belbos

Γιατί όμως να κατασκευάσεις τις τεγίδες αμφιέρειστες ? Έτσι θα έχεις μεγαλύτερα φορτία και παραμορφώσεις ! Εκτός βέβαια αν είναι τοποθετημένες στο κορμό του ζυγώματος αλλά κάτι τέτοιο δεν θα έχει νόημα γιατί δεν θα παρέχεται πλευρική εξασφάλιση σε αυτό ! Αν απλά τις σχεδιάζεις έτσι για να είσαι πιο σίγουρος πάω πάσο !

Μάλλον κατάλαβα τι θέλεις να πεις. Μήπως όμως αυτό αναφέρεται σε προσθήκη νέου κτιρίου δηλ. γειτονικού στο ήδη υπάρχον ?

το 30 μοίρες τι είναι τελικά ?

Τι το ιδιαίτερο έχουν οι ιστοί κινητής τηλεφωνίας σε σχέση με τους άλλους ιστούς ? Θέλω να πω ότι και αυτές κατακόρυφα 3d δικτυώματα είναι που στηρίζουν κάποια κεραία. Για να πάρεις μια ιδέα googlαρε "mobile antennas" και κοίτα τις φωτογραφίες. Κατα τάλλα τα λύνες κανονικά !

δεν είπα κάτι για αντοχή αλλά για το αν υπάρχει ή όχι το φαινόμενο του στρεπτοκαμπτικού στη μία διατομή κ στην άλλη. Τσπ όσο και να το έψαξα δεν έβγαλα άκρη. Γενικά ο ευρωκώδικας έχει φοβερές ελλείψεις στο στρεπτοκαμοπτικό και ουσιαστικά σου λέει να κάνεις ότι καταλαβαίνεις... Ούτε τύπο για το Mcr δεν έχει υιοθετήσει !

όπως και σε μία καμπτόμενη δοκό μελετάμε ολόκληρη τη διατομή και όχι μόνο το θλιβόμενο τμήμα της σε στρεπτοκαμπτικό λυγισμό έτσι μάλλον συμβαίνει και με το δικτύωμα.. Αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε τη δοκό-δικτύωμα... (πχ στο μέσον) πρέπει να δεσμεύσουμε το κάτω πέλμα σε σχέση με το άνω. Κοίτα τη φώτο

Σίγουρα σε RHS πρέπει να κάνουμε έλεγχο σε στρεπτοκαμπτικό. Έχουν βελτιωμένη συμπεριφορά αλλά όχι ανύπαρκτο το φαινόμενο του στρ/τικού. Κοίτα τον ευρωκώδικα 6.3.2.1 -> (2), αναφέρει μόνο τις κυκλικές και τις τετράγωνες. Αυτό που σκεφτόμουν είναι ότι η διατομή του δικτυώματος (με το άνω κ κάτω πέλμα) κάμπτεται ενιαία και άρα με αυτή τη λογική θα έχει πρόβλημα σε στρεπτοκαμπτικό. Άλλη άποψη ?

Σόρυ για το λάθος. Προφανώς είναι εφελκυόμενο το κάτω πέλμα. Κοιταζα στο βιβλίο των Βάγια κλπ... (σελ.260) και οι εγκάρσιοι σύνδεσμοι είναι ακριβώς όπως έχει γίνει στη μελέτη -με χιαστί- και προσφέρουν εξασφ'αλιση σε στρεπτοκαμπτικό μειώνοντας στο μισό το μήκος λυγισμού. (κοίτα σχήμα 7.11 σελ. 262) μένει απλά να αντέχουν οι διατομές. Σαν διάταξη μου φαίνεται σωστή τελικά... (ουσιαστικά αυτά τα χιαστί είναι τα torsiobnal restraints που ανέφερα και εμποδίζουν το κάτω πέλμα να μετακινηθεί σε σχέση με το πάνω). Εν τω μεαταξύ κάτι πολύ σημαντικό που τώρα συνηδητοποίησα είναι το εξής: Λέμε ότι οι διατομές διπλής συμμετρίας όπου Ιx=Ιy πχ oi SHS και οι CHS ΔΕΝ έχουν πρόβλημα στρεπτοκαμπτικού. Αυτό ισχύει μόνο όμως όταν είναι μόνες τους πχ σε μία κολώνα ή δοκό. Στη περίπτωση όμως του δικτυώματος όπυ Ιx διαφορετικό Iy κάτι τέτοιο δεν ισχύει και πρέπει να γίνεται έλεγχος στρεπτοκαμπτικού λαμβάνοντας υπόψη όλη τη διατομή του δικτυώματος ανεξάρτητα αν αυτή αποτελείται από διατομές διπλής συμμετρίας. Σας φαίνεται σωστό αυτό ?

Τα χιαστί στο μέσον του δικτυώματος γιατί τα έβαλες ? Απλά θα σου μεταφέρουν πρόσθετη τέμνουσα και αξονική στα υποστυλώματα. Δέν θα έχεις πρόβλημα με παραμορφώσεις κατα μήκος του στεγάστρου ! Χρειάζεσαι όμως εγκάρσιους συνδέσμους που συνδέουν το κάτω πέλμα του δικτυώματος ώστε να σου μειώσουν το μήκος του καμπτικού λυγισμού (του θλιβόμενου κάτω πέλματος) και torsional restraints για να μειώσουν το μήκος του στρεπτοκαμπτικού (εκτός αν βάλεις shs οπότε δεν θα έχεις πρόβλημα με στρεπτοκαμπτικό!).

αυτό σε νοιάζει για καμπτικό-στρεπτοκαμπτικό λυγισμό του κάτω πέλματος ? Αν ναι τότε με αρθρώσεις νομίζω ότι θα έχεις πιο κρίσιμη συμπεριφορά. Κάνε το κάτω πέλμα SHS (τετράγωνη κοιλοδοκός) ώστε να μην έχεις στρεπτοκαμπτικό. Τα δικτυώματα που ενώνονται ? Στο κάτω πέλμα ?

Κάτω από την "απάντηση σε θέμα" έχεις τη καρτέλα "πρόσθετες επιλογές". Εκεί επιλέγεις επισύναψη αρχείου και ακολουθείς τη διαδικασία. Κάνε print screen την οθόνη σου με το σχέδιο και μετά στο paint κάνε τη jpg καθώς μπορείς να ανεβάσεις μόνο μικρού μεγέθους αρχεία. Τώρα όσον αφορά τη μελέτη σου με πακτώσεις στα άκρα του δικτυώματος έχεις μικρές παραμορφώσεις και ροπή ανοίγματος αλλά μεγάλη ροπή στήριξης. Από την άλλη με αρθρώσεις στα άκρα έχεις μεγαλύτερη ροπή από τη μέγιστη της προηγούμενης περίπτωσης και μεγαλύτερες παραμορφώσεις. Η ροπή όμως στη στήριξη είναι τώρα μηδενική. Άποψη μου είναι να προσομοιώσεις το δικτύωμα με αρθρώσεις στα άκρα καθώς κατασκευαστικά είναι πιο εύκολο κ οικονομικό να πετύχεις τη τέλεια άρθρωση παρά πάκτωση. Οι εγκάρσιοι σύνδεσμοι τι ενώνουν επειδή δεν κατάλαβα ?

Δεν είναι απίθανο να το πιάσει. Σκέψου ότι η ακραία ζώνη έχει μήκος b/10 με b το μήκος του κτηρίου. Τώρα την απόσταση μεταξύ των ακραίων τεγίδων δεν νομίζω ότι αξίζει να τη μεταβάλουμε δεδομένου ότι μας συμφέρει οι τεγίδες να είναι συνεχής και όχι αμφιέρειστες.

Δεν θα έπρεπε η δοκός να είναι συνεχής και να στηρίζεται στο άνω πέλμα της κυρίως δοκού ? Απλά οι αρθρώσεις θα μπούν σε κατάληλες θέσεις στα ανοίγματα ώστε να μειώνονται οι ροπές στο ελάχιστο και τόσες ώστε ο φορέας να είναι ισοστατικός.

Εγώ θα σου πρότεινα να πολλαπλασιάζεις το Wpl.Rd που θα βρεις από τη παραπάνω σχέση με ένα συντελεστή πχ 1.5 (αναλόγως βέβαια και από το μήκος της δοκού, το φορτίο και που ασκείται αυτό και το διάγραμμα ροπών ) ώστε να λάβεις υπόψην σου το στρεπτοκαμπτικό.

ναι οκ. Μπορει η ακραία ζώνη να πιάνει και το προτελευταίο όμως.

Ωστε να σχεδιάσω τα ακραία πλαίσια με μεγαλύτερες διατομές ε ? Λογικό μου φαίνεται ! Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

Μετά αφού υπολογίσουμε τους συντελεστές ανεμοπίεσης και την πίεση ταχύτητας αιχμής (qpe) και άρα τις πιέσεις που ασκούντα στο πλαίσιο τι κάνουμε ? Παίρνουμε τη πιο κρίσιμη πίεση και με αυτή διαστασιολογούμε όλες τις τεγίδες ? Πρακτικά που χρησιμεύει να έχουμε περιοχές διαφορετικής πίεσης αφού τις περισσότερες φορές βάζουμε τεγίδες ίδιου μεγέθους παντού.

Γιατί ΗΕΑ ?

Εξαρτάται από τις τεγίδες... Οι ψυχρής έλασης προσφέρουν σίγουρα μικρότερη εξασφάλιση από τις θερμής (πχ IPE).

Μάλλον είναι καλύτερα να θεωρήσεις το κτίριο ως υπόστεγο, δηλαδή χωρίς εξωτερικούς τοίχους που είναι και πιο κρίσιμο για τη στέγη. Κοίτα στη σελίδα 106 του βιβλίου (Ερμόπουλου) για θεωρία και τη σελ. 170 για το λυμένο παράδειγμα. Το παράδειγμα είναι για δικλινή στέγη αλλά στη θεωρία έχει τους πίνακες και για τη μονοκλινή.

ok κατάλαβα ! Εννοείς τον λυγισμό λόγω θλιπτικού φορτίου. Γιατί λέγεται καμπτικός όμως ? Και μία ακόμα απορία: στον τύπο για το Μcr του στρεπτοκαμπτικού (αυτόν που έχει στα βιβλία του Βάγια κλπ) υπάρχει ένας όρος "k" ο οποίος χρειάζεται για τον υπολογισμό των C1, C2 κλπ. Στους πίνακες στο πίσω μέρος του βιβλίου έχει διαφορετικές τιμές των C1 κλπ για διαφορετικά k. Ξέρεις τι σημαίνουν αυτά ? Πχ k=1 ή 0.5 Ευχαριστώ !

Μια ερώτηση: για τον πλευρικό λυγισμό χρησημοποιούμε τον τύπο 6.55 του ec3-1. Για τον καμπτικό λυγισμό που ανέφερες ποιός είναι ο τύπος ?

Αυτή τη στιγμή είμαι εκτός γραφείου και δεν έχω το βιβλίο. Τις διαστάσεις τις θες για να ορίσεις τα όρια των ζωνών.

πρέπει να δώσεις διαστάσεις κάτοψης ! Κοίτα το βιβλίο Ευρωκώδικας 1 του Ερμόπουλου σελ.98.

http://www.strand7.com/html/linearbuckling.htm μάλλον δεν σου ξέφυγε κάτι..