AlexisPap

Τι εννοείς "συντελεστή στέγης" = 1,5; Αν είναι πραγματικά πλευρικά ελεύθερο (στέγαστρο), θα πάει με τον πίνακα των ανοιχτών στεγάστρων, θεωρώντας τα προβλεπόμενα εμπόδια. Αν είναι κτήριο, με την μία πλευρά ανοιχτή, θα πάει με τους πίνακες των κτιρίων και με εσωτερική πίεση για την προσήνεμη πλευρά ανοιχτή -στην μία φορά του ανέμου- και την υπήνεμη ανοιχτή -στην αντίθετη φορά.

Τρυπα 15cm βαθος στην διαμετρο του οπλισμου και καρφωμα της σιδεροβεργας μεσα. Μιλαμε για απλό σεναζακι -φανταζομαι- με 2Φ8...

Οι 4ης γενιάς πλέον έχουν τεράστια ανοχή σε υπερδοσολόγηση. Έχω δουλέψει δύο κορυφαίες εταιρίες του εξωτερικού και μία μεγάλη Ελληνική, συνολικά πάνω από 10 προϊόντα. Ποσοστά μέχρι 3% χωρίς καμία επίδραση στην αντοχή. ΠΡΟΣΟΧΗ: Από ένα ποσοστό και μετά (γύρω στο 1,5%, αλλά παίζει ανάλογα με το προϊόν) το σκυρόδεμα δεν σταματάει με τίποτα. Σε τυπικό ξυλότυπο θα χυθεί όλη η πάστα από τις χαραμάδες, και στο καλούπι θα μείνουν μόνο τα χαλίκια. Χωρίς καμία υπερβολή.

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Επί της ουσίας, μόνο αν ξεχαστούν, ή αν αλλάξει το σχέδιο. Εγώ μόνο μία φορά (για σκάλα).

Δες τυπικές λεπτομέρειες κλιμάκων. Κατά παράδοση δεν μπαίνει κάτω (θλιβόμενος οπλισμός). Μπαίνουν 3Φ8/ ανά πάτημα. Δεν υπάρχει "γιατί", ούτε "πρέπει". Έτσι συνηθίζεται. Προφανώς δεν γίνεται να είναι λιγότερα από όσα αντιστοιχούν στην αναπτυσσόμενη ροπή και στον ελάχιστο οπλισμό. Αγκυρωση με άγκιστρο, σύμφωνα με το κεφάλαιο 17 του ΕΚΩΣ. Μήκος, όλο το πλάτος της σκάλας.

Τυπικά αυτά τα καλούπια γίνονται με σανίδια. Το κουστούμι δεν επιτρέπει καλή δόνηση του τοιχείου. Οι αναμονές δεν βολεύουν στο μετέπειτα καλούπωμα της σκάλας. Συν ότι τις πατάνε τα μαστόρια μέχρι να πέσει η επόμενη πλάκα... Προτιμώ τις αναμονές. Αλλά, προσοχή με το καλούπι, αλλιώς όλα τα ζουμιά θα βγούν έξω... Αν είσαι τυπικός, βάλ' τους να τρυπήσουν τον ξυλότυπο με τρυπάνι. Γενικά είναι μανούρα, θέλει προσοχή στην χάραξη και καλό κουμάντο με τον μπετατζή για τα λατάκια, τις ντίζες κλπ...

Όχι, εφόσον αγνοήσουμε την αντίσταση του αέρα δεν παίζει. Μόνο αν ήταν πολύ ελαφρύς (πχ αν ήταν από φελιζόλ και ζύγιζε 2kg), η αρχική πρόταση περί 0,7% δεν θα ίσχυε (θα ήταν 35%), και τότε θα ήταν προφανώς λάθος να αγνοήσουμε την αντίσταση του αέρα και το βάρος.

Παραβλέπουμε την αντίσταση του αέρα λόγω της πολύ μικρής επιρροής της στο πρόβλημα (με ύψος ανθρώπου 1,8 και συντελεστή οπισθέλκουσας 0,5, η χαμένη ενέργεια λόγω αντίστασης στα 2 πρώτα μέτρα είναι της τάξεως των 170joule, μόλις το 0,7% της αρχικής κινητικής ενέργειας που είναι 24686joule...) U(h=2) = (2*((80000/3600)2/2-9.81*2))0,5 * 3600 = 76,756km/h υποθέτουμε απορρόφηση του 50% της ενέργειας κατά την πρόσκρουση στην οροφή, οπότε: U(h=0) = (2*((86756/3600/2/2+9.81*2))0,5 * 3600 = 58,773km/h h = (80000/3600)2/(2*9.81) = 25,17m προφανώς στην δεύτερη περίπτωση επιστρέφει με την ίδια ταχύτητα.

http://www.toradiofono.gr/

20 χρόνια χωρίς τον Μάνο Χατζιδάκι.

Οὐδείς ἐπλούτισε ταχέως δίκαιος ὤν... (Μένανδρος, τα αποσιωπητικά δικά μου)

Κατ' αρχάς, ευχαριστώ για την εκτενή και αναλυτική απάντηση. Σαφώς και δεν έχω διαφωνία ως προς το 1. Η μέθοδος υπολογισμού M/u είναι απλουστευτική και κάποιοι έλεγχοι ελλιπείς. Και λείπει ολόκληρο κεφάλαιο για αγκύρια και βλήτρα κλπ... Η αναφορά αφορά προφανώς την §Α.4.2. Όλο το παράρτημα έχει πληροφοριακό και όχι κανονιστικό χαρακτήρα, είναι γενικό, και θα μπορούσε να αντικατασταθεί εξολοκλήρου με μία εθνική προδιαγραφή... 2. Έτσι είναι, και λέει ότι οι τιμές θα καθοριστούν σε εθνικό επίπεδο (§2.1). Άρα στο προσάρτημα. Δεν χρειάζεται ολόκληρος κανονισμός... 3. Ο μελετητής είναι πάντα συνυπεύθυνος, αφού είναι ταυτόχρονα και ο σύμβουλους του κυρίου του έργου, στον οποίο εξηγεί την έννοια της επιτελεστικότητας. Δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις της ομάδας που συνέταξε τον ΚΑΝΕΠΕ, αλλά δεν κατανοώ πως ο ΚΑΝΕΠΕ θα προστατεύσει τον μηχανικό, που με βάση τον ποινικό κώδικα θα διωχθεί για αμέλεια με ενδεχόμενο δόλο για ο,τι ενδεχομένως συμβεί*. Δικονομικά υπάρχει πρόβλημα, ο ΚΑΝΕΠΕ ορίζει αρμοδιότητες, αλλά η έννοια της ευθύνης μπορεί να είναι πολύ ευρύτερη, άσχετα τι γράφει ο κανονισμός. Το πρόβλημμα της ευθύνης του μηχανικό κατά την γνώμη μου πρέπει να αντιμετωπιστεί στην ρίζα του, και μία αναφορά στο πλαίσιο ενός κανονισμού δεν βοηθάει... 4. Κάτι μου διαφεύγει. Η §3.4.4 δεν δίνει τίποτα τρομερά νούμερα. Εγώ βλέπω να δίνει μικρότερα νούμερα από τον ΚΑΝΕΠΕ... Εκτός αυτού ο σχετικός πίνακας είναι πληροφοριακός και όχι κανονιστικός. Ειδικά για τα υλικά, και στον βαθμό που μιλάμε για την Ελληνική πραγματικότητα, το πρόβλημα δεν λύνεται κανονιστικά: Είναι πολύ εύκολο σε παλιές οικοδομές να βγάλεις μεγάλη αντοχή σκυροδέματος. Έχω οικοδομή του μεσοπολέμου υπόψη μου, με στατικά καμωμένα για B120, όπου το εργαστήριο έδωσε για τα καρότα Β300 ή C20/25. Είναι πολύ δύσκολο να αποτιμήσεις την πραγματική συμπεριφορά του σκυροδέματος στις κρίσιμες περιοχές. Πχ, κεφαλή στύλου σε οικοδομή του 2008, που έχει στον αρμό διακοπής μία στρώση πριονίδι... Δεν γίνεται ο μηχανικός να είναι μάντης, και δεν μπορεί ανθρωπίνως (και σε αποδεκτά οικονομικά πλαίσια) να γνωρίζει τον βαθμό αγκύρωσης ούτε του 10% των οπλισμών των δοκών. Σε αυτό το πλαίσιο, το Ελληνικό, που η κατασκευή γίνεται ακόμη και σήμερα από ανεξέλεγκτους εμπειροτέχνες, που ο συνεπής επιβλέπων απλά παίρνει πόδι και δεν ξαναβλέπει γιαπί, στην πραγματικότητα των αυθαιρέτων που έγιναν χωρίς μελέτη, ή που στεγάζουν παιδικό σταθμό και πρέπει να πάρουν μελέτη στατικής επάρκειας, ποια είναι η θέση ενός κανονισμού αποτίμησης; Σε αυτό το πλαίσιο, που ακόμη και σήμερα τα μπετά τα ρίχνει "ο μπετατζής" χωρίς καμία εκπαίδευση, χωρίς καμία πιστοποίηση, χωρίς να αναλαμβάνει καμία ευθύνη, χωρίς να βάζει πουθενά υπογραφή, και με δεδομένο ότι συνειδητά αγωνίζεται να ρίξει νερό στην βαρέλα, ποια είναι η νομική εξασφάλιση του μηχανικού; Γνώμη μου είναι ότι ένας κανονισμός που τα αποδέχεται όλα αυτά ως δεδομένα δεν έχει νόημα αν θα είναι "άκριβός στα πίτουρα" όπως λέει ο λαός μας. Και, για να μην παρεξηγούμαι, ξανά διευκρινίζω ότι δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις και την αγωνία των συντακτών του ΚΑΝΕΠΕ να φτιαχτεί ένα πλαίσιο για την ορθολογική αξιοποίηση του δομημένου πλούτου. Αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτό δεν επιτυγχάνεται μέσω ενός κανονισμού αποτίμησης. Θα προτιμούσα έναν ΕΚ 8-3 λιτό και -έστω- λίγο οπισθοδρομικό, με ένα πληρέστερο προσάρτημα, και ένα σύνολο τεχνικών οδηγιών για όσα δεν καλύπτονται από τα παραρτήματα. Αλλά κυρίως, ένα πλαίσιο που να μου δίνει πολύ λιγότερο άγχος για το πόσα δοκίμια θα πάρω και σε πόσες κολόνες θα κρουσιμετρήσω, και πολύ περισσότερη στήριξη για να αντιμετωπίσω διαφορετικά ένα αυθαίρετο χωρίς άδεια από μία κατασκευή που απλώς δεν έγινε ενημέρωση φακέλου. * Ακόμη χειρότερα αν σε μία πραγματογνωμοσύνη κάποιου καθηγητή, ενδεχομένως και από αυτούς που συνέταξαν τον ΚΑΝΕΠΕ, γραφεί ότι κακώς επιλέχθηκε η συγκεκριμένη στάθμη επιτελεστικότητας...

Κάτι -προφανώς- δεν έχω καταλάβει... Τόσα χρόνια, αν είχαμε κατασκευή από Ω/Σ την μελετούσαμε με ΕΑΚ/ΕΚΩΣ, και αν είχε και κανένα ξύλινο η μεταλλικό δοκαράκι το μελετούσαμε με ΕΚ. Διαβάζω ξανά και ξανά το Παράρτημα 3 της ΚΥΑ, και δεν βλέπω κανονισμούς για ξύλα, σίδερα, τοιχοποιίες, γεωκατασκευές, σύμμεικτα, αλουμίνια... Όσον αφορά στην παράλληλη ισχύ ΚΑΝΕΠΕ και ΕΚ 8-3, έχω ένα κενό. Το Εθνικό Προσάρτημα νομίζω έλεγε κάτι σαν το ακόλουθο: "Επισημαίνεται τέλος ότι στην Ελλάδα προβλέπεται να ισχύσει, όπου δεν αντικρούεται με τις διατάξεις του παρόντος ΕΝ 1998-3, ο Κανονισμός Επισκευών και Ενισχύσεων ΚΑΝΕΠΕ" Έχει αλλάξει το παραπάνω; Υπάρχει προσάρτημα που γράφτηκε μετά την επιβολή του ΚΑΝΕΠΕ; Τι λέει; Ο ΚΑΝΕΠΕ είναι κανονισμός (νόμος) μεταγενέστερος της εφαρμογής των ΕΚ, αλλά ο ΕΚ -που είναι πρότυπο- κατισχύει του ΚΑΝΕΠΕ... ...παράλογο; Συχνά βλέπω να επαναλαμβάνεται ότι οι Ελληνικοί κανονισμοί ήταν (είναι) σύγχρονοι και εξελιγμένοι... Τι πάει να πει αυτό; Ο,τι εξελιγμένο είναι και καλό; Και οι αγκυλώσεις που κουβαλάνε; Είναι και αυτές καλές; Τα κενά εν σχέση με τις κατηγορίες πλαστημότητας, τα κύρια και δευτερεύοντα στοιχεία, τα στοιχεία με χαμηλό ποσοστό οπλισμού κλπ δεν είναι σοβαρές ελλείψεις; Γιατί να πρέπει να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε μαζί τους ενώ είναι αποφασισμένο να πεθάνουν; Ρώτησα και παλαιότερα: Σε τι υπερτερεί ο ΚΑΝΕΠΕ ως προς την προστασία της ζωής ώστε να είναι αναγκαίο να τον κάνουμε κανονισμό; Σε ποιον τραγικό κίνδυνο είναι εκτεθειμένοι οι Ευρωπαίοι, που δεν έχουν ΚΑΝΕΠΕ; Αν θεωρούσαμε ότι ο ΕΚ 8-3 δεν περιλαμβάνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο ανασχεδιασμού και επεμβάσεων, γιατί δεν τον συμπληρώσαμε με μία σειρά προτύπων ή τεχνικών οδηγιών, παρά θελήσαμε να φτιάξουμε ΚΑΝΕΠΕ;

Πού αλλού...

Πάντως, κράνος φοράει:

Στα στενά του Αλιάκμωνα -περιοχή Natura- βρίσκεται μία σειρά φραγμάτων. Από το Αρδευτικό φράγμα δίπλα στην Βέροια, μέχρι το φράγμα του Πολύφυτου, ανατολικά της Κοζάνης. Στην ΒΔ πλευρά του φαραγκιού στο μέσο του αντερείσματος, περνάει η Εγνατία Οδός που ανηφορίζει για Κοζάνη. Στην απέναντι, ΝΑ πλευρά, στο υπάρχει ένας δρόμος που εξυπηρετεί τα φράγματα Ασωμάτων και Σφηκιάς, καθώς και την ίδια την Σφηκιά. Στον δρόμο αυτό η κυκλοφορία οχημάτων είναι ελάχιστη. Κάτι που, μαζί με την εξαιρετική βατότητα, το εκπάγλου καλονής περιβάλλον και την εγγύτητα των λιμνών, τον καθιστά ιδανικό για ποδηλασία, τρέξιμο ή περπάτημα. Το οποίο -φυσικά- οι Βεροιώτες εκμεταλλεύονται συστηματικά, με αποτέλεσμα να αποτελεί έναν από τους ποιο πολυσύχναστους σε πεζούς ορεινούς δρόμους. Τι άλλο θα δει ο μηχανικός σε αυτό το μέρος: Τα φράγματα Ασωμάτων και Σφηκιάς. Τις κατασκευές της Εγνατίας, που όταν την διασχίζεις δεν μπορείς να αντιληφθείς το μέγεθός τους. Ο αρχιτέκτονας θα θαυμάσει αρκετά γκράφιτι υψηλής τέχνης, από αυτά που σπάνια βλέπει κανείς. Κάποιοι ίσως δεν είδατε ποτέ τόσα πολλά καλά γκράφιτι μαζεμένα σε έναν δρόμο... Στενά Αλιάκμωνα, 40°26'21''Β, 22°12'38''Α.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, εμείς οι Έλληνες δεν πειράζουμε ποτέ το φυσικό τοπίο... Πεδίο εξόρυξης Πτολεμαΐδας, διαστάσεις 11.359 x 6.700 μέτρα: Googlάρετε για να δείτε τι κάνουν και οι άλλες χώρες... Αλλά, έλεος, όχι και οι Κινέζοι!

Όχι, δεν είναι. Αλλά είναι το μέλλον. Ναι, για τα περισσότερα σπιτάκια ο μηχανικός δεν χρειάζεται περισσότερα από δύο κεφάλαια ΕΑΚ και πέντε κεφάλαια ΕΚΩΣ. Και πριν 22 χρόνια όλο το κανονιστικό πλαίσιο του μηχανικού ήταν 100 σελίδες κείμενο. Αλλά πρέπει να αποφασίσουμε σαν κράτος τι θέση θέλουμε να έχουμε στο μέλλον. Η εσωστρέφεια στην Ελλάδα μας έχει κάνει τεράστιο κακό. Η ενασχόληση με τους εθνικούς κανονισμούς μας, μας έκανε να εγκαταλείψουμε τους ΕΚ στην φάση ανάπτυξής τους, όταν θα μπορούσαμε να συζητήσουμε τις πολύ μεγάλες διαφορές μας. Ας πούμε, έλεγχος δοκών σε διάτμηση κατά ΕΚΩΣ και κατά ΕΚ-8. Και συνεχίζουμε να χάνουμε. Δείτε ΕΝ 206 και συναφή θέματα: Η κακιά Γερμανία γέμισε τα πρότυπα με τσιμέντα σκωρίας υψικαμίνου. Ενώ οι καλοί Έλληνες, που ξυνόμασταν και ασχολούμασταν με το πως θα βγάλουμε νέο ΚΤΣ και νέο ΚΤΧ, δεν φροντίσαμε να μπουν στα ευρωπαϊκά πρότυπα προδιαγραφές για ιπτάμενη τέφρα και φυσική πουζολάνη... Τώρα καταριόμαστε τους κακούς Γερμανούς που μας επιβάλλουν τα ευρωπαϊκά πρότυπα, που είναι "ακατάλληλα για την Ελληνική πραγματικότητα". Πρέπει να τελειώνουμε με τις γελοιότητες αυτού του είδους μία και καλή.

Αν συζητούσαμε επί πραγματικού, θα είχε κάποιο νόημα... Αλλά, εν προκειμένω, ασχολούμαστε με κάτι που ανέβασαν τα τρολλάκια των ελληνικών μπλογκ... Οι μεν εικόνες είναι φωτορεαλιστικό "κόνσεπτ" μίας σύνθεσης, από το οποίο λείπουν όλα τα ουσιαστικά στοιχεία του σχεδιασμού: Από τα στατικά (που δεν υπάρχουν), μέχρι και τα κουφώματα (που δεν υπάρχουν). Από την πρόσβαση στην πισίνα (που δεν υπάρχει), μέχρι την υπερχείλιση της πισίνας (που δεν υπάρχει). Από τον χώρο στάθμευσης (που δεν υπάρχει), μέχρι την πρόσβαση στο ακίνητο (που δεν υπάρχει). Είναι φωτορεαλισμός σε επίπεδο σύλληψης, δεν είναι αρχιτεκτονικό σχέδιο. Κι επειδή είμαστε μηχανικοί, έχουμε διαβάσει ΓΟΚ, ΝΟΚ, κτιριοδομικό, ΚΕΝΑΚ, επειδή έχουμε βγάλει άδειες σε νησιά, επειδή ξέρουμε το επιτρεπόμενο ύψος σε ισόγειο εκτός σχεδίου κλπ, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό που βλέπουμε στα φωτορεαλιστικά δεν θα γίνει. Για εμένα είναι μία ενδιαφέρουσα από εικαστικής πλευράς σύνθεση, που κινείται με αξιώσεις στον χώρο της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Ιδεολογικά με βρίσκει αντίθετο, κατά το ότι αντικατοπτρίζει την ξιπασιά του ανεπτυγμένου κόσμου απέναντι στο φυσικό περιβάλλον, τους φυσικούς πόρους και τον συνάνθρωπο. Αλλά δεν νομίζω να ενδιαφέρεται για την γνώμη μου ο Στέλιος* και οι πελάτες του... Το πρόβλημά μου είναι με τα τρολλ του ελληνικού ίντερνετ... Διότι, αν δοκιμάσετε να γκουγκλάρετε "the most beautiful pool", "the best pool in the world", "the most"... "magic pool in the world" και άλλα τέτοια, δεν θα βγάλει την μέλλουσα πισίνα της Τήνου. * Στέλιος Κόης = Κοis Associated Architects

Οι κακοί Κινέζοι, καθαρίζουν την μύτη με το δάχτυλο, φτύνουν στον δρόμο, ουρούν στις μάντρες και ζέχνουν... Προκαλούν βλάβη στο περιβάλλον που τόσο κοπιάσαμε για να το φέρουμε στα μέτρα μας. Α, κάτι επίσης πολύ κακό, αγοράζουν αυτοκίνητα! Και, επιπλέον, για να φτιάξουν φωτοβολταϊκά βρομίζουν το μέρος. Είναι αποδεδειγμένο ότι ο Κινέζος εργάτης, όταν ρεύεται, βγάζει δύο φορές περισσότερο μεθάνιο από τον μέσο όρο... Τέλος, κάνουν κάτι τελείως αισχρό: Εφαρμόζουν οικιστικό πρόγραμμα για να στεγάσουν τον πληθυσμό τους!!! Προφανώς στο http://www.econews.gr κάνουν διαγωνισμό τρολλαρίσματος... Λοιπόν, να το αυθεντικό άρθρο, που προσωπικά το βρίσκω επίσης γελοίο -αλλά αυτό δεν έχει σημασία, δημοσιεύτηκε στο www.nature.com. Σημειώνω ότι η Κίνα έχει το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού, παράγει το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ, και κατέχει μόλις το 6,5 της ξηράς που υπάρχει επί γης... Α, ναι, διεκδικεί ήδη κάτι νησάκια από την Ιαπωνία επίσης...

Ό,τι ανοησία σκεφτεί ο καθένας... Ξένος αρχιτεχτων, ατάκα πιασιάρικη περί θερμομόνωσης και... "δωρικός ρυθμός"... και τα μυαλά στο μπλέντερ.

Και πάλι δεν βλέπω που υπάρχει το πρόβλημα. Ο μηχανικός θα κρίνει τι εξυπηρετεί τις ανάγκες του έργου και θα το προτείνει στον... ενδιαφερόμενο. Για το κράτος, κύριος του έργου είναι αυτός που υπογράφει την αίτηση προς την ΥΔΟΜ. Και το κράτος θεωρεί ότι αυτός που υπογράφει την αίτηση έχει επιλέξει και το κανονιστικό πλαίσιο. Σάμπως, στον Ν.3843 ζητούσατε από τον ιδιοκτήτη ειδική υπεύθυνη δήλωση ανάληψης ευθύνης; Δεν σας έφτανε που το έλεγε ο νόμος; Από 'κει και πέρα, αγκυρώσεις, φάσματα, q, κλπ... προφανώς έχουν διαφορές. Αν η διαφορά έχει σημασία, διαλέγεις εν λευκώ. Τα δύο πλαίσια είναι νομικά ισοδύναμα.

Διάβασα προσεκτικά την ολιγόλογη και σαφή ΚΥΑ και δεν κατάλαβα που υπάρχει το πρόβλημα. Περνάμε επιτέλους στην εποχή της παράλληλης εφαρμογής εθνικών και ευρωπαϊκών προτύπων. Η οποία είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο πριν την οριστική μετάβαση: Η πολιτεία δεν πρόκειται να συνεχίσει να αναπτύσσει παράλληλα δύο κανονιστικά πλαίσια. Προφανώς οι ΕΑΚ - ΕΚΩΣ - ΚΑΝΕΠΕ δεν θα ξανά ενημερωθούν, και θα περιπέσουν σε αχρηστία καθώς τα ευρωπαϊκά πρότυπα θα συνεχίσουν να ενημερώνονται. Κανονικά, θα πρέπει εντός λίγων ετών να απαγορευτεί η χρήση τους. Απλά αυτό έπρεπε να είχε συμβεί πριν 10 χρόνια, και να μην σπαταληθούν εθνικοί πόροι στην ανάπτυξη νέων, θνησιγενών εθνικών κανονισμών. Θυμίζω ότι μεταφράσεις των ΕΚ έχουμε από τις αρχές της δεκαετίας του 90', τελικές επίσημες μεταφράσεις έχουμε από το 2008. Το σκάνδαλο είναι ότι ενώ από το '90 είχε προδιαγραφεί η πορεία των πραγμάτων, κι ενώ εδαπανώντο χρήματα σε μεταφράσεις και σύνταξη εθνικών προσαρτημάτων, συνέχισαν να δαπανώνται χρήματα και για την ανάπτυξη εθνικών κανονισμών. Φυσικά, με το περίεργο επιχείρημα ότι εμείς ξέρουμε καλύτερα από σεισμούς και μπετά από αυτούς που... τρώγαν βελανίδια... Όσο για τον κύριο του έργου και τον μηχανικό: Δεν επιλέγουν στάθμη επιτελεστικότητας. Επιλέγουν κανονιστικό πλαίσιο, μεταξύ δύο απολύτως ισοδύναμων -νομικά- κανονιστικών πλαισίων. Επίσης, τεχνικά, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι κάποιο από τα δύο πλαίσια υστερεί ως προς την επιτυγχανόμενη ασφάλεια. Δεν υπάρχει κανένα θέμα λοιπόν. Δεν χρειάζονται υπεύθυνες δηλώσεις, ούτε ανάληψη ευθύνης.

Αν και οι ανελκυστήρες ΑΜΕΑ πάνε με μικρής κλίμακος (νομίζω όμως μόνο οι εξωτερικοί), εγώ θα το έβλεπα ως "εσωτερικές διαρρυθμίσεις". Άρα άδεια δόμησης...

Προς ενημέρωση υμετέρα: Κατόπιν τωλεφωνικής επικοινωνίας με ΔΟΚΚ, δεν εχει υπάρξει καμία μεταβολή ως προς την προαναφερθείσα απάντηση του 2012 στον ΣΠΜΕ.