Scrooge

Γιατί όμως ? Αφού η κατανάλωση ΖΝ συνεπάγεται την αναπλήρωσή του με ΚΝ. Εξάλλου, η χρήση ΚΝ δεν αποκλείει τη χρήση ΖΝ. Μπορεί δλδ να είναι ανοιχτη η βρύση ΚΝ του νεροχύτη και ΖΝ της μπανιέρας. Νομίζω, επομένως, ότι θα έπρεπε να συνυπολογίζεται η κατανάλωση ΖΝ.

Έστω το δίκτυο ύδρευσης μιας κατοικίας. Ένας σωλήνας ξεκινάει από τον υδρομετρητή και καταλήγει στο συλλέκτη κρύου νερού (ΣΚΝ) της κατοικίας. Από το ΣΚΝ αναχωρούν οι καταναλώσεις ΚΝ της κατοικίας (νιπτήρες, μπανιέρες, WC, πλυντήρια κλπ). Μία από τις αναχωρήσεις του ΣΚΝ τροφοδοτεί τη μονάδα παραγωγής ζεστού νερού (ηλεκ. θερμοσίφωνας ή 3-πλής ενέργειας ή boiler). Από εκεί ένας σωλήνας τροφοδοτεί τον συλλέκτη ζεστού νερού (ΣΖΝ). Ομοίως με πριν, από το ΣΖΝ αναχωρούν οι καταναλώσεις ΖΝ της κατοικίας (νιπτήρες, μπανιέρες κλπ). Ερωτήσεις: 1) Στο βιβλίο του Schultz το δίκτυο ύδρευσης περιγράφεται διαφορετικά: δεν υπάρχουν συλλέκτες αλλά από έναν κεντρικό σωλήνα που διατρέχει την κατοικία διακλαδώνονται δευτερεύοντες σωλήνες που καταλήγουν στους υποδοχείς. Αν δεν κάνω λάθος, έτσι υπολογίζεται το δίκτυο και στο πρόγραμμα της 4Μ. Ωστόσο, στην πράξη δεν έχω δει να εφαρμόζεται αυτή η πρακτική. Τι ισχύει ; 2) Εφόσον το δίκτυο ύδρευσης γίνει με συλλέκτες, κάθε αναχώρηση από το συλλέκτη καταλήγει σε έναν μόνο υποδοχέα ή μπορεί να τροφοδοτεί και περισσότερους ; 3) Ποιο είναι το πιο κατάλληλο / σύνηθες υλικό του κύριου δικτύου (από τον υδρομετρητή μέχρι το ΣΚΝ) και ποιο του δευτερεύοντος (από τους ΣΚΝ / ΣΖΝ μέχρι τους υποδοχείς) ; 4) Στα πλαίσια του υπολογισμού της διαμέτρου του κύριου δικτύου, προσθέτουμε τις παροχές όλων των υποδοχέων ΚΝ και ΖΝ ή μόνο του ΚΝ; Υποθέτω και τις παροχές ΖΝ, αφού η κατανάλωση ΖΝ συνεπάγεται την αναπλήρωσή του με ΚΝ. Χρησιμοποιούμε διαφορετικούς συντελεστές ετεροχρονισμού για ΚΝ και ΖΝ ; 5) Το ζητούμενο είναι να υπολογιστούν οι διατομές των σωληνώσεων ώστε το άθροισμα των απωλειών πίεσης (υψομετρική διαφορά, τριβές σωληνώσεων και εξαρτημάτων, πίεση εκροής υποδοχέα) να μην υπερβαίνει την πίεση του δικτύου. Με τον όρο πίεση εκροής τι εννοούμε ; Την απαιτούμενη στατική πίεση στον υποδοχέα όταν δεν υπάρχει ροή ; Ή μήπως την δυναμική πίεση λόγω ροής (1/2ρv2) ;

Καλημέρα. Θα ήθελα να ρωτήσω σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού των χρεώσεων του τιμολογίου Γ22Β (μεσαίες βιομηχανίες, φούρνοι, κλπ). Στην ιστοσελίδα της ΔΕΗ υπάρχει αυτό το αρχείο: http://www.dei.gr/Documents2/TIMOLOGIA/14-1-13/epaggelmaties-epixeirhseis/Γενικό%20με%20ισχύ%20&%20μια%20ζώνη%20ενέργειας%20Γ22%202013.pdf 1) Κάτω από τον πίνακα υπάρχει η εξής σημείωση: "Η Ενεργειακή Χρέωση του Δικτύου Διανομής προσαυξάνεται σε συνάρτηση με το συνφ". Με ποιο τρόπο γίνεται η προσαύξηση; Υποτίθεται ότι αναφέρεται στο Παράρτημα Ι της ΥΑ Δ5-ΗΛ/Β/Φ29/οικ.440/10.1.2013 (ΦΕΚ 20Β) του ΥΠΕΚΑ, αλλά δεν το έχω βρει. 2) Στο λογαριασμό ρεύματος υπάρχουν επιπλέον οι εξής χρεώσεις που δεν αναφέρονται στην ανωτέρω σελίδα: α) Ειδ. τέλος 5‰ (Ν.2093/92), β) ΕΦΚ (Ν 3336/05). Πώς υπολογίζονται στο τιμολόγιο Γ22Β;

Έστω το δίκτυο ύδρευσης μιας κατοικίας. Ένας σωλήνας ξεκινάει από τον υδρομετρητή και καταλήγει στο συλλέκτη κρύου νερού (ΣΚΝ) της κατοικίας. Από το ΣΚΝ αναχωρούν οι καταναλώσεις ΚΝ της κατοικίας (νιπτήρες, μπανιέρες, WC, πλυντήρια κλπ). Μία από τις αναχωρήσεις του ΣΚΝ τροφοδοτεί τη μονάδα παραγωγής ζεστού νερού (ηλεκ. θερμοσίφωνας ή 3-πλής ενέργειας ή boiler). Από εκεί ένας σωλήνας τροφοδοτεί τον συλλέκτη ζεστού νερού (ΣΖΝ). Ομοίως με πριν, από το ΣΖΝ αναχωρούν οι καταναλώσεις ΖΝ της κατοικίας (νιπτήρες, μπανιέρες κλπ). Ερωτήσεις: 1) Στο βιβλίο του Schultz το δίκτυο ύδρευσης περιγράφεται διαφορετικά: δεν υπάρχουν συλλέκτες αλλά από έναν κεντρικό σωλήνα που διατρέχει την κατοικία διακλαδώνονται δευτερεύοντες σωλήνες που καταλήγουν στους υποδοχείς. Αν δεν κάνω λάθος, έτσι υπολογίζεται το δίκτυο και στο πρόγραμμα της 4Μ. Ωστόσο, στην πράξη δεν έχω δει να εφαρμόζεται αυτή η πρακτική. Τι ισχύει ; 2) Εφόσον το δίκτυο ύδρευσης γίνει με συλλέκτες, κάθε αναχώρηση από το συλλέκτη καταλήγει σε έναν μόνο υποδοχέα ή μπορεί να τροφοδοτεί και περισσότερους ; 3) Ποιο είναι το πιο κατάλληλο / σύνηθες υλικό του κύριου δικτύου (από τον υδρομετρητή μέχρι το ΣΚΝ) και ποιο του δευτερεύοντος (από τους ΣΚΝ / ΣΖΝ μέχρι τους υποδοχείς) ; 4) Στα πλαίσια του υπολογισμού της διαμέτρου του κύριου δικτύου, προσθέτουμε τις παροχές όλων των υποδοχέων ΚΝ και ΖΝ ή μόνο του ΚΝ; Υποθέτω και τις παροχές ΖΝ, αφού η κατανάλωση ΖΝ συνεπάγεται την αναπλήρωσή του με ΚΝ. Χρησιμοποιούμε διαφορετικούς συντελεστές ετεροχρονισμού για ΚΝ και ΖΝ ; 5) Το ζητούμενο είναι να υπολογιστούν οι διατομές των σωληνώσεων ώστε το άθροισμα των απωλειών πίεσης (υψομετρική διαφορά, τριβές σωληνώσεων και εξαρτημάτων, πίεση εκροής υποδοχέα) να μην υπερβαίνει την πίεση του δικτύου. Με τον όρο πίεση εκροής τι εννοούμε ; Την απαιτούμενη στατική πίεση στον υποδοχέα όταν δεν υπάρχει ροή ; Ή μήπως την δυναμική πίεση λόγω ροής (1/2ρv2) ;

Γ21Β, Γ22Β.

Με την εγκατάσταση πυκνωτών, η ενεργές kWh παραμένουν ίδιες, ενώ οι άεργες μειώνονται. Αυτό που ρωτάω είναι πώς χρεώνει η ΔΕΗ τις άεργες kWh. Τις προσθέτει στις ενεργές και τις χρεώνει ως σύνολο ; Υποθέτω πως όχι, αφού πρόκειται για διανυσματικά μεγέθη. Η φαινόμενη (συνολική) ισχύς ισούται με το διανυσματικό άθροισμα της ενεργής και της άεργης: Ρφ = (Ρε2+Ρα2)1/2 Επίσης, υπάρχει κάποιο "πρόστιμο" όταν το cosφ είναι μικρότερο από κάποιο όριο (πχ 0,85) ;

Καλημέρα. Ως γνωστό, για τη διόρθωση συνφ μιας εγκατάστασης η ισχύς των πυκνωτών προκύπτει από τον τύπο: Q = P (tanφ1 - tanφ2), όπου: P: ισχύς εγκατάστασης φ1: διαφορά φάσης χωρίς πυκνωτές φ2: διαφορά φάσης με πυκνωτές Θα ήθελα να θέσω κάποιες ερωτήσεις: 1) Υποθέτω ότι το P είναι η πραγματική μέγιστη ισχύς και όχι η εγκατεστημένη, αφού σε μια εγκατάσταση δεν λειτουργούν ταυτόχρονα όλες οι συσκευές. Το θέμα είναι πώς την υπολογίζουμε. 2) Πώς υπολογίζεται η χρέωση της άεργης ενέργειας από τη ΔΕΗ, ώστε να είναι δυνατή η εκτίμηση της απόσβεσης της εγκατάστασης πυκνωτών;

Ναι, έχεις δίκιο για τα αντεπίστροφα. Μια παρατήρηση: Στην εγκατάσταση που περιγράφεις (ΠΣ με δεξαμενή νερού παράλληλα συνδεδεμένο με το δίκτυο ύδρευσης) νομίζω ότι η αντλία jockey δεν θα λειτουργεί ποτέ σε κανονικές συνθήκες (παρά μόνο σε περίπτωση πυρκαγιάς, για λίγο), αφού τις μικρές απώλειες πίεσης θα τις καλύπτει το δίκτυο ύδρευσης. Έχεις δει τέτοια εγκατάσταση στην πράξη ; Συνοψίζοντας, απ' ότι κατάλαβα η εγκατάσταση που είδα (ΠΣ που αναρροφά από το δίκτυο πόλης και όχι από δεξαμενή) δεν είναι σωστή. Κάποια προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν είναι: - Αδυναμία αντιμετώπισης πυρκαγιάς σε περίπτωση διακοπής νερού. - Κίνδυνος καταστροφής των κινητήρων του ΠΣ σε περίπτωση διακοπής νερού. - Πιθανό πρόβλημα αντλιών λόγω μόνιμης υψηλής πίεσης στην αναρρόφηση (το ανέφερε ένας φίλος, δεν ξέρω αν ισχύει). Γνωρίζει κανείς άλλα πιθανά προβλήματα ;

Αν έχω καταλάβει σωστά, για την κατάσβεση χρησιμοποιείται το νερό δικτύου, ενώ το πυρ/κό συγκ/μα (ΠΣ) μπαίνει σε λειτουργία (υποθέτω μέσω πιεζοστάτη στο συλλέκτη πυρόσβεσης) στις περιπτώσεις που η πίεση του δικτύου δεν επαρκεί. Υποθέτω ότι σε αυτή την περίπτωση χρειάζονται δύο αντεπίστροφα: Ένα ακριβώς στην έξοδο του ΠΣ, ώστε να μην είναι δυνατή η εισροή νερού από το δίκτυο πόλης στη δεξαμενή νερού που βρίσκεται στην πλευρά αναρρόφησης του ΠΣ. Και ένα στην είσοδο του νερού δικτύου πριν τη σύνδεσή του με την κατάθλιψη του ΠΣ, ώστε να μην είναι δυνατή η εισροή νερού στο δίκτυο πόλης όταν λειτουργεί το ΠΣ. Η λύση που περιγράφεις μου φαίνεται η πιο ορθη τεχνικά. Εφαρμόζεται γενικά στην πράξη ;

Αν το δίκτυο ύδρευσης συνδεθεί στην κατάθλιψη του αντλητικού συγκροτήματος, από πού θα αναρροφά νερό το αντλητικό συγκρότημα εάν και εφόσον χρειαστεί ; Όσον αφορά τη σύνδεση στην αναρρόφηση (χωρίς δεξαμενή), υπάρχει σχετική νομοθεσία που την απαγορεύει ;

Όχι, δεν υπήρχε δεξαμενή τροφοδοσίας του συγκροτήματος. Το συγκρότημα τροφοδοτούνταν από το δίκτυο πόλης.

Δεν το θυμάμαι. Παίζει ρόλο ?

Πρόσφατα είδα σε κάποιο δημόσιο κτίριο το πυροσβεστικό αντλητικό συγκρότημα (πετρελ/τη αντλία + ηλεκ/τη αντλία + jockey) να είναι συνδεδεμένο απευθείας στο δίκτυο ύδρευσης της πόλης. Έχω την εντύπωση ότι αυτό δεν είναι σωστό τεχνικά, ενώ δεν ξέρω μήπως απαγορεύεται και από τη νομοθεσία. Αν δεν κάνω λάθος, αν η πίεση και η παροχή του δικτύου ύδρευσης επαρκεί για τις ανάγκες πυρόσβεσης ενός κτιρίου, τότε γίνεται απευθείας σύνδεση. Αν το δίκτυο δεν επαρκεί, τότε εγκαθίσταται πυροσβεστικό συγκρότημα το οποίο τροφοδοτείται από δεξαμενή νερού η οποία χρησιμοποιείται αποκλειστικά γι' αυτό το σκοπό. Με αυτόν τον τρόπο, προστατεύεται το κτίριο (και το πυρ/κό συγκ/μα) από πιθανή διακοπή ή ανεπάρκεια του δικτύου ύδρευσης, ενώ ίσως προστατεύονται και οι υπόλοιποι χρήστες από την πτώση πίεσης που θα προξενούσε η λειτουργία του πυρ/κού συγκ/τος. Θα ήθελα τη γνώμη σας.

Βρήκα το εξής: Σύμφωνα με την παρ. 2β του άρθ. 73 του Ν.2960/01, ως καύσιμα κινητήρων θεωρούνται τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται σε μηχανές ή συσκευές στις οποίες η χημική ενέργεια του καυσίμου μέσω της καύσης μετατρέπεται σε θερμική ενέργεια και εν συνεχεία σε κινητική ενέργεια, ενώ ως καύσιμα θέρμανσης θεωρούνται τα προοριζόμενα να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά και μόνο για τη λειτουργία κεντρικών συστημάτων θέρμανσης (καλοριφέρ) ή άλλων μέσων για τη θέρμανση ανθρώπων στους χώρους κατοικίας, διαμονής ή εργασίας τους. Επομένως, το πετρέλαιο θέρμανσης δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παρά μόνο για τη θέρμανση ανθρώπων στους χώρους κατοικίας, διαμονής ή εργασίας τους. Άραγε υπάρχει τίποτα πιο πρόσφατο ;

Απ' όσο γνωρίζω, για την παραγωγή ατμού και ζεστού νερού χρήσης πρέπει υποχρεωτικά να χρησιμοποιείται πετρέλαιο κίνησης και όχι θέρμανσης. Δεν γνωρίζω όμως την σχετική νομοθεσία από την οποία απορρέει αυτή η υποχρέωση. Μήπως ξέρει κανείς ;

Οπότε, εφόσον το ΒΔ 657/70 (ΦΕΚ 227Α) ισχύει, οι Υπομηχανικοί Μηχανολόγοι πτυχιούχοι Ανώτερης Τεχνικής Σχολής, έχουν δικαίωμα: 1) Από την κτήση πτυχίου: - Επίβλεψης λειτουργίας και χειρισμού Α/Λ θερμαινόμενης επιφάνειας μέχρι 300 m2. - Επίβλεψης λειτουργίας ΗΜ εγκαταστάσεων, εφόσον η εγκατάσταση δεν διαθέτει Α/Λ με χαρακτηριστικό γινόμενο άνω του 1.000. 2) Μετά 3-ετίας από την κτήση πτυχίου: - Επίβλεψης λειτουργίας και χειρισμού Α/Λ θερμαινόμενης επιφάνειας μέχρι 600 m2. - Επίβλεψης λειτουργίας ΗΜ εγκαταστάσεων, εφόσον η εγκατάσταση δεν διαθέτει Α/Λ με χαρακτηριστικό γινόμενο άνω του 3.000.

Νομίζω ότι εννοείς την ΥΑ οικ. 10735/651/12 (ΦΕΚ 2656Β) "Εγκατάσταση, Λειτουργία και Έλεγχος Ατμολεβήτων". Με αυτή αλλάζει ο τρόπος κατάταξης των ατμολεβήτων. Το θέμα είναι ότι πλέον δεν γνωρίζουμε σε ποιους Α/Λ έχουν δικαίωμα επίβλεψης οι Μηχανικοί ΤΕ.

Ευχαριστώ αλλά δεν βρήκα κάτι σχετικό. Ως προς το ερώτημα (1) ανακάλυψα το εξής: Σύμφωνα με το άρθ. 4 του ΒΔ 657/70, οι Υπομηχανικοί Μηχανολόγοι πτυχιούχοι Ανωτέρας Τεχνικής Σχολής, έχουν δικαίωμα επιβλέψεως της λειτουργίας μηχανολογικής εγκατάστασης κατά το από 24.11.1953 Β.Δ, εφόσον η εγκατάσταση δεν διαθέτει ατμολέβητες των οποίων το χαρακτηριστικό γινόμενο υπερβαίνει το 1.000, κατά τις διατάξεις του ΒΔ 277/63. Το πρόβλημα είναι ότι το ΒΔ 277/63 έχει καταργηθεί! Επομένως τι ισχύει για τους Υπομηχανικούς;

Θα ήθελα τη βοήθειά σας σε κάποια θέματα που αφορούν την επίβλεψη λειτουργίας και το χειρισμό ατμολεβήτων (Α/Λ). Σύμφωνα με το άρθ. 2, παρ. 1 του ΒΔ του 1955 "Περί επιβλέψεως της λειτουργίας και χειρισμού Α/Λ", ουδείς δύναται να ασκή υπεύθυνον επίβλεψιν λειτουργίας Α/Λ απλής εγκαταστάσεως εάν δεν είναι εφοδιασμένος δια διπλώματος θερμαστού ή αρχιθερμαστού. Σύμφωνα με την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, εξαιρούνται οι, σύμφωνα με το άθρ. 1 του Ν. 6422/34, ασκούντες ελευθέρως το επάγγελμα του Μηχ/γου ή Μηχ/γου Ηλ/γου ή Ηλ/γου Μηχ/κού ή Ναυπηγού και οι προς αυτούς εξομοιούμενοι (εννοεί του Μηχ/κούς ΠΕ). Σύμφωνα με το άρθ. 13, παρ. 2 του ΠΔ 115/12, η άδεια αρχιθερμαστή αντικαθίσταται με την άδεια εργοδηγού μηχανικού 4ης ειδικότητας και η άδεια θερμαστή αντικαθίσταται με την άδεια αρχιτεχνίτη μηχανικού 4ης ειδικότητας. Σύμφωνα με το άρθ. 14, παρ. 7 του ΠΔ 115/12, για Α/Λ κατηγορίας Α ή Β είναι αναγκαία η συνεχής επιτήρηση της λειτουργίας του, καθώς και ο χειρισμός του από αδειούχο αρχιτεχνίτη ή εργοδηγό μηχανικό 4ης ειδικότητας. Οι απορίες μου είναι οι εξής: 1) Μπορεί ένας Μηχ/γος Μηχ/κός ΤΕ να ασκεί επίβλεψη σε Α/Λ κατηγορίας Α ή Β ; Θεωρώ ότι θα έπρεπε, δεδομένου ότι έχουν αυτό το δικαίωμα τεχνικοί κατώτερης εκπαιδευτικής βαθμίδας από αυτούς (ΔΕ θερμαστές ή εργοδηγοί). Όμως επιτρέπεται από τη νομοθεσία ; 2) Όταν κάποιος έχει οριστεί επιβλέπων λειτουργίας Α/Λ, αυτό σημαίνει ότι πρέπει απαραιτήτως να είναι παρών κατά τη λειτουργία του Α/Λ , ή ο ορισμός αυτός έχει την έννοια ότι ο επιβλέπων έχει την ευθύνη 24 ώρες το 24ωρο ακόμη και όταν απουσιάζει ; 3) Μπορεί ένας τεχνικός άσχετης ειδικότητας, πχ ηλεκτρολόγος, να χειρίζεται τον Α/Λ (έχοντας εκπαιδευτεί φυσικά), με την προϋπόθεση ότι υπάρχει επιβλέπων μηχ/κός για τη λειτουργία του ;

Αρχικά είχαμε σκεφτεί να τραβήξουμε αεραγωγούς μέχρι τα υπνοδωμάτια και να τοποθετήσουμε ανεμιστήρα (αν κρινόταν απαραίτητο). Προς το παρόν, έχουμε απορρίψει αυτή τη λύση για τους εξής λόγους: - Φασαρία (και κόστος) εγκατάστασης από τη διέλευση των αεραγωγών. - Θόρυβος από τον ανεμιστήρα. - Πιθανές εστίες μόλυνσης στο εσωτερικό των αεραγωγών. - Η θερμοκρασία των 18-20oC που πιάνουν τα υπνοδωμάτια με το τζάκι, μας είναι προς το παρόν αρκετή.

Ευχαριστώ για τις ευχές. Έχεις δίκιο, το τζάκι είναι κάτι παραπάνω από απλή θέρμανση. Κατ' αρχήν, είναι ένα όμορφο έπιπλο. Μετά, χαίρεσαι και μόνο να βλέπεις τη φωτιά. Αν σε ζεσταίνει κιόλας, ακόμα καλύτερα.

Υπολόγισε περίπου 3.000€.

Μετά από αρκετή σκέψη για μια εναλλακτική λύση έναντι της θέρμανσης με πετρέλαιο και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το (ανοιχτό) τζάκι του διαμερίσματος όπου μένω είχε κατασκευαστικό πρόβλημα (γύριζε καπνό), πρόσφατα το αντικαταστήσαμε με ενεργειακό. Θα ήθελα να μοιραστώ τις πρώτες εντυπώσεις από τη λειτουργία του. Το νέο τζάκι διαθέτει κλειστή εστία, όπου γίνεται ελεγχόμενη καύση των ξύλων. Η θερμότητα ακτινοβολείται από το τζάμι της εστίας και τις επιφάνειες της επένδυσης του τζακιού και μεταφέρεται από τον θερμό αέρα που εξέρχεται από το πάνω μέρος της εστίας με φυσική κυκλοφορία (χωρίς ανεμιστήρα). Στο χώρο όπου είναι τοποθετημένο το τζάκι (σαλόνι-τραπεζαρία-κουζίνα, εμβαδού 38 τμ), η θερμοκρασία φτάνει τους 25oC περίπου (σε απόσταση 5 m από το τζάκι), ενώ στα δύο υπνοδωμάτια τους 18-20oC περίπου. Η θερμική άνεση που προσφέρει το τζάκι είναι εφάμιλλη των κλασικών σωμάτων καλοριφέρ, ενώ δεν συγκρίνεται με αυτή των κλιματιστικών split units, καθώς ζεσταίνει κυρίως με ακτινοβολία. Υστερεί σε σχέση με τα καλοριφέρ στο ότι δεν παρέχει ομοιόμορφη θέρμανση σε όλο το σπίτι. Ουσιαστικά, είναι σαν να έχεις ένα μεγάλο σώμα σε ένα σημείο. Το πλεονέκτημα του τζακιού αυτού σε σχέση με τα καλοριφέρ και -κυρίως- τα κλιματιστικά, είναι ότι το σπίτι κρατάει ικανοποιητική θερμοκρασία για πάνω από 12 ώρες από τη στιγμή που θα κάψει και το τελευταίο ξύλο. Αυτό εξηγείται αν πιάσεις την επένδυση και κυρίως το τζάμι της εστίας του τζακιού, που παραμένουν ζεστά για πολλές ώρες. Η κατανάλωση ξύλου -σύμφωνα με μετρήσεις μου- είναι έως 2,5 kg/h περίπου, ενώ απαιτείται τροφοδότηση της εστίας με ξύλα κάθε 1 με 2 ώρες, αναλόγως του μεγέθους των ξύλων που καίγονται. Υπάρχει ωστόσο ένας περιορισμός για να αποδίδει σωστά το συγκεκριμένο τζάκι, ο οποίος αφορά το μέγεθος και τη διάταξη των ξύλων. Αφήνοντας εκτός το πετρέλαιο ως μη συμφέρουσα οικονομικά λύση, κάνω μια σύγκριση κόστους μεταξύ της χρήσης τζακιού και κλιματιστικών για τη δική μου περίπτωση και με τις παρούσες συνθήκες: Με το τζάκι το κόστος είναι: 2,5 kg/h * 0,130 €/kg (τόσο πήρα τα ξύλα φέτος) = 0,325 €/h. Αν λειτουργούν όλα τα κλιματιστικά του σπιτιού (σαλόνι, υπνοδωμάτια), ρυθμισμένα στους 22oC, το κόστος είναι: 1,7 kWh/h (μετρημένη ηλεκ. κατανάλωση) * 0,19045 €/kWh (για κατανάλωση 2-3 MWh/4μηνο) = 0,324 €/h. Με το κόστος να είναι πρακτικά το ίδιο (τουλάχιστον προς το παρόν), σταθμίζω τα συν/πλην τζακιού και A/C: Το τζάκι υπερτερεί σε ποιότητα θέρμανσης, ποσότητα θέρμανσης (στο σαλόνι), ζεστό σπίτι μέχρι την επόμενη μέρα. Τα κλιματιστικά υπερτερούν σε ομοιομορφία θέρμανσης (εφόσον λειτουργούν σε όλα τα δωμάτια), πρακτικότητα (δεν χρειάζεται να κουβαλάς ξύλα). Προσωπικά επιλέγω τζάκι. Εν κατακλείδι, είμαι πολύ ευχαριστημένος από την επιλογή του συγκεκριμένου τζακιού. Ομολογώ ότι δεν το περίμενα, όμως η θέρμανση του σπιτιού μου μπορεί πλέον να γίνει αποκλειστικά με αυτό, χωρίς ιδιαίτερους συμβιβασμούς.

Έλα ντε... Αν το ζεστό νερό χρησιμοποιείται συνεχόμενα, δεν ξέρω σε ποιο βαθμό προλαβαίνει να αναμιχθεί με το κρύο νερό που εισέρχεται στο δοχείο. Πάντως ανάμιξη υπάρχει τελικά και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι το νερό προς το τέλος του γίνεται χλιαρό σταδιακά. Κάτι το οποίο δεν μπορεί να οφείλεται στις θερμικές απώλειες του δοχείου (πότε να προλάβει?) αλλά προφανώς στην ανάμιξη κρύου-ζεστού. Να διορθώσω με την ευκαιρία ένα λάθος στο προηγούμενο post μου. Σύμφωνα με τον τύπο που υπολόγισα, με Vχ=0 οι απώλειες είναι μηδέν και όχι 100%. Ουσιαστικά, η γραφική παράσταση των απωλειών είναι ένα ημικύκλιο. Παίρνει τη μέγιστη τιμή Qα/Q = 1/4 = 25% για Vχ = Vδ/2 και μηδενίζεται για τις δύο ακραίες τιμές Vχ = 0 και Vδ.

Θα επιχειρήσω να υπολογίσω τις θερμικές απώλειες που υπάρχουν σε ένα θερμοσίφωνα λόγω της εισόδου ψυχρού νερού δικτύου όταν υπάρχει κατανάλωση θερμού νερού. Η ενέργεια που απαιτείται για τη θέρμανση νερού όγκου Vδ (χωρητικότητα δοχείου θερμοσίφωνα) από θερμοκρασία Τψ (νερό δικτύου) σε θερμοκρασία Τθ, είναι: Q = c ρ Vδ (Tθ-Τψ), όπου c η ειδική θερμότητα του νερού και ρ η πυκνότητά του. Αν από το θερμοσίφωνα χρησιμοποιήσουμε νερό όγκου Vχ, τότε θα εισέλθει αντίστοιχα στο δοχείο νερό ίσου όγκου και θερμοκρασίας Τψ και πλέον το νερό στο δοχείο θα έχει μια νέα θερμοκρασία Τθ’ που προκύπτει από την ανάμιξή τους. Για να την υπολογίσουμε, θεωρούμε ότι στο δοχείο υπάρχουν δύο ποσότητες νερού: νερό όγκου Vδ-Vχ με θερμοκρασία Tθ και νερό όγκου Vχ με θερμοκρασία Tψ, οπότε: Τθ’ = [Τθ (Vδ-Vχ) + Τψ Vχ] / Vδ. Η θερμότητα που χάνεται με την ανάμιξη είναι η θερμότητα που χρειάζεται για την αύξηση της θερμοκρασίας του νερού όγκου Vχ από Τψ σε Τθ’ και ισούται με: Qα = c ρ Vχ (Tθ’-Τψ) = c ρ Vχ {[Τθ (Vδ-Vχ) + Τψ Vχ] / Vδ - Τψ} = c ρ Vχ (Tθ-Τψ) (Vδ-Vχ) / Vδ = [c ρ Vδ (Tθ-Τψ)] (Vχ/Vδ) (Vδ-Vχ) / Vδ. Επομένως, Qα = Q (Vχ/Vδ) (1 - Vχ/Vδ). Άρα το ποσοστό των απωλειών σε σχέση με την θερμότητα που χρησιμοποιήθηκε αρχικά για τη θέρμανση του νερού είναι: Qα/Q = (Vχ/Vδ) (1 - Vχ/Vδ). Η μεθοδολογία βέβαια είναι απλοϊκή, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη τον παράγοντα χρόνο. Το νερό δικτύου δηλ. που εισέρχεται συνεχώς στο δοχείο δεν αναμιγνύεται με νερό θερμοκρασίας Τθ (την αρχική δηλ.) αλλά με νερό συνεχώς μειούμενης θερμοκρασίας λόγω της ανάμιξης που έχει ήδη γίνει. Νομίζω ότι θα μπορούσε να λυθεί με τη χρήση ολοκληρωμάτων, αλλά δηλώνω αδυναμία να το προσπαθήσω αυτή τη στιγμή. Το λάθος αποτέλεσμα φαίνεται αν χρησιμοποιήσουμε δύο ακραία παραδείγματα: Αν Vχ = Vδ, δηλ. χρησιμοποιήσουμε όλο το νερό του δοχείου, τότε Qα = 0, δηλ. μηδενικές απώλειες. Αν Vχ = 0, δηλ. δεν χρησιμοποιήσουμε καθόλου νερό, τότε Qα = Q, δηλ. όλη θερμότητα χάνεται.