Συνάδελφοι,
παρακολουθώ τη συζήτηση για τη χρησιμότητα του se και αναρρωτιέμαι πως αν πραγματικά ισχύουν
η εξασφάλιση σταθερής απόδοσης (έστω κ στο 95%),
η ευελιξία στο σχεδιασμό,
η συνδεσμολογία διαφορετικών πανελ (διαφορετικών εταιρειών και ισχύος),
η παρακολούθηση της απόδοσης του συστήματος ανά πάνελ! (προσδιορίζεις άμεσα προβληματικές καταστάσεις)
η ευκολία να προσδιορίσεις ποιο πανελ του string υπολειτουργεί (φανταστείτε μετά από λχ 5 χρόνια ένας εγκαταστάτης να προσπαθεί να προσδιορίσει ποιο πάνελ μειώνει την απόδοση του string και γιατί, σε μια συμβατική συνδεσμολογία...)
τότε το 30% του αυξημένου κόστους είναι τουλάχιστον αποδεκτό.
Αν δηλαδή προσφέρεις στον πελάτη (και στον εαυτό σου) τη δυνατότητα μετά από 15 χρόνια να μπορεί εξίσου εύκολα να ελέγχει, να επεμβαίνει και να επιδιορθώνει τη μονάδα, 1000 ευρώ δεν είναι και πολλά...
Εγγύηση inverter 12 χρόνια και ΡΒ 20 (τα πλεονεκτήματα μαρκετινγκ όπως αυξημένη ασφάλεια, αύξηση απόδοσης έως 25% κλπ τα αφήνω κατά μέρος ) υπάρχει, οπότε ακόμα και για μη ύπαρξη σκιάσεων το συνολικό πακέτο δείχνει θελκτικό...
Προσωπικά πιστεύω πως όταν κατασκευάζεις κάτι με προοπτική 25ετίας, είναι πολύ σημαντικό να διατηρείς (και όπως προανέφερα να "προσφέρεις" στον πελάτη) τη δυνατότητα επεμβάσεων κ αναπροσαρμογών της εγκατάστασης (σε λίγο χρόνο, με αποδεκτό κόστος)
Οι επιφυλάξεις μου προς το παρόν εντοπίζονται στο ποια είναι η πραγματική συμπεριφορά του συστήματος (και η αποδοτικότητά του).
Υπάρχει συνάδελφος που,έχοντας εγκαταστήσει se, μπορεί να τοποθετηθεί θετικά ή αρνητικά? (διάβασα κάποιες αναρτήσεις που αναφέρουν ότι μπορεί να αποδίδει σε σκιάσεις, αλλά ποιοτικά είναι μπρίκι, δεν αποδίδει τόσο ώστε να καλυψει τα 1500 επιπλέον ευρώ κλπ)
Υπό το πρίσμα της ευελιξίας που προσφέρει (που ενδεχομένως προσφέρει, ορθότερα)?