AlexisPap

Σαφώς και δεν φτάνει το 30/30 Απογείωση (ή έστω σύρσιμο) και πτώση μερικές δεκάδες μέτρα παραπέρα. Το ακριβές σενάριο δεν έχει τόση σημασία, το αποτέλεσμα είναι καταστροφή πλήρης.

Αν το ύψος είναι μικρό (μία σειρά πάνελ) τα φορτία ανέμου είναι "πολύ" μικρά. Ο ΕΚ-1 στην περίπτωση αυτή είναι υπερβολικός. Βέβαια, για να λες δοκάρι 30/30, μάλλον είχαν δύο σειρές...

Θα το πω αλλιώς: Κάνε όσους υπολογισμούς θες. Έχε όμως υπόψη ότι καμία σοβαρή δουλειά πασσάλωσης ή αγκύρωσης δεν γίνεται χωρίς δοκιμαστική φόρτιση σε πλήρη κλίμακα στον τόπο του έργου. Που σημαίνει ότι άσχετα με το τι λένε οι υπολογισμοί σου, στο πεδίο θα καρφώσεις πασσαλάκια και θα δοκιμάσεις αν επαρκούν για το φορτίο αστοχίας. Εννοείται ότι εφόσον απαιτηθεί θα τροποποιήσεις το βάθος έμπηξης. έτσι γίνονται οι σοβαρές δουλειές.

Όπως είπε ο Μίλτος, τα ηλεκτρόδια έρχονται παρέα με τον ελεγκτή τους (ράγας συνήθως) που τα τροφοδοτεί με χαμηλή τάση και δίνει έξοδο με ψυχρή επαφή (συνήθως των 5Α) σε ακροδέκτες NC και NO.

Δεν είναι αγκύρωση. Φυσικά και παραλαμβάνει και ροπή. Αν θες την γνώμη μου, αν είχα να μελετήσω και να κατασκευάσω ένα τέτοιο σύστημα, θα κατέφευγα σε επιτόπου δοκιμές και όχι σε υπολογισμούς. Είναι πολύ μικρά τα μεγέθη (τα γεωμετρικά και τα εντατικά) για να ασχοληθείς με υπολογισμό πασσάλου.

Όπως όλοι οι πάσσαλοι. Πάσσαλος τριβής θα θεωρηθεί, μια που η αιχμή του δύσκολα να φτάσει βράχο, και κύρια φόρτιση θα είναι η άντωση του ανέμου ως προς το αξονικό και η πλάγια ανεμοπίεση ως προς την ροπή... Αν τον καρφώσεις κάνα μέτρο στην γη είσαι κύριος, εκτός αν το έδαφος είναι για τα μπάζα... Γενικώς όπως έγραψα παραπάνω, δεν μπορεί μία λύση να είναι η βέλτιστη σε όλες τις περιπτώσεις. Για να συμφέρει πάσσαλος χρειάζεται να έχεις μία μέση αργιλώδη άμμο έως αμμώδη άργιλο.

Ναι, αυτό είναι πάσσαλος μικρού μεγέθους. Δηλαδή μικροπάσσαλος. Δεν πειράζει που είναι διπλό ταυ. Πάσσαλοι υπάρχουν ξύλινοι, σιδερένιοι, μπετονένιοι... θερμής ή ψυχρής έλασης, κοίλοι ή πλήρεις, ανοιχτής ή κλειστής διατομής... Τελικά, κάθε μικρό μακρόστενο πράγμα που το μπήγεις στο έδαφος είναι μικροπάσσαλος.

Το πρόβλημα δεν είναι η υπογραφή. Η αξιολόγηση με βάση τις καμπύλες θραυστότητας είναι καινούργια και πολύ σημαντική μέθοδος παραμετρικής ανάλυσης. Είναι ένα εργαλείο στα χέρια του μηχανικού, διότι -μετά από πολύ δουλειά- απεικονίζει γραφικά ποιότητες και παραμέτρους που δεν γίνονται αντιληπτές με την συμβατική ανάλυση. Υπάρχει πολύ έρευνα από πίσω, πολλή δουλειά, πολλές δημοσιεύσεις. Αλλά φυσικά δεν είναι μέθοδος που μπορούμε να αρχίσουμε να την εφαρμόζουμε για πλάκα όπου λάχει... και με 2€/m²!!!... Και είναι μέθοδος που δεν περπατάει αυτή τη στιγμή κανονιστικά. Δηλαδή, το προϊόν αυτής της ανάλυσης δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκδόσεις μία βεβαίωση συμμόρφωσης με τον κανονισμό. Ούτε φυσικά μία βεβαίωση στατικής επάρκειας -αν δεχτούμε ότι υπάρχουν τέτοιες. Το πρόβλημα είναι ότι η TUV με τον τρόπο που προωθεί την νέα της υπηρεσία, προσβάλει όλον τον τεχνικό κόσμο. Δεν γίνεται να ζητάς μερίδιο της αγοράς στον τομέα της αποτίμησης, αξιολόγησης, αποκατάστασης και ενίσχυσης των κατασκευών και το μόνο χαρτί που έχεις να δείξεις να είναι μία αίτηση πατέντας. Τύφλα νά 'χει ο υδραυλικός ελκυστήρ δηλαδή. Και τελικά, η μέθοδός σου να αποδεικνύεται αντίγραφο ενός εργαλείου τύπου HAZUS. Υπάρχουν συνάδελφοι που κάνουν σοβαρή δουλειά στους τομείς αυτούς, υπάρχει κανονιστικό πλαίσιο, υπάρχει ευθύνη και δεοντολογία. Κανείς από αυτούς -τους πολύ πετυχημένους στον χώρο τους- δεν διανοήθηκε να γεμίσει σε μία μέρα όλα τα μπλογκ της Ελλάδας με άρθρα - διαφήμιση για κάποια σούπερ - ντούπερ μέθοδο...

Προφανώς είναι μία προσπάθεια αντιγραφής της μεθόδου HAZUS για χρήση σε Ελλάδα και Τουρκία. Καθώς δεν υπάρχει το αναγκαίο GSI υπόβαθρο για την εφαρμογή της HAZUS, αναπτύσσουν μία μέθοδο που δεν απαιτεί στοιχεία από GIS αλλά μπορεί να ταϊστεί με στοιχεία από τον χρήστη. Ωστόσο, χρειάζεται λίγη σοβαρότητα: H HAZUS είναι διαφανής διαδικασία, με δωρεάν λογισμικό, που έχει αναπτυχθεί από την FEMA (Federal Emergency Management Agency). Σκοπός της μεθόδου είναι η εκτίμηση πιθανών οικονομικών ζημιών λόγω φυσικών καταστροφών (του σεισμού συμπεριλαμβανομένου) για θέματα πολιτικής και άμεσης λήψης αποφάσεων. Η EQ-Fast τί είναι; Μία no-name μέθοδος, με μόνη βιβλιογραφική αναφορά την σε άθλια αγγλικά αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας; Που την πιστοποίησε η TUV σε ρόλο FEMA και την πλασάρει ως πασπαρτού διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν; Στον επίσημο ιστότοπό της η TUV γράφει: "Διασφαλίστε ότι το κτήριό σας είναι ασφαλές έναντι σεισμού". Και ακόμη ότι κάνει "Ενόργανη Εκτίμηση Σεισμικής Διακινδύνευσης Κτιρίων"... Αυτά τα πράγματα τα κάνει μόνο ο ΕΚ-8. Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιεί κανείς τέτοιου είδους παραπλάνηση για να επιβληθεί στην αγορά. Πολλώ δε μάλλον, όταν εκμεταλλεύεται το όνομα που έχει ως κορυφαίος οίκος αξιολόγησης/πιστοποίησης. Είναι προφανές ότι το target group τους δεν είναι η υπηρεσία πολιτικής προστασίας, αλλά ο κοσμάκης... Θα τρέχει τώρα ο κοσμάκης, να του κάνουν "διασφάλιση" ότι δεν θα πέσει το σπίτι του... Edit: Βιβλιογραφία στα ελληνικά

Λοιπόν, εκτός από την TUV, μία ακόμη εταιρία έχει το "EQ-Fast". [edit: άκυρον, η άλλη εταιρία το λανσάρει και το προωθεί, η TUV τους πιστοποίησε και το τρέχει στην ελλάδα] Δραστηριοποιούνται στην Τουρκία στην Ελλάδα (το site δεν δουλεύει) και στην Γερμανία. Μόνο που το υποτιθέμενο Γερμανικό site είναι μόνο στα Αγγλικά... Άρα Τουρκία και Ελλάδα. Επίσης, η TUV μόνο στην Ελλάδα έχει αυτή την υπηρεσία. Ολόκληρο google δεν βγάζει τίποτα άλλο. Μετά, αναρωτιέμαι: Εδώ ένα πρόγραμμα στατικών της πλάκας αγοράζεις και έχει από πίσω δύο τόμους βιβλιογραφία... Είναι δυνατόν οι μάγκες να μην έχουν ούτε μία αναφορά; Κι εδώ η αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Όποιος έχει χρόνο διαβάζει και ενημερώνει.

Δες λίγο την εικόνα στο προηγούμενο μήνυμα, έχω σχολιάσει με κόκκινο τα "στάδια". Υποτίθεται ότι παρέχουν νέα υπηρεσία αποτίμησης φορέα, που θα δουλευτεί (απ' ότι καταλαβαίνω) με εξωτερικούς συνεργάτες στους οποίους θα κάνουν σεμινάρια, και που την λανσάρουν -λέει- για ασφαλίσεις, μεσίτες, κ.α. Λένε ότι γίνεται σε 2 ώρες και ότι κοστίζει 2€/m², αλλά μάλλον αυτά ισχύουν μόνο για το microtremor. Λοιπόν, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να μου κάνουν σεμινάριο για να κάνω αποτίμηση. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να φλομώνουμε τον κόσμο με ψέματα περί υψηλής τεχνολογίας για να προωθήσουμε την δουλειά μας. Δεν μπορώ ως μηχανικός να κάνω αποτίμηση και να βασίζομαι σε κρουσιμετρήσεις, λέγοντας μάλιστα στον πελάτη ότι είναι μία φοβερή και τρομερή μη καταστροφική μέθοδος. Δεν με ενδιαφέρουν οι μέθοδοί τους, υπάρχει κανονισμός και μόνο αυτός μπορεί να είναι οδηγός για αποτιμήσεις με σφραγίδα και υπογραφή. Τελικά, δεν με ενδιαφέρει το εμπορικό πλάνο της TUV, οι μέθοδοι διείσδυσης της στην αγορά, οι πρακτικές πωλήσεων που εφαρμόζει. Δεν γίνεται ο καθένας που έχει πέντε φράγκα να χιμάει και να τα ρημάζει όλα για να πάρει μερίδιο της αγοράς.

Δομούνται.

Ούτως ή άλλως, πάντως, οι όροι είναι και πάλι γενικοί και ποιοτικοί: Πχ, δυσκαμψία είναι τόσο το P/δ που εκφράζεται ως "κάτι" επί l³/EJ, όσο και το Κ=Μ/u=1/EJ. δυστένεια το l/EΑ, αλλά και το 1/ΕΑ. και πάει λέγοντας. Στα αγγλικά συνήθως διαχωρίζονται σε stiffness και stiffness factor.

Ναι, αυτό είναι. Όπως έχει αναφερθεί, όλα είναι θέμα κόστους. Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να συμφέρουν οι πάσσαλοι.

Έχει ξανασυζητηθεί στο φόρουμ. Κάνε μία αναζήτηση, υπάρχει σχετικό νήμα.

Αυτή είναι μία μεγάλη συζήτηση στην οποία έχουν αφιερώσει πολλοί χρόνο, μεταξύ αυτών κι ο Τσαμασφύρος. Το ζήτημα είναι ότι με τον όρο δυσκαμψία αποδώσαμε το "stiffness", οπότε θα έπρεπε να πούμε "αξονική, τέμνουσα, καμπτική δυσκαμψία" - "axial, shear, bending stiffness", κάτι που θα ήταν εσφαλμένο, καθώς η λέξη "δυσκαμψία" περιγράφει ήδη την μορφή της παραμόρφωσης. Τελικά, κατά έναν μυστήριο τρόπο συνομολογήθηκε ατύπως ο όρος δυσκαμψία να αποδίδει τόσο το stiffness όσο και το bending stiffness αδιακρίτως. Όταν θέλει κανείς να αναφερθεί συγκεκριμένα σε axial, shear, torsional stiffness χρησιμοποιεί τους όρους δυστένεια, δυστμησία, δυστρεψία.

Δυστμησία είναι η αντίσταση στην γωνιακή παραμόρφωση, ή, η τέμνουσα δύναμη που πρέπει να ασκηθεί για μοναδιαία πλευρική παραμόρφωση, υποθέτοντας βέβαια μηδενικό έργο ροπών ή άπειρη δυσκαμψία. Δυστένεια είναι η αντίσταση στην αξονική παραμόρφωση, ή, το αξονικό φορτίο που απαιτείται να ασκηθεί για μοναδιαία αξονική παραμόρφωση.

Άντε πάλι... Μετά τους πυκνωτές και τα ιόντα ήρθε η ώρα να χτυπήσει η απάτη και την πόρτα των πολιτικών μηχανικών. Μπορεί κανείς να μου εξηγήσει για ποιόν λόγο δεν αναφέρει πουθενά την επιστημονική αρχή στην οποία βασίζεται η υποτιθέμενη μέθοδος; Γιατί η υπηρεσία αυτή δεν παρέχεται σε καμία άλλη χώρα από την TUV; Ας ξεκαθαρίσουμε επί του παρόντος ότι κανονιστικά δεν προβλέπεται κάποια τέτοια μέθοδος αποτίμησης της σεισμικής τρωτότητας των κατασκευών. Και δεν μου έρχεται αυτή την στιγμή στο μυαλό το πως θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, μολονότι φαίνεται πως η όλη φάση βασίζεται σε microtremor... Edit: Το βρήκα: σα δεν ντρεπόμαστε λέω 'γώ!

Στην περίπτωση αυτή υποθέτουμε ότι η δευτερεύουσα είναι αναφορική - παραθετική και ότι η κύρια είναι ελλειπτική πρόταση, όπου λείπει το αντικείμενο, αλλά έχει διασωθεί το επίθετο. πχ: "Ο υπουργός διεμήνυσε προς όλους (τους ομολογιούχους), που κινδυνεύουν" "Ο υπουργός διεμήνυσε προς όλους (τους ομολογιούχους), οι οποίοι κινδυνεύουν" Βλέπουμε ότι εδώ δεν υπάρχει έλξη πτώσεως. Το (ελλείπον) αντικείμενο με το επίθετό του είναι στην αιτιατική, και η αντωνυμία στην ονομαστική. Κάτι τέτοιο όμως στην περίπτωσή μας δεν ισχύει. Η δευτερεύουσα πρόταση στο αρχικό παράδειγμα περιέχει πληροφορία που είναι καθοριστική για την κατανόηση του νοήματος της κύριας πρότασης. Δεν είναι απλώς μία συμπληρωματική πληροφορία για το αντικείμενο. Δεν μπορεί επομένως να θεωρηθεί παραθετική και να διαχωριστεί με κόμμα. Δηλαδή είναι λάθος, δεν βγάζει νόημα το: "Ο υπουργός διεμήνυσε προς όλους (τους ανθρώπους), οι οποίοι κατέχουν ομόλογα" Θα μπορούσε να πει κανείς ότι εδώ η δευτερεύουσα δεν είναι ούτε ονοματική, ούτε παραθετική, αλλά επεξηγηματική. Δεν παίρνει πλέον κόμμα... Η λέξη "όλους" δεν είναι πλέον επίθετο, αλλά αόριστη αντωνυμία: "Ο υπουργός διεμήνυσε προς όλους όσους κατέχουν ομόλογα" όπου κύρια πρόταση είναι "Ο υπουργός διεμήνυσε προς όλους" και δευτερεύουσα επεξηγηματική - αναφορική η "όσοι κατέχουν ομόλογα" Αν όμως θεωρήσουμε ότι έτσι έχουν τα πράγματα, τότε το "όσοι", με βάση τον κανόνας της έλξεως δικαιολογείται να γίνει "όσους". Και τελικά, η δευτερεύουσα είναι ονοματική ή επεξηγηματική; Αυτό εξαρτάται από τον αν θα θεωρήσουμε το "όλοι" επίθετο ή αόριστη αντωνυμία. Η γνώμη μου βέβαια είναι ότι είναι επίθετο: Το όλοι προστίθεται στην πρόταση "Ο υπουργός διεμήνυσε προς όσους κατέχουν ομόλογα" για να προσδιορίσει το "όσους". Δεν είναι αναγκαίο για την σύνταξη, και επομένως είναι επίθετο και όχι αντωνυμία. Επιστρέφουμε λοιπόν στην αρχή: Έχουμε μία δευτερεύουσα αναφορική - ονοματική πρόταση, η οποία λειτουργεί ως αντικείμενο στην κύρια, της οποίας το υποκείμενο "όσοι" έλκεται από την πρόθεση "προς" της κύριας και συντάσσεται στην αιτιατική, παρασέρνοντας μαζί και το επίθετο "όλοι": "Ο υπουργός διεμήνυσε προς όλους όσους κατέχουν ομόλογα"

Αγαπητέ και σεβαστέ συνάδελφε, Αν και έχω υπόψη μου την παραπάνω ερμηνεία (που βασίζεται στην θέση που κατέχει η αναφορική αντωνυμία στην δευτερεύουσα πρόταση), έχω ωστόσο την εξής ένσταση: Έστω ότι κάνουμε διάκριση και λέμε ότι ο κανόνας της έλξης δεν εφαρμόζεται όταν η αντωνυμία είναι υποκείμενο. Τότε, για ποιον λόγο το επίθετο της αντωνυμίας να παραμείνει στην αιτιατική; Ιδού το συντακτικό: Ο υπουργός διεμήνυσε προς -> κύρια πρόταση ------- όλοι όσοι κατέχουν ομόλογα -> δευτερεύουσα Στην κύρια: "ο υπουργός" :υποκείμενο "διεμήνυσε" : ρήμα "προς" : πρόθεση δηλωτική της κατεύθυνσης της ενέργειας ως αντικείμενο της κύριας πρότασης χρησιμεύει η ονοματική-αναφορική δευτερεύουσα. Στην δευτερεύουσα: "όσοι" : υποκείμενο (αναφορική αντωνυμία) "κατέχουν" : ρήμα "ομόλογα" : αντικείμενο "όλοι" : επίθετο που χαρακτηρίζει το υποκείμενο. Είναι σαφές ότι ο κανόνας της έλξεως θα εφαρμοστεί στο υποκείμενο της αναφορικής, δηλαδή στο "όσοι". Αν δεν εφαρμοστεί ο κανόνας της έλξεως, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να βρίσκεται το επίθετο "όλοι" στην αιτιατική. Τέλος, όταν απουσιάζει το επίθετο, γιατί εφαρμόζουμε πάντα τον κανόνα της έλξεως; Δεν λέμε ποτέ "Ο υπουργός διεμήνυσε προς όσοι κατέχουν ομόλογα", άσχετα που το όσοι παραμένει υποκείμενο της αναφορικής...

Ο υπουργός διεμήνυσε προς όλους όσοι κατέχουν ομόλογα... Κάποιοι "ακριβολόγοι" της νεοελληνικής θέλουν την αντωνυμία "όσοι" στην ονομαστική, ως υποκείμενο της αναφορικής πρότασης. Θεωρούν δηλαδή ότι το "όλους" (σε πτώση αιτιατική) είναι το αντικείμενο της κύριας πρότασης. Παραγνωρίζουν τον κανόνα της έλξης του αναφορικού, σύμφωνα με τον οποίο το υποκείμενο της αναφορικής πρότασης έλκεται ως προς την πτώση από το αντικείμενο -της κύριας πρότασης- στο οποίο αναφέρεται. Λέμε: ...προς όσους κατέχουν..., ...προς εκείνους που κατέχουν... Παραγνωρίζουν ακόμη ότι το "όλους" είναι επίθετο (όλος-όλη-όλο) της αναφορικής αντωνυμίας "όσους" και επομένως δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο του ρήματος "διεμήνυσε". Αντιθέτως, αντικείμενο παραμένει ολόκληρη η αναφορική -δευτερεύουσα- πρόταση. Τέλος, παραγνωρίζουν το ότι τα επίθετα λαμβάνουν πάντα την πτώση αυτού στο οποίο αναφέρονται. Αν η αναφορική αντωνυμία έμπαινε στην ονομαστική, και το επίθετο θα έπρεπε να κάνει το ίδιο: "... προς όλοι όσοι..." Ορθή επομένως είναι η χρήση της αιτιατικής: Ο υπουργός διεμήνυσε προς όλους όσους κατέχουν ομόλογα...

Καλή ιδέα Didonis! Γιάννη, αυτό έγραψα: Δεν είναι κατάλληλο εργαλείο. Όπως δεν κόβεις ψωμί με νυστέρι, δεν ράβεις κοστούμι με σακοράφα, δεν φτιάχνεις οδοντιατρικό αμάλγαμα σε μπετονιέρα. Στον χώρο των μηχανικών που ασχολούνται με την αναστήλωση υπάρχει εμπειρία στην χρήση υπολογιστικών μεθόδων κατάλληλων για μνημεία, και ήδη έδωσα κάποια στοιχεία που αφορούν σε τόξα και θολωτές εν γένει κατασκευές. Αν το εννοείς όπως το γράφεις, σαφώς και δεν ισχύει.

Τα πεπερασμένα στοιχεία σαφέστατα και δεν είναι κατάλληλο εργαλείο προσομοίωσης, καθόσον έχουμε υλικό μη συνεχές, με μηδενική εφελκυστική αντοχή, με δυσκαμψία σταδίου ΙΙ, για το οποίο κανείς κανονισμός δεν μας πληροφορεί ποιές είναι οι παραδοχές για το ισοδύναμο ελαστικό μοντέλο, αν υπάρχει τέτοιο. Αντιθέτως, οι φορείς αυτοί αντιμετωπίζονται ως προς τα ζητήματα ασφαλείας με την παλαιότατη, πλην όμως άκρως κατάλληλη, μέθοδο της γραμμής των ωθήσεων. Αρκετές προσομοιώσεις τέτοιων φορέων έχουν γίνει με πεπερασμένα και έχουν δημοσιευτεί... Μιλάμε για άκρως τραγελαφικές καταστάσεις. Δεν γίνεται να έχεις λίθινο τόξο που αναλαμβάνει ροπή σαν να ήταν ωπλισμένη κυρτή δοκός. Όσο για τα περί κανονισμών, δεν πειράζει το να αναλυθεί βάσει των σύγχρονων κανονισμών. Απλά, είναι αδύνατον να αναλυθεί βάσει των σύγχρονων κανονισμών. Δεν προβλέπονται από τους σύγχρονους κανονισμούς αυτές οι κατασκευές, δεν υπάρχουν. Δεν υφίστανται στους κανονισμούς παραδοχές προσομοίωσης, τεχνικές ελέγχου, κριτήρια αστοχίας και σχεδιασμού. Δεν υφίστανται παραδοχές και κλάσσεις υλικών. Είναι ανόητο να υποστηρίζει κάποιος ότι χρησιμοποιεί κάποιον κανονισμό για να σχεδιάσει μία επέμβαση σε φορέα που δεν καλύπτεται από τον εν λόγω κανονισμό.

Η πολλή βιβλιογραφία βλάπτει. Ειδικά όταν προτείνει πεπερασμένα και ΕΚ-6 σε πέτρινα γεφύρια. Τα βασικά για το στατικό μέρος του προβλήματος είναι εδώ: http://users.ntua.gr.../stI_grafst.pdf http://www.csarmento...0%20_Huerta.pdf Με το δυναμικό μέρος του προβλήματος δεν είναι εύκολο να ασχοληθεί κανείς. Τα προβλήματα προσομοίωσης είναι τεράστια και μεγαλώνουν όσο μεγαλώνει το άνοιγμα. Τέλος, αφού το γεφύρι δεν έχει αστοχίες αλλά μόνο βλάβες λόγω φθοράς, θέλει πολύ προσοχή το τι θα κάνει κανείς με τα αποτελέσματα της όποιας ανάλυσης. Γενικά η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων είναι συντηρητική: Άρση των φθορών και επιβεβαίωση ότι φθορές δεν έχουν επιφέρει συνολική υποβάθμιση του φορέα. Έντιτ: Κι εδώ μία ιδέα για το πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα πεπερασμένα στοιχεία με την λογική της γραμμής ωθήσεων. Αλλά, προσοχή, το πρόβλημα δεν είναι η ανάλυση, είναι η γέφυρα!