Periklis

Αν δεχτούμε αυτή τη λογική φίλε μου, έχουμε δύο επιλογές. Α) Γινόμαστε Μεγάλοι. ή Β) Προσαρμοζόμαστε στην υπάρχουσα νομιμότητα (ή "νομιμότητα"), μέχρι ν' αλλάξει. Οτιδήποτε άλλο πέραν αυτών (σύμφωνα με την πιο πάνω λογική) είναι απλά λόγια του αέρα. Εκτός και αν αλλάξουμε "πίστα" και αναζητήσουμε καλύτερο περιβάλλον αλλού...

Αγαπητέ GeorgeS συμφωνώ απόλυτα όσον αφορά τη δικαιότερη φορολόγηση. Αυτό άλλωστε προβλέπεται και στο Σύνταγμα της χώρας: "Όλοι οι Έλληνες συμμετέχουν στα δημόσια βάρη σύμφωνα με την ικανότητά τους." Εκείνο όμως που προέχει είναι να παραμείνουν στη χώρα οι ελάχιστες πλέον επιχειρήσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να ισχύουν δύο τινά. Α) Σωστό επιχειρηματικό περιβάλλον, που σημαίνει. Σωστός τραπεζικός τομέας, σωστές μεταφορές - επικοινωνίες, γρήγορες διαδικασίες, σωστό κανονιστικό πλαίσιο... Β) Αν δεν υπάρχουν τα παραπάνω προσπαθείς να τα αντισταθμίσεις (εν μέρη) με το φτηνό εργατικό δυναμικό. Το ζητούμενο βέβαια είναι να διατηρήσεις τις αμοιβές σε ένα μέσο επίπεδο και παράλληλα να εδραιώνεις επιχειρηματικό περιβάλλον. Αλλά είπαμε ζούμε στην Ελλάδα, ότι καταφέρουν να μαζέψουν με τη φορολογική αφαίμαξη του κόσμου θα εξανεμιστεί στην επόμενη προεκλογική περίοδο σε ψευτοπαροχές (πχ) και η κατάσταση θα παραμείνει η ίδια. Η Ελλάδα τη δεκαετία 1981 - 1991 πήρε από την τότε ΕΟΚ (κάτσε πρώτα) 100.000.000.000 $ (τότε δεν είχαμε ακόμη ευρώ) και δεν έκανε τίποτα!!! Τα χρήματα αυτά Α΄& Β΄ κοινοτικό πλαίσιο στήριξης ακόμη τα ψάχνουν οι κοινοτικές υπηρεσίες. (Ξανά κάτσε) Από την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ μέχρι το 2009 η Ελλάδα είχε καταβάλλει σε πρόστιμα και μη απορρόφηση κονδυλίων περίπου το 1/3 του παραπάνω ποσού που εισέπραξε την πρώτη δεκαετία. Τα δε πρόστιμα κατεβλήθησαν από τον κρατικό προϋπολογισμό - δηλαδή τους φόρους που πληρώνει ο κόσμος και όχι από την προσωπική περιουσία όσων τα καταχράστηκαν ή παρέλειψαν να κάνουν τη δουλειά τους!!! Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν, αφού δεν στάθηκε δυνατόν η χώρα μας να δημιουργήσει υποδομές την "χρυσή περίοδο" που έρεε ο πακτωλός του χρήματος, είναι σχεδόν αδύνατον να τις δημιουργήσει υπό τις σημερινές συνθήκες. Έτσι το βάρος θα πέσει για άλλη μία φορά στις πλάτες του κόσμου (και της μάνας μου, που μετά 37 χρόνια υπηρεσίας της έκοψαν 150 ευρώ από τα 600 που έπαιρνε σύνταξη)

Αγαπητέ [email protected] Δεν διαφωνώ για αυτό που λες για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Αντίθετα συμφωνώ και επαυξάνω! Εγώ αναφέρομαι στην απλή καθημερινή δουλειά ενός μέσου μηχανικού για μικρά έργα, όπου υπάρχει ήδη η γη (οικοπεδούχος) και θέλει να οικοδομήσει. Αναφέρομαι αποκλειστικά στο κόστος ανέγερσης και στις δυσκαμψίες της αγοράς που το αυξάνουν αδικαιολόγητα. Η παράμετρος ΓΗ με ότι αναφέρεται στο μεσοπρόθεσμο (επέτρεψέ μου να το έχω δει πολλές μέρες πριν βγει στη δημοσιότητα), αναφέρονται σε άλλου είδους χοντρο-επενδύσεις (ξεβρακώματος) και όχι στην συνήθη δουλειά ενός μηχανικού * Ο προστατευτισμός είναι εκείνο που δημιουργεί το μεγαλύτερο πρόβλημα στην παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα - άρα όχι. * Το σημείο κλειδί είναι αυτό ακριβώς. Οι μηχανικοί δεν προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες που είναι η εξής μία "Γνώμονας η μεγιστοποίηση του συμφέροντος του πελάτη" και όχι η μεγιστοποίηση του δικού τους κέρδους (αν μπορεί να υποστηριχθεί σήμερα αυτό...) * Οι εργολάβοι έχουν το συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τον μηχανικό που δεν είναι και κατασκευαστής. Άρα οι μηχανικοί οργανώνονται σε εταιρείες, λειτουργούν με σοβαρά οικονομοτεχνικά κριτήρια, διαθέτουν νομική υπηρεσία, μπαίνουν σε αυτό που λέμε “land development” και δεν παραμένουν ως εκτεθειμένες μονάδες. Ο παλιός τρόπος πέθανε Το "εργασιακός μεσαίωνας" παίρνει πολύ νερό... Όταν για παράδειγμα το εργατικό κέντρο (και οι παρατάξεις που το διαυθεντεύουν) μπορούν να παρεμβαίνουν σε ένα έργο και να ασκούν πιέσεις με διάφορα πολιτικο-κομματικά κριτήρια έξω από καθαρά θέματα που αφορούν την κατασκευή (ασφαλιστικά, συνθήκες ασφάλειας...) είναι και αυτό "εργασιακός μεσαίωνας". Αν θέλεις ο ίδιος να κάνεις απλά έργα στο σπίτι σου (να χτίσεις πετρόχτιστα παρτέρια στον κήπο σου για παράδειγμα) και είσαι ήδη ασφαλισμένος και πληρώνεις εισφορές - πρέπει να καταβάλλεις επιπλέον οικοδομικές εισφορές. Και αυτό είναι "εργασιακός μεσαίωνας". Ναι υπάρχουν δύο δρόμοι για την ανταγωνιστικότητα. Επειδή όμως ζούμε στην Ελλάδα και κάθε προσπάθεια για εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας είναι προς το παρόν ουτοπία, μας απομένει μόνο το φτηνό εργατικό για να περιορίσουμε τις εισαγωγές (προϊόντων και υπηρεσιών) και να διατηρήσουμε έστω και ορισμένες θέσεις εργασίας

Αυτό ακριβώς είναι το θέμα, γιατί απ' όσο γνωρίζω ο μέσος Έλληνας μηχανικός ζει από αυτό. Αν δεν έχει πλέον μελέτες και δεν μπορεί να σταυρώσει έργο (ούτε μαντρότοιχο), με τι θα ασχολείται? Υπάρχει που υπάρχει πληθώρα μηχανικών, σχεδόν παύση της οικοδομής (ειδικά στην επαρχεία με την 1828/08 του ΣτΕ - από τον Μάρτη μέχρι σήμερα δεν έχουν βγάλει τις εγκυκλίους και τις υπουργικές αποφάσεις...), αν σου κάτσει και αυτό τελείωσε το παραμύθι

Για τους λόγους που είχα αναφερθεί παλαιότερα. Πρώτον. Γιατί μπορεί μέσα στο σχήμα αυτό να είναι και ελληνικά συμφέροντα. Δεύτερον. Γιατί η Βουλγαρική εργατική νομοθεσία δεν έχει τις αγκυλώσεις που έχει η ελληνική. Τρίτον. Γιατί το Βουλγαρικό τραπεζικό σύστημα επιδοτεί και υποστηρίζει το επιχειρείν. Τέταρτον. Γιατί το κόστος παραγωγής στη Βουλγαρία είναι πολύ χαμηλό. Πέμπτον. Γιατί αυτού σε αυτού του είδους συμπράξεις βρίσκονται Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι, Πορτογάλοι... που κινούν τα νήματα και που δεν εμπιστεύονται την ελληνική πραγματικότητα. Τέταρτον. Γιατί υποστηρίζονται από την Βουλγαρική κυβέρνηση

Θα σας παρουσιάσω ένα σενάριο που δουλεύουν εδώ και μήνες Βουλγαρικές(*) κατασκευαστικές εταιρείες και αφορά κατ’ αρχήν μικρά έργα στη Β. Ελλάδα. ********************* Στήνουν γραφείο αντιπροσωπείας στη Θεσσαλονίκη. Μονάδα παραγωγής στοιχείων ξηράς δόμησης λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα, μέσα στο Βουλγαρικό έδαφος. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη? Κάποιος που θέλει να χτίσει ένα σπίτι απευθύνεται στην εν λόγο εταιρεία και έχει: • Τη μελέτη και ίσως την άδεια δωρεάν (επιμερίζεται ουσιαστικά στο κόστος του συνόλου του έργου, ο πελάτης όμως δεν το γνωρίζει. Αντί για παράδειγμα να έχει χαμηλότερο κόστος 30% από τη συμβατική κατασκευή του δίνουν 25% και είναι και ευχαριστημένος… Από την άλλη βέβαια τσακίζει τους Έλληνες μελετητές που ζουν από αυτό…) • Του δανειοδοτούν το έργο (μέσο χαμηλότοκου επιχειρηματικού δανείου από Βουλγαρική τράπεζα με την εγγύηση της εταιρείας δλδ Τράπεζα – Εταιρεία – Πελάτης. Ο πελάτης ξεχρεώνει τις δώσεις του στην εταιρεία που κρατά και την υποθήκη) • Η μελέτη γίνεται σύμφωνα με τους Ελληνικούς κανονισμούς (ίσως να απασχολεί και 1-2 έλληνες μηχανικούς) στη Θεσσαλονίκη και φεύγει on-line για τη μονάδα παραγωγής των στοιχείων στη Βουλγαρία όπου κατασκευάζονται άμεσα. • Τα στοιχεία μεταφέρονται (με Βουλγαρικά φορτηγά) και στήνονται στο έργο, από Βουλγαρικά συνεργεία (που σε περιπτώσεις επιστρέφουν το βράδυ στη Βουλγαρία). • Το μόνο που θα πληρώσουν στην Ελλάδα είναι (σε ορισμένες περιπτώσεις) έτοιμο σκυρόδεμα. Σε περιπτώσεις μεγαλύτερων έργων θα μεταφέρουν επί τόπου σιλό με κονιάματα από τη Βουλγαρία και θα αγοράζουν από την ελληνική αγορά μόνο αδρανή. Αν το εγχείρημα πετύχει (που δεν βλέπω γιατί όχι, αφού δεν έχουμε αντιστάσεις και μέσω του μεσοπρόθεσμου παρέχετε «ξεβράκωμα» παροχών σε ξένες επιχειρήσεις…), θα κατεβαίνουν όλο και χαμηλότερα στον Ελλαδικό χώρο. Παράλληλα επεκτείνονται και σε μεγαλύτερα έργα. (*) το «Βουλγαρικές» αναφέρεται στην έδρα της επιχείρησης και όχι στα συμφέροντα.)

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω αγαπητέ μου. Μπορεί να υπάρχουν διαδικασίες και πρακτικές στις σχέσεις πολίτη (π.χ. ιδιώτη μηχανικού) και δημοσίου που οδηγούν στη διαφθορά, το θέμα όμως είναι αν συμπράττει και ο κλάδος στη διαιώνισή τους. Ο Τεχνικός κλάδος στην Ελλάδα είναι εκείνος που κινεί το μεγαλύτερο μέρος της πραγματικής οικονομίας της χώρας. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά την τεράστια δύναμη που έχει και ιδίως σε περίοδο ύφεσης. Το κακό είναι ότι για χρόνια πολλά ο καθ' ένας δούλευε για την πάρτη του και κοίταζε να κάνει τη δουλίτσα του όπως - όπως, ακόμη και στις παρυφές της νομιμότητας. Μετακυλούσε το επιπλέον κόστος (της μίζας) στο κόστος του έργου και μακροπρόθεσμα κατάστρεφε από μόνος του το περιβάλλον εργασίας του, συντηρώντας και ενισχύοντας ένα σύστημα που ήταν ουσιαστικά σε βάρος του. Το ΤΕΕ για παράδειγμα αντί να αποτελεί κλαδικό εργαλείο και "ομάδα πίεσης" στις κυβερνήσεις προτείνοντας, αλλά και επιβάλλοντας, διαδικασίες εξυγίανσης των συνθηκών εργασίας αφέθηκε να γίνει κομματικό εξαπτέριγο και μαριονέτα. Από την έγκριση τύπου μίας απλή πατέντας, μέχρι την έγκριση μελέτης για μαντρί έπρεπε ή να τα "χώσεις" ή να βάλεις μέσον. Γιατί δηλαδή θα πρέπει να καταθέτεις μόνος σου τις μελέτες και να είσαι ευάλωτος απέναντι σε ένα διεφθαρμένο δημόσιο και δεν μπορείς να τις καταθέτεις μέσω ενός μηχανισμού ανώνυμα και να κρίνονται βάση επιστημονικών κριτηρίων? Τέτοιες απλές διαδικασίες οργάνωσης επιβάλλονται συλλογικά, ξεκαθαρίζουν το τοπίο, κάνουν τη δουλειά και τη ζωή σου καλύτερη και κυρίως σέβεσαι τον εαυτό σου και χαίρεσαι τα έργα σου. Από εκεί ξεκινάμε λοιπόν, από την ατομική μας ευθύνη στην προσπάθεια εξυγίανσης του χώρου μας. Αν παραμένεις στην μέχρι χθες ισχύουσα νοοτροπία της κατώτατης αμοιβής (που μας τελείωσε...) ή τον τοπικό περιορισμό (που μας τελείωσε επίσης..) έχεις τελειώσει και εσύ. Το επόμενο βήμα είναι, κάποιος που θέλει να χτίσει ένα σπίτι στην Κολοπετινήτσα να απευθύνεται σε Βουλγαρική ή Ρουμανική εταιρεία (στο γραφείο αντιπροσωπείας τους στην Αθήνα) να του κάνουν τη μελέτη δώρο (την τόσο υπερτιμημένη σε μας...) και να αναλαμβάνουν την επίβλεψη και κατασκευή με γρήγορες μεθόδους (πχ πρόπλακες filigran, μεταλλικούς δοκούς, τοιχοπλήρωση πάνελ...) με μειωμένες εισφορές, με γραπτή εγγύηση κατασκευής βάση προδιαγραφών... και το κλειδί στο χέρι, με 30% χαμηλότερο κόστος. Και μην ακούσω δικαιολογίες του τύπου "ο Έλληνας θέλει να βλέπει καλούπωμα και τη πρέσα να χτυπάει" ή "τα συνεργεία δεν ξέρουν να τα δουλεύουν" και άλλα τέτοια γραφικά... Εσύ είσαι εκεί για να εκπαιδεύσεις και τον πελάτη και τα συνεργεία και θα τον πείσεις πολύ εύκολα όταν η κουβέντα έρθει στο κόστος. Εκτός βέβαια αν τη διαφορά θέλεις να την καρπωθείς εσύ και ο πελάτης δεν θα κερδίσει τίποτα (και αυτό χαρακτηριστικό μας είναι, δε νομίζεις?). Αυτό που θέλω να πω με λίγα λόγια είναι πως το «ραχάτι», το «μπαχτσίσι» και το περνάω «αραιά και που» από το έργο γιατί είναι ο Μήτσος ο εργολάβος που ξέρει… (και τα σίδερα είναι χύμα μέσα) ΤΕΛΟΣ. Τα αμέσως επόμενα χρόνια ο ανταγωνισμός στα μικρά έργα θα αυξηθεί κατακόρυφα. Η Οδηγία Bolkestein θα ισχύσει όσο σε καμία άλλη χώρα – γιατί δεν έχουμε αντιστάσεις – και θα επιβιώσουν μόνο όσοι μπορέσουν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες ή θα αναγκαστούν να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού. Λυπάμαι που γίνομαι πικρόχολος, αλλά αυτά είναι πράγματα που τα λέω εδώ και ενάμιση χρόνο και αντιμετωπίζομαι σαν γραφικός. Δυστυχώς όμως είναι μονόδρομος και ήταν ήδη πριν το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο. Οργανωθείτε λοιπόν ΤΩΡΑ γιατί τα περιθώρια έφτασαν στο τέλος τους ήδη από χθες

Αυτό το έγραφα στις 10-05-2010, 11:04 Καλημέρα και σε σένα Timoros. Όταν έγινε πλήρες μέλος της τότε ΕΟΚ η Πορτογαλία οι οικονομικοί της δείκτες (ακόμα και το προσδόκιμο ζωής) ήταν πολύ πίσω από τους ελληνικούς που ήταν η τελευταία χώρα. Δέκα χρόνια αργότερα στα τέλη της δεκαετίας του '90 η Πορτογαλία μας είχε αφήσει πίσω κατά πολύ... Τα δημοσιονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού νότου και η Ιρλανδία είναι κυρίως μακροοικονομικά που προκύπτουν μέσα από την παραγωγική διαδικασία σε συνθήκες έντονου ανταγωνισμού, λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Τα πρόβλημα της Ελλάδας είναι εντελώς διαφορετικό και βρίσκεται ανάμεσα στα: Σαθρό & αντιφατικό κανονιστικό πλαίσιο (μη σταθερότητα) - Παρεμβατικότητα & αδιαφάνεια (Lobbies) - Κάθετη και οριζόντια διαφθορά. Τα προβλήματα των υπολοίπων χωρών είναι δηλαδή εντελώς διαφορετικά από εκείνα της Ελλάδας. Επίσης, αν τα εξετάσουμε σε απόλυτους αριθμούς πάλι η διαφορά είναι τεράστια. Όσον αφορά την προοπτική ανάκαμψης θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το κανονιστικό πλαίσιο (που σημαίνει κοινωνικές αναταραχές - και με το δίκιο τους...) άμεσα. Τα χρήματα που λένε ότι θα έρθουν στην Ελλάδα, θα έρχονται τμηματικά και εφόσον έχουν πραγματοποιηθεί οι συμφωνημένες αλλαγές. Γιατί δεν μπορεί για παράδειγμα ο Γερμανός συνταξιούχος που πούλησε το σπίτι του στη Γερμανία και πήρε δάνειο και αγόρασε οικόπεδο (που γράφει Άρτιο & Οικοδομήσιμο) για να χτίσει στην Ελλάδα να του ανακαλούν την Άδεια λόγο του 1828/08... (παραδείγματα του κάθε είδους χιλιάδες...) ************************** Αυτό: 10-05-2010, 12:51 Το θέμα αγαπητοί μου είναι πως θα ζει καλύτερα ο Έλληνας πολίτης. Ο απλός μέσος Έλληνας πολίτης που δουλεύει σκληρά και παράγει πλούτο που δεν τον χαίρεται. Πως θα γίνει συνειδητοποιημένος πολίτης και θα απαιτεί το σεβασμό που του οφείλεται. Πως θα αποκτήσει προοπτική και μέλλον αυτός και τα παιδιά του. Και δεν έχει σημασία ποιος θα του τα δώσει. Αφού δεν μπορούν να μας τα δώσουν οι δικοί μας πολιτικοί, ας τα αναζητήσουμε αλλού. Όταν είσαι κολίγος δεν έχει σημασία η εθνικότητα του αφέντη σου. Κολίγος παραμένεις. ************************** Αυτό: 11-05-2010, 08:36 Αγαπητέ cna δεν υποστήριξα πως έχω όλες τις απαντήσεις. Εκείνο που υποστηρίζω από τότε που μπήκα στο φόρουμ είναι να γίνουμε περισσότερο συνειδητοποιημένοι και χειραφετημένοι σαν πολίτες. Eιδικά με τις σημερινές συνθήκες και ακόμα περισσότερο με τις αυριανές. Το πρόβλημα ουσιαστικά δεν έχει "σκάσει" ακόμα... τα αμέσως επόμενα χρόνια θα φανεί σε όλο του το μέγεθος. Έτσι λοιπόν ο φίλος σου θα πρέπει να καταλάβει την κατάσταση, αλλά και να αποδεχτεί την ιδέα ότι η ζωή του αύριο δεν θα είναι ίδια με χθες. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να είναι έτοιμος να κάνει από μόνος του τις αλλαγές και τις προσαρμογές που θα χρειαστούν για να βελτιώσει τη ζωή του, πριν του τις επιβάλλει η ανάγκη. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα. Για την μετανάστευση υπάρχει το push - pull theory (τι με διώχνει και τι με προσελκύει) και πάνω σ' αυτό γράφτηκε η ιστορία της ανθρωπότητας μέσω της μετακίνησης των πληθυσμών και των μεμονωμένων ατόμων προς αναζήτηση καλύτερων συνθηκών. Θέλω δηλαδή να πω πως αν είσαι ευχαριστημένος με την υπάρχουσα κατάστασή σου παραμένεις σε αυτήν και την απολαμβάνεις. Αν δεν είσαι ικανοποιημένος απ΄αυτήν ψάχνεις αλλού την ευτυχία και την ικανοποίηση. Και ευτυχώς, το αλλού σήμερα δεν περιορίζεται στον περιορισμένο χώρο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της ΕΕ. Το να μην είσαι ικανοποιημένος από την υπάρχουσα κατάστασή σου και να παραμένεις σε αυτήν παραπονούμενος, δεν αλλάζει τίποτα. Προσωπικά πιστεύω πως η ζωή μας είναι το αποτέλεσμα των αποφάσεων και των επιδιώξεων μας ****************************** Αυτό: 11-05-2010, 15:54 Παράθεση: Αρχικά καταχωρημένο από SIRADRAB Η πραγματική διακυβέρνηση της χώρας είχε προ πολλού εκχωρηθεί στις διάφορες γνωστές συντεχνίες. Αυτό μπορεί να βόλευε μέχρι τώρα και τους δύο αλλά από εδώ και πέρα, δεν… Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό. 'Η αν θέλεις θα μπορούσε να είναι το μικρότερο από άλλα κακά. Οι δικοί μας απέδειξαν με κάθε τρόπο - χρώμα και - κόμμα πως είναι από άχρηστοι και απατεώνες έως επίορκοι και προδότες. Είναι προτιμότερο λοιπόν να εκχωρηθεί η διακυβέρνηση της χώρας μας φανερά σε διεθνείς Οργανισμούς, που διέπονται από κανόνες και διαθέτουν έστω και μία επίφαση δημοκρατίας, παρά να εκχωρείται στα σκοτεινά και κάτω απ' το τραπέζι σε ξένες ιδιωτικές τράπεζες από επίορκους - προδότες πολιτικούς. Σε προηγούμενα ποστς κάποιοι επαναστάτησαν στην, δήθεν, προοπτική να πουληθεί η Κέρκυρα στους γερμανούς για να ξεχρεώσουμε... Μα υπάρχουν άνθρωποι ακόμα που πιστεύουν πως η χώρα μας μας ανήκει ακόμα??? Ο υπάρχον αλλά και ο μελλοντικός πλούτος της εθνικός και εγχώριος (του χρέους συμπεριλαμβανομένου) πιστεύετε πως μας ανήκει? 'Όποιος γεννιέται σ' αυτή τη χώρα (Έλληνας ή ξένος) χρωστά με το που αντικρίζει τον κόσμο πάνω από 50.000 ευρώ που μέχρι να πεθάνει θα είναι πολλαπλάσια... Πιστεύετε πως αν βρεθούν πραγματικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα στο υπέδαφός μας θα καθορίσουμε εμείς την τιμή διάθεσής τους? Πιστεύετε πως η κινεζική οικονομία δεν έχει άμεση επίπτωση στη ζωή μας, από τότε που η Κίνα εισήλθε στον Π.Ο.Ε? Πιστεύετε πως πραγματικά ζούμε σε κόσμο δικό μας??? ΛΑΘΟΣ! Όλα τα χρωστάμε και θα τα ξεπληρώνουμε για γενιές ολόκληρες και δεν φαίνεται να κάνουμε και πολλά προς την σωστή κατεύθυνση ***************************** Αυτό: 03-04-2010, 12: Καλημέρα σε όλους. Ναι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρότερα απ' ότι παρουσιάζονται στην ελληνική κοινή γνώμη. Στην Ευρώπη τουλάχιστον, παρ' όλες τις δηλώσεις στήριξης της ελληνικής κυβέρνησης (και καλά κάνουν και γίνονται..) κυριαρχεί απαισιοδοξία για τα κατά πόσο θα μπορέσουμε να βγούμε μόνοι μας από την κρίση (και πάλι καλά κάνουμε και το δηλώνουμε αυτό.. Σημ: Σε περίπτωση που δεν υπήρχαν οι παραπάνω δηλώσεις στήριξης από την Ευρώπη και εκείνες της ελληνικής κυβέρνησης, που λειτουργούν καθησυχαστικά προς τις αγορές και το εσωτερικό, το σύστημα θα είχε καταρρεύσει ήδη.) Η απαισιοδοξία που αποτελεί κοινή άποψη μεταξύ των ευρωπαίων στηρίζεται κυρίως στην "χαλαρότητα της πειθαρχίας" στη χώρα μας και όχι μόνο της δημοσιονομικής, αλλά γενικά στον τρόπο ζωής και αντιμετώπισης των πραγμάτων από τους Έλληνες. Δηλαδή αυτό που λέμε ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ. Πιστεύουν λοιπόν πως εφόσον δεν υπάρχει αλλαγή στη νοοτροπία μας, εμείς οι ίδιοι συντηρούμε όλα εκείνα τα φαινόμενα που επηρεάζουν την παραγωγικότητά μας (= ανταγωνιστικότητα) και την τόσο εξαπλωμένη διαφθορά (κάθετα και οριζόντια). Με άλλα λόγια δεν πιστεύουν πως θα μειωθούν τα ελλείμματά μας κυρίως για τους ακόλουθους λόγους: • Πολύπλοκη νομοθεσία (Πολλές εξαιρέσεις από τον βασικό κανόνα. Αλληλο-κάλυψη νόμων. Ισχυρή και αδιαφανή παρεμβατικότητα ομάδων πίεσης. Ερμηνεία κανονιστικού πλαισίου κατά το δοκούν...) • Ανυπαρξία ελέγχων (Ανυπαρξία αξιόπιστων και ουσιαστικών μηχανισμών. Παρακώλυση της εφαρμογής μηχανογραφικών συστημάτων...) • Ισχυρή κομματική παρεμβατικότητα κάθετα και οριζόντια. • Προβληματικό, μακροχρόνιο και πολυδάπανο σύστημα απονομής δικαιοσύνης που στρέφει τους πολίτες σε εξεύρεση λύσεων σε άλλες κατευθύνσεις ενισχύοντας τις προαναφερόμενες θέσεις. • Ατιμωρησία ή μικρές ποινές σε κρατικούς λειτουργούς και πολιτικά πρόσωπα. Όσο ανεχόμαστε τα παραπάνω, δεν αντιδρούμε και πιστεύουμε στο «κισμέτ», είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Ένα αστείο που κυκλοφορεί μεταξύ ευρωπαίων είναι το “ποια είναι η δεύτερη ελληνική λέξη που μαθαίνει ένας ξένος στην Ελλάδα μετά το μ@*@κας? …ΑΥΡΙΟ”. Ένα καλό από την σοβαρότατη αυτή κρίση είναι πως αρχίσαμε να ακούμε τις φωνές των εταίρων μας και να συνειδητοποιούμε πως “ίσως τα πράγματα να μην είναι όπως πιστεύαμε πως είναι”. Μέχρι σήμερα θέλαμε να πιστεύουμε πως είμαστε κυκλωμένοι από «ανθέλληνες» και άλλα εθνικο-πατριωτικά… και πως μας ζηλεύουν και λένε ό,τι λένε… Τουλάχιστον ΑΡΧΙΣΑΜΕ να καταλαβαίνουμε πως κάτι δεν πάει καλά. Είναι μία αρχή! Τα πάντα λοιπόν είναι θέμα της νοοτροπίας μας που μας κοστίζει ακριβά και όσο θα την διατηρούμε θα πληρώνουμε ακριβά επιτόκια, γιατί απλά οι δανειστές μας δεν μας εμπιστεύονται. Αν συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο τότε είναι βέβαιο πως το σύστημα θα καταρρεύσει και τότε για να μας δανείσουν αναγκαστικά θα αποδεχτούμε τους όρους του Δ.Ν.Τ. Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι ************************************** Η αναφορά μου σε προηγούμενα ποστς μου έγινε με σκοπό να επισημάνω για άλλη μία φορά πως πολλοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη την ατομική μας ευθύνη. Το μερίδιο δηλαδή που αναλογεί στον καθένα μας για την "αδράνεια" που επέδειξε στα κακώς κείμενα ή στη σύμπραξή του με το "σύστημα". Το πράγμα τελικά έφτασε εκεί που απευχόμασταν, παρότι το βλέπαμε να πλησιάζει. Επιτέλους, ας πάρουμε το πράγμα στα χέρια μας και ας απαιτήσουμε τα Συνταγματικά μας δικαιώματα. * Όταν μας ζητάνε μίζα το καταγγέλλουμε. * Όταν δεν κάνουν τη δουλειά τους επίσης. * Δεν απευθυνόμαστε στον γνωστό ή τον καμματάνθρωπο για να κάνουμε τη δουλειά μας, αλλά τους τσακίζουμε με κάθε νόμιμο τρόπο. Τώρα αναγκαστικά θα σηκώσουμε το δυσβάσταχτο βάρος για όσα δεν κάναμε στο παρελθόν ή τα κάναμε λάθος. Αν δεν το κάνουμε τα παιδιά μας δεν θα έχουν αύριο

Έχοντας υπόψη το σκεπτικό της ΣτΕ 1828/08, τις επιταγές του Άρθρου 24 του Συντάγματος στο οποίο αυτή στηρίχθηκε και τις διατάξεις του Άρθρου 35 ν. 3937/2011 (ΦΕΚ 60/Α/2011) που αφορά στην αναγνώριση ως κοινόχρηστων των χώρων που έχουν ήδη παραχωρηθεί και μεταγραφεί, πριν τη δημοσίευσή του, πιστεύω πως είναι εύκολα προσβαλλόμενος από τον οποιονδήποτε "κακό γείτονα". Απλούστατα, γιατί την τελική πράξη αναγνώρισης ως κοινόχρηστου χώρου υπογράφει ο Καλλικρατικός Περιφερειάρχης ο οποίος δεν νοείται πλέον ως κράτος. Για να θωρακιστεί η διαδικασία θα πρέπει την τελική έγκριση αναγνώρισης ως κοινόχρηστων χώρων, τόσο των ήδη διανοιγμένων αλλά και των μη διανοιγμένων τμημάτων που έχουν ήδη παραχωρηθεί και μεταγραφεί να έχει το Κεντρικό ΣΧΟΠ (ή άλλη αρμόδια Κρατική Υπηρεσία). Η δε διαδικασία αποτύπωσης και ίσως βελτίωσης των ήδη παραχωρηθέντων τμημάτων (υπάρχουσας – πραγματικής κατάστασης) να αποτελέσει «ενδιάμεση πράξη», υπό την έννοια της τήρησης των επιστημονικών κριτηρίων που απαιτεί η 1828/08. Αν δεν γίνουν τα παραπάνω πολύ πιστεύω πως η αξιόλογη αυτή προσπάθεια θα καταρρεύσει και θα έχει πάει χαμένη η ευκαιρία, δημιουργώντας εκ νέου κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα. Εκτός των ανωτέρω, οι προβλέψεις και ξεκάθαρες αναφορές που θα περιληφθούν στα Π.Δ, Υπ. Αποφάσεις και διευκρινιστικές εγκυκλίους, θα πρέπει να καλύπτουν τις περιπτώσεις: Α) Των εδαφικών λωρίδων <50 μ που είχαν παραχωρηθεί - μεταγραφεί και γίνει αποδεκτές από τους αρμόδιους ΟΤΑ, προγενέστερα της ΣτΕ 1828/08 - η οποία δεν έχει αναδρομική ισχύ – και για τις οποίες υπάρχει μία «ερμαφρόδιτη» κατάσταση να μην αναγνωρίζονται από τις πολεοδομίες παρότι τα οικόπεδα που έχουν «πρόσωπο» σε αυτές να έχουν αποκτήσει οικοδομισημότητα βάση της προηγούμενης (άρθρο 6 § 2 & 3) αλλά και σημερινής (Άρθρου 35 ν. 3937/2011) νομοθεσίας. Β) Των εδαφικών λωρίδων >50 μ για τις οποίες ακολουθήθηκε η διαδικασία έγκρισης του τοπικού ΣΧΟΠ, έλαβαν έγκριση του νομάρχη, δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ, παραχωρήθηκαν στους ΟΤΑ και έγιναν αποδεκτές από αυτούς. Η 1828/08 ακυρώνει ΑΠΛΑ τις αποφάσεις του νομάρχη (ως μη εξουσιοδοτημένου Οργάνου) ΔΕΝ ακυρώνει την «επιστημονική πράξη» του ΣΧΟΠ. Γ) Για τις παραχωρημένες εδαφικές λωρίδες οι οποίες δεν έχουν ακόμη διανοιχθεί θα πρέπει να γίνει αναφορά πως θεωρούνται «κοινόχρηστοι χώροι υπό διαμόρφωση» και θα αποδοθούν σε κοινή χρήση μετά την αποπεράτωση της οικοδομής του οικοπέδου για το οποίο παραχωρήθηκαν. Δ) Στο θέμα της αναθεώρησης των αδειών θα πρέπει να γίνει Ξεκάθαρη Αναφορά και στην περίπτωση των ΟΑ οι οποίες ανακλήθηκαν βάση της απόφασης 1828/08 και όχι μόνο για όσες ανεστάλη η ισχύ.

Ελπίζω αυτή τη φορά να κατάφερα να τα ανεβάσω... Απ' ότι βλέπω πάλι δεν διαβάζεται, είναι πολύ μικρό. Προφανώς θα χρειαστεί να το τυπώσετε σε Α4

Η κίνηση που έγινε από την κυρία Φαρμάκη και τους συνυπογράφοντες βουλευτές θέλω να πιστεύω πως θα λύσει το πρόβλημα. Στις εφαρμογές της διάταξη όμως δεν περιλαμβάνεται η περίπτωση των Οικοδομικών Αδειών που ανακλήθηκαν βάση της 1828/08 του ΣτΕ, όπως η δική μου περίπτωση. Τι γίνεται δηλαδή για τις άδειες που εκδόθηκαν βάση των (τότε) ισχυόντων διατάξεων (άρθρο 6, § 2 &3) οι οποίες κατόπιν κρίθηκαν αντισυνταγματικές? Κάποιοι πολίτες επιβαρύνθηκαν της δαπάνης έκδοσης της οικοδομικής άδειας (μελέτη, φορολογικά, αμοιβές, εισφορές..) η οποία κατόπιν ανακλήθηκε. Πιστεύω πως πολιτικά ορθό και κοινωνικά δίκαιο θα ήταν να επανισχύσουν οι άδειες αυτές εφόσον από τη μία οι πολίτες ενήργησαν μέσα στα πλαίσια του νόμου, εμπιστευόμενοι τις εντολές και αποφάσεις της Διοίκησης, όπως επίσης για το λόγο πως μέσω της πρόσφατης νομοθετικής ρύθμισης εξέπεσαν οι λόγοι του σκεπτικού της εν λόγο απόφασης (1828/08 ΣτΕ). Αυτονόητο είναι πως θα πρέπει να επιμηκυνθεί η διάρκεια της ισχύος των εν λόγο οικοδομικών αδειών. Το κόστος της οικοδομικής άδειας είναι μία σοβαρή δαπάνη (25.000 ευρώ στην περίπτωσή μου) για να το επωμιστεί αναίτια ο πολίτης, χωρίς βέβαια να υπολογιστούν οι απαιτήσεις αποζημίωσης που μπορεί να εγερθούν. ***************************** Ένα άλλο θέμα είναι η σοβαρότατη ευθύνη των πολεοδομικών υπηρεσιών, η οποία αποτελεί παράβαση καθήκοντος – και κατά παράβαση των διατάξεων του ΓΟΚ - από την πρακτική που εφαρμόζουν να διακόπτουν τις εργασίες κατόπιν καταγγελίας χωρίς να προβαίνουν σε αυτοψία για να διαπιστώσουν το βάσιμο ή όχι αυτών και κυρίως χωρίς την ύπαρξη δικαστικής ή διοικητικής απόφασης!!! Η παραπάνω πρακτική οφείλεται αποκλειστικά στον «βαθμό» και την «ένταση» των πιέσεων που ασκεί ο καταγγέλων στους υπευθύνους των υπηρεσιών. Στη δική μου περίπτωση για παράδειγμα ο καταγγέλων γείτονας ισχυριζόταν, σε πολλαπλές και πολυσέλιδες καταγγελίες κάθε δυνατή πολεοδομική και κτηριοδομική παράβαση που ΘΑ ΕΚΑΝΑ στην οικοδομή μου, όταν αυτή δεν είχε καν ξεκινήσει. Βάση αυτών των καταγγελιών η πολεοδομία διέταξε «επ’ αόριστον διακοπή έως νεωτέρας» για οικοδομική άδεια που εξέδωσε 20 ημέρες νωρίτερα… Τις εν λόγο καταγγελίες ούτε καν εξέτασε επί της ουσίας το ΣτΕ, εφόσον προφανώς τις απέρριψε ως μη αποδεκτές. Εντούτοις, παρότι το ΣτΕ (τόσο στην πενταμελή όσο και την επταμελή σύνθεσή του) αγνόησαν τα καταγγελλόμενα προσέβαλλε τη συνταγματικότητα διατάξεων του ΓΟΚ. Η 1828/08 απόφαση προσέφερε ανέλπιστα «μάνα εξ ουρανού» στους αντιδίκους, επιβράβευσε τις παράνομες αποφάσεις της πολεοδομίας (με την αδικαιολόγητη διακοπή των έργων = παράνομα) και ΚΥΡΙΩΣ δημιούργησε ένα τεράστιο σε έκταση κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα σε ιδιοκτήτες και τον κλάδο της οικοδομής. Έπληξε σοβαρότατα την ανάπτυξη στην περιφέρεια και ειδικότερα στους μικρούς οικισμούς της χώρας, όπου η οικοδομή αποτελεί κύρια πηγή εισοδήματος για την τοπική οικονομία. Τα ερωτήματα που γεννώνται λοιπόν είναι: • «Ποία είναι τα Αυτεπάγγελτα Διοικητικά μέτρα που λαμβάνει η Διοίκηση εναντίον εκείνων που παρακωλύουν αναίτια και με υποθετικές παραβάσεις τη λειτουργία υπηρεσιών του δημοσίου, απαξιώντας επίσημες και νόμιμα εκδοθείσες διοικητικές πράξεις?» • «Ποία τα αυτεπάγγελτα μέτρα εναντίον των λειτουργών του δημοσίου που προβαίνουν σε παράβαση καθήκοντος, απαξιώνοντας τις διοικητικές πράξεις που οι ίδιοι εξέδωσαν?» Αν δεν υπάρξει μέριμνα για τα δύο αυτά βασικά ερωτήματα, η αξιόλογη νομοθετική ρύθμιση θα παραμείνει ΕΥΑΛΩΤΗ στις διαθέσεις έκαστου γείτονα της νοοτροπίας «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα…» Περικλής Διονυσόπουλος ΥΓ Έχω το τελικό κείμενο σε .jpg πείτε μου πως μπορώ να το ανεβάσω προς ενημέρωση των ενδιαφερόμενων

Καλημέρα σε όλους και Καλή Χρονιά. Πριν μερικά χρόνια στα πρώτα μου ταξίδια στην Πολωνία είχα εντυπωσιαστεί με την απόδοση των χτιστών τζακιών, στα οποία συνδυάζουν αεραγωγούς ή με σερπαντίνες νερού για χρήση και θέρμανση. Ονομάζονται "Ρώσικα τζάκια" και είναι γνωστά από τις σκανδιναβικές χώρες μέχρι Καναδά και ΗΠΑ. Σχεδόν πάντα χρησιμοποιούν μετάκαυση, ελάχιστα ξύλα ή κάρβουνο με απόδοση που εκπλήσσει και εξωτερικά είναι πανέμορφα http://www.stove.ru/index.php?lng=1&rs=109 http://www.grannysstore.com/Do-It-Yourself/masonry_stoves.htm http://tempcast.com/ http://www.alternativeenergyprimer.com/Masonry-Heaters.html

Η ΧΑΪΝΤΙ είναι ιδιοκτήτρια ενός μπαρ στο Βερολίνο. Προκειμένου να αυξήσει τις πωλήσεις της, αποφασίζει να επιτρέψει στους πιστούς της πελάτες -οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άνεργοι αλκοολικοί- να πίνουν όσο θέλουν τώρα και να πληρώνουν αργότερα. Οποτε έχουν και όπως μπορούν. Η ίδια καταγράφει λεπτομερώς όλα τα ποτά που καταναλώνονται σε λογιστικά βιβλία και έτσι, με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, χορηγεί δάνεια στους πελάτες της. ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ πολύ γρήγορα αυτό το «σύστημα της Χάιντ» (που, στα ελληνικά, θα τη λέγαμε Χάιδω!), και πολύς κόσμος αρχίζει να πλημμυρίζει το ωραίο της μπαράκι. Εκμεταλλευόμενη την ελευθερία που νιώθουν οι πελάτες, τώρα που εκείνη τους απάλλαξε από το βάρος της άμεσης πληρωμής, η Χάιντι αυξάνει τις τιμές του κρασιού και της μπύρας, που είναι τα ποτά που καταναλώνονται περισσότερο. Ο όγκος των πωλήσεών της, βεβαίως, αυξάνεται θεαματικά. ΕΝΑΣ νέος και δυναμικός σύμβουλος πελατών σε μια τοπική τράπεζα, αναγνωρίζει ως μελλοντικά πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της επιχείρησης το ποσό που θα προκύψει από την αποπληρωμή της πίστωσης που παίρνουν οι πελάτες και αυξάνει το δανειοληπτικό όριο της Χάιντι. Δεν έχει, ο τραπεζικός σύμβουλος, κανέναν λόγο ανησυχίας, καθ' ότι υπάρχουν ως εγγύηση τα ίδια τα χρέη των αλκοολικών. Στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας, ειδικοί τραπεζικοί μετατρέπουν αυτό το περιουσιακό στοιχείο σε τραπεζικά προϊόντα με τις ονομασίες «Πιοτ-ομόλογα», «Αλκ-ομόλογα» και «Εμετ-ομόλογα». Αυτά τα προϊόντα εμπορεύονται κατόπιν στις παγκόσμιες αγορές. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι σημαίνουν αυτές οι... περίεργες ονομασίες των ομολόγων και πώς αυτά είναι εγγυημένα. Ομως, καθώς οι τιμές τους αυξάνονται διαρκώς, μεγαλώνει η ζήτησή τους και γίνονται μπεστ-σέλερ τραπεζικά προϊόντα. ΜΙΑ μέρα, παρ' όλο που οι τιμές συνεχώς ανεβαίνουν, ένα στέλεχος της τράπεζας, με ειδικότητα σε θέματα «μάνατζμεντ ρίσκου», αποφασίζει και η απόφασή του γίνεται δεκτή, ότι ήρθε καιρός, σιγά-σιγά, η τράπεζα να αρχίσει να απαιτεί την αποπληρωμή των χρεών που συσσωρεύτηκαν από τους πότες στο μπαρ της Χάιντι. Ομως, οι αλκοολικοί άνεργοι αδυνατούν, βεβαίως, να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, αφού είναι άνεργοι οι άνθρωποι, κάτι που δεν έκρυψαν ποτέ, ούτε από τη Χάιντι, ούτε από τους τραπεζίτες. Ταυτόχρονα και ως συνέπεια αυτού, η Χάιντι δεν μπορεί να είναι συνεπής προς τις δανειοληπτικές της υποχρεώσεις και κηρύττει χρεωκοπία. ΤΟ «Ποτ-ομόλογο» και το «Αλκ-ομόλογο» χάνουν το 95% της αξίας τους. Το «Εμετ-ομόλογο» πάει λίγο καλύτερα και πέφτει μόνον κατά 80%. Οι προμηθευτές του μπαρ της Χάιντι είχαν δώσει στην πελάτισσά τους, τον καιρό που όλα ήταν καλά κι ωραία, πολύ ελαστικούς όρους για την αποπληρωμή των χρεών της προς αυτούς, αλλά έχοντας επενδύσει και οι ίδιοι σε αυτά τα τραπεζικά ομόλογα, είναι τώρα μπροστά σε μια νέα, διαφορετική κατάσταση. Ο προμηθευτής των κρασιών χρεωκοπεί και εκείνος που της πουλούσε μπύρες εξαγοράζεται από έναν ανταγωνιστή του. Η τράπεζα, έπειτα από μαραθώνιες και δραματικές διαβουλεύσεις όλων των πολιτικών κομμάτων, σώζεται με γενναία χρηματική ένεση από το κράτος, το οποίο αποφασίζεται να βρεις τους πόρους αυτούς από έναν καινούργιο φόρο, που θα βαραίνει μόνον εκείνους που δεν καταναλώνουν αλκοόλ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, μια εξήγηση που μπορούμε όλοι να καταλάβουμε... (Το ανάρτησε ο φίλος ο Αντώνης σε ένα άλλο Forum)

Τίποτα απολύτως!!! Τώρα που θ' αρχίσουν και τα μπάνια του λαού...

Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό. 'Η αν θέλεις θα μπορούσε να είναι το μικρότερο από άλλα κακά. Οι δικοί μας απέδειξαν με κάθε τρόπο - χρώμα και - κόμμα πως είναι από άχρηστοι και απατεώνες έως επίορκοι και προδότες. Είναι προτιμότερο λοιπόν να εκχωρηθεί η διακυβέρνηση της χώρας μας φανερά σε διεθνείς Οργανισμούς, που διέπονται από κανόνες και διαθέτουν έστω και μία επίφαση δημοκρατίας, παρά να εκχωρείται στα σκοτεινά και κάτω απ' το τραπέζι σε ξένες ιδιωτικές τράπεζες από επίορκους - προδότες πολιτικούς. Σε προηγούμενα ποστς κάποιοι επαναστάτησαν στην, δήθεν, προοπτική να πουληθεί η Κέρκυρα στους γερμανούς για να ξεχρεώσουμε... Μα υπάρχουν άνθρωποι ακόμα που πιστεύουν πως η χώρα μας μας ανήκει ακόμα??? Ο υπάρχον αλλά και ο μελλοντικός πλούτος της εθνικός και εγχώριος (του χρέους συμπεριλαμβανομένου) πιστεύετε πως μας ανήκει? 'Όποιος γεννιέται σ' αυτή τη χώρα (Έλληνας ή ξένος) χρωστά με το που αντικρίζει τον κόσμο πάνω από 50.000 ευρώ που μέχρι να πεθάνει θα είναι πολλαπλάσια... Πιστεύετε πως αν βρεθούν πραγματικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα στο υπέδαφός μας θα καθορίσουμε εμείς την τιμή διάθεσής τους? Πιστεύετε πως η κινεζική οικονομία δεν έχει άμεση επίπτωση στη ζωή μας, από τότε που η Κίνα εισήλθε στον Π.Ο.Ε? Πιστεύετε πως πραγματικά ζούμε σε κόσμο δικό μας??? ΛΑΘΟΣ! Όλα τα χρωστάμε και θα τα ξεπληρώνουμε για γενιές ολόκληρες και δεν φαίνεται να κάνουμε και πολλά προς την σωστή κατεύθυνση

Αγαπητέ cna δεν υποστήριξα πως έχω όλες τις απαντήσεις. Εκείνο που υποστηρίζω από τότε που μπήκα στο φόρουμ είναι να γίνουμε περισσότερο συνειδητοποιημένοι και χειραφετημένοι σαν πολίτες. Eιδικά με τις σημερινές συνθήκες και ακόμα περισσότερο με τις αυριανές. Το πρόβλημα ουσιαστικά δεν έχει "σκάσει" ακόμα... τα αμέσως επόμενα χρόνια θα φανεί σε όλο του το μέγεθος. Έτσι λοιπόν ο φίλος σου θα πρέπει να καταλάβει την κατάσταση, αλλά και να αποδεχτεί την ιδέα ότι η ζωή του αύριο δεν θα είναι ίδια με χθες. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να είναι έτοιμος να κάνει από μόνος του τις αλλαγές και τις προσαρμογές που θα χρειαστούν για να βελτιώσει τη ζωή του, πριν του τις επιβάλλει η ανάγκη. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα. Για την μετανάστευση υπάρχει το push - pull theory (τι με διώχνει και τι με προσελκύει) και πάνω σ' αυτό γράφτηκε η ιστορία της ανθρωπότητας μέσω της μετακίνησης των πληθυσμών και των μεμονωμένων ατόμων προς αναζήτηση καλύτερων συνθηκών. Θέλω δηλαδή να πω πως αν είσαι ευχαριστημένος με την υπάρχουσα κατάστασή σου παραμένεις σε αυτήν και την απολαμβάνεις. Αν δεν είσαι ικανοποιημένος απ΄αυτήν ψάχνεις αλλού την ευτυχία και την ικανοποίηση. Και ευτυχώς, το αλλού σήμερα δεν περιορίζεται στον περιορισμένο χώρο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της ΕΕ. Το να μην είσαι ικανοποιημένος από την υπάρχουσα κατάστασή σου και να παραμένεις σε αυτήν παραπονούμενος, δεν αλλάζει τίποτα. Προσωπικά πιστεύω πως η ζωή μας είναι το αποτέλεσμα των αποφάσεων και των επιδιώξεων μας

Για να έρθουν όμως τα πάνω κάτω στην ελληνική κοινωνία θα πρέπει να πιστέψει ο κόσμος πως τη δύναμη για να αλλάξουν τα πράγματα την έχουν οι συνειδητοποιημένοι πολίτες και καταναλωτές και όχι τα χειραγωγημένα κομματικά κοπάδια. Μέσα από το σύστημα και "σφάξιμο με το βαμβάκι". Για παράδειγμα, από τη χρήση των πιστωτικών καρτών, αντί των συναλλαγών με χαρτονομίσματα και κέρματα, οι τράπεζες που τις διαχειρίζονται κερδίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια. Εκτός από αυτά τα τεράστια κέρδη σας ζητούν να πληρώσετε επί πλέον ετήσια συνδρομή!!! Χρεώνουν με υπέρογκους τόκους τους χρήστες στην Ελλάδα!!! Σταματήστε από σήμερα όλοι να χρησιμοποιείτε πιστωτική κάρτα και "μπουκώστε" το τραπεζικό σύστημα με μετρητά (όταν υπάρχουν). Να κάθονται να τα μετράνε, να τα πακετάρουν, να τα μεταφέρουν με ασφάλεια, να τα αποθηκεύουν, να πληρώνουν περισσότερα ασφάλιστρα. Σε ένα μήνα τα επιτόκια που χρεώνουν και οι όροι της σύμβασης θα έχουν προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Επίσης, θέλω να συμπληρώσω αυτό http://apneagr.blogspot.com/2010/05/blog-post_1593.html για να δείτε τι σημαίνει ουσιαστικό management. Έχει μεγάλη σημασία σήμερα και είναι κάτι που θα μπορούσε να εφαρμοστεί άμεσα και σε κυβερνητικό επίπεδο

Το θέμα αγαπητοί μου είναι πως θα ζει καλύτερα ο Έλληνας πολίτης. Ο απλός μέσος Έλληνας πολίτης που δουλεύει σκληρά και παράγει πλούτο που δεν τον χαίρεται. Πως θα γίνει συνειδητοποιημένος πολίτης και θα απαιτεί το σεβασμό που του οφείλεται. Πως θα αποκτήσει προοπτική και μέλλον αυτός και τα παιδιά του. Και δεν έχει σημασία ποιος θα του τα δώσει. Αφού δεν μπορούν να μας τα δώσουν οι δικοί μας πολιτικοί, ας τα αναζητήσουμε αλλού. Όταν είσαι κολίγος δεν έχει σημασία η εθνικότητα του αφέντη σου. Κολίγος παραμένεις. ΥΓ Τα φόρτωσα στον κόκορα σήμερα, αλλά ήθελα να πάρω μέρος στη κουβέντα

ναι δεν γνώριζα..

Εν μέρη έχεις δίκιο αγαπητέ/τή CNA. Οι ισχυρές χώρες έχουν συνήθως τον πρώτο λόγο στα Συμβούλια Κορυφής και αφορά συνήθως θέματα εξωτερικής πολιτικής ή θέματα γενικότερου πλαισίου που αφορούν στην λειτουργία του συνόλου της ΕΕ. Αλλά και πάλι για να μπορέσουν να περάσουν την πρότασή τους χρειάζεται να κάνουν προεργασία και συμμαχίες με άλλες χώρες. Το έσχατο μέσο που έχουν εδώ οι μικρές χώρες είναι το βέτο (αλλά με κόστος...). Όσον αφορά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο αριθμών των εδρών της κάθε χώρας έχει πολύ μικρή σημασία. Η ολομέλεια του Ευρ. Κοινοβουλίου (Στρασβούργο) δεν πραγματοποιείται από τις "εθνικές" αντιπροσωπίες έκαστης χώρας, αλλά από τις πολιτικές ομάδες. Οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ σχηματίζονται στην αρχή κάθε κοινοβουλευτικής θητείας από τα εθνικά κόμματα. Π.χ. Τα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα (Ν.Δ. από την Ελλάδα) σχηματίζουν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Τα σοσιαλιστικά (ΠΑ.ΣΟ.Κ από την Ελλάδα) την Σοσιαλιστική Ομάδα... Αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των εδρών που έχει η κάθε χώρα έχει πολύ μικρή σημασία. Τα ψηφίσματα γίνονται από τις πολιτικές ομάδες. Είναι επίσης γεγονός πως γίνονται διαβουλεύσεις μεταξύ των ευρωβουλευτών με συναδέλφους τους από άλλες χώρες για να καθοριστεί η κοινή γραμμή της ΟΜΑΔΑΣ. Έτσι λοιπόν όταν ένας βουλευτής από την Ελλάδα (του Χ κόμματος) θέλει να φέρει στην ολομέλεια μία πρόταση προς ψήφιση πρέπει πρώτα να ενημερώσει την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ στην οποία ανήκει το κόμμα του και να κερδίσει την υποστήριξή της. Για παράδειγμα ένας έλληνας ευρωβουλευτής (συνήθως της αντιπολίτευσης) θέλει να προωθήσει πρόταση για κάποιο θέμα περιβάλλοντος (πχ Ασωπός) ενημερώνει την ΟΜΑΔΑ του, εξασφαλίζει την υποστήριξή της και προχωρά στην κατάθεσή της προς ψήφιση. Τώρα όσο "καλύτερος μαθητής" είναι η χώρα που ανήκει ο συγκεκριμένος ευρωβουλευτής τόσο πιο εύκολη είναι η προσπάθεία του να πείσει την ΟΜΑΔΑ του για την πρότασή του. Ενημερωτικά, η Ελλάδα είναι ο τελευταίος μαθητής μόνιμα και με μεγάλη απόσταση από τον προτελευταίο. Κατά 90% οι κοινές ευρωπαϊκές αποφάσεις (ντιρεκτίβες) όχι μόνο δεν ενσωματώνονται στο εθνικό δίκαιο εμπρόθεσμα αλλά κατόπιν προσφυγής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Commission) που αποτελεί το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και την καταβολή υψηλών προστίμων (τα οποία βέβαια καταβάλλει η χώρα μας από τον κρατικό προϋπολογισμό = χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων). Είναι πολύ μεγάλος ο κατάλογος των αλλαγών, των προερχόμενων από την ΕΕ, που έγιναν προς όφελος του έλληνα πολίτη

Καλημέρα και σε σένα Timoros. Όταν έγινε πλήρες μέλος της τότε ΕΟΚ η Πορτογαλία οι οικονομικοί της δείκτες (ακόμα και το προσδόκιμο ζωής) ήταν πολύ πίσω από τους ελληνικούς που ήταν η τελευταία χώρα. Δέκα χρόνια αργότερα στα τέλη της δεκαετίας του '90 η Πορτογαλία μας είχε αφήσει πίσω κατά πολύ... Τα δημοσιονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού νότου και η Ιρλανδία είναι κυρίως μακροοικονομικά που προκύπτουν μέσα από την παραγωγική διαδικασία σε συνθήκες έντονου ανταγωνισμού, λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Τα πρόβλημα της Ελλάδας είναι εντελώς διαφορετικό και βρίσκεται ανάμεσα στα: Σαθρό & αντιφατικό κανονιστικό πλαίσιο (μη σταθερότητα) - Παρεμβατικότητα & αδιαφάνεια (Lobbies) - Κάθετη και οριζόντια διαφθορά. Τα προβλήματα των υπολοίπων χωρών είναι δηλαδή εντελώς διαφορετικά από εκείνα της Ελλάδας. Επίσης, αν τα εξετάσουμε σε απόλυτους αριθμούς πάλι η διαφορά είναι τεράστια. Όσον αφορά την προοπτική ανάκαμψης θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το κανονιστικό πλαίσιο (που σημαίνει κοινωνικές αναταραχές - και με το δίκιο τους...) άμεσα. Τα χρήματα που λένε ότι θα έρθουν στην Ελλάδα, θα έρχονται τμηματικά και εφόσον έχουν πραγματοποιηθεί οι συμφωνημένες αλλαγές. Γιατί δεν μπορεί για παράδειγμα ο Γερμανός συνταξιούχος που πούλησε το σπίτι του στη Γερμανία και πήρε δάνειο και αγόρασε οικόπεδο (που γράφει Άρτιο & Οικοδομήσιμο) για να χτίσει στην Ελλάδα να του ανακαλούν την Άδεια λόγο του 1828/08... (παραδείγματα του κάθε είδους χιλιάδες...)

Καλημέρα σε όλους. Διαβάζω από την αρχή αυτό το θέμα και βρίσκω από πολύ καλές αναλύσεις έως συναισθηματικά φορτισμένες προτάσεις. Το θέμα που απασχολεί και πικραίνει τους περισσότερους βλέπω πως είναι εκείνο που αφορά την εθνική κυριαρχία. Τι είναι όμως η εθνική κυριαρχία σήμερα και ποια η πραγματική της υπόσταση? Με την είσοδο της χώρας μας σε συνασπισμούς, συμμαχίες και τελωνιακές και οικονομικές ενώσεις είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχτούμε τους όρους που διέπουν αυτή μας τη συμμετοχή. [Να ξεκαθαρίσουμε εδώ πως η συμμετοχή μας στους παραπάνω Οργανισμούς είναι μονόδρομος όταν βρίσκεσαι σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Διαφορετικά γίνεσαι Β. Κορέα ή Ιράν με ό,τι αυτό μπορεί να συμαίνει για τους λαούς αυτών των χωρών...]. Οι κυβερνητικές αποφάσεις λοιπόν που λαμβάνουμε δεν είναι ούτε ανεξάρτητες, ούτε εθνικές, αλλά σε συνάρτηση πάντα με τις υποχρεώσεις μας και τους περιορισμούς που απορρέουν από τη συμμετοχή μας. Όλα τα υπόλοιπα που λέγονται από τους εκάστοτε διαχειριστές της (εθνικής) εξουσίας είναι για εσωτερική κατανάλωση και στο μεγαλύτερο μέρος τους αποπροσανατολίζουν και σπεκουλάρουν πάνω στην κοινή γνώμη. Έτσι έχουμε. * Εξωτερική πολιτική: Καθορίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της από Ε.Ε, ΝΑΤΟ, Αγορές. * Άμυνα: ΝΑΤΟ, Ισχυρούς Συμμάχους. * Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις (αν υπάρχουν από την πλευρά μας..): Ε.Ε. Και έρχομαι τώρα στο ζητούμενο. Την εσωτερική πολιτική της χώρας!!! Πολλοί πιστεύουν πως τα εσωτερικά θέματα της χώρας μας είναι αποκλειστική δικαιοδοσία των ελληνικών κυβερνήσεων. ΛΑΘΟΣ και ευτυχώς που δεν είναι! Ευτυχώς που η Ε.Ε. δεν εξαντλείται αποκλειστικά σε μία τελωνειακή ένωση στα πρότυπα των NAFTA και EFTA και επεκτείνεται και στην πολιτική ένωση των κρατών μελών. Έχουν βέβαια πολλά να γίνουν ακόμα προς αυτήν την κατεύθυνση (η λεγόμενη εμβάθυνση) και μόνο τότε θα έχουμε άμβλυνση των διαφορών του βιοτικού επιπέδου των ευρωπαίων πολιτών. Η αντίδραση σε αυτήν την προσπάθεια (της περίπου ομοσπονδίας) προέρχεται από τις ίδιες τις εθνικές κυβερνήσεις που θα χάσουν και επίσημα πλέον μεγάλο μέρος από τα οφίτσια τους. Το χάσμα μεταξύ Ισχυρών και Οργανωμένων κρατών και χωρών "αχούρι" είναι τεράστιο. Φανταστείτε μία για παράδειγμα ευρωπαϊκή ομοσπονδιακή κυβέρνηση (με αναλογική εθνική συμμετοχή) να είναι υποχρεωμένη να συναποφασίζει για θέματα που αφορούν σε επίπεδο δήμου από κοινού... ΧΑΟΣ! Τι μπορείς να εφαρμόσεις από κοινού σε δήμο της Στοκχόλμης, του Ντίσελντορφ, της Βρυζ και μίας ελληνικής πόλης για να έχουν όλοι αυτοί οι ευρωπαίοι πολίτες την ίδια ποιότητα ζωής??? Τι μπορείς να κάνεις για τα "εθνικά" συστήματα υγείας, για να έχουν όλοι αυτοί οι ευρωπαίοι πολίτες την ίδια ποιοτική περίθαλψη??? Τι μπορείς να κάνεις στο θέμα της οργάνωσης του Δημόσιου και των σχέσεών του με τους πολίτες (όλους τους ευρωπαίους πολίτες) σε κάθε χώρα για να τυγχάνουν παντού σεβασμό των δικαιωμάτων τους, ελάχιστη γραφειοκρατία και κυρίως ΙΣΟΝΟΜΙΑ και ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ... (παράδειγμα. Γιατί στην Ελλάδα πρέπει να χάνονται εκατομμύρια εργατοώρες στις ουρές για πληρωμή λογαριασμών και δεν γίνεται μέσω ίντερνετ όπως αλλού?), (παράδειγμα Νο2: Γιατί στην Ελλάδα να καταθέτει ο μελετητής το φάκελο της μελέτης ο ίδιος στην Δ. υπηρεσία και να έρχεται σε άμεση επαφή με τον ελεγκτή και να μην υποβάλλεται ηλεκτρονικά σε ένα κέντρο ελέγχου και άγνωστο ελεγκτή???) Έτσι λοιπόν η σύγκληση που αφορά στην εσωτερική οργάνωση των χωρών της Ε.Ε. αποτελεί και το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών που αποφασίζονται, από την εποχή ακόμα της ΕΟΚ. Η κοινή αγροτική πολιτική ήταν και θα είναι για λίγο ακόμα, ένα ισχυρό κοινωνικό εργαλείο για τον εκσυγχρονισμό της αγροτικής οικονομίας των χωρών που έπρεπε να βοηθηθούν (και όχι να γίνουν BMW και προσεχώς Βουλγάρες). Τα Μ.Ο.Π. το ίδιο. Άλλες χώρες έπιασαν το μήνυμα και την ευκαιρία από τα μαλλιά και έκαναν άλματα προόδου (Πορτογαλία πριν περίπου είκοσι χρόνια Σλοβενία σήμερα). Όπως αντιλαμβάνεστε δεν υπάρχει θέμα «εθνικής κυριαρχίας» εδώ και πολλά χρόνια και κυρίως όχι με τους λεονταρισμούς που την πλασάρουν στους έλληνες πολίτες μέχρι σήμερα οι σπεκουλαδόροι της πολιτικής, μοιράζοντας ψίχουλα «εξυπηρετήσεων» για να ψαρεύουν ψήφους εξασφαλίζοντας τη ύπαρξή τους. Για να δείξω πόσο χαμηλά πέφτουν ορισμένα επώνυμα σκουπίδια της πολιτικής, στη κηδεία του πατέρα μου είχαν έρθει και δύο επώνυμοι πολιτικοί, διαφορετικών κομμάτων, άνθρωποι που δεν γνωρίζαμε και δεν είχαν σχέση με τον πατέρα μου για να μας συλλυπηθούν (???). Βέβαια έφυγαν κακήν κακώς, έπεσαν σε λάθος άνθρωπο… Μέχρι εκεί φτάνει το ρεζιλίκι τους να ψαρεύουν ψήφους ακόμα και σε κηδείες. Κοράκια! Ξεχνώντας λοιπόν την ταμπέλα και την καραμέλα της “εθνικής κυριαρχίας” σκοπός μας πρέπει να είναι το πώς θα ισχυροποιήσουμε την θέση μας μέσα στους συνασπισμούς στους οποίους βρισκόμαστε. Ευτυχώς, στους κόλπους της ΕΕ υπάρχει αυτή η δυνατότητα αρκεί να οργανωθούμε, για να παίρνουμε ουσιαστικά μέρος στην λήψη των ευρωπαϊκών αποφάσεων που θα αφορούν και τους πολίτες της χώρας μας. Αλλά ΚΑΙ να εφαρμόζουμε τις αποφάσεις αυτές στον χρόνο που πρέπει και όχι μετά από τις κοστοβόρες καταδίκες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Αλήθεια έχει πληρώσει κανείς από τους υπεύθυνους πολιτικούς για τα (πχ) περιβαλλοντικά πρόστιμα που καταβάλλουμε εδώ και χρόνια από τον κρατικό προϋπολογισμό??? Η ουσία των πραγμάτων λοιπόν είναι οι Έλληνες πολίτες να έχουν την ίδια ποιότητα ζωής με τους υπόλοιπους ευρωπαίους (υγεία, παιδία, ασφάλεια, αγοραστική ικανότητα, σεβασμό από την Διοίκηση, μέλλον για τα παιδιά τους) και αυτό μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να μας το προσφέρει καμία εθνική κυβέρνηση (ούτε καν την εθνική μας κυριαρχία βλέπε Ίμια και πολλές άλλες γκρίζες ζώνες...), έχουμε βαρεθεί ν’ ακούμε για τα “μαχαίρια που φτάνουν στα κόκαλα” και τα “άπλετα φώτα που χύνονται…” και η διαφθορά εξακολουθεί να θεριεύει

SIRADRAB εμείς όμως οι ίδιοι συντηρούμε το υφιστάμενο σύστημα. Έχει δίκιο ο kasvan, εμείς οι ίδιοι το συντηρούμε. Άλλοι θα ανεχόμαστε τη διαφθορά και άλλοι θα την προσεταιριζόμαστε, κανένας μας δεν διεκδικεί και δεν απαιτεί από την εκάστοτε κυβέρνηση και όλοι μας γεμίζουμε τις πλατείες και κουνάμε πλαστικά σημαιάκια στις προεκλογικές συγκεντρώσεις. Εδώ έρχονται τα πάνω κάτω στην οικοδομή και ειδικά στην επαρχεία και κανένας δεν κουνιέται. Σε άλλες χώρες δεν θα έμπαινε τούβλο αν δεν ξεκαθάριζε το τοπίο και εδώ υπογράφουμε Υπεύθυνες Δηλώσεις δηλώνοντας πως εν γνώσιν μας είμαστε παράνομοι... Τι περιμένεις ν' αλλάξει μετά? ΥΓ. Το παραπάνω παράδειγμα είναι μόνο ενδεικτικό

Έρχομαι να συμφωνήσω με τους δύο προηγούμενους BAS και thodoris1982 και τις σοβαρές αναφορές τους. Τα παραπάνω είναι μερικές από αλλαγές για τις οποίες πιέζει η ΕΕ την Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι αυτό που και οι δύο επισημαίνετε ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ και η ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΗ ΣΧΕΣΗ της Διοίκησης με τους πολίτες, με αποτέλεσμα την αδιαφάνεια που οδηγεί στη διαφθορά. Το δύσκολο εγχείρημα (σχεδόν αδύνατον θα έλεγα) της απο-κομματικοποίησης της ελληνικής πραγματικότητας είναι το ότι η κατάσταση αυτή αποτελεί πλέον νοοτροπία στη συνείδηση του κόσμου. Ο κόσμος πιστεύει πως ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ και δεν αλλάζουν. Το παρήγορο είναι πως μέσα από αυτή την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ κρίση που αποτιμάται σε οικονομικούς όρους και γίνεται αισθητή, θα μπορούσαν να ληφθούν οι απαραίτητες αποφάσεις για την αλλαγή της τριτοκοσμικής κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας. Ο προηγούμενος πρωθυπουργός παρότι είχε εκδηλώσει την πρόθεση να συγκρουστεί με ό,τι κρατά την χώρα μας σε αυτή την κατάσταση δεν τα κατάφερε και πήγε σπίτι του κακήν-κακώς, γιατί δεν "έσπασε αυγά" μέσα στο κόμμα του. Ας ελπίσουμε ο νέος πρωθυπουργός να μην κάνει το ίδιο λάθος. Θα ήταν ολέθριο...

Δυστυχώς αγαπητέ PShomologation ισχύουν τα Νο 1 & 3 (η αναδρομικότητα βέβαια παίζεται...). Το γεγονός πως το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό τον τρόπο της εφαρμογής διατάξεων η 1828/08 αποκτά χαρακτήρα νομολογίας και έχει εφαρμογή σε όλες τις περιπτώσεις. Δεν αφορά συγκεκριμένη πράξη που κρίνεται αντισυνταγματική και αφορά στους διαδίκους, αλλά ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ!!! H αδιαφορία(?), η ανικανότητα(?) της Διοίκησης να μην παρεμβαίνει νομοθετικά (αφού αδυνατεί ουσιαστικά - πολεοδόμηση), καταστεί την 1828/08 ΝΟΜΟ του κράτους αφού όλες ανά την επικράτεια περιπτώσεις που αφορούν στις συγκεκριμένες αντισυνταγματικές διατάξεις είναι κατά συνέπεια παράνομες. Η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη εκ του νόμου να σέβεται τις αποφάσεις των δικαστηρίων και να εφαρμόζει κανονιστικό πλαίσιο στα πλαίσια του πνεύματος των. Αντί αυτού η Διοίκηση προτρέπει τους πολίτες να προβούν σε αντισυνταγματικές πράξεις με την υπογραφή Υπεύθυνης Δήλωσης πως ήταν εν γνώσει τους το παράνομο των πράξεών τους, έστω και αν αυτό έγινε καθ΄ υπόδειξη της ίδιας της Διοίκησης. Τι σημαίνουν τα παραπάνω? 1) Η Διοίκηση αγνοεί για 1,5 χρόνο την απόφαση 1828/08 του ΣτΕ (γιατί το ΥΠΕΧΩΔΕ τότε δεν άκουγε...) 2) Το ΥΠΕΚΑ που ακούει μια χαρά έκανε μία κίνηση προς την νομιμότητα και του σεβασμού της δικαστικής απόφασης, όπως νόμος ορίζει, με την Εγκύκλιο 1/2010. Είναι όμως τόσο κακογραμμένη και έχει αναδρομικότητα από την εποχή του προπατορικού αμαρτήματος. Επίσης προσπαθεί να κάνει μπαλάκι το πρόβλημα και το στέλνει στο υπ. εσωτερικών αφού φορτώνει στους ΟΤΑ τις Τ.Π.Μ. (πιάσ΄ τ΄ αυγό και κούρευτο...) 3) Έρχεται κατόπιν και επιχειρεί να τα "μαζέψει" με την 3/2010 επεξηγηματική εγκύκλιο (της εγκυκλίου), επιχειρεί να αναιρέσει την αναδρομικότητα (έλα όμως ντε που έχει κάτσει τώρα στους δικαστές και άντε να τους το βγάλεις από το μυαλό... έτσι θα κρίνουν τις υποθέσεις ή από το ΄85 (ισχύς των προσβαλλόμενων διατάξεων) ή το ΄95 (αιρετοί νομάρχες = ΟΧΙ κράτος). 4) Εισάγει την "για κάθε νόσο και πάσα μ@λ@κία" πρακτική της Υπεύθυνης Δήλωσης, προτρέποντας σε παράνομη ενέργεια του πολίτες. 5) Αποστερεί το δικαίωμα αποζημίωσης από τους θιγόμενους πολίτες, εφόσον δεχθούν να υπογράψουν Υπ. Δήλωση ότι συμφωνούν να παρανομήσουν. 6) Προτρέπει τους ενδιαφερόμενους να κατασκευάσουν "ντε φάκτο" αυθαίρετο με το παλιόχαρτο που λέγεται Οικοδομική Άδεια (εξευτελίζοντας το εθνόσημο και το "Ελληνική Δημοκρατία" που γράφει επάνω αριστερά) και τους αφήνει έκθετους απέναντι στο νόμο και τους κακόβουλους γείτονες. ................................ Βλέπει κανείς ευνομούμενη πολιτεία και κράτος ηθικής??? Μήπως να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε κάπως γιατί μας βλέπουν σαν Μπανανία??? Αν δεν ασκηθούν λοιπόν πιέσεις από και προς κάθε πλευρά μην περιμένετε να λυθεί το πρόβλημα από τους συμβουλάτορες, που μάλλον προτιμούν τα "glamur resorts" και δεν έχουν δει στα μάτια τους οικισμούς μέχρι 2000 κατοίκους (ακουστά έχουν...)