Θα ήθελα να κάνω και γω μια ερώτηση συνάδελφοι.
Ένα οικόπεδο ήταν στην κοινή ιδιοκτησία της μητέρας μου και της θείας μου.
Το έτος 2006 οι δύο παραπάνω αδερφές προέβησαν σε σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας κατ’έκταση – νόμου 3741/1929 και Ν.Δ. 1024/1971. Το οικόπεδο, είναι μια λωρίδα γης όπου δεξιά και αριστερά συνορεύει με άλλα οικόπεδα ενώ στην πάνω πλευρά του έχει δημόσιο δρόμο και στην κάτω πλευρά του φτάνει σε παραλία. Στην μητέρα μου δόθηκε το κομμάτι προς την παραλία.
Εν συνεχεία το κομμάτι της μητέρας μου πέρασε σε μένα με γονική παροχή και εγώ προχώρησα στο να το οικοδομήσω.
Στην αρχή (κατά την ανεγερση της οικοδομής, την ολοκλήρωση και για κάποιο καιρο μετά) η πρόσβαση γινόταν από το κομμάτι της θείας μου.
Ωστόσο, στην συνέχεια, και λόγω κάποιων οικογενειακών διενέξεων, μου κλείστηκε η δίοδος από τον δημόσιο δρόμο και η μόνη πρόσβαση πλέον είναι από την παραλία.
Επειδή δεν υπάρχει διάθεση συνενοήσεως από την άλλη πλευρά, και επειδή δεν θα ήθελα να εμπλακώ σε δικαστική διαμάχη, θα ήθελα να μάθω ποια είναι η άποψη σας επί του θέματος.
Να διευκρινήσω ότι:
1. Το κομμάτι της θείας μου δεν έχει κάποιο κτίσμα μέσα
2. Ο δρόμος που θεωρητικά θα μπορούσα να παραχωρήσω από την πλευρά μου προς την θάλασσα δεν θα μπορούσε να έχει πλάτος μεγαλύτερο του – περίπου - 1.5 μέτρο λόγω της υπάρχουσας οικοδομής (το αναφέρω για την περίπτωση που θα θεωρήσετε οτι αντιστοίχως θα πρέπει να παραχωρήσω κάτι)
3. Εγώ θεωρώ ότι θα πρέπει να φτάνω στην κατοικία μου με αυτοκίνητο – χώρια της ευκολίας και της πρακτικότητας – πρωτίστως για θέματα ασφαλείας (ασθενοφόρο/πυροσβεστικο κλπ)
Όποιαδήποτε συμβουλή θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη
Ευχαριστώ
