CivilKald

Είσαι σίγουρη?!? Οι παροχές λοιπόν εκροής(αφού μας πεις και τη σωστή διατομή...) και εισροής είναι σταθερές,σωστά? Η αντλία δουλεύει μόνιμα?

Δε μίλησε κανείς για απώλειες... Και προφανώς παίζει ρόλο ο όγκος!! Το ύψος από αυτόν προκύπτει(ανηγμένος όγκος)!!

Διαφωνώ,διότι αυτό που λες δε λαμβάνει υπόψιν την αποθηκευτικότητα (όγκος δεξαμενής). Το αν θα υπερχειλίσει ή όχι εξαρτάται από τις χρονοσειρές των παροχών και τον όγκο της δεξαμενής... Βάσει αυτών που λες όλες οι δεξαμενές των υδραγωγείων θα υπερχείλιζαν(ή θα πιο σπάνια θα στέρευαν),καθ'ότι ποτέ δεν είναι ίσες οι εισροές(σταθερές-υδροληψία) με τις εκροές(κυμαινόμαινες-ζήτηση)... Βασικά θα διευκόλυνε η Newbie_F να μας πει για τις παροχές εκροής-εισροής... Αυτό που λες gp1968 ισχύει μόνο αν οι παροχές είναι σταθερές και έχουν και σταθερή σχέση μεταξύ τους(δλδ εκροές πάντα μεγαλύτερες ή πάντα μικρότερες)

Α τώρα μάλιστα! Αυτό είναι απλό πρόβλημα ισοζυγίου(τέτοια συναντάμε στη διαστασιολόγηση δεξαμενών υδραγωγείου ,αλλά και ταμιευτήρων-μοντέλο Ripll)... Φτιάχνεις τις αθροιστικές(%) καμπύλες εισροής και εκροής σε ένα διάγραμμα παροχής-χρόνου. Αφαιρείς τις τεταγμένες της Σ-εισροών από τη Σ-εκροών. Βρίσκεις το max και το min των διαφορών αυτών τα αφαιρείς(τα διαιρείς και με εκατό). Το νούμερο αυτό αποτελεί το συντελεστή με τον οποίο πολλαπλασιάζεις τον όγκο που εισρέει στη δεξαμενή και σου δίνει τον απαιτούμενο όγκο της δεξαμενής(ρυθμιστικός όγκος). Για το δικό σου πρόβλημα συγκρίνεις το ρυθμιστικό αυτό όγκο με τον όγκο της δεξαμενής σου.Αν είναι μικρότερος υπερχειλίζει αν είναι μεγαλύτερος στερεύει. Edit: Συνειδητοποίησα ότι ίσως θα μπορούσες απλώς να συγκρίνεις τις ΑΠΛΕΣ καμπύλες(δλδ τα εμβαδά τους=όγκος για δεδομένη διάρκεια)...

Μάλλον δε διατυπώνεις το προβλημά σου σωστά... Αν τροφοδοτείται μόνο δε μπορεί να στερέψει(!),αλλά μόνο να υπερχειλίσει! Άρα θες να υπολογίσεις μόνο τη ταχύτητα ανόδου της στάθμης(και άρα το χρόνο υπερχείλισης). Γίνε πιο συγκεκριμένος.

Η δεξαμενή έχει μόνο εισροές???(δεν αναφέρεις κάτι για αγωγό εξόδου η γενικά εκροή..)

Ανεύθυνο και ανιστόρητο αυτό που είπες,καθώς δίχνει ότι δε γνωρίζεις τη (προβληματική συνήθως) σχέση τεχνικής πρότασης-πολιτικής βούλησης... Τουλάχιστον οι Μηχανικοί θα έπρεπε να έχουν πιο ρεαλιστική (ιστορικά) αντίληψη σε αυτό το ζήτημα..

@tsak1 Πρέπει να πω πάντως ότι οι σημειώσεις που παρέπεμψες είναι η πιο εφηρμοσμένη και πρακτική εκδοχή μαθήματος Υδραυλικής στο ΕΜΠ. Πραγματικά "κλειδώνει" τις γνώσεις και την αντίληψη που χρειάζεται τελικά στα πρακτικά προβλήματα υδραυλικής που θα συναντήσει κανείς ως μηχανικός.Προσωπικά "καταστάλαξα" μέσα από αυτές(και το live μάθημα προφανώς...Κουτσογιάννης ftw!)

Το γνωρίζω...δε ξέρω όμως πως να κάνω απανωτό "quote" στο ίδιο "edit"...(το κάνω με-χρονοβόρο-copy-cut-paste)

Οκ,..πάσο(και μάλιστα φοιτητικό)

Το διάγραμμα Moody δεν αγνοεί τη τραχύτητα.Είναι μάλιστα της ίδιας ακρίβειας με τη Colebrook-White(ίσως με 2% απόκλιση). Η τραχύτητα(ως ισοδύναμη ks/D)"εκπροσωπείται" στο διάγραμμα από τις παράλληλες καμπύλες που φθίνουν προς τα αριστερά...

"Συνοπτική"?!Καλά εσύ του δωσες όλες τις διαδικτυακές διαφάνειες του μαθήματος "Αστικά Υδραυλικά έργα" του 6ου εξαμήνου του ΕΜΠ...και μάλιστα και στα Αγγλικά Σύμφωνα λοιπόν με τις παραπάνω σημειώσεις η τραχύτητα στους 3 βασικούς τύπους άμεσης επίλυσης(f,Q,D) Swamee-Jain(αντί της Colebrook-White με τις επαναληπτικές μεθόδους...) λαμβάνεται για συνήθη υδρευτικά έργα(με χρόνο ζωής περί τα 25 έτη) ε=1mm (ώστε το ε* να προείπτει 20 αδιάστατο). Στη τιμή αυτή περιλαμβάνονται προφανώς η πρόβλεψη γήρανσης του αγωγού αλλά και οι τοπικές απώλεις των τεμάχων ευθυγραμμίας(όπου δεν υπολογίζονται ξεχωριστά για μεγάλα μήκη).

Πρόσφατα επισκέφθηκα τη Σέριφο ως παραθεριστής και κινούμενος από το Λιβάδι προς τη παραλία "Ψιλή Άμμο" παρατήρησα στη διαδρομή την ύπαρξη φράγματος(βαρύτητας?). Kατάφερα να δώ μόνο τα κατάντη από το αυτοκίνητο και όχι το ταμιευτήρα,μένοντας με την απορία αν είναι γεμάτος... Γι'αυτή τη "λιμνοδεξαμενή" μιλάμε? @ gvarth μιας και,όπως δηλώνεις,πρέπει να γνωρίζεις πιο διεξοδικά τη Σέριφο,ξέρεις κάτι για αυτό το φράγμα? Νομίζω έχει ενδιαφέρον μιας και προσωπικά δε περίμενα να δω ποτέ υδραυλικό έργο τέτοιας κλίμακας(φράγμα) στις Κυκλάδες και δη στην-εκ πρώτης όψεως-εντελώς ξηρή και πετρώδη Σέριφο(αν και τα φράγματα εξορισμού λειτουργούν ως ρυθμιστές του υδατικού ισοζυγίου,γεγονός που θεωρητικά τα καθιστά εξαιρετικά χρήσιμα σε τέτοιες περιοχές...) Ψάχνοντας στο internet κατατοπίστηκα αρκετά(και έπειτα(!) παρατήρησα το link του dratsiox από τη Καθημερινή...). Τελικά το φράγμα που είδα είναι αυτό που συζητάμε(Φράγμα Στενού). Παρά το ξηρό κλίμα της Σερίφου(από τα πλέον ξηρά των Κυκλαδων) οι κορυφές της διατρέχονται από αρκετά ρυάκια και χειμάρους... Πάντως εντύπωση προκαλεί η δήλωση του διευθυντή Υδάτων: «Ο λόγος είναι ότι δεν χρειάζεται. Ηταν ένα τεράστιο αρδευτικό έργο σε ένα νησί με λίγους κατοίκους και ακόμα λιγότερους αγρότες. Η μεταφορά νερού στη Σίφνο, επίσης, θα ήταν οικονομικά ασύμφορη». Πράγματι στη Χώρα το χειμώνα κατοικούν 10 άτομα! Η ξηρή και πετρώδης φύση του εδάφους δε προσφέρεται για αξιόλογη αγροτική δραστηριότητα εκτός από μικρές κοιλάδες, στις οποίες καλλιεργούνται λίγα οπορωφόρα, εσπεριδοειδή, ελαιόδεντρα, κηπευτικά και αμπέλια. Επίσης στις πλαγιές των βουνών υπάρχουν φραγκοσυκιές, ρίγανη, θυμάρι και άλλα βότανα. Προίόντα με λίγες ως ελάχιστες απαιτήσεις σε νερό... Προφανώς εκτός από την έλλειψη μελέτης εγκαταστάσεων επεξεργασίας και δικτύου διανομής,λησμονήθηκε και η Μελέτη Σκοπιμότητας! Εντέχνως το υπαινίζεται και ο διευθυντής υδάτων:"Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν όταν τα κριτήρια τέτοιων έργων δεν είναι αμιγώς επιστημονικά".

Πιθανότατα ισχύει το ίδιο που ισχύει και για τους Ναυπηγούς-Μηχανολόγους Μηχανικούς του ΕΜΠ(όλα τα δικαιώματα του Μηχανολόγου Μηχανικού συν προφανώς αυτά του Ναυπηγού). Το Τμήμα ΑΕΙ που παρέχει τίτλους Αεροναυπηγού Μηχανολόγου Μηχανικού είναι η πολυτεχνική σχολή της Πάτρας,όπου είναι και το μοναδικό επίσημα αναγνωρισμένο τμήμα αεροναυπηγικής στην Ελλάδα. Άλλωστε στη Πάτρα δεν υπάρχει αμιγής σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών(όπως στο ΕΜΠ και το ΑΠΘ). Οι μεταγραφόμενοι από το τμήμα αυτό στο ΕΜΠ εισέρχονται στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ. Η παραπάνω παροχή διπλών επαγγελματικών δικαιωμάτων δεν είναι αμοιβαία(δλδ οι Μηχ.Μηχ σίγουρα δεν έχουν δικαιώματα Ναυπηγού). Το γεγονός ότι το Τμήμα των Αεροναυπηγών της Πάτρας είναι το μόνο αναγνωρισμένο στην Ελλάδα,λογικά σημαίνει ότι αυτό των Μηχ.Μηχ, δεν έχει τέτοια αναγνώριση. Πρέπει να ξέρεις ότι οι κατευθύνσεις των σχολών μας (καλώς ή κακώς) είναι "αδιάφορες" ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα,δλδ το δίπλωμα είναι ενιαίο για όλους(π.χ. εσύ ως δομοστατικός έχεις τα ίδια δικαιώματα με το συγκοινωνιολόγο ή τον υδραυλικό). Το μεταπτυχιακό δίπλωμα (καλώς ή κακώς) δε προσδίδει επιπλέον επαγγελματικά δικαίωματα σε απόφοιτους ελληνικών ΑΕΙ... Εν κατακλείδει, επίσημη αναγνώριση τίτλου Αεροναυηγού παρέχεται μόνο από την ομώνυμη πολυτεχνική σχολή της Πάτρας. Οι Αεροναυπηγοί Μηχανολόγοι Μηχανικοί έχουν και τα δικαίματα του Μηχανολόγου Μηχανικού,ενώ το αντίστροφο δεν ισχύει (νομοτυπικά τουλάχιστον).

Όχι, εε? Πάντως δε θεωρώ τον ευατό μου υπερβολικό: οι απαιτήσεις μου περιορίζονται στα ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΑ στοιχεία της διατομής ... Άλλωστε το AutoCAD είναι η απόλυτη εφαρμογή της Ευκλείδιας Γεωμετρίας.Με τις κατάλληλες γνώσεις προγραμματισμού και της συμβατής γλώσσας,πιστεύω είναι εφικτές τέτοιες εφαρμογές(ίσως όχι για μένα...)

@AlexPap "Συμπάχων" ε? Σε ευχαριστώ θερμά. Δε θα το έβρισκα μέσα στα εκατοντάδες posts! Απλώς δεν έκανα region στο object... Aπό σήμερα δε θα χρειαστεί ποτέ(?) ξανά να υπολογίσω ροπές αδρανείας με το χέρι!!! Θα'ταν πολύ άπληστο να θέλω να υπάρχει μακροεντολή για σχεδιασμό κεντροβαρικών αξόνων και πυρήνα τυχούσας διατομής?

Συνάδελφοι τα φώτα σας, Ανακάλυψα πριν καιρό το Region/Mass Properties. Εφαρμόζοντάς το σε 3D objects μου ανοίγει ένα text window με όγκο,κέντρο βάρους,ροπές και γινόμενα αδρανείας και ως προς τους 3 άξονες του αντικειμένου που σχεδίασα! Εφαρμόζοντας το σε 2D object(π.χ. θέλω τις ροπές αδρανείας/επιφάνειας μιας διατομής) δεν αποδίδει. Υπάρχει λοιπόν στο AutoCAD η δυνατότητα αυτή?

@John_John Ευχαριστώ.Την έκανε τη δουλειά.Το VLOOKUP δε το έψαξα ακόμα...

Έχω 2 στήλες. Στη πρώτη έχω ένα εύρος τιμών(π.χ. 25-90) και στη δεύτερη τις αντίστοιχες τιμές που παίρνω μέσω μιας συνάρτησης. Θέλω να βρώ τη μέγιστη τιμή της δεύτερης στήλης.Οκ,χρησιμοποιώ τη συνάρτηση max("2ης στήλης"). Όμως θέλω να βρώ και τη τιμή της ΠΡΏΤΗΣ για την οποία έχω αυτή τη μέγιστη. Γνωρίζει κάποιος συγκεκριμένη function για αυτή τη διαδικασία,ή κάποιο πρακτικό tip?

Ας σημειωθεί ότι εν γέννει μορφή ΑΠΕ θεωρείται(αν και δε γνωρίζω για πόσο ακόμα...) η υδραυλική ενέργεια(υδροηλεκτρικά φράγματα,μικρά υδροηλεκτρικά έργα),διότι είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ τρόπος αποθήκευσης (σημαντικής ποσότητας) ενέργειας στη φύση. Κατ'εξοχήν στη μελέτη και κατασκευή ή εγατάσταση τέτοιων έργων εμπλέκονται,"ενεργειακά",άμεσα οι πολ.μηχανικοί ως Υδραυλικοί(εξαγωγή και επεξεργασία υδρολογικών δεδομένων σχεδιασμού,υδραυλικές κατασκευές και υπολογισμοί). Προφανώς η συνεργασία με Μηχανολόγο-Ηλεκτρολόγο είναι αναπόφευκτη όσον αφορά την εκμετάλλευση του υδραυλικού φορτίου (στράβιλοι,η/μ εξοπλισμός,αυτοματισμοί χειρισμού κλπ). Άλλωστε σε όλα τα μεγάλης κλίμακας έργα εκμετάλλευσης ΑΠΕ απαιτείται team μηχανικών(και όχι μόνο) από διαφορετικές ειδικότητες.

Αναφορικά με τον υπολογισμό ωθήσεων γαίων οι προτάσεις των περισσότερων κανονισμών(συμπεριλαμβανομένου του Ευροκώδικα 7) βασίζονται στην υβριδική μέθοδο της λογαριθμικής σπείρας(συνδυασμός μεθόδου οριακής/πλαστικής ισορροπίας και εντατικού πεδίου). Ενδεικτικά για πλήρως στραγγισμένες συνθήκες η επιφάνεια ολίσθησης του δοκιμαστικού πρίσματος "κοντά" στο τοίχο περιγράφεται από την εξίσωση(ενεργ-παθητ) λογαριθμικής σπείρας της μορφής:

Συγχωρέστε με, λάθος μου...Ο τύπος του Gauss είναι 1/2*(Σ(χi*yi+1)-Σ(χi+1*yi)) Προσοχή θέλει ώστε τα χi,yi να είναι πιστά στο σύστημα συντεταγμένων που έχει οριστεί για το πολύγωνο (προφανώς παίζει και αρνητικό πρόσημο).Τα γινόμενα του τύπου χi*yi+1 και χi+1*yi γίνονται πολ/ζοντας χιαστί τα κελιά των στηλών χi και yi.

Προγραμματίζεται εύκολα στο excel,φτιάχνοντας ένα πίνακα με στήλες για Χi,Yi,Xi+1*Yi, Xi*Υi+1 και αντικατάσταση στον αναλυτικό τύπο για το εμβαδό Σ(Χi*Υi+1)+Σ(Χi+1*Υi) όπου Χi,Yi: συντεταγμένες πολυγώνου.

Ουσιαστικά δεν οφείλεται στη γεωμετρική κλίση της μηκοτομής αυτής καθ'αυτής. Η ύπαρξη (φυσσαλιδών) αέρα οφείλεται-εν γέννει-στο φαινόμενο της σπηλαίωσης,δηλαδή ανάπτυξη υποπιέσεων(NPSH<0) στο δίκτυο(πίεση αγωγού μικρότερη της τάσης ατμών νερού). Τέτοιες θέσεις είναι κοντά στις τομές γραμμής εδάφους με πιεζομετρική γραμμή(για p/γ<-7m). Ποιά ήταν η αιτία του προβλήματος αν όχι η παραπάνω,θεμελιώδης; Και μια επιπλέον ερώτηση: Η τοποθέτηση αεραεξαγωγών δεν αναιρεί την υπο πίεση λειτουργία του αγωγού εξισσώνοντας τη πίεση,στο σημείο τοποθέτησης, με την ατμοσφαιρική; Ποιός ακριβώς είναι ο μηχανισμός της τεχνικής αυτής;

Συμφωνώ με topografina και προσθέτω ότι στο AutoCAD αφού σχεδιάσεις με ακρίβεια τις διατομές σου,με την εντολή area υπολογίζεις αυτόματα το εμβαδό τους. Στη τεχνική έκθεση για τη τεκμηρίωση των εμβαδων χρησιμοποίειται η γενικευμένη σχέση του Gauss για πολύγωνα(χρειάζονται μόνο οι συντεταγμένες των κορυφών της διατομής). Προγραμματίζεται εύκολα στο excel,φτιάχνοντας ένα πίνακα με στήλες για Χi,Yi,Xi+1*Yi, Xi*Υi+1 και αντικατάσταση στον αναλυτικό τύπο για το εμβαδό Σ(Χi*Υi+1)+Σ(Χi+1*Υi)