mhxanologos1976

Καταρχάς δεν γνωρίζω αν είσαι ήδη φοιτητής στο τμήμα (οπότε έχεις εμπειρία) η ετοιμάζεσαι να δώσεις πανελλαδικές. Η ερώτησή σου είναι λίγο γενικού περιεχομένου και δύσκολο να απαντηθεί από κάποιον που αποφοίτησε πριν 9 χρόνια (δεδομένου ότι κάποιο καθηγητές έχουν αλλάξει και γενικά είναι κακό να βάζεις σε καλούπια ανθρώπους-εξάλλου αυτα θα τα δείς και εσυ ο ίδιος από το κλίμα που θα επικρατεί ). Σε γενικές γραμμές μπορώ να σου πώ το εξής. Η σχολή διαρκεί 5 έτη μέχρι και το πρώτο μισό του τέταρτου έτους είναι κοινά μαθήματα (σαφώς υπάρχουν και κάποια επιλογής). Η πείρα έχει δείξει πως όποιο τομέα και να ακολουθήσεις για την πραγματικότητα της Ελληνικής αγοράς δεν εκπαιδεύεσαι και γενικά έχεις πολλά να μάθεις στον επαγγελματικό βίο (κυρίως να συνδέσεις την πράξη με τα ολοκληρώματα και τις διαφορικές που σου λέγανε 5 χρόνια). Δεν θα σου πώ ποιο τομέα να ακολουθήσεις αλλά θα σου πω ότι στον κατασκευαστικό τομέα θα κάνεις παραπάνω μαθήματα σε θέματα κατασκευών σε παραγωγικές διαδικασίες (μεταφορικές ταινίες-καλούπια-διαστασιολόγηση) αλλά δυστυχώς δεν βλέπω να έχουμε βιομηχανία που να κατασκευάζει κάτι. Ο τομέας εμβιομηχανικής είναι ποιο ερευνητικός και δεν θέλω να σου πω κάποια ανακρίβεια. Ο τομέας επιχειρησιακής έρευνας δίνει έμφαση στα οικονομικά της παραγωγής. Λέγεται ότι είναι ποιο εύκολος αλλά πάλι και αυτό είναι σχετικό. Ο τομέας ενεργειας μπορείς να πεις ότι συγκλίνει πιο πολύ στην Ελληνική πραγματικότητα (φυσικό αέριο-ενέργεια-ατμοσφαιρική ρύπανση κλπ) αλλά το πόσο δύσκολο είναι να τελειώσεις κάποιο τομέα πιο πολύ εξαρτάται από το τι εκκρεμότητες κουβαλάς από μαθήματα προηγουμένων ετών και από τι απαιτήσεις θα έχει η διπλωματική που θα πάρεις. Η συμβουλή μου είναι γενικά πρέπει να ψάχνεσαι να μαθαίνεις παραπέρα πράγματα από τη σχολή (κυρίως για το πώς εφαρμόζεται η θεωρία-πάρε κανένα βιβλίο του εμπορίου για ηλεκτρολογικά -για υπολογισμούς πυροσβεστικών δικτύων-εξοικοιώσου με υλικά πχ σωληνώσεις-καλώδια-πάρε βιβλία για υποσταθμούς). Το σημαντικότερο είναι να συσχετίσεις την διπλωματική σου με κάτι που κινείται στην πιάτσα και να μην κάνεις ένα πολύ ακαδημαικό θέμα. Μπορείς να ασχοληθείς με υπολογισμό φωτοβολταικών (αλλά και να πας να τα δεις να τα κατασκευάζουν ) ή να σχεδιασεις μια ενεργειακή εγκατάσταση (πχ βιομάζα) αλλά να έχεις συμπεριλάβεις οικονομοτεχνική μελέτη. Επίσης σου προτείνω όσο και αν σου φανεί βαρετό να δώσεις βάσεις στα οικονομικά μαθήματα γιατι σε αντίθεση με το Πολυτεχνείο στη πιάτσα θα πρέπει να απαντήσεις πόσο κοστίζει αυτό που κάνω και πότε θα αποδόσει. Αυτά τα ολίγα.

Για να σου λυθεί η απορία μπορείς να ανατρέξεις σε προκυρήξεις για θέσεις Μηχανολόγων Μηχανικών ΠΕ όπου θα δείς ότι ζητάει εφόσον ο υποψήφιος έχει τελειώσει το τμήμα Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών πρέπει να υποβάλει και αναλυτική κατάσταση βαθμολογίας όπου να φαίνεται ότι έχεις πάρει ειδίκευση Μηχανολόγου Μηχανικού. Τι γίνεται σε περίπτωση που έχεις πάρει Αεροναυπηγού Μηχανικού δεν μπορώ να σου απαντήσω. Απο αυτό που ρωτάς όμως μπορώ να συμπεράνω ότι είσαι στη φάση ανάμεσα στο αεροναυπηγός και μηχανολόγος και εγω θα σου πρότεινα για τα δεδομένα της Ελλάδας να πάρεις κατεύθυνση Μηχανολόγου. Έτσι και αλλιώς έχεις καιρό μπροστά να το σκεφτείς. Επίσης οι παραδόσεις είναι ελεύθερες και κανένας δεν σου απαγορεύει να παρακολουθήσεις τα μαθήματα ακόμα και αν δεν έχεις την κατεύθυνση. Επίσης νομίζω κάποια μαθήματα των αεροναυπηγών μπορείς να τα πάρεις και σαν επιλογής με κατεύθυνση Μηχανολόγου.Εξάλου η κατεύθυνση ακολουθείς μετά το δεύτερο εξάμηνο του τέταρτου έτους όπου μεγαλύτερο ρόλο τότε παίζει να καθαρίσεις με εκκρεμότητες μαθημάτων προηγουμένων ετών παρά τόσο τα επιλογής. Επίσης θα σου πρότεινα να πάρεις και ένα τηλέφωνο στην γραμματεία της σχολής να σου δώσουν κάποιον να μηλίσεις (και αν είσαι τυχερός πιστεύω να το καταφέρεις) και να λύσεις πιο πολύ τις απορίες σου.

Έχοντας αποφοιτήσει από το τμήμα Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών (Πανεπιστήμιο Πατρών) με κατεύθυνση Μηχανολόγου Μηχανικού και έχοντας εργαστεί ενα διάστημα σε αεροπορική εταιρεία (τμήμα συντήρησης) θα ήθελα να βοηθήσω στο σχηματισμό κατευθύνσεων στο συγκεκριμένο θέμα. 1) Το παραπάνω τμήμα προσφέρει ακαδημαικές γνώσεις στο θέμα αεροπλάνο προσανατολισμένες σε κάποιον που θέλει να κάνει έρευνα και όχι τόσο πρακτική εφαρμογή. Παρότι Ο Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός έχει απεριόριστο εύρος σε ικανότητα υπογραφής σε τομείς Η/Μ εγκαταστάσεων στον τομέα aviation δηλαδη της πολιτικής αεροπορίας μετράει ΜΟΝΟ το πτυχίο τεχνικού ΥΠΑ κατά part 145. Σαφώς μπορεί κάποιος με το συγκεκριμένο Δίπλωμα να εργασθεί σε αεροπορική εταιρεία αλλα θα απασχοληθεί πιο πολύ σε διοικητικά τμήματα και με ΠΟΛΥ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. Συνεπώς όσοι ονειρεύονται καριέρα δίπλα σε αεροπλάνα και έχουν τις δυνάμεις να το πραγματοποιήσουν θα πρέπει να δώσουν εξετάσεις σε συγκεκριμένα μαθήματα (module) σε ειδικούς φορείς με πιστοποίηση part 147. Στην Ελλάδα τέτοιος φορέας είναι η ΕΑΒ και παλαιότερα νομίζω ήταν και η Ολυμπιακή. Μόλις κάποιος περάσει τα συγκεκριμένα module (οπωσδήποτε μέσα σε μια πενταετία από την ημέρα που έδωσε το πρώτο) τότε μπορεί να πάρει πτυχίο ΥΠΑ κατα part 145 και να εργαστεί ως τεχνικός αεροσκαφων αφου προηγουμένως εκπαιδευθεί σε συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους. Σαφώς όμως πρέπει να αναρωτηθεί κανείς πριν το κάνει αυτό τα παρακάτω: 1) Εαν θέλει να εμπλακεί σε τεχνικές εργασίες και όχι σε δουλειά γραφείου 2) Εαν θέλει να έχει κυλιόμενα ωράρια και δύσκολες συνθήκες εργασίες με πολύ άγχος (όχι ότι οι άλλοι κλάδοι δεν έχουν άγχος) και ειδικότερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες όπου ξεχνάς διακοπές και Σαββατοκύριακα. Επειδή υπάρχει και κάποιο post σχετικά με την ΣΜΑ μπορεί να μην είμαι ο καταληλότερος να μηλίσω αλλά από αυτά που έχω ακούσει μπορώ να πως τα εξής: 1) Σίγουρα ο στρατιωτικός τρόπος ζωής είναι προσωπικό ζήτημα του καθενός για το πόσο μπορεί να τον αντέξει και δεν πρόκειται να σχολιάσω παραπέρα. 2) Σαφώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ασχοληθεί στην καριέρα του με διοικητικά καθήκοντα και ελάχιστα με τεχνικά θέματα επί των αεροσκαφών. 3) Υπάρχει η δυνατότητα εκπαιδεύσεων κατά την διάρκεια της θητείας που ίσως μετά μπορούν να αποσβεστούν κατά την διάρκεια του πολιτικού βίου ( κατά τη γνώμη μου όχι τόσο σε επίπεδο αεροσκαφών αλλά πιο πολύ σε επίπεδο ηλεκτρονικών). Συνοψίζοντας τα παραπάνω καταλήγουμε στα παρακάτω συμπεράσματα: 1) Όποιος θέλει ασχοληθεί με design αεροσκαφών φοιτά στο τμήμα Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών μαθαίνει καλά αγγλικά η γαλλικά και έχει έτοιμο το εισιτήριο να πάει στο εξωτερικό σε κατασκευάστρια εταιρεία χωρίς να αναλώσει τον χρόνο του στην αγορά της Ελλάδας. 2) Όποιος πιστεύει ότι μπορεί να ασχοληθεί με τεχνικές εργασίες επί των αεροσκαφών αλλά θέλει να έχει και την εναλλακτική του Διπλώματος του Πολυτεχνείου μπορεί παράλληλα με την φοίτηση στο πολυτεχνείο να δίνει απλά τα module που απαιτούνται για το πτυχίο κατα part 145 σε φορέα εκπαίδευσης part 147 (είναι ποιο έυκολο γιατι έχει χρόνο και τα μαθήματα φρέσκα). Προσοχή από την στιγμή που θα δώσει το πρώτο module πρέπει μεσα σε 5 χρόνια να έχει περάσει και τα υπόλοιπα διαφορετικά πρέπει να τα ξαναδώσει όλα. 3) Όποιος θέλει καριέρα τεχνικού αεροσκαφών και μόνο φοιτά απευθείας απο τα 18 του χρόνια σε φορέα εκπαίδευσης part 147 και από ότι θυμάμαι μέσα σε 2 χρόνια παίρνεις το βασικό πτυχίο part 145 (απαιτείται πάντα να βάλεις και τύπο αεροσκάφους στο πτυχίο). 4) Όποιος θέλει να πληρώνεται από την πρώτη μέρα στην σχολή η δεν έχει την δυνατότητα να υποστηρίξει οικονομικά κάτι από τα παραπάνω υπάρχει η λύση της ΣΜΑ με τις όποιες αντικειμενικές δυσκολίες αυτό συνεπάγεται. Η παραπάνω ανάλυση έγινε με γνώμονα να δώσει εναλλακτικές σε σπουδές γύρω από τον χώρο του αεροπλάνου στην Ελλάδα και όχι για τις δυνατότητες που δίνει το Ελληνικό Πολυτεχνείο. Για αυτό σίγουρα θα βρείς πληροφορίες σε άλλα post.

ευχαριστώ πολυ και πάλι

Ευχαριστώ πολύ για την γρήγορα απάντηση.Παρόλα αυτά θα ήθελα να επιμείνω στο εξής. Η κατ' αποκοπή εργασία και πάλι δεν καθορίζει προδιαγραφές. Μπορούμε να αναθέσουμε σε πολιτικό μηχανικό να καθορίσει αυτό που διάβαζα σε άλλο post (την προμέτρηση) και τις προδιαγραφές (και με τι κόστος περίπου) και μόνο προκειμένου να πάρουμε τις προσφορές και επίσης την άδεια που ανέφερες τι τάξη μεγέθούς κονδύλι μίλαμε. Και πάλι ευχαριστώ.

Θα ήθελα όποιος μπορεί παρακαλώ να μου δώσει κατευθύνσεις στο εξής ζήτημα: Σε τετραόροφη πολυκατοικία (κτισμένη το 1984 περίπου) οι εξωτερικοί τοίχοι είναι σοβατισμένοι με σοβά τύπου σαγρέ (έτσι το ακούω καιρό δεν ξέρω πως αλλιώς λέγεται). Εδω και καιρό έχει τεθεί το ζήτημα του βαψίματος των εξωτερικών επιφανειών στις συνελεύσεις αλλά κάποιοι υποστηρίζουν την λύση του ξυσίματος του σαγρέ-σοβατίσματος και βάψιμο και κάποιοι του απλού βαψίματος. Απ' ότι βλέπω υπάρχει και η λύση της θερμοπρόσοψης και σοβάτισμα πάνω σε αυτή λύση που σαφώς δίνει πλεονεκτήματα αλλά αυξάνει και σημαντικά το κόστος ανά τετραγωνικό. Το πρόβλημα εντείνεται δεδομένου ότι οι προσφορές για να συγκριθούν πρέπει να έχουν ίδιες προδιαγραφές και κάθε εργολάβος θέτει τις δικιές του. Σύμφωνα με τα παραπάνω θα ήθελα να μου δώσετε κάποια κατεύθυνση προκειμένου να θέσω προδιαγραφές ( κόστος βαψίματος/τ.μ κόστος σοβατίσματος /τ.μ ,κόστος σκαλωσιών, εαν απαιτείται οικοδομική άδεια, αν το ξύσιμο του σαγρέ και σοβάτισμα αποτελεί σωστή λύση και αν η εξωτερική θερμοπρόσοψη ενδείκνυται για κατασκευές μετά το 1981 όπου υπήρχει και ο κανονισμός θερμομόνωσης και κατα πόσο αυτή η λύση αυξάνει το βάρος. Επίσης ήθελα να ρωτήσω για τα παραπάνω αν προβλέπεται γενικά κάποιο δάνειο από τράπεζα τόσο σε επίπεδο πολυκατοικίας ή ακόμα και σε επίπεδο μεμονωμένου ιδιοκτήτη.Ευχαριστώ πολύ εκ'των πρωτέρων και συγνώμη για τα πολλά ερωτήματα