέπων- έχεις να κάνεις με αυτοαπασχολούμενους εμπειροτέχνες (off topic) είσαι παντελώς ακάλυπτος. Και επειδή πολλά γράφηκαν με μία δόση έκπληξης, ο μελετητής/επιβλέπων μίας μονοκατοικίας -και συντάκτης του ΦΑΥ- ενδέχεται να φέρει ευθύνη αν σε κάποια μελλοντική εργασία συντήρησης -πολλά χρόνια μετά- σημειωθεί τραυματισμός...

Πολύ καλά τα γιγαβάτ... Αλλά δεν μας γράφει πουθενά ο συντάκτης το "για πόση ώρα"...

Έχει να πέσει γέλιο μολις έρθουν στην Ελλάδα... να πηγαίνεις σε επαρχιακή οδό με 30 και να χτυπιέσαι... και το τέλος ορίου ταχύτητας να είναι πίσω από θάμνο!

Φίλε vepinos, αντιλαμβάνεσαι ότι ένα υποστύλωμα 40/80 !!! ( ), ακόμη κι αν το φτιάξεις από "χώμα", έχει ασύλληπτη αντοχή... Δεν ραγίζει έτσι για πλάκα, και μάλιστα χωρίς να έχει λάβει το σύνολο των φορτίων που προβλέπονται. Αλήθεια, το ανηγμένο αξονικό ξεπερνάει την τιμή 0,05; Η ανηγμένη ροπή ξεπερνάει το 0,20; Με μια ματιά, όχι... Άρα, υπάρχει άλλος λόγος που ράγισε. Όχι οι ορατές κακοτεχνίες, ούτε ο σεισμός. Και πιθανότατα ο λόγος αυτός να είναι σοβαρός. Πιθανότατα είναι κάποια μη εμφανής κακοτεχνία, ή κάποια ουσιαστική αστοχία της μελέτης. Μόνο όταν βρεις την αιτία, θα ξέρεις αν οι συνέπειες σταματάνε στο αντιαισθητικό της ρηγμάτωσης, ή επηρεάζουν την επάρκεια του φορέα...

@ McRaster, Είναι σωστό αυτό που λες. Αλλά στην περίπτωση αυτή "υποθέτεις βάσιμα" το τι συμβαίνει με τα σίδερα, δεν το γνωρίζεις. Πράγμα που με το ζόρι ταιριάζει στην χαμηλή στάθμη αξιοπιστίας... Όταν με το μαγνητόμετρο στο χέρι κυνηγάς την υψηλή στάθμη, το κυνήγι αποδεικνύεται μάταιος κόπος... Πολλοί θα πούνε ότι υπάρχει λύση και ακούει στο όνομα σκάνερ hilti, μίλτι κλπ, κάνει 13k μέι κοκ... Ξεκαθαρίζω: Δεν θέλω να ξαναδώ αποτελέσματα σκάνερ από τοιχεία και πλάκες. Όταν κάποιος μου δείξει εικόνα σκάνερ από εσωτερικό κόμβο, στην οποία θα ξεχωρίζουν σίδερα δοκών - πλακών - ματίσεις - σπαστά - γάτζοι - τρελά - τσέρκια και το καλώδιο για τα χωνευτά φωτιστικά, τότε ξανασυζητάμε. Προς το παρόν πάντως, ούτε σε ακτινογραφία δεν το έχω δει αυτό. Κατά τα λοιπά, καλή τύχη σε όσους νομίζουν ότι με ΜΚΕ στο σκυρόδεμα θα λύσουν το πρόβλημα της αποτίμησης...

Υπάρχουν πολλοί φθηνοί τρόποι να βελτιώσεις την εικόνα του σκυροδέματος ενός υφισταμένου. Ένας από αυτούς είναι να έχεις απόθεμα καλών καρότων στο ψυγείο, και να ντοπάρεις... Κι αν αυτό είναι εξωφρενικό και μόνο να λέγεται, δεν διαφέρει ωστόσο από ο,τι γίνεται στην πράξη: Λαμβάνουμε πυρήνες "από όπου είναι εφικτό", για να προσδιορίσουμε την αντοχή σε συγκεκριμένες διατομές, από τις οποίες δεν παίρνουμε πυρήνες... Λόγου χάριν, ακόμη και ο πολύς "σύμβουλοι μηχανικοί" θεωρεί -φαντάζομαι- δεδομένο ότι παίρνει πηρύνες από τον κορμό ενός τοιχώματος (με λίγο οπλισμό και καλή δόνηση), και χρησιμοποιεί τα αποτελέσματα για να κάνει ελέγχους στον πόδα του τοιχώματος (αναμονές, κακή δόνηση, διαχωρισμός αδρανών). (Οι περισσότεροι κάνουμε και κρουσιμέτρηση για να κατευνάσουμε τις Ερινύες, παρότι γνωρίζουμε ότι η κροyσιμέτρηση δεν γράφει σωστά σε θέσεις με πολύ οπλισμό ή απόμιξη) Αλλά, αφού υπάρχει προσφορά φθηνών λύσεων, εγώ θέλω κάποιον να μου βρει λύση πως στα κομμάτια θα μετράω με αξιοπιστία τον άνω οπλισμό δοκών στον κόμβο, το μήκος αγκύρωσής τους μέσα στον κόμβο, το αν διέρχονται μέσα από τον κόμβο και αγκυρώνονται στην άλλη δοκό, την θέση αγκύρωσης μέσα στην διπλανή δοκό... Μου είναι πολύ χρήσιμη πληροφορία, χωρίς αυτήν όλα τα κτίρια θέλουν ενισχύσεις του κερατά. Α, και θέλω να την παίρνω την πληροφορία αυτή, σε κτίρια καταστημάτων, γραφείων και σχολεία, που βρίσκονται εν λειτουργία, χωρίς να ξηλώσω πατώματα, χωρίς να καθαιρέσω επιχρίσματα, χωρίς να ξηλώσω τα καλώδια (ούτε καν να κλείσω το ρεύμα δεν μπορώ), και με τρόπο αξιόπιστο, ώστε να μην συγχέονται με τον πραγματικό κύριο οπλισμό τα μοντάζ, τα τρελά σίδερα, τα καβαλέτα και οι πάπιες, οι ξέμπαρκες ράβδοι της πλάκας κλπ... Ω ναι, αυτό θέλω...

Βασικά, χρίζουν μαιευτήρα... Έτσι όπως πάει, το επόμενο "δεξαμενόπλοιο" που θα καθελκύσουν θα είναι βάρκα με μπιτόνια...

Τελείως άκυρος ο προβληματισμός της εφημερίδας. Η οποία συνεχίζει την παράδοση των τελευταίων ετών, που θέλει την Αθήνα να έχει ανάγκη από την κάθαρση μίας τοπικής αθλιότητας, ώστε να λάμψει η αίγλη και η ομορφιά της. Κάτι που βέβαια ισχύει για την Φραγκφούρτη (η αίγλη και η ομορφιά) ώστε να έχει νόημα αυτό που κάνουν. Μαζί φυσικά με τους συμβολισμούς που έχει για αυτές τις πόλεις η επιστροφή πριν τον Β΄ Π.Π. Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι αυτές τις ανοησίες τις υποστηρίζουν και (κάποιοι) αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι κλπ... Που επιδεικνύουν την υπόπτου προελεύσεως ευαισθησία του περί της αισθητικής και του εκσυγχρονισμού, κάθε φορά που οραματίζονται ένα "project" ιλιγγιώδους προϋπολογισμού. Δεν ξέρω αν είναι οι ίδιοι που έχουν συμβάλει στον σχεδιασμό του δημόσιου χώρο της Αθήνας. Γιατί, στην πράξη αποδεικνύεται πόσο ξερόλες και ιδεολόγοι είμαστε όταν συζητάμε, και πόσο "εργολαβάρες" γινόμαστε όταν σχεδιάζουμε τον δημόσιο χώρο μας. Ορίστε λοιπόν το αστικό περιβάλλον που σχεδιάσαμε, και που έχει ανάγκη λίγης αναπαλαίωσης:

Ως γνωστόν, οι δύο τροχοί -δεξιοί και αριστεροί- είναι σταθερά στερεωμένοι πάνω στον άξονα. Περιστρέφονται με την ίδια ταχύτητα, και επομένως, αν ήταν κυλινδρικοί, στις στροφές θα κολλούσαν μονίμως στην εξωτερική ράγα της καμπύλης. Αυτό θα προκαλούσε απώλεια ενέργειας λόγω τριβής, σημαντικές φθορές στα επίσωτρα (και ακόμη σημαντικότερες στο νύχι και στο πλάι της ράγας), και κίνδυνο αστάθειας και εκτροχιασμού. Αντίθετα, με τους κωνικούς τροχούς, στις στροφές ο άξονας μετατίθεται προς τα έξω, ώστε ο εξωτερικός τροχός να εφάπτεται με την ράγα σε μεγαλύτερη διάμετρο απ' ο,τι ο εσωτερικός. Ακόμη, στην ευθεία, ο άξονας κεντράρει μόνος του ανάμεσα στις ράγες, και βρίσκει μία θέση ισορροπίας που είναι ευσταθής για ταχύτητες μέχρι 250+km/h. Τελικά, το νύχι του επίσωτρου δεν έρχεται σχεδόν ποτέ σε επαφή με τις ράγες, με όλα τα προφανή οφέλη.

Ε, είναι η "φυσική" κατάληξη της Ναοδομίας, μετέπειτα ΟΔΕΠ, και νυν ΥΔΟΜ + Ε.Σ.Ε.Α. Από μία άποψη σωστή κατάληξη, αφού το Ε.Σ.Ε.Α και η ΥΔΟΜ της Εκκλησίας υπάγονται στην ΔΟΚΚ. Όπως εξάλλου και οι ΥΔΟΜ των Δήμων. Από την άλλη, θα μπορούσε να μην υπάρχει ΥΔΟΜ, αλλά μόνο το συμβούλιο (Ε.Σ.Ε.Α.), που διοικητικά θα ήταν το πιο λογικό. Ακόμη, το συμβούλιο θα μπορούσε να είναι αποκεντρωμένο, όπως τα Σ.Α, να έχει από ένα κάθε περιφέρεια, και να διαφέρει από τα άλλα Σ.Α. μόνο κατά το ότι θα έχει εδική σύνθεση... Αλλά, καθώς φαίνεται, η Ι.Σ. (σύνοδος) δεν μπορεί να ανεχτεί την αποκέντρωση. Θέλει να κρατάει τα λουριά, να μην μπορεί να κάνει ο κάθε παπάς και δέσποτας του κεφαλιού του. Όσοι ξέρουν, πιστεύω ότι θα συμφωνήσουν πως μέχρι ενός σημείου έχει δίκιο... Κι απ' την άλλη, ένας προθυπουργός που "τα μιλάει" με τον ύψιστο -σε καθημερτινή σχεδόν βάση- δεν γίνεται να χαλάσει χατήρι! Πόσο μάλλον αν, ενδόμυχα, φοβάται πως σε τοπικό επίπεδο η επιρροή της εκκλησίας μπορεί να είναι πιο ισχυρή απ' ο,τι σε μία κεντρική Υπηρεσία. Λοιπόν, πέρα από αυτά, υπάρχουν και κάποιοι λόγοι "τεχνικής" φύσεως: Πάμπολλές ΥΔΟΜ δεν μπορούν να διεκπεραιώσουν απλά και στοιχειώδη ζητήματα οικοδομικών αδειών: Ύψος στέγης σε μονοκατοικίες, ελεύθερο ύψος ορόφου, πέριξ έδαφος σε προσθήκη ορόφου κλπ. Που να συζητήσουμε για μεγάλα έργα με ειδικούς όρους δόμησης, όπως ολόκληρα μοναστήρια...

Είναι προφανές ότι δεν είναι αδικία: Ο μη θερμαινόμενος ιδιοκτήτης πληρώνει υποχρεωτικά μία τεκμαρτή αποζημίωση για την θερμότητα που λαμβάνει (δηλαδή την ζημία που προκαλεί στους άλλους). Στον βαθμό, και για το ποσό που πληρώνει, λαμβάνει την επιδότηση που δικαιούται -άν δικαιούται.

Το μοντέλο που αναλύουμε δεν είναι ποτέ μία ακριβής αναπαράσταση της πραγματικότητας. Οφείλει όμως να είναι μία αντιπροσωπευτική, προς την μεριά της ασφαλείας, αναπαράσταση της. Ο κύριος λόγος που μειώνουμε την δυσκαμψία των στοιχείων που ρηγματώνονται είναι για να έχουμε μία πιο αντιπροσωπευτική κατανομή των ροπών. Βεβαίως, όποιος έχει τρέξει μερικά παραδείγματα (είναι εύκολο να το κάνει ο καθείς), θα έχει διαπιστώσει ότι οι διαφορές δεν είναι αξιόλογες. Ομοίως δεν είναι αξιόλογη και η διαφορά της θεμελιώδους ιδιοπεριόδου της οικοδομής. Αν μάλιστα μιλάμε για κανονικά κτήρια, με επάρκεια τοιχωμάτων, οι διαφορές είναι μηδαμινές. Τέλος, ναι μεν θέλουμε ακρίβεια στην ανάλυση, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο κανονισμός μας χαρίζει ανακατανομές ροπών, ενώ τελικά, άσχετα με την φοβερής ακριβείας ανάλυση που πραγματοποιήσαμε, θα οπλίσουμε τις διατομές για την οριακή κατάσταση αστοχίας, δηλαδή για ενιαία καμπυλότητα, διαφορετική από εκείνη της ανάλυσης... Φυσικά, δεν προτείνω να μην εφαρμόζει κανείς τον κανονισμό. Απλά επισημαίνω το επουσιώδες του θέματος. Και τον μεγάλο κίνδυνο που ελοχεύει όταν διυλίζουμε τον κώνωπα ψάχνοντας για διαφορετικούς συντελεστές μείωσης ανάλογα με το q, και αγνοώντας την θεμροκρασία, τον ερπυσμό, την συστολή ξήρανσης, τα φορτία ανέγερσης, τις τοιχοπληρώσεις, την μη ιδανική κατανομή της μάζας, τις τεράστιες σεισμικές παραμορφώσεις που καταγράφονται στην πράξη, οι οποίες σε τίποτα δεν θυμίζουν τα μεγέθη παραμόρφωσης των υπολογισμών μας, κλπ κλπ...

Υπάρχει ένα κομβικός σημείο: Ποιός θα ελέγξει τον ελέγχοντα; Μήπως κανείς;

Συνάδελφε, δεν δίνουμε "βιβλιογραφία" στους δικηγόρους. Η τεχνική μας έκθεση είναι για τον δικηγόρο βιβλιογραφία και νόμος. Τελεία και παύλα. Αν τυχόν θέλει να αμφισβητήσει την άποψη του μηχανικού, πρέπει να έχει κότσια και να το κάνει γραπτώς.

Ή, αλλιώς, "ο Καμένος τρόλλαρε τον Σταύρο"... . . . . . . ... ή, "ο Σταύρος ψεκάστηκε"!

Δεν μπορώ να μην είμαι σκεπτικός. Ας ξεχωρίσουμε όμως λίγο τα πράγματα: Αν μιλάμε για δημόσια έργα, σαφώς και είναι μονόδρομος η εκτέλεσή τους με εργολάβους. Δεν νομίζω ότι εν έτει 2015 μπορεί να υπάρξει τέτοια συζήτηση. Αν μιλάμε για εργασίες αποκατάστασης σε καταστάσεις ανάγκης (θεομηνίες), για θέματα πολιτικής προστασίας δηλαδή, πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι πιο φθηνό και άμεσο από την επίταξη. Άν κάποιοι πιστεύουν το πρώτο, είναι τουλάχιστον γελοίο να βγαίνει ο ΥΠΕΑ και να κάνει ανακοινώσεις. Είναι θέμα κυβερνητικού σχεδιασμού, αφορά πλήθος Υπουργείων, και όχι μόνο το ΥΠΕΑ. Λέγονται ασφαλώς διάφορα περί της καλής παλιάς ΜΟΜΑ και των κακών τωρινών εργολάβων. Μα, γιατί το κομματοκρατούμενο δημόσιο -που δεν μπορεί να ελέγξει έναν εργολάβο σε έργο των 15.000€- θα μπορέσει να φτιάξει μία νέα ΜΟΜΑ που θα "φυσάει"; Χώρια που βλέπω προτάσεις, ότι η νέα ΜΟΜΑ θα εκτελεί έργα με εργολάβους... Σαν μία ΤΥΔΚ δηλαδή... Ο ρόλος της παλιάς ΜΟΜΑ ήταν να διαθέσει βαρύ εξοπλισμό σε μία χώρα υπανάπτυκτη και κατεστραμμένη. Ο ρόλος αυτός δεν υπάρχει πια. Και, τέλος πάντων, αν πραγματικά ενδιαφερόταν κανείς από την όποια κυβέρνηση να γίνει χρήσιμος για τον τόπο, θα κοιτούσε να εξορθολογήσει τις υφιστάμενες δομές και μηχανισμούς, αίροντας τις αγκυλώσεις, αποκεντρώνοντας τον σχεδιασμό και τις ευθύνες, και εισάγοντας πραγματικούς μηχανισμούς διοίκησης. Αλλά, βέβαια, υπάρχει και η συνταγή για το πως να βολέψει μία νέα κυβέρνηση "ημετέρους": Προβλέπει την δημιουργία νέων δομών, μηχανισμών, οργανισμών, υπηρεσιών, σωμάτων, και ο,τι άλλο βάζει ο νούς...

Παίδες, μία απορία: Η ΜΟΜΑ ήταν καλή και άγια... Σε μία εποχή που -στην επαρχία- το μεγαλύτερο χωματουργικό μηχάνημα ήταν το ιππήλατο άροτρο, που ο στρατός αντιπροσώπευε το 50% της δημόσιας διοίκησης, που η θητεία ήταν 24 μήνες και βάλε. Και, που οι απαιτήσεις από τα έργα ήταν μηδαμινές, διδασκόσουν σιγμοειδείς και βέλτιστη υγρασία και έβγαινες στα βουνά να κάνεις δρόμους. Σήμερα που σε κάθε χωριουδάκι έχει τουλάχιστον έναν εκσκαφέα, που ο τόπος είναι γεμάτος με εργολάβους που κάθονται, που οι τεχνικές απαιτήσεις των έργων είναι τόσο υψηλές που καμία τεχνική υπηρεσία δεν μπορεί να μελετήσει κάτι περισσότερο από ένα πεζοδρόμιο ή ένα παρκάκι, τί δουλειά έχει μία ΜΟΜΑ;

Όπως μας ενημέρωσε ο καλός συνάδελφος kan62, στο "Διαβούλευση Σχεδίου Κανονισμού Τεχν. Σκυροδέματος - 2015", τρέχει ήδη η σχετική διαβούλευση. Μάλιστα, κυκλοφορούν ήδη στο διαδίκτυο δημόσιες τοποθετήσεις συναδέλφων, που κατά κανόνα εκφράζουν σκεπτικισμό... Μια που οι περισσότεροι είμαστε τελείως άσχετοι με τον ΚΤΣ, ανοίγω το θέμα αυτό για να συζητήσουμε τις εντυπώσεις μας. Η δική μου γενική άποψη είναι ότι το σχέδιο είναι προχειρογραμμένο. Αυτό φαίνεται αμέσως, από την κακή χρήση της γλώσσας, ωστόσο επεκτείνεται και σε ζητήματα που έχουν τεχνική ουσία. Παραδείγματα: Χρησιμοποιείται στο κείμενο ο όρος "κατηγορία σκυροδέματος" που θέλει να πει "κατηγορία αντοχής σκυροδέματος", αλλά η κατηγορία αντοχής δεν ορίζεται στην §Α1.3 Ορισμοί. Στους ορισμούς ορίζει έννοιες με αναφορά σε κανονιστικές παραγράφους, πχ για την "Μονάδα ή Συγκρότημα παραγωγής σκυροδέματος", που ορίζεται με βάση τα κεφάλαια Β5 και Β6 . Στους ορισμούς ορίζεται ο "αγοραστής" και ο "προδιαγράφων". Και στην §ΠΑ1-1 (1) διαβάζω: "Ο αγοραστής (προδιαγράφων)..." Στους ορισμούς περιλαμβάνει ενίοτε και κανονιστικό κείμενο, πχ στον ορισμό "Εργοταξιακό σκυρόδεμα" μιλάει και για τις ευθύνες του κατασκευαστή. Στην §1.1.3, ενώ επαναλαμβάνει τις εξαιρέσεις του ΚΤΣ '97, ξεχνάει το ΣΚ-300... Αντί να έχει μία παράγραφο με τίτλο "απόδοση αγγλόφωνης ορολογίας" παραθέτει ανεξέλεγκτα στο σώμα του κειμένου αγγλικούς όρους. Οι όροι "μελετητής" και "μελετητής του έργου" χρησιμοποιούνται και οι δύο στο κείμενο ως ταυτόσημες, κανείς δεν πρόσεξε την χρήση διπλής ονομασίας. Ορισμός υπάρχει μόνο για την λέξη "μελετητής", και λέει ότι είναι ο συντάκτης της μελέτης του έργου... §Α3.1(52): Ορίζει τον όρο "εργοδηγός"... Πολύ κρίσιμος ορισμός για την σωστή εφαρμογή του ΚΤΣ... §Α3.1(68): Δεν τους πέρασε από το μυαλό να γράψουν "καλούπι" ή σκέτος "τύπος". Γράφουν "ξυλότυπος", και διευκρινίζουν ότι εννοούν και μεταλλότυπο, και πλαστικότυπο... §Δ1.1.1: ξανά-ορίζει την λέξη "ξυλότυπος". Αυτά, πολύ πρόχειρα, με μία διαγώνια ανάγνωση. Είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά. Πέρα όμως από τα ψιλολόγια, υπάρχουν και θέματα πολύ σοβαρά: §Α3.1(51). Εκτός που ότι λέει βλακείες, εκτός του ότι δεν είναι ορισμός αλλά ανάθεση ευθυνών, έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματική ιδιότητα του επιβλέποντα, που είναι οι τελευταίες λεξούλες. Όπως τα λέει, ο επιβλέπων έχει τελικά την ευθύνη για την δειγματοληψία και την ποιότητα του σκυροδέματος. Χρησιμοποιείται αδιακρίτως στο κείμενο η λέξη "ευθύνη" με την έννοια της "αρμοδιότητας". Και αυτός ο κανονισμός έχει συνταχθεί λες και όλα τα έργα του κόσμου είναι δημόσια έργα... "Αναθέτουσα Αρχή", "Υπηρεσία" κλπ όροι, που στα ιδιωτικά έργα δεν υπάρχουν... Ο μελετητής του έργου, θεωρούν οι συντάκτες ότι είναι ο πολιτικός μηχανικός που εκπονεί την στατική μελέτη... Όμως με βάση την ισχύουσα νομοθεσία είναι μάλλον ο γενικός μελετητής ή, όταν δεν υπάρχει, ο αρχιτέκτων. Συγκρίνετε την φράση "Knowledge, training and experience of the personel involved in production and production control, is required to be appropriate to the type of concrete…" από το ΕΝ 206 με την διατύπωση της §Β5.2 του ΚΤΣ... Η δεύτερη ασχολείται μόνο με τον "προϊστάμενο" και μοιάζει με συζήτηση στην χαλαρή κουβέντα για τα επαγγελματικά δικαιώματα. Η πρώτη περιλαμβάνει τους πάντες, από τον χημικό μηχανικό, μέχρι τον οδηγό και τον εργάτη... Αυτά προς το παρόν. Με την πρόοδο του διαβάσματος, θα ξαναγράψω. Νομίζω ότι το θέμα είναι σοβαρό και μας αφορά όλους, οπότε προτρέπω όποιον έχει διαβάσει το σχέδιο, και έχει θετικές ή αρνητικές παρατηρήσεις, να τις γράψει...

Καμία αίσθηση χιούμορ βρε παιδιά... ;

Καλέ μου, χαλάρωσε λίγο γιατί όπως πάει θα σου βάλουν 14 αρνητικές ψήφους. Τα πλαϊνά τόξα όπου μπήκαν οι ελκυστήρες έχουν από την μία τον βράχο, κι από την άλλη την τεράστια οριζόντια ώθηση του μεγάλου τόξου. Δεν γίνεται να ανοίξουν. Ποτέ. Αλλά, ακόμη κι αν δεν υπήρχε η ώθηση του τόξου, ακόμη κι αν το βάθρο ήταν ένας ελεύθερος πεσσός, οι αναλογίες είναι τέτοιες που δεν θα μπορούσε να ανοίξει. Διάβασε προσεκτικά τι σου γράφουν οι συνάδελφοι. Πόσο μάλλον που τυχαίνει οι συγκεκριμένοι που τα γράφουν να έχουν πολύ ευρύτερες γνώσεις από το προπτυχιακό μάθημα 'Εισαγωγή στη Γεφυροποιία'.

JEK, δεν διαφωνώ καθόλου σε όσα λες, το πνεύμα του μηνύματός μου δεν είναι ότι δεν μπορούσε να αποτραπεί η κατάρρευση. Εστιάζω στις αγκυλώσεις των μηχανισμών και στον επιπόλαιο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται πολλά μνημεία. Διότι, και σε αυτό το μνημείο, ως "αποκατάσταση" θεωρήθηκε το αισθητικό φτιασίδωμα και επεμβάσεις προστασίας απλά για να φύγει η ευθύνη, χωρίς τελικά να υπάρχει ένας αξιόλογος μηχανισμός. Και τις επεμβάσεις αυτές σχεδίασαν και εκτέλεσαν οι ίδιοι πάνω - κάτω φορείς που σήμερα θα αναζητήσουν ευθύνες, θα "δωρίσουν" μελέτες -πιθανώς αντίστοιχου επιπέδου- και θα χειριστούν το γεφύρι κατά τα πρότυπα της Αμφίπολης. Πιθανώς.

Συνάδελφε, ποτέ. Δεν είναι "Foul", είναι θεμελιώδης συνέπεια της Νευτώνειας μηχανικής, που δεν ανατρέπεται από καμία εξελιγμένη θεωρία. Εξάλλου, ο συνάδελφος το εξήγησε επαρκώς, δεν αντιλαμβάνομαι τι δεν καταλαβαίνεις...