AlexisPap

"Εξαρτάται μου λες, εξαρτάται... " Συνήθως ναι, εφόσον προστατευτεί βεβαίως με τα κατάλληλα ασφαλιστικά...

Σύμφωνα με το γράμμα του ΕΚΩΣ, α1=2. Αλλά, επειδή η αξονική καταπόνηση των συνδετήρων είναι μηδαμινή, και επειδή §17.6.2 -> α=-0,7 και §17.6.3 -> lbnet = α*lb*Areq/Aprov , θα καταλήξεις να έχεις lo >= lbnet >= lbmin = 0,3*0,7*2,0*lb0 = 0.42*lb0. Για Φ8 και C20/25 θα έχεις 23cm...

Η τοιχοποιία από YTONG είναι πρακτικά ισότροπη. Αυτό αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολία από τον τρόπο διάδοσης των ρηγματώσεων. Τώρα βέβαια, αν αυτό είναι καλό ή κακό, είναι άλλο θέμα...

Σωστά κατάλαβες. Μην ξεχάσεις να λάβεις υπόψη τους περιορισμούς του κανονισμού σε σχέση με τις θέσεις στις οποίες επιτρέπεται η αγκύρωση οπλισμών.

Η σκεπή είναι της πλάκας. Ψαλίδια (αν κρίνω από το χρώμα, λεύκα), καδρονάκι σε θέση τεγίδας, σκουρέτα (ίσως και σανίδια, δεν παίρνω όρκο) σε θέση επιτεγίδας, καδρονάκι και κεραμίδι... Γαλλικό κεραμίδι... Προφανώς τα στηρίγματα πρέπει να στερεωθούν στα ψαλίδια και αυτό σε αναγκάζει να βγάλεις κεραμίδια και να κάνεις μία κάποια κατασκευή. Δεν είναι. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, ακόμη κι αν χρησιμοποιηθούν ασφαλτικά ή πολυουρεθανικά. Αγκύρια ονομάζονται πολύ συγκεκριμένα πράγματα που ξεκινάν από αυτά και καταλήγουν σε αυτά και αυτά.

Ε, όχι ρε παιδιά, έχει χαθεί κάθε έννοια ορολογίας... ! ΟΚ, προφανώς τα στηρίγματα αυτά είναι προτιμότερα. Αλλά το ερώτημα παραμένει: Θα γίνει μία εγκατάσταση με ελάχιστο χρόνο ζωής την 25ετία, σε μία στέγη που ενδεχομένως έχει τα χρονάκια της... Τα πλαίσια, τα στηρίγματα, τα δοκαράκια, τα καλώδια έχουν εγγυημένο χρόνο ζωής. Την στέγη την ελέγχει κανείς ως προς τον απομένοντα χρόνο ζωής; Τα ίδια τα στηρίγματα, τα οποία ενδεχομένως είναι πιστοποιημένα, εξετάζει κανείς αν στερεώνονται με πιστοποιημένο τρόπο;

Μα, το εξήγησε ο άνθρωπος: Τώρα θα παρουσιαστεί μελέτη διωρόφου, που όμως -εφόσον απαιτείται- θα είναι σε κάποιες θέσεις υπεροπλισμένο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του τετραωρόφου.

Στο ξύλο στερεώνουμε συνήθως με στριφώνια. Κανονικά, εφόσον μιλάμε για ξύλινη στέγη, πρέπει κάποιος να ελέγξει με το ΕΝ-1997 ότι η στήριξη είναι επαρκής, και ότι ο ξύλινος φορέας δεν ζημιώνεται από την στήριξη. Αν και εκτός θέματος, προσωπικά άλλο θέμα θεωρώ πολύ σοβαρό: Πως εξασφαλίζεται η απόλυτη στεγανότητα μετά την διάνοιξη τόσων οπών και την στερέωση των Φ/Β, για όλη την διάρκεια εκμετάλλευσης της Φ/Β εγκατάστασης;

Όταν έχουμε σύζευξη πλαισίου (διατμητικού συστήματος) με τοίχωμα, πρέπει να συγκεραστεί η διαφορά στον τρόπο παραμόρφωσης εκάστου συστήματος. Αυτό έχει ως συνέπεια την ανάπτυξη έντασης στο διάφραγμα που κάνει την σύζευξη: - Στους υψηλούς ορόφους, το πλαίσιο λαμβάνει πρόσθετη καταπόνηση (οριζόντια) από το τοίχωμα. - Στους χαμηλούς ορόφους, το τοίχωμα ανακουφίζει το πλαίσιο, αναλαμβάνοντας πρόσθετη τέμνουσα. Σε πολύ ψηλά κτήρια, αυτή η αλληλεπίδραση οδηγεί σε πολύ εύκολη επίτευξη του επιθυμητού ην. Όταν αφαιρέσεις ορόφους, μειώνεις την ένταση αυτής της αλληλεπίδρασης και αυξάνεται το ποσοστό της τέμνουσας βάσης που αναλαμβάνεται από το πλαίσιο. Ας το δούμε και διαφορετικά: Αφαιρόντας ορόφους, οι κεφαλές στα υποστυλώματα του δευτέρου χάνουν ξαφνικά την ροπή τους (ή την στροφή αν προτιμάς), με αποτέλεσμα να αναπτύσσουν μεγαλύτερη τέμνουσα... Αυτό μεταβιβάζεται και στο ισόγειο (μείωση ροπής στο πόδα του 2ου, ανακατανομή, μείωση των ροπών στις κεφαλές του ισογείου...).

Όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, νομίμως υφίσταται ένα κτίσμα αν έχει βεβαίωση νομιμότητας. Τώρα το πως φτάσαμε ως εδώ, και το τι σημαίνει "νομιμότητα", είναι μια άλλη ιστορία...

Το να μην καλύπτεται το ην όταν αφαιρεθούν οι επιπλέον όροφοι είναι λίγο-πολύ αναμενόμενο. Βέβαια, αυτό που προκύπτει είναι παράδοξο, διότι -προφανώς- όταν αφαιρέσουμε δύο ορόφους από ένα τριώροφο αυτό που προκύπτει είναι ασφαλέστερο, ακόμη κι αν δεν βγαίνει το ην... Κατά τα λοιπά, αν δεν μπορείς να μεγαλώσεις λίγο τα τοιχώματα, μείωσε λίγο τα υποστυλώματα και τις δοκούς... Μπορεί να ακούγεται παράδοξο το ότι θα βελτιωθεί η στατική λειτουργία μειώνοντας διατομές, αλλά, όσον αφορά στο ην, αυτό ισχύει.

Υπάρχει ήδη θέμα για ΥΔΕ και Ηλ/γο ΤΕ. Το παρόν θα διαγραφεί.

Προφανώς ανάλογα με την κατασκευή, ανάλογα με το μέγεθος, ανάλογα με το πλήθος των ορόφων, ανάλογα με την κατανομή των δυσκαμψιών, ανάλογα με την κατανομή των μαζών, μεταβάλλονται οι απαιτήσει σε αντοχή και δυσκαμψία του διαφράγματος. Γενικά πάντως, για κανονικά κτήρια, οι απαιτήσεις είναι μηδαμινές. Παρόλα αυτά, σε έναν κανονικό φορέα μπορεί να αρκούν 8cm και σε άλλον να μην φτάνουν τα 20cm...

Έλεος...

Το ξεκαθάρισες, αλλά το λές λάθος: Η ανάποδα συνδεδεμένη μπαταρία προκαλεί ρεύμα κατά την ορθή και όχι κατά την ανάστροφη φορά. (ορθή φορά = η φορά του ρεύματος όταν τα Φ/Β παράγουν ισχύ)

Όχι, αλουμινίου είναι, αλλά η φώτο δεν βοηθά. Στο κάσσωμα μόνο φαίνεται, κι αυτό αν δεν έχει φαρδύ τρίτο λάστιχο.

Είναι ξεκαθαρισμένο το θέμα ότι το ΔΤ αναφέρεται στον φορέα και όχι στην αυθαιρεσία. Απλά, μπορεί για τον ίδιο φορέα, διαφορετικοί μηχανικοί που νομιμοποιούν διαφορετικές ιδιοκτησίες, να βγάλουν διαφορετική βαθμολογία, ανάλογα με το τι είδαν και πως το αξιολόγησαν.

Τώρα είναι που δεν κατάλαβα τίποτα... Προφανώς ένωσε ανάποδα του πόλους και βραχυκύκλωσε την μπαταρία μέσω των διόδων παράκαμψης, οι οποίες παρέδωσαν το πνεύμα. Το ανάστροφο ρεύμα πού κολλάει;

Τι θα πει "δεν κοινοποιείται στον ιδιοκτήτη"; Ο ιδιοκτήτης δεν αναθέτει την νομιμοποίηση; Πως είναι δυνατόν να μην λαμβάνει γνώση, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι δεν θέλει να λάβει γνώση; ...καλά, μην κολλήσετε στην ειρωνεία. Ξέρουμε όλοι ότι για κάποιον περίεργο λόγο οι ιδιοκτήτες δεν θέλουν να λαμβάνουν γνώση. Ωστόσο, θεωρώ πως το γεγονός ότι οι ίδιοι αναθέτουν την εργασία, συνιστά τεκμήριο ενδιαφέροντος. Πρέπει να θεωρούμε αυτονόητο ότι ο ιδιοκτήτης ενδιαφέρεται, και ότι λαμβάνει γνώση του ΔΤ. Το δε δελτίο είναι τόσο απλοϊκό και αναλυτικό που ο καθένας μπορεί να το κατανοήσει. Θεωρώ ότι έννοιες όπως "κατάταξη" και "βαθμός προτεραιότητας για περαιτέρω μελέτη" είναι κατανοητές από μη μηχανικούς και δεν χρειάζονται επεξήγηση. Εν τέλει, ο ιδιοκτήτης που μετά από όλη την ιστορία της νομιμοποίησης δεν έχει λάβει γνώση του ΔΤ, νομίζω ότι κινείται στο φάσμα της βαριάς αμέλειας.

Είναι που χτύπησες... φλέβα χρυσού, γι' αυτό...

Αν κατάλαβα καλά, εννοείς ρεύμα βραχυκυκλώσεως;

stayro, οι δίοδοι παράκαμψης είναι συνδεδεμένες σε ορθή πόλωση και κανονικά δεν άγουν... Ο μόνος τρόπος για να περάσει ρεύμα είναι να συνδεθεί μία πηγή με ανάστροφη πόλωση. Τότε έχουμε βραχυκύκλωμα και καταστροφή των διόδων. Το ίδιο ισχύει και για τις διόδους φραγής.

Συνέδεσες του πόλους ανάποδα;

Κανείς δεν θέλει να δίνει συστατικές επιστολές που θα μένουν στον αέρα. Μπορούν στο μέλλον να εκθέσουν τον συντάκτη τους με τρόπο ανεπανόρθωτο. Εξάλλου, τέτοιες επιστολές δεν έχουν αξία. Η συμμετοχή σε ένα έργο μπορεί να πιστοποιηθεί με πολλούς τρόπους, δεν χρειάζεται συστατική. Η επαγγελματική εμπειρία επίσης. Η θεωρητική κατάρτιση και οι σπουδές, επίσης. Η συστατική επιστολή έχει ως προορισμό να τεκμηριώσει δεξιότητες και προσόντα που δεν έχουν αντικειμενικό χαρακτήρα. Δηλαδή, την προσωπικότητα, την αποφασιστικότητα, την ικανότητα συνεργασίας, τον χαρακτήρα, την αντιληπτική ικανότητα. Μια συστατική επιστολή για να έχει αξία πρέπει να γράφεται από συγκεκριμένο πρόσωπο και για συγκεκριμένο σκοπό: - Ο συντάκτης της πρέπει να είναι πρόσωπο που χαίρει εκτίμησης από τον μέλλοντα εργοδότη. - Η επιστολή πρέπει να αναφέρει τα στοιχεία για τα οποία εγγυάται ο συντάκτης της. Παράδειγμα: Αναζητώ εργοταξιάρχη και μου έρχεται συστατική - πενταετίας, από διάσιμο καθηγητή, που λέει ότι ο κομιστής είναι καλό παιδί, άριστος επιστήμων, με ενδιαφέρον και θέληση για μάθηση... - χθεσινή, από μεγάλο εργολάβο που λέει ότι ο κομιστής έχει αποφασιστικότητα, ικανότητα να επιβάλλεται, γρήγορη και ορθή κρίση στα τεχνικά ζητήματα... Νομίζω ότι είναι προφανές πια από τις δύο θα μετρήσει, και ποιά θα πάει πάραυτα στον κάλαθο των αχρήστων. Άρα, αν θέλεις συστατική ισχυρή, που να πιάσει τόπο, θα πρέπει να την ζητήσεις από κατάλληλο άνθρωπο, για συγκεκριμένο σκοπό. Υ.Γ: Για να μην γίνομαι πικρόχολος, όλοι μας ζητήσαμε συστατική από κάποιο καθηγητή μας, είτε για δουλειά, είτε -συνηθέστερα- για κάποιο μεταπτυχιακό, διδακτορικό, μεταδιδακτορικό, ερευνητικό κλπ... Στην αρχή της σταδιοδρομίας δεν έχει και τόση σημασία, είναι καθαρά τυπικό το θέμα. Όταν όμως στοχεύει κανείς σε κάτι υψηλό, πρέπει να έχει τις κατάλληλες συστάσεις.