AlexisPap

Νάτες: ΠΔ 696/74 προδιαγραφών μελετών από ALDEBARAN http://www.michanikos.gr/downloads.php?do=file&id=447 και ΥΠΕΧΩΔΕ 82070/Εγκ.98/89 από erling http://www.michanikos.gr/downloads.php?do=file&id=536

Προφανώς όχι, αλλά σε περίπτωση αυθαιρεσιών (σοβαρών ή μη) θα του πεις "πάρ' το" ; Ή μηπως θα του πεις "πάρ' το μωρέ, ποιός θα σε καρφώσει; το πολύ - πολύ το νομιμοποιείς με τον νόμο που δεν υπάρχει, αλλά μπορεί να βγει..." Με τα κουφώματα περασμένα, χωρίς δάπεδα, με τις εγκαταστάσεις όλες πλην των υποδαπεδίων 55% ~ 65%. Αν εκκρεμεί εκτεταμένη διαμόρφωση περιβάλλοντα χώρου, περιφράξεις βόθροι κλπ, λιγότερο...

Ας αρχίσουμε με ένα απόσπασμα από το Άρθρο 5 Π.Δ. 8/13-07-1993 που μας αφορά: "Β. Τον έλεγχο της στατικής μελέτης και συγκεκριμένα: α) εάν τα σχέδια της στατικής μελέτης (ξυλότυποι) ανταποκρίνονται στα αντίστοιχα αρχιτεκτονικά και περιλαμβάνουν τα προβλεπόμενα από τις προδιαγραφές στοιχεία. β) εάν η τεχνική έκθεση του έργου που συνοδεύει το τεύχος υπολογισμών είναι πλήρης, σαφής και σύμφωνα με τις προδιαγραφές. γ) εάν η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι σύμφωνη με τους ελληνικούς κανονισμούς. Ο έλεγχος της στατικής μελέτης ολοκληρώνεται μέσα σε διάστημα τριών (3) εργάσιμων ημερών από τη διαβίβαση του φακέλου της μελέτης στον αρμόδιο τεχνικό για έλεγχο." Φυσικά δεν ευθύνεσαι παρά μόνο για όσα ελέγχεις... Δεν πήρε το μάτι μου τίποτα σχετικό για έλεγχο στατικού μορφώματος, διατομών, οπλισμών, υπολογισμών κλπ...

Μπα, η διακύμανση των φορτίων είναι τεράστια από περίπτωση σε περίπτωση. Χώρια που σχεδόν πάντα υπεροπλίζουμε το άνοιγμα, ακόμη και για ql²/8. Αλλά ακόμη κι εάν δεν υπεροπλίζαμε, χρειάζονται μεγάλα φορτία για να προκαλέσουν τέτοια ρωγμή. Δεν φτάνει το ίδιο βάρος δοκού - πλάκας. Θέλει τουλάχιστον τα φορτία του ελέγχου λειτουργικότητας.

Όχι στις εκπτώσεις. Η πραγματικότητα δεν υπάρχει, φτιάχνεται... Η μελέτη είναι περαιωμένη εργασία, τίποτα δεν επιστρέφεται. Αν όμως ανακληθεί η άδεια, ο κύριος του έργου μπορεί να παρει πίσω κάποιες κρατήσεις που δεν σχετίζονται με την μελέτη ...ωστόσο μία νόμιμη άδεια δεν ανακαλείται...

Μου έχει συμβεί κάποια φορά. Μεγάλες και παχιές πλάκες, λίγες τοιχοποιίες, δοκός 5 μέτρων περίπου, χωρίς απαιτήσεις αντισεισμικότητας, αμφίπακτη, με 3Φ18 κάτω -> ο οπλισμός για το ql²/24 + κατιτίς παραπάνω (ράβδοι μεγάλης διαμέτρου --> όχι τόσο αποτελεσματικές στον έλεγχο της ρηγμάτωσης). Όμως δεν είχα ελέγξει ότι το φορτίο της επόμενης πλάκας κατά την σκυροδέτηση + το φορτίο των ξυλοτύπων υπερέβαινε το gεπικάλυψης+q. Μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ των σκυροδετήσεων (μεσολάβησαν εορτές), η δοκός βρέθηκε χωρίς στύλωμα... και να η ρωγμούλα 0,5mm. Όταν ξεκαλουπώθηκε η πάνω πλάκα μάζεψε λιγάκι (θα έμεινε γύρω στο 0,3mm). Όντας σίγουρος για σίδερα που είχε μέσα, έβαλα λίγη ρητινούλα (ένεση) και ΟΚ. Έκτοτε ελέγχω πάντα τα φορτία σκυροδέτησης και βάζω λίγο παραπάνω οπλισμό στο άνοιγμα, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν απαιτήσεις αντισεισμικότητας. Ωστόσο η περίπτωσή μου είναι πολύ σπάνια... εσύ λες "Σε κάποιες περιπτώσεις ... ". Πιο συχνά βλέπω ρωγμούλες λόγω συστολής πήξης: Ξηρός, απορροφητικός ξηλότηπος, καλοκαίρι, ζεστούλα, όταν ξεκαλουπώνεις βλέπεις που και πού ρωγμούλες κάθετα στην μεγάλη διάσταση του στοιχείου. Πλάτος ρωγμής που δεν υπερβαίνει τα 0,3mm. Σπανίως μπορείς να τις δεις χωρίς πινέλο και νερό. Πιο συχνά στο πάνω μέρος υποστυλώματος, αλλά ενίοτε και σε δοκούς. Όμως δεν εμφανίζονται στο μέσον του ανοίγματος αλλά ...όπου θέλουν αυτές. Είναι επιφανειακές και συνήθως δεν έχουν ανταπόκριση στην άλλη πλευρά της δοκού. Είναι καμία από αυτές η περίπτωσή σου; Ως τώρα πάντως δεν αναφερθήκαμε σε κάτι επικίνδυνο. Δεν χρειάζεται αποκατάσταση, παρεκτός και εάν το άνοιγμα είναι τόσο μεγάλο που να τίθεται ζήτημα διάβρωσης (Υποτίθεται ότι γνωρίζεις τι σίδερα έχει μέσα). Αν αποφασίσεις να μετρήσεις θα πάθεις πλάκα διαπιστώνοντας πώς και πόσο παραμορφώνεται το Ω/Σ λόγω θερμοκρασίας, υγρασίας, φορτίσεων κλπ… Μην βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα… ΚΑΜΙΑ ρωγμή δεν έχει απολύτως σταθερό πλάτος, ακόμη κι εάν τα φορτία παραμένουν αμετάβλητα. (επιπλέον τα φορτία δεν παραμένουν ποτέ αμετάβλητα)

Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι σωστή η στενή καθοδήγηση του πελάτη. Η απόφαση είναι παντα δική του, ομοίως και η ευθύνη. Ευθύνη του μηχανικού είναι η αντικειμενική τεχνική ενημέρωση για αυτά που ισχύουν, όχι για αυτά που μπορεί να ισχύσουν. (Το γράφω διότι την έχω πατήσει κάποτε, κινούμενος από υπερβάλοντα ζήλο)

Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει νομοθετική εξουσία. Το θέμα είναι ότι τους νόμους δεν τους βγάζει η βουλή, απλώς κάθε τόσο κάνει και μια φιέστα κατά την οποία ο έχων την πλειοψηφία τους επικυρώνει. Τους νόμους στην καλύτερη περίπτωση τους βγάζει η νομοπαρασκευαστική επιτροπή του αρμόδιου υπουργείου και ενίοτε το πολιτικό γραφείο του υπουργού. Το θέμα είναι ότι όταν ψηφίζουμε εκτελεστική εξουσία (πρωθυπουργό) του δίνουμε και την εξουσία να νομοθετεί ασύδοτα. Διότι αυτός διορίζει υποψηφίους βουλευτές, αυτός τους παύει, αυτός είναι το αφεντικό τους. Και το πόσο σημαντικό και σοβαρό όργανο είναι η βουλή, μας το δείχνουν οι 300, που πηγαίνουν εκεί μόνο για να χειροκροτήσουν το αφεντικό τους ή για να συμμετάσχουν σε κάποια επιτροπή επί χρήμασι. Σε τέτοιο βαθμό που ο σκηνοθέτης δεν δείχνει πλέον στην τηλεόραση γενικά πλάνα παρά μόνο όταν μιλάει ο Γ. Το θέμα είναι ότι δεν έχουμε διάκριση εξουσιών. ΔΕΝ έχουμε Δημοκρατία. Έχουμε ασύδοτους πολιτικούς που εξουσιάζουν απόλυτα την εκτελεστική και την νομοθετική εξουσία και κηδεμονεύουν επαρκώς την διακαστική. Το θέμα είναι ότι όλους αυτούς τους ψηφίσαμε και τους ανεχόμαστε να ενεργούν ενάντια στο κοινό συμφέρον, επειδή κι εμείς θέλουμε κομμάτι από την παράνομη πίτα. Και σήμερα, εν μέσω οικονομικής κρίσης, με τα spead στο 600 και ένα βήμα πριν το ΔΝΤ, πήγα σε υπηρεσία του ΥΠΠΟ και βρήκα κόσμο και λαό συνηγμένο υπό των συνδικαλιστών, που πιπίλιζαν ότι τώρα που συγχωνεύτηκε το ΥΠΠΟ με το τουριστικής ανάπτυξης πρέπει να διεκδικήσουν τα τουριστικά επιδώματα που είναι μεγαλύτερα... Άντε, κάνε λογαριασμό για το Δημόσιο χρέος να δεις χαΐρι...

Κατ' αρχάς έχει μεγάλη σημασία με τι είδους διάταγμα τίθεσαι στην εξουσία του ΥΠΠΟ. Διότι από εκεί και σε συνδυασμό με τον αρχαιολογικό νόμο θα δεις αν αρμόδιος είναι ο προϊστάμενος της αρμόδιας εφορείας αρχαιοτήτων, το τοπικό συμβούλιο ή το ΚΑΣ. Πχ σε ορισμένες περιπτώσεις όγκοι άνω των 400κυβικών πάνε ΚΑΣ. Αυτά για τα διαδικαστικά. Τώρα, το ΥΠΠΟ (και οι υπάλληλοί του) ΔΕΝ ενδιαφέρεται και δεν γνωρίζει για ΓΟΚ, κτηριοδομικό, διατάγματα κλπ. Αυτά αφορούν την πολεοδομία. Το ΥΠΠΟ ενδιαφέρεται για την μορφή και το ύφος ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ. Ο υπάλληλος που χρεώθηκε την υπόθεσή σου δεν έχει καμία αρμοδιότητα. Απλώς κάνει εισήγηση στο γνωμοδοτικό όργανο που είναι το συμβούλιο. Μπορεί με θετική εισήγηση το συμβούλιο να σε κόψει ή να σου κάνει αλλαγές. Μπορεί και με αρνητική εισήγηση να σε περάσει. Εξαρτάται από το πόσο ικανός είσαι να σχεδιάσεις μια λύση που να πείθει, αν μπορείς να την υποστηρίξεις στο συμβούλιο, και φυσικά από το εάν έχεις τύχη... Άρα απαιτείται: Καλή κατανόηση των λόγων για τους οποίους έχουν τεθεί οι περιορισμοί, μελέτη των ίδιων των περιορισμών και εξαντλητικός σχεδιασμός. Η λύση ως προς την μορφή να βασίζεται σε σωστά δομημένα επιχειρήματα και να υποστηρίζεται με τεχνική έκθεση, φωτογραφίες, φωτορεαλιστικά, αντίστοιχα παραδείγματα, βιβλιογραφία κλπ. Καλή προετοιμασία του φακέλλου ειδικά για την αρχαιολογία. Μην πας με τον φάκελο της πολεοδομίας. Συνεργασία με τον συνάδελφο εισηγητή, του οποίου την εμπειρία χρειάζεσαι. Ιδανικά τον θέλεις μαζί σου. Μόνο αν εμμένει σε παράλογα πράγματα, αντίθετα με τα συμφέροντα του κυρίου του έργου, μόνο τότε να διακινδυνεύεις να πας στο συμβούλιο με αρνητική εισήγηση. Αν αποτύχεις δεν πειράζει, ξαναπροσπαθείς όσες φορές θέλεις. Αν είναι πολύ σημαντική υπόθεση για εσένα ή τον πελάτη σου και νομίζεις ότι δεν βρίσκεις ανταπόκριση στο συμβούλιο, έχεις το δικαίωμα να πας στο ΚΑΣ (ή ΚΣΝΜ). Φυσικά αυτό σημαίνει ένα επιπλέον έτος καθυστέρησης (και μελέτης). Αυτές οι δουλειές έχουν πολύ κόπο, απαιτούν πολύ χρόνο, κρατάνε πολύ χρόνο και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΜΕΊΒΟΝΤΑΙ διαφορετικά. Κάνε κουμάντο με το θέμα της αμοιβής. Κάποιος που καταφέρνει να σχεδιάσει και να περάσει λύση χωρίς αλλαγές από το τοπικό ΑΞΙΖΕΙ να ανταμειφθεί καλύτερα και όχι με την ελάχιστη αμοιβή (Δεν φαντάζομαι να κάνεις έκπτωση ). Υ.Γ. Οι υποθέσεις αυτές είναι ζόρικες, αν δεν είσαι πολύ δυνατός στα αρχιτεκτονικά σκέψου μήπως συνεργαστείς με αρχιτέκτονα.

Μάξιμε75, αυτό ακριβώς είναι που με εκνευρίζει, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει σαφής αιτιολογία για τις παρατηρήσεις. Ο ελεκτής συνήθως επικαλείται την "εμπειρία", τα πιθανά σφάλματα των προγραμμάτων, τις προσωπικές του προτιμήσεις στην διαμόρφωση του φορέα και τον τρόπο όπλισης κλπ. Ωστόσο, προφανώς δεν έχει να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο για να κατανοήσει τους λόγους που οδήγησαν σε συγκεκριμένες επιλογές. Επίσης δεν έχει τις παραστάσεις του μελετητή που συνήθως θα είναι αργότερα και ο επιβλέπων, και ο οποίος θέλει να φέρει τον ξυλότυπο στα "μέτρα" των δικών του κατασκευαστικών πρακτικών και των δυνατοτήτων των συνεργείων του. Άρα ο εκάστοτε ελεγκτής δεν μπορεί να φανεί χρήσιμος σε τέτοιες λεπτομέρειες. Και επιπλέον, ο νόμος δεν του δίνει τέτοιο δικαίωμα. ΓΙΑΤΙ λοιπόν παιδευόμαστε; Ο ρόλος του ελεγκτή είναι πολύ σοβαρός και υπεύθυνος. Όσοι έρχεστε αντιμέτωποι με παλαιές άδειες θα έχετε δει μελέτες με λάθος α, με λάθος φορτία, με διαμόρφωση φορέα αντίθετη με τον κανονισμό, με τρείς διαφορετικές διατομές χάλυβα στο ίδιο υποστύλωμα, με πλήθος ράβδων που δεν χωράει στην διατομή (έχω δει τρίπλευρο μανδύα 50/45/50 με 68 ράβδους τεσσάρων διαφορετικών διατομών), με δοκούς χωρίς τον ελάχιστο θλιβόμενο οπλισμό κλπ. Όλα αυτά σε θεωρημένες μελέτες, επειδή ο ελεγκτής προτίμησε να ανοίξει φιλοσοφική κουβέντα για το πνεύμα του κανονισμού... Καλό και το πνεύμα, αλλά προηγείται το γράμμα. Προφανώς τα παραπάνω δεν τιμούν ούτε και τους συναδέλφους μελετητές. Όμως η τελευταία δικλείδα ασφαλείας είναι ο ελεγκτής. Αν αντί να ελέγξει την εφαρμογή του κανονισμού στους ξυλοτύπους κάθεται με το κομπιουτεράκι να ελξει τις πράξεις... Τι να πω.

Η κίνηση για την επιστροφή των "μαρμάρων" έχει σημαντικό παρελθόν και τεράστιο θεωρητικό βάθος. Πολλοί "επώνυμοι" και "ειδικοί" έχουν τοποθετηθεί επί του θέματος, αλλά χωρίς να δοθεί αξιόλογη επικοινωνική έμφαση. Είναι ώριμες πλέον οι συνθήκες ώστε το ζήτημα να λάβει με τρόπο ργανωμένο μαζική δημοσιότητα και να εκτεθεί στην παγκόσμια κοινή γνώμη. Το σποτάκι ήταν ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Χρειάζεται μαζικότητα.

- Πασσαλοδιάφραγμα (φρεατοπασσάλων) - Berlinoise - Πάσσαλοι με αντηρίδες - Πάσσαλοι με αγκυρώσεις - Προεντεταμένες αγκυρώσεις (συνήθως σε συνδυασμό με εκτ. σκυρόδεμα) Προφανώς προκειμένου περί ομόρων με ρηχή θεμελίωση οι λύσεις με αγκύρωση δεν προτιμώνται. Ωστόσο στις συνήθεις περιπτώσεις σκαμμάτων οικοδομών η μακράν οικονομικότερη μέθοδος είναι τα ντουλάπια. Πρακτικά μονόδρομος για μικρά οικόπεδα με υφιστάμενη κατεδαφιστέα οικοδομή. Εφόσον το έδαφος δεν είναι άμμος και δεν υπάρχει υδροφόρος ορίζων η μέθοδος έχει σημαντικές δυνατότητες. Προσφάτως θεμελίωσα με ντουλάπια σε βάθος 5,50m, 2,80m κάτω από την θεμελίωση διατηρητέου με μεμονωμένα πέδιλα. Απαιτείται καλή οργάνωση και συντονισμός, ει δυνατόν αυθημερόν εκσκαφή και σκυροδέτηση. Σε κάθε περίπτωση την επιλογή δεν θα την κάνεις εσύ αλλά ο επιβλέπων μηχανικός. Οι υποθεμελιώσεις δεν είναι ζητήματα για παιχνίδι, οι συνέπειες ενός μικρού λάθους μπορεί να είναι τρομακτικές. Δεν μπορούν να γίνουν ντουλάπια με κάθε τύπο θεμελίωσης. Συνήθως απαιτείται ειδική μελέτη της θεμελίωσης που πρόκειται να κατασκευαστεί με ντουλάπια.

Ο μηχανικός σου δεν επιβλέπει; Αν κατάλαβα καλά, έχει πεδιλοδοκούς στο άνευ υπογείου τμήμα; Δεν ανεβάζεις κανα σχέδιο;

Μάλλον οι περισσότεροι συνάδελφοι δεν έχουν παρατηρήσεις κατά τον έλεγχο της στατικής μελέτης...:lol:

Εγώ δεν το κάνω ποτέ, αναθέτω τις μάζες απευθείας στους κόμβους από το assign\joint\masses. Διότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων θέλουμε λιγότερους κόμβους με μάζα σε σχέση με τους φορτιζόμενους κόμβους...

Υπολογίζεις τις μάζες όπως λέει ο ΝΕΑΚ (5m πάνω και 5m κάτω από την στάθμη της εκάστοτε ομάδας κόμβων). Την μάζα αυτή θα την μοιράσεις στους περιμετρικούς κόμβους τις στάθμης (4 κόμβου αν έχεις 4 στύλους)

Δηλαδή αν κατάλαβα καλά ο κύριος του έργου θέλει να "απολύσει" τον επιβλέποντα... Παράξενη περίπτωση. Δικαστικώς τι πάει να πει; Ο κύριος του έργου εγείρει νομικές αξιώσεις κατά του επιβλέποντα; Οἴμοι! Συνήθως αυτά τα πράγματα γίνονται με πρωτοβουλία ή τουλάχιστον με συναίνεση του επιβλέποντα. Ο Κρις12 τα είπε πολύ καλά. Για την αναθεώρηση θα χρειαστεί τεχνική έκθεση προόδου εργασιών και κατάστασης οικοδομής για να αναλάβει ο καθείς τις ευθύνες του και να απολάβει το δίκαιο οφλημα. Φυσικά αναθέσεις - αναλήψεις, φορολογικά κλπ... Εύχομαι να βρείτε κοινό τόπο συνεννόησης για να ξεμπερδεύετε εύκολα...

Αν δεν ξεπερνά το φορτίο λυγισμού τότε προφανώς δεν τα αγνοείς. Ο ΕΑΚ μας λέει: - Ns<=NPd (Γ.5.2[1]) - λ<140 (Γ.5.2[2], βλέπε και σχόλια) - συνιστά αλλά δεν επιβάλει να λαμβάνονται υπόψη μόνο οι εφελκυόμενες διαγώνιοι (Γ.5.1[2]: "...συνήθως μόνο από τις εκάστοτε..." και Γ.5.2[2].ΣΗΜΕΙΩΣΗ: "...θεωρείται ότι αναλαμβάνεται εξ' ολοκλήρου..." - πλάστημα στοιχεία είναι οι διαγώνιες (Γ.5.1[1]), άρα ικανοτικός σχεδιασμός των μη διαγωνίων μελών (Γ.5.3[1]) - ικανοτικός σχεδιασμός κόμβων (εκ των άνω και των 4.1.6[1] Γ.3.1) - Και τα υπό λυγισμό μέλη μπορούν να απορροφήσουν ενέργεια λόγω κάμψης (Σ.Γ.5.2§3) - q=3 (πίνακας 2.6) Άρα: όταν διαμορφώνω τον φορέα, προκειμένου να μην έχω υπερβολές λόγω ικανοτικού θα επιλέξω Ns περίπου ίδο με το ΝPd. Επίσης θα επιλέξω λυγιρότητα μικρότερη του 140. Ωστόσο αφού το Ns είναι πολύ κοντά στο NPd ο λυγισμός δεν πρόκειται να βγεί. (Παρ' όλαυτά ο ΕΑΚ δεν μου απαγορεύει να πάρω οσοδήποτε μεγάλο NPd > Ns) Τώρα αφού λ<140 τότε χ>0,37 (για καμπύλη λυγισμού α) που σημαίνει ότι το Ncd της διαγωνίου δεν είναι αμελιταίο. Σύμφωνα με την 3.2.3 "στο προσομοίωμα της κατασκευής θα λαμβάνονται υπόψη όλα τα φέροντα στοιχεία που έχουν σημαντική συμβολή στην δυσκαμψία του συστήματος" και "Σε στοιχεία που αναπτύσσουν πλαστικές αρθρώσεις θα χρησιμοποιείται η τέμνουσα δυσκαμψία στο υπολογιστικό σημείο διαρροής" Θεωρώ ότι: για το σύνολο των δύο διαγωνίων, η παραμόρφωση που οδηγεί σε διαρροή λόγω εφελκυσμού είναι ε. Για την παραμόρφωση αυτή το φορτίο και των δύο διαγωνίων είναι περίπου Nb για την θλιβόμενη και Nt για την εφελκυώμενη. Άρα η τέμνουσα δυσκαμψία του συνδέσμου (δυστένεια) είναι (Nb+Nt)/ε. Για παράδειγμα αν επιλέξουμε NPd = Ns και λ=140 και καμπύλη λυγισμού α τότε χ=0,37 και Νb=0,37Nt οπότε είναι Κ=1,37Nt/ε. Επομένως μπορώ να βάλω και τις δύο διαγωνίους στο μοντέλο με επιφάνεια διατομής ίση με 1,37/2*Α. Προσωπικά δεν έχω εφαρμόσει ποτέ αυτό τον συλλογισμό. Παίρνω το δυσμενέστερο των Κ=Νt (μία διαγώνιος) ή Κ=2*Νt(δύο διαγώνιοι) και ξεμπερδεύω, όντας προς την μεριά της ασφαλείας. Τώρα αφού κάναμε την δυναμική ανάλυση μπορούμε να επιλέξουμε διατομή διαγωνίων, μένοντας πιστοί στον λόγο NPd/Ns που προεπιλέξαμε. Όμως αφού στο παράδειγμά μας έχουμε λυγισμό πρέπει όλα τα φορτία να τα αναλάβει η εφελκυώμενη ράβδος. Για να συμβεί αυτό κάνω το εξής: Εναλλάξ, αφαιρώ την θλιβόμενη διαγώνιο και ανακατανέμω το φορτίο της ώστε να ικανοποιούνται οι συνθήκες ισορροπίας (με το χέρι, ο φορέας είναι πλέον ισοστατικός). Με τα νέα εντατικά μεγέθη που προκύπτουν επιλέγω διατομή εφελκυώμενης διαγωνίου και στην συνέχεια βρίσκω τον ικανοτικό συντελεστή και ελέγχω ικανοτικά τα υπόλοιπα μέλη και τους κόμβους. Εναλλακτικά θα μπορούσα να έκανα δυναμική μόνο με μία διαγώνιο στο μοντέλο, με δυσκαμψία Κ=1,37Nt/ε. Αν όμως ο φορέας δεν είναι συμμετρικός πρέπει να κάνω την δυναμική δύο φορές, μία για κάθε διαγώνιο, για να έχω τα σωστά ικανοτικά εντατικά μεγέθη στα υποστυλώματα / δοκούς.

Όχι, δεν τα λέω ανάποδα. Όταν κάνουμε γραμμική ανάλυση για μία στατική δράση που καλούνται να την παραλάβουν από κοινού κάποια μέλη, εκ των οποίων ορισμένα δεν επαρκούν να αναλάβουν το μερίδιό τους λόγω φαινομένων δευτέρας τάξεως, τότε εκείνα τα μέλη τα αγνοούμε. Αν κάναμε ανάλυση δευτέρας τάξεως τότε τα μέλη αυτά θα προέκυπταν να αναλαμβάνουν κάποια φορτία <= των κρίσιμων φορτίων και οι αντίστοιχες τιμές στο μητρώο δυσκαμψίας των μελών αυτών θα μειωνόταν αναλόγως. (Αλλά τέτοια ανάλυση δεν κάνουμε για συνηθισμένα έργα) Τώρα, αφού το θέμα τίθεται σε γενικότερη βάση, οι χιαστί σύνδεσμοι έχουν σαφή μειονεκτήματα όταν εφαρμόζονται σε κατασκευές που σχεδιάζονται έναντι σεισμικής δράσης: - Δεν απορροφούν πολύ ενέργεια και γι’ αυτό έχουν και μικρό q. - Σε πολυώροφα κτήρια όταν διαρρεύσει μία διαγώνιος (η κάποιος κόμβος της) έχουμε δημιουργία μηχανισμού. - Ακόμη κι εάν επιλέξουμε μέλη που δεν υπόκεινται σε λυγισμό για τον σεισμό σχεδιασμού, σε έναν πραγματικό σεισμό (που δεν έχει ποτέ «λείο» φάσμα) μπορεί σημειωθεί λυγισμός. - Δεν «βολέβουν» αν θέλουμε να κάνουμε ικανοτικό σχεδιασμό επειδή συνήθως καταλήγουν να έχουν μεγάλη φέρουσα ικανότητα. Έτσι τους προτιμούμε για ελαφριές μονώροφες κατασκευές ή όταν χρειαζόμαστε την μεγάλη τους δυσκαμψία. Αλλιώς βάζουμε συνδέσμους με εκκεντρότητα ή τοιχία από Ω/Σ.

Εννοείται ότι το κριτήριο που έγραψα με το Νcr ΔΕΝ είναι για να σχεδιάζουμε αντισεισμικούς φορείς και ΔΕΝ προβλέπεται από τους κανονισμούς. Είναι απλώς για να κάνουμε αξιολογήσεις για δράσεις που ΔΕΝ είναι δράσεις σχεδιασμού...

Επομένως: Αναλύεις για άνεμο, που αποδεικνύεται η κρίσιμη δράση σχεδιασμού και για σεισμό, που διαπιστώνεις ότι δεν είναι η κρίσιμη δράση. Επιπλέον έχεις επιλέξει για τις διαγωνίους διατομή που δεν επαρκεί σε θλίψη, έχει όμως ικανοποιητικά περιθώρια σε εφελκυσμό. Ελέγχεις τον φορέα στην οριακή κατάσταση αστοχίας με τον άνεμο ο οποίος έχει τέσσερις φορτιστικές καταστάσεις (άνεμος από τις 4 διευθύνσεις) και άρα τέσσερις συνδυασμούς. Για κάθε συνδυασμό χρησιμοποιείς μοντέλο στο οποίο αγνοείς την ύπαρξη των εκάστοτε θλιβομένων διαγωνίων ώστε να λάβεις τα πραγματικά εντατικά μεγέθη μελών και κόμβων (Φυσικά τα υπό κατάσταση λυγισμού στοιχεία φέρουν κάποιο γνωστό φορτίο, το Νcr, που όμως είναι προς την μεριά της ασφαλείας να αγνοηθεί). Στην συνέχεια θέλεις να αναλύσεις και για τον σεισμό. Κάνεις νέο μοντέλο με ΟΛΑ τα μέλη των χιαστί και λύνεις. Ελέγχεις στα θλιβόμενα στοιχεία αν και κατά πόσο το θλιπτικό φορτίο λόγω σεισμού υπερβαίνει το Ncr. Αν δεν το υπερβαίνει κατά πολύ τότε θα παραλάβουν πλήρως την (δυναμική) θλίψη και το μοντέλο σου είναι ΟΚ. Αν όχι, το μοντέλο δεν είναι τέλειο, αλλά ΔΕΝ σε νοιάζει διότι ο σεισμός δεν είναι η κύρια δράση και ΠΟΥΘΕΝΑ στον φορέα δεν θα δώσει εντατικά μεγέθη σχεδιασμού. ΑΛΛΑ: Πως θα κάνεις την δυναμική ανάλυση; Η εντός επιπέδου ενδοτικότητα της στέγης είναι συνήθως μεγαλύτερη αυτής των περιμετρικών πλαισίων με χιαστί (διότι το ύψος είναι πχ 6m ενώ το πλάτος είναι πχ 30m. Άρα διαφραγματική λειτουργία δεν υπάρχει. Που θα βάλεις τις μάζες; Πως θα αξιολογήσεις τις ιδιομορφές που περιλαμβάνουν σημαντική παραμόρφωση της οροφής; Απλά, αν ο σεισμός ήταν η κύρια δράση θα διαμόρφωνες αλλιώς τον φορέα. Οι φορείς αυτοί δεν είναι για σεισμό, είναι κατάλληλοι μόνο όταν ο άνεμος είναι η κύρια δράση.

Ας μου εξηγήσει κάποιος, τι κτήριο είναι αυτό που έχει κύρια οριζόντια δράση σχεδιασμού την σεισμική δράση;

Δεν κατάλαβα, στο 25αρι αναφερόμαστε; (δηλαδή 25Χ50);

Ως πλέον πρακτική (και οικονομική) λύση επιλέγουμε μεμονωμένα, ενίοτε άοπλα, πέλματα που εδράζονται ακόμη και τελείως επιφανειακά (διαστρώνονται αφού διαμορφωθεί το οικόπεδο) και παραμένουν σταθερά λόγω του βάρους τους και της τριβής με το έδαφος. Δεν έτυχε ποτέ να δω εφαρμογή μικροπασσάλων. Σε περιπτώσεις μεγάλων περιστρεφόμενων συστοιχιών ο πυλώνας στηρίζεται σε ένα μεγάλο, θαμένο κεντρικό πέδιλο μάζας αρκετών τόνων. Συνήθως οι εταιρίες των συστημάτων στήριξης δίνουν προδιαγραφές για την θεμελίωση βάσει κάποιας συγκεκριμένης ταχύτητας ανέμου και της σχετικής ανάλυσης που έχουν κάνει οι ίδιες. Οι προδιαγραφές αυτές τείνουν να δίνουν ποιό ελαφριά (και άρα οικονομικά) πέλματα σε σχέση με αυτά που προκύπτουν με τον υπολογισμό βάση ΕΚ-1 και λοιπών οικοδομικών κανονισμών...

Συνάδελφοι, έχω την αίσθηση ότι έχασα την μπάλα... Το θέμα δεν είναι οι αντιανέμιοι (χιαστί) σύνδεσμοι; Αν κατάλαβα καλά η κουβέντα περιστρέφεται περί ενός στεγάστρου στο οποίο μας απασχολούσαν οι αντιανέμιοι της στέγης (κάτω από τις τεγίδες), και στην συνέχεια η κουβέντα προχώρησε και στους -κατακόρυφους- χιαστί μεταξύ των ακραίων (συνήθως) πλαισίων. Πως προέκυψε η δυναμική ανάλυση; ο σεισμός ή ο άνεμος είναι η κύρια οριζόντια δράση έναντι της οποίας σχεδιάζονται οι σύνδεσμοι; Διότι ο χιαστί σύνδεσμος έχει το ίδιο σχήμα είτε είναι αντιανέμιος είτε είναι αντισεισμικός, όμως ο σχεδιασμός διαφέρει σημαντικά. Εν τέλει όταν διαμορφώνει κανείς τον φορέα αποφασίζει με τεχνικοοικονομικά (και αρχιτεκτονικά ενίοτε) κριτήρια αν τα μέλη των χιαστί συνδέσμων θα είναι ικανά να παραλάβουν εφελκυσμό μόνο ή και θλίψη. Ανάλογα με την απόφαση που θα πάρει θα κάνει και την προσομοίωση. Αν βάλει στοιχεία που παραλαμβάνουν και θλίψη θα τα προσομοιώσει ως τέτοια. Αν όχι, θα πρέπει στο μοντέλο τα εν λόγω στοιχεία να ΜΗΝ αναλαμβάνουν θλίψη. Αν όμως το θέμα είναι όντως η δυναμική συμπεριφορά, τότε ΠΡΟΣΟΧΗ: Τα φαινόμενα δευτέρας τάξεως τα αναλύουμε για στατικά φορτία. Σε δυναμικά φορτία η φέρουσα ικανότητα πχ έναντι λυγισμού μπορεί (ανάλογα με την ταχύτητα επιβολής της φόρτισης) να είναι ΠΟΛΥ αυξημένη. Άρα είτε θα βάλουμε μέλη που παραλαμβάνουν θλίψη, είτε (θα μπορούσαμε να βάλουμε) μέλη που σίγουρα δεν παραλαμβάνουν θλίψη (πχ συρματόσχοινα). Μια ενδιάμεση επιλογή ενέχει σημαντικές αβεβαιότητες στην δυναμική συμπεριφορά της. Ωστόσο στον σεισμό δεν νομίζω ότι ενδείκνυται τα αντισεισμικά μέλη να μπαίνουν σε επαναλαμβανόμενους κύκλους εφελκυσμού - λυγισμού. Επιπλέον αν θελήσουμε να βάλουμε στον φορέα μας τέτοια (λυγηρά) μέλη ΔΕΝ μπορούμε να τα προσομοιώσουμε στην δυναμική ανάλυση διότι η δυναμική ανάλυση είναι γραμμική.