ebuildgr

Αγαπητέ dklap ζήτησε προσφορές και από άλλες εταιρείες παραγωγούς συστημάτων εξωτερικής θερμομόνωσης. Υπάρχουν τουλάχιστον 4-5 αξιόλογες βιομηχανίες με πιστοποιημένα συστήματα στην αγορά ακόμα και κοντά στα Ιωάννινα. Όσον αφορά την εγγύηση εγκατάστασης πρόσεξε ιδιαίτερα το συμφωνητικό που θα υπογράψεις με τον εγκαταστάτη γιατί πολύ πιθανόν να μη σου προσφέρει σημαντικές εγγυήσεις σε περίπτωση αστοχιών.

Ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την ανάλυση και τη βελτιστοποίηση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, το οποίο λαμβάνει υπόψη παραμέτρους όπως τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του κτιρίου, τις περιβαλλοντικές παραμέτρους και τα μοντέλα επιχειρησιακών διαδικασιών που καθορίζουν την καθημερινή λειτουργία του, θα αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια του ευρωπαϊκού έργου Adapt4EE (Occupant Aware, Intelligent and Adaptive Enterprises). Το έργο συντονίζεται από το Ινστιτούτο Πληροφορικής και Τηλεματικής του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ-ΙΠΤΗΛ), έχει συνολικό προϋπολογισμό 3,6 εκατ. ευρώ και συγχρηματοδοτείται από το 7ο Πρόγραμμα Πλαίσιο για την Έρευνα της ΕΕ. Από την Ελλάδα συμμετέχει, εκτός από το ΕΚΕΤΑ και η ελληνική εταιρεία Hypertech AE. Το έργο Adapt4EE θα σχεδιάσει και θα αναπτύξει επαναχρησιμοποιήσιμα επιχειρησιακά ενεργειακά μοντέλα για διαφορετικά είδη επαγγελματικών κτιρίων (π.χ. νοσοκομείο, αθλητικό κέντρο, εκθεσιακό κέντρο, κ.λπ.), καθώς επίσης και μηχανισμούς ενσωμάτωσης και αξιοποίησης αυτών από σχεδιαστές, αρχιτέκτονες και πολιτικούς μηχανικούς στα πρώιμα στάδια σχεδιασμού κτιριακών εγκαταστάσεων. Στόχος είναι ο ακριβής και ρεαλιστικός υπολογισμός της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, κατά την καθημερινή πρακτική λειτουργία τους, με σημείο αναφοράς τους χρήστες του και την “ατομική” και “ομαδική” ενεργειακή συμπεριφορά τους. Οι δραστηριότητες των χρηστών (φυσική παρουσία, ενεργειακή συμπεριφορά, προσωπικές προτιμήσεις) θα μελετηθούν και αναλυθούν εκτενώς, με σκοπό να συσχετισθούν οι επιμέρους ενεργειακές καταναλώσεις των κτιρίων με τις διάφορες πτυχές της επιχειρησιακής τους λειτουργίας (επιχειρησιακές διαδικασίες, πόρους και αγαθά). Επιπλέον, το έργο Adapt4EE θα σχεδιάσει και θα αναπτύξει ένα εμπλουτισμένο σημασιολογικό μοντέλο επιχειρησιακών δεδομένων που θα διαχειρίζεται και θα μαθαίνει το επιχειρησιακό περιβάλλον του ως ένας ευφυής πράκτορας που θα είναι εξοπλισμένος με πολλαπλούς αισθητήρες και κατάλληλους υποδοχείς πληροφορίας. Το επιχειρησιακό μοντέλο του Adapt4EE θα ενσωματώνει επιχειρησιακές διεργασίες και δεδομένα από τη χρήση του κτιρίου από τα άτομα που καταλαμβάνουν τους διάφορους χώρους του. Επίσης, το έργο θα κατασκευάσει ένα πρότυπο μοντέλο για την εκτενή μέτρηση, παρακολούθηση και ανάλυση της συμπεριφοράς ενός κτιρίου που θα συμπεριλαμβάνει την προσομοίωση και τη βελτιστοποίηση ως προς την ενεργειακή κατανάλωση. Στo πλαίσιo του έργου το ενοποιημένο μοντέλο ενεργειακής κατανάλωσης θα ρυθμιστεί κατάλληλα από τα δεδομένα που θα συλλεγούν κατά την διάρκεια των πιλοτικών εφαρμογών του έργου. Τέλος, το έργο θα συνεισφέρει στη δημιουργία ενός αποθετηρίου από ανοικτά μοντέλα επιχειρησιακών διεργασιών, μεθόδους και εργαλεία για την μοντελοποίηση και προσομοίωση της πραγματικής λειτουργίας επιχειρησιακών κτιρίων και των δομικών τους υλικών, με σκοπό την πιο ακριβή και ρεαλιστική εκτίμηση της ενεργειακής τους κατανάλωσης, παρέχοντας τελικά στους χρήστες αυτών των εφαρμογών (σχεδιαστές, αρχιτέκτονες, μηχανικούς) τη δυνατότητα σχεδίασης κατασκευών βέλτιστου περιβαλλοντικού αποτυπώματος. Το έργο ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2011. Εκτός από τους ελληνικούς φορείς, συμμετέχουν, επίσης, το ερευνητικό κέντρο Fraunhofer-FIT (Γερμανία), τα Πανεπιστήμια Kosice (Σλοβακία) και Navarra (Ισπανία) και οι εταιρείες Intelligent Sensing Anywhere και Academica de Coimbra (Πορτογαλία), Almende (Ολλανδία) και BOC (Ιρλανδία). Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Adapt4EE είναι διαθέσιμες στη διαδικτυακή πύλη του έργου http://www.adapt4ee.eu/. www.ekt.gr, με πληροφορίες από Hypertech SA, ΙΠΤΗΛ-ΕΚΕΤΑ via buildingthefuture.gr

Με υψηλές ταχύτητες κινούνται οι δύο πάροχοι του εμπορικού λιμένα στον Πειραιά –η εταιρεία Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιώς (ΣΕΠ Α.Ε.), θυγατρική της Cosco, στον προβλήτα ΙΙ και ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ Α.Ε.) στον προβλήτα Ι– καθώς η διακίνηση εμπορευμάτων, τράνζιτ και τοπικών, για το 2011, άγγιξε το υψηλότερο ποσοστό, που είχε καταγραφεί το 2007, πριν ξεκινήσουν οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο λιμάνι και το βυθίσουν στα «τάρταρα» της επιλογής των διεθνών εταιρειών διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων. Σύμφωνα με στοιχεία από τη Διεθνή Ναυτική Ενωση (ΔΝΕ), κατά τη διάρκεια του 2011 από το εμπορικό λιμάνι του Πειραιά διακινήθηκαν συνολικά 1.155.609 teus με τη μορφή τράνζιτ και 400.294 teus ως τοπικά φορτία. Δηλαδή συνολικά διακινήθηκαν 1.555.903 teus, νούμερο που αγγίζει τα υψηλότερα του 2007. Κύκλοι των χρηστών του εμπορικού λιμένα υποστήριξαν ότι η πλειονότητα των τράνζιτ εμπορευματοκιβωτίων κατευθύνεται προς χώρες της Μαύρης Θάλασσας, της Ασίας, την Τουρκία, το Ισραήλ, τη βόρεια Αφρική, την Ιταλία αλλά και προς λιμάνια της ανατολικής και δυτικής Μεσογείου. «Εάν υπήρχαν οι κατάλληλες υποδομές, όπως να φθάνει μέσα στους προβλήτες το τρένο, τότε είναι σίγουρο ότι ο Πειραιάς θα ενίσχυε τη θέση του έναντι άλλων ανταγωνιστικών λιμένων και θα αύξανε τους πελάτες του στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, που σήμερα είναι πολύ χαμηλά», ανέφερε στην «Κ» ο πρόεδρος της ΔΝΕ, Νίκος Αρβανίτης. Σύμφωνα με τον ίδιο, το γεγονός ότι οι δύο πάροχοι παρέχουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, με πελατοκεντρικό χαρακτήρα, σύγχρονο τρόπο λειτουργίας, υψηλή παραγωγικότητα, ανταγωνιστικά τιμολόγια και εργασιακή ειρήνη βοήθησε να γίνει περισσότερο ελκυστικό το εμπορικό λιμάνι και να το επιλέξουν για τα δρομολόγια των πλοίων τους, ως διαμετακομιστικό κέντρο, νέες μεγάλες εταιρείες. «Με τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα το λιμάνι απελευθερώνονται οι προστιθέμενες αξίες του και μετατρέπεται σε πόλο έλξης των μεγάλων εταιρειών για να το χρησιμοποιήσουν ως λιμάνι κύριο κόμβο (main hub port). Αυτό επιτεύχθηκε, κυρίως, ύστερα από την πλήρη ενεργοποίηση της ΣΕΠ στον προβλήτα ΙΙ». Να σημειωθεί ότι οι εταιρείες διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων θεωρούν περισσότερο επικερδές να επιλέγουν συγκεκριμένα λιμάνια ως διαμετακομιστικά κέντρα αντί να προσεγγίζουν στα διάφορα λιμάνια για να αφήνουν εμπορευματοκιβώτια, χάνοντας χρόνο και αυξάνοντας το κόστος τους. Σημαντική αύξηση Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΝΕ, η ΣΕΠ Α.Ε. που διαχειρίζεται τον προβλήτα ΙΙ πέτυχε να μεταφέρει, κατά τη διάρκεια του 2011, 608.985 teus τράνζιτ, ενώ τα τοπικά φορτία ήταν 337.500 teus, βελτιώνοντας σημαντικά την παραγωγικότητά του προβλήτα ΙΙ. Αρα διακινήθηκαν 1.046.485 teus και εφόσον προσθέσουμε σ’ αυτά και τα 108.532 εμπορευματοκιβώτια, κενά φορτίου, που διακινήθηκαν από τον προβλήτα ΙΙ, τότε η συνολική διακίνηση φθάνει στο 1.055.017 teus, πολύ μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του 2010. Η καλή πορεία του προβλήτα ΙΙ συνεχίσθηκε και το πρώτο τρίμηνο του 2012 καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία της Cosco, κατά το χρονικό διάστημα Ιανουαρίου-Μαρτίου 2012 διακινήθηκαν 504.000 teus, ενώ στο ίδιο διάστημα του 2011 είχαν διακινηθεί περί τα 205.000 teus. Επίσης σημαντική βελτίωση στη διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων πέτυχε και ο ΟΛΠ Α.Ε. στον προβλήτα Ι. Το 2011 διακινήθηκαν 378.196 teus τράνζιτ ενώ τα τοπικά φορτία ήταν 62.794 teus, δηλαδή συνολικά διακινήθηκαν 400.297 teus. Εάν σ’ αυτά προστεθούν και τα 59.901 κενά εμπορευματοκιβώτια που διακινήθηκαν, τότε η συνολική διακίνηση ανεβαίνει στα 500.891 teus. Εκπρόσωποι εταιρειών που χρησιμοποιούν τους δύο προβλήτες ανέφεραν ότι υπάρχει αισιοδοξία για περαιτέρω βελτίωση στην παραγωγικότητα και στην εξυπηρέτηση των πελατών καθώς και οι δύο πάροχοι έχουν προγράμματα εκσυγχρονισμού των υποδομών τους και του τεχνολογικού εξοπλισμού τους ώστε οι χρόνοι εξυπηρέτησης των πλοίων να μειωθούν σημαντικά. (από την εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”, 05/05/2012)

Έχεις απόλυτο δίκιο. Απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει η αναβάθμιση του μεμονωμένου διαμερίσματος προς όφελος του ιδιοκτήτη είναι να αποκτήσει αυτονομία στη λειτουργία του συστήματος θέρμανσης του διαμερίσματός του.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το μεγαλύτερο ποσοστό αιτήσεων αφορά ιδιοκτησίες εκτός των μεγάλων αστικών κέντρων. Τα αυστηρά κριτήρια και η γραφειοκρατική διαδικασία δεν επέτρεψαν στους ιδιοκτήτες διαμερισμάτων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να καταθέσουν αιτήσεις. Πέραν της αύξησης της τιμής ζώνης και της μετάθεσης του χρόνου κατασκευής στο 1989, πολύ σημαντική αλλαγή φαίνεται να είναι η δυνατότητα υποβολής αιτήσεων για μεμονωμένα διαμερίσματα πολυκατοικίας χωρίς προϋποθέσεις, γεγονός που θα δώσει τη δυνατότητα σε όποιον ιδιοκτήτη επιθυμεί να αναβαθμίσει ενεργειακά το διαμέρισμά του να το πράξει χωρίς τη συγκατάθεση όλων των υπόλοιπων ιδιοκτητών.

Εάν ήμουν στη θέση σου πριν χρησιμοποιούσα XPS σε εξωτερική θερμομόνωση θα ζητούσα από το μηχανικό σου να μου εξηγήσει για ποιο λόγο στην Ευρώπη το συγκεκριμένο μονωτικό υλικό χρησιμοποιείται σε ποσοστά 1%-2% όταν το EPS χρησιμοποιείται σε ποσοστά άνω του 90%. Η άποψη μου είναι ότι με XPS δεν έχεις κάποιο συγκριτικό θερμομονωτικό πλεονέκτημα σε σύγκριση με το EPS όταν η διαφορά τους σε κόστος είναι σημαντική. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν χρησιμοποιείται στο εξωτερικό.

Η εκπαίδευση των συνεργείων εφαρμογής είναι παρεξηγημένη ως έννοια αλλά σίγουρα όχι μύθος αφού πλέον είναι πολλές οι Ελληνικές εταιρείες που απασχολούν συναδέλφους προσπαθώντας να βελτιώσουν τις υπηρεσίες τους σε αυτό τον τομέα. Υπάρχουν βιομηχανίες που συντηρούν κέντρα εκπαίδευσης για τα συστήματά τους, παρέχουν ταξίδια στο εξωτερικό με σκοπό την επιμόρφωση των συνεργείων, πραγματοποιούν ακόμα και live επιδείξεις εφαρμογής στις εκθέσεις όπως πρόσφατα είδα στην Domicatec. Γίνονται σεμινάρια συστημάτων δόμησης ακόμα και σε αποθήκες με δομικά υλικά. Στην περίπτωση που κάποιος δεν πληρώνεται καλά θα φύγει και είτε θα πάει σε άλλο συνεργείο για να πληρωθεί καλύτερα ή θα ανοίξει δικό του. Το σημαντικό όμως είναι ότι οι υπηρεσίες εκπαίδευσης στην Ελλάδα βελτιώνονται, τα συνεργεία που θεωρούνται επαγγελματίες μπορούν να εκπαιδευτούν σε όλα τα επίπεδα (θεωρία, εφαρμογή, επί τω έργο) και στόχος του μηχανικού είναι να τα εντοπίσει στην αγορά. PS. Φυσικά η προσφορά ενός τέτοιου συνεργείου δεν θα είναι η οικονομικότερη.

nikoszam συμφωνώ με το κριτήριό σου. Δύσκολα θα επενδύσει κάποιος σε μια κατασκευή η οποία δεν θα έχει αντοχή στο χρόνο. Όμως να παρατηρήσω ότι το σκεπτικό σου δεν είναι συντηρητικό αλλά περιορίζεται στα Ελληνικά δεδομένα. Οι λύσεις πλήρωσης με συστήματα ξηράς δόμησης και εξωτερικής θερμομόνωσης θεωρούνται ως ο συμβατικός τρόπος δόμησης σε άλλες χώρες εκτός Ελλάδος και ηπείρους εκτός Ευρώπης αφού εφαρμόζονται δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες χρόνια. Πρόβλημα αξιοπιστίας δεν έχουν τα συστήματα δόμησης στην Ελλάδα αλλά τα συνεργεία εφαρμογής αυτών. Για αυτό αναφέρω ότι το πιο σημαντικό είναι η επιλογή εκπαιδευμένου από τη βιομηχανία και έμπειρου συνεργείου αφού δούμε προηγούμενα έργα του.

Συνήθως η σύνδεση του μεταλλικού σκελετού της τοιχοποιίας με μεταλλικά υποστυλώματα & δοκούς πραγματοποιείται με ειδικά βύσματα και καρφωτικό μηχάνημα. Λεπτομέρειες για τύπους βυσμάτων αλλά και για επί τω έργο δοκιμή επικοινώνησε με γνωστές εταιρείες βυσμάτων πχ. Hilti. Επίσης, πολύ ωραίες dwg λεπτομέρειες σύνδεσης εξωτερικής τοιχοποιίας σε μεταλλικά υποστυλώματα βρήκα στην Knauf.

Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων Δ/νση Δ13 Τμήμα ε΄ Λ. Αλεξανδρας 38 Αθήνα Έχουν όλα τα απαραίτητα έντυπα που θα χρειαστείς εδώ http://www.ggde.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=33&Itemid=164

1) Συνήθως τοποθετείται πετροβάμβακας υψηλής πυκνότητας ή πολυστερίνη τα οποία σαν μονωτικά μπορούν να σταθούν μέσα στο μεταλλικό σκελετό της εξωτερικής τοιχοποιίας. Εάν όμως φοβάσαι τη σταθερότητά τους υπάρχουν ειδικά clips τα οποία τοποθετούνται στο εσωτερικό και πάνω σε αυτά καρφώνονται οι μονωτικές πλάκες. 2) Η υγρασία στην εξωτερική τοιχοποιία αντιμετωπίζεται με τοποθέτηση ειδικής μεμβράνης ανάμεσα στο μεταλλικό σκελετό και στη τσιμεντοσανίδα. Βέβαια, πάντα υπάρχουν λεπτομέρειες που πρέπει να προσέξεις και να αντιμετωπίσεις κατά τη διάρκεια της κατασκευής. Η τσιμεντοσανίδα πρέπει να επιχρισθεί με ειδικό κονίαμα και πλέγμα ενίσχυσης και στη συνέχεια αντιμετωπίζεται όπως και η συμβατική τοιχοποιία δηλ. βάφεται, κολλάς πλακίδιο, περνάς έγχρωμο επίχρισμα. Θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα έγχρωμο επίχρισμα για καλό τελικό αποτέλεσμα αλλά και για αποφυγή πιθανών κακοτεχνιών από το συνεργείο εφαρμογής. 3) Για το κόστος υπάρχουν διάφορες απόψεις. Οι εξειδικευμένες κατασκευαστικές εταιρείες λένε ότι κοστίζει αντίστοιχα με τη συμβατική κατασκευή. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι σε απόλυτα νούμερα είναι λίγο πιο ακριβή λύση. Αλλά διάφορα πλεονεκτήματα όπως το ότι δεν θα ασχοληθείς με άλλο συνεργείο για τους τοίχους σου εμένα θα με έπειθε να καταλήξω σε αυτή τη λύση. Θα τελειώσεις πολύ πιο γρήγορα την κατασκευή και σε περιπτώσεις κακοτεχνιών δεν θα αντιμετωπίσεις το συχνό φαινόμενο της αλληλοκατηγορίας όλων των εμπλεκόμενων συνεργείων. Καλή επιτυχία!

Γιάννη, η βέλτιστη λύση, σε περιπτώσεις όπου δεν υφίσταται πολυετής κατασκευαστική εμπειρία, είναι εκείνη η οποία τεκμηριώνεται από τη βιομηχανία, υποστηρίζεται από εξειδικευμένους μηχανικούς και υπάρχει σχετική εμπειρία εφαρμογής από εκπαιδευμένα συνεργεία. Συνεπώς, θεωρώ πως η λύση με τσιμεντοσανίδες εξωτερικά, γυψοσανίδες εσωτερικά και εξωτερική θερμομόνωση για βέλτιστη θερμομόνωση και τελική επιφάνεια είναι η βέλτιστη για την περίπτωση διότι: 1. Δίνει λύση σε όλα τα ερωτήματά σου από το α. έως και το δ. 2. Επιπλέον, υπάρχει εμπειρία τουλάχιστον 10ετίας από εξειδικευμένους μηχανικούς και εκπαιδευμένα συνεργεία στην εφαρμογή των παραπάνω συστημάτων στην Ελλάδα, 3. Υπάρχουν κτίρια με μεταλλικό φέρων σκελετό, τσιμεντοσανίδες και γυψοσανίδες που έχουν συμπεριφερθεί πολύ καλά έως τώρα στο χρόνο, 4. Χρησιμοποιώντας ένα μόνο συνεργείο θα έχεις ολοκληρώσει τις εξωτερικές και εσωτερικές τοιχοποιίες στο έργο σου.

Σε επιφάνειες γυψοσανίδας ή τσιμεντοσανίδας έχεις τη δυνατότητα να επικολλήσεις πλακίδια μεγάλου βάρους τα οποία φτάνουν έως και τα 50kg/m2, βάρος που ισχύει στην περίπτωση της τσιμεντοσανίδας, όπως αναφέρει η βιομηχανία http://www.knauf.gr/3_220_900_000.html#31. Κατόπιν επικοινωνίας με τη βιομηχανία μπορείς να βρεις λύσεις σκελετού της τοιχοποιίας ακόμα και για μεγαλύτερα βάρη επικόλλησης. Εφόσον χρησιμοποιηθεί το κατάλληλο αστάρι και η κατάλληλη κόλλα η επικόλληση που αναζητάς είναι εφικτή.

Τα συστήματα εξωτερικής θερμομόνωσης είναι ιδανική λύση για κτήρια κατοικιών λόγω του ότι περιορίζουν τις θερμογέφυρες στο ελάχιστο όλες τις εποχές του χρόνου είτε το καλοκαίρι που δροσίζεις το κρήριο σου είτε το χειμώνα που το θερμαίνεις. Στις κατοικίες συγκεκριμένα, δηλαδή κτήρια χρήσης 24/ημέρα πράγματι εκμεταλεύεσαι την θερμοχωρητικότητα της εξωτερικής οπτοπλινθοδομής οπότε και συνίσταται η λύση της εξωτερικής θερμομόνωσης έναντι των υπολοίπων συστημάτων. Όμως εφόσον ενδιαφέρεσαι για κτήριο επαγγελματικής χρήσης, για τα κλιματολογικά δεδομένα της Ελλάδας, και με τη λογική ότι η χρήση του περιορίζεται στις 8-10 ώρες ανά ημέρα τότε δεν σε ενδιαφέρει η θεερμοχωρητικότητα των εξωτερικών τοιχοποιών και συνεπώς μπορείς να εφαρμόσεις πιο οικονομικές λύσεις θερμομόνωσης όπως η εσωτερική θερμομόνωση με επένδυση γυψοσανίδας και μονωτικού υλικού. Όσον αφορά το μονωτικό υλικό που χρησιμοποιείται στα συστήματα εξωτερικής θερμομόνωσης σε ποσοστό άνω του 90% στην Κεντρική & Βόρεια Ευρώπη χρησιμοποιείται διογκωμένο πολυστυρένιο (EPS) και το υπόλοιπο πετροβάμβακας. Το EPS χρησιμοποιείται λόγω χαμηλού κόστους, σε σχέση με την εξυλασμένη πολυστερίνη (XPS), ενώ ο πετροβάμβακας χρησιμοποιείται όταν υπάρχουν επιπλέον απαιτήσεις πυραντοχής.

Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π. Ο Σταθμός Επιβατών Αγίου Νικολάου στο λιμάνι του Πειραιά, κτίστηκε το 1962- 1969 από τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. Είναι έργο των αρχιτεκτόνων Γιάννη Λιάπη και Ηλία Σκρουμπέλου, αποτέλεσμα αρχιτεκτονικού διαγωνισμού. Το πασίγνωστο κτήριο με τη χαρακτηριστική αναρτημένη καμπυλωμένη στέγη-μεμβράνη από προεντεταμένο σκυρόδεμα, δεσπόζει στο θαλάσσιο μέτωπο του λιμανιού, έχει αποκτήσει δε, έναν έντονα συμβολικό χαρακτήρα για την ελληνική αρχιτεκτονική και για το αστικό τοπίο του Πειραιά. Δημιουργήθηκε ως σταθμός αποχαιρετισμού των Ελλήνων μεταναστών της δεκαετίας του 1960, λίγο αργότερα ταυτίστηκε με τα πρώτα κύματα της τουριστικής ανάπτυξης και στο τέλος του 20ού αιώνα αποτέλεσε μόνιμο εκθεσιακό χώρο για τις ναυτικές και εμπορικές εκθέσεις της πόλης. Το κτήριο του Σταθμού Επιβατών, παρουσιάστηκε κατ’ επανάληψη σε ελληνικές και διεθνείς εκδόσεις ως ένα από τα καλά δείγματα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής δημοσίων κτηρίων. Ταυτόχρονα είναι ένα από τα ελάχιστα έργα σύγχρονης δημόσιας αρχιτεκτονικής που κτίστηκαν στην πόλη του Πειραιά. Ο ΟΛΠ έχει δρομολογήσει την επαναλειτουργία του κτηρίου και τον μετασχηματισμό του σε ξενοδοχείο. Αυτό είναι μία προοπτική αναβίωσής του, με συμβατή χρήση, απαραίτητη και στη λειτουργία του λιμένα. Όμως είναι αμφίβολο κατά πόσο η συγκεκριμένη χρήση είναι δυνατόν να ενταχθεί σε ένα τέτοιο «ανοικτό» κτήριο. Για τούτο απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή προκειμένου να μην αλλοιωθεί η αρχιτεκτονική του μορφή. Απαιτείται ακόμη συστηματική και εξειδικευμένη επισκευή και όχι ανακατασκευή του ιδιόμορφου κελύφους και κυρίως της στέγης του. Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα, επισημαίνουμε ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο έργο και την ένταξη της νέας χρήσης, με στόχο αφενός την καλή λειτουργία του κτηιρίου αλλά και αφετέρου τον σεβασμό όπως και την ανάδειξη της αρχιτεκτονικής του αξίας. Παράλληλα ζητάμε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού να προχωρήσει στη θεσμική θωράκιση του αρχιτεκτονήματος επιτρέποντας τη νέα χρήση υπό τον όρο της ομαλής ένταξης στη διατήρηση της αρχιτεκτονικής δομής και μορφής του κτηρίου στην αρχική αυθεντική του μορφή. Αθήνα 15 Σεπτεμβρίου 2010 Οι υπογράφοντες μέλη ΔΕΠ και εντεταλμένοι διδάσκοντες της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π. 1. Αγγελίδης Μηνάς, Καθηγητής 2. Αυγερινού Σοφία, Καθηγήτρια 3. Βαίου Ντίνα, Καθηγήτρια 4. Βοζάνη Αριάδνη, Λέκτορας 5. Γραφάκου Μαργαρίτα, Αναπλ. Καθηγήτρια 6. Δεμίρη Κωνσταντίνα, Αναπλ. Καθηγήτρια 7. Θεοδωρά Παναγιώτα, Λέκτορας 8. Καρβουντζή Βαλεντίνη, Λέκτορας 9. Καρύδης Δημήτρης, Καθηγητής 10. Καφρίτσα Μαρία, Αναπλ. Καθηγήτρια 11. Κλαμπατσέα Ρένα, Λέκτορας 12. Κοσμάκη Πολυξένη, Καθηγήτρια 13. Κουτρολίκου Πένυ, Εντετ. Λέκτορας 14. Μαίστρου Ελένη, Καθηγήτρια, Αναπλ. Πρόεδρος Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχ. ΕΜΠ 15. Μάρδα Νέλλη, Επίκ.Καθηγήτρια 16. Μάρκου Μαρία, Λέκτορας 17. Μαυρομμάτη Σόνια, Εντετ. Λέκτορας 18. Μέλισσας Δημήτρης, Αναπλ. Καθηγητής 19. Μίχα Ειρήνη, Λέκτορας 20. Μονεμβασίτου Αλέκα, Καθηγήτρια 21. Μπαμπάλου – Νουκάκη Μπούκη, Καθηγήτρια 22. Μπελαβίλας Νίκος, Επίκ. Καθηγητής 23. Μωραϊτης Κώστας, Αναπλ. Καθηγητής 24. Παγώνης Αθανάσιος, Λέκτορας 25. Παναγιωτάτου Ελίζα, Καθηγήτρια 26. Παπαϊωάννου Τάσης, Καθηγητής 27. Παπαλεξόπουλος Δημήτρης, Αναπλ. Καθηγητής 28. Παρμενίδης Γιώργος, Καθηγητής 29. Πολύζος Ιωάννης, Καθηγητής 30. Ραυτόπουλος Σπύρος, Καθηγητής, Πρόεδρος Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχ. ΕΜΠ 31. Σερράος Κώστας, Επίκ. Καθηγητής 32. Τουρνικιώτης Παναγιώτης, Καθηγητής 33. Φωτίου Θεανώ, Καθηγήτρια 34. Χαϊδόπουλος Γιώργος, Λέκτορας 35. Χανιώτου Ελένη, Επίκ. Καθηγητής Δημοσιεύθηκε από monumenta