AlexisPap

Συνάδελφοι, δεν είμαστε η πρώτη χώρα στην ιστορία που υφίσταται σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, με πιστωτική κρίση, διεθνή επιτήρηση, δήμευση κρατικών πόρων για αποπληρωμή χρεών, περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας, υποχρεωτικό δανεισμό από διεθνές κονσόρτσιουμ με μοναδικό στόχο την αντικατάσταση χρέους, εξαντλητική έως απάνθρωπη φορολόγηση. (το οξύμωρο είναι ότι πολλοί από αυτούς που μας "επιτηρούν" πέρασαν αυτή την φάση στα 150 τελευταία χρόνια) Οι συνέπειες παντού είναι οι ίδιες: Ασυγκράτητη ύφεση, ανεξέλεγκτος πληθωρισμός (δεν τον έχουμε λόγω ευρώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει και πολλά), τεράστια αναδιανομή πλούτου με ενίσχυση του κεφαλαίου, εξαφάνιση της μεσαίας τάξης και υποβάθμιση των κατώτερων στρωμάτων. Επίσης, καταβαράθρωση των μισθωτών, συρρίκνωση των ελευθέρων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ενίσχυση των μεγάλων ομίλων. Μακρά περίοδος οικονομικής και πολιτικής αστάθειας, κοινωνικές αναταραχές, αίμα στους δρόμους και στις πλατείες, ανεπιτυχείς προσπάθειες εδραίωσης μίας καλύτερης εικόνας στις αγορές. Και τελικά, λύση με βαθιές τομές που οδηγούν σε βελτίωση της παραγωγικότητας, σε συνδυασμό με μεταστροφή της στάσης των διεθνών ρυθμιστικών παραγόντων. Φυσικά η λύση είναι μόνο οικονομική και δεν ανατρέπει τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Λύσεις υπάρχουν πολλές, με δραχμή και με ευρώ. Αλλά όλες έχουν πολιτικό κόστος και απαιτούν πραγματικούς ηγέτες στις ηγεσίες των κομμάτων, κάτι που απουσιάζει... Οι οποίοι ηγέτες δεν πρέπει μόνο να λάβουν δυσάρεστες για τον λαό αποφάσεις, αλλά και να συγκρουστούν με το κεφάλαιο. Αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο. Αυτό που διακυβεύεται είναι η διάρκεια της ύφεσης και η έκταση της κοινωνικής διάβρωσης που θα επέλθει μέχρι τότε. Ωστόσο, σήμερα δεν είναι μέρα για λόγια. Σήμερα, όλοι στις πλατείες, αλλά προσοχή στο παραμύθι που προσπαθεί να πουλήσει ο καθένας. Edit: BAS κλέβεις! :-)

καλά, οικοδομική δεν κάνετε; - με αντλία λημμάτων πηγαίνει τα λύματα και στα πιο απίθανα σημεία, φυσικά όχι μόνο οριζόντια αλλά και σε ανηφόρα. - Για 7m όδευση, ένας αγωγός λυμάτων με κλίση 2% χρειάζεται -όλο κι όλο- 14cm... θέλεις κάτι πιο οριζόντιο από αυτό; Για απολύτως ευθύγραμμο (χωρίς ειδικά τεμάχια) αγωγό θα μπορούσες να πέσεις και στα 10cm.

Δεν σου διαφεύγει τίποτα. Η ανεύρεση δείγματος (δειγμάτων) σε καλή κατάσταση και με το αναγκαίο μέγεθος είναι εξαιρετικά δύσκολη. Προσωπικά δεν έχω πετύχει ποτέ δείγμα που να μπορεί να βγάλει πρίσμα για καθαρή κάμψη. Ο κύβος 4Χ4Χ4 με πολύ δυσκολία. Από την άλλη, δεν μου πολύ-αρέσουν τα εργαστηριακά αντοχής σε παλιό κονίαμα: Τα αδρανή θα είναι μεγάλα (καθιστώντας τον κύβο των 4cm μικρό), το δείγμα θα είναι μη αντιπροσωπευτικό (αφού ψάχνουμε για επαρκή όγκο, καλής κατάστασης), το πλήθος των δοκιμίων είναι εξορισμού ανεπαρκές. Πιο πολύ με συγκινεί η δοκιμή πρόσφυσης (διάτμηση στο επίπεδο του αρμού) που φυσικά δεν είναι δοκιμή κονιάματος αλλά σύμπλοκου (και εφικτή μόνο σε πλινθοδομή). Και της οποίας δοκιμής τα αποτελέσματα, μολονότι λένε σημαντικά πράγματα, δεν μετέχουν άμεσα στην υπολογιστική διαδικασία. Παρά ταύτα, επειδή τα παρακολουθείς, ξέρεις ότι στα συνέδρια ανακοινώνονται ακόμη και αποτελέσματα από κρουσιμετρήσεις ή καρότα, μολονότι είναι από τις πιο αναξιόπιστες μεθόδους. Γιαυτό έγραψα το κατεβατό, για να δείξω ότι αν κολλήσει κανείς στα εργαστηριακά δεν τελειώνει ποτέ.

Που σημαίνει πολύ απλά ότι με 200€ δεν μπορείς να πάρεις ανάλυση, εκτός κι αν έχεις κάνει εσύ την δειγματοληψία και όλα τα στάδια παρασκευής του δείγματος (λειοτρίβιση, κοσκίνισμα κλπ). Αλλά, ας μην φανεί ότι διαφωνούμε. Δεν υπάρχει διαφωνία και, όπως είπα, οι αναλύσεις είναι γενικά κάτι καλό. Αλλά είναι και δαπανηρό, ενώ δεν είναι πάντα αναγκαίο. Γενικά, αν το πρόβλημα είναι τόσο σύνθετο ώστε να απαιτείται η λήψη δοκιμίων και η ανάλυση, είναι καλό να ασχοληθεί κάποιος εξειδικευμένος (και πάντως όχι αρχιτέκτονας).

200€ για να διαπιστώσει κανείς αν είναι ασβεστοκονίαμα και αν έχει πουζολάνη; Αυτό κάποιος έμπειρος το βλέπει με το μάτι, εξάλλου όλη η βιβλιογραφία στα Ρωμαϊκά κονιάματα γράφηκε πριν αρχίσουν οι χημικές αναλύσεις. Αλλά, αν θέλει κανείς να κάνει όλους τους ελέγχους, χρειάζεται πολλά: Ελάχιστοι έλεγχοι στο κονίαμα: -ξηρό φαινόμενο βάρος -κορεσμένο βάρος -κοκομετρική ανάλυση -ορυκτολογική ανάλυση των αδρανών -στερεοσκοπική παρατήρηση -εξέταση για ανακρυσταλώσεις αλάτων στο μικροπορώδες -εύρεση οργανικών ή του ίχνους τους -αναζήτηση σωμάτων άνθρακα -ισοδύναμο ασβέστου -ανάλυση για αλκαλοπυριτικά -ανάλυση για θειικά -εύρεση πορώδους -δοκιμή ρυθμού τριχοειδούς ανύψωσης -σονομέτρηση (ταχύτητα ήχου - δυναμικό μέτρο ελαστικότητας) -δοκιμή σε θλίψη -δοκιμή σε κάμψη -δοκιμή σε άμεσο εφελκυσμό Ελάχιστοι έλεγχοι στον λίθο: -ορυκτολογική ανάλυση -στερεοσκοπική παρατήρηση -εξέταση για ανακρυσταλώσεις αλάτων -εύρεση πορώδους -σονομέτρηση (ταχύτητα ήχου - δυναμικό μέτρο ελαστικότητας) -δοκιμή σε θλίψη -δοκιμή σε κάμψη -δοκιμή σε άμεσο εφελκυσμό Αυτά γίνονται σε σοβαρές περιπτώσεις και το πακετάκι, για λιγότερα από 10 δείγματα χτυπάει μερικά χιλιάρικα... χωρίς -εννοείται- τον σχεδιασμό νέου κονιάματος. Επιτρέψτε μου λίγο χιούμορ: Είναι προφανές ότι το κονίαμα είχε ασβέστη, και από την έκταση της φθοράς είναι βέβαιο ότι δεν έχει πουζολάνη. Άρα ήταν ένα ισχυρό ασβεστοκονίαμα 1:2 που πλέον, ανάλογα με τον βαθμό έκθεσης στην βροχή, έχει ιδιότητες μέσου ασβεστοκονιάματος 1:2,5 έως πολύ ισχνού 1:3... Με π.μ. σου στέλνω αριθμό λογαριασμού για τα 200€! Υ.Γ: Πέρα από το χιούμορ, δεν αμφισβητώ την χρησιμότητα των αναλύσεων. Προσοχή όμως στην αναγκαιότητα.

Η αποτύπωση που αφορά στην αρχιτεκτονική τεκμηρίωση είναι άλλη δουλειά και έχει άλλες απαιτήσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι και η μελέτη της στερέωσης δεν έχει -ενδεχομένως- υψηλές απαιτήσεις αποτύπωσης, αλλά μην τα μπερδεύουμε. Επίσης, το αν θα πάει δείγμα κονιάματος στο εργαστήριο, είναι κάτι το σχετικό. Γενικά βέβαια είναι καλό να γίνονται όλοι οι δυνατοί έλεγχοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και αναγκαίο. Πολλές φορές προέχουν άλλα. Και, νομίζω ότι, κάνεις μία μελέτη δωρεάν, επομένως δεν έχεις την δυνατότητα να αφιερώσεις χρόνια και αμύθητα χρηματικά ποσά... Τέλος, κι εγώ θα μπορούσα να σου αραδιάσω αμέτρητες παραμέτρους και κινδύνους που πρέπει να ληφθούν υπόψη... αλλά προέχει το να είμαστε χρήσιμοι. Εκτός αν -για κάποιον λόγο- είναι μία ιδιάζουσα περίπτωση, οπότε τότε είναι καλύτερα να ασχοληθεί κάποιος ειδικός.

Υπάρχει στον ΕΛΟΤ.

Έλα βρε Πάππο, ένα χρόνο τώρα κυκλοφορεί αυτή η θεωρία...

Οι τροϊκανοί τι σου φταίνε; Ποιός τους άνοιξε την πόρτα; Αυτοί που τα τρώγανε και τώρα -τάχα- μάχονται για την σωτηρία της χώρας; Φυσικά και δεν έχουμε δημοκρατία, αλλά το πρόβλημα δεν είναι έξω, είναι μέσα...

Δεν έχεις άδικο. Πήγα να παρηγορήσω τον φίλο μου τον Πάππο, μπας και χαλαρώσει και σταματήσω να τον πρήζω στις κάρτες... Αλλά εσύ -απ' ότι βλέπω- τον χαλαρώνεις καλύτερα. Τώρα, με το "νέο μνημόνιο": Είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι η δυναμική των πραγμάτων μας υπερβαίνει ως κράτος και ως οικονομία. Επίσης είναι γνωστό ότι όλα τα κόμματα εφαρμόζουν την στρατηγική του ελάχιστου πολιτικού κόστους, άρα δεν διαπραγματεύονται ουσιαστικά. Το ίδιο κάνουν και οι Ευρωπαίοι. Αντίθετα, οι αγορές, το ΙΙF και οι Αμερικάνοι παίζουν μπάλα σοβαρά. Τέλος, όλοι ξέρουμε ότι ο ελληνικός λαός είναι στην συντριπτική του πλειοψηφία συντηρητικός στις επιλογές του. Ποτέ δεν θα υποστηρίξει μαζικά ένα κίνημα αντίδρασης στο κομματικό κατεστημένο. Επομένως, το τέλος της ιστορίας είναι προδιαγεγραμμένο.

Είναι γνωστό ανά τον κόσμο ότι τα ΚΚ υποστήριξαν ακραίους -και εν τέλει ουτοπικούς στόχους- όπως η δικτατορία του προλεταριάτου, το τέλος του κεφαλαίου κλπ. Κάποιοι λαοί "έδωσαν την εξουσία" στα δικά τους ΚΚ και είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν εν τοις πράγμασι το ότι οι προτάσεις αυτές είναι μη εφαρμόσιμες. Κάποιοι άλλοι έζησαν ακόμη μεγαλύτερο παραλογισμό, όπως τον εμφύλιο (βλέπε Βόρεια Ρηνανία) επειδή το εκεί ΚΚ φαντάστηκε ότι με ποσοστό 10% και με ένοπλες ομάδες μπορεί να επιβάλει τον κομουνισμό σε έναν λαό που δεν τον ήθελε (κάτι έγραφα στην αρχή για Βαϊμάρη...). Σήμερα είναι δύσκολο να πει κανείς ευθέως ότι δεν θέλει την δημοκρατία, κι ότι θέλει ένα απολυταρχικό καθεστώς. Έτσι οι εκφράσεις έχουν μαλακώσει, και το πρόταγμα για δημιουργία σοβιέτ έχει αντικατασταθεί από τα λόγια για εξολόθρευση του κεφαλαίου... Η ουσία είναι ότι πρόκειται για στείρα πολιτική στάση ανθρώπων που αρνούνται να αντικρίσουν την πραγματικότητα και προβαίνουν σε ενέργειες -το έχω ξαναγράψει- που διχάζουν τον λαό.

Αν και οι ιστορικές αναλογίες που βρίσκουμε μεταξύ ιστορικών εποχών δεν σημαίνουν ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, καλό είναι να αντλούμε τα διδάγματα... Δημοκρατία της Βαϊμάρης: Μια Γερμανία κατεστραμμένη, οικονομικά διαλυμένη, που έχει απομειωθεί εδαφικά, που έχει χάσει μέγα μέρος των πλουτοπαραγωγικών πηγών με την μορφή πολεμικών επανορθώσεων προς την Αντάντ. Υπό την ασφυκτική εποπτεία της Κοινωνίας των Εθνών, και έναν επαπειλούμενο πόλεμο είτε από ΕΣΣΔ είτε από Αντάντ, σε περίπτωση λοξοδρόμησης... Όπου οι εσωτερικές συγκρούσεις παίρνουν τις διαστάσεις εμφυλίου πολέμου, με χιλιάδες νεκρούς. Με τα κόμματα να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ταξική - θρησκευτική - γεωγραφική διαίρεση του λαού για μικροπολιτικά οφέλη. Με τους πολιτικούς να μην αναλαμβάνουν το βάρος της ευθύνης που απαιτούσε η ιστορική συγκυρία. Με το κράτος να αδυνατεί να αναδιαρθρωθεί, αλλά και να διαπραγματευτεί με την τρόικα ...έ... τους συμμάχους. Η δημοκρατία της Βαιμάρης ξεκινάει με σαφή υπεροχή των σοσιαλδημοκρατών, εξελίσσεται με πολυκομματικές συνεργασίες όπου οι ρόλοι και οι θέσεις αλλάζουν κάθε φορά που ψηφίζει το ράιχσταγκ... Πορεύθηκε για 14 χρόνια με φοβερή κρίση, ύφεση, ανεργία. Την λύση έδωσε ο κακός εθνικοσοσιαλισμός... Φυσικά, δεν υποστηρίζω ότι μπορεί σε 14 χρόνια να έχουμε πρωθυπουργό τον Καρατζαφέρη. Αλλά, αν οι πολιτικοί μας (ανεξαρτήτως παρατάξεων) δεν αναλάβουν την ευθύνη που απαιτεί η ιστορική στιγμή, και αν δεν παραμερίσουν τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες, θα είμαστε για 14 τουλάχιστον χρόνια σε διαρκή ύφεση. Η έξοδος από την κρίση δεν είναι μόνο μία. Κάθε έξοδος όμως απαιτεί συναίνεση (εκτός αν μιλήσουμε για μη δημοκρατικές μεθόδους), ακλόνητη στρατηγική και επαγγελματισμό στην διοίκηση...

Επειδή είμαι λάτρης των παραπομπών σε επιστημονικά κείμενα ελεύθερα για το κοινό, παραθέτω δύο σπουδαία βιβλία: Concrete under severe conditions Durability of building materials & componets

Όπως έχουμε πει, το γόνατο -ακόμη κι αν εκληφθεί ως συστηματικό χαρακτηριστικό του ελαστικού κλάδου του χάλυβα σε όλη την έκταση του φορέα- δεν επηρεάζει επ' ουδενί την στάση του πολιτικού μηχανικού. Ήδη αναφέρθηκαν από τους συναδέλφους μερικοί λόγοι, όπως η διγραμμική καμπύλη ροπών καμπυλοτήτων. Θα συνόψιζα στα παρακάτω: - η αντοχή και η ευστάθεια του φορέα είναι ανεξάρτητες από την θέση του ορίου ελαστικότητας, υπολογίζονται για ιδεατή θέση του εu και φυσικά πρόκειται για συντηρητική εκτίμηση αφού πάντα fu>fy. (μιλάμε για οριακή κατάσταση αστοχίας) - η οριακές καταστάσεις λειτουργικότητας δεν επηρεάζονται ουσιωδώς από το μέτρο ελαστικότητας του χάλυβα. Παρά ταύτα, ο ορισμός του μέτρου ελαστικότητας δεν κολλάει στο γόνατο. - η συμπεριφορά σε δυναμική φόρτιση επίσης δεν έχει να κάνει με το γόνατο. Αλλά όλα αυτά είναι εν τέλει φιλολογία. Ακόμη κι αν το γόνατο αυτό δεν οφείλεται σε σφάλμα της δοκιμής εφελκυσμού, αλλά είναι πραγματικό χαρακτηριστικό του υλικού (και αν υποθέσουμε ότι αφορά στο σύνολο του χάλυβα του φορέα), υπάρχουν πολύ σοβαρότερα θέματα σχετικά με την διάβρωση εν σχέση με το γόνατο. Είναι λάθος να αποσπούμε την προσοχή της τεχνικής κοινότητας από τα ουσιώδη, ή αλλιώς το να εστιάζουμε στο δέντρο και όχι στο δάσος.

"Inelastic cyclic behaviour of as-received and pre-corroded S500s tempcore steel reinforcement" - Ch. Alk. Apostolopoulos, C.A. Rodopoulos "The plateau value is found to be independent to corrosion exposure and strain rate and hence providing a strong potential for being a characteristic indicator of the behaviour of steel reinforcement under realistic inelastic loading" Τελικά τι ισχύει; Αυτό που γράφουν τα papers ή αυτό που γράφουν τα posts;

Προσωπικά προτιμώ το "The Impact of Corrosion on the Mechanical Behavior of Welded Splices of Reinforcing Steel S400 and B500c" - Ch.Alk. Apostolopoulos, D. Michalopoulos and L. Dimitrov που, αν και φαινομενικά έχει διαφορετικό αντικείμενο, περιέχει την παρακάτω εξαίσια εικόνα: Representative stress-strain diagrams of noncorroded B500c and S400 and also corroded at various levels S400 steel specimens Εδώ μπορείτε να λάβετε μία άμεση εικόνα περί των συνεπειών της διάβρωσης στο διάγραμμα σ/ε. Φυσικά, ξέρω ότι οι περισσότεροι δεν χρειαζόταν να δείτε το συγκεκριμένο διάγραμμα για να κατανοήσετε τις συνέπειες της διάβρωσης στα μηχανικά χαρακτηριστικά του χάλυβα. Το παραθέτω απλά ως χειροπιαστό και τυπικό δείγμα διαγράμματος. Είναι γνωστό ότι η διάβρωση, σημειακή ή μη, δεν προκαλεί γόνατο στον ελαστικό κλάδο της καμπύλης σ/ε. Εξάλλου, καμία ανωμαλία μορφής (φυσική ή τεχνητή, ακούσια ή εκούσια) δεν προκαλεί τέτοιο γόνατο. Τα γόνατα αυτά προκύπτουν συνήθως από ατέλεια της δοκιμής, πχ ολίσθηση της αρπάγης, ολίσθησης αποκόλλησης του μηκυνσιόμετρου κλπ...

Αρκετά με τις ειρωνίες και τις απαιτήσεις του καθενός. Φίλε xronis kous βρε έναν μηχανικό να σου λύσει τις απορίες σου. Το φόρουμ δεν είναι οδηγός αγοράς δομικών υλικών. Το θέμα κλειδώνεται.

Συνάδελφοι, νομίζω ότι ξεφεύγουμε... Υπάρχει και μία θεματολογία στο φόρουμ, μην το ξεφτιλίσουμε. Επιπλέον, δεν κατάλαβα το "point" του θέματος: Να δείξουν "live" τις διαπραγματεύσεις; Τέλος πάντων, κλειδώνω το παρόν. Αν πιστεύετε ότι θέλετε όντως να το συζητήσετε, στείλτε μου π.μ. για να το πάω στην "χαλαρή κουβέντα".

Το ότι δεν πρέπει να υπάρχει διάβρωση, το ότι η διάβρωση είναι ανεπιθύμητη και απευκταία, είναι δεδομένο. Όπως δεδομένο είναι ότι πρέπει να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για να μην ξεκινήσει η διάβρωση, είτε αναφερόμαστε σε επικαλύψεις και ποιότητα σκυροδέματος, είτε σε πρόσθετα μέτρα προστασίας από ενανθράκωση, ιόντα κλπ, είτε σε βασικές σχεδιαστικές επιλογές που περιορίζουν την έκθεση, είτε σε συνδυασμό των παραπάνω. Παρά ταύτα, είναι δεδομένο ότι κάποτε όλες οι κατασκευές από Ω/Σ θα ξεπεράσουν τον λειτουργικό χρόνο των μέσων προστασίας και -παρά την συντηρηση που ίσως δεχθούν- θα ξεκινήσει η διάβρωση. Κι ακόμη, υπάρχουν ήδη αναρίθμητες κατασκευές που δεν διέθεταν καμία ουσιαστική προστασία έναντι διάβρωσης και στις οποίες ήδη έχει ξεινήσει η διάβρωση. Για όλες αυτές τις περιπτώσεις, είναι σημαντικό ο μηχανικός να προσεγγίζει το πρόβλημα με ορθολογισμό. Να διακρίνει την φθορά από την βλάβη, την αλλίωση κάποιων χαρακτηριστικών από την μείωση της αντοχής, την μείωση της αντοχής από την μη κάλυψη του κανονιστικού επιπέδου ασφάλειας...

Παίζει διαφωνία που ξεκινάει από την ετυμολογία. Ο Μπαμπινιώτης στηρίζει "κτήριο" (εκ του ευκτήριος) και έχει μία σύντομη ανάλυση στο τελευταίο του λεξικό με τις κίτρινες σελίδες. Άλλοι -εξίσου επιφανείς- στηρίζουν "κτίριο" (εκ του κτίσμα). Τέλος άλλοι λένε ότι αφού δεν υπάρχει σαφής υπερίσχυση της μίας ή της άλλης μεριάς, και οι δύο γραφές μπορούν να θεωρούνται σωστές...

Εφόσον υποθέσουμε ότι η "υποβάθμιση" που απεικονίζεται στο διάγραμμα του ενός δοκιμίου αφορά το σύνολο του οπλισμού: Θέλει να μου πει κανείς ποια η ουσία του θέματος αν μιλάμε για περιοχές που δεν θα αναπτύξουν πλαστική άρθρωση; Και αν τυχόν μιλίσουμε για θέση που θα μπει στην διαρροή, τι αλλάζει στο διάγραμμα ροπών - καμπυλοτήτων;

Χωρίς σεισμό μπορεί να αντέξει και 20.000 χρόνια... (αν φυσικά κάποιος το φροντίζει) (φυσικά είναι αδύνατον να πέρασε 400 χρόνια -σχεδόν μία περίοδο επαναφοράς- και να μην έχει φάει έναν σεισμούλη της προκοπής... αλλά ας μην επεκταθούμε, ο δρόμος είναι δύσκολος και με παγίδες.) Ως προς τα υπόλοιπα: - Δεν είναι βλήτρα, είναι ράβδοι συρραφής, δηλαδή στην γλώσσα του σκυροδέματος εγκάρσιος οπλισμός. - Αυτό είναι εκ των ουκ άνευ. Η πουζολάνη συνήθως είναι θηραϊκή γη και το κονίαμα λέγεται θηραϊκοκονίαμα. Η διαδικασία βαθύ αρμολόγημα. Γενικά πρέπει κανείς να ξεκινήσει διαχωρίζοντας: - Τις σωστικές επεμβάσεις, τις επεμβάσεις επισκευής και τις επεμβάσεις ενίσχυσης. Οι πρώτες είναι αναγκαίες, οι δεύτερες εύλογες, οι τρίτες συζητήσιμες. - Τις δομικές βλάβες και τις φθορές: οι πρώτες θέτουν ζήτημα φέρουσας ικανότητας για την αντίστοιχη δράση, οι δεύτερες απλώς επισκευή. Υ.Γ: Καλό είναι να βλέπεις άλλες μελέτες, αλλά πρόσεχε: Δεν είναι όλες σωστές...

Ά ρε σοβατζού, έτσι μού 'ρχεται να επαναφέρω τα μηνύματα της πρώτης σελίδας, να γελάσουμε και να θυμηθούμε τι πειραχτήρι ήταν ο ρίτζιντ... Και να λυθούν -βεβαίως- οι απορίες μερικών που δεν καταλαβαίνουν γιατί διεγράφη...