AlexisPap

Ανοίγεις τεράστια συζήτηση -που έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν- περί ωθήσεων και αν αυτές είναι ηρεμίας, παθητικές ή ενεργητικές, αν υπάρχει πρίσμα ή όχι κλπ... Επειδή είναι ένα θέμα τεράστιο στο οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουμε, θα πρότεινα να μην το μπλέξουμε και αυτό στην παρούσα συζήτηση, ας το αφήσουμε για το αντίστοιχο νήμα...

Ώπα, τι πατάρι είναι αυτό που θα έχει δοκούς ΗΕΒ220; Μιλάμε για πολύ μεγάλο πράγμα...

Καλά, ίσως δεν έχεις παρακολουθήσει την συζήτηση... Έχεις εμπορικό πρόγραμμα που δεν εφαρμόζει στα τοιχεία του υπογείου τον Mononobe; Τέλος πάντως, το θέμα δεν είναι αυτό, εσύ βάλε όποια μέθοδο θέλεις, η ουσία δεν αλλάζει.

Άρη μου, Όταν το υποστύλωμα καταλήγει σε πεδιλοδοκό η λογική παραδοχή στήριξης στην εγκάρσια έννοια είναι η άρθρωση. Το ότι το πέδιλο παίρνει ροπές είναι προφανές. Αν όμως μιλάμε για στατικά φορτία, σε βάθος χρόνου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το έδαφος παραμορφώνεται, η πεδιλολωρίδα στρέφεται και οι ροπές μηδενίζονται. Άρα, μία και μόνο ασφαλής παραδοχή υπάρχει, η άρθρωση. Πάμε τώρα στα δυναμικά φορτία: Ο τοίχος φορτίζεται από τον Mononobe και αναπτύσσει τεράστιες ροπές. Το υποστύλωμα λειτουργεί ως δοκός, αλλά -όπως έγραψα πριν πολλές σελίδες- δεν νομίζω ότι υπάρχει πρόγραμμα που να λαμβάνει την ελάχιστη πρόνοια σε αυτό το θέμα. Λόγω του ελάχιστου αξονικού (που είναι αναγκαίο για να αναπτύξει αντοχή σε ροπή η πεδιλολωρίδα) και λόγω του ότι το αξονικό κατανέμεται σε όλο το μήκος της πεδιλολωρίδας ενώ η ροπή μόνο σε ένα συνεργαζόμενο πλάτος, η αντίσταση του πεδίλου σε στροφή είναι γενικά μικρή και πάντως μη εκτιμήσιμη. Άρα, και πάλι μία και μόνο ασφαλής παραδοχή υπάρχει, η άρθρωση. Πάμε και πάλι στο αριθμητικό παράδειγμα: Το υποστύλωμα 40/40 κατεβάζει στον πόδα ροπή 200kNm. Από αυτά, τα ~50 τα παίρνει η εγκάρσια δοκός οροφής υπογείου, άρα στην κεφαλή υπογείου φτάνουν 150kNm. Άρα στον πόδα υπογείου φτάνουν 75kNm (προφανώς θεώρησα πάκτωση). Αυτά τα παραλαμβάνει η εγκάρσια συνδετήρια εξ' ολοκλήρου (νομίζω σε αυτό δεν διαφωνούμε). Στην πράξη (στην ανάλυση με τον Η/Υ), επειδή απαιτείται κάποια στροφή για να αναλάβει ροπή η συνδετήρια, η ροπή δεν θα είναι 75 αλλά ~50. Δεν έχει και τόση σημασία. Η ουσία είναι ότι κάθε πεδιλοδοκός στον εγκάρσιο άξονα αποτελεί άρθρωση για το υποστύλωμα και έτσι την προσομοιώνουμε. Δεν χρειάζεται κάποιο πρόσθετο πέδιλο για να γίνει η δουλειά. *******************Διαγραφή σχολίων από προσωπική αντιπαράθεση που δεν αφορούν τη δημόσια συζήτηση************ ilias ***********

Να ελπίσω ότι η "μεταλλική δοκός" είναι μικρής διατομής δοκός παταριού και όχι γερανοδοκός;

Παροχημένο πλέον... Η συζήτηση για "παράταση" ξανά-αρχίζει εδώ.

Βρε μανία με το πεδιλάκι... Μήπως μιλάμε για άλλο πράγμα; Αριθμητικό παράδειγμα: Τριώροφη οικοδομούλα με υπόγειο. Σε μία πλευρά (μήκους 12m) του περιμετρικού τοιχείου (25cm, 2#Φ10/15, ύψος 3,5m) ενσωματώνονται τα περιμετρικά υποστυλώματα 40/40 ανά τέσσερα μέτρα (τέσσερα υποστυλώματα στον αριθμό), με αξονικό 400kN έκαστο. - Πιστεύει κανείς ότι το υποστύλωμα βλέπει κάτι άλλο από "πάκτωση" στον πόδα του (εντός επιπέδου); - Επηρεάζεται το υποστύλωμα από το αν υπάρχει πεδιλάκι ή όχι; Σημειωτέον ότι το εν λόγω τοιχείο, χωρίς πρόσθετο οπλισμό κάμψης, έχει αντοχή σε κάμψη πάνω από 1500kNm. Θα μπορούσε να έχει μόνο δύο μεμονωμένα πέδιλα στα άκρα του και να σηκώνει τα δύο μεσαία υποστυλώματα σαν φυτευτά... Ας υποθέσουμε ένα τυπικό αργιλικό έδαφος με σ=250 που εμείς το λαμβάνουμε σ=150 επειδή δεν έχουμε εδαφοτεχνική. Για την θεμελίωση του αξονικού απαιτούνται 11m² θεμελίωσης (υποτεθείσθω ότι το υπόγειο είναι αβαρές). Αν η θεμελίωση κατασκευαστεί ως πεδιλολωρίδα πλάτους 1m ή ως τέσσερα μεμονωμένα πέδιλα 1,7x1,7m η ως δύο πέδιλα 2,4x2,4m θα "καταλάβουν" τα υποστυλώματα καμία διαφορά -όντας "πίσω" από ένα τοιχείο ύψους 3,5m;

Πω-πω δοκάρι! Θηρίο! Αλλά αυτό δεν είναι θεμελίωση, είναι ανωδομή... Μήπως δεν μιλάμε για θεμαλιακή αλλά για αντικεραυνική;

Έχω την εντύπωση ότι το πρότυπο ζητάει την επαρκή σύνδεση του ελάσματος με τον οπλισμό, ώστε να εξασφαλίζεται ότι και ο οπλισμός λειτουργεί σαν ηλεκτρόδιο. Φυσικά αγνοώ τις λεπτομέρειες και τον τρόπο υπολογισμού, αλλά έχω σχηματίσει την -ενδεχομένως εσφαλμένη- εντύπωση ότι στην θεμελιακή το έλασμα αντιμετωπίζεται ως ηλεκτρόδιο και κεντρικός αγωγός ταυτόχρονα, και υποθέτω ότι η λειτουργία του ως αγωγού δεν είναι αποδεκτό να υποκατασταθεί από ένα μεταλλικό στοιχείο που υπόκειται σε διάβρωση. Αλλά, επειδή μπορεί και να τα λέω λάθος, ας διορθώσει ένας αρμοδιότερος... Edit: miltos, τώρα είδα το μήνυμα και αν καταλαβαίνω καλά, μάλλον επιβεβαιώνεις. (; )

Όπως έγραψα, "είναι στην σωστή κατεύθυνση". Δηλαδή, το ότι το υποστύλωμα που ενσωματώνεται σε τοιχείο έχει μειωμένο αξονικό, είναι ποιοτικά σωστό, αλλά το ποσοστό της μείωσης (και φυσικά η έκταση της μείωσης) δεν μπορεί να αντιπροσωπευθεί σωστά από αυτό το μοντέλο. Επίσης, διαφωνούμε στην διατύπωση: Δεν είναι ένα λάθος. Είναι μία μέθοδος ανάλυσης βασισμένη σε μία παραδοχή προσομοίωσης που στα πλαίσια των συνήθων απαιτήσεων είναι αποδεκτή. Φυσικά δεν κάνει για όλες τις περιπτώσεις, και υποθέτω ότι ο κάθε μηχανικός, σε κάθε μελέτη, αξιολογεί την αντιπροσωπευτικότητα αυτής της παραδοχής πριν την υιοθετήσει. Ή, αν είναι αναγκασμένος λόγω λογισμικού να την υιοθετήσει, προβαίνει σε συμπληρωματικούς ελέγχους με το χέρι για να εξασφαλίσει τα σημεία στα οποία η μέθοδος αυτή χωλαίνει. Την συγκεκριμένη παραδοχή την χρησιμοποιούμε κατά κόρον στα διατεμνόμενα στοιχεία που λειτουργούν σε στάδιο ΙΙ. - Τις τοιχοπληρώσεις τις αντιμετωπίζουμε (ΚΑΝΕΠΕ) θεωρώντας θλιβόμενη διαγώνιο. - Το δικτύωμα mosse για τον έλεγχο τέμνουσας σε αυτή την παραδοχή βασίζεται. - Με βάση την ίδια παραδοχή, υπάρχουν και συνθετότερα μοντέλα για προσομοίωση με γραμμικά στοιχεία. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν είναι λάθος, είναι μία παραδοχή που σε άλλε περιπτώσεις είναι κατάλληλη και σε άλλες ακατάλληλη.

Το STATICS έχει εξ ορισμού χιαστί συνδέσμους όπως ακριβώς και το ΡΑΦ. Έχει επί πλέον επιλογή για θεώρηση ότι τα τοιχεία είναι απολύτως άκαμπτα.

Είπα ότι χρησιμοποιείται... Ο ρόλος του είναι ότι είναι το άνω πέλμα του τοιχείου και χρειάζεται για να έχει το τοιχείο-δικτύωμα περίπου την δυσκαμψία που έχει το τοιχείο-τοιχείο. Στο 1% -που μπορεί να διαφωνείς για το ποσοστό, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα- ελπίζω να ξέρει ο μηχανικός τι πρέπει να κάνει και ποιο πρόγραμμα δεν πρέπει να χρησιμοποιήσει...

Ε, αφού σου λέω βρε... Να πάρε κι ένα σκριν σοτ: Τα εντατικά μεγέθη της ανάλυσης χρησιμοποιεί στους ελέγχους. Δηλαδή το μειωμένο αξονικό. Σωστό είναι, το πρόβλημα δεν είναι το αξονικό. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρω κανένα εμπορικό λογισμικό που να λύνει τα τοιχεία του υπογείου σαν τετραέρειστες πλάκες, προσομοιώνοντας σωστά την παρεμπόδιση στροφής στην ακμή με την πλάκα του ισογείου και στην θεμελίωση, και κατανέμοντας τα εγκάρσια φορτία σωστά στα υποστυλώματα για ελέγχους κάμψης και διάτμησης. Αλλά θα μου πεις, τι ψάχνεις τώρα...

Ο στερεοί βραχίονες είναι απλώς γραμμικά στοιχεία πολύ μεγάλης δυσκαμψίας. Το μοντέλο είναι ένα (δεν έχει ξεχωριστά μοντέλα για κατακόρυφη και οριζόντια δράση) και λύνεται γραμμικά. Άρα, κατ' ανάγκη μοιράζει αξονικό και στις διαγωνίους. Κάτι που είναι προς την σωστή κατεύθυνση...

Spy, δεν είναι "όλο"... τομή ritter:

Δεν είναι αυτός ο ρόλος των μοντέλων. Σκοπός ενός μοντέλου δεν είναι να προσομοιώσει τον πραγματικό τρόπο λειτουργίας ενός συστήματος. Σκοπός ενός μοντέλου είναι να προσομειώσει την εντατική κατάσταση ενός σύστημα στην εκάστοτε οριακή κατάσταση που μας ενδιαφέρει, με τρόπο απλό, συνήθως πολύ απλούστερο από τον πραγματικό τρόπο λειτουργίας. Και όταν το κάνει, είναι σωστό. Αν δεν έχει κανείς έδαφος και κατασκευή που να απαιτεί την χρήση ελατηρίων στην προσομοίωση, τότε σωστή προσομοίωση είναι αυτή που δεν έχει ελατήρια, άσχετα αν μία προσομοίωση με ελατήρια θα ήταν ακριβέστερη. Όταν επιπλέον η ανωδομή έχει δυσκαμψία τάξεις μικρότερη από την δυσκαμψία του υπογείου, τότε το να θεωρήσεις ότι τα τοιχεία του υπογείου έχουν άπειρη δυσκαμψία είναι η σωστή προσομοίωση, παρότι δεν είναι η ακριβέστερη. Όταν συμβεί να έχει σημασία το που πηγαίνουν τα φορτία της πλάκας ισογείου (στο 99% των περιπτώσεων δεν έχει), τότε ένας άλλος τρόπος προσομοίωσης θα πρέπει να επιλεγεί. Όταν τα τοιχεία έχουν ανοίγματα, υπάρχει πιο σύνθετος τρόπος προσομοίωσης με γραμμικά στοιχεία, που βασίζεται στην ρηγματωμένη κατάσταση, ο οποίος είναι ο σωστός για τις περιπτώσεις αυτές. Όταν η πολυπλοκότητα της διαμόρφωση ξεπεράσει την ικανότητα προσομοίωσης με γραμμικά στοιχεία, θα χρησιμοποιηθούν κατ΄ ανάγκη τα επιφανειακά. Και στην συνέχεια μπορούμε να πάμε χωρικά στοιχεία με μη γραμμικούς νόμους, με ρηγμάτωση και προσομοίωση της συνάφειας του χάλυβα... Αλλά, επειδή υπάρχει η δυνατότητα ακριβούς προσομοίωσης με επιφανειακά πεπερασμένα, δεν σημαίνει ότι μία υποτυπώδης προσομοίωση είναι γενικά λάθος. Εφόσον αντιπροσωπεύει σωστά τις οριακές καταστάσεις που μας ενδιαφέρουν, είναι σωστή, όσο υποτυπώδης κι αν είναι.

Στην κλασσική δοκιμή εξάπλωσης (όχι αυτή για τον προσδιορισμό του μέτρου εξάπλωσης ρευστών σκυροδεμάτων) η πλάκα εξάπλωσης υποβάλλεται σε κατακόρυφη δόνηση (δεν θυμάμαι τώρα πόσα "χοροπηδήματα" έχει η δοκιμή). Αν υπάρχει πρόβλημα στην σύνθεση ή έναρξη πήξης, βλέπεις διαχωρισμό αδρανών, διαχωρισμό νερού, ή άλλα "παράξενα" πράγματα. Ένα σωστό σκυρόδεμα συνεχούς σύνθεσης εξαπλώνεται ομοιόμορφα χωρίς διαχωρισμό και ρωγμές. Έναν άτυπο έλεγχο εξάπλωσης μπορεί να κάνει κανείς μετά την δοκιμή κάθισης, ανυψώνοντας ελαφρά την πλάκα από το χερούλι (μονόπαντα) και αφήνοντάς την να πέσει στο έδαφος μερικές φορές.

Ή και μικρότερες καθίσεις, αν υποψιάζεσαι προσθήκη νερού, ή έναρξη πήξης, ή ... Παρεμπιπτόντως, προφανώς έχει δημιουργηθεί σύγχυση με τις δοκιμές: τρεις φορές χτυπάμε τον κώνο καθίσεως.

Καλή είναι η δοκιμή κάθισης, και καλό είναι να γίνεται στην παραλαβή κάθε μείγματος (όπως και η δοκιμή εξάπλωσης). Αλλά δεν νομίζω ότι είναι πολλοί αυτοί που το κάνουν. Έστω όμως και περιστασιακά πρέπει να γίνεται για να ξέρεις τι παραλαμβάνεις...

Γιατί στα κλιματιστικά (αντλίες θερμότητας) η επιπλέον θερμότητα προέρχεται από το περιβάλλον. Τι να ψάξεις; Είσαι ή δεν είσαι "Μηχανικός Eνεργειακής Τεχνικής". Έχεις πράγματι απορίες; Τα βιβλία σου τί λένε; Το λινκ που μου έστειλες δεν αξίζει καν σχολιασμού. Αλλά αν είναι να σχολιαστεί, ας το κάνει ένας μηχανολόγος.

Ε, ναι, τελικά -λόγω αφέλειας- γίνονται πιόνια... Την "ουσία" της "είδησης" μπορεί να αρχίσει να την μυρίζεται κανείς αν ρίξει μια ματιά στο τι γράφεται για τον βουλευτή...

Παίδες... Μην "χάφτετε" (συγνώμη για την έκφραση) ο,τι μπούρδα αναπαράγει ο κάθε βλάκας που δεν είχε τι να κάνει κι άνοιξε ένα μπλογκ. Έχει καταντήσει αηδία, η ιστορία αυτή με τo internet, ο υπουργός παιδείας έχει αλλάξει (σήμερα είναι ο Γιώργιος Δημοσθένους και όχι ο Αντρέας Δημητρίου), αλλά κάποιοι ανεγκέφαλοι συνεχίζουν τα ίδια... Νίκο, μην παρεξηγήσεις το ύφος μου, δεν αναφέρομαι σε εσένα. Αναφέρομαι στους χιλιάδες βλάκες που δεν κάνουν ένα γκουγκλάρισμα πριν ανεβάσουν την κάθε βλακεία στο μπλόγκ τους. Η ιστορία με το εν λόγω μήνυμα κρατάει τουλάχιστον τρία χρόνια τώρα.

Το Ζαγόρι είναι γνωστό για τα πάμπολλα πέτρινα γεφύρια του. Εκτός όμως από τα πέτρινα γεφύρια, στο Ζαγόρι βρίσκεται και μία από της παλιότερες αμαξιτές τοξωτές γέφυρες από ωπλισμένο σκυρόδεμα... Γέφυρα της Αρίστης, λίγα χιλιόμετρα πριν το Πάπιγκο, στον ποταμό Βοιδομάτη. Κατασκευάστηκε το 1923 δαπάναις της κοινότητας Παπίγκου. Έχει μία λωρίδα κυκλοφορίας και είναι μέχρι σήμερα σε χρήση, ως η μοναδική οδική σύνδεση των χωριών Πάπιγκο και Μικρό Πάπιγκο με τον υπόλοιπο κόσμο... Γέφυρα Αρίστης, 39°56'39''Ν, 20°41'14''Ε

Μην τα μπλέκουμε τα πράγματα, άλλο λέβητας ηλεκτροδίων (ιόντων όπως το λέει ο αντιπρόσωπος), άλλο επαγωγικός λέβητας. Μην μπερδεύεσαι συνάδελφε. Έχουμε πει πολλές φορές ήδη ότι οι τεχνολογίες αυτές είναι παλιές (οι περισσότεροι -λογικά- πρέπει να τις έχετε διδαχτεί στην σχολή), δεν υπάρχουν πολλά που να μπορούν να "μελετηθούν" ακόμη... Κατά τα λοιπά, ισχύει πάντα η αρχή διατήρησης της ενέργειας. Αυτός που θα ισχυριστεί ότι προκύπτει ωφέλιμη ισχύς μεγαλύτερη από την αναλισκόμενη, πρέπει να εξηγήσει και από προήλθε η ισχύς αυτή...

Ορθότερη ως προς ποια μέθοδο; Η προσομοίωση με χιαστί συνδέσμους (δεν είναι "του ΡΑΦ") εξυπηρετεί στην σχετικά ρεαλιστική προσομοίωση της εντός επιπέδου δυσκαμψίας του τοιχείου. Αν δεν την χρειάζεται κανείς αυτή την δυσκαμψία (επειδή ας πούμε η ανωδομή είναι συγκριτικά πολύ πιο εύκαμπτη, ή επειδή δεν προσομοιώνει το έδαφος με ελατήρια), δεν χρειάζεται αυτή η προσομοίωση. Αν χρειάζεται κανείς σωστή προσομοίωση της λειτουργίας δίσκου και της κατανομίς των τάσεων, πάλι δεν του κάνει αυτή η προσομοίωση, θέλει επιφανειακά πεπερασμένα.