AlexisPap

Τσέρκια απαιτούνται μόνο όταν η σκάλα καταπονείται σε στρέψη. Συγκεκριμένα όταν δεν είναι δυνατή η ικανοποίηση των συνθηκών ισορροπίας χωρίς την ανάπτυξη στρέψης (δηλαδή όταν η αστοχία έναντι στρέψης συνεπάγεται κατάρρευση, όταν διαστασιολογούμε με βάση το κεφάλαιο 12 του ΕΚΩΣ). Οι πιόσχημες σκάλες, με πλατύσκαλο ή με σφηνοειδείς βαθμίδες, δεν καταπονούνται σε στρέψη. Αν αναλογιστούμε πιόσχημη σκάλα με πλατύσκαλο, η στατική λειτουργία είναι η εξής: Οι δύο κλάδοι λειτουργούν ως αμφιέρειστες πλάκες (αλλά με ροπή στις στηρίξεις). Επίσης λειτουργούν η μία ως θλιπτήρας και η άλλη ως ελκυστήρας, ώστε να ισορροπεί ο κοινός τους κόμβος, από όπου προβάλει το πλατύσκαλο. Λόγω το ότι θλιπτήρας και ελκυστήρας συνδέονται έκκεντρα, αναπτύσσεται ροπή περί τον κατακόρυφο άξονα που παραλαμβάνεται από τους δύο κλάδους της σκάλας με δύο συνιστώσες στον καθένα, μία εντός και μία εκτός επιπέδου. Το πλατύσκαλο είναι πρόβολος που στηρίζεται στους δύο κλάδους και μεταβιβάζει σε αυτούς την ροπή πακτώσεως. Επίσης έχει εντός επιπέδου ένταση εκ του ότι στην ουσία αυτός είναι ο κόμβος "θλιπτήρα" και "ελκυστήρα". Η ανάλυση στο χέρι είναι μεγάλος μπελάς, αλλά γίνεται. Με επιφανειακά πεπερασμένα στοιχεία η ένταση αναπαρίσταται άψογα. Προσοχή στις εντός επιπέδου εντάσεις. Αν δεν έχουμε πλατύσκαλο και έχουμε σφηνοειδείς βαθμίδες, ο φορέας είναι ευθειογενής επιφανειακός και θέλει αναγκαστικά πεπερασμένα. Φυσικά η όπλιση είναι "παλούκι", μπορεί να πάρει ένα ολόκληρο μεροκάματο για 100 κιλά σίδερο, και θέλει επίβλεψη...

Μα φυσικά zavi! Όσοι είδαν την δουλειά από κοντά, αυτό λένε! Αλλά είμαστε λίγοι, και ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη...

Απ' ότι θυμάμαι, κάθε τόσο βγαίνουν τέτοιες εκθέσεις που λίγο πολύ λένε τα ίδια... Στα μεσοδιαστήματα ανά μεταξύ των εκθέσεων ανακοινώνονται και τίποτα ονόματα "γιατρών του Κολωνακίου" για ποικιλία στο "κλίμα" που δημιουργείται... Άργησα να καταλάβω το παιχνίδι που παίζεται, για να μην σας κουράζω όμως, μια ωραία περιγραφή έχει κάνει ο συνάδελφος εδώ...

Συμβαίνει ενίοτε ένας "ηλίθιος", "ανεγκέφαλος", "εγκληματικός" χειριστής να προκαλέσει τον θάνατο. Μπορεί και να έγινε όντως έτσι. Πέρα από συγκεκριμένο γεγονός όμως είναι αλήθεια ότι στις δουλειές μας εργάζονται άνθρωποι έξυπνοι και φιλότιμοι, που όμως δεν έχουν εκπαιδευτεί. Δεν έχουν γνώση της δουλειάς, δεν έχουν επαγγελματισμό, δεν έχουν την βασική υποδομή για να εκδηλώσουν την υπευθυνότητά τους. Δεν ξέρουν ΠΩΣ να εργαστούν, ΠΩΣ να φυλαχθούν και ΠΩΣ να κάνουν πλάκα εν ώρα εργασίας. Έχω ζήσει ανάλογες -ευτυχώς όχι τραγικές- σκηνές τρόμου. Μια άγαρμπη "πλάκα", και γύρω γύρω οι υπόλοιποι να συμμετέχουν και να χαζογελούν, τεχνίτες, εργοδηγοί, χωρίς κανείς να συναισθάνεται ότι με αυτά δεν παίζουμε... Έχω ζήσει και την υπέροχη (και ακίνδυνη) πλάκα που γίνεται σε έμπειρα συνεργεία... Χρειάζεται εκπαίδευση, όχι μόνο στα μέτρα ασφαλείας, αλλά και στον τρόπο εργασίας. Πρώτος κανόνας ασφαλείας είναι οι εργαζόμενοι να γνωρίζουν την δουλειά και να είναι κατάλληλοι γι' αυτήν...

Τότε κάνε αυτό που είπα. Φρόντισε στην νέα πλάκα να μην έχεις πουθενά πάχος μικρότερο από 12cm. Στο κατώφλι της εισόδου να αφήσεις αρμό.

Είναι ασφάλεια αστικής ευθύνης. Κοινώς θα καλύψει τις αποζημιώσεις (περίπου 150k€ ανά περιστατικό). Είναι πολύ φθηνή (Η ασφάλιση κατασκευαστή + επιβλέποντα περίπου 1€/m²). Φυσικά η ποινική ευθύνη δεν ...ασφαλίζεται. zavi, είναι έτσι όπως τα λες, μέχρι να γίνει το ατύχημα. Κατ' αρχάς δεν είναι δυνατόν να είσαι σε όλα εντάξει. Μου ήρθε επιθεώρηση σε φάση αποξήλωσης ικριωμάτων... δεν χρειάζεται νομίζω να περιγράψω το πανηγύρι. Το βιβλίο πληρέστατο, αλλά η πράξη; Ευτυχώς δεν μου έχει πέσει κανείς ως τώρα. Ομοίως σε σκυροδέτηση υποστυλωμάτων, ομοίως και σε φάση τοποθέτησης μπαλκονοποδιών... το βιβλίο ΟΚ, ελαφρά επίπληξη και λίγο στραβά μάτια, αλλά, αν γίνει η "στραβή" δεν γλιτώνεις με τίποτα. Ειδικά αν είσαι από τους τυπικούς που είναι παρόντες στο έργο. Έχουν συμβεί περιστατικά και έχουν καταδικαστεί συνάδελφοι, για πράγματα που είναι αδύνατον να ελεγχθούν, αλλά έτσι ορίζει ο νόμος. Ασφάλεια σημαίνει προσωπικό εκπαιδευμένο και κατάλληλο για την δουλειά. Σημαίνει προγραμματισμός, καθαρή οικοδομή, καλή συνεργασία και επαγγελματισμός. Και φυσικά μέτρα ασφαλείας, που περιλαμβάνουν και τα ΜΑΠ. Από όλα αυτά συνήθως έχουμε μόνο τα ΜΑΠ.

Προφανώς ο φίλος συνάδελφος αναφέρεται στην χρήση των ΜΑΠ. Στις μεγάλες εταιρίες υπάρχει μία τυπικότητα σε αυτά τα θέματα. Δυστυχώς όμως ασφάλεια δεν είναι μόνο τα ΜΑΠ. Ούτε οι τεχνικοί ασφαλείας και τα ημερολόγια... Κι αυτά καλά είναι, αλλά στην πράξη αποτελούν απλώς το προκάλυμμα για την ανυπαρξία ουσιαστικής κουλτούρας ασφαλείας στην εργασία. Γνωρίζω συνάδελφο, που αφού είδε και απόειδε με τις εξηγήσεις περί ΜΑΠ στο προσωπικό, κι αφού χαΐρι δεν έβλεπε, ξεκαθάρισε την κατάσταση: "Αν δεν σας νοιάζει να σκοτωθείτε, εμένα δεν μου καίγεται καρφί. Θέλω μόνο το πτώμα σας να φοράει ζώνη..." Λείπει η κουλτούρα της ασφάλειας από ΌΛΟΥΣ τους φορείς που εμπλέκονται στην κατασκευή, σε όλα τα κλιμάκια. Από τον απλό εργάτη μέχρι τον εργολάβο. Από τον τεχνικό ασφαλείας, μέχρι τους προϊσταμένους της Επιθεώρησης Εργασίας. Από τον επιβλέποντα μέχρι τα συνδικάτα. Ο καθένας, όπου μπορεί, κάνει τα στραβά μάτια, ακόμη και εκείνοι που ρισκάρουν την ζωή τους...

Αυτό που περιγράφει η chrysa έχει ήδη γίνει στον ΟΠΑΔ Θεσσαλονίκης. Μείωση προσωπικού, κλείσιμο των περιφερειακών τμημάτων, συγκέντρωση όλου του φόρτου στο κεντρικό με δύο γκισέ. Ουρά από τις 06:30΄ το πρωί, η πόρτα ανοίγει στις 08:00΄, ο κόσμος "μπουκάρει" και παίρνει νούμερα από το μηχάνημα γνωρίζοντας ότι εξυπηρετούνται περίπου 300 άτομα ανά ημέρα... Άμα πάρεις νούμερο βρίσκεις μια γωνιά και περιμένεις όσες ώρες χρειαστεί... φυσικά σημειώνονται και αντεγκλήσεις σε όλες αυτές τις ώρες. Χάσιμο χρόνου; Απώλεια της αξιοπρέπειας; Χαμένες εργατοώρες; Όπως και να το δεις απαράδεκτο...

spa4, δεν έχεις διευκρινίσει ορισμένα πράγματα, όπως αν το δάπεδο φέρει διαχωριστικά. Θα σου πρότεινα πάντως να έσπαγες το υφιστάμενο δάπεδο με όμορφο τρόπο ώστε να κάτσει πάνω στο έδαφος και να σκυροδετήσεις από πάνω μια δεκαπεντάρα πλάκα με διπλή σχάρα Φ10/20. Όλο και κάπου θα βρει να "πατήσει" και με αυτόν τον οπλισμό δεν πρόκειται να πάθει τίποτα... Αν δε υποχωρήσει λιγάκι, θα το κάνει "συστηματικά", χωρίς να ραγίσει.

Φυσικά και έχεις δίκιο. Στην προηγούμενη σελίδα οι συνάδελφοι κι εγώ παραθέσαμε αναλυτικά το τι προβλέπουν οι ΕΑΚ ΕΚΩΣ παράγραφο προς παράγραφο. Ασφαλώς και δεν προτρέπω κανέναν να κάνει κάτι λιγότερο από τα κανονισμένα... μάλιστα εξέφρασα απορία για κάποια πράγματα που επιτρέπει ο ΕΚΩΣ: φυσικά και οι δικές σου τοποθετήσεις είναι πολύτιμες!

Για να μην νομίσει κανείς ότι οι Ρωμαίοι συνάδελφοι δεν κάναν τα ίδια κατασκευαστικά λάθη: Γαλεριανό συγκρότημα, Θεσσαλονίκη. Το κακό με τις σκάλες έχει ξεκινήσει από παλιά... :)

nik, μάλλον με παρεξήγησες... Αυτό ακριβώς που λες για τον ΕΑΚ το έθεσα στην κουβέντα εδώ και μερικά post: Αυτό που με απασχολεί είναι κατά πόσο το γράμμα του κανονισμού αντιμετωπίζει ισοβαρώς τα διάφορα ζητήματα στην απόκριση των κατασκευών. Δεν προσπαθώ να πείσω για κάτι, εξάλλου στις δημοσιεύσεις μου φροντίζω να μην εμπλέκω την προσωπική μου άποψη με τα κανονιστικώς προβλεπόμενα... Τι είναι αυτό πουν δεν σου άρεσε;

Καλή επιτυχία συνάδελφε! (από έναν ερασιτέχνη -και φυσικά μη διπλωματούχο ηλεκτροσυγκολλητή) Οι άνθρωποι με ουσιαστικές (και πιστοποιημένες) γνώσεις στον τομέα είναι λίγοι και πολύτιμοι!

Ναι, έχεις δίκιο, αν και για το ζήτημα της αγκύρωσης υπάρχει η §17.8.4 που μας επιτρέπει να ακυρώνουμε με το 2/3 του lb,net ΧΑΑΠ... Αλλά ποιος καταλαβαίνει τι πραγματικά θέλει να μας πει σε σχέση και με τις §17.6.3 και §18.3.5;;; Πάντως, επειδή lb,net > = lb.min = 0,3lb0 συνεπάγεται ότι σε C20/25 ακυρώνεις με δυσμενείς συνθήκες συνάφειας σε 14Φ ...άρα το Φ12 αγκυρώνεται άνετα σε 20άρα κολόνα... και χωρίς κάμψη εντός του κόμβου!!! Φυσικά τα παραδείγματα που φέρνω είναι ακραία... τα βλέπουμε συνήθως σε πέργκολες ή σε κανένα μονώροφο. Απλά φωτίζω κάποιες δυνατότητες που μας δίνει ο ΕΚΩΣ, και πως μπορεί κανείς να καταλήξει σε παράλογα αποτελέσματα αν το παρακάνει... Υ.Γ: Και φυσικά, όλα αυτά μήπως έρχονται σε αντίφαση με το θέμα του μαλακού ορόφου;

Συνάδελφε, για να κάνεις προμέτρηση σημαίνει ότι έχεις μελέτη... και η μελέτη έχει οριζοντιογραφία, μηκοτομή, χαρακτηριστικές εγκάρσιες, τεχνική έκθεση, τεχνική περιγραφή εργασιών, τεχνική περιγραφή υλικών και κατασκευών... Λογικά εκεί βρίσκονται όλα όσα θες να προμετρήσεις...

Το μόνο που γνωρίζω (από ανάλογη περίσταση) είναι ότι κάθε κατασκευή που δεν έχει αριθμό κυκλοφορίας θέλει άδεια...

konstantina1012, είναι ζήτημα ευθύνης απέναντι στον πελάτη το να κάνεις όλους τους ελέγχους που απαιτούνται για την διασφάλιση της αξιοπιστίας της κατασκευής. Επίσης η μελέτη δεν είναι υπόθεση ρουτίνας. Θα χρειαστεί να αντιμετωπίσεις επιτυχώς πολλά ζητήματα για να εξασφαλίσεις ότι αυτό που μελέτησες θα μπορέσει πράγματι να κατασκευαστεί. Θα χρειαστεί να προβλέψεις ζητήματα, που αν μείνουν "στην τύχη" θα σε εκθέσουν όταν έρθει η ώρα της κατασκευής. Το κόστος της μελέτης και της έρευνας είναι πολύ μεγάλο και θα πρέπει να το διαχειριστείς σωστά σε σχέση με τον πελάτη σου. Επίσης το κόστος κατασκευής θα παραμένει άγνωστο μέχρι να απαντήσεις σε βασικά ζητήματα, όπως αν απαιτείται επισκευή ή ενίσχυση του υφισταμένου... Χώρισε την εργασία σου σε στάδια (αποτύπωση φορέα, αποτύπωση φορτίων, αποτύπωση ωπλισμών, έλεγχο εφαρμογής παλαιάς αδείας, μελέτη προσθήκης, σύνταξη φακέλου - διορθώσεις - αδειοδότηση) και κοστολόγησε κάθε στάδιο ξεχωριστά. Φρόντισε να πληρώνεσαι για κάθε στάδιο που ολοκληρώνεται.

Έχεις δίκιο! μάλλον πήρα φόρα. Καταργείται λοιπόν ο ικανοτικός (ΕΑΚ4.1.4.2β) και η περίσφιξη (ΕΚΩΣ18.4.4.2). Επίσης, ελλείψει περίσφιξης τα υποστυλώματα "πέφτουν" στα 20cm. Σε κάθε περίπτωση το γράμμα του κανονισμού βρίσκεται στην ΕΚΩΣ6.1.3. Το ερώτημα του #74 παραμένει για "φιλολογικούς" λόγους: Πως γίνεται να κάνει ο ΕΚΩΣ τόσες παραχωρήσει για τα υποστυλώματα και "ξεχνάει" τις δοκούς; Πως θα βλέπατε μια κατασκευή που χρησιμοποιεί συστηματικά 20άρια υποστυλώματα, χωρίς ικανοτικό, με q=3,5 και 25άρες δοκούς;

το ίδιο λέμε sundance. Αλλά θεωρώ ότι η μη σαφής παραπομπή απο τον ΕΚΩΣ στον ΕΑΚ είναι απλώς παράλειψη. Διότι δεν έχει λογική να μειώνει τα υποστυλώματα σε 20cm, να καταργεί τις κρίσιμες περιοχές (edit: βλέπε όμως και #76, #77), να καταργεί τον ικανοτικό (άρα αποδέχεται διαρροή σε υποστυλώματα) και να μην επιτρέπει τα ανάλογα για τις δοκούς... Αλλά, ακόμη και με q=1,5 είναι μία διέξοδος στις μονοκατοικίες με παράξενα αρχιτεκτονικά...

§18.3.1 --> μας μιλάει για το bw με και χωρίς πλαστιμότητα §18.3.2α,β,γ,δ --> μας απαλλάσσει από κρίσιμες περιοχές και ειδικές απαιτήσεις όπλισης §18.3.5 --> μας μιλάει για το 0,3Lb.min σε περίπτωση ΑΑΠ. Το ωραίο είναι ότι ξεχνάει να μας πει τι ισχύει σε περίπτωση ΧΑΑΠ . Δηλαδή δεν ισχύει τίποτα; όταν λύσουμε με q=1,5 μπορούμε να αγκυρώσουμε σε υποστύλωμα 20άρι; (εγώ πάντως το έκανα...) Όσον αφορά στα υποστυλώματα απαλλασσόμαστε από περίσφιξη (§18.4.4.2) όταν ικανοποιούνται τα κριτήρια της ΕΑΚ§4.1.4.2β, ακόμη και για q=3,5 Όσον αφορά στις δοκούς δεν υπάρχει σαφής παραπομπή από τον ΕΚΩΣ στο ΕΑΚ, αλλά νομίζω ότι αρκεί η §4.1.4.2β. Εξάλλου είναι προφανές ότι αν μπορούν τα υποστυλώματα να έχουν bw=20cm μπορούν και οι δοκοί. Πάντως στην πολεοδομία αυτό δεν γίνεται δεκτό... ζητάνε q=1,5 εκ της §4.1.4[5]. (edit: βλέπε και #76, #77) Κανονιστικά ούτε συνδετήρες δεν θέλει...

Χμμμ... κάποιοι νομίζω ότι μου κάνουν πλάκα... @jackson, ούτε το q=1,5, ούτε το q=1,0 σημαίνει ελαστική συμπεριφορά. Πάντα είμαστε σε στάδιο ΙΙ και πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο της διαρροής του οπλισμού. Ακόμη και εάν αυτό δεν γίνεται με το (λείο) φάσμα σχεδιασμού, θα γίνει με το πραγματικό φάσμα του ενδεχόμενου σεισμού. Που σημαίνει ότι το q θα είναι στην πράξη πάντα λίγο μεγαλύτερο της μονάδας. Δηλαδή, πάντα θα απαιτείται λίγη πλαστημότητα. Γιατί δεν μας νοιάζει αν η πλαστημότητα αυτή θα μοιραστεί σε όλα τα στοιχεία ή θα συγκεντρωθεί σε έναν όροφο; Δοθέντος μάλιστα ότι λόγω μειωμένου q απαλάξαμε τις κρίσιμες διατομές από τον πυκνό εγκάρσιο οπλισμό... @sundance, παντού βάζω τοιχώματα. Μόνο μια κατασκευή έχω κάνει με καθαρή πλαισιακή λειτουργία. Δεν αμφισβητώ την ανωτερότητα στην σεισμική συμπεριφορά των μεικτών κατασκευών, άσχετα αν κάποιες φορές η λύση αυτή είναι αντιοικονομική. Επιπλέον στις μεζονέτες συχνότατα καταφεύγω σε q=1,5 για να ικανοποιήσω "μυστήριες" αρχιτεκτονικές προτιμήσεις. Πάλι με τοιχεία. Δεν είναι πάντα η οικονομία το πρόβλημα. Αλλά, τι είναι στην ουσία το μεικτό σύστημα; Μήπως δεν είναι η σύζευξη ενός συστήματος διατμητικής παραμόρφωσης με ένα σύστημα καμπτικής παραμόρφωσης; ΕΚΩΣ κεφάλαιο 18: στις δοκούς έχουμε μειωμένες απαιτήσεις πλαστημότητας. Σε υποστυλώματα και τοιχεία έχουμε απαλλαγή από περίσφιξη. Και τα δύο για ην>0,75. Και τα δύο οδηγούν σε ελάχιστη πλευρά στοιχείου 20cm... @jackson: Έλεος όχι και 1:). Πάντως, προσωπικά, δεν κάνω ποτέ σκόντο στις απαιτήσεις πλαστημότητας. Ούτως ή άλλως η "οικονομική" διάσταση του θέματος είναι αμελητέα.

Με q=1,5 απαλλάσσεσαι από τις απαιτήσεις πλαστημότητας... Το ότι ο ΕΑΚ σε απαλλάσσει και από τους ελέγχους αποφυγής μηχανισμού ορόφου είναι σωστό; Με ποιον τρόπο η μειωμένη τιμή του q αποτρέπει την δημιουργία μηχανισμού ορόφου; Για ποιο λόγο δεν μες ενοχλεί ο μηχανισμός ορόφου όταν έχουμε q=1,5, αλλά μας ενοχλεί όταν έχουμε q=3,5 ή q=1,5 και "μαλακό" όροφο; Δεν είναι λίγο αντιφατικά τα παραπάνω σε σχέση με όσα λέει ΕΑΚ και ΟΑΣΠ σε σχέση με το q=1,5 στην §4.1.7.1α;

Ποτέ nik. Πάντα προσπαθώ για nv>0,75 για να εξαιρεθώ της περίσφιξης... βλέπεις χρησιμοποιώ -όπως όλοι- κατά κύριο λόγω τα τυποποιημένα τσερκοπλέγματα Φ8/10 και Φ10/10. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν τα σωστά εργαλεία για τις ελάχιστες εκείνες περιπτώσεις που θα απαιτηθεί αμιγώς πλαισιακός φορέας. Κατ' αρχάς να δώσει ορισμό του τι είναι ο μαλακός όροφος. Έτσι όπως τα λέει ο ΕΑΚ και οι σχετικές διευκρινήσεις' date=' το 50% είναι άνευ νοήματος και κάθε όροφος, ακόμη και σε κτήρια που οι τοιχοποιίες από στάθμη σε στάθμη παραμένουν αμετάβλητες, μπορεί να αποκτήσει μαλακό όροφο. Εργαλεία για την τοιχοποιία υπάρχουν πάμπολλα και είναι όλα άχρηστα για το συγκεκριμένο πρόβλημα. Δεν ζητάω να πραγματοποιήσει ο ΕΑΚ το αδύνατο. Κριτήρια σχεδιασμού όμως μπορεί να παράσχει. Και την στοιχειώδη ευελιξία προς τον μελετητή για να αντιμετωπίζει επιτυχώς της προφανείς περιπτώσεις (σαν κι αυτή του sundance ας πούμε) το q τι σχέση έχει;

Έχεις δίκιο... Αλλά, η παράθεση ορισμού του μαλακού ορόφου δεν είναι διάταξη, θα μπορούσε να παρέχεται από τον κανονισμό για την διευκόλυνση της κρίσης του μελετητή. Ομοίως και με την παροχή εργαλείων και κριτηρίων. Δεν αμφιβάλω ότι ο πολιτικός μηχανικός μπορεί να αξιολογήσει αν θα εκτιμήσει τους μπατικούς ή και τους δρομικούς τοίχους, τους εντός ή και τους εκτός πλαισίων, τους μη φέροντες ανοίγματα ή και τους φέροντες... αρκεί να ξέρει ποιος είναι ο σκοπός. Εν τέλει ο ΕΑΚ μας "πετάει" την §3.5.1[4] που είναι βεβαίως μία διάταξη, αλλά ποιο το περιεχόμενο αυτής της διάταξης; Δεν είναι τυχαίο ότι γεμίσαμε έξι σελίδες και ακόμη γράφουμε...

Φίλε vickyg1, οι ασφαλιστικές εισφορές (έχει "μείνει" να τις λέμε ένσημα) είναι οι εισφορές ασφάλισης που καταβάλουμε για κάθε ημέρα εργασίας του προσωπικού. Που σημαίνει ότι κάθε ημερομίσθιο έχει και το ένσημο του, ο νόμος δεν αναγνωρίζει ημερομίσθια χωρίς ένσημα, ούτε ένσημα χωρίς ημερομίσθια. Αν λοιπόν το προσωπικό εργάστηκε 32 ημερομίσθια, δικαίως έλαβε και τα 32 ένσημα. Αν όχι, κακώς, αλλά ο γέγονε, γέγονε... το ΙΚΑ δεν νομίζω ότι κάνει επιστροφές... Αν κάποια "άλλη" συμφωνία είχατε, διαφορετική από όσα ορίζει ο νόμος, δεν είναι -καταλαβαίνεις- δυνατόν να λάβεις απάντηση και βοήθεια από το φόρουμ. Δυστυχώς στην οικοδομή κυριαρχούν οι "ιδιάζουσες" πρακτικές, και πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις ο έχων την μικρότερη πείρα βγαίνει χαμένος... Φοβάμαι ότι το μόνο που έχεις να κερδίσεις από το "πάθημα" είναι το "μάθημα".