@AlexisPap, dratsiox, Topap
Η προσομοίωση του φορέα σε ένα τέτοιο προγραμμα θα σήμαινε πως αφενός πρέπει να οριστούν ιδιότητες για την τοιχοποιια, που όπως ανέφερε και ο συνάδελφος μπορει να είναι εντελώς αναξιόπιστες, αφετέρου το μοντέλο αυτό θα περιλαμβάνει δύο φέροντες οργανισμούς από διαφορετικό υλικό οι οποίοι θα πρέπει να συνεργαστούν... μπορει κάποιο πρόγραμμα να προβλέψει τους νόμους που διέπουν αυτή τη συνεργασία και να προσαρμοστεί ανάλογα με τις ανάγκες που επιβάλλει αυτή η μεταγενέστερη προσθήκη; Πχ, οι μεταλλικές κολώνες θα πρέπει να βιδωθούν όχι σε αναμονές που υπάρχουν στην πλάκα οροφής από την κατασκευή της, αλλά σε αυτές που θα τοποθετηθούν μετά απο τρύπημα της πλάκας...πόσο άκαμπτη θα είναι αυτή η σύνδεση και πόσο θα διατηρεί τις αρχικές της ιδιότητες μετά από τυχοντες κύκλους φορτισης στο σεισμό; Εκτος και εάν οι μεταλλικές κολώνες βιδωθούν ή συγκολληθούν πάνω σε δοκάρι που μπορεί να μπεί σε όλη την περίμετρο της οροφής του υφιστάμενου, οπότε η συνεργασία δε θα εξαντλείται πλέον σε μεμονωμένες ενώσεις υποστυλωμάτων αλλά θα υπάρχει ένας μεταλλικός κλωβός που θα έρθει και θα "κάτσει" πάνω στην τοιχοποιία, με δυνατότητα συνδέσεων σε αρκετές θέσεις.
@Topap, A.A.L
Θεωρώ πως η μεταφορά των υποστυλωμάτων στο έδαφος είναι η ασφαλέστερη επιλογή, εκεί όμως προκύπτουν επιπλέον θέματα, το κυριότερο απ'τα οποία φαίνεται να είναι η θεμελίωση. Οι περιμετρικοί μπατικοί τοιχοι έχουν πεδιλοδοκάρι, πως θα σκαφτεί η περιοχή για τη θεμελίωση των καινούριων στοιχείων χωρίς να πειραχτεί η παλιά θεμελίωση; Και χωρίς να υπάρχει πρόβλημα με το "ξεμπάζωμα" του χώματος που την στηρίζει;