AlexisPap

Καλά να πάθει τότε... Απλά, αυτό δεν είναι αυτεπιστασία. Για να εκτελέσεις έργο δι' αυτεπιστασίας, πρέπει να έχεις όχι μόνο επιβλέποντα, αλλά και εργοταξιάρχη, και τεχνικό προμηθειών, και τεχνικό προσωπικό, και τεχνικό εξοπλισμό δικό σου. Άντε, να πούμε ότι δεν έχεις τα παραπάνω... Έχεις μόνο επίβλεψη και διαχείριση έργου, και δουλεύουν υπεργολάβοι με εξοπλισμό δικό τους. Ας το ονομάσουμε κι αυτό αυτεπιστασία. Αλλά το να είναι ένας ιδιώτης ξέφραγος και να σκορπάει τα λεφτά του, αυτό δεν είναι αυτεπιστασία.

[OT] Spy1551, "αυτεπιστασία" δεν νοείται χωρίς μηχανικό που έχει την διαχείριση του έργου. Αντιθέτως, η αυτεπιστασία είναι που κατ΄ εξοχήν απαιτεί σοβαρό επιβλέποντα. Αυτό που κάνουν οι ιδιώτες είναι παρανομία ή -όταν η ύπαρξη μηχανικού δεν είναι υποχρεωτική- οικονομική αυτοχειρία... Όχι αυτεπιστασία... [/OT]

Δεν υπάρχει στατιστική συσχέτιση. Το τοιχείο μπορεί να δέχεται την υδροδυναμική φόρτιση είτε σε φάση, είτε εκτός φάσης, εν σχέση με την επιτάχυνση που δέχεται το ίδιο το τοιχείο. Για περισσότερα δες: ΕΥΡΩΚΩΔΙΚΑΣ ΕΝ 1998-4 – ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ Μέρος 4 Σιλό, δεξαμενές και αγωγοί

Εμφανίζεται πράγματι μία παραπληροφόρηση σχετικά με την βέλτιστη αντίδραση κατά τον σεισμό. Πρέπει να τονίσουμε ωστόσο ότι παρά τα όσα λέγονται, η κρατούσα άποψη σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ότι πρέπει να καλυπτόμαστε κάτω από έπιπλα ή με κάθε άλλον πρόσφορο τρόπο. Έχει σημασία να καταλάβουμε τον σκοπό αυτής της προστασίας: Κατά τον σεισμό υπάρχει μεγάλος κίνδυνος σοβαρού τραυματισμού από πράγματα που πέφτουν. Έπιπλα, φωτιστικά, σοβάδες, τούβλα, πόρτες που φεύγουν από τους μεντεσέδες, πέφτουν στο πάτωμα και κινούνται πέρα - δώθε. Ένας άνθρωπος πεσμένος και ακάλυπτος είναι εκτεθειμένος σε πάρα πολλούς κινδύνους, μεταξύ των οποίων και το ίδιο το τραπέζι που είναι δίπλα του. Ένας άνθρωπος πεσμένος κάτω από ένα τραπέζι, το οποίο κρατάει με τα χέρια του έχει πολύ σημαντικό βαθμό προστασίας. Να ξεκαθαρίσουμε τέλος ότι οι οδηγίες προστασίας δεν καλύπτουν την κατάρρευση του κτηρίου. Δεν μπαίνουμε κάτω από το τραπέζι επειδή ελπίζουμε ότι θα συγκρατήσει τους από πάνω ορόφους κατά την κατάρρευση. Μπαίνουμε επειδή οι πιθανότητες κατάρρευσης είναι πολύ μικρές, ενώ ο κίνδυνος από αντικείμενα που πέφτουν είναι μεγάλος. Φυσικά, είναι γεγονός ότι οι επιζήσαντες μετά από κατάρρευση δεν βρίσκονται συνήθως κάτω από τα έπιπλα. Αλλά δεν είναι δυνατόν να το προβλέψεις, να το προγραμματίσεις όσο διαρκεί ο σεισμός, και να εκτελέσεις την κίνηση ακριβείας για να βρεθείς εκεί που δεν θα σκάσει το δοκάρι, ενώ το κτήριο καταρρέει. Για να μην ματαιοπονώ πολυλογώντας, Ο ΟΑΣΠ δηλώνει σαφώς: Ορίστε μερικές οδηγίες από διάφορες περιοχές: http://www.maricopa....df/earthqua.pdf http://www.scec.org/...cus/June_06.pdf http://www.espfocus....uide-LowRes.pdf http://www.earthquak...oots/step5.html http://www.stanford....uakesafety.html http://www.redcrossb...tulo=va24t92924 http://ehs.uky.edu/f...earthquake.html http://golosangeles....thquakeTips.htm

Στα πολύ χρήσιμα που παρέθεσε ο συνάδελφος, συμπληρώνω: ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ Ο πρώτος διαδικτυακός χάρτης σεισμικής δραστηριότητας σε πραγματικό χρόνο, από το σεισμολογικό του ΑΠΘ. ΙΤΣΑΚ Επιταχυνσιογραφήματα, κατόπιν εγγραφής. Shindo seismic intensity scale Πολύ κατατοπιστική κατηγοριοποίηση, που δίνει και μία έμμεση σύνδεση αυτού που ζεις με την κλίμακα Μερκάλι. Οδηγίες για το πως πρέπει να δράσουμε σε περίπτωση σεισμού έχουμε στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες. Αυτό που λείπει είναι η πραγματική εκπαίδευση. Έρχεται συχνά στο νού μου η εικόνα από το εσώφυλλο του χρυσού οδηγού, με συνοπτικές οδηγίες "σε περίπτωση σεισμού": Μία κοπέλα είναι κάτω από ένα τραπέζι και -πολύ σωστά- κρατάει με τα δύο χέρια το πόδι του, σχεδόν το έχει αγκαλιάσει... Όλα τα φυλλάδια λένε να μπεις κάτω από τραπέζι, αλλά για το πόδι του τραπεζιού δεν λένε τίποτα... Η εκπαίδευση είναι κάτι που απαιτεί συστηματική δράση, και -δυστυχώς- πολύ δύσκολα την αποκτάς χωρίς εκπαιδευτή. Όμως μόνο η πραγματική και πλήρης εκπαίδευση μπορεί να βοηθήσει σε μία πραγματικά κρίσιμη κατάσταση. Παρόλα αυτά, ακόμη και η εκπαίδευση έχει τα όριά της. Στην Ιαπωνία -όπου εδώ και δεκαετίες έχουν μεγάλες σεισμικές τράπεζες, κατάλληλες για μοντέλα 1:1- έχουν γίνει πειράματα για να εξεταστεί η ψυχολογία κατά την διάρκεια της δόνησης και οι δυσκολίες στην εφαρμογή των οδηγιών αντισεισμικής προστασίας. Τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά: Από μία ένταση σεισμού και πάνω, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανταποκριθεί, ακόμη κι αν έχει εκπαιδευτεί και προετοιμαστεί κατάλληλα. Κι αυτό, όχι μόνο λόγω της φυσικής αδυναμίας που προκαλεί η δόνηση, αλλά και λόγω της ψυχολογικής επίδρασης που έχει ο ισχυρός σεισμός. Ίσως πιο σημαντική κι από την εκπαίδευση, είναι η προετοιμασία για τον σεισμό. - Προετοιμασία του χώρου κατοικίας ή εργασίας. - Προετοιμασία των εφοδίων για κατάσταση ανάγκης (πόσοι έχουμε τσάντα σεισμού; ) - Προετοιμασία της οικογένειας (όδευση διαφυγής, ασφαλείς θέσεις, θέσεις συνάντησης)

Το κόντρα πλακέ "θαλάσσης" που χρησιμοποιούμε στην οικοδομική δεν αντέχει στο νερό. Καμία σχέση με το ναυπηγικό κόντρα πλακέ. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Η τοποθέτηση πλακιδίων πάνω σε κόντρα πλακέ θέλει προσοχή στις λεπτομέρειες. Και το βασικότερο είναι ότι πάνω από το κόντρα πλακέ θέλει ασφαλτόπανο, ενώ περιμετρικά χρειάζεται καλό σταλαγμό...

Κόψε κάτι όμως, συνήθως το C20/25 το βλέπουμε με ~1900kg αδρανή, ~300 κιλά τσιμέντο, ~180 λίτρα νερό...

Σε όλες τις συνθέσεις, το άθροισμα των όγκων των επιμέρους ποσοτήτων των αδρανών είναι πάνω από 1m³, συχνά δε γύρω στο 1,35m³. Φυσικά όταν γίνει η ανάμιξη, τα λεπτόκοκκα γεμίζουν τα κενά μεταξύ των χονδόκοκκων και, μολονότι προστίθενται η κονία και το νερό, ο τελικός όγκος γίνεται 1m³. Αυτό εξαρτάται από το είδος της σύνθεσης και την καμπύλη συνθέσεως. Πχ στις ασυνεχείς συνθέσεις, το πλέον χονδρόκοκκο έχει όγκο σχεδόν 1m³. Κάτι έγραψες λάθος εδώ. Ούτε το φαινόμενο (ξηρό) βάρος μπορεί να είναι τόσο, ούτε το ειδικό βάρος (που δεν είναι ξηρό)...

Για κάποιον ακατανόητο λόγο, δημιουργήθηκε καθώς φαίνεται μία κάποια παρεξήγηση... Έσβησα τα προβληματικά μηνύματα, και -μολονότι θεωρώ ότι το θέμα έχει καλυφθεί- αφήνω την συζήτηση ανοιχτή. Προσοχή όμως, δεν σας υποχρεώνει κανείς να συνεχίσετε, αν δεν το θέλετε...

Η ερώτηση ποιά είναι; Κάποια εγκάρσια τομή;

Αν μπορεί να γίνει συζήτηση εδώ καλώς... Μέχρι να επιληφθεί ο αρμόδιος συντονιστής, διαγράφω ένα μήνυμα.

Στην λιθοδομή πάντως κάνουμε ενέματα από την οπή της ράβδου με την ράβδο μέσα. Μία κι έξω ενεμάτωση και αγκύρωση, με το ίδιο υλικό, από την ίδια οπή. Τί σε εμποδίζει να το κάνεις αυτό εδώ;

Και όχι μόνο. Αν το υπόγειο είναι όντως υπόγειο (με περιμετρικά τοιχώματα) τότε το υποστύλωμα δεν θα έχει αξιόλογες ροπές και τέμνουσες λόγω σεισμού. Μου κάνει όμως εντύπωση η διατομή του. Μήπως στηρίζει κανένα τεράστιο δοκάρι, οπότε έχει ροπές και τέμνουσες λόγω στατικών φορτίων; Πού θέλω να καταλήξω: Αν έχεις καθαρή θλίψη, ο μονόπλευρος μανδύας ίσως να μην συνεισφέρει και πολύ. Κι ακόμη κι αν συνεισφέρει, μπορεί να μην είναι καν αναγκαίος. Αν έχεις σημαντικές τέμνουσες (που να μην φτάνει το VRd1), ο μονόπλευρος μανδύας με διαμπερείς ντίζες (αγκυρωμένες στην άλλη όψη) βοηθάει μόνο στην μια διεύθυνση. Αν δεν έχει σημαντικές τέμνουσες, δεν χρειάζεται. Αν έχεις ροπές, τα μέγιστα θα είναι σε κεφαλή και πόδα... Εκεί, τι θα κάνει ο μανδύας; Θέλω να πω, ο μανδύας θα πρέπει με κάποιον τρόπο να διαστασιολογηθεί... Πάντως, δεν είναι κακή ιδέα να αφήσεις στον μανδύα τρυπούλες και να ρίξεις κάποιο ένεμα από τα παραπάνω...

Δες ωστόσο πρώτα τι εντατική κατάσταση αναπτύσσει το υποστύλωμα...

Ναι. Απλά κενό, με πρόσβαση στην μία μόνο πλευρά, με αντισεισμικό αρμό στην άλλη, με πλινθοδομή στην τρίτη και ελεύθερη -πλην όμως μη προσβάσιμη- την τέταρτη, δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει.

Η λύση της ενεμάτωσης δεν είναι κακή, αλλά πρέπει να εξασφαλιστεί η ενεσιμότητα και η στεγανότητα... Αυτό συνήθως απαιτεί να έχουμε όλη την περίμετρο του υποστυλώματος ελεύθερη για να βάλουμε ακροφύσια και να εφαρμόσουμε σφραγιστικά κονιάματα... Παρόλα αυτά, μπορεί και πάλι να εφαρμοστεί -ενδεχομένως συμπληρωματικά με κάποια άλλη επέμβαση- με το ρίσκο της μη πλήρους κάλυψης των κενών.

Ο τρόπος είναι λάθος. Κανονικά θα ήθελε ελατήρια για να δεις την κατανομή των τάσεων. Αλλά επειδή αξίζει τον κόπο, δες το ακόλουθο σκεπτικό: Έστω ότι κάθε τοίχος θεμελιώνεται σε θεμελιολωρίδα πλάτους 30cm. Η τάση εδάφους θα είναι 20kN/m/0,3 = 67kPa ή 0,67kg/cm². Άρα μία τέτοια θεμελίωση θα ήταν επαρκής. Ποιό το αναγκαίο πάχος του θεμελίου; Η ροπή σχεδιασμού είναι 67*0,15^2/2 = 0,75kNm. Το θεμέλιο θα μπορούσε να έχει πάχος ακόμη και 10cm. Αν τώρα εσύ αντί για θεμελιολωρίδα πλάτους 30cm και πάχους 10cm κατασκευάσεις πλάκα πάχους 10cm, δεν βρίσκεσαι προς την μεριά της ασφαλείας; Άντε, το πολύ - πολύ, κάνε την πλάκα 15άρα αντί για 10άρα...

Σχεδόν μονόπλευρος. Ούτως ή άλλως το έχεις θέσει ως περιορισμό πως ο,τι κι αν γίνει θα είναι μονόπλευρο. Εφόσον είναι στύλος υπογείου (και το υπόγειο είναι στατικώς υπόγειο), δεν θα έχει σημαντικές ροπές και τέμνουσες...

Υπερβολικά. Ανάλογα με το έδαφος, μία πλάκα πάχους 15cm πρέπει να είναι επαρκής.

Υποστύλωμα 50/70 για τριώροφο; Με τι επιφάνεια επιρροής; Μια πρώτη σκέψη είναι μεταλλικός νάρθηκας...

Υπάρχει περιμετρικό τοιχείο υπογείου; Διατομές στύλου και τοιχείου; Φορτία σχεδιασμού στύλου;

Μπορεί να σκυροδετούν σε ξηρό πηγάδι (χωρίς μπετονίτη).

slab on grade είναι η πλάκα που σκυροδετείται απευθείας στο έδαφος, στο οποίο έχει γίνει κάποια προεργασία (υπόβαση). Τυπικά δεν διαχωρίζει μεταξύ πλάκας θεμελίωσης (κοιτόστρωση), ή πλάκας δαπέδου (εδαφόπλακα). Δεν είναι ανάγκη καν να είναι οπλισμένη. Για slab on grade foundation ρίξε μια ματιά εδώ.

Δεν υπάρχει κανονιστική διάταξη για 1,5m. Αν θελήσεις να θεμελιώσεις στα -75cm και έχεις για θεμέλιο μία λωρίδα πλάτους 60cm και ύψους 25cm (υποθετικά τα νούμερα), χρειάζεσαι άλλα 50cm τα οποία δεν έχει λόγο να μην τα κάνεις από τοιχοποιία. Δηλαδή, το πρώτο 0,50m του τοίχου θα είναι κάτω από το έδαφος.

Αυξημένο κίνδυνο υποσκαφής, υποβολής σε καταναγκασμό λόγω μεταβολών της εδαφικής υγρασίας, κίνδυνο λόγω ριζών κλπ... Φυσικά, και στα 75cm η θεμελίωση θα είναι επιφανειακή, απλά δεν θα είναι "στην επιφάνεια".