ΛΑΜΠΡΟΣ

ssouanis συμφωνώ ότι είναι μεγάλο λάθος και συνήθως οφείλεται στο ότι δεν τοποθετήθηκαν οι κατάλληλες αναμονές κατά την σκυροδέτηση της πλάκας.

Το θέμα είναι πως αν το δηλώσεις τοίχωμα θα πρέπει να αποδείξεις ότι έχει λειτουργία καμπτικού προβόλου. Από την άλλη αφού σου δίνει την δυνατότητα ο κανονισμός να βρίσκεσαι στην πλευρά της ασφαλείας( και δεν έχεις αρχιτεκτονικό πρόβλημα) , γιατί να μην το πράξεις? Από την άλλη το πρόγραμμά σου θα το οπλίσει όπως το δηλώσεις.

Το 2,20 είναι το καθαρό ελεύθερο ύψος. Σημειακά κάτω από δοκούς μπορεί να είναι 2,00μ. Εάν τα ανοίγματα των δοκών είναι μεγαλύτερα των 2,00μ μπορείς κάλλιστα να χρησιμοποιήσεις δοκούς 25/40.

Εκτός και αν έχεις εσωτερική αποχέτευση οπότε διαμορφώνεις νέο δάπεδο

Εάν οι οριζόντιες ρωγμές είναι στο στηθαίο τότε υπάρχουν δύο περιπτώσεις : α. η ρωγμή προέρχεται από αρμό εργασίας (ένωση στηθαίου -πλάκας) λόγω του διαφορετικού χρόνου σκυροδέτησης του στηθαίου και της πλάκας. β. η ρωγμή βρίσκεται στο σώμα του στηθαίου λόγω ελλιπούς όπλισης ή καθόλου όπλισης.

Εξέτασες την περίπτωση δοκιδωτής πλάκας? Βεβαίως το 2,20μ είναι δεσμαυτικό και σ΄αυτή την περίπτωση.

Κανονικά ο άνω οπλισμός του προβόλου πρέπει να αγκυρώνεται στην κάτω ίνα της πλάκας. Στο ''Π'' που σχηματίζεται ''τρέχει'' κατασκευαστικός οπλισμός 2Φ8 που πιάνει όλο το ''κούτελο''. Μ' αυτό τον τρόπο αποφεύγονται τέτοιου είδους ρηγματώσεις και σπάσιμο γωνιών.

Σύμφωνα με τις τροποποιήσεις του ΕΑΚ2000, χωρίς ιδιαίτερους ελέγχους, μπορούμε να θεωρούμε τοίχωμα για κτίρια μέχρι 4 ορόφους κάθε κατακόρυφο στοιχείο με μία διάσταση>=1,50μ και πάνω από 5 ορόφους ελάχιστη μεγάλη διάσταση τα 2,00μ. Ισχύουν βεβαίως και οι περιορισμοί του ΕΚΩΣ2000 18.5.1. Οι πολεοδομίες το θεωρούν δεδομένο. Έτσι π.χ. ένα υποστύλωμα διαστάσεων 1,00*0,25 δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό ως τοίχωμα και θα οπλιστεί ως υποστύλωμα.

Συμφωνώ με το Χάρη. Εάν έχεις προβόλους πάνω από 1,80μ περίπου, καλό είναι να βάλεις δύο δοκούς προβόλους για στήριξη της γωνίας. Πάντως σε κάθε περίπτωση το συγκεκριμμένο τμήμα συνήθως δεν παρουσιάζει προβλήματα. Νομίζω ότι η χρήση ΄΄βεντάλιας ΄΄ για μικρά μήκη προβόλων λειτουργεί ικανοποιητικά και στη λογική των εσχάρων όπως προανέφερα.

Και όμως στη διεπιφάνεια που σχηματίζεται μεταξύ δύο προβόλων αναπτύσσονται ροπές συστροφής. Φαντάσου την ελαστική γραμμή στη διεπιφάνεια, όταν πάρουμε κάποιο συγκεντρωμένο φορτίο στους προβόλους. Ο ένας πρόβολος δημιουργεί έμμεση στήριξη για τον άλλο. Εάν είχαμε μεμονωμένο πρόβολο δεν θα είχαμε ροπές συστροφής. Εντάξει Ilia oι εσχάρες θα έχουν διαστάσεις Lπροβόλου +0,30Lmin Εκεί αναφέρομαι ΕΚΩΣ 18.1.4.2. Έχεις δίκιο για τις διαστάσεις.

Η παραπάνω περίπτωση όπλισης μπορεί κάλλιστα να αντιμετωπιστεί με οπλισμό, σε διάταξη εσχάρας πάνω- κάτω, στην γωνία που δημιουργείται από τους δύο προβόλους. Οι παραπάνω εσχάρες αγκυρώνονται σε βάθος 0,20xlmin όπου lmin η μικρότερη από τις διαστάσεις της πλάκας. Ο οπλισμός των εσχάρων είναι έναντι ανασηκώματος της γωνίας και είναι Asγωνίας=1/2 του κυρίου οπλισμού του ανοίγματος. Η λεγόμενη βεντάλια δεν είναι λάθος και εξυπηρετεί κατασκευαστικά. Η χρήση ΕΖ σάυτή την περίπτωση είναι λάθος και άσκοπη αφού δεν μπορούν να μεταφέρουν φορτία. Ηχρήση δοκίδων είναι μία εναλλακτική λύση.

Εντάξει Άρη συμφωνώ. Εάν υπάρχει συνέχεια των πλακών,οι στρεπτικές καταπονήσεις εξουδετερώνονται.

Πέρα των αγκυρώσεων που ανέφερα καλό είναι να εξεταστεί η δοκός στήριξης και έναντι στρέψης (πύκνωση οπλισμού παρειών και πύκνωση συνδετήρων). Όσο αφορά τον μπαζωμένο εξώστη πρέπει να προσέξουμε την υποδομή με πολύ καλή συμπήκνωση(κίνδυνος διαφορικών καθιζήσεων και εμφάνιση χαρακτηριστικού αρμού εργασίας στην ένωση.

xenia, την αρχιτεκτονική του χώρου μόνο εσύ την γνωρίζεις. Από στατικής άποψης πρέπει να προσέξεις τις αγκυρώσεις του οπλισμού του πρόβόλου, μέσα στη δοκό.