Pavlos33

sissysalΟι λοιπές παραβάσεις γιατί σου βγήκαν τόσο μεγάλο ποσό; Για τσέκαρε μήπως έχεις βάλει παραπάνω από οτι χρειάζεται.

Θεωρώ ότι για παραβάσεις αναλυτικού (λοιπές παραβάσεις) δεν θα ζητηθεί Μ.Σ.Ε. Σε τι θα μπορούν να επιδράσουν στη στατική επάρκεια κατασκευές όπως η πέργκολα και η διαμόρφωση εδάφους; Μην τρελαθούμε στο τέλος με όσα μας έχουν φορτώσει. Η αποθήκη που αναφέρεις δεν υπολογίζεται με αναλυτικό, αλλά με κατηγορία 3 αν πληροί τις προυποθέσεις ή με γενικές διατάξεις υπολογισμού.

πατάς χρήση πλήρους επεξεργαστή κειμένου και επιλέγεις το screen shot που έχεις κάνει και το επισυνάπτεις.

Ο υπολογισμός της αυθαιρεσίας με αναλυτικό όπως είπε ο Θοδωρής παραπάνω θεωρώ ότι είναι η σωστή αντιμετώπιση.

1--Συστημικό σφάλμα. Επίλεξε τεχνική έκθεση και μετά ανέβασε σημείωμα ότι δεν απαιτείται. 2--Αυτή την ανάθεση εννοεί.

sissysalΑνέβασε ένα screen shot από την αρχική σελίδα υπολογισμού προστίμου να έχουμε μια εικόνα του ερωτήματός σου γιατί έτσι δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι μπορεί να έχει συμβεί.

Ακριβώς.

Αν βάλεις τη συμφωνηθείσα αμοιβή και την ημερομηνία αυτοψίας, όπως στο ν. 4178 δεν προχωράει σε οριστική για έκδοση βεβαίωσης;

Αφού έχεις οριστική δήλωση βάσει του Ν. 4178, απλώς εκδίδεις βεβαίωση βάσει του ν. 4495 και αναφέρεις τον α/α και τον ηλεκτρονικό κωδικό της δήλωσης η οποία στοιχειοθετεί τη νομιμότητα του ακινήτου. Δεν έχεις καμία υποχρέωση να αναγράψεις κάτι άλλο. Η αναγραφή περί υποχρέωσης Μ.Σ.Ε θα ίσχυε στην περίπτωσή σου εφόσον η δήλωση μεταφέρονταν στο ν. 4495 οπότε όφειλε να προσαρμοστεί στις διατάξεις του.

Δεν θα εισάγεις την επιφάνεια στο κελί με τους βοηθητικούς χώρους, αφού στο Νόμο έχουμε συγκεκριμένες περιπτώσεις (υπόγεια, πατάρια κλπ) που λαμβάνουν μειωτικό 0,30 ή 0,50. Η δική σου περίπτωση θα καταχωρηθεί στους Κ.Χ. , αλλά στην Τ.Ε θα αναφέρεις ότι πρόκειται για χώρο βοηθητικής χρήσης. Επιπλέον, έχεις και υπέρβαση ύψους. Η δεξαμενή με αναλυτικό προυπολογισμό ή αν δεν έχει ο πίνακας αντίστοιχη δαπάνη, με τιμή αγοράς.

Δεν σου δίνει μειωτικό για τέτοιο χώρο αν αυτό εννοείς; Στην τεχνική έκθεση θα γράψεις ότι ο χώρος έχει βοηθητική χρήση.

Δες μήπως οι συντελεστές υπερβάσεων πολλαπλασιαστικά ξεπερνούν την τιμή 2, οπότε το πρόγραμμα εφαρμόζει το νόμο και αφήνει μόνο το συντελεστή 2.

Ελένη, αυτό είχε αναφερθεί στην εγκ. 4 του ν. 4178. Για σιγουριά αναμένεις την πρώτη εγκύκλιο, μήπως και αναφέρει κάτι σχετικό. Πάντως, αν είσαι σίγουρη για την παλαιότητα, τόσο από άποψης μορφολογικών στοιχείων του κτιρίου, όσο και από τις ενδείξεις που έχεις, μπορείς να πεις στους ιδιοκτήτες να κάνουν μια τροποποίηση του Ε9 με τα σωστά τετραγωνικά και τη σωστή παλαιότητα και έτσι να έχεις αποδεικτικο στοιχείο. Ένα κτίριο για να υπάρχει σήμερα και να είναι λειτουργικό, είναι βέβαιο ότι σε αυτό θα έχουν γίνει επισκευές και μικροεργασίες. Αυτές συνήθως τις υπάγεις με μια λοιπή παράβαση, προκειμένου να βάλεις στο σύστημα αυθαιρέτων το ακίνητο και έτσι αυτό να αποκτήσει νομιμοποιητικά στοιχεία και σχέδια για κάθε ζήτηση.

Πολύ σωστά. Υπήρχε χρόνος περί του ενός έτους για διαβούλευση σκέψη και συγγραφή ενός καλού νόμου. Η υποχρέωση βεβαίωση στις αποδοχές και στην μεταγραφή της κατακυρωτικής έκθεσης σε πλειστηριασμούς ήταν το πρώτο που αφαιρέθηκε. Η ΜΣΕ παραμένει. Βεβαίως υπάρχει και πάλι χρόνος με τροποποίηση του νόμου να ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Θέληση να υπάρχει από το Υπουργείο και όλα γίνονται. Οπότε συνάδελφοι, ότι και να ρωτήσετε θα παίρνετε την ίδια απάντηση στο φόρουμ. Κανείς δεν μπορεί να σας πει με βεβαιότητα κάτι παραπάνω από αυτό που διαβάζετε.

Αφού μιλάμε για αυθαίρετη κατασκευή εκτός εγκεκριμένου περιγράμματος κάλυψης θα χρεωθεί και Υ.Κ.

Kαλημέρα Δημήτρη. Εκτός αν το Δημόσιο μετά με νόμο λαμβάνει κάποιο τίμημα για τις μεταβιβάσεις κάτι δηλαδή σαν φόρος υπέρ του και έτσι ξεμπλέξουν.

Άν έχει κατασκευαστεί με άδεια, η αυθαίρετη επιφάνεια που παραβιάζει την υποχρεωτική πλάγια απόσταση θα επιβαρυνθεί και με την παράβαση της Δ.

Ενδιαφέρει το θέμα της αποζημίωσης διότι μιλάμε για στέρηση της ιδιοκτησίας και ενδεχομένως, αφού έχουν κάνει το λάθος (σκοπίμως ή μη) να μην έχουν μεριμνήσει για κωδικό στον προυπολογισμό είναι σαν να "φλερτάρουν" με την αντισυνταγματικότητα της διάταξης. Επιπλέον θα πρέπει να αποδειχθεί ποια είναι αυτή η "δημόσια ωφέλεια' που επιβάλλει τη στέρηση της ιδιοκτησίας κατόπιν αποζημίωσης. Στο πρακτικό θέμα που κάποιοι θα βρεθούν συνιδιοκτήτες με το Δημόσιο, θα είναι ακόμη χειρότερα ίσως από το να είχαν ιδιώτες με ποσοστά. Ενδεχομένως αν ξεπεραστεί το θέμα αποζημίωσης ίσως στο μέλλον το δημόσιο να επιθυμεί να εξαγοραστούν τα ποσοστά του προκειμένου το ακίνητο να μπορεί να μεταβιβαστεί. Το σίγουρο πάντως είναι ότι μιας τέτοιας μορφής συνιδιοκτησίας σε ένα ακίνητο, απομειώνει την αγοραία αξία του και δυσχεραίνει την πώλησή του.

Τα "αγνώστου ιδιοκτήτη" ακίνητα, μετά την 13/11/2017 περνούν στην κυριότητα του Ελ. Δημοσίου και δημιουργείται αμάχητο -υπέρ αυτού-τεκμήριο σύμφωνα με το έγγραφο. Τα ακίνητα αυτά δεν αποζημιώνονται και αυτοδίκαια περνούν στην κυριότητα του Δημοσίου; Με βάση το Σύνταγμα στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει η προστασία της ιδιοκτησίας και ότι κανείς δεν χάνει την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για λόγους δημοσίας ωφέλειας κατόπιν αποζημίωσης;

Καλώς ήρθες στο πρόβλημα Αυτά μας απασχολούν και άκρη δεν βγαίνει γι αυτό βλέπεις και αυτό διάστημα αποφεύγουμε δηλώσεις με την ελπίδα η πρώτη εγκύκλιος και η αναμενόμενη απόφαση για τις Μ.Σ.Ε να δώσουν απαντήσεις. Πάντως, τυπικά είμαστε υπεύθυνοι και κανείς δεν ξέρει κατά πόσο η αναγραφή σε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό ότι δεν θα περιλαμβάνεται στη δήλωση και φυσικά, στην αμοιβή, η Μ.Σ.Ε μας προστατεύει έναντι του νόμου. Προθεσμία για υποβολή ΜΣΕ υπήρχε και στον προηγούμενο νόμου. Η διαφορά είναι ότι στις συχνές περιπτώσεις με επικρατούσα χρήση κατοικία δεν μας είχε απασχολήσει, αφού δεν απαιτούνταν τέτοια μελέτη.

Μετά και τη συμπλήρωση του Ν. 4315/14 το άρθρο 7 παρ 1 ΦΕΚ 181/Δ/85 έχει ως εξής: 1. "Εάν ιδιοκτησία εμπίπτει εν μέρει εντός του ορίου οικισμού και εν μέρει εκτός αυτού, τότε στην περίπτωση που το εντός του ορίου τμήμα δεν έχει την αρτιότητα που ορίζεται με την απόφαση του Νομάρχη, θεωρείται ότι εντός του ορίου περιλαμβάνεται τμήμα της ιδιοκτησίας μεγέθους που αντιστοιχεί στην αρτιότητα αυτή". "Σε ιδιοκτησία που τμήμα της εμπίπτει εν μέρει εντός του ορίου οικισμού και εν μέρει εκτός αυτού, ο επιτρεπόμενος συντελεστής δόμησης προκύπτει για το εκτός οικισμού τμήμα βάσει των κείμενων διατάξεων για την εκτός σχεδίου δόμηση εφόσον έχει την αρτιότητα ως προς το εμβαδόν του. Στην περίπτωση αυτή η τοποθέτηση των οικοδομών μπορεί να γίνει οπουδήποτε εντός της παραπάνω ιδιοκτησίας μετά από έγκριση του αρμοδίου Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής, αρκεί τα τμήματα που τοποθετούνται στο εντός του οικισμού τμήμα να απέχουν από τα όρια της ιδιοκτησίας απόσταση, σύμφωνα με τα οριζόμενα περί αποστάσεων στο παρόν και με την προϋπόθεση ότι δεν προκαλείται υπέρβαση στο συντελεστή κάλυψης και όγκου και στο επιτρεπόμενο ύψος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν, ενώ στο εκτός του οικισμού τμήμα αρκεί οι οικοδομές να απέχουν από τα όρια της ιδιοκτησίας απόσταση, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις κείμενες διατάξεις για τις τηρούμενες αποστάσεις στην εκτός σχεδίου δόμηση. Όταν το τμήμα που εμπίπτει εκτός του ορίου οικισμού δεν έχει την αρτιότητα ως προς το εμβαδόν του, δεν αντιστοιχεί σε αυτό το τμήμα συντελεστής δόμησης και η τοποθέτηση των οικοδομών μπορεί να γίνει, σύμφωνα με τα παραπάνω

Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγω και επαυξητικά σε αυτό, αναφέρω ότι από το δ. κάλυψης και το σκαρίφημα στο οπισθόφυλλο της άδειας, η οικοδομή έχει τοποθετηθεί, 5 μ από τον άξονα και 1.5 μ από το όριο του δρόμου. Αυτό σημαίνει ότι δεν τηρήθηκε η τότε ισχύουσα απόφαση του 1990 που όριζε 5 μ από τον άξονα και κατ ελάχιστον 2 μ από το όριο της οδού. Υποθέτω ότι αυτό συνέβη διότι η οικοδομή είχε το δικαίωμα να τοποθετηθεί επί του ορίου της με το δρόμο, οπότε η προτεινόμενη θέση της (1.5 από το όριο) ήταν ευμενέστερη και επιτράπηκε. Με βάση το ΠΔ 347/93 οι οικοδομή θα όφειλε να έχει τοποθετηθεί τουλάχιστον 3 μ. εσώτερα από το όριο της οδού και φαίνεται ότι δεν υπήρχε για τη συγκεκριμένη άδεια, τέτοια υποχρέωση, λόγω της "διαμορφωμένης γραμμής". Οπότε όλα δείχνουν ότι ο ιδιοκτήτης γλυτώνει την κατεδάφιση και θα μπορέσει να μεταβιβάσει κατόπιν τακτοποίησης.

Συνάδελφε ευχαριστώ θερμά για την ενασχόληση με το ερώτημά μου. Βλέποντας εκ νέου τη νομαρχιακή απόφαση (επισυναπτόμενο) στην μεν πρώτη απόφαση εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει αναφορά στο ΠΔ 347/93 αφού αυτή είναι προγενέστερη, ενώ σε αυτή που ισχύει σήμερα (επισυναπτόμενο ΦΕΚ 984/2004) υπάρχει αναφορά στο ΠΔ 347/93. Τελικά, αν έχω καταλάβει σωστά, το κομβικό σημείο φαίνεται να είναι η αναγραφή στο δ κάλυψης και στο τοπογραφικό της τότε Ο.Α περί "οικοδομικής γραμμής"; 321-147-90 ΑΠΟΦ. ΝΟΜΑΡΧΗ ΦΕΚ 50-Δ- 90 ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ.pdf ΦΕΚ 984 Δ 1-11-2004 ΓΡΑΜΜΗ ΔΟΜΗΣΗΣ ΣΕ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ Ν ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ(ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ).pdf

Συνάδελφε ζητάς απάντηση σε κάτι που δεν αναφέρεται στο νόμο. Δυστυχώς, τηρούμε στάση αναμονής και δεν βάζουμε δηλώσεις μέχρι στιγμής με την ελπίδα να ξεκαθαρίσουν βασικά πράγματα με την έκδοση της πρώτης εγκυκλίου. Στην υποθετική περίπτωση που θα είχα να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο και έπρεπε να κλείσω τη δήλωση σήμερα, δεν θα έκανα ομαδοποίηση αφού όπως προαναφέραμε μέχρι σήμερα ο νόμος δεν το αναφέρει.

Συνάδελφε ευχαριστώ για την τοποθέτηση. Η ανωτερω παράγραφος μας λεει ότι θα πρέπει να συγκρίνουμε με τα ισχύοντα κατά το χρόνο τέλεσης της αυθαιρεσίας εντός ζώνης διάστασης ποσοστού πενήντα τοις εκατό (50%) των οριζόμενων από τη νομοθεσία περί μέτρων για την ασφάλεια της υπεραστικής συγκοινωνίας, οι οποίοι ίσχυαν κατά την εκτέλεση ή εγκατάστασή τους Στη δική μου περίπτωση με αυτά που αναφέρω στην υποπαράγραφο ii. Για την πληρότητα των δεδομένων, να πω ότι ναι μεν το ΠΔ 209/98 επιβάλλει την απόσταση 3μ σε αναγνωρισμένη ως κύρια δημ. οδό, πλην όμως υπάρχει νομαρχιακή απόφαση για τους οικισμούς του Νομού που αναφέρει ελάχιστη απόσταση γραμμής δόμησης 2 μ από το όριο σε περίπτωση που η οδός δεν έχει χαρακτηριστεί ως κύρια δημοτική. Αν καταλαβαίνω σωστά από την απάντησή σου συμφωνείς στο πιο πάνω σκεπτικό μου, ότι το 1996 (έκδοση άδειας) και το 1997 (ολοκλήρωση οικοδομής και αυθ/της κατασκευής) θα μπορούσε η οικοδομή να τοποθετηθεί είτε πρόσωπο με τη γραμμή, είτε εσώτερα κατά 2 μ και τελικά επιλέχθηκε να τοποθετηθεί εσώτερα. Άρα, οι περιορισμοί των μέτρων ασφαλείας συγκοινωνίας (λόγω της τότε ισχύουσας απόφασης Νομάρχη στην δική μου περίπτωση) όριζαν απόσταση 2 μ μόνο στην περίπτωση που δεν υπήρχε διαμορφωμένη γραμμή. Από το δ κάλυψης που επισυνάπτω, εκτιμώ ότι μπορώ να θεωρήσω ως δεδομένο (αφού αναγράφεται το λεκτικό "εσώτερα διαμορφωμένης γραμμής" και "γραμμή δόμησης") ότι η Υπηρεσία είχε εγκρίνει ότι η γραμμή δόμησης ήταν διαμορφωμένη, οπότε η αυθαίρετη κατασκευή που έγινε τότε, δεν εμπίπτει στην υποχρέωτική απόσταση των δυο μέτρων.