mdkarch

http://synelefsimixanikon.espivblogs.net/ Αλλά και στο Avatar της συνέλευσης που ανοίγει τα θέματα εδώ έχει μπει η διεύθυνση. Στο topic..

Λοιπόν τώρα θα απαντήσω και σε αυτό, αν και θα προτιμούσα κάποια πράγματα να λέγονταν επί τόπου και στη συνέλευση και όχι σε φορουμ. Εννοείται ότι και τα άλλα που λες τα σκεφτήκαμε. Δεν είναι εύκολες μερικές αποφάσεις και πολλές φορές το τι κάνεις έχει πολλά επιχειρήματα αντιφατικά μεταξύ τους. Τα πρακτικά της απόφασης με το περιεχόμενο της τα πήραμε στις 17 Γενάρη, ένα μήνα μετά. Τη λήξη της προθεσμίας την ξέραμε όμως εξαρχής και είπαμε να μην πάμε στις 30 που λήγει γιατί είναι πολύ τελευταία στιγμή και αν γίνει μια στραβή...τι κάνουμε. Η ημερομηνία αποφασίστηκε πριν τη λήψη των πρακτικών και είχε διαδοθεί. Είχαμε μοιράσει υλικό, που είχε γραφτεί από πριν... Το υποστηρίξαμε όσο καλύτερα γινόταν. Γιατί πως επικοινωνείς -μετά κιόλας- τη διαδικασία και τι προηγήθηκε, αλλά και γιατί κάνεις κάτι χωρίς να γίνεις κουραστικός, χωρίς να νιώθει ο άλλος που δεν κατέχει το θέμα ότι του μιλάς κινέζικα. Απλώς, έπρεπε να έχουμε μικροφωνική, ή κάτι τέτοιο. Την επόμενη φορά...Αλλά δεν τσακωθήκαμε κάτω, έμοιαζε έτσι, αλλά δεν έγινε έτσι ακριβώς.. Πλουραλισμός λέγεται, που μερικές φορές δεν είναι εύκολος, ούτε ωραίος..Αυτό που έγινε κάτω είναι ότι ένας είπε μια στρατηγική για την παρουσία μας στο ΔΣ που θεωρούσε αυτός ως σωστή ότι έπρεπε να κάνουμε, ένας διαφώνησε και είπε μια άλλη, ένας είπε μια τρίτη. Τελικά έγινε μια τέταρτη ως το δυναμικό αποτέλεσμα και των προθέσεων των παρευρισκόμενων. Ήταν ενδιάμεση μέρα μη αποφάσεων, αυτό είναι το διαδικαστικό πρόβλημα ακριβώς. Αλλά σημαντική και ως τέτοια, ενδιάμεση. Θα μπορούσε να είναι καθοριστική, που ήταν...Τα αποτελέσματα δεν δείχνουν αμέσως. Συνεχίζουμε, προσπαθούμε να μειώνουμε τα λάθη, αλλά όπως λέει, λάθη κάνει όποιος δουλεύει, όποιος δεν δουλεύει δεν κάνει λάθη.. Καλώς έγινε ότι έγινε και όπως έγινε χτες, με μερικά άβολα σημεία.. Αυτή είναι η άποψη μου. Μια χαρά και προχωράμε εν μέσω σκότους και χάους και βρίσκουμε χαραμάδες. Τα πράγματα δεν είναι στατικά. Εξελίσσονται. Ελάτε στη συνέλευση.

Καλημέρα... Αν και μόνο για καλημέρα δεν ήταν αυτά που άκουσα. Ένα χρόνο τώρα μερικοί από εμάς ασχολούμαστε και με το θέμα των βιβλιαρίων και της υγείας, και με τις αυξήσεις και με το θέμα της αναγνώρισης της ανεργίας, και με το θέμα του ΚΕΑΟ, και με τις ενημερότητες και με ότι προκύπτει. Για την ιστορία του πράγματος, τώρα, γιατί εγώ άλλες κορώνες και να μου κουνάνε το δάχτυλο για τις όποιες ατέλειες- αδυναμίες και καθυστερήσεις δεν θα δεχτώ. Όποιος θέλει να κάνει κριτική να το κάνει, εφόσον κοιτάξει και τη συμβολή του σε οποιαδήποτε δράση αντίστασης. Και ευπρόσδεκτος και στη συνέλευση την άλλη παρασκευή στο αμφιθέατρο του τεε για να πει ότι έχει στο νου του. Η συνέλευση έχει email, λίστα, newsltetter, και site για να μπορεί όποιος θέλει να δώσει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του για να ασχοληθεί με τα κοινά μας θέματα. Η συνέλευση είναι κάθε δυο εβδομάδες και βγαίνει ανάρτηση στο site, ενίοτε αφισάκια, flyers, κλπ. Τώρα άρχισε να κάνει και αναρτήσει στο μηχανικός, γιατί λέει κάτι εκείνο το ρητό με το Μωάμεθ.. Αλλά δεν σας φτάνει, θέλετε και στην ώρα που θέλετε εσείς!! +100 ψήφους βάλτε μεταξύ σας. Αλλά ένα απλό κλικ στο site της συνέλευσης κάθε τόσο ίσως να σας λύσει το πρόβλημα... Τι είμαστε εμείς-γραμματεία? Τελοσπάντων τώρα. Το Νοέμβρη του 2012 καλέστηκε παντεχνική συνέλευση. Εγώ το έμαθα και πήγα. Έκτοτε δεν έχω σταματήσει να ασχολούμαι και έχω πάει σε όλες με εξαίρεση ελάχιστες συνελεύσεις και δράσεις. Ως ασχολία εννοώ και απλή παρουσία στις δράσεις όταν συντόνιζαν και έτρεχαν άλλοι για τα παραπάνω οργανωτικά. ΠΑΡΟΥΣΙΑ όμως, της οποίας την εξαιρετική σημασία ίσως δεν έπρεπε να αναλύσω περαιτέρω ως αυτονόητη. Τόσο μπορούσα, τόσο έκανα. Όχι το τίποτα όμως. Δεν είναι ούτε παντογνώστες όσοι συμμετέχουν, ούτε μάγοι, ούτε έχουν άπειρο χρόνο. Όλοι έχουμε και τη σκληρή για μερικούς από εμάς πλέον επιβίωση, η οποία απαιτεί επίσης πολύ χρόνο για μικρές απολαβές. Κάποιοι από εσάς ίσως να καταλαβαίνετε και στο πετσί σας τι εννοώ. Αυτά που λέω αποτελούν το πλαίσιο μιας κατάστασης. Δεν απολογούμαι. Δεν δικαιολογούμαι. Όχι εδώ και τουλάχιστον τώρα για κάτι. Από το αρχικό γκρουπ θεραπι στη συνέλευση, όπου ο καθένας έλεγε τον πόνο του, αλλά με κυρίαρχο θέμα τότε την περίθαλψη αρχίσαμε τις επισκέψεις στο ΤΣΜΕΔΕ. Αυτή η μικρή νίκη πήρε μήνες προσπάθειας και για να βρεθεί τρόπος να προχωρήσουμε σε θεωρήσεις, όπου πηγαίναμε κάθε εβδομάδα και πιέζαμε στην αρχή 50, μετά 40, και με διακυμάνσεις από 10-20... Αντέξαμε τότε και την αίσθηση της απογοήτευσης, και την αίσθηση της απέραντης μοναξιάς στο χώρο μας, και την αίσθηση της αδυναμίας, αλλά και την αίσθηση του επαίτη, και την αίσθηση της συνολικής γελοιότητας. Τα θέματα άρχισαν να έχουν άλλη υπόσταση...Συνεχίσαμε. Φτιάχτηκε ένα πρώτο site. Με αδυναμίες. Ένα μαιλινγκ λιστ. Μικρό...Μετά προέκυψε το θέμα των αυξήσεων. Διευρύναμε τις επισκέψεις και στο ΕΤΑΑ, όπου είμασταν από μπουλούκι μέχρι και λίγο πιο πολλοί και πιο οργανωμένοι σιγά σιγά...Αλλά είχαμε αποφασίσει να μην το αφήσουμε να περάσει. Μετά ήρθε και το ΤΕΕ, έγινε και η συγκέντρωση με τα πεντακόσια άτομα, έγινε και η προσφυγή, θεωρητικά είχαμε μια μικρή νίκη. Και ενώ η συνέλευση θεωρήσαμε ότι θα αυξηθεί σε κόσμο όλο μειωνόταν μέχρι που θεωρήσαμε τους εαυτούς μας πλέον ομάδα ακτιβίστικη παρά συνέλευση έως που πέρασε και το καλοκαίρι όπου έκλεισαν οριστικά και την ΕΡΤ (οπότε πάει και η όποια ενημέρωση - δεν μιλάω για την άγια ερτ, αλλά τώρα το μονοπώλιο το έχουν αυτοί που φιμώνουν την όποια προβολή θεμάτων αντίστασης). Ανασκουμπωθήκαμε από τον Οκτώβρη. Αποφασίσαμε ότι πρέπει να οργανωθούμε καλύτερα. Να διαδώσουμε όσο μπορούμε τη συνέλευση. Φτιάξαμε νέο site πιο εύκολο στη χρήση. /../ Στις εκλογές του ΤΕΕ μοιράσαμε 3000 τρικακια της συνέλευσης. Από αυτά όμως δεν ήρθε ούτε ένας στη συνέλευση. Θα μου πεις με την αποχή που είχε μάλλον σε πασοκοδημαροκράτες τα δίναμε αλλά τελοσπάντων.. Ανοίξαμε το θέμα ΚΕΑΟ. Έχουμε ψάξει και δικηγόρους και γιατρούς για να έρθουν και στη συνέλευση. Δεν είναι όσο εύκολο ακούγεται τελικά. Προς το παρόν έχουν περάσει μερικοί δικηγόροι, αλλά στις κινητοποιήσεις στο ΕΤΑΑ χτες ήρθαν τρεις. Κάποιοι γιατροί έμαθα πέρασαν λίγο πριν τις 3 αλλά δεν είδαν ακόμα κόσμο και έφυγαν νομίζοντας ότι έγινε λάθος στην ώρα..Αλλά το θέμα έχει κυκλοφορήσει και τις επόμενες φορές δεν θα είναι το ίδιο... Και το άνοιγμα στους συναδέλφους πλέον έχει διευρυνθεί. Δεν είμαστε πλέον τρεις και ο κούκος...είμαστε αρκετοί για να καταφέρουμε πολλά, αρκεί να μην το βάζουμε κάτω με τη μια. Είμαστε υπολογίσιμοι.... Αυτά με το timeline. Η ζύμωση των θεμάτων γίνεται μεταξύ μαιηλ και συνέλευσης. Μετά ο καθένας αναλαμβάνει ότι μπορεί. Θα μπορούσαμε καλύτερα? Ότι μπορούμε κάνουμε. /.../ Για βάλτε ένα χεράκι ή μια συνεισφορά στο τι ωφείλει να γίνεται κάθε φορά που να μην είναι ανεδαφικό αλλά αποτελεσματικό, να σας δω...πόσο εύκολα καταρρίπτεται η έννοια του εύκολου... Εγώ το ερώτημα- που είναι οι άλλοι- προσφάτως έπαψα να το ρωτάω. Παντού γύρω μας αλλά και πουθενά δεν είναι. Άλλοι πάντα αναθέτουν. Άλλοι νιώθουν ενοχές. Άλλοι φοβούνται. Άλλοι βαριούνται. Άλλοι έχουν κατάθλιψη. Άλλοι είναι βολεμένοι. Άλλοι δεν πιστεύουν ότι γίνεται τίποτα. Άλλοι είναι απογοητευμένοι. Άλλοι οργανώνονται να φύγουν έξω. Άλλοι ήταν και θα είναι για την πάρτη τους μόνο. Λίγοι τρέχουν πάντα. Δεν μου αρέσει, με στεναχωρεί ιδιαίτερα όταν το σκέφτομαι, ιδίως τώρα μέσα στον πόλεμο που μαίνεται γύρω μας και την επερχόμενη καταστροφή μας αν τα αφήσουμε τα πράγματα στη μοίρα τους, αλλά είπα: θα κάνω αυτό που μπορώ, όσο μπορώ και ίσως- λέμε ίσως - έρθουν και άλλοι.

Βλέποντας και κάνοντας πάμε. Το επόμενο θέμα είναι τι θα ειπωθεί την Τετάρτη. Με πίεση και σπρώξιμο και κόσμο, όλο και κάτι έχει γίνει. Αυξητικές και βελτιωτικές τάσεις πάντως με μικρούς σταθμούς επιτυχίας. Οι καθυστερήσεις προς το παρόν με το μέρος μας. Θέλει επιμονή.

Πάλι για σωτήρες ψάχνουμε... . Οι ταξιτζήδες μετρούσαν χρόνια στο δρόμο (δες και εκεί τι γίνεται τώρα), όχι χρόνια στο ζαμανφου -και -ας -τρέχουν- οι -άλλοι, γιατί τώρα που έχω λεφτά χστκ... Ο καθένας μας βάζει ότι μπορεί από το κουράγιο, τη γνώση του, το χρόνο του... Άντε μην τα πάρω τώρα, γιατί αν δεν τρέχαμε εμείς οι "ανοργάνωτοι" τώρα θα μετράγαμε ραβασάκια με σφραγίδα ΚΕΑΟ...

Δελτίο τύπου του ΣΑΘ κατά του ΚΕΑΟ και άλλα... http://www.architecture.org.gr/draseis/deltio-typoy-syskepsis-foreon-mixanikon-gia-asfalistiko

Από όσο γνωρίζω, αλλά ας με διορθώσει όποιος γνωρίζει διαφορετικά: Αν χρωστάς δεν έχεις περίθαλψη. Επίσης -θεωρητικά -αν έχεις πληρώσει το ένα εξάμηνο χωρίς άλλες οφειλές είσαι καλυμμένος για το έτος. Μετά την κινητοποίηση της Δευτέρας, και χωρίς να είναι κάτι στο χέρι μας (εκτός από μην πω τι) εφόσον κάνεις αυτές τις μέρες αίτηση&ένσταση μαζί προς το ΔΣ, ίσως και με κανένα εκκαθαριστικό- αποδεικτικό αδυναμίας πληρωμής συνημμένο στην αίτηση, ίσως κανένα άρθρο συντάγματος που οφείλουν να τηρήσουν, τότε ίσως να περάσει τα φράγματα της αναλγησίας του Υπουργείου ή του όποιου άλλου καθορίζει την υγεία μας...Επειδή έχω καιρό να πληρώσω όμως, για το πόσο κρατάει χρονικά πέραν του εξαμήνου- το σεντούκι με τα λεφτά που κοστίζει αυτό το εξάμηνο- ας πει κανένας με πρόσφατη εμπειρία... Περί του θέματος δες και τις απαντήσεις στο: http://www.michanikos.gr/topic/37789-%CE%94%CE%95%CE%A5%CE%A4%CE%95%CE%A1%CE%91-200114-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-300%CE%BC%CE%BC-%CF%83%CF%84%CE%BF-t%CE%A3%CE%9C%CE%95%CE%94%CE%95-%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B7-4/

Για να δούμε τι θα δούμε...

Καλό θα ήταν να πάμε ΟΛΟΙ... ουσιαστικά επιβάλλεται να πάμε όλοι... Να δείτε ποιοι και ποιοι μας "εκπροσωπούν"... Τι σημαίνει "εντεταλμένος διορισμένος πρόεδρος"...

Είναι πολύ σημαντική η παρουσία μας και ως μηχανικοί στα προβλήματα της κοινωνίας. Είναι πολύ σημαντικό να μην αντιμετωπίζει κάθε ομάδα την επίθεση που δέχεται μόνη της.

Πόσο μπορεί κανείς να θέλει να συνεχίσει να εφαρμόζει ένα σύστημα εκβιαστικό, όπως αυτό που εκφράζεται με την διακοπή πρόσβασης στον επαγγελματικό βίο και την άρνηση παροχής ασφαλιστικής ενημερότητας αλλά αντιστοίχως και με την διακοπή πρόσβασης στην περίθαλψη? Και από την άλλη ενώ ψηφίστηκε και νόμος "περί επαγγελματικής ελευθερίας", τι επαγγελματική ελευθερία είναι αυτή όταν σου μπλοκάρουν τις επαγγελματικές σου διαδικασίες με ένα τέτοιο χαρτί? Σκέτη υποκρισία είναι. Ας μην έκλεβαν τα λεφτά των ασφαλισμένων με psi και αυξήσεις κεφαλαίων...για να μην ψάχναμε αν βγαίνουν οι αριθμοί...Αλλά δεν μας πειράζει το μεγάλο φαγοπότι που κάνουν ασταμάτητα όλα αυτά τα χρόνια, μας πειράζει να διευκολύνουμε τους συνανθρώπους μας που προσπαθούν σε ένα σικέ παιχνίδι να παραμείνουν αξιοπρεπείς και να μην το βάλουν κάτω. Όταν εκβιάζεις τους εργαζόμενους με την ενημερότητα μέσα σε κράτος ληστρικό και κακοπληρωτή είσαι απλός και στυγνός εκβιαστής και όχι ασφαλιστικό σύστημα. Όταν παίζεις με την υγεία των ανθρώπων κατά αυτήν την έννοια είσαι και ασυνείδητος ή/και εγκληματίας.. και σαν να μην έφτανε αυτό τους χρεώνεις και για παροχές που αρνείσαι με τόκο και πανωτόκι. Να καταργηθούν οι ασφαλιστικές ενημερότητες. Δωρεάν περίθαλψη για όλους τους συνανθρώπους μας ανεξαιρέτως. Αλληλεγγύη στους συμπολίτες μας.

Η πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς οικονομικά κριτήρια εκτός από το γεγονός ότι είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, είναι και ανθρώπινο δικαίωμα. Αυτό είναι από τα σοβαρότερα και δικαιότερα αιτήματα που μπορεί κανείς να έχει σήμερα. Οι άνθρωποι πάνω από τους αριθμούς και πάνω από το χρήμα._

Κ Ψ Μ

Αυτά που γράφετε για τα ποσοστά των συναδέλφων στις κινητοποιήσεις...δεν ισχύουν.. Γιατί τόση πρεμούρα να βγάλετε τους άλλους λίγους ή σκάρτους... δεν καταλαβαίνω. Σε οποιαδήποτε συγκέντρωση- κινητοποίηση έχει γίνει τα τελευταία δυο χρόνια, κατά τη δική μου εκτίμηση το ποσοστό των συμμετεχόντων είναι πλησιέστερα: 40% ελεύθεροι επαγγελματίες, 30-40 % συνάδελφοι με μπλοκάκια, 10-20% ΔΥ και ένα 10% περίπου συνταξιούχοι... Νέοι είμαστε όλοι όσοι πηγαίνουμε στις κινητοποιήσεις, ηλικίας από 25 και πάνω. Οι γερασμένοι -στην ψυχή - και οι απελπισμένοι, μάλλον δεν βρίσκουν το δρόμο... @ ikaros Το "Εβλεπα τους ίδιους και τους ίδιους" δεν λέει κάτι για αυτούς που πηγαίνουν...κάτι λέει για όσους λείπουν. Το "πολλοί εξ'αυτών δεν έχουν πρόβλημα", πώς το κατάλαβες, μύρισες τα νύχια σου-με το συμπάθιο? Ή έκανες έρευνα αγοράς στους παρευρισκόμενους? Αλλά μάλλον το είχαν γραμμένο στο κούτελο... Το αντίθετο ισχύει από όσα λές...όσοι πηγαίνουν στις κινητοποιήσεις και έχουν πρόβλημα και αποφάσισαν να κάνουν κάτι για αυτό μαζί με άλλους συναδέλφους, από κοινού... Με συναδέλφους που θέλουν και αυτοί να μην τρώνε διαρκώς καρπαζιές -πόσο μάλλον αδιαμαρτήρητα...Που είπαν όχι στην συστηματική και καθημερινή απαξίωση... Αντί να είναι παθητικοί δέκτες αρνητικών εξελίξεων... κάνουν ότι μπορούν. Αν ερχόσασταν και άλλοι θα μπορούσαμε περισσότερα... Αλλά τι να πω. αν κανείς βάζει μισή καρδιά, μάλλον δεν πάει και μακριά..σε ότι και αν κάνει...πόσο μάλλον σε μια μάχη.. Οι αναστολές στις αυξήσεις για τις οποίες θα αποφανθεί το ΣτΕ έγιναν κυρίως εξ' αιτίας των κινητοποιήσεων κατά την προηγούμενη περίοδο- περίπου προς το πάσχα, που πίεσαν και το ΤΕΕ να οργανωθεί και αυτό κάπως και να συγκεντρώσει και άλλους μηχανικούς. Μην ξεχνάμε βέβαια και το αυξημένο ένταλμα πληρωμής που παρέλαβαν πολλοί τότε... Σε αυτές τις κινητοποιήσεις μαζεύτηκαν περίπου 500 άτομα, πράγμα πρωτοφανές για το χώρο. Αλήθεια εσείς πού είσαστε τότε? Μάλλον είναι καλύτερα άλλοι να βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά...κι εμείς να τους λέμε αν το κάνουν ή δεν το κάνουν καλά, από την άνεση μιας καρέκλας και της οθόνης του κομπιούτερ... Ο χώρος των μηχανικών για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν έχει ή μάλλον δεν είχε και μεγάλη παράδοση στο να διεκδικεί το οτιδήποτε... Και για αυτό ούτε που κατάλαβε τι του ερχόταν και αποδέχτηκε όλους αυτούς τους απεχθείς και επαχθείς όρους και στο ασφαλιστικό του θέμα -στο ΤΣΜΕΔΕ, και στις αμοιβές, αλλά και τώρα με τα ψευτοεπιστημονικά αντικείμενα νέου τύπου- όπως οι προαναφερθείσες ΠΕΑ και τακτοποιήσεις... Και τώρα μοιάζει πάλι να μην καταλαβαίνει τι του έρχεται με τις κατασχέσεις, το ΚΕΑΟ κλπ... Ας περιμένουμε άπραγοι και άλλο και έρχονται και οι ουρές που θα περιμένετε με τον οβολό στο χέρι για να σας πιστοποιούν άλλοι παντογνώστες οίκοι πιστοποιήσεων -εν συνεχεία και εσαεί- να πιστοποιούν αν κάνετε για να παίρνετε εσείς το ξεροκόμματο... αντί του άλλου μηχανικού... θα το πούνε "ελεύθερη αγορά" και αυτό... Να πω το χώρο μας κοντόφθαλμο? Να τον πω ωφελιμιστικό και ακραία ατομικιστικό? Αλλά ας μην γενικεύω καλύτερα. Ακόμα μπορεί να αποδειχτεί ότι το έξυπνο πουλί δεν πιάνεται από τη μύτη...(για τους μηχανικούς μιλάω...) Κάλλιο αργά παρά ποτέ λέει... Τώρα, το θέμα με το αν κανείς θέλει να αποποιηθεί την υπογραφή του στις όποιες μελέτες και άν του τύχουν... εγώ προσωπικά δεν θέλω. Με ενοχλεί ιδιαίτερα ακόμα και η σκέψη... Να το θέσω και με κάποιο παράδειγμα... Αν, για να βγεις από την -ας πούμε έστω -προσωπική σου οικονομική κρίση χρειάζεσαι όλες τις δεξιότητες και εργαλεία που διαθέτεις, όπως το πλήρες πτυχίο σου με δυνατότητα μελέτης και επίβλεψης, πως εκχωρείς τα μισά σου εργαλεία (στη προκειμένη, την υπογραφή σου και την επίβλεψη...) πιστεύοντας ότι θα είναι καλύτερα? Μας βάζουν δηλαδή τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι και εμείς λέμε, καλύτερα! τι χρειάζομαι δυο παπούτσια , για να 'χω να γυαλίζω και το άλλο? Και εν πάσει περιπτώσει, το πτυχίο μου είναι, το κέρδισα, δεν το χαρίζω. Είναι δικαίωμα μου. Και για αυτό το δικαίωμα, του να αποφασίζω ελεύθερα αν θέλω να αναλάβω μια μελέτη ή μια επίβλεψη, δεν το εκχωρώ και θα παλέψω για αυτό. Δεν τους χρωστάω, ούτε τα χρόνια των σπουδών, ούτε τα χρόνια της τριβής με το επάγγελμα. Είναι δικά μου και θα τα προασπίσω. Μόνο για λόγους - ότι άλλαξα ενδιαφέροντα και δεν θέλω να κάνω πια αυτό που έκανα, θα σκεφτόμουν να μην το παλέψω...Δεν μας χαρίζεται ο κόσμος. Ούτε μας υποσχέθηκαν στρωμένα ροδοπέταλα στο βίο του μηχανικού ή τον οποιοδήποτε εργασιακό βίο, του οποίου μέρος είναι και το εργασιακό περιβάλλον και το ασφαλιστικό περιβάλλον... Όσο για τη χώρα είναι Μπανανία πολλά χρόνια τώρα... και τώρα έγινε πρωταθλητής- στο βάθρο πάνω -πάνω....και εμείς όλοι: κάτοικοι μπανανίας... Δεν πρέπει να πάψει όμως κάποτε να είναι Μπανανία και εμείς οι κάτοικοί της? Αυτό πως θα γίνει, με σωσίβια και σανίδες σωτηρίας, με απευθείας ανάθεση σε άλλου, με εκχώρηση πώληση συνολική- ξεπούλημα... όλων των δικαιωμάτων μας? Δεν είναι, το μόνο λογικό πλέον, να αναλάβουμε και να ξεκινάμε επιτέλους να κάνουμε κάτι όλοι όσοι γνωρίζουμε και πιστεύουμε ότι μας αξίζει κάτι καλύτερο από όλη αυτήν την μίζερη αθλιότητα? Υπήρχε μεγάλη ανεργία και πριν την κρίση...δικαιολογίες ακούγονταν και τότε για να μην πάρει κανείς τη ζωή στα χέρια του, κάτι με τις ουρές των υποψηφίων έξω από την πόρτα για την ίδια δουλειά.. Και πήγαν περίπατο τότε οι υπερωρίες στον ιδιωτικό τομέα. ΑΜΑΧΗΤΙ... Τώρα πια όμως καταστρατηγείται κάθε εργασιακό δικαίωμα. Σε αυτή τη ζούγκλα είναι τρομοκρατία ακόμα και να ψάχνεις για δουλειά...(υπάρχει και σχετικό τραγούδι: για ένα κομμάτι ψωμί...) Και πες ότι βρήκες δουλειά ως απόφοιτος λυκείου πλέον , και το αφεντικό σε θέλει πειθήνιο δούλο και χωρίς δικαιώματα, εσύ τι, πάλι μόκο? Τι θα κάνεις μετά, θα πας στον Άρη να βρεις καλύτερα?[Αν αντέξεις μέχρι τότε...πήγαινε...στην άλλη έρημο... την συμπαντική...] Πότε αποφασίζεις να βάλεις τέλος στην αθλιότητα και την αδικία που σε αφορά κιόλας? Γι' αυτό το παράδειγμα που αναφέρθηκε πριν με το καράβι... Μέσα στον απέραντο ωκεανό στον οποίο αναφέρθηκες... και στον οποίο είσαι πλέον παρέα με το σωσίβιο, αν βρήκες σωσίβιο, γιατί συνήθως δεν έχει για όλους...ς έχει πολλούς -πολλούς καρχαρίες, και από το είδος του λευκού καρχαρία... μμμ καλά την έχεις... Το καράβι όμως έχει στεγανά, αρκεί να μην τα διαρρήξουμε και να μην τα παρακάμψουμε από μόνοι μας.. Λέγονται: Αλληλεγγύη, συμπαράσταση, συμπόνια, και μαζί λίγη φαντασία, αξιοπρέπεια και θάρρος... (μπορώ να σκεφτώ πολλά στεγανά ακόμα...) Θα κλείσω όμως εδώ την ανάρτηση με μια φράση του ποιητή "Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα! (Ν. Καζαντζάκης- Ασκητική)

@ikaros...Μήπως τελικά βρήκες δουλειά σε ασφαλιστική και έχεις κάποιο συμφέρον στο να καταστραφούν τα ταμεία μας με όσα (αρκετά χρήματα ακόμα) έχουν απομείνει? Είναι εντυπωσιακό πάντως πως κατάφερες από μερικές σειρές που έγραψα να βγάλεις και πολλά προσωπικά συμπεράσματα για μένα (χωρίς να με ξέρεις), αλλά να είναι και όλα λανθασμένα και κάπως προσβλητικά (Αντίληψη πιστιρικάδων που βγαίνοντας από τη σχολή νομίζουν ότι θα κατακτήσουν τον κόσμο όλο. Ανθρώπων που δεν έχουν προβλήματα). Ευχαριστώ για τα έξτρα χρόνια νεότητας πάντως...Νιώθω να ξανάνιωσα... Και το άλλο που μου χάρισες. Μακαριότητα... Δεν έχω προβλήματα! Σε ευχαριστώ που με ενημέρωσες για αυτό...πρέπει να είμαι ο μοναδικός άνθρωπος στη χώρα που δεν έχω προβλήματα.. ούτε οικονομικά ούτε άλλα... Και για να το κλείνω και εγώ: Εννοείται ότι δικαίωμα του είναι να το κλείσει (το μαγαζί)...Το θέμα τώρα δεν είναι αν με κόφτει εμένα το μαγαζί του όποιου άλλου στον οποίο αναφέρεσαι, είναι γιατί κόφτει εσένα τόσο να πείσεις να το κλείσει και αντιμάχεσαι αυτά που λέω (τη συλλογική προσπάθεια εξεύρεσης λύσεων) με τόσο σθένος...που αν το έδειχνες (το σθένος) και σε σοβαρότερες εργασιακές διεκδικήσεις, μπορεί να μιλούσες για τους ανθρώπους (εμένα στην προκειμένη) που δεν γνωρίζεις και που προσπαθούν να ενσταλάξουν λίγο αγωνιστικό πνεύμα με λιγότερη απαξίωση.. Εννοείται ότι είναι πρόβλημα να χρωστάει κανείς χρήματα, πόσο μάλλον όταν ο ορίζοντας αποπληρωμής τους μοιάζει όλο να ξεμακραίνει. Ούτε εμένα μου αρέσει. Σε κανέναν δεν νομίζω ότι αρέσει..Οι περισσότεροι στη χώρα θα χρωστάνε σύντομα, αν δεν χρωστάνε ήδη. Και αυτό λέμε...αν δεν αντισταθούμε επιτέλους συλλογικά ως κλάδοι και κυρίως ως κοινωνία, θα συνεχίσουν μέχρι να μας πάρουν ότι έχουμε και δεν έχουμε...τι να πρωτο-γράψω δικαιώματα, καταθέσεις, πτυχία, σπίτια, μέλλον, αξιοπρέπεια... Καίγεται το χωριό... όχι το σπίτι μας... για όσους νομίζουν ότι είναι προσωπικό το θέμα.... Αμαχητί...σημαίνει τώρα που ανάβει το θέμα αντί να προσπαθούμε να διασώσουμε τα σημαντικά, να τρέχουμε να κρυφτούμε... Αμαχητί σημαίνει να μην αναλάβω τις ευθύνες που μου αναλογούν για τη βελτίωση των πραγμάτων. Αμαχητί σημαίνει να θέλω μόνο να λαμβάνω τα καλά (στα χρόνια με τις παχιές αγελάδες) και τώρα στα δύσκολα να ψάχνω να βρώ έξοδο κινδύνου... Από όσο έχω ακούσει, πάρα πολλοί που δουλεύαμε και κυρίως στο ελεύθερο επάγγελμα και 10 και 12 και 16 ώρες βάζαμε... Αυτό λέω τόση ώρα ...ότι έχουμε κοινά προβλήματα. Θα κλείσω αυτόν τον -δυστυχώς- τελικά ελαφρώς επιθετικό διάλογο εδώ. Το ο καθένας μόνος του μου ακούγεται γενικά ως μεγάλο ψέμα, ιδίως σε μια τόσο γενικευμένα προβληματική κατάσταση. Απλώς θέλει αλληλεγγύη, υπομονή, προσπάθεια, νηφαλιότητα και λίγο θάρρος το λεγόμενο κοινό μας καλό. Αυτή είναι η άποψη μου. Ελπίζω λίγο από το θετικό αγωνιστικό πνεύμα που προσπάθησα να μεταφέρω να μείνει ως εντύπωση σε όσους ασχολήθηκαν και διάβασαν τις απαντήσεις μου. Ευχαριστώ.

@tomcat: Πράγμα μάλλον απίθανο σήμερα για τους περισσότερους μισό-εργαζόμενους- υπό-απασχολούμενους- ημί-άνεργους (να μην παράγουμε χρέη... και να μη χρωστάμε ήδη αρκετά, με τα ποσά που μας ζητούνται. Επίσης, κατά την άποψη μου, χωρίς μερικές ποιότητες, εννοείται και λίγη φιλοσοφία δεν ζεις... φυτοζωείς...Τα από-κοινού προβλήματα έχουν από-κοινού λύσεις... Τώρα, για το κομμουνιστοφοβικό σχόλιο του ikaros δεν έχω κάτι να πω... και εις χειρότερα... Αλλά ωραίες ιδέες άκουσα... να το κλείσω και έτσι να βρεθώ (και αμαχητί), από αυτήν εδώ, σε μια άλλη και μεγαλύτερη εργασιακή έρημο αφαιρώντας κιόλας από τον εαυτό μου οτιδήποτε κατέκτησα εγώ και άλλοι πριν από εμένα με κόπο... όπως το πτυχίο μου, την ασφάλιση μου... το γνωστικό μου αντικείμενο... Αλλά ίσως για μερικούς να ισχύει το easy-come, easy-go... Ωραίες λύσεις, να κλείσω, να πέσω και να πάρω κι άλλους μαζί για να είμαστε όλοι στο ταμείο ανεργίας...Να μου λύσει το ασφαλιστικό ιδιωτική τράπεζα ασφαλιστική (!!έλεος!)... -κλαψ...Σας παρακαλώ, σας παρακαλώ, μόνο να μη χρωστάω... Από ηττοπάθεια άλλο τίποτα...ώρα να ξεκολλάμε από τέτοιες νοοτροπίες, είναι καταστρεπτικές και για την όποια αξιοπρέπεια διαθέτουμε -ακόμα. Αγωνιζόμαστε για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα και πιο δίκαια, κουμπιά δεν έχουμε να πατήσουμε... Ενδεχομένως αν κανείς πάψει να φοβάται να αρχίσει να βρίσκει και λύσεις... [Τώρα μάλλον θα δείξει τι έχουμε- ως κλάδος- από ικανότητες επίλυσης προβλημάτων.] Φόρτσα λέμε, μη μασάτε! (όσοι έχουν ακόμα δόντια λέμε...)

@Julius Caesar: Η κυβέρνηση έκοψε τα αποθεματικά των ταμείων... Στο δικό μας, το σκάνδαλο με το μισό αποθεματικό μας που μετατράπηκε εν μία νυχτί σε ομόλογα μετά την αναγγελία του psi - και μετά πάλι εν μια νυχτί κουρεύτηκαν, μοιάζει να άφησε τη συντριπτική πλειοψηφία των μηχανικών αδιάφορη, ενώ αυτά τα χρήματα ήταν δικά μας και δεν τα χρωστούσαμε.... Οι τράπεζες δεν διασώθηκαν γιατί δεν κουρεύτηκαν οι καταθέσεις (ακόμα έχουμε καιρό και για αυτό...). Οι τράπεζες έλαβαν 50δις (αστρονομικό ποσό, σαν ποσοστό του τότε ΑΕΠ και του τότε χρέους πρέπει να ήταν κάτι σαν το 1/5!!! )Αυτά τα 50δις χάρισμα στις τράπεζες τα χρεωθήκαμε όλοι μας, και τα παιδιά μας μαζί και μάλλον και τα εγγόνια [όσοι πρόλαβαν να κάνουν αλλά που τα πληρώνουν σήμερα ως τεκμήρια (τα παιδιά!!)], εις το διηνεκές πια, μιας και το βιωτικό μας επίπεδο το κυνηγάμε με φόρα προς τα κάτω... @ ikaros: Σου εύχομαι καλή εύρεση εργασίας με 35% καταγεγραμμένη ανεργία (και ένα καλό ποσοστό από εμάς τους άνεργους μηχανικούς που δεν μετράμε ως άνεργοι). Προσωπικά θεωρώ ότι τα κινήματα θέλουν το χρόνο τους και την συνεχή μας υποστήριξη για να αποδώσουν... Και να το λέει και η καρδιά σου μάλλον... Αν πιστεύει κανείς ότι θα υπερασπιστούν τα δικαιώματα μας αυτοί που τα πατάνε, πλανάται βαθύτατα... Τα δικαιώματα μας εμείς οφείλουμε να τα υπερασπιζόμαστε, εμείς, ατομικά και συλλογικά, για τη ζωή μας που δεν είναι ποτέ χωρίς τους γύρω μας, και τις ποιότητες που της αξίζουν να έχει και για τις οποίες αξίζει κανείς να μάχεται καθημερινά. Και για να συνοψίσω, να παραθέσω κάτι που είδα γραμμένο σε κάποιον τοίχο: Ούτε κλάψα, Ούτε Ηρωισμός Αυτόνομη οργάνωση και Αντιφασισμός...

Προς ikaros13: Έγραψα ολόκληρο κατεβατό οπότε... σε τι από όλα κάνω λάθος? Στο ότι αν δεν κουνηθούμε και λίγο - σύντομα-από τις καρέκλες μας οι μηχανικοί -που ποτέ δεν διεκδίκησαν κάτι συλλογικά- θα μας πάρουν και τα σβρκα? Ούτε επαγγελματικά δικαιώματα, ούτε αμοιβές, ούτε τίποτα....Κάνω λάθος όταν θεωρώ ότι συλλογικά μπορούμε κάτι καλύτερο να καταφέρουμε? Ή μήπως έχεις καμιά δουλειά να μου προτείνεις?, (ακούγεται σαν να έχεις στο νου σου δουλειές- πολλές δουλειές...και που είναι παράξενο, γιατί κάνεις την καλπάζουσα ανεργία να ακούγεται σαν αστικός μύθος!) Υπ' όψιν, για τις επαγγελματικές προτάσεις με γνώσεις λυκείου που προανέφερες, συνθήκες δουλείας νέου τύπου δηλαδή: ανασφάλιστες, εκ περιτροπής, απλήρωτες υπερωρίες, μπλοκάκια κλπ δεν μετράνε...Ξαναρωτάω: αν δηλαδή μου κάνουν επίθεση, εγώ αντί να σκεφτώ τρόπους να αμυνθώ (και ως μηχανικός γαρ) ή να το πολεμήσω βρίσκοντας συμμάχους (συναδέλφους με κοινά προβλήματα), τους τη φέρνω...αποχωρώντας...? Με όσους πιστεύουν ότι η άτακτη φυγή είναι η λύση όταν δυσκολεύουν τα πράγματα και το "ο σώζων εαυτό σωθήτω" είναι η φιλοσοφία τους, μάλλον δεν έχουμε κοινό λεξιλόγιο..

Πολύ ενημερωτικό το κουίζ...Συνοψίζει πολλά από τα φλέγοντα θέματα των μηχανικών για τα νέα δεδομένα που μας κυνηγάνε... Απάντηση στον γράφοντα εν ονόματι Tomcat: Μία λύση μόνη της μοιάζει δύσκολο να υπάρχει, πόσο μάλλον σε σύνθετα προβλήματα που έχουν και πολλά σκέλη, όπως είναι το ασφαλιστικό. Αλλά μέρος της λύσης είναι να κινητοποιηθούμε όσοι περισσότεροι γίνεται και να σταματήσουμε να αδιαφορούμε για όσα μας φοράνε καπέλο ή να απέχουμε από θετικές δράσεις που οργανώνουν συνάδελφοι... Και να ρωτήσω και κάτι άλλο σχετικά: Το να βγει κανείς από το επάγγελμα -δεν καταλαβαίνω σε τι θα βοηθήσει (εκτός και αν κανείς έχει επιλέξει να αλλάξει επάγγελμα, ή νομίζει ότι θα μπορέσει να επιβιώσει με το κοροϊδίστικο επίδομα ανέργου των 300 ευρώ μόνο για 6 μήνες)...Δηλαδή όταν σου κάνουν επίθεση ο καλύτερος τρόπος να τους τη φέρεις είναι -να αυτοκτονήσεις? Πόσο μάλιστα όταν όλα τα δημόσια αγαθά όπως είναι και η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση και η ασφάλιση μεταξύ άλλων, προσπαθούν να τα απαξιώσουν συστηματικά και καιρό τώρα ακριβώς για να τα ιδιωτικοποιήσουν... Προσπάθειες για βελτίωση και εξορθολογισμό χρειάζεται να γίνουν. Το να θεωρεί κανείς ότι με ακραίες, απόλυτες και πολλές φορές αυτοκαταστροφικές κινήσεις θα λύσει κάτι, είναι λίγο απλοϊκό, χωρίς παρεξήγηση και μάλλον για αυτογκόλ πάει. Ένα βασικό θέμα που προκύπτει με όσα συμβαίνουν, είναι η ανάδυση - επιτέλους-της συνείδησης και στον ατομιστικό χώρο των μηχανικών για το αγαθό που λέγεται : Συλλογικό...