AlexisPap

Έχει αφαιρεθεί ένα τμήμα της κοιλοδοκού και έχει κολληθεί μία πλάκα που έχει έτοιμα τα σπειρώματα. Βεβαίως τα κριτήρια μόρφωσης του κόμβου ήταν εν πολλοίς αρχιτεκτονικής φύσεως.

Μα δεν αναφέρομαι σε κοχλιωτή σύνδεση. Το σχόλιό μου ήταν ότι υπάρχει μία σύνδεση δοκού - στύλου ανίκανη να παραλάβει ροπή, σε ένα φορέα που δεν έχει επαρκή χιαστί και επομένως έχει ανάγκη την πλαισιακή λειτουργία. Εν σχέση με τα είδη των συνδέσεων, ο καθένας μπορεί να επινοήσει και να σχεδιάσει κάθε είδος σύνδεσης που θα μπορούσε να φανταστεί. Κι αν κάποια δεν καλύπτονται πλήρως κανονιστικά ή βιβλιογραφικά, τα πεπερασμένα μπορούν να υπερβούν το κενό... Και για την κουβέντα, να μία παράδοξη σύνδεση: Κοχλιωτή ΙΡΕ με φλάτζα πάνω σε κυκλική κοιλοδοκό.

Ακόμη δεν ξέρουμε τον λόγο για τον οποίον το άνω υποστύλωμα έχει περισσότερο οπλισμό από το κάτω. Από εκεί ξεκινάν όλα.

Δεν μίλησε κανείς για κανονισμό. Σχολιάστηκε ένα σύνολο επιλογών που συνδυάστηκαν με ασυνήθιστο τρόπο, και που φαίνεται πως απέχουν από το να αποτελούν μία ορθολογική και αποτελεσματική κατασκευή. Η αλήθεια είναι ότι μου διέφυγε η ύπαρξη του σύνδεσμου που το καθιστά μη εύστρεπτο, αν και απ' ο,τι καταλαβαίνω τελικά δεν κατασκευάστηκε. Κατά τα λοιπά δεν διαφωνούμε...

Συνάδελφε, το σωστό είναι "πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν" Ματθ. 9-35. Δεν είναι σωστό να προβαίνεις σε διασκευή των Γραφών... Από 'κει και πέρα, ο καθείς όπως μπορεί... Στις δύσκολες εποχές που περνάμε, είναι λογικό κάποιοι να διευρύνουν το πεδίο δραστηριοποίησής τους και σε αντικείμενα που δεν ελέγχουν απόλυτα... Ό,τι θέλει ο πελάτης! Μεταλλικό, αλουμινένιο, τροχήλατο, ιπτάμενο, πλωτό, εδώ το καλό στατικό! Κώστα, απλά σχολιάζω την μορφή που είναι καταφανώς "αντισυμβατική"... Δεν αμφιβάλω ότι ο μελετητής, ο κατασκευαστής και ο επιβλέπων έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, όμως η εικόνα δείχνει να τους αδικεί... Φυσικά αυτός που βλέπει την εικόνα δεν ξέρει ποιος ευθύνεται για το αποτέλεσμα, απλά σχολιάζει το αποτέλεσμα...

Κάτσε βρε αδελφέ, έχει -αν καταλαβαίνω καλά- χιαστί στις δύο διευθύνσεις, αλλά μόνο στην μία πλευρά; Και ταυτόχρονα όλα κοιλοδοκοί χωρίς ενισχύσεις;

Αντίστοιχα θέματα περί καταπίεσης των νέων από τους παλιούς υπάρχουν ήδη δεκάδες. Το θέμα ανοίχθηκε σε λάθος κατηγορία. Σε κανένα επάγγελμα δεν θα δεις τον νέο επαγγελματία να παρακαλεί τους παλιούς να του αφήσουν χώρο. Εσύ εξευτελίζεις τον εαυτό σου και την δουλειά σου. Το παρόν κλειδώνεται και θα διαγραφεί.

Τί έκανε ο μπαγλαμάς!!! Υποστυλώματα SHS και δοκοί ΙΡΕ που κολήθηκαν πάνω στο SHS επιτόπου, χωρίς λαπάτσες και ενισχύσεις, ζευγαρωμένα υποστυλώματα σε σχήμα "Η", καμία βαφή... Προφανώς ο σιδεράς τις γειτονιάς έκανε χοντρή μπίζνα...

Το ξέρω ότι συμβαίνει, το θέμα είναι ποιος ο λόγος. Είναι λόγω διαφοράς στο ελάχιστο ποσοστό οπλισμού; Λόγω εντατικών μεγεθών στην κεφαλή; Λόγω ικανοτικού στην κεφαλή; Λόγω εντατικών μεγεθών στον πόδα; Σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση οφείλει να είναι διαφορετική.

- Ποια η διατομή του υποστυλώματος και η ποιότητα του χάλυβα; - Γιατί το νέο υποστύλωμα απαιτεί περισσότερο οπλισμό; Από αυτά τα ερωτήματα ξεκινάν όλα.

Η ύπαρξη πολλών συλλεκτών σε έναν όροφο ίσως είναι υπερβολική. Οι καταναλώσεις της κουζίνας (μία μπαταρία + ένα πλυντήριο; ) μπορούν να τροφοδοτηθούν από την ίδια γραμμή, δεν είναι ζωτικής σημασίας να είναι ανεξάρτητες παροχές. Οι εξωτερικές βρύσες είναι σημαντικό να είναι ανεξάρτητες παροχές. Οι συλλέκτες συνήθως μπαίνουν σε εντοιχισμένες φωλέες. Προτιμώνται φυσικά χώροι που έχουν σιφώνι δαπέδου...

Επαγώμενη είναι η τάση αυτή πάντα.

Ε, το πρωτεύων του Μ/Σ δεν είναι αγώγιμο; Αν μετρούσες τα άκρα του με τον βομβητή δεν θα έκανε θόρυβο; Αν θέλεις να μετρήσεις αγωγούς, αποσύνδεσε τους διακόπτες, ξεβίδωσε λάμπες και αποσύνδεσε κάθε είδους φορτίο, κατέβασε τα αυτοματάκια, και μετά μέτρα. Όχι με buzer, τουλάχιστον με πολύμετρο. Βέβαια το σωστό όργανο είναι το μέγκερ, αλλά αυτό το χειρίζεται ηλ/γος (και είναι και επικίνδυνο, μπορεί να γίνει σε δεύτερη φάση που θα φωνάξεις ηλ/γο). Τα 200V (και κάθε τάση < 230V) είναι συνηθισμένο φαινόμενο, αλλά έχει μεγάλη ιστορία από πίσω. Αγνόησέ το, κάθε αγωγός που δεν ανάβει τη ηλ/κό κατσαβίδι θεωρείται ότι δεν έχει ρεύμα, ακόμη κι αν μετράς 200V... (αρκεί το κατσαβίδι να δουλεύει σωστά) Άρα, κάνε όση χαμαλοδουλειά μπορείς για να γλυτώσεις μεροκάματα, και μετά έχει ο Θεός...

Ρίξε μια ματιά μήπως είναι ανοιχτό το θερμοσίφωνο, ή μήπως κάτι έχει ξεχαστεί στην πρίζα, ή μήπως κανένας διακόπτης είναι κλειστός (ξέρεις, για τα φώτα)... Επίσης, μήπως έχεις μετασχηματιστή απομόνωσης κάπου; Κατά τα λοιπά, καλά κάνει και το ψάχνεις μόνος σου, διότι μπορείς να αφιερώσεις ατέλειωτες εργατοώρες -που δεν θα μπορούσες να τις πληρώσεις σε έναν ηλ/γο. Όμως, στο τέλος, βρές έναν επαγγελματία για να ελέγξει επαγγελματικά -και με επαγγελματικά όργανα- ότι όλα είναι ΟΚ...

Ζαβι, με έχεις αφήσει άφωνο!

Βρε τον σιδερά! με την μία τα έπιασε τα μεγάλα λαμόγια, που άλωσαν το κράτος και διέφθειραν την οικουμένη ολάκερη! Χαλάρωσε αγαπητέ, δέξου θετικά το χιούμορ και μην μπαίνεις στον ρόλο του αναμάρτητου που ετοίμασε μια νταλίκα κοτρόνες για να λιθοβολήσει το σύμπαν...

Έλα βρε, τι να διευκρινίσει; Προφανώς πιστεύει ότι δεν έχουμε καμία σχέση με Δ/Υ, ότι αποτελούμε δύο διαφορετικές κάστες που εχθρεύονται αλλήλους, δεν κάνουν μεικτούς γάμους και δεν συχνάζουν στα ίδια μαγαζιά... Κάτι σαν γαύροι - βάζελοι. Αν ήταν τόσο απλά τα πράγματα, θα λύναμε την ανίσωση ισορροπίας, θα βάζαμε και έναν ικανοποιητικό συντελεστή ασφαλείας και θα ξεμπερδεύαμε με όλα τα προσωπικά και κοινωνικά προβλήματα...

Ρίξε μια ματιά στα πρώτα αποτελέσματα του google για "confinement column reinforcement" Πιστεύω ότι θα σε καλύψουν σε σημαντικό βαθμό.

Το AutoCAD έχει μία κάποια δυσκολία με τις σπείρες... Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια μακροεντολή που να κάνει την δουλειά. Μία λύση είναι να φτιάξεις δακτυλιοειδή τόξα -ας πούμε 30,#°- που θα τα στρέψεις εκτός επιπέδου κατά την γωνία του βήματος και μετά θα τα κάνεις array στις τρεις διαστάσεις, για γωνία 30° και βήμα/12...

Εξ' όσων έχω ακούσει, για την εξάλειψη αυτού του κινδύνου αρκεί η να εξασφαλιστεί ότι τα Φ/Β στοιχεία δεν θα λάβουν αρνητικό -ως προς την γη- δυναμικό. Κοινώς, αρκεί η γείωση του αρνητικού κλάδου...

Ούτε κι εγώ τον ήξερα. Προφανώς το κάνουν έτσι για να περάσουν συνεχές φράγμα υδρατμών. Φαντάζομαι ότι τα όποια συμπυκνώματα (στα θερμαινόμενα κολυμβητήρια γίνεται χαμός) θα κυλάνε πάνω στην πρώτη λαμαρίνα και θα παροχετεύονται καταλλήλως. Και προφανώς θα έρχεται φθηνότερα να βάλουν από πάνω πετροβάμβακα και λαμαρίνα, παρά να βάλλουν πάνελ με το απαιτούμενο "λ". Μία υπόθεση είναι ότι το βίδωμα της τελευταίας λαμαρίνας αντιμετωπίστηκε σαν βίδωμα πάνελ, με αποτέλεσμα μία τοπική αστοχία να εξελιχθεί σε αλυσιδωτή αστοχία. Φυσικά υπάρχει και το ενδεχόμενο κακοτεχνίας.

Η στέγη μελετήθηκε -ως φαίνεται- στατικά σωστά, για διαφορά πίεσης μέσα - έξω. Η επικάλυψη αστόχησε, προφανώς διότι η κατασκευαστική διαμόρφωση οδήγησε στην αύξηση της πίεσης μεταξύ των δύο κελυφών, στον χώρο του πετροβάμβακα. Είναι ο ίδιος λόγος που σηκώνει τα κεραμίδια σε μία πετσωμένη στέγη. Φυσικά, αυτό δεν είναι αντικείμενο στατικής μελέτης. Για κάποιον λόγο, είτε η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν ελεγμένη, είτε εφαρμόστηκε σωστά, είτε κάποια άλλη κατασκευαστική επιλογή οδήγησε σε απρόσμενα μεγάλη αύξηση της εσωτερικής πίεσης. Το γεγονός ότι ο πετροβάμβακας έμεινε στην θέση του λέει πολλά, αλλά ας μην τα πούμε όλα στον "αέρα". Συμβαίνουν αυτά στην ζωή, ευτυχώς δεν έπαθε ζημιά άνθρωπος.

Εάν υπάρχει ήδη διαρροή ως προς τη γη, η απομώνοση δεν κάνει τίποτα, μια που δεν είναι απομόνωση... Ο δε ηλ/γος που θα βάλει Μ/Σ για να μην πέφτει ο ΔΔΕ, ενώ ξέρει ότι το δευτερεύον είναι γειωμένο, μοιάζει μάλλον με εγκληματία παρά με επιστήμονα...

terry, Τα πατόξυλα παραδοσιακά φτάνουν μέχρι την έξω παρειά, πίσω από τις παναγιές, και καρφώνονται πάνω στις ξυλοδεσιές. Όταν αποκαθιστούμε, κι εφόσον δεν μπορούμε να συνδεθούμε με τις ξυλοδεσιές, φροντίζουμε με κάποιον τρόπο (ραβδώσεις, καρφιά κλπ) να εξασφαλίσουμε ότι η νέα δοκός δεν θα ολισθαίνει μέσα στην δοκοθήκη. directionless, έγραψα ήδη για το κατακόρυφο φορτίο. Κάθε περίπτωση θέλει να εξεταστεί για το αν πράγματι θα υπάρχει αυτό το φορτίο κατά τον εφελκυσμό των αγκυρίων.

Με ντίζες πάς όσο θέλεις. Το είδος του εποξειδικού θέλει προσοχή (αν χρησιμοποιηθεί εποξειδικό), λόγω απορροφητικότητας. Έχω δουλέψει εκτεταμένα την P103-f της sintecno. Λιγότερο την πάστα της SIKΑ που είναι επίσης πολύ καλή. Αν γίνει ενεμάτωση, θέλει πάλι προσοχή στην εφαρμογή. Επειδή αυτά συνήθως γίνονται σε αναστηλωτικά έργα, τις περισσότερες φορές γίνεται μελέτη συνθέσεως. Στα συμβατικά έργα προτιμώ έτοιμα ενσακισμένα θιξοτροπικά κονιάματα. Από μηχανικής απόψεως: Στις περιπτώσεις αυτές δεν είναι κρίσιμο στοιχείο η αντοχή του υλικού πάκτωσης (εποξειδικού ή κονιάματος), αλλά η αντοχή του υφιστάμενου κονιάματος δόμησης. Οι μορφές αστοχίας φυσικά παραμένουν η εξόλκευση και η αστοχία κώνου, αλλά λόγω ανομοιογένειας είναι λάθος να θεωρήσει κανείς κώνο. Ανάλογα με το είδος της λιθοδομής μπορεί κανείς να κάνει μία συντηρητική εκτίμηση. Η χρήση συστάδας αγκυρίων είναι συχνά ο μόνος τρόπος για να αποκτήσεις μεγάλη επιφάνεια κώνου (που δεν έχει σχήμα κώνου). Βασικό πρόβλημα είναι ότι στον μηχανισμό ολίσθησης του κώνου η (μικρή ούτως ή άλλως) αντοχή του κονιάματος συμβάλει ελάχιστα. Πολύ σημαντική είναι η συμβολή της τριβής λόγω αξονικού. Το δύσκολο είναι ότι -προκειμένου περί αγκυρώσεως δαπέδου- όταν εφελκύονται τα αγκύρια η παρειά αγκύρωσης στην τοιχοποιία είναι εφελκυόμενο πέλμα. Άρα δεν υπάρχει θλίψη και τριβή. Αυτό συνήθως δημιουργεί απαίτηση για σχεδόν διαμπερή αγκύρια.