AlexisPap

Αυτό, το παραπάνω, είναι η διερεύνηση: Άσχετα με την ανάλυση, στην οριακή κατάσταση αστοχίας επιλέγεις εσύ ποια θα είναι η στηρίζουσα, και την οπλίζεις για να φερθεί ως τέτοια.

E, ναι, αφού ζεσταίνει το νερό θα είναι σαφώς οικονομικότερο... Αλλά δεν το έχω χρησιμοποιήσει. Ούτε πρόκειται.

Μάλλον η παλαιότερη μέθοδος ηλεκτρικής θέρμανσης...

Τι να πει κανείς... Το φυσικό αέριο είναι μείγμα αερίων, δεν νομίζω όμως να είναι αυτό το ζητούμενο, μάλλον το ζητούμενο είναι το CH4. Μεθάνιο παράγεται με την μέθοδο Sabatier, από H2 και CO2, υπό πίεση, στους 300°C, με καταλύτη νικέλιο. Παλιά μέθοδος, ανακαλύφθηκε το 1910... Το πρόβλημα στην όλη ιστορία είναι ο άνθρακας. Είχες ολοκάθαρη ηλιακή ενέργεια, και με αυτή έφτιαξες ένα προϊόν που είναι αέριο, δύσκολα διαχειρίσιμο, και έχει άνθρακα. Αν αποδεχτείς τον άνθρακα, γιατί να φτιάξεις CH4 και όχι βαρύτερα αλκάνια (κοινώς, βενζίνη) που είναι υγρά; Προφανώς η όλη ιστορία δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον, και γιαυτό δεν ασχολείται κανείς (εννοώ η Siemens, η BP, η Shell κλπ) μαζί της. Αυτά.- Υ.Γ: Για να μην είμαι τελείως άδικος, κάποιοι ασχολούνται λιγάκι μαζί της: http://en.wikipedia....#Energy_storage

Η ανάλυση είναι μεν σωστή -κατά τα κανονιστικώς οριζόμενα- αλλά δεν αποτελεί παρά μία γραμμική ανάλυση που αγνοεί ερπυσμό, ξήρανση, θερμοκρασία, πλαστικές αρθρώσεις σε περίπτωση σεισμού. Θυμήσου ότι, αναλύεις μεν γραμμικώς, αλλά οπλίζεις για την οριακή κατάσταση αστοχίας, που σημαίνει ότι ποτέ δεν θα αναπτυχθούν τα εντατικά μεγέθη και οι παραμορφώσεις της ανάλυσης. Ποτέ και με τίποτα. Το μέγεθος της δοκού, και το ότι φέρει στο μέσον της το συγκεντρωμένο φορτίο μίας άλλης δοκού, καθιστούν αναγκαία την θεώρηση διαφόρων σεναρίων... Και ένα από αυτά τα σενάρια λέει ότι η ροπές στηρίξεων μπορεί να μειωθούν λόγω ερπυσμού ή λόγω διαρροής σε περίπτωση σεισμού. Δεν θα ήθελες να δεις πλαστική άρθρωση στο μέσον μίας δοκού 7 μέτρων...

Μάλιστα... Σοκ και δέος! Αναταράξεις! Αποκάλυψη! Απένταξη του έργου! Και ποιος θα αναλάβει την ευθύνη... ! Επιδείνωση! Σιγά καλέ, εκεί στον οργανισμό Λαμπράκη θα σπάσετε κάνα νύχι... Μας φλομώσατε με το λέγε λέγε, συναγωνισμό με τον όμιλο Κουρή κάνετε; Και για να έχουμε το καλό ερώτημα: Πότε εντάχθηκε το έργο ώστε να απενταχθεί; Ποτέ! Πότε πήρε όλες τις εγκρίσεις και τις άδειες ώστε να έχει αδειοδοτική πληρότητα για ένταξη; (εγώ πάντως στο Διαύγεια δεν είδα κάτι) Πότε φτιάχτηκαν μελέτες εφαρμογής με τεύχη δημοπράτησης και προϋπολογισμό ώστε να μπορεί να κάνει έστω αίτηση για ένταξη; Εν μέσω κρίσης το σύστημα ξεσάλωσε, σχεδιάζει έργα βιτρίνας για να κάνει φαγοπότι, και πουλάει και τσαμπουκά από πάνω επειδή οι Ευρωπαίοι δεν τρώνε κουτόχορτο σαν κι εμάς.

Αν ισχύει ότι το διάφραγμα είναι -ας πούμε- 20 φορές πιο δύσκαμπτο από όλα μαζί τα υποστυλώματα και εν γένη τα κατακόρυφα στοιχεία, και αν το αποδείξεις αυτό, δεν σε καλύπτει; Γενικώς, αν αποδείξεις μία συνθήκη δυσμενέστερη από αυτή που ζητάει ο κανονισμός, καλύπτεις και τις απαιτήσεις του κανονισμού.

Όχι, δεν μπορείς. Είναι σωστό να λυθεί ως υπερστατικό σύστημα, χωρίς την δική σου παρέμβαση. Όμως, επειδή η όπλιση γίνεται για την οριακή κατάσταση αστοχίας, η οποία στον σεισμό δεν αντιστοιχεί σε μία συγκεκριμένη επίλυση, επαναλαμβάνω: Καλό είναι η δοκός 3 να σηκώνει το φορτίο της επιφάνειας επιρροής (άρα με την δοκό 9.2 στηριζομένη) για ροπές στηρίξεων της τάξης των 100kNm. Για τον συνδυασμό g+q τουλάχιστον. Καλό είναι ο έλεγχος λειτουργικότητας να γίνει για την δοκό 3 αμφιέρειστη.

Α) Η απόδειξη της επαρκούς διαφραγματικής λειτουργίας είναι ασύγκριτα απλούστερη από την δυναμική ανάλυση του φορέα με περιορισμένη διαφραγματική λειτουργία. Η τελευταία, μολονότι επιβάλλεται όταν τα διαφράγματα είναι εύκαμπτα, είναι άκρως επίπονη και κρύβει κινδύνους. επομένως, είναι καλύτερο να αποφεύγεται όταν δεν υπάρχει λόγος. Β) Δεν έχω κάτι στον νού μου. Ωστόσο είναι απλή διαδικασία, όλες οι αναγκαίες παραδοχές και μέθοδοι σχεδιασμού βρίσκονται στον Ευρωκώδικα 5. Τα επιφανειακά πεπερασμένα δεν είναι αναγκαία. Με τις ίδιες μεθόδους εξάλλου γίνεται ο έλεγχος διαφραγματικής λειτουργίας και για πέτσωμα με σανίδια.

ΕΝ 1998-1, §4.3.1(4), σημείωση: "Διάφραγμα θεωρείται άκαμπτο εάν, κατά την προσομοίωση με την πραγματική εντός του επιπέδου ευκαμψία του, οι οριζόντιες μετακινήσεις δεν υπερβαίνουν πουθενά αυτές που προκύπτουν από την υπόθεση άκαμπτου διαφράγματος κατά περισσότερο από το 10% των αντίστοιχων απόλυτων οριζόντιων μετακινήσεων κατά την σεισμική κατάσταση σχεδιασμού" Φυσικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν πεπερασμένα, αλλά συνήθως η δυσκαμψία είναι τόσο μεγάλη που απλές, χονδροειδείς μέθοδοι υπολογισμού επαρκούν... Να θυμίζω ότι για να είναι διάφραγμα δεν αρκεί η δυσκαμψία, πρέπει να διαθέτει και την απαιτούμενη (ικανοτική) αντοχή.

Αλλαγή συχνότητας (τοπικά) δεν μπορεί να υπάρξει. Αλλαγή φάσης στην τάση μπορεί θεωρητικά να υπάρξει, αλλά θα συνοδευτεί από τεράστια ρεύματα που θα ρίξουν κάθε ασφαλειοδιακόπτη στο πέρασμά τους. Αλλαγή φάσης στο ρεύμα είναι σύνηθες να υπάρχει, αλλά δεν κολλάει στην περίπτωσή μας...

Ξεκίνα με έναν έλεγχο του διαφράγματος. Άν η δυσκαμψία του είναι περισσότερο από το δεκαπλάσιο της δυσκαμψίας των κατακόρυφων στοιχείων του φορέα, και αν η αντοχή του είναι επαρκής, μπορείς να το θεωρήσεις κανονικό διάφραγμα. Με τα κόντρα πλακέ, μάλλον σε αυτή την περίπτωση είσαι.

Ποια είναι στηρίζουσα και ποια στηριζομένη; Ο μικρός οπλισμός ανοίγματος ενδεχομένως να δείχνει ότι η ανάλυση βγάζει την 9.2 στηρίζουσα.

Οι συνδυασμοί είναι: 1,0*(-124)+1,5*(145)+0*0,6*(-30) 1,0*(-124)+1,5*0,6*(145)+0*(-30) -----> προφανώς απορρίπτεται, την αναφέρω για την θεωρία του πράγματος 1,35*(-124)+0*(145)+1,5*0,6*(-30) -----> προφανώς απορρίπτεται, την αναφέρω για την θεωρία του πράγματος 1,35*(-124)+0*0,6*(145)+1,5*(-30) Κατά τα λοιπά, προφανώς προτιμούμε να λύνουμε τον φορέα για κάθε δράση και να συνδυάζουμε τα εντατικά μεγέθη, καθώς αυτό απαιτεί λιγότερες επιλύσεις του φορέα.

Αν με τα δάχρυλα της ίδιας παλάμης ακούμπησες και του δύο ακροδέκτες του διακόπτη (με τον διακόπτη ανοιχτό), είναι φυσικό να νοιώσεις δυνατό τίναγμα και να μην πέσει ο ΔΔΕ. Πάντως, τα 30mA "κάνουν αίσθηση". Δεν ξέρω βεβαίως τι ένοιωσες, αλλά πιθανώς θα μπορούσε να είναι κάτω των 30mΑ.

Ευχαριστώ πολύ συνάδελφοι.

Ευχαριστώ! Δεν θέλω τοιχείο, μόνο συρματόπλεγμα. Επίσης, θα υπάρχει επικοινωνία, μάλιστα θα πρέπει να υπάρχουν και πόρτες για νταλίκες. Ωστόσο, αυτό το "νο προμπλεμ" πόσο απόλυτο είναι; Άσχετα αν το ονομάσω εγώ "διαμόρφωση" κατασκευαστικά δεν παύει να είναι "φράχτης"...

Στην περίπτωση που είναι αναγκαία η κατασκευή εσωτερικής περίφραξης (συρματόπλεγμα), πχ για τον διαχωρισμό του πάρκινγκ πελατών από τον χώρο αποθήκης, ή για τον διαχωρισμό παραγωγικών διαδικασιών σε μία μονάδα, ή για λόγους ασφαλείας (επικίνδυνη εγκατάσταση) κλπ, τι γίνεται; Έχει τύχει σε κανέναν κάτι τέτοιο;

Δεν αντιλαμβάνομαι το ύφος σου συνάδελφε Caan. Σου θυμίζω ότι προσωπικά δεν έχω να "διαστασιολογήσω" καμία δοκό, και πως αυτά που παρέθεσα δεν είναι "η άποψή μου", είναι ο κανονισμός. Εμπάσει περιπτώσει, δεν με ενδιαφέρει να μπούμε σε διάλογο επί προσωπικού. Αν δεν έχεις να γράψεις κάτι επί του τεχνικού μέρους, ας τελειώνει εδώ η κουβέντα, μέχρι να επιληφθεί ο αρμόδιο συντονιστής.

Caan, και μόνο το ότι αναφέρεται ως "αστοχία" μία κατάσταση (ο μηδενισμός της αναλαμβανόμενης ροπής στρέψης) που προβλέπεται ως αποδεκτή από τον κανονισμό (για την ακρίβεια ήδη παρέθεσα 6 κανονισμούς), θα έπρεπε να σε προβληματίσει για την αξιοπιστία της εν λόγω διατύπωσης. Διότι αυτό που δείχνει η φωτογραφία που ανέβασες δεν είναι αστοχία, αλλά βλάβη. Και είναι βλάβη όχι επειδή μηδενίστηκε η στρεπτική ροπή (το οποίο είναι κανονιστικά αποδεκτό), αλλά επειδή το εύρος ρηγμάτωσης ξεπέρασε το όριο λειτουργικότητας. Μάλιστα, λόγω τις έκτασης της βλάβης ενδέχεται να υπάρχει και μείωση της αντοχής σε τέμνουσα, όθεν και η υποστύλωση. Πράγμα πολύ φυσικό, αφού είναι ένα παράδειγμα βλάβης από σεισμό. Και, βέβαια, είναι ένα παράδειγμα οικοδομής χτισμένης με παλαιότερο κανονισμό, χωρίς άμεση σχέση με την Δ24. Την παράγραφο που λέει ότι είναι συνήθης μορφή αστοχίας σε παλιές οικοδομές" δεν πειράζει που δεν μπορείς να την ανεβάσεις. Σε πιστεύω ότι το λέει. Για επιστρέψουμε στο θέμα, σύμφωνα με όσα παρέθεσε ο συνάδελφος για το θέμα του: Οι δύο δοκοί (Δ24 και Δ26) μπορούν να σχεδιαστούν (αναλυθούν και διαστασιολογηθούν - οπλισθούν) με βάση τον ΕΑΚ - ΕΚΩΣ χωρίς κανένα πρόβλημα. Ήδη έχω παραθέσει τις παραδοχές που είναι αναγκαίες για μία ορθολογική ανάλυση, καθώς και τα σχετικά εδάφια. Τα φορτία που αναπτύσσονται είναι πολύ μικρά για τις διατομές που έχουν επιλεγεί. Η διαστασιολόγηση σε τέμνουσα θα βγεί άνετα με τον ελάχιστο οπλισμό. Το σημείο που χρειάζεται προσοχή είναι το βέλος. Η ενδεδειγμένη λύση είναι ο προσεκτικός υπολογισμός του μη γραμμικού βέλους (η δοκός είναι εν τοις πράγμασι αμφιέρειστη) και η εφαρμογή αρνητικού βέλους. Επειδή αναφέρθηκε η σεισμική καταπόνηση λόγω μη διαφραγματικής λειτουργίας: Η καταπόνηση αυτή είναι μάλλον μικρή, αλλά θα μπορούσε να μικρύνει κι άλλο με μείωση της διατομής του Κ15. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εξεταστεί... Προφανώς αυτό δεν το κάνει το πρόγραμμα αυτόματα, θα πρέπει να γίνει με το χέρι. Μία παράμετρος που δεν προβλέπεται κανονιστικά, αλλά που στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να είναι κρίσιμη για την οριακή κατάσταση λειτουργικότητας της Δ26, είναι η θερμική καταπόνηση. Η κατάσταση μπορεί -και μάλλον πρέπει- να βελτιωθεί με μείωση της διατομής του Κ15.

Γιάννη, δεν νομίζω ότι μπορεί να είναι υπό συζήτηση ένα θέμα που το καθορίζει ρητά ο ΕΚΩΣ (αλλά και ο ΕΚ-2 §6.3.1, το DIN1045 §10.4.1(1), ο ACI318 §R8.6.1 §11.6.1 §11.6.2.2, ο Ινδικός κανονισμός, ο Building code κλπ). Πρόκειται για ένα θέμα παγιωμένο, και ο λόγος είναι ότι η στροφική παραμόρφωση (και ρηγμάτωση) που προκαλείται από την έμμεση στρέψη δεν μειώνει την φέρουσα ικανότητα του στοιχείου σε ροπή και τέμνουσα. Αντιθέτως, η ικανότητα του στοιχείου να παραλαμβάνει ροπή είναι δύσκολο να εκτιμηθεί σωστά, σε στάδιο ΙΙ είναι μηδαμινή, και επομένως καλό είναι να αγνοείται. Caan, αυτό που παραθέτεις δεν είναι ακριβώς "βιβλιογραφία", ωστόσο και πάλι δεν βλέπω να γράφει πουθενά "συνήθης μορφή αστοχίας σε παλιές οικοδομές".

Και πριν το ΝΟΚ το ίδιο ίσχυε: Σε κτήρια με στέγη, το ύψος κτηρίου και το ύψος στέγης διαχωρίζονται από το κάτω πέλμα του χαμηλότερου δομικού (φέροντος) στοιχείου της στέγης. Θα πρέπει επομένως το κάτω μέρος της εν λόγω δοκού να μην βρίσκεται πάνω από το μέγιστο ύψος (4m στην περίπτωσή σου; ).

Θα πρέπει κάποτε να σοβαρευτούμε και να σταματήσουμε τις επιπολαιότητες. ΕΚΩΣ §12.1 α) Έμμεση στρέψη. Βλέπε και σχόλια. Ο λόγος που είναι λάθος να ληφθεί υπόψη η στρέψη βρίσκεται στην ΕΚΩΣ§8.5, στα σχόλια: Η δυστρεψία σταδίου ΙΙ, για διατμητική ρηγμάτωση (κοντός πρόβολος) είναι κατά προσέγγιση το 12% της δυστρεψίας σταδίου Ι, και λιγότερο από το 4% της δυσκαμψίας σταδίου ΙΙ (για την συγκεκριμένη διατομή). Πάρα πολύ μικρή, κι αν λάβεις υπόψη τον ερπυσμό, μηδενική. Γιαυτό, στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι θέμα επιλογής το αν θα την λάβεις υπόψη (όπως υπονοεί η §12.1). Είναι λάθος. Πρώτη φορά διαβάζω κάτι τέτοιο, δώσε σε παρακαλώ κάποια αναφορά για αστοχίες στρεπτικής μορφής σε παλιές οικοδομές.

Όχι, κάτι τέτοιο δεν ισχύσει, θεωρείται κακοτεχνία. Όλοι οι αρμοί πρέπει να είναι εφαρμοστοί, αεροστεγείς, και να σφραγίζουν ερμητικά ήδη πριν το βερνίκωμα. Και τις σιλικόνες, να τις βάλει αλλού. Αλλά, όλα αυτά είναι τεχνικές λεπτομέρειες που δεν είναι δυνατόν να απασχολούν τον τελικό πελάτη. Πολύ απλά, μία πόρτα δεν μπορεί να μπάζει νερά. Δεν είναι αποδεκτό.