Scrooge

Τα ΝΥΜ θα τροφοδοτούν αποκλειστικά Η/Υ και θα οδεύουν σε ξεχωριστό κανάλι από τα UTP. Πάντως ήδη έχω ακολουθήσει τις προτάσεις σας: βρήκα τις διαμέτρους των καλωδίων και έχω φτιάξει ένα σχέδιο στο ACAD, όπου μπορώ να δω πόσα καλώδια χωρούν σε κάθε κανάλι. Thanx.

Αυτό θα έκανα κι εγώ αν ήξερα τις πραγματικές διαμέτρους των καλωδίων που αναφέρω παραπάνω. Μήπως τις γνωρίζει κανείς ?

Μια ερώτηση: Πόσα κατά προσέγγιση καλώδια NYM 3x2,5 και πόσα UTP cat6 χωράει ένα κανάλι καλωδίων ανά μονάδα επιφάνειας διατομής ? Πχ αν έχω ένα κανάλι 120 x 60 mm, το οποίο έχει διατομή 12 x 6 = 72 cm2, πόσα καλώδια NYM 3x2,5 χωράει και πόσα UTP 6 ? Αν υποθέσουμε ότι χωράει πχ 20 καλώδια NYM 3x2,5, δηλ. 0,28 καλώδια ανά cm2, μπορούμε αναλογικά να πούμε ότι ένα κανάλι 60 x 40 mm (24 cm2) χωράει 0,28 x 24 = 7 καλώδια ?

Γνωρίζει κανείς ποιο μέγεθος αντιπροσωπεύει η Χρεωστέα Ζήτηση (ΧΖ) στα τιμολόγια της ΔΕΗ ? Είναι σε kW, επομένως πρόκειται για ισχύ. Όμως ποια ισχύς είναι ? Μήπως η μέγιστη που μετρήθηκε στο χρονικό διάστημα της μέτρησης ?

Άλλαξε κάποια νομοθεσία στις 1/5/1974 ? Όσον αφορά τον ΔΔΕ, θα παρέχει προστασία στις πρίζες χωρίς γείωση ?

Σε παλιό διαμέρισμα οι περισσότερες πρίζες είναι χωρίς γείωση (το καλώδιο έχει μόνο δύο αγωγούς, φάση και ουδέτερο). Αν μπει ΔΔΕ (ρελέ διαρροής) στο γενικό πίνακα, θα παρέχει προστασία σε αυτές τις πρίζες ? Εγώ νομίζω ναι, δεδομένου ότι ο ΔΔΕ μετράει τη διαφορά μεταξύ του ρεύματος που φεύγει (φάση) και αυτού που επιστρέφει (ουδέτερος), άρα αν υπάρχει διαρροή θα τη "δει". Εσείς τι λέτε ? Πέρα από αυτό, για ποιο λόγο έμπαιναν πρίζες χωρίς γείωση ? Για λόγους κόστους θα μου πείτε, αλλά πόσο παραπάνω κόστιζε ένα 3x2,5 από ένα 2x2,5 ? Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι οι πρίζες αυτές είναι μόνο στα δωμάτια με ξύλινο πάτωμα, το οποίο παρέχει υποτίθεται κάποια μόνωση. Και πάλι όμως δυσκολεύομαι να καταλάβω τη λογική αυτή.

Θα ήθελα κ εγώ τα ΑΤΗΕ Ι & ΙΙ. Πώς μπορώ να τα βρω ?

Η οικοδομική άδεια βγήκε το 2001. Νομίζω ότι, σύμφωνα με τη λογική, έκτακτες δαπάνες όπως αυτές που περιέγραψα ανωτέρω, αλλά και κάποιες τακτικές δαπάνες όπως το κοινόχρηστο νερό, θα έπρεπε να κατανέμονται βάσει του εμβαδού των διαμ/των. Από την άλλη, το κοινόχρηστο ρεύμα και ο καθαρισμός κοινόχρηστων χώρων ίσως θα ήταν πιο λογικό να κατανέμονται βάσει των χιλιοστών ανελκυστήρα, καθώς οι πιο πάνω όροφοι επιβαρύνουν περισσότερο τις συγκεκριμένες κατηγορίες. Ωστόσο, μάλλον θα συμφωνήσω με την άποψη ότι ο πίνακας χιλιοστών, ακόμα κι αν είναι λάθος, θα πρέπει να ακολουθείται εκτός κι αν γίνει νέα συμφωνία μεταξύ των ιδιοκτητών.

Καμία απάντηση ? Φοβάμαι ότι έχω καταχωρήσει το μήνυμα σε λάθος κατηγορία. Μάλλον οι Ηλεκ/γοι Μηχ/γοι είναι περισσότερο σχετικοί με το συγκεκριμένο θέμα.

Στην πολυκατοικία που μένω, προέκυψαν πρόσφατα κάποιες κοινόχρηστες δαπάνες. - Απόφραξη κεντρικού φρεατίου αποχέτευσης - Επισκευή κουδουνιών κεντρικής εισόδου. Πώς θα πρέπει να κατανεμηθούν αυτές οι δαπάνες στους ενοίκους ? Ο πίνακας ποσοστών συνιδιοκτησίας περιλαμβάνει τρεις κατηγορίες δαπανών: α) Κοινοχρήστων β) Θέρμανσης γ) Ανελκυστήρα. Προφανώς, θα πρέπει να κατανεμηθούν βάσει των ποσοστών της (α) κατηγορίας. Ωστόσο, τα ποσοστά αυτά συμπίπτουν με τα ποσοστά κατανομής των δαπανών θέρμανσης, δηλ. με βάση της θερμικές απώλειες των διαμερισμάτων και όχι με βάση τα εμβαδά τους, όπως θα ήταν πιο λογικό. Και ενώ όλα τα διαμ/τα έχουν το ίδιο εμβαδό και θα έπρεπε με βάση τη λογική να πληρώσουν εξίσου για τις ανωτέρω δαπάνες, συμβαίνει το παράλογο (για μένα) το διαμ/σμα πχ του τελευταίου ορόφου να πρέπει να πληρώσει περισσότερα από αυτό του πρώτου, επειδή έχει περισσότερες θερμικές απώλειες! Εξάλλου, το ίδιο συμβαίνει και με τακτικές δαπάνες, όπως ο καθαρισμός των κοινόχρηστων χώρων και το κοινόχρηστο ρεύμα. Με ποια λογική θα πρέπει αυτές να κατανέμονται με βάση τις θερμικές απώλειες κάθε διαμ/τος ? Εσείς τι γνώμη έχετε ?

Επισυνάπτω αρχείο που περιέχει τα επαγγελματικά δικαιώματα των διπλ. και πτυχ. Η/Μ Μηχ/κών. Γνωρίζετε αν ισχύει κάτι διαφορετικό ? δικαιώματα μηχανικών.doc

Κάποιοι προβληματισμοί μου σχετικά με τον πίνακα ποσοστών συνιδιοκτησίας της πολυκατοικίας στην οποία μένω. Θα ήθελα και τη δική σας γνώμη. Πετρέλαιο: Δεδομένου ότι πρόκειται για αυτόνομη θέρμανση με ωρομετρητές, το ποσοστό συμμετοχής κάθε διαμ/τος στη δαπάνη προκύπτει από τη γνωστή σχέση για τις δαπάνες λειτουργίας θέρμανσης: Πi = fi*εi + [1-∑(fi*εi)] * (εi*Ωi)/∑(εi*Ωi). Όλα καλά ως εδώ. Συντήρηση λέβητα: Το ποσοστό συμμετοχής ισούται με το συντ/στή επιβάρυνσης εi=Qi/ΣQi, δηλ. τις θερμικές απώλειες του διαμ/τος προς το άθροισμα των θερμ. απωλειών όλων των διαμ/των. Νομίζω ότι θα ήταν πιο δίκαιο η κατανομή να γίνεται σύμφωνα με τον παραπάνω τύπο (δαπάνες λειτουργίας), ώστε να λαμβάνεται υπόψη και ο χρόνος που χρησιμοποιεί κάθε διαμ/σμα τη θέρμανση. Άλλωστε, η δαπάνη προληπτικής συντ/σης λέβητα περιλαμβάνεται στις δαπάνες λειτουργίας. (Παρεμπιπτόντως, γνωρίζει κανείς αν έχει ψηφιστεί η νέα ΤΟΤΕΕ για την κατανομή δαπανών θέρμανσης που αντικαθιστά την 2427/83 ?) Συντήρηση ανελκυστήρα: Σύμφωνα με τον πίνακα ποσοστών συνιδιοκτησίας, τα χιλιοστά κοινόχρηστων δαπανών ανά όροφο είναι: 280 (Α), 330 (Β), 390 (Γ). Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτά προκύπτουν ως ο λόγος: 1000*[συντ/στής ορόφου / Σ(συντ/στών όλων των ορόφων)], οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι ο συντάκτης του πίνακα πρέπει να πήρε συντ/στές: 1,0 (Α), 1,2 (Β), 1,4 (Γ), οπότε έχουμε αντίστοιχα: 1000*1,0/3,6=278 (Α), 1000*1,2/3,6=333 (Β), 1000*1,4/3,6=389 (Γ) και προφανώς τα στρογγυλοποίησε. Ωστόσο, αν είναι έτσι, δεν συμφωνεί με την ΥΑ 29089/77 (ΦΕΚ 1296Β/16.12.1977), η οποία προτείνει συντελεστές ορόφου: 0 (Ισ.), 1,0 (Α), 1,1 (Β), 1,2 (Γ) κοκ. Όμως έχω δει και άλλες περιπτώσεις που οι συντ/στές αυτοί δε συμφωνούν με την ΥΑ (πχ 1,0-1,5-2,0). Μπορεί καθένας να παίρνει αυθαίρετα ό,τι συντελεστές θέλει ? Κοινόχρηστο ρεύμα: Το ποσοστό συμμετοχής ισούται με το συντ/στή επιβάρυνσης εi=Qi/ΣQi. Νομίζω ότι είναι λάθος, καθώς τι σχέση μπορεί να έχουν οι θερμικές απώλειες με το κοινόχρηστο ρεύμα ? Θα ήταν ορθότερο να χρησιμοποιηθούν οι συντ/στές των διαμ/των για τη συντ/ση ανελκ/ρα, καθώς το κοινόχρηστο ρεύμα ουσιαστικά είναι το ρεύμα κίνησης του ανελκ/ρα. Αλλά και ο φωτισμός κλιμ/σίου ακολουθεί τον ίδιο κανόνα, αφού όσο ψηλότερος είναι ο όροφος τόσο μεγαλύτερη διάρκεια χρειάζεται να έχει ο φωτισμός. Σύμφωνα με την ανωτέρω ΥΑ: «Όσον αφορά τον επιμερισμό της δαπάνης λειτουργίας του ανελκυστήρα, δηλαδή της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για την κίνησή του ως και της δαπάνης τακτικής περιοδικής συντήρησής του, θα γίνεται με βάση τους συντελεστές …». Από την άλλη πλευρά, πάλι σύμφωνα με την ΥΑ: «Κάθε δαπάνη συντήρησης, αντικατάστασης, επισκευής κλπ της εγκατάστασης αυτής και των μηχανημάτων της (εκτός από την τακτική περιοδική συντήρηση), βαρύνει κάθε διαμέρισμα της πολυκατοικίας ποσοστό που θα είναι ο λόγος του εμβαδού αυτού σε σχέση με το συνολικό εμβαδό των διαμερισμάτων όλης της πολυκατοικίας (όπως δηλ. γίνεται και η κατανομή των κοινόχρηστων δαπανών)». Καθαρίστρια: Όπως και προηγουμένως, το ποσοστό συμμετοχής ισούται με το συντ/στή επιβάρυνσης εi=Qi/ΣQi. Και πάλι δεν έχει καμία λογική. Νομίζω ότι θα ήταν πιο σωστό να χρησιμοποιηθούν οι συντ/στές ανελκ/ρα, καθώς όσο ψηλότερος είναι ο όροφος, τόσο περισσότερο ο ένοικος χρησιμοποιεί το κλιμακοστάσιο. Η ΥΑ, όπως είδαμε, προτείνει η κατανομή δαπάνης να γίνεται ανάλογα με το εμβαδό. Κοινόχρηστο νερό: Και πάλι χρησιμοποιούνται οι συντ/στές επιβάρυνσης εi=Qi/ΣQi. Καμία λογική και εδώ. Νομίζω ότι εδώ θα συμφωνήσω με την ΥΑ, ο επιμερισμός δηλ. να γίνεται με βάση το εμβαδό.

Ουσιαστικά αυτό που κάνεις είναι ότι θεωρείς σ.ε.: 0,4 για κουζίνα (6.000x0,4=2.500), 0,5 για τα υπόλοιπα φορτία (3.900x0,5=2.000) και εξαρτάται για το θερμοσίφωνα.

Φίλε Wiseman ευχαριστώ πολύ! Νομίζω πως είναι ό,τι πρέπει. Θα το κοιτάξω με την ησυχία μου κ αν έχω απορίες θα σου πω. Thanx κ πάλι.

Καλημέρα. Όπως μου είπαν από την Πολεοδομία, για τη μελέτη θεμελιακής γείωσης απαιτούνται: - Κάτοψη θεμελίων όπου φαίνεται η γείωση, το υλικό (επιψευδαργυρωμένος χάλυβας) και οι διαστάσεις της. - Τεχνική περιγραφή. Υπάρχει κάποιο σχετικό download για να πάρω μια ιδέα ?

Δε νομίζω ότι ο σ.ε. σημαίνει αυτό. Γιατί τότε, τι σ.ε. θα πάρεις για το θερμοσίφωνα ή το πλυντήριο, τα οποία όταν λειτουργούν καταναλώνουν πάντοτε την ίδια ενέργεια ? Νομίζω ότι ο σ.ε. έχει να κάνει με το πόσο χρησιμοποιείται το φορτίο σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Όχι, δεν χρησιμοποιώ σ.ε. για όλη την εγκατάσταση, μόνο για κάθε επιμέρους φορτίο. Εννοείται ότι το καλώδιο τροφοδοσίας κάθε φορτίου επιλέγεται με βάση τη μέγιστη ισχύ του φορτίου και όχι πόσο % αυτού χρησιμοποιούμε συνήθως. Με βάση τα παραπάνω, για ένα τυπικό δυάρι έχουμε: κουζίνα: 6 kW x 0,7 = 4,2 kW θερμ/νας: 4 kW x 0,4 = 1,6 kW ρευμ/τες (6): 3 kW x 0,45 = 1,3 kW φώτα (10): 1 kW x 0,75 = 0,8 kW Το συνολικό φορτίο είναι λοιπόν 7,9 kW (δε μιλάω για την εγκατεστημένη ισχύ, που είναι το άθροισμα των φορτίων και ισούται με 14 kW). Επομένως το ρεύμα υπολογίζεται σε 7900/230=34,3Α, που είναι οριακό (τουλάχιστον για το ADAPT) για καλώδιο 3x10mm2. Αν λάβουμε υπόψη και φορτία όπως πλυντήρια ρούχων & πιάτων, κλιματιστικά κλπ που προφανώς υπάρχουν σε ένα τυπικό δυάρι, να πώς βγαίνει το 3x16mm2 που σας έλεγα στην αρχή. Πού είναι λάθος ο συλλογισμός μου και βγαίνει ένα προφανώς παράλογο αποτέλεσμα ?

Αν πάρω σ.ε.=0,5 για την κουζίνα, σε συνδυασμό και με τα υπόλοιπα φορτία, θα μου βγει τροφοδοτικό καλώδιο του γενικού πίνακα 3x16mm2 και μιλάμε για ένα μικρό δυάρι (50 τ.μ), κάτι που νομίζω δεν είναι λογικό.

Καλησπέρα. Ως γνωστό, σε μια ηλεκτρολογική μελέτη κάθε φορτίο λαμβάνεται με συντελεστή ετεροχρονισμού, καθώς οι ηλεκτρικές συσκευές δεν λειτουργούν όλες μαζί ταυτόχρονα. Όμως, τι ακριβώς σημαίνει αυτός ο συντελεστής ? Πχ όταν λέμε ότι μια ηλεκτρική κουζίνα έχει σ.ε.=0,2 σημαίνει ότι αυτή λειτουργεί κατά το 20% ενός δεδομένου χρονικού διαστήματος, πχ περίπου 5 ώρες ημερησίως ? Επίσης, ποιοι είναι οι κοινώς αποδεκτοί σ.ε. για τα συνηθισμένα φορτία ενός σπιτιού (κουζίνα, θερμοσίφωνας, πλυντήρια ρούχων & πιάτων, φωτισμός, πρίζες, κλιματιστικά) ?

Αν δεν ξεφεύγουμε πολύ από το θέμα, εξήγησέ μου το σκεπτικό σου. Πάντως, καλώς ή κακώς (κακώς μάλλον) συνήθως ο καυστήρας είναι αρκετά μεγαλύτερος από τις θερμικές απώλειες που καλείται να καλύψει.

Όχι, εννοώ τη λειτουργία με: α) διακοπτόμενη ή β) συνεχή λειτουργία, είτε μιλάμε για παλιό δισωλήνιο είτε για αυτόνομο μονοσωλήνιο.

Από όσα διάβασα, βλέπω ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι θεωρούν γενικά οικονομικότερη τη συνεχή από τη διακοπτόμενη λειτουργία, υπό κάποιες προϋποθέσεις βέβαια. Για να πω την αλήθεια, δεν έχω πειστεί. Επειδή θεωρώ εξαιρετικά δύσκολη τη θεωρητική προσέγγιση του θέματος λόγω των πολυάριθμων μεταβλητών (θερμομόνωση κτιρίου, εξωτερικές συνθήκες, χρόνος διακοπής κλπ), νομίζω ότι μόνο στην πράξη μπορεί να βγει κάποιο αποτέλεσμα, το οποίο και πάλι ίσως να μην είναι ξεκάθαρο. Γι' αυτό, προτείνω να δοκιμάσουμε -όσοι μπορούμε- στο σπίτι μας και τα δύο συστήματα, σε δύο διαφορετικές ημέρες με κατά το δυνατό ίδιες μέσες θερμοκρασίες (εδώ βέβαια μπαίνει το πρόβλημα πώς στο καλό μπορείς να διασφαλίσεις κάτι τέτοιο). Μετρώντας λοιπόν τις ώρες που έχει γράψει ο ωρομετρητής σε κάθε περίπτωση, ίσως βγει κάποιο συμπέρασμα.

Άρα η εικασία περί οικονομικότερης συνεχούς έναντι διακοπτόμενης λειτουργίας, ακόμα και αν στην πρώτη περίπτωση η θέρμανση είναι ΟΝ περισσότερες ώρες (προσοχή, όχι η Η/Β) έχει κάποια βάση.

Εννοώ ότι σε ένα σπίτι, είτε λόγω απουσίας των ενοίκων είτε για λόγους οικονομίας, η θέρμανση δεν λειτουργεί συνεχώς αλλά για κάποια χρονικά διαστήματα (πχ 7-10, 14-17, 20-23). Είναι κάτι πολύ συνηθισμένο σε παλιά δισωλήνια συστήματα χωρίς αυτονομία που εξυπηρετούν πολλά διαμερίσματα των οποίων οι ένοικοι συμφωνούν μεταξύ τους ποιες ώρες της ημέρας θα λειτουργεί η θέρμανση. Αλλά και σε σπίτια με αυτόνομη θέρμανση, πολλοί ιδιοκτήτες προτιμούν να διακόπτουν (μέσω του θερμοστάτη χώρου) κάποιες ώρες της ημέρας τη θέρμανση. Αυτό εφαρμόζω και εγώ και νομίζω ότι είναι η συνηθέστερη πρακτική. Απλώς, όπως προανέφερα, έχω ακούσει αρκετούς να λένε ότι αυτός ο τρόπος λειτουργίας δεν είναι οικονομικός και είναι προτιμότερο η θέρμανση να λειτουργεί συνεχώς.

Σύμφωνα με κάποιους, όταν η θέρμανση λειτουργεί όλη μέρα χωρίς διακοπή, η κατανάλωση πετρελαίου είναι μικρότερη από το αν λειτουργεί διακοπτόμενα (πχ τρεις ώρες το πρωί, τρεις το απόγευμα και τρεις το βράδυ). Ίσως η λογική πίσω από αυτό να βρίσκεται στο ότι ο λέβητας στη μια περίπτωση καλείται να ζεστάνει από την αρχή ένα κρύο χώρο άπαξ και μετά απλώς να διατηρήσει την επιθυμητή θερμοκρασία ενώ στην άλλη περίπτωση θα πρέπει να επαναλάβει τη διαδικασία τρεις φορές. Προσωπικά πάντως, δε βλέπω γιατί ο λέβητας θα κάψει λιγότερο πετρέλαιο αν δουλεύει συνεχώς, πχ από 7 το πρωί μέχρι 11 το βράδυ (16 ώρες), παρά αν δουλέψει διακεκομμένα τρία τρίωρα (9 ώρες). Και στις δυο περιπτώσεις καλείται να αντισταθμίσει τις απώλειες θερμότητας του κτιρίου, επομένως αυτό που παίζει ρόλο στην κατανάλωσή του είναι το χρονικό διάστημα που καλείται να το κάνει αυτό. Θα ήθελα τη γνώμη σας.

Καλημέρα. Μια πολυκατοικία 3 ορόφων, με 2 διαμερίσματα ανά όροφο, διαθέτει σύστημα θέρμανσης με κλασικό δισωλήνιο σύστημα. Το πρόβλημα γνωστό: Η θέρμανση λειτουργεί για όλους την ίδια ώρα, ως συμβιβασμός των επιθυμιών όλων των ενοίκων. Είναι δυνατή η μετατροπή του συστήματος ώστε να υπάρχει αυτονομία σε κάθε διαμέρισμα ?