Δημήτριος_1980

You welcome... Πρόκειται για μια σειρά συγγραμμάτων. Είναι βιβλία με μπλε σκούρο, μαλακό εξώφυλλο. Μπορείς να τ' αγοράσεις μεμονωμένα. Τα εκδίδει ο οίκος Γιαχούδη-Γιαπούλη, Κ. Μελενίκου 15, Θεσσαλονίκη. Αλλά νομίζω ότι μπορείς να τα βρεις σε πολλά τεχνικά βιβλιοπωλεία, ειδικά στην Αθήνα.

Οκ, ευχαριστώ! Πρέπει να ξέρω, ώστε να κάνω μια προσφορά στον πελάτη μου, που θ' ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, γι' αυτό ρωτάω...

Γεια... Μπορείς ν' συμβουλευτείς τα βιβλία του Γραικούση (τεύχος ΓΔΕΖ). Στο κεφάλαιο Δ, και συγκεκριμένα στις σελίδες Δ60 και πέρα αναλύει τις καταπονήσεις του κοχλία και τον τρόπο υπολογισμού τους. Απλά εδώ θα σου αναφέρω τα εξής : Έστω ότι d3 είναι η διάμετρος του πυρήνα του σπειρώματος (στον πάτο του σπειρώματος) και dk η διάμετρος του κορμού χωρίς σπείρωμα. Όταν ισχύει dk/d3 >=1,0 , η μελέτη αντοχής λαμβάνει χώρα στο σπείρωμα και μόνο σε αυτό (και για δυναμική και για στατική φόρτιση). Όταν ισχύει 1,0>dk/d3>=0,8 , η κρίσιμη θέση στατικής αντοχής είναι κατά κανόνα στο τμήμα χωρίς σπείρωμα, ενώ για η κρίσιμη θέση δυναμική αντοχή στο τμήμα με σπείρωμα. Όταν ισχύει dk/d3<0,8 , ο υπολογισμός της στατικής και δυναμικής αντοχής γίνεται στο τμήμα χωρίς σπείρωμα. Τα είδη καταπόνησης συνολικά είναι τα εξής : 1)Στατική καταπόνηση (δύναμη προέντασης, στρέψη λόγω ροπής) 2)Δυναμική καταπόνηση (εφελκυσμός) 3)Διάτμηση κοχλία (κοχλιοσύνδεση μορφής) Υπάρχει άλλο ένα topic σχετικό με τις κοχλιοσυνδέσεις (πιο παλιά).

Εννοείται ότι πρώτα θα κάνω προμελέτη. Αυτό με την μανδάλωση το αναφέρει ο κώδικας προακτικής της ΕΠΑ για επαγγελματικά μαγειρεία. Δηλαδή λέει ότι για συσκευές με ισχύ >50kW χρειάζεται να υπάρχει η μαδάλωση αυτή. Θα πάει στην ΕΠΑ Καλαμαριάς (Θεσσαλονίκη). Νομίζω ότι αυτή δεν έχει μετακινηθεί στα κεντρικά (πρακτορείο ΚΤΕΛ). Η ηλεκτροβάνα (και τα παρελκόμενα) υπό ποιες προϋποθέσεις μπαίνει; Αλλού την βλέπω και αλλού όχι. Που αναφέρει τι γίνεται με αυτή; Ο κώδικας πρακτικής δεν αναφέρει συγκεκριμένα πράγματα για το άνοιγμα αερισμού (όπως κάνει στα λεβητοστάσια με την σχέση υπολογισμού) σε επαγγελματικά μαγειρεία, απλά λέει ότι απαιτείται μελέτη αερισμού. Πως γίνεται αυτή η μελέτη;

Γεια σας παιδιά... Μου έχει τύχει μια περίπτωση όπου ένας ζαραχοπλάστης θέλει ν' αντικαταστήσει τον καυστήρα του φούρνου του με έναν που θα καίει Φ.Α. Ο φούρνος χρησιμοποιείται για την παρασκευή γλυκών, άρτου κ.α. Η ισχύς του καυστήρα θα είναι ίση με 80.000 kcal/h, ήτοι, 93 kW. Ο καυστήρας φιλοξενείται μέσα στον χώρο του φούρνου (στο κάτω μέρος του, όπου υπάρχει ερμάριο), όπως ένας κινητήρας στο καπώ του αυτοκινήτου. Ο φούρνος διαθέτει δικιά του καμινάδα, από έυκαμπτο σωλήνα (σαν αυτόν που βάζουμε στους οικιακούς απορροφητήρες). Θα χρειαστεί ο μετρητής G6. Ο φόυρνος αυτός είναι εγκατεστημένος σε εσωτερικό ισόγειο χώρο (περίπου 6Χ5Χ2,8 μέτρα). Ο χώρος αυτός διαθέτει δύο ανοίγματα αερισμού, τοποθετημένα το ένα απέναντι απ' το άλλο. Τ' ανοίγματα αυτά έχουν διατομή περίπου Φ250 έκαστο, ενώ διαθέτουν φτερωτή και σίτα. Αν παραβλέψω την ύπαρξη της σίτας, προκύπτει συνολικό άνοιγμα περίπου 490cm^2. Στον χώρο υπάρχει και ένα μεγάλο ψυγείο (στην άλλη άκρη από αυτή που βρίσκεται ο φούρνος) Ερωτήσεις : 1) Θα θεωρηθεί λεβητοστάσιο (άσχετα αν δεν θερμαίνει τον χώρο), οπότε υποπίπτουμε στους κανονισμούς για το λεβητοστάσιο (βλ. πόρτα αυτοκλειόμενη, τύπος για υπολογισμό ανοιγμάτων αερισμού, αποστάσεις του καυστήρα από τοίχους κ.τ.λ.) ή είναι μαγερική συσκευή (επαγγελματικά μαγειρία); Μάλλον το δεύτερο, ε; 2) Σε περίπτωση που χρειαστεί μελέτη αερισμού, τι πρέπει να κάνω; Πως δομείται και τι ακριβώς υπολογίζει μια τέτοια μελέτη; 3) Αν χρειαστεί μανδάλωση τροφοδοσίας αερίου - καυσαερίων, αυτή πως επιτυγχάνεται; 4) Με την ηλεκτροβάνα στην έξοδο του μετρητή τι παίζει; Πότε τοποθετείται και υπό ποιες προϋποθέσεις; 5) Υπάρχει κάποιο άλλο χαρακτηριστικό για τις επαγγελματικές παροχές που πρέπει να προσέξω (πέρα από τον αερισμό και την μανδάλωση τροφοδοσίας αερίου - απαγωγής καυασερίων); 6) Από την στιγμή που ο χώρος είναι (ή θα γίνει) αεριζόμενος, δεν χρειάζεται κάποιο μανδύα η σωλήνα προσαγωγής αερίου (~2 ίντσες), ε; Ευχαριστώ.

Παιδιά, δύο ακόμη ερωτήσεις... 1) Έχω δει πολλές εγκαταστάσεις όπου χαλύβδινα θερμαντικά σώματα (τα κλασικά σώματα) συνδέονται με σωλήνες χαλκού, κυρίως λόγω μεταγενέστερης επέμβασης στο κύκλωμα θέρμανσης. Σύμφωνα με όσα έχουμε πει ως τώρα, αυτό ισοδυναμεί με καταστροφή... Στην πράξη έχω δει τέτοια συστήματα να δουλεύουν για πολλά χρόνια χωρίς πρόβλημα ιδιαίτερο... Τι συμβαίνει επομένως; Βεβαια, την αγωγιμότητα του νερού την καθορίζει και η σκληρότητά του, η θερμοκρασία του, αλλά θεωρώ και άλλοι παράγοντες, όπως το pH, το επίπεδο τύρβης στην ροή κ.α. Η διάβρωση μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας, αφού τότε μειώνεται και η αγωγιμότητα του νερού. Διορθώστε με, αν κάνω λάθος. 2) Το παραπάνω αφορά την γαλβανική διάβρωση σε κλειστό κύκλωμα κυκλοφορίας νερού. Σε ανοικτά κυκλώματα νερού, είπαμε ότι υπάρχει και το οξυγόνο (φυσαλίδες ατμοσφαικού αέρα) μέσα σε αυτό. Η παρουσία του κινητοποιεί έναν διαφορετικό μηχανισμό διάβρωσης; Μήπως τότε μιλάμε για οξείδωση (ένωση του σιδήρου με τ' οξυγόνο) λόγω παρουσίας του οξυγόνου; Η οξείδωση επιταχύνεται όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία. Υ.Σ. Δυστυχώς δεν έχω τις κατάλληλες γνώσεις επ' αυτού, ενώ από το 8ο κεφάλαιο της Τεχνολογίας Υλικών (για το Α.Π.Θ. το πολύ καλό βιβλίο του Χρυσουλίδη) δεν μπορείς ν' αντλήσεις τόσο εξειδικευμένη πληροφορία (λογικό είναι αυτό). Εγώ δεν είμαι του ενεργειακού τομέα, αλλά του κατασκευαστικού και συγκεκριμένα της ανάλυσης και σύνθεσης κατασκευών (Πεπερασμένα στοιχεία, Κινητική και Κινηματική μηχανισμών, Αριθμητικές μέθοδοι, Ταλαντώσεις κ.τ.λ.), οπότε δεν έχω μεγάλη εξοικείωση με αυτά τα πράγματα.

Από τα λίγα (δυστυχώς), που έχω διαβάσει μέχρι τώρα, έχω καταλάβει ότι πρέπει να στείλει ομάδα η εταιρία/φορέας/οργανισμός, που δημιούργησε το λογιμικό, η οποία ενώπιον της επιτροπής του υπουργείου, θα το περάσει από εξέταση/παρουσίαση. Κατόπιν, εφόσον όλα πάνε καλά, θα πάρει και αριθμό έγκρισης. Διορθώστε με, αν κάνω λάθος. Και ερωτώ : Γιατί λοιπόν να στείλουν από την Αμερική ομάδα, από την στιγμή που δεν έχουν οικονομικό συμφέρον στην Ελλάδα, ώστε να κατοχυρώσουν το λογισμικό;

μάλιστα, κατάλαβα...

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

Να ρωτήσω κάτι; Για την εύρεση του μενομετρικού σε ένα μεμονωμένο διαμέρισμα (υποθετικά μιλάω) πρέπει να βρούμε το ύψος του από το ύψος του κυκλοφορητή + κάποιες απώλειες (π.χ. 15%). Δηλαδή, η υψομετρική διαφορά διαμερίσματος - κυκλοφορητή είναι π.χ. 10 μέτρα, τότε θέλουμε μανομετρικό 11,5 μέτρα, σωστά; ή όχι; Μήπως για την υπενίκηση της υψομετρικής διαφοράς στηριζόμαστε στην φυσική ροή (λόγω Δθ) και για τι απώλειες μονάχα στον κυκλοφορητή; Είδα τις συστάσεις της WILO (βλ. πιο πάνω link), αλλά και άλλων, που συμφωνούν, αλλά δεν καταλαβαίνω το γιατί...

Και γιατί δεν πρέπει;

Έχω ασχοληθεί πάρα πολύ με κινητήρες (κυρίως μέσω των αυτοκινήτων) και μου αρέσει πολύ το θέμα (όπως και το αυτοκίνητο στο σύνολό του, αλλά και πλοία). Το μάθημα ΜΕΚ Ι το πήρα κατ' επιλογή από τον ενεργειακό τομέα (είμαι του κατασκευαστικού) και πολλοί με θεωρούσαν γραφικό για την επιλογή μου αυτή, αφού από άλλους τομείς συνήθως παίρουμε τα ευκολότερα δυνατά μαθήματα και όχι παλουκο-μαθήματα, όπως αυτό. Αλλά στην πράξη ασχολούμαι με άλλα θέματα, λιγότερο ενδιαφέροντα (κατ' εμέ). Τι να κάνεις...

Ευχαριστώ παιδιά. Μάλλον στο υπόγειο θα μπει, αφού στο ισόγειο, η μόνη δυνατή τοποθέτηση είναι πολύ κοντά στην μοναδική έξοδο-είσοδο, κάτι που απορρίπτεται (κοντά στην δίοδο διαφυγής). Το κατάστημα είναι κάβα ποτών. Ο χώρος του υπογείου ξεπερνάει κατά πολύ τα 6 κ.μ. Το πλάτος του δρόμου, όπου και θα καταλήγει η καμινάδα είναι λίγο κάτω από 8 μέτρα (συνολικά, με τα πεζοδρόμια, μέχρι την απέναντι οικοδομή), αλλά δεν νομίζω ν' αποτελεί πρόβλημα αυτό. Στην οικοδομή αυτή έχουν βάλει κάποιοι ένοικοι αέριο (με στραμμένες καμινάδες). Κάτι ακόμη... Διάφοροι κατασκευαστές (π.χ. BAXI, SIME) διαθέτουν επίτοιχους λέβητες των 31 και 30 kW (δηλαδή μεγαλύτερη από 28kW) αντίστοιχα και στους πίνακες χαρακτηριστικών τους εντάσσουν στην κατηγορία C (12,32,52,82). Αυτοί, όπως είπε ο electrical salonika, δεν μπαίνουν μέσα σε κλειστό χώρο, ακόμη και αν αυτός έχει κατάλληλο άνοιγμα αερισμού, παραμόνο αν έχει την ένδειξη Χ, σωστά;

Τις τιμές αυτές τις έλαβα από το βιβλίο ΜΕΚ Ι της σχολής μου και είναι ενδεικτικές. Τις μέγιστες πιέσεις τις υπολόγισα κατ' εκτίμηση, βλέποντας διάφορα δυναμοδεικτικά διαγράμματα (P-V πραγματικό). Σε αυτό το νήμα (wikipedia) έχει κάποιες ενδεικτικές τιμές bmep. Το παρουσιάζω ώστε να έχουμε ακόμη περισσότερα στοιχεία. http://en.wikipedia.org/wiki/Mean_effective_pressure

Όντως, μπράβο σου!

Ναι, σε αυτά κατέληξα και 'γω... Σε καμιά θέση ισογείου δεν γίνεται να μπει, είτε γιατί αποτελεί την μοναδική δίοδο διαφυγής, είτε γιατί γενικά δεν βολεύει καθόλου... Κάτι ακόμη : Είδα σε διάφορα εγχειρίδια λεβήτων Φ.Α. που έχω, να έχουν Φ80/Φ80 σωλήνες με παράλληλη μεταξύ του όδευση (όχι ομοκεντρικά) και μετά την τελική στροφή 90ο της διάταξης αυτής, ώστε να παραλληλιστούν οι σωλήνες με την οροφή, γίνονται ομόκεντρες Φ100/60 μέσω ειδικού εξαρτήματος. Το έχεις υπ' όψη σου αυτό;

Απλά το ανέφερα, επειδή ο κώδικας πρακτικής της Ε.Π.Α. απαγορεύει ρητά την τοποθέτηση του λέβητα αερίου δίπλα στον λέβητα πετρελαίου (βλ. κατευθυντήριες οδηγίες, iii, Νο 9). Έτσι, ναι μεν οι δύο χώροι είναι ξεχωριστοί, αλλά δεν τους χωρίζει πόρτα, οπότε μπορεί να θεωρήσει κάποιος (ελεγκτής) εννιαίους τους δύο χώρους (δηλαδή ένας χώρος) και έτσι να εμπίπτουμε σε αυτή την απαγορευτική διάταξη. Αυτό που λέω είναι ότι ήδη υπάρχει ένα άνοιγμα προς το ύπαιθρο και μάλιστα μεγάλο, λόγω της ύπαρξης του λεβητοστασίου. Μόνο που αυτό το άνοιγμα δεν έρχεται σε άμεση επαφή με τον χώρο που μ' ενδιαφέρει, αλλά σε έμμεση (αφού οι χώροι δεν χωρίζονται με πόρτες). Γι' αυτό ρώτησα αν το ήδη υπάρχον άνοιγμα "εξυπηρετεί" και το λεβητάκι. Οκ, ευχαριστώ.

Ωραία, τώρα που σε βρήκα, θα σου κάνω και άλλη ερώτηση... Το υπόγειο της εν λόγω οικοδομής έχει ξεχωριστά δωμάτια για το λεβητοστάσιο, τους υπόλοιπους κοινόχρηστους χώρους, καθώς και για την ιδιόκτητη αποθήκη του υποψήφιου πελάτη μου. Το θέμα είναι όμως ότι οι χώροι αυτοί ΔΕΝ διαχωρίζονται με πόρτες. Υπάρχει "κίνδυνος" να θεωρηθεί το λεβητοστάσιο με την ιδιόκτητη αποθήκη (όπου και θα μπει το λεβητάκι) εννιαίος χώρος; Αν ναι, αντιμετωπίζεται το πρόβλημα με στεγανή μεταλλική (άρα και πυράντοχη) πόρτα; Πρέπει να είναι και αυτοκλειόμενη; Η πόρτα δεν θα μπει στο λεβητοστάσιο, αλλά στην είσοδο της αποθήκης (αν μπει τελικά). Αν δεν μπει μεταλλική πόρτα, μπορεί να θεωρηθεί ότι το ήδη υπάρχον άνοιγμα στο τοιχείο (στον χώρο του λεβητοστασίου) εξυπηρετεί και το λεβητάκι μας (μήπως αυτό συνεπάγεται τον εννιαίο χώρο, οπότε αυτο-αναιρείται σαν συλλογισμός; ). Αν τελικά πάρουμε τον αέρα καύσης από τον χώρο (με άνοιγμα αερισμού, το οποίο, απ' ό,τι βλέπω, μάλλον θα γίνει, ώστε να γλυτώσουμε τον μανδύα στην σωλήνα, είτε έχουμε τον δείκτη Χ, είτε όχι), μπορούμε να συνδέσουμε την καμινάδα (καπναγωγό) του λέβητά μας στην καμινάδα του κεντρικού λεβητοστασίου πετρελαίου (σύνδεση σε κοινή καμινάδα);

Κανείς;;;

Ευχαριστώ για την απάντηση. Ο ιδιοκτήτης αυτός είναι ακόμη στο στάδιο της σκέψης (δεν έχει κάνει αίτηση στην Ε.Π.Α.). Θα πρόκειται για επίτοιχο λέβητα των 24 ή 28 kW κλειστού θαλάμου καύσης. Θα επιδιώξω να τον περάσω σαν C12, με τις δύο σωλήνες (αέρα καύσης και καυσαερίων) τουλάχιστον 2 μέτρα πάνω από το έδαφος, στην ίδια περιοχή πίεσης (<0,45m). Αν ο αέρας καύσης δεν λαμβάνεται από τον χώρο του υπογείου (περίπτωση C12), δεν χρειάζεται άνοιγμα αερισμού, έτσι; Ή χρειάζεται (και τι μέγεθος πρέπει να έχει), εκτός αν είναι C12x; Επίσης θα χρειαστεί να τρυπηθεί η πλάκα του ισογείου, ώστε να περάσει η σωλήνα προσαγωγής αερίου μέσα στο υπόγειο. Σε αυτήν την περίπτωση αρκεί η επένδυση του τμήματος του σωλήνα, που διαπερνά την πλάκα, με μια σωλήνα (π.χ. πλαστικό), καθώς και η πλήρωση του ενδιάμεσου διακένου, σωστά; Ή κάνω λάθος; Αυτό το στηρίζω στην παράγραφο 5.3.2.3. του ΦΕΚ 963. Επιπρόσθετα η όδευση του σωλήνα σε εσωτερικό χώρο θα πρέπει να γίνεται με μανδύα για την αποφυγή ενεδεχόμενης διαρροής, σωστά; Αυτό τουλάχιστον καταλαβαίνω από την παράγραφο 5.3.5.4 του ίδιου ΦΕΚ, περί διέλευσης της σωλήνας αερίου από μη αεριζόμενους χώρους. Αν ο χώρος αερίζεται χρειάζεται ο μανδύας; Αν ναι, τι άνοιγμα απαιτείται; Για το τρύπημα της πλάκας (δάπεδο ισογείου), ώστε να περάσουν οι σωλήνες αέρα καύσης και καυσαερίων, δεν χρειάζεται κάποια ειδική μέριμνα, καθώς το μπετόν της πλάκας θεωρείται άκαυστο, ή τουλάχιστον, με ικονοποιητικό δείκτη πυραντίστασης. Ευχαριστώ.

Ναι, έχεις δίκιο...

Τραπέζιο είναι, με τις παράλληλες (χωρίς εισαγωγικά) πλευρές του ίσες σε μήκος με αντίστοιχες περιφέρειες των κύκλων (πλήρη τόξα 2π).

Σωστά.... (και νόμιζα ότι είπα εξυπνάδα...) Αλλά αν το ανάπτυγμα δεν το τοποθετήσουν με την μια πλευρά να ακουμπάει σε όλο το μήκος του κυλίνδρου, αλλά με τις βάσεις του τραπεζίου κάθετα σε αυτόν, δεν γίνεται; Η μεγάλη βάση θα κουρμπαριστεί πρώτη και μετά η μικρή. Θα το κουρμπάρουν διαδοχικά, όλο και πιο κλειστά, μέχρι να κλείσουν οι κύκλοι...

Γεια σας παιδιά. Λοιπόν, μου έτυχε μια δύσκολη, ομολογουμένως, περίπτωση, όπου ένας ιδιοκτήτης ισόγειου θέλει να θερμάνει το κατάστημά του (είναι σχετικά μικρό), καθώς και το πατάρι του καταστήματος. Ο ιδιοκτήτης αυτός κατέχει και το υπόγειο, το οποίο βρίσκεται ακριβώς κάτω από το ισόγειο. Ελλείψει επιλογών, αποφάσισα να ψάξω την δυνατότητα τοποθέτησης του λέβητα στο υπόγειο. Ο κώδικας πρακτικής δεν το απαγορεύει, αλλά ούτε και το ΦΕΚ, απ' όσο ξέρω. Το θέμα είναι με την καπνοδόχο. Αυτή θα βγει στο ύψος του ισογείου. Τι γίνεται σε τέτοια περίπτωση; Σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο;

Κοίτα. Εγώ μια φορά ήθελα να κατασκευάσω ένα κάλυμμα αεραγωγού με πολύ περίεργο σχήμα. Έκατσα λοιπόν και υπολόγισα το ανάπτυγμά του (την γεωμετρία του) και το σχεδίασα σε AutoCAD σε πραγματική κλίμακα. Ουσιαστικά, προσδιόρισα τις συντεταγμένες κάποιων σημείων δειγματοληπτικά και μετά, μέσω κυβικής παρεμβολής spline (όλα τα σχεδιαστικά προγράμματα έχουν εντολή spline), σχεδίασα όλες τις καμπύλες. Το εκτύπωσα και με αυτό το χαρτί πήγα σε ένα λευκοσιδηρουργείο. Πήραμε ένα φύλλο ανοξειδωτης λαμαρίνας, βάλαμε πάνω το χαρτί και με το ειδικό ψαλίδι, που είχε ο σιδηρουργός, έκοψε την λαμαρίνα στο σχήμα που ήθελα! Σαν χειροτεχνία δημοτικού ένα πράγμα! Το ανάπτυγμα, στην δική σου περίπτωση, είναι πάρα πολύ απλό (τραπέζιο). Πρέπει να υπολογίσεις όμως και μια προσαύξηση των βάσεων του τραπεζίου, αφού αυτή χρειάζεται για τις πονταρισιές (overlap). Συνεχές γαζί ειναι πολύ δύσκολο να πετύχεις σε λαμαρίνα. Μετά στεγανοποιείς τον κώνο σου με κάποια ειδική αλοιφή/ουσία. Επίσης μπορείς με την ίδια ουσία να σκεπάσεις το "δόντι", που θα προκύπψει εσωτερικά στον κώνο, λόγω της ραφής, ώστε να μην εισάγεις διαταραχές στο οριακό στρώμα της ροής σου!! Αυτά!