Quo vadis?

Suben, Η ΑΠΟΦ. 40158 ΤΗΣ 25.8/22.9.2010 (ΦΕΚ 1556Β΄) λέει: «2. Τα φωτοβολταϊκά συστήματα δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν σε κάλυψη το 60% της επιφάνειας του γηπέδου. Ως κάλυψη, νοείται η προβολή στο οριζόντιο επίπεδο του συνόλου των εγκαταστάσεων του φωτοβολταϊκού εξοπλισμού, ενώ δεν συνυπολογίζονται στην κάλυψη τα κενά μεταξύ των φωτοβολταϊκών συστοιχιών.» Από αυτό προκύπτει ότι: Α) τα Φ/Β είναι κατασκευές που επηρεάζουν την κάλυψη. Β) αν καλύπτουν περισσότερο από 60% το επιπλέον είναι αυθαίρετο. Οπότε η περίπτωσή σου Suben απάντησε και στην απορία μου αν στα αδόμητα μπορεί να υπάρχουν κατασκευές που επηρεάζουν την κάλυψη την δόμηση και το ύψος. Είναι τα Φ/Β. Θεωρώ ότι η βεβαίωση του αδόμητου σε καλύπτει απόλυτα αν τα Φ/Β δεν έχουν υπερβεί το 60%. Διότι α) Δεν υπάρχει κτίσμα στο ακίνητο β) δεν έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές που επηρεάζουν το ύψος (δεν υπάρχει διάταξη που να το περιορίζει) τη δόμηση (δεν υπάρχει διάταξη που να την περιορίζει) την κάλυψη (εφ΄ όσον δεν υπερβαίνουν το 60%)

Σας ευχαριστώ. Συμφωνώ μαζί σας.

Α) Ακίνητο εκτός σχεδίου με τροχόσπιτο (κανονικό σε ρόδες, όχι πάνω σε βάση), με περιτοίχιση 1,10 από σκυρόδεμα και συρματόπλεγμα 1,50 μ. Καγκελόπορτα μεταλλική. Τσιμεντοστρωμένος διάδρομος από την καγκελόπορτα μέχρι το τροχόσπιτο. Πέργολα μπροστά στο τροχόσπιτο (με κληματαριά, όχι με κεραμίδια ή πανί). Β) Ακίνητο εκτός σχεδίου με περίφραξη με συρματόπλεγμα, ψησταριά υπαίθρια κάτω από πέργολα (κανονική) και βρύση χτιστή με πέτρα.

Είναι έτσι όπως το λές: "ένα ακόμα ΑΤΙΑ του συστήματος". Αλλα με τόσα ΑΤΙΑ που είναι γεμάτος αυτος ο νόμος, μπορούμε να δουλέψουμε;

προς Faethon 11: Έχετε απόλυτο δίκαιο, όταν οι πέργολες γίνονται πάνω από το κτίριο υπάρχει περίπτωση να υπερβαίνουν το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος (άρθρο 16 παρ. 1ε του ΓΟΚ 85). Αλλά τότε δεν πρόκειται για αδόμητο ακίνητο. Η απορία που εξέφρασα στις 20-11-12 αφορά τα αδόμητα: «Η βεβαίωση για τα αδόμητα λέει: «Δεν υπάρχει κτίσμα και δεν έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές που επηρεάζουν το ύψος, τη δόμηση ή την κάλυψη, του μεταβιβαζομένου ακινήτου.». Σε τι μπορεί να αναφέρεται το «και δεν έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές που επηρεάζουν το ύψος, τη δόμηση ή την κάλυψη, του μεταβιβαζομένου ακινήτου» αφού οι μόνες κατασκευές που επηρεάζουν το ύψος, την δόμηση και την κάλυψη είναι τα κτίσματα, για τα οποία βεβαιώνουμε ότι δεν υπάρχουν; Γνωρίζετε να υπάρχουν άλλες κατασκευές που τα επηρεάζουν αυτά;» Στα αδόμητα οι πέργολες βρίσκονται πάνω στο έδαφος. Επηρεάζουν την δόμηση, την κάλυψη ή το ύψος;

Συγνμωμη συνάδελφε αλλά "πέργκολα με κεραμυδάκι" δεν υπάρχει. Αυτο λέγεται υπόστεγο. Κια να το δείξετε έτσι στην άδεια, θα μετρήσει στην κάλυψη, την δόμηση κια τον όγκο. Εγώ αναφέρομαι στις πέργκολες όπως τις ορίζει ο ΓΟΚ. Αυτές δεν μετρουν πουθενά. Ή κάνω λάθος;

Για Suben: Υπάρχει μέσα στο γήπεδο οικίσκος εγκατάστασης του ηλεκτρονικού εξοπλισμού των Φ/Β; Αν νια σίγουρα δεν είνια αδόμητο. Αν όχι είναι συζητήσιμο.

Σας ευχαριστώ όλους για τις άμεσες απαντήσεις σας. Αλλά έχω προβληματισμούς: Για Manolis gon: Οι πέργολες δεν μετρουν ούτε στην κάλυψη ούτε στην δόμηση ούτε στον όγκο. Όταν βγάζουμε άδεια, βάζουμε στο διάγραμμα κάλυψης όσες πέργλοκες θέλουμε χωρίς καν να τις αναφέρουμε στα πραγματοποιούμενα στοιχεία δόμησης, κάλυψης και όγκου του κτιρίου. Γιατί λέτε ότι οι πέργολες επηρεάζουν την κάλυψη, την δόμηση και το ύψος; Στην πολεοδομια σας έτσι το ερμηνεύουν; Και ζητούν να μπαίνουν οι πέργολες στα πραγματοποιούμενα στοιχεία δόμης, κάλυψης και όγκου; Για Didonis: Για τις διαφημιστικές πινακίδες θα το ψάξω γιατί δεν έχω ασχοληθεί. Θα μπορούσατε να αναφέρετε μερικά απο τα "κλπ. κλπ."; Για ΤΟΠΟΓΑΒΡΟΣ: Συμφωνώ ότι με τις εγκυκλίους και τις ερωτο-απαντήσεις μας δημιούργησαν αλαλουμ και κοντεύουμε να ξεχάσαμε και αυτά που ξέραμε. Την δόμηση την κάλυψη και το ύψος την επηρεάζουν μονο τα κτίσματα και τίποτε άλλο. Αυτά έλεγαν όλοι οι ΓΟΚ, αυτά λέει και ο ΝΟΚ. Τελικά μια βεβαίωση μας έμεινε ξεκάθαρη για να την δίνουμε χωρίς φόβο, όταν δηλ. δεν υπάρχουν κτίσματα, και μας την μπέρδεψαν και αυτήν. Στις άλλες 2 βεβαιώσεις, δηλ. με κτίσματα, αν αρχίσουμε να καταγράφουμε τις παραβάσεις της κατηγορίας 13, δεν θα βρουμε ούτε ένα κτίριο νόμιμο. Και αν για να δώσουμε την βεβαίωση, υποχρεώσουμε τον ιδιοκτήτη να τις τακτοποιήσει, θα είναι τόσες πολλες που με τα 500άρικα που θα μαζευτούν θα είναι καλλίτερα να δηλώσει όλο το κτίριο αυθαίρετο! Υπάρχει ιδιοκτήτης που θα το δέχονταν;

Συνάδελφοι, μια γενικότερη απορία: Η βεβαίωση για τα αδόμητα λέει: «Δεν υπάρχει κτίσμα και δεν έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές που επηρεάζουν το ύψος, τη δόμηση ή την κάλυψη, του μεταβιβαζομένου ακινήτου.». Σε τι μπορεί να αναφέρεται το «και δεν έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές που επηρεάζουν το ύψος, τη δόμηση ή την κάλυψη, του μεταβιβαζομένου ακινήτου» αφού οι μόνες κατασκευές που επηρεάζουν το ύψος, την δόμηση και την κάλυψη είναι τα κτίσματα, για τα οποία βεβαιώνουμε ότι δεν υπάρχουν; Γνωρίζετε να υπάρχουν άλλες κατασκευές που τα επηρεάζουν αυτά;

Αν μπλέξεις με τους νομικούς κάηκες. Τα πράγματα είναι πολύ φλου. Η ποινική δίωξη του μηχανικού (μελετητή ή επιβλέποντα) στηρίζεται στο άρθρο 286 του Π.Κ. που λέει: «1. Όποιος κατά την εκπόνηση μελέτης ή τη διεύθυνση ή την εκτέλεση οικοδομικού ή άλλου ανάλογου έργου ή μιας κατεδάφισης με πρόθεση ή από αμέλεια ενεργεί παρά τους κοινώς αναγνωρισμένους τεχνικούς κανόνες και έτσι προξενεί κίνδυνο για τη ζωή ή την υγεία ανθρώπου τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. 2. Η παραγραφή της άνω πράξεως αρχίζει από την ημέρα της επέλευσης του αποτελέσματος της παραβίασης.» Και αν νομίζετε ότι οι “κοινώς αναγνωρισμένοι τεχνικοί κανόνες” είναι οι διατάξεις των διαφόρων κανονισμών που μαθαίνουμε γελιέστε. Να τι ειναι κατά τους ανώτατους νομικούς μας: Απόφαση Αρείου Πάγου 1634/2009 (στο διαδίκτυο) http://www.areiospagos.gr/nomologia/apofaseis_DISPLAY.asp?cd=ZH46RO5KIZS5KPBVL2W2BDZBEUPWO9&apof=1634_2009 «Ως “κοινώς αναγνωρισμένοι τεχνικοί κανόνες” νοούνται οι απλοί και κοινοί τεχνικοί κανόνες που είναι γενικώς γνωστοί και εφαρμόζονται κατά την εκτέλεση τέτοιου έργου από προπαιδευμένους και έμπειρους τεχνικούς, οι οποίοι έχουν πρακτική ενασχόληση σε τέτοια έργα, είναι δε αναγκαίοι (οι τεχνικοί κανόνες) για την ασφάλεια όσων έχουν σχέση με το έργο τόσο κατά την εκτέλεσή του όσο και μετά αυτή κατά τη χρήση του.»

Η κανονική διαδικασία: Πριν από τη έναρξη της εργασίας έπρεπε να απογράψετε το έργο στο ΙΚΑ. Το κάνατε; Μαζί με την απογραφή δηλώνετε και την επιφάνεια οπότε υπολογίζεται ο ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός ημερομισθίων. Μέσα στο 1ο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από τότε που γίνεται μια εργασία υποβάλετε ένα έντυπο που λέγεται Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (ΑΠΔ) και περιλαμβάνει αυτούς που εργάστηκαν και πόσες μέρες ο καθένας. Με το έντυπο αυτό γίνεται υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών. Το ΙΚΑ ξέρει μόνο τον ιδιοκτήτη. Και από αυτόν θέλει τις εισφορές. Δεν το ενδιαφέρει τι συμφωνίες έκανε ο ιδιοκτήτης με τον εργολάβο. Αν η συμφωνία ήταν τα ένσημα να είναι υποχρέωση του εργολάβου και αυτός δεν τα βάλει, το ΙΚΑ τα απαιτεί από τον ιδιοκτήτη. Αν ο ιδιοκτήτης έχει συμφωνητικό με τον εργολάβο, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τα πληρώσει και μετά να τα διεκδικήσει δικαστικά από τον εργολάβο. Δυστυχώς αν ο εργολάβος κάνει καταγγελία, το ΙΚΑ θα την δεχτεί ευχαρίστως αφού θα εισπράξει χρήματα και θα τα απαιτήσει από τον ιδιοκτήτη. Τι γίνεται συνήθως: Το έργο δεν τον δηλώνουν στο ΙΚΑ και είτε οι εργάτες δουλεύουν χωρίς ένσημα (άλλοι μπορεί να είναι του ΤΕΒΕ, του ΟΓΑ κλπ. ή και στο ταμείο ανεργίας ακόμη) ή παίρνουν το ένσημο ή μέρος του στο «χέρι». Και εφ’ όσον είναι εντάξει άνθρωποι δεν κάνουν καταγγελία. Μάλλον μπλέξατε.

Το διαμέρισμα που σας ενδιαφέρει είναι το ρετιρέ των 36 μ2; Μήπως στην άδεια δεν ήταν διαμέρισμα; Αν οι χώροι ήταν π.χ. χαρακτηρισμένοι ως αποθήκες τότε τα πράγματα αλλάζουν. Ή μήπως δεν ήταν αυτοτελές διαμέρισμα αλλά δύο δωμάτια που χρησιμοποιούσε το κάτω διαμέρισμα;

Σας καταλαβαίνω γιατί είναι ασύλληπτο αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια. Ο κάθε υπάλληλος κάνει ότι του κατεβάσει η κούτρα του, κι όλοι μας τρέχουμε όλη μέρα πάνω και κάτω παράγοντας αέρα κοπανιστό. Δυστυχώς οι γραφειοκράτες που γέμισαν τις υπηρεσίες αντί να ψάχνουν να βρουν τον τρόπο για να γίνει κάτι, ψάχνουν πως θα βρουν το εμπόδιο για να μην γίνει. Εγώ ξέρω ότι οι Τράπεζες δεν δανειοδοτούν κάτι που δεν είναι νόμιμο για ένα και απλό λόγο: επειδή μπαίνει υποθήκη, σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν πληρώσει το δάνειο και το κάνει κατάσχεση, δεν θα μπορέσει να το πουλήσει. Στην προκειμένη περίπτωση αν το διαμέρισμα βρίσκεται σε οικοδομή που είναι νόμιμη, δηλ. η πολυκατοικία έχει οικοδομική άδεια, έχουν τηρηθεί οι εξωτερικές διαστάσεις και το συνολικό ύψος της, τότε δεν έχει καμία σημασία αν κάποιο διαμέρισμα έγινε μεγαλύτερο ή μικρότερο από όσο στα σχέδια της άδειας. Σημασία έχει η σημερινή πραγματική κατάσταση. Αυτή μεταβιβάζονταν μέχρι τώρα και αυτή θα μεταβιβάζεται εσαεί, όπως χιλιάδες διαμερίσματα. Τι τους ενδιαφέρει η εσωτερική διαρρύθμιση; Μέχρι τώρα δεν άκουσα ότι κάποιο διαμέρισμα είχε πρόβλημα στην μεταβίβαση επειδή δεν ταιριάζει με τα σχέδια της άδειας. Τι ακριβώς τους προβληματίζει; Δώστε περισσότερες λεπτομέρειες να καταλάβω.

Συμφωνώ ότι η διαδικασία γίνεται ταυτόχρονα. 1) Για την νομιμοποίηση προ του ’55 απαιτούνται δικαιολογητικά που δυστυχώς διαφέρουν από Πολεοδομία σε Πολεοδομία. Οπότε πρέπει να τα ρωτήσετε. Πάντως τα δικαιολογητικά καθορίζονται στην Εγκύκλιο 23187/3627 της 15.3.1985 της Δ/νσης Γ4 και στην Απόφαση 69509/1079 της 27.11/8.12.1986 (ΦΕΚ 854 Β’) και θα έπρεπε να είναι κοινά για όλες τις Πολεοδομίες. 2) Για την αλλαγή χρήσης από κατάστημα σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος κανονικά δεν απαιτείται άδειας αλλαγής χρήσης. Από πολεοδομική άποψη δεν υπάρχουν διακρίσεις στα καταστήματα. Οι διακρίσεις είναι μόνο κατά την άδεια λειτουργίας τους. Δηλ. στις οικοδομικές άδειες των καταστημάτων δεν απαιτείται να αναγράφεται αν το κατάστημα είναι ή όχι υγειονομικού ενδιαφέροντος. Το αν θα πάρει άδεια λειτουργίας ή όχι ως κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος (ή ως εμπορικό, ή ως κουρείο κλπ) εξαρτάται από το αν οι χώροι του πληρούν τις απαιτήσεις της κάθε περίπτωσης (επιφάνειες, ύψη, τουαλέτες, έξοδοι κινδύνου κλπ). Αν πληρούνται τότε χρειάζονται διαρρυθμίσεις και τότε και μόνο τότε απαιτείται άδεια διαρρυθμίσεων. Όχι αλλαγής χρήσης. Δηλ. αν κλείσει το εστιατόριο και ξαναγίνει εμπορικό κατάστημα θα χρειαστεί ξανά άδεια αλλαγής χρήσης; Αυτά είναι παραπανίσιες γραφειοκρατικές διαδικασίες που εφεύραν κάποιες υπηρεσίες. Βέβαια έτσι βρίσκουμε και εμείς δουλειά, αλλά κάπως έτσι φουντάρει ένα κράτος: όταν όλοι τρέχουν πάνω κάτω και παράγουν αέρα κοπανιστό. Κανονικά αν χρειάζονται κάποιες εσωτερικές διαρρυθμίσεις θα αρκούσε άδεια μικρής κλίμακας.

Προς pvoulellis: Α) ως προς το ΙΚΑ Καλό θα ήταν γενικά πρώτα να ανατρέχει κανείς στην νομοθεσία ώστε να διαμορφώνει προσωπική και τεκμηριωμένη άποψη. Διαφορετικά κινδυνεύει να γίνει ένας «εμπειροτέχνης» μηχανικός που μαθαίνει ρωτώντας από δω και από κει. Διαβάζοντας την νομοθεσία αποκτούμε και τα απαραίτητα εφόδια για να αντιμετωπίζουμε το περίφημο «τέρας της γραφειοκρατίας». Για το ερώτημά σας πρέπει να ανατρέξετε στην Απόφαση Φ21/2930 ΤΗΣ 10/24.11.1992 (ΦΕΚ 686 Δ΄) που θα βρείτε σε πολλά site (π.χ. http://www.insoft.gr/ika97.htm). Αν μετά την ανάγνωση εξακολουθείτε να έχετε απορίες θέστε τις. Πιστεύω όμως ότι δεν θα έχετε. Β) ως προς το αν η εργασία καλύπτεται με άδεια μικρής κλίμακας. Οι εργασίες που καλύπτουν οι άδειες μικρής κλίμακας καταγράφονται συγκεκριμένα και με σαφήνεια στην εγκύκλιο 13 με την οποία έγινε η κοινοποίηση της Απόφασης Υφ/γού ΠΕΧΩΔΕ οικ.5219/3-2-2004 (ΦΕΚ 114/Δ) που αφορά τις άδειες μικρής κλίμακας. Τόσο την Απόφαση όσο και την Εγκύκλιο την βρίσκετε εύκολα στο διαδίκτυο (π.χ. http://www.psdmh-chania.gr/attachments/004_egkyklios_13.pdf ). Διαβάστε ποιες εργασίες καλύπτει η άδειας μικρής κλίμακας. Η δικιά σας είναι η περίπτωση 3: Αντικατάσταση κουφωμάτων στο ίδιο άνοιγμα. Αν δεν αλλάξει το άνοιγμα αρκεί η άδεια μικρής κλίμακας. Αλλά και η διαφορά κατά 10 cm που λέτε είναι κατά την γνώμη μου αμελητέα. Πες ότι έκανε ένα λάθος ο αλουμινάς. Τι θα έκανες; Θα γύριζες την βιτρίνα πίσω;

Και μόνο διαβάζοντας κανείς τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις των συναδέλφων καταλαβαίνει την κόλαση που ζούμε καθημερινά: η κάθε πολεοδομία έχει τους δικούς της νόμους. Άλλο ισχύει στην μια πολεοδομία και άλλο στην άλλη. Έχουμε συναντήσει βέβαια και πιο ακραίες περιπτώσεις: άλλο να εφαρμόζει ο ένας υπάλληλος και άλλο ο άλλος της ίδιας πολεοδομίας! Κανονικά, η απάντηση στην ερώτηση των συναδέλφων “ξέρει κανείς τι δικαιολογητικά χρειάζονται για …” θα ήταν η αναφορά ενός νόμου ή μιας εγκυκλίου. Οι συνάδελφοι όμως δίνουν απαντήσεις του τύπου “εμένα μου ζήτησαν αυτά’’ ή “ρώτα καλλίτερα την πολεοδομία’’. Και καλά κάνουν. Γιατί εδώ που φτάσαμε κανένας μας δεν μπορεί πια να πει με βεβαιότητα τι μπορεί να ζητήσει η κάθε πολεοδομία. Δεν ξέρω αν συμβαίνει μόνο στην δικιά μας πολεοδομία ή είναι κάτι γενικότερο, αλλά μέρα με τη μέρα όλο και κάποιο καινούργιο δικαιολογητικό θα “ανακαλύψουν” ότι χρειάζεται να ζητούν, με αποτέλεσμα να κοντεύουμε να ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε, αλλά το χειρότερο, να μην είμαστε ποτέ σίγουροι αν μια δουλειά που αναλάβαμε θα την φέρουμε σε πέρας ή θα σκαλώσει σε κάποια νεώτερη ερμηνεία του νόμου από τον υπάλληλο που θα το χειριστεί. Οι άδειες μικρής κλίμακας είναι χαρακτηριστική περίπτωση του αλαλούμ που υπάρχει: • άλλοι ζητούν κανονικό τοπογραφικό και άλλοι δέχονται απόσπασμα του ρυμοτομικού • άλλοι απαιτούν το κτίριο να είναι νόμιμο και άλλοι όχι • άλλοι ελέγχουν την αρτιότητα του οικοπέδου και άλλοι όχι • άλλοι ζητούν κατόψεις και άλλοι όχι • άλλοι ζητούν τεχνικές εκθέσεις και άλλοι όχι • άλλοι…….. Γιατί όμως γίνεται αυτό; Τόσο ασαφής είναι ο νόμος; Ή οι υπάλληλοι δεν τον διαβάζουν και λειτουργούν και αυτοί εμπειρικά όπως και οι συνάδελφοι που ρωτούν στο forum και ρωτούν και αυτοί άλλους συναδέλφους τους τι κάνουν; Και αν ο νόμος είναι σε κάποια σημεία του ασαφής, τόσο δύσκολο θα ήταν να τεθούν ερωτήματα στο υπουργείο και να δοθούν απαντήσεις έτσι ώστε να υπάρχει ενιαία εφαρμογή του για όλες τις πολεοδομίες όλης της χώρας; Οι άδειες μικρής κλίμακας έγιναν για να ξεμπλοκάρουν οι πολεοδομίες και να μην αναλώνονται με τις απλές περιπτώσεις έτσι ώστε να διεκπεραιώνουν πιο γρήγορα τις σοβαρές. Η γραφειοκρατική όμως αγκύλωση των υπηρεσιών δεν μπόρεσε να το δεχτεί. Εξουσία είναι αυτή. Έτσι εύκολα δεν εγκαταλείπεται. Και άρχισαν: φέρε τοπογραφικό να δούμε αν το οικόπεδο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, κάνε νομιμοποίηση αν το κτίριο είναι παλιό και δεν έχει άδεια, φέρε κατόψεις να δούμε τι διαρρυθμίσεις θα γίνουν, φέρε βεβαίωση από το δασαρχείο να δούμε μήπως είναι δασική έκταση αυτή που θα περιφραχθεί, φέρε βεβαίωση της αρχαιολογίας μήπως τα παλούκια της περίφραξης χαλάσουν τίποτα αρχαία, φέρε υδραυλική μελέτη αν με την διαρρύθμιση αλλάζεις τη θέση του μπάνιου, φέρε κατόψεις και όψεις της στέγης για να δούμε ότι διατηρείται η ίδια μορφή, φέρε και φέρε και φέρε…. Και σε τι διαφέρει τότε από κανονική άδεια; Μόνο στο ότι δεν μπορείς να ζητήσεις νόμιμη αμοιβή. Και τι θα ζητήσεις; Θα ξέρεις από την αρχή τι θα αντιμετωπίσεις για να συμφωνήσεις την αμοιβή; Ας δούμε και όμως τι λέει ο νόμος και που είναι οι «τρύπες» του που δίνουν πάτημα στους υπαλλήλους: ΑΡΘΡΟΝ-1 1. Επιτρέπεται η εκτέλεση εργασιών μικρής κλίμακας χωρίς έκδοση άδειας δόμησης, εφόσον δεν παραβιάζονται οι πολεοδομικές διατάξεις και τα οικόπεδα, τα γήπεδα ή τα κτίσματα στα οποία γίνονται δεν βρίσκονται σε δάσος, σε ρέμα, στον αιγιαλό ή την παραλία, σε καθορισμένο αρχαιολογικό χώρο, σε περιοχή απολύτου προστασίας, σε κοινόχρηστο χώρο, σε κτίρια που δεν έχουν μη διανοιγμένη παρόδια στοά και δεν είναι ρυμοτομούμενα ή στατικά επικίνδυνα . Εφόσον θίγονται δικαιώματα συνιδιοκτησίας, εξασφαλίζεται η σχετική συναίνεση με ευθύνη των ενδιαφερομένων. 2. Οι εργασίες εκτελούνται μετά από σχετική Έγκριση Εργασιών, που χορηγείται από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία, εφόσον υποβληθούν : α) αίτηση των ενδιαφερομένων, στην οποία αναγράφονται τα πλήρη στοιχεία τους, τα στοιχεία του ακινήτου και περιγραφή των εκτελούμενων εργασιών,τα συνημμένα στοιχεία, β) οι εγκρίσεις των αρμόδιων υπηρεσιών (αρχαιολογίας, δασαρχείου, ΕΠΑΕ, ΥΠΠΟ, κλπ) που απαιτούνται κατά περίπτωση, γ) τα κατά περίπτωση δικαιολογητικά, όπως αναφέρονται στην επόμενη παράγραφο, δ) βεβαίωση ή αντίγραφο δήλωσης κτηματολογίου, ή αντίγραφο τοπογραφικού ή άλλου σχεδίου, εφόσον δεν προσδιορίζεται η θέση του ακινήτου με τη διεύθυνση. Φράσεις που δίνουν πάτημα για άσκηση γραφειοκρατικής εξουσίας: “εφόσον δεν παραβιάζονται οι πολεοδομικές διατάξεις”, “ δάσος”, “ρέμα”, “αιγιαλός” , “παραλία”, “καθορισμένος αρχαιολογικός χώρος”, “περιοχή απολύτου προστασίας”, “κοινόχρηστος χώρος” , “ρυμοτομούμενα ή στατικά επικίνδυνα”. Και πιο κάτω: ΑΡΘΡΟΝ-2 ……. 3. Αρμόδιος υπάλληλος της Πολεοδομικής Υπηρεσίας, αφού ελέγξει τα δικαιολογητικά, σφραγίζει την αίτηση με την ένδειξη "Έγκριση Εργασιών", με τον ίδιο αριθμό και την ημερομηνία υπογραφής, με χρονική ισχύ έξι (6) μηνών, και με δυνατότητα παράτασης μία φορά, για έξι (6) μήνες ακόμη. Η φόρα όμως κόπηκε με εγκύκλιο: «2. Για την χορήγηση της Έγκρισης Εργασιών εξετάζεται και ελέγχεται η αίτηση - δήλωση των ενδιαφερομένων, σύμφωνα με το συνημμένο υπόδειγμα 1, στην οποία επισυνάπτονται τα σχετικά δικαιολογητικά, και οι ενδιαφερόμενοι δηλώνουν κατά περίπτωση: -για τις εκτός σχεδίου περιοχές ότι δεν βρίσκονται σε δάσος, σε ρέμα, στον αιγιαλό ή την παραλία, σε καθορισμένο αρχαιολογικό χώρο ή σε περιοχή απολύτου προστασίας, και -για τις εντός σχεδίου περιοχές ότι δεν βρίσκονται σε κοινόχρηστο χώρο, και δεν γίνονται σε κτίρια που έχουν μη διανοιγμένη παρόδια στοά, ή σε κτίρια που είναι ρυμοτομούμενα ή στατικά επικίνδυνα.» «5. Δεν απαιτούνται και δεν ελέγχονται στοιχεία αρτιότητας των οικοπέδων ή των γηπέδων, ή στοιχεία νομιμότητας των κτιρίων, δηλώνονται όμως με σαφήνεια τα σχετικά στοιχεία του ακινήτου στην αίτηση. Επίσης δεν απαιτούνται φορολογικές ή άλλες κρατήσεις.» Που υπάρχει ασάφεια; Εκτός και αν θεωρούν –όπως το δημοσίευμα του ΤΕΕ http://library.tee.gr/digital/m2009/m2009_makri.pdf - ότι η εγκύκλιος αυτή καταστρατηγεί τον νόμο. Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι για να μην εφαρμόζεται μια εγκύκλιος θα πρέπει να ανακληθεί. Διαφορετικά πρέπει να εφαρμοστεί. Ή κάνω λάθος; Και εν πάση περιπτώσει, όσοι θεωρούν την εγκύκλιο παράνομη θα έπρεπε εδώ και τόσα χρόνια κάτι να έκαναν: ένα έγγραφο με όλες τις απορίες ώστε να ξεκαθαρίσει το θέμα. Τίποτα όμως δεν έκαναν. Και έλυσαν το ζήτημα ο καθένας από μόνος του ανάλογα με το τι κατέβασε η κούτρα του. Γι’ αυτό και όλο αυτό το αλαλούμ. Δεν νομίζεται ότι πρέπει να κάνουμε κάτι;

Πράγματι η ελεύθερη πρόσβαση στα ΦΕΚ είναι σοβαρό βήμα για την διαφάνεια. Τώρα μπορούμε π.χ. ψάχνοντας στα ΦΕΚ των ιδρύσεων ΑΕ και ΕΠΕ να δούμε σε τι εταιρείες είναι ανακατωμένοι οι διάφοροι πολιτικοί και οι συγγενείς τους, ποιους έχουν συνέταιρους, με τι κεφάλαια κλπ. Έψαξα για παράδειγμα τα ΦΕΚ των ΑΕ-ΕΠΕ με λέξη - κλειδί «Τσοχατζόπουλος» και «Τσοχατζοπούλου» και είδα για τις εταιρείες των παιδιών του Άκη Τσοχατζόπουλου που έγραψαν οι εφημερίδες. Φοβάμαι ότι θα επέμβει η υπηρεσία προστασίας προσωπικών δεδομένων και θα ζητήσει να σταματήσει η ανάρτηση.

Δεν ξέρω που στηρίζει ο zavi την αισιοδοξία του, ότι αρκεί η αναγραφή στο ΗΜΕ. Στην παρακάτω περίπτωση ο επιβλέπων δεν την γλίτωσε, παρόλο που στο έργο υπήρχαν ζώνες ασφαλείας και παρόλο που υπήρχε προστατευτικό κιγκλίδωμα αλλά 0,5 μ αντί 1 μ. Αν θέλόυν να σου βρουν κάτι είναι πανεύκολο. Π.χ. το κιγκλίδωμα ήταν 0,95 μ και όχι 1,00! Όλοι καταλαβαίνουμε ότι τα 5 εκ. δεν είναι τόσο σπουδαίο. Αλλά με το γράμμα του νόμου είναι. Γι’ αυτό λέω ότι είμαστε πραγματικά ξεκρέμαστοι. http://www.areiospagos.gr/nomologia/apofaseis_DISPLAY.asp?cd=cz5kYc72l3spSyMp5LidVtq9UfgRMw&apof=1159_2009&lang=EN ΑΡΙΘΜΟΣ 1159/2009 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ «…..Η ανωτέρω πτώση οφείλεται στο ότι δεν είχαν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας από τον κατηγορούμενο πολιτικό μηχανικό για την αποφυγή πτώσεως απασχολουμένου στο πιο πάνω έργο προσωπικού και συγκεκριμένα, ενώ το άρθρο 19 Π.Δ/τος 778/1980 επιβάλλει, προκειμένου για εργασίες επί της στέγης, όπως τα δάπεδα εργασίας (εν προκειμένω ο υπάρχων διάδρομος) φέρουν στις απολήξεις των προστατευτικό κιγκλίδωμα ύψους τουλάχιστον ενός μέτρου, δηλαδή ικανού από πλευράς μεγέθους να ανασχέσει τυχόν ανεξέλεγκτη πτώση, οφειλομένη σε απώλεια ισορροπίας είτε από κάποια αδέξια κίνηση, είτε από αιφνίδια παθολογικά αίτια (στιγμιαία ζάλη, απώλεια συνειδήσεως), στην προκειμένη περίπτωση το υπάρχον δάπεδο εργασίας (τσιμεντένιος διάδρομος), - ασφαλές καθ' όλο του το μήκος μέχρι του σημείου που σχημάτιζε τις δύο μικρές ταράτσες, - κατέληγε σε στηθαίο ύψους 50 εκατοστών που περιέβαλε τις ταράτσες, και γι' αυτό ανεπαρκές να ανασχέσει την πτώση ανθρωπίνου σώματος. Είναι προφανές επομένως, ότι εάν το πιο πάνω στηθαίο είχε ύψος ενός μέτρου αντί του ημίσεως, εφόσον είτε πάνω στο υπάρχον είχε κατασκευασθεί πρόσθετο μεταλλικό κιγκλίδωμα, ώστε αμφότερα να έχουν το κατά νόμο ελάχιστο ύψος, είτε είχε παράλληλα με το στηθαίο κατασκευασθεί μεταλλικό κιγκλίδωμα ύψους ενός μέτρου, η πτώση του θανατωθέντος από το σημείο αυτό στο κενό θα είχε αποφευχθεί. Το ότι ο θανών έπεσε από το σημείο αυτό προκύπτει και από το σημείο που βρέθηκε μετά την πτώση του, κάτω από την προς δυσμάς ταράτσα. Οι υπάρχουσες στο έργο ζώνες ασφαλείας, οι οποίες προβλέπονται σε περίπτωση αδυναμίας εξευρέσεως άλλης λύσεως για τους εργαζομένους επί της στέγης, δεν ήραν την ιδιαίτερη νομική υποχρέωση του κατηγορουμένου για την τοποθέτηση του πιο πάνω προστατευτικού κιγκλιδώματος περιμετρικά των απολήξεων των ταρατσών, η οποία ήταν καθ' όλα τεχνικά εφικτή. Ο κατηγορούμενος είχε την υποχρέωση να λάβει το πιο πάνω προβλεπόμενο από τον νόμο μέτρο ασφαλείας, λόγω της διττής ιδιότητάς του, ως επιβλέποντος την κατασκευή μηχανικού και ως διευθύνοντος συμβούλου και νομίμου εκπροσώπου της αναδόχου εργολήπτριας ανώνυμης εταιρείας. Ο τελευταίος, αν και κατά τα προεκτεθέντα μπορούσε και όφειλε να λάβει το πιο πάνω μέτρο ασφαλείας, για το οποίο είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, από έλλειψη της προσοχής του παρέλειψε να πράξει τούτο, με συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό του ...., που εργαζόταν σε αυτό, αποτέλεσμα το οποίο δεν προέβλεψε ότι θα προκαλέσει. Επομένως πρέπει να κηρυχθεί ένοχος από αμέλεια (άνευ συνειδήσεως) ανθρωποκτονίας". «…Σημειώνεται, επίσης, σύμφωνα με τις οικείες παραδοχές, ότι η ιδιαίτερη αυτή νομική υποχρέωση του αναιρεσείοντος, αναμφισβήτητα πήγαζε από τη σχετική σύμβαση, που αυτός είχε υπογράψει με την ιδιότητα που προαναφέρθηκε, αυτή του επιβλέποντος μηχανικού του έργου.»

Ίσως μιλάμε για διαφορετικά πράγματα. Δεν μιλάω ούτε για εταιρείες ούτε για Τεχνικούς Ασφαλείας. Μιλάω για την πολυκατοικία που σηκώνει ένας ιδιώτης με συνεργείο έναν εργολάβο που πήρε το έργο φατούρα. Οι υποχρεώσεις του κάθε συντελεστή (μελετητή, επιβλέποντα, ιδιοκτήτη και εργολάβου) ορίζονται στον Ν. 1396/83 και είναι ξεκάθαρες. Για τους ιδιοκτήτες (άρθρο 4): «… και να τηρεί, όσο διαρκεί το έργο αυτού, όλα τα μέτρα ασφαλείας, τα οποία του υποδεικνύει ο επιβλέπων το έργο….», «…Σε περίπτωση διακοπής των εργασιών ο κύριος του έργου είναι υποχρεωμένος να λάβει όλα τα μέτρα, τα οποία του υποδεικνύει εγγράφως ο επιβλέπων το έργο…». Για τον εργολάβο (Άρθρο 5): «.. Να λαμβάνουν και να τηρούν όλα τα μέτρα ασφαλείας…», «…Να τηρούν, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης και της τέχνης, τις οδηγίες του επιβλέποντος, όπως προβλέπονται στο άρθρο 7 του νόμου αυτού…», «..Να εφαρμόζουν, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης και της τέχνης, τη μελέτη μέτρων ασφαλείας που ορίζεται στο άρθρο 6 του παρόντος…». Για τον μελετητή (Άρθρο 6): «..να συντάσσει μελέτη μέτρων ασφαλείας σύμφωνη με τους κανόνες της επιστήμης και της τέχνης, όταν προβλέπεται τέτοια υποχρέωση από τις διατάξεις που ισχύουν» Για τον επιβλέποντα (Άρθρο 7): «… Να επιβλέπει την τήρηση των οδηγιών αυτών πριν από την έναρξη των εργασιών και περιοδικά κατά την εκτέλεσή τους…», «…Να επιβλέπει την εφαρμογή της μελέτης μέτρων ασφαλείας που αναφέρεται στο άρθρο 6 του νόμου αυτού και να δίνει τις σχετικές οδηγίες…», «…Να υποδεικνύει εγγράφως στον κύριο του έργου, στην περίπτωση του άρθρου 4 παρ. 1 και 2 του παρόντος, τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας κατά περίπτωση και φάση του έργου». Το ζήτημα που έθεσα είναι: τι κάνουμε ως επιβλέποντες όταν τα μέτρα ασφαλείας δεν εφαρμόζονται; (και κατά κανόνα στα ιδιωτικά έργα δεν εφαρμόζονται). Παραιτούμαστε; Και ποιος θα μας ξαναδώσει δουλειά; Γι΄ αυτό λέω ότι πρέπει να υπάρχει και ένας ανεξάρτητος τρίτος που θα ελέγχει και θα επιβάλει πρόστιμα, για να λειτουργεί ως φοβέρα. Διαφορετικά οι ιδιοκτήτες θα αποφεύγουν τα έξοδα των μέτρων ασφαλείας αλλά πάνω στην καμπούρα μας. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, κινδυνεύουμε σε περίπτωση θανατηφόρου, να πληρώσουμε σε αποζημιώσεις ίσως και όσα βγάλαμε σε όλή μας την ζωή. Έχει νόημα τέτοια δουλειά κάτω από τέτοιους όρους; Και μια σχετική περίπτωση http://www.areiospagos.gr/nomologia/apofaseis_DISPLAY.asp?cd=DkLOQoPj4FD5wzA1zWlthgdbsQrhU6&apof=1037_2009 Αριθμός 1037/2009 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Ε' Ποινικό Τμήμα «……Ο δεύτερος τούτων επιβλέπων πολιτικός μηχανικός (Χ2), μολονότι διαπίστωσε, λόγω της επιβλέψεως που έκανε, ότι ο συγκατηγορούμενός του εργολάβος του έργου Χ1 δεν είχε κατασκευάσει στην υπό ανέγερση οικοδομή τα προαναφερθέντα μέτρα ασφαλείας για την ασφάλεια των εργαζομένων, οι οποίοι εργάζονταν στον πρώτο όροφο αυτής και σε ύψος επτά μέτρων από το έδαφος, δεν έδωσε, όπως είχε υποχρέωση (άρθρο 7 του Ν. 1396/1983), εντολή και οδηγίες κατασκευής αυτών στον ως άνω εργολάβο συγκατηγορούμενό του και δεν επέβλεψε την τήρηση των οδηγιών του, με αποτέλεσμα…» Ο μόνος που την γλίτωσε ήταν ο ιδιοκτήτης. Αυτό που τελικά ωφελήθηκε οικονομικά από την μη λήψη των μέτρων. Και λέω «τελικά ωφελήθηκε» γιατί αν τα απαιτούσε εξ αρχής ο εργολάβος θα έδινε άλλη τιμή.

O Zavi είπε: “Γράψτε ΚΑΘΕ μέρα τις συμβουλές σας στο ΗΜΑ σύμφωνα με τα άρθρα της Νομοθεσίας, και ΚΑΝΕΙΣ,ούτε καν ο ΠΙΟ ΨΑΡΩΤΙΚΟΣ επιθεωρητής δεν θα μπορεί να πει κουβέντα.” Δεν αρκεί να γράψεις στο ΗΜΑ τα μέτρα που πρέπει να πάρουν. Οφείλεις και να επιβλέψεις αν λήφθηκαν. ΕΣΥ έχει την ευθύνη γι’ αυτό. Το ίδιο όπως και αν μπήκαν τα σωστά σίδερα στο μπετόν. Αν το πράγμα φτάσει στα δικαστήρια όλοι (εργολάβος και ιδιοκτήτης) θα κάνουν τον χαζό και θα λένε “Eμείς κάναμε ότι μας έλεγε ο μηχανικός μας. Αν δεν κάναμε ότι μας έλεγε γιατί δεν παραιτήθηκε;”. O Zavi είπε: “Θάνατοι που έχω δει, χωρίς να εμπλέκομαι:” Πως και δεν ενεπλάκης; Δεν ήσουν επιβλέπων;

Βλέπω ότι πολλοί συνάδελφοι αντιμετωπίζουν το θέμα των μέτρων ασφαλείας σαν να μην τους αφορά και ότι αφορά μόνο τον κατασκευαστή. Μάλλον δεν ξέρουν ότι ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ βάσει νόμου ως επιβλέποντες για τον έλεγχο της τήρησης των μέτρων ασφαλείας. Αν διαβάσει κανείς το Π.Δ. 778/1980 και το ΠΔ 1073/1981 θα καταλάβει γιατί κάθε μέρα παίζουμε ΕΜΕΙΣ κορώνα-γράμματα με την ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ τύχη. Ποιος μηχανικός θα τολμούσε να απαιτήσει από τον ιδιοκτήτη ή τον κατασκευαστή να πάρει όλα αυτά τα μέτρα; Θα ήταν η τελευταία δουλειά που θα αναλάμβανε! Έτσι βάζουμε το κεφάλι μας στον τουρβά και ελπίζουμε ότι δεν θα συμβεί το κακό. Μερικοί συνάδελφοι λύνουν το πρόβλημα με το να ασφαλίζονται ως επιβλέποντες. Τότε τον έλεγχο των μέτρων ασφαλείας τον κάνει η ασφαλιστική εταιρεία. Όμως πάλι ο μηχανικός γίνεται «κακός» με τον ιδιοκτήτη ή τον κατασκευαστή. Η λύση είναι μία: ο έλεγχος της τήρησης των μέτρων ασφαλείας να γίνεται τακτικά από την πολιτεία και να επιβάλλονται πρόστιμα για την μη τήρηση. Τότε θα μας «ακούν» όταν θα τους προειδοποιούμε να πάρουν τα μέτρα ασφαλείας. Δυστυχώς οι νόμοι στην Ελλάδα (αλλού δεν ξέρω) γίνονται ΜΟΝΟ για να μπορούν να αποδίδονται οι ευθύνες όταν συμβεί το κακό. Δεν νομίζετε ότι πρέπει σαν μηχανικοί να ασχοληθούμε με το θέμα αυτό;