Όσο δημιουργούνται σχολές ή νεα τμήματα ήδη υπαρχόντων, με σκοπό την πλασματική μείωση της ανεργίας και την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων των εκάστοτε τοπικών αρχόντων, δεν νομίζω να υπάρχει λογος να συζητάμε παραπέρα για αξιολόγηση, έρευνα, προγράμματα και τα λοιπά..
Το θέμα της πρακτικής άσκησης, άλλο πονεμένο θεμα, που με την σημερινη κατάσταση πιστεύω δεν εξυπηρετεί τον σκοπο του..
Ευτυχώς υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλα ο κανονας ειναι αυτος..
Μιλάω γενικότερα, όχι μόνο για σχολές μηχανικών..
Πολλά μπορούν να γίνουν, αλλά ζούμε στη χώρα που επιζητά λυσσασμένα την αλλαγή, χωρίς να θέλουμε να αλλάξει ο καθενας μας προσωπικα. Αρκεί να αλλάξουν όλα τα αλλά εκτός από οτι αγγίζει τα δικα μας ατομικά συμφέροντα..
ΥΓ: Επίσης αυτό δίνει σάρκα και οστά στο όνειρο της Ελληνίδας μάνας, το παιδί μου σπουδάζει. Σε τι αντικείμενο, σε τι βαθμίδα, με τι προοπτικές δεν μας νοιάζει.. Αρκεί να έχει να λέει στον απογευματινο καφε με τις γειτονισες οτι το παιδι μου πέρασε και σπουδαζει..