AlexisPap

Προς το παρόν κλειδώνει...

Ε, ναι, πράγματι δεν έχει καμία σχέση. Κι εν τέλει, ήμαστε στα "στατικά" όχι στην "κουβέντα"...

Και στα μέσα και στα έξω κάνεις αυτό που είναι: Εφόσον δεν έχεις κάτι που να δεσμεύει την στροφή ή που να αναπτύσσει ροπή, κάνεις αρθρώσεις. Κλασσική περίπτωση όταν έχεις φορέα από Ω/Σ και οι στηρίξεις είναι δοκοί. Εφόσον έχεις απόλυτη δέσμευση της στροφής, είναι πακτώσεις. Κλασσική περίπτωση, όταν έχεις φορέα από τοιχοποιία (χοντροί φέροντες τοίχοι).

Η μέθοδος δεν είναι ίδια διότι οι πλάκες που αναφέρεις είναι ορθότροπες και δεν αναπτύσσουν ροπή συστροφής... Επομένως, το πρόβλημα της πλάκας πολλών ανοιγμάτων για την περίπτωσή σου εκφυλίζεται σε πρόβλημα επίλυσης πλακολωρίδας (άρα δοκού) πολλών ανοιγμάτων. Με βάση τα όσα ισχύουν από την εδώ μεριά του Ιονίου, θα εξετάζαμε το πραγματικό μοντέλο της πλακολωρίδας. Άρα, θα θεωρούσαμε συνεχή δοκό τεσσάρων ανοιγμάτων με αρθρώσεις στις πέντε στηρίξεις. Στην συνέχεια επιβάλλουμε τα φορτία σε τρία διαφορετικά σενάρια φόρτισης, που τα ονομάζουμε "εναλλακτές φορτίσεις": - Μία φορά σε όλα τα ανοίγματα 1,35g+1.5q - Μία φορά στα περιττά ανοίγματα 1,35g+1.5q και στα άρτια 1,0g+0q - Μία φορά στα περιττά ανοίγματα 1,0g+0q και στα άρτια 1,35g+1.5q Με τα μέγιστα των τριών αναλύσεων κάνουμε τους ελέγχους αντοχής.

Λοιπόν, ας τα ξεκαθαρίσουμε λίγο. Το ερώτημα είναι πως σχεδιάζουμε τις συνθήκες στήριξης, ή πως προσομοιώνουμε την πλάκα; Γενικά, υπάρχει πουθενά δοκός, ή είναι λάθος ο τίτλος του θέματος; Λες ότι ως τώρα το έκανες με κάποιον τρόπο... Η ουσία όμως είναι, ποια μέθοδο υπολογισμού χρησιμοποιείς; Κάθε μέθοδος έχει τις δικές της παραδοχές αρχικού φορέα.

Γενικά τα ισοδύναμα μοντέλα τα παριστάνουμε με κυλήσεις επειδή παρουσιάζουν μια εξιδανικευμένη κατάσταση στην οποία εμπεριέχονται όλες οι υποτιθέμενες παραδοχές. Επειδή υποθέτουμε το αξονικό φορτίο να είναι μηδέν υπό όλες τις συνθήκες, παριστάνουμε ένα σύστημα στήριξης που καθιστά αδύνατη την ανάπτυξη αξονικού. Στο πλαίσιο αυτό βέβαια, σωστό δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο, αλλά το ακόλουθο:

Γιατί δεν σου κάθεται καλά;

A) Τα κεραμίδια ζεσταίνονται περισσότερο από τα πάνελ όταν εκτίθενται στον ήλιο. Β) Τα πάνελ σκιάζουν τα κεραμίδια. Ως εκ τούτου, όταν μπαίνουν φωτοβολταϊκά, η θερμική επιβάρυνση της στέγης λόγω ηλιακής ακτινοβολίας περιορίζεται.

Όχι, διότι όταν έχεις εκσκαφή υπογείου σε βράχο το να κατέβεις 0,50m χαμηλότερα για να χωρέσουν τα πέδιλα είναι κάτι που όλοι ξέρουν να το κάνουν και μπορούν να το κάνουν εύκολα, αφού ήδη θα υπάρχει μεγάλος εκσκαφέας και σφύρα. Και εξυπηρετούνται και οι αποχετεύσεις κλπ... Αντίθετα, λίγοι ξέρουν και μπορούν να ανοίξουν λακούβες για θεμελίωση και μετά να κατασκευάσουν μία θεμελίωση τέτοιου τύπου

Δεν κατάλαβα τι θέλεις να δείξεις με τα κυκλάκια. Για το συγκεκριμένο γεφύρι του Γιάννη θεωρώ ότι το θέμα έχει εξαντληθεί στα προηγούμενα μηνύματα και δεν θα επεκταθώ. Γενικά, αν συζητάμε για κάθε γεφύρι ή για κάθε κατασκευή, δεν συμφωνώ με την διατύπωση γενικών και αυθαίρετων διαπιστώσεων του τύπου "πάντα πρέπει να κοιτάμε την θεμελίωση". Αυτό που πρέπει πάντα να κάνουμε, είναι μία πλήρη και ορθολογική τεκμηρίωση και ανάλυση των βλαβών και εξ αυτής να σχεδιάζουμε την περαιτέρω έρευνα που μπορεί να κριθεί αναγκαία. Όσον αφορά στις συρραφές, όπως είπα και σε προηγούμενο μήνυμα επέχουν θέση εγκάρσιου οπλισμού, και τοποθετούνται εφόσον κριθεί αναγκαία η ύπαρξη ενός τέτοιου οπλισμού. Συνήθως το αναγκαία εντοπίζεται στην διαπίστωση βλαβών από αίτια έναντι των οποίων η φέρουσα ικανότητα βελτιώνεται με τον εγκάρσιο οπλισμό.

Κάποιος θόρυβος -μηχανικός ή ηλεκτρικός- κάνει μάλλον την δουλειά. Φυσικά το πρόβλημα περιορίζεται στο αναλογικό μέρος της όλης κατασκευής.

Αυτό ακριβώς συνέβη. Ίσως και κάποιο κατσίκι να έδωσε την χαριστική... κλωτσιά.

Τι είναι αυτό που σου λέει ότι ο λίθος μπορεί να λείπει επειδή κάτι πάει στραβά στην θεμελίωση; Δεν υπάρχει ένα λογικό κενό στην όλη συλλογιστική;

Μα, δεν έχει να κάνει με την εμπειρία. Έχουμε να κάνουμε με μία κατασκευή που δεν παρουσιάζει δομικές βλάβες (πόσο μάλλον καθιζήσεις). Ακόμη κι αν αγνοούμε ότι τα μαστόρια θεμελιώνανε πάντα στον βράχο, γιατί να θέλουμε να ψάξουμε την θεμελίωση;

Βρε συνάδελφε, από που συνήγαγες το παραπάνω; Γιατί να δει τι παίζει με την θεμελίωση, και γιατί αυτό θα πρέπει να είναι "το πρώτο";

Η φθινότερη λύση ακούει στο όνομα λαδομπογιά, φθινότερη κυρίως επειδή μπορείς να την περάσεις ο ίδιος. Η καλύτερη όμως λύση σε όρους απόδοσης/κόστους είναι τα πλακάκια. Κατά τα λοιπά, τίποτα δεν είναι υποχρεωτικό...

Γενικά όλες οι επιλογές, παντού και πάντα, καθορίζονται από τα οικονομικά. Σε βράχο οι απαιτήσεις σε επιφάνεια έδρασης είναι μηδαμινές λόγω της τεράστιας τιμής της σεπ. Βιβλιογραφικά επί βράχου η θεμελίωση γίνεται όχι με πέδιλο, αλλά την κατασκευή μίας λακούβας στον βράχο που γεμίζει με σκυρόδεμα. (υπενθυμίζω ότι για σεισμική επικινδυνότητα Ι και ΙΙ δεν απαιτούνται συνδετήριες δοκοί) Πρακτικά, σπάνια θα τύχει να απαιτηθεί τέτοια θεμελίωση, κυρίως επειδή το κόστος εκσκαφής με μηχανικά μέσα σε βράχο είναι πολύ μικρό. Επομένως στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται "μία από τα ίδια", δηλαδή πέδιλα με συνδετήρια, που απλώς είναι μικρά σε μέγεθος. Κρίσιμο στοιχείο βέβαια για τον οικονομικό σχεδιασμό είναι οι ροπές πακτώσεως των υποστυλωμάτων.

μήπως πουλάει κόλλα ο κύριος... ; Καλή διαβροχή του υποστρώματος, κονίαμα με μπόλικο τσιμέντο και καλή εργασιμότητα (όχι ύφυγρο) και εφαρμογή πατητά με το μυστρί. Και η κλασσική ρητινούλα για πρόσφυση...

Μα, εκεί φαίνεται η ανωτερότητα: Όταν βλέπεις την διαφορά και χωρίς σεισμό!

Ως γνωστόν, όπως έχει η νομοθεσία σήμερα, την ευθύνη την έχει πάντα ο μελετητής, ακόμη κι αν υπάρχει σφραγίδα "εγκρίθηκε", αφού ο έλεγχος δεν εξετάζει την ορθότητα των υπολογισμών, αλλά μόνο γενικά και επιφανειακά τις βασικές επιλογές. Οι υπηρεσίες του ΥΠΠΟ έχουν έναν παράξενο και μη ορθολογικό τρόπο να οργανώνουν αυτά τα έργα. Μη ορθολογικό, διότι δημιουργείται μία συνεργασία αρχαιολόγων και αρχιτεκτόνων της υπηρεσίας με -ιδιώτες συνήθως- πολιτικούς μηχανικούς και -πανεπιστημιακούς συνήθως- τεχνικούς συμβούλους ή επί μέρους μελετητές, η οποία δεν έχει κάθετη οργάνωση. Στο πλαίσιο αυτό είναι εύκολο να γίνει το λάθος, καθώς καθοριστικό ρόλο σε κάθε επί μέρους επιλογή παίζουν οι μη μηχανικοί... Πολλές φορές οι τροποποιήσεις των μελετών γίνονται κατά την διάρκεια του έργου, ενίοτε εν αγνοία του μελετητή. Το ποιος έκανε το λάθος, το ποιος έχει την αντικειμενική ευθύνη και το ποιος θα φορτωθεί την ευθύνη στις περιπτώσεις αυτές είναι καθαρά θέμα τύχης ή... ατυχίας.

Ούτως ή άλλως περνάει από ΚΑΣ. Που σημαίνει ότι πριν υποβληθεί, έχει πάει όλη η μελέτη (και η στατική) στην αρμόδια Δ/νση... Από εκεί υποβάλλεται και μετά εγκρίνεται. Η κατασκευή δεν ακολουθεί τον κώδικα δημοσίων έργων, αλλά αυτό δεν έχει σχέση.

Ανάλογα με την περιοχή, μέχρι τις αρχές του '80 φτιαχνόντουσαν κατασκευές αποκλειστικά με StI.

Συνάδελφε, σου εύχομαι να μην καταρρεύσει καμία κατασκευή σου και να μην βρεθείς ποτέ κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία από αμέλεια... Κατά τα λοιπά, ποτέ δεν είναι αργά. Η σχολή δικαστών σε περιμένει...

Φαντάζομαι για να έχει ένα δυναμικό αναφοράς, ανεξάρτητο από τις γειώσεις των εσωτερικών εγκαταστάσεων...