AlexisPap

Εν προκειμένω μιλώντας για "το δίκιο σας" εκφράζετε μία υποκειμενική άποψη... Όμως η σύσταση ορίζει απόλυτα πιο είναι το κατά νόμο "δίκαιο". Επίσης όπως το λέτε, το δίκαιο αυτό έχει σαφή τεχνική βάση που είναι στην ουσία της σωστή. Τώρα αν υποθέσουμε ότι επί της ουσίας αδικείστε, αυτό θα σημαίνει είτε ότι δεν εφαρμόζεται η νομικά "δίκαιη" συμφωνία (η κατανομή με βάση την διανομή) είτε ότι αντικειμενικά αδικείστε, απολαμβάνετε δηλαδή το αγαθό της θερμότητας σε υψηλότερη τιμή από τους υπόλοιπους ενοίκους. ΑΝ ισχύει το τελευταίο, μπορεί να το διαπιστώσει και να το βεβαιώσει ένας μηχανολόγος με την σχετική εξειδίκευση και εξοπλισμό, ο οποίος θα μετρήσει την θερμότητα (θερμίδες) που απολαμβάνετε εσείς και οι υπόλοιποι ένοικοι της οικοδομής. Διαδικασία δαπανηρή και χρονοβόρα, η οποία, εφόσον ολοκληρωθεί σωστά από επιστημονικής απόψεως και αποδείξει την αδικία, θα μπορέσει να χρησιμεύσει στον δικηγόρο που θα αναλάβει την διεκδίκησή σας, χωρίς όμως και να προεξοφλεί της έκβασή της...

Για να επανέλθω σε ένα παλιό ερώτημα, τα στοπ είναι τοποθετημένα σωστά; Όταν τερματίζει η διαδρομή τερματίζει και από τις δύο μεριές;

Η δουλειά που έκανες ήταν στατική μελέτη + αποτύπωση... Οπότε δεν θα πάρεις λιγότερα από την προβλεπόμενη ελάχιστη αμοιβή. Φυσικά, εφόσον δεν συνέταξες σχέδια, λεπτομέρειες κλπ, σε επίπεδο οριστικής μελέτης...

Κάτι συμπληρωματικό, προς αποφυγή παρεξηγήσεων και για να μην θεωρηθεί ότι κάνω τον έξυπνο: Οι αρμοί, λόγω μικρότερου μέτρου ελαστικότητας και μικρότερης αντοχής μπορούν να κάνουν εξομάλυνση των τάσεων σε περιπτώσεις εντός επιπέδου έντασης. Η εξομάλυνση αυτή προλαμβάνει την θραύση. Αν ένας κατασκευαστής δίνει προδιαγραφή αρμού καλό είναι αυτή να τηρείται (όπως είπε και η myri, συνήθως με αυτά ασχολούνται οι εταιρίες στις ακριβές σειρές τους). Διότι όπως έγραψα και στο #36, οι περισσότερες βλάβες σε επιστρώσεις πλακιδίων οφείλονται σε εντός επιπέδου θλίψη. Την προέλευσή της όπως είπα δεν την γνωρίζω, και αφού δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να την αποφύγουμε, είναι καλό να συμμορφωνόμαστε με τις τυχόν προδιαγραφές του κατασκευαστή.

Ααααχ... (βαθύς αναστεναγμός). Η ευρύτατα διαδεδομένη και ακλόνητα εδραιωμένη φιλολογία περί διαστολής - συστολής δεν έχει ούτε επιστημονική βάση ούτε πρακτική επιβεβαίωση. Επιστημονική βάση δεν έχει διότι ο αρμόστοκος δεν έχει την απαιτούμενη ελαστικότητα για να παραλάβει παραμορφώσεις συστολοδιαστολών, χώρια που η μεταβολή της θερμοκρασίας και ο συντελεστής θερμικής διαστολής δεν δικαιολογούν τέτοια προβλήματα... Πρακτική επιβεβαίωση δεν υπάρχει διότι, όπως είπες, υπάρχουν πλακίδια τσιμεντένια - κεραμικά - "γρανιτικά" - μαρμάρινα που έχουν μηδενικό αρμό και δεν έπαθαν τίποτα (και άλλα με τον προβλεπόμενο αρμό που έπαθαν) Να μην μιλήσω για τα πλακάκια μπάνιου/κουζίνας, μεγάλα πλακάκια επενδύσεως (30Χ60) κλπ που τοποθετούνται χωρίς αρμό... Ειδικά οι επενδύσεις και οι εξωτερικές ορθομαρμαρώσεις που εκτίθενται σε πολύ μεγαλύτερες θερμοκρασιακές μεταβολές. Άρα, άλλος ένας μύθος καταρρίπτεται... Τώρα, γιατί βάζουμε αρμό; Κατ' αρχάς βάζουμε αρμό στα φθηνά πλακάκια για να "κρύψουμε" την ατέλεια στις διαστάσεις και στην επιπεδότητα, καθώς και στις "εργολαβικές" δουλειές για να κρύψουμε τις συνέπειες της βιασύνης του μάστορα... Προς επίρρωση των λεγομένων μου, όλες οι ακριβές σειρές πλακιδίων παρουσιάζονται από τις εταιρίες με μικρό ή καθόλου αρμό... Ειδικά κάτι γυαλιστεροί "γρανίτες" επαγγελματικών χώρων... Άρα η επιλογή αρμού είναι καθαρά θέμα αρχιτέκτονα Ναι, τα "γρανιτικά" (μη απορροφητικά - κλίνκερ) πλακίδια υπερτερούν σε αντοχή έναντι των απλών κεραμικών (απορροφητικά, απλής οπτήσεως), που πλέον έχουν σχεδόν εκλείψει. Επιπλέον τα απορροφητικά, παρουσίαζαν ένα μικρό βαθμό διαστολής λόγω υγρασίας...

Συγνώμη βρε Ροδόπουλε, αλλά το ζήτημα αυτό έχει μελετηθεί εξαντλητικά σε πειραματικό επίπεδο από την δεκαετία του '60. Για διάφορα μεγέθη αδρανών, για διάφορα είδη κονίας, για μεγάλη ποικιλία αντοχής και μέτρου ελαστικότητας αδρανών (θα θυμίσω ότι από το '60 οι Γάλλοι φτιάχναν ελαφροσκυρόδεμα με αντοχή μεγαλύτερη της αντοχής των αδρανών...). Είναι από τότε γνωστός ο μη γραμμικός χαρακτήρας της κατανομής των τάσεων στο σώμα του ανομοιογενούς υλικού, οι πρόδρομες "τοπικές" αστοχίες λόγω "τ" στην διεπιφάνεια των υλικών και τα προβλήματα στην διατύπωση γενικού κριτηρίου αστοχίας που να λαμβάνει υπόψη την ανομοιογένεια. Είναι δυνατόν να στέλνεις για απάντηση μία διπλωματική εργασία (91p!!! ποιος θα την διαβάσει) βασισμένη σε προσομοίωση στον υπολογιστή, που δεν λαμβάνει υπόψη τα περισσότερα από τα παραπάνω; Τέλος πάντων, στην κουβέντα που προηγήθηκε περί δοκιμίων, το υλικό εξετάζεται ως ομοιογενές και συνεχές, βασική παραδοχή στον σχεδιασμό κατασκευών Ω/Σ. Αλλά και ως ανομοιογενές να το θεωρήσουμε, δεν αλλάξει κάτι ως προς την τυπική απόκλιση στα αποτελέσματα δοκιμών σε θλίψη. Εξάλλου, άσχετα από τις παραδοχές μας, οι δοκιμές είναι πραγματικές, πραγματικό σκυρόδεμα μπαίνει στην μηχανή και οδηγείται σε πραγματική αστοχία λόγω θλίψης... Εκτός αν κάτι άλλο εννοούσες όταν ρωτούσες για τις διαφορές στην "ακρίβεια" μεταξύ κυβικών και κυλινδρικών δοκιμίων...

- Δεν με ενθουσιάζει - Οχι - Σίγουρα έχει σημαντικά μικρότερη διαπνοή από τον κοινό σοβά, σε ορισμένες περιπτώσεις η διαφορά είναι που έχει σημασία... Η αίσθηση μου είναι ότι κάποια στιγμή θα αποκολληθεί...

Τελικά όσοι είχαμε Αραβαντινό με εξελάκι κάνουμε την δουλειά... :)

Ανυπομονώ να μάθω σε τι συνίσταται και πως ανατρέπει τα όσα γνωρίζουμε για την αντοχή των υλικών και την διασπορά αποτελεσμάτων στα κυβικά και τα κυλινδρικά δοκίμια...

Μέχρι το 25% ή το 30% της εργοδοτικής δαπάνης ανάλογα με την περιοχή του ακινήτου...

Φοβούμαι ότι η μόνη συμβουλή που μπορεί να δοθεί είναι να μην επενδύσεις τα χρήματά σου σε αυθαίρετο. Αν πάλι είσαι αποφασισμένος να κάνεις κάτι τέτοιο, θα ήταν σκόπιμο να ζητήσεις υπεύθυνα ενημέρωση μηχανικού της εμπιστοσύνης σου για τις πιθανές συνέπειες...

Να το θέσω αλλιώς... Αναλημματικός τοίχος 1m χωρίς ειδικά φορτία συνήθως χτίζεται χωρίς κάποιο ιδιαίτερο θεμέλιο... μία λωρίδα μπετόν 50/20 με κάποιον στοιχειώδη ωπλισμό και ένα 15άρι τοιχείο με λίγο πλέγμα... Αν μπορεί να έχει και λίγη κλίση (5~10%) προς τα ανάντι ακόμη καλύτερα. Δεν πειράζει που στην θέση του βράχου το "πέδιλο" θα κουτσουρευτεί λιγάκι...

Το "scale effect" είναι όρος της ρευστομηχανικής... Επίσης (το ξεχάσαμε), γιατί Weibull και όχι GAUSS; Βέβαια αυτό είναι άλλο και μεγάλο θέμα...

Τέτοια τοιχάκια σπανίως έχουν σοβαρές απαιτήσεις. Πρόσφατα έκανα αναλημματικό τοίχο ύψους 1,40m, δεμελιωμένο στο -0,30m με πάχος 15cm και θεμέλιο 100Χ25cm. Ο οποίος σήκωσε επιτυχέστατα (ήταν μελετημένος βεβαίως) το φορτίο των γαιών + του εκσκαφέα + των φορτηγών, καθόσον αντιστήριζε την πρόσβαση στο εργοτάξιο... Με τόσο επιφανειακή θεμελίωση εννοείται ότι εδράζεσαι σε "χώμα" και όχι σε "βράχο".

If sience depends on betting lets bet on general relativity

Μάλλον εννοεί να δηλώσεις ότι από πίσω υπάρχει μη θερμαινόμενος χώρος...

Δεν είναι ανάγκη να αναλαμβάνουμε περισσότερες ευθύνες από αυτές που λέει το έγγαφο. Με την δήλωση ο μηχανικός αναφέρεται σε τρία συγκεκριμένα πράγματα: - Ήλεγξε οπτικά την διαμόρφωση του φορέα και την βρήκε σύμφωνη με την μελέτη. - Από την εξέταση των εμφανών δομικών στοιχείων (αν και στον βαθμό που υπάρχουν) δεν διαπίστωσε βλάβες / κακοτεχνίες που να συνεπάγονται επικινδυνότητα. - Το τρίτο είναι αυτονοήτως ορθό εφόσον ισχύει το 1 και δεν έχει κάποιο νόημα. Δεν προσπαθώ να πίσω κάποιον να υπογράφει τέτοιες δηλώσεις, ούτε είπα ότι η εν λόγω δήλωση δεν είναι απαράδεκτη ως έγγραφο. Ωστόσο δεν ωφελεί να διεκτραγωδούμε την όλη κατάσταση παραγνωρίζοντας το λεκτικό της δήλωσης που είναι πολύ συγκεκριμένο.

Όχι, η εξωτερική επιφάνεια δεν έχει σχέση με το κριτήριο αστοχίας. Ούτε θεωρητικά, ούτε πειραματικά. Μιλάμε πάντα για φαινόμενα πρώτης τάξης. Φυσικά έχουν οι συνοριακές συνθήκες και η εξ' αυτών προκύπτουσα μεταβολή της εντατικής κατάστασης. Επίσης δέκα κλωστές έχουν το δεκαπλάσιο της αντοχής μίας κλωστής.

Δεν είπα κάτι για ομοιόμορφη κατανομή φόρτισης. Μάλλον ακριβώς το αντίθετο περιέγραψα... Επίσης δεν αναφέρθηκα σε κοπανιστό αέρα. Τέλος, ασχέτως των λοιπών φαινομένων που μπορεί να συμβαίνουν ή όχι, είναι απολύτως σαφές ότι η τυπική απόκλιση των φορτίων αστοχίας τυχαίου συνόλου δοκιμίων εξαρτάται από το εμβαδόν της επιφάνειας αστοχίας, η οποία πάντα νοείται κατά την διατομή.

Η αστοχία εμφανίζεται στο δοκίμιο. Όσο μικρότερος είναι ο όγκος του υλικού που συμμετέχει στην αστοχία τόσο μεγαλύτερη η τυπική απόκλιση. Είναι προφανές ότι αυτό εξαρτάται από την επιφάνεια διατομής, αφού η αστοχία εκτείνεται εξ ορισμού σε όλη την διατομή. Φυσικά προκειμένου περί δοκιμίων με ύψος 15cm ή 30cm επηρεάζει και η δέσμευση του ακτινικού βαθμού ελευθερίας στις φορτιζόμενες επιφάνειες λόγω τριβής (τριαξονική θλίψη), αυτό όμως δεν μεταβάλει την ουσιαστική επιρροή της επιφάνειας διατομής στην τυπική απόκλιση.

Παίδες, εξ ορισμού, όσο μικρότερη η επιφάνεια διατομής τόσο μεγαλύτερη η τυπική απόκλιση. Βέβαια η διαφορά μεταξύ 225 και 177 cm² δεν είναι δραματική, και σημειωτέον ότι εδώ υπεισέρχεται και το αυξημένο μήκος. Στην πράξη οι διαφορές στην τυπική απόκλιση δεν είναι φοβερές...

Στρέβλωση της δοκού δεν μπορεί να προκληθεί από υπερφόρτωση (υποθέτω ότι η δοκός της γερανογέφυρας είναι συμμετρική). Αν όμως υποθέσουμε (πολύ βάσιμα νομίζω) ότι η γερανογέφυρα δεν ήταν τρίκυκλη εκ κατασκευής, τότε προφανώς υπάρχει παραμόρφωση. Αυτό που έκανε τον τροχό να μην πατάει πιθανότατα χάλασε και την "ευθυγράμμιση"...

Η διατύπωση "επικίνδυνη από στατική άποψη" δεν λέει τίποτα. Θα μπορούσε να σημαίνει τα πάντα και τίποτα. Όμως σίγουρα δεν σημαίνει ότι η κατασκευή συμμορφώνεται με κάποιον κανονισμό, πρότυπο, μελέτη κλπ. Η όλη δήλωση είναι μάλλον ένα ακόμη έγγραφο στην άχαρη διαδικασία διευθέτησης των ζητημάτων αυθαιρέτων, παρά ένα ουσιαστικό στάδιο στην δομική αποτίμηση του δομημένου πλούτου της χώρας... Γιαυτό και το απροσδιόριστο στην όλη διατύπωση. Μόνο η εκτίμηση του "επικινδύνως ετοιμόρροπου" έχει σαφή διαδικασία και κριτήρια οπτικού ελέγχου. Οι λοιποί οπτικοί έλεγχοι είναι "μπούρδες".

Κράτα μικρό καλάθι... και έσω προσεκτικός. Η πέτρα είναι αφιλότιμη. Κι οι γείτονές μας επίσης... Φυσικά, πριν φτάσεις στα μαστόρια αξιολόγησε τα βασικά θέματα σε σχέση με τον σχεδιασμό...

Συνάδελφοι, όσον αρμό και να αφήσεις, αφού θα γεμίσει με τον αρμόστοκο δεν κάνει φοβερή διαφορά... Παλιά, όταν τα πλακάκια ήταν απορροφητικά αφήναμε αρμό το 1% της διάστασης. Τώρα (κόλλα ακρυλική + πλακάκι "γρανιτικό") αυτό δεν είναι αναγκαίο. Όμως το πρόβλημα είναι αλλού: Πως προκύπτει αυτή η ισχυρή εντατική κατάσταση; Λοιπόν, μία πιθανή εξήγηση είναι λόγω ερπυστικής κάμψης της πλάκας (η άνω ίνα θλίβεται). Αυτό συμβαδίζει με το γεγονός ότι συνήθως τα πλακάκια "φουσκώνουν" στο μέσον του ανοίγματος όπου η καμπυλότητα γίνεται μέγιστη... Ξέρει κανείς κάτι παραπάνω;